⏰ 5 نکته در مدیریت زمان کسب و کار برای افزایش شانس موفقیت

🔹 تمام وقت خود را صرف بازدید ایمیل های خود نکنید!
🔹 چند کار را همزمان با هم انجام ندهید.
🔹 رسیدن به هدف، به صورت قدم به قدم  امکان پذیر است.
🔹 زمان و فضای کار خود را سازماندهی کنید.
🔹 برنامه های کاری خود را بنویسید.

🔰 اگر بدنبال موفقیت در کسب و کار خود هستید به یاد داشته باشید که بزرگترین ثروت شما "زمان" است.


@time_managers

⏰باارزش ترین کالا در دنیا زمان است. درست مانند تیری که از کمان رها شده، هیچ گاه باز نمی‌گردد!

📖 سنگفرش هر خیابان طلاست
✍🏻 کیم وو چونگ



@time_managers

⏰خطرناکترین زمان روز!

⭕️ جمع بندی طیف وسیعی از مطالعات علمی در زمینه ریتم زمانی بدن ما نشان می‌دهد که در حدود سه چهارم از افراد ریتم کاری صبحگاهی دارند:
یعنی در حدود بین ساعت ۷ تا ۹ صبح در اوج بازدهی ذهنی هستند، این آمادگی به مرور کاهش می‌یابد و در ساعتهای ابتدایی بعد از ظهر به حداقل خودش می‌رسد، و در نهایت در انتهای بعداز ظهر و ابتدای شب مجدداً به اوج خودش می‌رسد. این افراد را «مرغان صبحگاهی» می‌نامند.

⭕️ اما یک چهارم افراد ریتم کاری شبانه دارند:
این افراد معمولاً تمایل دارند که دیرتر از خواب بیدار شوند، به مرور تا نزدیکی ظهر کم‌کم انرژی ذهنی خودشان را کسب می کنند، ولی مجدداً در ساعت‌های ابتدایی بعدازظهر این انرژی کاهش می‌یابد تا اینکه در ساعت‌های ابتدایی شب مجدداً این انرژی ذهنی به اوج خود می‌رسد (معمولاً بیشتر از صبح) و لذا تمایل دارند تا ساعتهای دیرتری از شب بیدار بمانند. این افراد را «جغدهای شامگاهی» می نامند.

◀️ من مرغ صبحگاهی هستم یا جغد شامگاهی؟

این یکی از مهم‌ترین سؤالاتی که هر کدام از ما باید هم بپرسیم و هم به صورت دقیق و سیستماتیک جواب آن را پیدا کنیم.
اشتباه ما در پاسخ دادن به این سؤال مساوی است با تلف کردن ساعتهای طلایی زندگی‌مان، و یافتن پاسخ مناسب و هماهنگ کردن فعالیتهای حرفه ای با ریتم کاری خودمان مساوی است با افزایش بازدهی فعالیتهای حرفه ای ما، بدون هیچگونه تلاش بیشتری!

◀️ خطرناک‌ترین زمان روز چه زمانی است؟

اگر به قدر مشترک دو گروه بالا توجه کنیم می‌بینیم که هر دو گروه در ساعتهای ابتدای بعد از ظهر در پایین‌ترین میزان آمادگی ذهنی هستند. این ساعتها را خطرناکترین ساعتهای روز می‌توان قلمداد کرد.
بایستی از فعالیتهای مهم، تصمیمات کلیدی، مذاکرات سرنوشت ساز، و جلسات مهم در این ساعتها اجتناب کنیم. این ساعتها را می توانیم به فعالیتهایی اختصاص دهیم که بیشتر حالت تکراری دارند و نیازمند تمرکز و خلاقیت و انرژی ذهنی بالایی نیستند.

@time_managers

⏰نوابغ بزرگ دنیا چگونه وقت خود را تنظیم می‌کردند؟

🔸اغلب ما، از کمبود وقت شاکی هستیم و در آخر شب متوجه می‌شویم که کارهایی را انجام نداده‌ایم یا به صورت کامل به اتمام‌شان نرسانده‌ایم. حالا تصور می‌کنید که نوابغ دنیا چطور وقت خود را تنظیم می‌کردند؟ آنها چگونه تعادلی بین کار حرفه‌ای و زمان استراحت خود برقرار می‌کردند یا احتمالا از چه کارهایی صرف‌نظر می‌کردند تا به کار اصلی خود برسند؟
اپنها سؤالاتی هستند که در اینجا می‌خواهیم پاسخ بدهیم.

🔺گوستاو فلوبر:
او یکی از نویسندگان تأثیرگذار قرن نوزدهم فرانسه  و از جمله بزرگترین رمان‌نویسان دنیا بود. او بین ساعت ۹ تا ۳ شب روی رمان مادام بوآری کار می‌کرد و بعد تا ساعت ۱۰ صبح می‌خوابید. او هر روز ۵ ساعت تمام، مطالعه هم می‌کرد و برای خانواده‌اش هم وقت می‌گذاشت.

🔺بتهوون
چیزهایی که در مورد او جالب هستند اینها هستند: ۸ ساعت خواب در شبانه‌روز – اهمیت به صبحانه – کار صبحگاهی که تا ساعت دوی عصر ادامه می‌یافت.
چیز جالب دیگر اختصاص زمانی برای قدم زدن بود، ظاهرا به صورت مرتب در حین قدم زدن ایده‌هایی به ذهن بتهوون می‌رسید و برای همین او همیشه با خودش مداد و کاغذ داشت.

🔺ولفگانگ موزارت
در مورد موزارت چیزی که جالب است این است که او در شبانه‌روز فقط ۵ ساعت می‌خوابید و در دو نوبت صبح و شب مشغول نوشتن موسیقی‌های شاهکار خود می‌شد. چیز شاخص دیگر این است که او هر روز صبح، یک ساعت را صرف پوشیدن لباس‌ها و آراستگی خود می‌کرد!

🔺زیگموند فروید
او شش ساعت خواب شبانه داشت. ۴ ساعت صبح‌ها بیمارانش را روانکاوی می‌کرد. شش ساعت هم عصرها مشغول این کار بود و دو ساعت و نیم در آخر شب مطالعه می‌کرد و مقاله می‌نوشت.

🔺امانوئل کانت
او  از جمله مشهورترین فیلسوف‌های قرن هجدهم بود. کانت در زندگی نظمی استثنایی داشت. او هر کارش را در ساعتی مخصوص به خود انجام می‌داد و ذره‌ای از آن تخلف نمی‌کرد. بین مردم شهرش این جمله رایج بود که: می‌توانید ساعتتان را با کارهای کانت تنظیم کنید.
او بین ۱۰ شب تا ۵ صبح می‌خوابید و از شش صبح مشغول به کار می‌شد. خورد و خوراک و پیاده‌روی‌های او مطابق یک نظم خاص انجام می‌شد.

🔺مایا آنجلو
این شاعر و بازیگر آمریکایی عادت داشت که از اول صبح تا ساعت ۲ عصر در هتل‌ها و متل‌ها قلم بزند و عصر را صرف کارهای شخصی‌اش بکند.

🔺انوره دو بالزاک
تقویم کاری بالزاک، رمان‌نویس مشهور فرانسوی، بسیار متفاوت با بقیه بزرگانی است که تا حالا بررسی کردیم. او بین ساعت ۶ عصر تا یک شب می‌خوابید. بعد بین یک شب تا هشت صبح می‌نوشت. یک ساعت و نیم چرت می‌زد و بعد دوباره تا ۴ عصر می‌نوشت!

🔺ویکتور هوگو
او صبحش را با خواندن نامه‌های معشوقه‌اش و خوردن دو تخم‌مرغ خام شروع می‌کرد، حدود ظهر در وان آب یخ استحمام می‌کرد! و بین ۶ تا ۸ شب می‌نوشت.

🔺چارلز دیکنز
دیکنز هم صبح‌کار بود و عصرها کارهای شخصی‌اش را می‌کرد و با خانواده و دوستانش وقت می‌گذارند.

🔺چارلز داروین 
داروین بین ۱۲ شب تا هفت صبح می‌خوابید. اول صبح قدم می‌زد و صبحانه‌ای را به تنهایی میل می‌کرد. بعد تا ظهر کار می‌کرد. عصرها بیشتر کارهای شخصی‌اش را می‌کرد و بعد بین ساعت ۱۰ تا ۱۲ شب، در رختخواب در مورد سؤالاتی که در ذهنش ایجاد شده بود، اندیشه می‌کرد و سعی می‌کرد آنها را حل کند.

🔺پیوتر ایلیچ چایکوفسکی
این آهنگساز مشهور روسی- در شبانه‌روز هشت ساعت می‌خوابید و د ردو نوبت صبح و عصر، به مدت دو ساعت آهنگ‌های مشهورش را تصنیف می‌کرد.

🔺بنجامین فرانکلین
او یکی از بنیانگذاران ایالات متحده است. فرانکلین یک دانشمند، نویسنده برجسته و چاپخانه‌دار، طنزنویس، نظریه پرداز سیاسی، سیاستمدار، رئیس پست، مخترع، فعال مدنی و دیپلمات بود. او بین ۸ تا ۱۲ صبح و ۲ تا ۶ عصر کار می‌کرد.

◀️ همان طور که می‌بینید ساعات زیاد و منظم خواب شبانه، یکی از رموز موفق این نوابع بود. بیشتر آنها هم از ساعات اول صبح به خوبی استفاده می‌کردند، به وعده غذایی صبحانه اهمیت خاصی می‌دادند و قسمت مهمی از کارهایشان یا تمام آن را در صبح انجام می‌دادند. چیز مهم دیگر، صرف ساعات زیاد به صورت متمرکز، روی کارهایشان بود.

@time_managers

⏰مدیریت زمان به سبک "ساینفلد"

⭕️ جری ساینفلد یکی از مشهورترین کمدین‌های تاریخ آمریکا محسوب می‌شود. وی برای موفقیت در کار خود یک زنجیره عادت را ایجاد کرد که در آن مجبور بود تا هر روز حداقل یک جوک مناسب را به دفتر خود اضافه کند. همین امر نیز باعث شد تا وی در مدت یک سال، به مجموعه بلندی از جوک‌هایی دست پیدا کند که کمک بسیاری برای اجراهای او محسوب می شد.

⭕️ به همین خاطر شما نیز می‌توانید با تعیین اهداف روزانه و زنجیره و یا زنجیره‌های عادت برای خود، به انجام حتمی کارها و عدم به تعویق انداختن آنها کمک کنید.
فراموش نکنید که حتی اقدامات ساده ولی مستمر، در نهایت به نتیجه و دستاوردی بزرگ تبدیل خواهند شد.

@time_managers

⏰قانون پارکینسون چیست؟

🔺زمان انجام یک فعالیت تا وقتی که فرصت برای انجام آن در نظر گرفته ایم، طول می کشد… اين خلاصه تمام آن چیزی است که قانون پارکینسون مي‌گويد.

🔺معمولا افراد تمايل دارند كاري كه به آن‌ها محول شده را تا پايان تاريخي كه از قبل برای انجام آن تعيين شده، به تعويق بيندازند.

🔺این بدان معنی است که مثلا اگر شما یک هفته برای انجام یک فعالیت ٢ روزه زمان بدهید، پیچیدگی و سختی این فعالیت (از لحاظ روانی) به میزانی که یک هفته‌ی تمام وقت شما را پر کند افزایش می‌یابد. اگرچه ممکن است در زمان اضافی در نظر گرفته شده، بجز تحمل فشار و استرس ناشی از انجام آن کار، هیچ کار اضافه دیگری انجام نشود.

🔺بنابراین با تخصیص دادن زمان مناسب برای انجام هر فعالیت، هم زمان بیشتری به دست می‌آوریم، هم از لحاظ روانی پیچیدگی‌ها و دشواری‌ها و استرس‌های ناشی از آن را می‌کاهیم…


@time_managers

⏰چطور وقت‌مان را خوب تلف کنیم؟!

🔸نتایج چندین تحقیق روان‌شناختی نشان می‌دهد که حدی از حواس‌پرتی می‌تواند عملکرد ذهن را در حوزه‌های مختلف بهبود بخشد. مثلاً اگر در موقعیتی هستید که می‌خواهید تصمیم‌گیری مهمی انجام دهید، احتمالاً بهتر است برای مدتی ذهن‌تان را از تمرکز بر موضوعِ تصمیم‌گیری‌تان منحرف کنید و چند کلیپ خنده‌دار ببینید. اما چطور چنین چیز تناقض‌باری می‌تواند درست باشد؟

🔸روان‌شناسان و دانشمندان عصب‌شناسی می‌گویند: وقت تلف‌کردن می‌تواند انسان را خلاق‌تر کند. حتی فعالیت‌های ظاهراً بی‌معنایی مثل تماشای فیلم گربه‌ها در یوتیوب شاید کمک کنند مسئله‌های ریاضی را حل کنید.
برنت کوکر در دانشگاه ملبورن استرالیا می گوید بازدهیِ افرادی که به «گشت‌وگذار اینترنتی در اوقات فراغت محل کار» می‌پردازند، حدود ۹درصد بیش از دیگران است.

🔸البته اینکه چرا اینگونه است، تا حدی روشن نیست. اسکولر استاد روانشناسی دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: « این نوعی تکان‌دادن و هم‌زدن ظرف است و اینگونه یک فکر را برای مدت طولانی نگه نمی‌دارید. اندیشه‌های زیادی به ذهن وارد و از آن خارج می‌شوند و این روند پیوسته به آمادگیِ خلاق می‌انجامد.»

🔸در سال ۲۰۰۶، روان‌شناسی به نام "اپ دایکسترهایس" در دانشگاه ردبوند هلند نیز دریافت افرادی که وظیفه دارند تصمیمی پیچیده بگیرند، وقتی پیش از تصمیم‌گیری امکان دوره‌ای از حواس‌پرتی برایشان فراهم می‌شود، عملکرد بهتری دارند.

🔸چند سال بعد، طی پژوهشی در دانشگاهِ کارنگی ملون، تأیید شد که این اتفاق به خاطر آن است که تفکر ناخودآگاه و تفکر خودآگاه مدام اطلاعات از پیش ثبت‌شده را پردازش می‌کنند که به تصمیم‌گیری ناخودآگاه می‌انجامد و در زمان نیاز می‌توان آن را به "خودآگاه" فراخواند.
به اصطلاح غیرحرفه‌ای، این یعنی ما قادریم در ظاهر به چیزی (فیلم گربه) توجه کنیم و همزمان چیز دیگری (مسائل پیچیدۀ ریاضی) را واکاوی کنیم. آنها نتیجه گرفتند که «دوره‌های کوتاه تفکر ناخودآگاه می‌تواند تصمیم‌گیری را ارتقا دهد».

◀️ بهترین نمونه‌های حواس‌پرتی کدام هستند؟

محققان دانشگاه کارنگی ملون می‌گویند: «حواس‌پرت‌کنی لازم است که کاملاً دور از چیزی باشد که می‌خواهید ناخودآگاه آن را پردازش کنید.اگر می‌خواهید مغزتان ناخودآگاه یک مسئلۀ ریاضی را پردازش کند، بهتر است حواس‌پرت کن چیزی کاملاً متفاوت باشد، چیزی مثل تنیس و نه چیزی مثل پازل.»
این پیشنهادی فوق‌العاده برای استراحت چنددقیقه‌ای بین کارتان است.

@time_managers

⏰ چند نکته طلایی از زبان پدر مدیریت مدرن پیتر دراکر
                          
1. زمان خود را مدیریت کنید

مهمترین چیزی که شما مدیریت می کنید نه افراد هستند و نه بودجه بلکه زمان است. طرز استفاده شما از زمان تان میزان بهره وری شما را تعیین می کند.

2. به دنبال تعالی باشید
برای بزرگ شدن باید آنقدر اعتماد به نفس داشته باشید که باور کنید جهان واقعا به شما و قدرت شما نیاز دارد. اگر به توانایی های خود باور نداشته باشید نمی توانید با اطمینان تصمیم بگیرید و با شجاعت اقدام کنید.

3. زیاد تصمیم نگیرید
مدیری که تصمیمات زیادی می گیرد هم تنبل است و هم ناکارآمد. موسساتی که خوب اداره می شوند، بحران های اندکی دارند. اگر دائم در حال تصمیم گیری هستید بدانید که دستورالعمل های لازم و صحیح را ایجاد نکرده اید.


@time_managers

⏰ راهزنان وقت خود را بشناسید

راهزنان زمان، قسمتی از زمانمان را به جبر از ما می ستانند و قسمتی دیگر را به نیرنگ ، اما آن چه باقی می ماند بی آنکه بدانیم ضایع می شود. در این دنیا ، هر چیزی که با ارزشتر باشد به همان اندازه به مراقبت بیشتری نیاز دارد. راهزنان وقت بسیارند و هر کدام با نیرنگی جهت ربودن گوهر وقت ما کمین کرده اند.

🔰 سرشناس ترین راهزنان زمان :
- سلام و تعارفات بیش از حد با دیگران.
- بی برنامه بودن .
- درنظرنگرفتن اولویت ها.
- خودداری از تفویض اختیار.
- نداشتن قاطعیت در تصمیم گیری.
- شرکت در جلسات غیر ضروری .
- مدیریت در بحران.
- از این شاخه به آن شاخه پریدن.
- تاسف بر گذشته.
- خستگی و کسالت و غم.
- مطالعه بیهوده.
- فقدان انضباط شخصی.
- کار امروز را به فردا افکندن.
- مهمان ناخوانده.
- تلفن های مزاحم و طولانی.
- داده های بسیار زیاد و پردازش نشده.

میزان آسیب پذیری هر کس از راهزنان وقت یکسان نیست بلکه هر فردی باید خودش راهزنان وقتش را شناسایی و کنترل کند.


@time_managers