سلام جناب اقای پیر حسینلو
من آرمان طاهری هستم دانشجوی مهندسی کامپیوتر و علاقه‌مند به لینوکس و شبکه و کلود و دنیای بزرگ آی‌تی
قبل از اینکه با شما و سرگذشت و بینشی که دارید آشنا بشم همیشه شرکت ابرآروان برام مثل شرکت های خفن خارج از کشور بود با این فرق که توی ایرانه با تمام محدودیت ها فشار و بی امکاناتی ها
بعد تر که راجب شرکت ها تحقیق میکردم هر چقدر بیشتر مطالعه میکردم بیشتر متوجه رویکرد خاص و دنیای ابر آروان میشدم که پشت تمام جلوه هایی که من دانشجو دارم می‌بینم فکر و فلسفه ای وجود داره و علاقمند شدم که بیشتر با شما اشنا بشم
پادکست های شما رو گوش میدادم و سعی میکردم ارایه هایی که دادید رو تماشا کنم و بیشتر حسرت می‌خوردم که ای کاش ادم هایی با این رویکرد بیشتر توی جامعه فعالیت میکردن
کسی که هنر خونده و تو حوزه شبکه فعالیت میکرده و هنر و با صنعت آی‌تی در امیخته کرده .
از صمیم قلب تصمیم گرفتم که دوست دارم بخشی از این تیم باشم و بتونم اتمسفر شرکت رو استشمام کنم که از تیر ۱۴۰۱ مطالعمو جدی پیش گرفتم که بتونم توی چله‌خونه ۱۴۰۱ شرکت کنم و میتونم با جدیت بگم که چله‌خونه جز معدود فرصت هایی بود که دانشجو ها شانس این رو داشتن که بتونن تلاش هاشونو به ثمر برسونن
که در کمال نا باوری تحولات اخیر کشور پیش اومد که به جای ایجاد همدلی توی مردم، اکوسیستم استارتاپی کشور قربانی شد و جذاب ترین قربانی هم شرکت ابر آروان بود
من خیلی راجب این موضوع مطالعه کردم و تحقیق کردم و برای من خیلی مشخص هست ولی خیلی ها با اینکه در بخش زیرساخت کار میکنن حاضر به پذیرش این موضوع نیستن که اروان نمی‌تونه عامل فیلترینگ باشه حتی حاضر به شنیدن صحبت هاتون با سهیل علوی هم نبودن
تنها مدیر عاملی که دیدم با اکانت شخصی پاسخگو نارضایتی های مشتریان هست شما بودید و خب خیلی ها اینو نشانه ضعف می‌پنداشتن ولی برای من بیشتر نشانه این بود که اروان چیزی بیشتر از یه شرکت بوده و یه تفکر و ایده برای تغییر و تحول بزرگ و انقلابی در راستای نگاه متفاوت نسبت به آی‌تی و منابع انسانی بود
که خب در کمال ناباوری آروان تحریم شد و مدت ها توی شوک بودم که عاقبت پیشرو بودن و با عشق کار کردن متفاوت بودن تو این کشور سیبل شدن خواهد بود و فکر میکردم رویکرد حکومت همچین چیزی هست که دیدم مردم هم کم تقصیر ندارن
و اتفاقی هم که اخیراً افتاد (تحریم امریکا) مثل تیری بر بدن نیمه جان تفکر ابراروان بود برای من
من دانشجویی بیشتر نیستم ولی همه این هارو گفتم که بدونید هر اتفاقی برای اروان و کو فاندر های اونا بیوفته من و افرادی که مثل من هستن فراموش نمیکنن که رویکرد و تفکر پشت شرکت شما چی بوده
و با افتخار میگم که رویکرد و سبک تفکر شما برای ما الگو و الهام بخش خواهد بود با وجود تمام فشار و تعصباتی که جامعه در قبال شما و شرکت داره

آرمان عزیز سلام.
امیدوارم خوب و خوش باشی.

من اگه یک افتخار توی زندگیم داشته باشم، حتمن این لطف و نگاهی هست که تو به من و آروان داری.

توی این روزهای سخت که حقیقیت به راحتی قربانی جنگ‌های سیاسی میشه، خوشحالم که آدم‌هایی مثل تو هستند و این بیشتر از هر چیزی من رو به آینده امیدوار می‌کنه.

امیدوارم بالاخره یک روزی حقیقت روشن بشه.
و امیدوارم یک روزی بتونیم با هم همکار بشیم و از نزدیک همدیگه رو ببینیم.

به امید دیدار
در پناه خدا باشی

اماده شید که داداش اومد

این دو تا هم درمورد آداب کد ریویو و مرج رکوئست زدن بودند که بنظرم مفید هستند.

Do the pre-work
Help challenging code reviews go smoothly by reaching out to prospective reviewers before writing any code. Describing the problem and your approach ahead of time reduces surprise and provides an opportunity for early input. Ensure the decisions resulting from these exchanges, as well as the reasoning behind them, are accessible to others (e.g. via bug or design doc).

Mind your reviewer

Make choices that spare your reviewer time or cognitive load, such as preferring a series of short changes to a massive one, or uploading separate patches to isolate rebases during review.

https://chromium.googlesource.com/chromium/src/+/master/docs/cl_respect.md

Find an end
If you like things neat, it‘s tempting to go over a code review over and over until it’s perfect, dragging it out for longer than necessary. It‘s soul-deadening for the recipient, though. Keep in mind that “LGTM” does not mean “I vouch my immortal soul this will never fail”, but “looks good to me”. If it looks good, move on. (That doesn’t mean you shouldn‘t be thorough. It’s a judgment call.) And if there are bigger refactorings to be done, move them to a new CL.

Don't bikeshed
Always ask yourself if this decision really matters in the long run, or if you‘re enforcing a subjective preference. It feels good to be right, but only one of the two participants can win that game. If it’s not important, agree to disagree, and move on.
https://chromium.googlesource.com/chromium/src/+/master/docs/cr_respect.md