📡🎥 در محمولهٔ ارسالی به #ایستگاه_فضایی [در ۱۶ آذر ۱۳۹۹]، اتاقکی به قطر ۲.۱ متر به فضا ارسال شد [🔗] که برای انجام آزمایشهایِ مختلف مورد استفاده قرار میگیره. این محفظه که ساخت شرکت خصوصی NanoRacks آمریکاست، در ۱ دی ۱۳۹۹ با استفاده از بازوی رباتیک ایستگاه فضایی در محل مشخص نصب شد. در این ویدئوی تایملپس عملکردش نشون داده شده. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🛰 @TechX
📡 کهکشانِ معروف به NGC 6240 دو سیاهچاله اَبَر پُرجرم داره که در پروسهٔ برخورد و ادغام در یکدیگرند؛ دو نقطهٔ نور سفیدی که در مرکز تصویر دیده میشه، ۳۰۰۰ سال-نوری [🔗] از یکدیگر فاصله دارند. طی میلیونها سال آینده، یک #سیاه_چاله عظیم از این دو شکل خواهد گرفت. فاصلهٔ این مجموعه از زمین: ۳۳۰ میلیون سال-نوریست. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🛰 @TechX
📡 هالهای از گازهای بسیار داغ ساختار کهکشانی NGC 6240 رو فراگرفته [🔗]. این پوششِ بسیار عجیب از هالهٔ نورانی و گازها، جرمی معادل ۱۰ میلیارد برابر خورشید ما رو داره و پهنایِ آن ۳۰۰ هزار سال-نوریست [🔗]؛ رنگ بنفش در این تصویر، توسط تلسکوپ فضایی #چاندرا ثبت شده که در طول موج پرتو X و پرانرژیِ طیفِ الکترومغناطیس فعاله. دمای گازهایِ بنفشرنگ بیش از ۷ میلیون درجهٔ سانتیگراده. بقیه در طیف نور مرئیِ قرمز-سبز-آبی توسط #هابل ثبت شده.
🔘 یک دلیل برای توجیه شکلگیری هالهٔ گازی این است که طی پروسهٔ برخوردِ دو کهکشان، گازهای داغ آشفتهشده و نواحی عظیمی از تولد ستارهها شکل گرفته که ۲۰۰ میلیون سال بهطول انجامیده! — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🔘 یک دلیل برای توجیه شکلگیری هالهٔ گازی این است که طی پروسهٔ برخوردِ دو کهکشان، گازهای داغ آشفتهشده و نواحی عظیمی از تولد ستارهها شکل گرفته که ۲۰۰ میلیون سال بهطول انجامیده! — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
📡 در ۱ دی ۱۳۴۷ (۲۲ دسامبر ۱۹۶۸)، بشر برای اولین بار از مدارهای پایین کرهٔ زمین (LEO) فراتر رفت؛ مدار LEO تقریبا به ارتفاع ۲۰۰۰ کیلومتری از سطح زمین گفته میشه، یا حدود یکسوم شعاع زمین (۶۳۷۱ ک.م.). فضانوردان #آپولو ۸ در مسیر ماه، اولین تصویر را از صفحهٔ کامل زمینِ معلق در فضا ثبت کردند؛ چنین روزی، ۵۲ سال پیش. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🛰 @TechX
📡 ۰۱-۱۱. مرزهای خورشید و فضاپیماهای #وویجر ⬛️ انرژی آزادشده از فرایند همجوشی [Fusion] و فعالیتهای هستهای در مرکز ستارهها به عنوان منبع انرژی و ادامهٔ حیات شناخته میشه که میلیونها تا میلیاردها سال ادامه داره.
🔘 در این فرایند، اتمهای سبکِ هیدروژن به هِلیوم تبدیل میشه. در پروسهٔ تبدیل، جرم هلیومِ تشکیل شده کمتر از مجموع هیدروژنهاست چرا که مقداری از آن به انرژی تبدیل میشه؛ این تبدیل به انرژی، با فرمول معروف انیشتین محاسبه میشه که رابطهٔ مستقیمی با توان دوم سرعت نور داره. انرژی و فشارِ رو به خارج، باعث شکلگیری ساختار و جرم سنگین همهٔ ستارههاست. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🔘 در این فرایند، اتمهای سبکِ هیدروژن به هِلیوم تبدیل میشه. در پروسهٔ تبدیل، جرم هلیومِ تشکیل شده کمتر از مجموع هیدروژنهاست چرا که مقداری از آن به انرژی تبدیل میشه؛ این تبدیل به انرژی، با فرمول معروف انیشتین محاسبه میشه که رابطهٔ مستقیمی با توان دوم سرعت نور داره. انرژی و فشارِ رو به خارج، باعث شکلگیری ساختار و جرم سنگین همهٔ ستارههاست. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
📡🎥 ۰۲-۱۱. مرزهای خورشید و فضاپیماهای #وویجر ⬛️ فرایند همجوشی هستهای و تبدیل هیدروژن به هلیوم در ستارهٔ ما، خورشید، ۴.۶ میلیارد سال جریان داشته، و ۵ میلیارد سال دیگر نیز ادامه خواهد داشت. در این واکنش، در هر ثانیه، ۱۰۰ میلیون-کوآدریلیون-کوآدریلیون انرژی آزاد میشه و میتوان با رابطهٔ انیشتین محاسبه کرد. کوآدریلیون معادل است با عدد یک با ۱۵ صفر در جلوی آن (یک میلیونمیلیارد).
🔘 ابعاد خورشید که در دستهٔ ستارههای متوسط شناخته میشه؛ شعاع: ۶۹۵۵۰۸ کیلومتر • جرم ۳۳۲۹۴۶ تا زمین، معادل جرم خورشید خواهد بود. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🔘 ابعاد خورشید که در دستهٔ ستارههای متوسط شناخته میشه؛ شعاع: ۶۹۵۵۰۸ کیلومتر • جرم ۳۳۲۹۴۶ تا زمین، معادل جرم خورشید خواهد بود. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
📡🎥 ۰۳-۱۱. مرزهای خورشید و فضاپیماهای #وویجر ⬛️ تقریبا ۹۹.۸ کل جرم منظومهٔ خورشیدی رو ستارهٔ ما، خورشید، تشکیل میده! امواج و مواد داغ خورشید (پلاسما)، فوران بادهایِ خورشیدی و میدانهای مغناطیسیِ ستاره تا میلیاردها کیلومتر در همهٔ جهات پخش میشه.
🔘 مرزِ پایانی بادهای خورشیدی، ناحیهای رو تعیین میکنه که منظومهٔ خورشیدی نامیده میشه و جاییست که انرژی و تاثیر خورشید از بین میره؛ کلِ قسمت داخلی این مرز به هِلیوسفر (Heliosphere) معروفه. انرژی خورشید در مرز و لبههای هلیوسفر بهشدت کاهش پیدا کرده و کمرنگ و بیاثر میشه؛ این مرز به «شوک پایانی یا شوک خاتمه یا Termination Shock» معروفه. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🔘 مرزِ پایانی بادهای خورشیدی، ناحیهای رو تعیین میکنه که منظومهٔ خورشیدی نامیده میشه و جاییست که انرژی و تاثیر خورشید از بین میره؛ کلِ قسمت داخلی این مرز به هِلیوسفر (Heliosphere) معروفه. انرژی خورشید در مرز و لبههای هلیوسفر بهشدت کاهش پیدا کرده و کمرنگ و بیاثر میشه؛ این مرز به «شوک پایانی یا شوک خاتمه یا Termination Shock» معروفه. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📡🎥 ۰۴-۱۱. مرزهای خورشید و فضاپیماهای #وویجر ⬛️ بادهای خورشیدی با نزدیک شدن به هِلیوسفر (Heliosphere) بسیار ضعیف و کمانرژی خواهند شد. لبهٔ خارجیِ هِلیوسفر جاییست که بادهای میانستارهای (Interstellar) به منظومهٔ خورشیدی برخورد میکنند؛ این بادها ناشی از فضای میانستارهای و درونکهکشانیاند (طبیعتا همهٔ این ماجرا در درون بخش کوچکی از کهکشان راه شیری در جریانه). ناحیهٔ برخورد بادهایِ میانستارهای و بادهای خورشیدی به «شوک کمان/انحنا یا Bow Shock» معروفه. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🛰 @TechX
📡🎥 ۰۵-۱۱. مرزهای خورشید و فضاپیماهای وویجر ⬛️ تنها راه اندازهگیری این فواصل «رفتن» به آنجاست! این اتفاق در تابستان ۱۳۵۶ (۱۹۷۷) با ارسالِ جداگانهٔ دو فضاپیمایِ #وویجر ۱ و ۲ [Voyager] شروع شد؛ وویجرها تنها ساختهٔ بشرند که به چنین فواصلِ بیبازگشتی در اعماق فضا سفر کردن. سالهاست که تنها ماموریت وویجرها ارسال اندازهگیریهای انجام شده از شدت بادهای خورشیدیست (ذرات یونی، اتمها، الکترونها، پروتونها،...). با این روش میتوان مناطقی همچون هِلیوسفر، شوک پایانی و محیط میانستارهای رو شناسایی کرد. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🛰 @TechX
📡🎥 ۰۶-۱۱. مرزهای خورشید و فضاپیماهای وویجر ⬛️ فضاپیمایِ #وویجر ۱ در سال ۲۰۰۴ (۱۳۸۳)، از ناحیهٔ «شوک پایانی یا شوک خاتمه یا Termination Shock» عبور کرد؛ این اتفاق با کاهش چشمگیر ذرات و شدت بادهای خورشیدی همراه بود. فاصلهٔ این ناحیه با ما: ۱۴ میلیارد کیلومتر یا معادل ۹۴ واحد نجومیست. یک واحد نجومی معادل است با فاصلهٔ بین زمین و خورشید: ۱۵۰ میلیون کیلومتر. اتفاقی مشابه در سال ۲۰۰۷ (۱۳۸۶) برای فضاپیمای وویجر ۲ رخ داد؛ در فاصلهٔ ۸۴ واحد نجومی یا ۱۲.۶ میلیارد کیلومتر. میبینیم که این مرز دایرهٔ کامل نیست.— 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🛰 @TechX
📡🎥 ۰۷-۱۱. مرزهای خورشید و فضاپیماهای وویجر ⬛️ فضاپیماهای #وویجر ۱ و ۲ هنوز پس از ۴۳ سال و ۳ ماه به ناحیهی «شوک کمان/انحنا یا Bow Shock» [🔗]، جایی که بادهای درونکهکشانی و میانستارهای غالباند و پایان ۱۰۰ درصدی منظومهٔ خورشیدیست، نرسیدهاند.
🔘 با سرعت نور (۳۰۰ هزار کیلومتر بر ثانیه)، ۲۱ ساعت طول میکشد تا به وویجر ۱ برسیم، و ۱۷ ساعت به وویجر ۲. هیچکس نمیداند وویجرها چه زمانی وارد فضای میانستارهای خواهند شد؛ ممکن است فردا باشد یا ۱۰-۲۰ سال بعد! — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🔘 با سرعت نور (۳۰۰ هزار کیلومتر بر ثانیه)، ۲۱ ساعت طول میکشد تا به وویجر ۱ برسیم، و ۱۷ ساعت به وویجر ۲. هیچکس نمیداند وویجرها چه زمانی وارد فضای میانستارهای خواهند شد؛ ممکن است فردا باشد یا ۱۰-۲۰ سال بعد! — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX