ژاک پره‌ور

ژاک پره‌ور شاعر و فیلمنامه نویس فرانسوی در سال ۱۹۰۰ در شهری نزدیک پاریس به دنیا آمد. با دیدن فیلم‌های "چارلی چاپلین" شیفته سینما شد و بعدها برای کارگردان‌هایی مثل "ژان رنوار"، "کلود اوتان لارا" و "مارسل کارنه" فیلمنامه نوشت. پره‌ور در بخشی از سال‌های جوانی پای ثابت محفل سورئالیستها بود. با "لوئی آراگون" و "آندره برتون" دوستی داشت و شعر می‌گفت. شعرهایی که همیشه تا زمان مرگش در سال ۱۹۷۷، و بعد از آن خوب فروش می‌رفت و زیاد خوانده می‌شد.

پره‌ور شاعری است که به زندگی عشق می ورزد و در شعرهایش دنیایی ملموس و واقعی را به تصویر می کشد. او با انسان ها از کودکی، از عشق، از پرنده، از هر آنچه دنیایشان را می سازد و از زندگی هر روزه آن ها سخن می گوید.
زبان او زبان مردم است؛ زبانی روشن، موجز، صریح با طنزی گزنده و با درونمایه های شعری که گویی برای همه جا و همه وقت سروده شده است.
@Animation_Soore

چه جنگل ها ...

چه جنگل ها ...

چه جنگل ها از زمین کنده
قتل عام
نابود
حلقه حلقه
چه جنگل ها قربانی شده اند
برای خمیر کاغذ
میلیارد ها روزنامه
که هر سال توجه خوانندگان خود را به
خطرات تخریب بیشه ها و جنگل ها جلب می کنند.

ژاک پره‌ور

نگهبان فانوس دریایی پرنده ها را بیش از اندازه دوست دارد

نگهبان فانوس دریایی پرنده ها را بیش از اندازه دوست دارد

پرنده ها، هزار هزار به سوی نور پرواز می کنند
هزار هزار می افتند، هزار هزار خود را می کوبند
هزار هزار کور، هزار هزار ویران می شوند
هزار هزار می میرند

برای نگهبان این غیر قابل تحمل است
او بیش از اندازه پرنده ها را دوست دارد
و می گوید دیگر هیچ چیز برایم مهم نیست
و همه چیز را خاموش می کند

در دوردست یک کشتی باربری غرق می شود
یک کشتی که از جزایر می آید
یک کشتی که بارش پرنده هاست
هزاران پرنده ی جزیره ها
هزاران پرنده ی غرق شده

ژاک پره‌ور

الاغی که خوابه

الاغي كه خوابه

اين يه الاغه كه خوابيده
بچه ها
ببينيد چطور خوابيده
بيدارش نكنيد
براش جك نسازيد
وقتايي كه خواب نيست
خيلي خيلي بدشانسه
خيلي روزا غذا گيرش نمياد
يادشون ميره بهش آب بدن
و بعد هم بهش لگد ميزنن

نگاش كنيد
اون از تمام تمام مجسمه هايي كه گفتن تحسينشون كنيد و حوصله شما رو سر ميبرن، خوشگل تره
اون زنده ست
نفس ميكشه
خيلي راحت توي روياهاش سير ميكنه

آدم بزرگا ميگن كه مرغا خواب دونه رو ميبينند و الاغا هم خواب يونجه
آدم بزرگا اينجوري ميگن كه يه چيزي گفته باشن
اونا بهتره حواسشون به خواباي خودشون باشه، كابوس هاي كوچيك خودشون

روي علف كنار سرش، دو تا پر افتاده
اگه اونا رو قبل از خوابش ديده بود
احتمالا خواب ميديد يه پرنده شده
و داره پرواز ميكنه
يا شايد يه خواب ديگه

مثلا اينكه تو يه مدرسه پسرونه ست
داخل كمد نقاشي ها قايم شده
يه پسر كوچولو هست كه نميتونه سوال رو جواب بده
معلم بهش ميگه:
شما يك الاغ هستي نيكولا!
براي نيكولا اين خيلي دردناكه
ميخواد گريه كنه
اما الاغ از توي كمدش بيرون مياد
معلم اون رو نميبينه
و الاغ سوال پسر كوچولو رو حل ميكنه
پسرك سوال رو براي معلم ميبره
و معلم ميگه:
خيلي خوبه نيكولا
الاغ و نيكولا بلند و با احتياط ميخندن
اما معلم صداشون رو نميشنوه

و اگه الاغ اين رو هم خواب نبينه
خواب يه چيز ديگه رو ميبينه
تمام چيزي كه ما ميتونيم بفهميم
اينه كه خواب ميبينه
همه خواب ميبينن

ژاک پره‌ور

معرفی دومین شاعر فرانسوی که قرار است روز چهارشنبه انیمیشن های اقتباسی از آثارش به نمایش در بیاید...

پل الوار

پل الوار نام مستعار اوژن گرندل شاعر فرانسوى متولد ۱۸۹۵ است.
از خانواده ای متوسط بود و به علت ابتلا به بیماري مجبور به ترك از تحصيل شد.
در سال ۱۹۱۴ به خدمت نظام در آمد و اولین کتاب شعر خود را در خلال جنگ منتشر کرد.
الوار پس از پایان جنگ با آندره برتون، لوئى آراگون و فیلیپ سوپو آشنا شد و
با شرکت آنان «بیانیه شعر سوررئالیستى فرانسه» را امضا کرد.
او از شاعران ردیف اول مکتب سوررئالیسم بود و سبک شخصى خاصى در این مکتب به وجود آورد که از او در میان تمامى هنرمندان چهره اى محبوب و ممتاز ساخت.
الوار در جنگ هاى داخلى اسپانیا شرکت داشت و در صف جمهورى خواهان به نبرد با نیروهاى فرانکو پرداخت.
در هنگام اشغال فرانسه در ۱۹۴۲ به عضویت حزب کمونیست درآمد و از شاعران سرآمد نهضت مقاومت گشت.
پل الوار اگرچه به مکتب سوررئالیسم تعلق داشته و در اشعارش زبانى استعارى و موجز و گاه نامفهوم به کار مى برد. وى مرکزیت را نفى مى کند، اشیا را از بین مى برد و در شعرش تنها انسان باقى مى ماند و بس.
موضوع شعر در نظر الوار کشف واقعیت است، صداى الوار پرطنین و رساست.
الوار در نوامبر ۱۹۵۲، در آپارتمان خود در اثر سکته قلبی چشم از جهان فروبست و در گورستان پرلاشز به خاک سپرده شد.
زنده ‌یاد احمد شاملو بیش از همه به مکاشفه در جوهر و زبان شعری، موسیقی درونی کلام، ارزش‌های صوتی کلمه و… در شعر الوار پرداخته و در این رهگذر تاثیر زيادي از الوار پذیرفته است.

انسان مفید

انسان مفيد

بيش از اين نميتواني كار كني
رويا ببين
چشماني باز
دستاني گشوده
در برهوت
در برهوتي كه با حيوانات - بي فايده ها - بازي مي كند

پس از نظم
پس از آشفتگي
در دشت هاي پهناور
جنگل هاي تو خالي
در دريايي شفاف و سنگین
حيواني مي گذرد
و روياي تو
بلي، روياي آسودگي است

پل الوار

هواي تازه

هواي تازه

روبرويم را نگاه كردم
در شلوغي، تو را ديدم
در گندم زار، تو را ديدم
زير يك درخت، تو راديدم

در پايان تمام سفرهايم
در اعماق تمام زجرهايم
در گوشه ي هر لبخندي
پدیدار شده از آتش و از آب

تابستان، زمستان؛ تو را ديدم
در خانه ام، تو را ديدم
در آغوشم، تو را ديدم
در روياهايم، تو را ديدم

ديگر تركت نخواهم كرد

پل الوار

ماهی

ماهي

ماهي ها، شناگر ها، قايق ها
آب را دگرگون مي كنند
آب آرام است و خود تكان نمي خورد
مگر براي كسي كه لمسش می كند

ماهي پيشروي مي كند
چون انگشتي در دستكش
شناگر آهسته مي رقصد
و بادبان نفس مي كشد

اما آب آرام، تكان مي خورد
براي كسي كه لمسش می كند
براي ماهي ها، برای شناگرها، برای قايق ها
كه به تن كرده است
كه به همراه مي برد

پل الوار

معرفی سومین شاعر فرانسوی که قرار است روز چهارشنبه انیمیشن های اقتباسی از آثارش به نمایش در بیاید...

گیوم آپولینر

گیوم آپولینر

گیوم آپولینر (زاده ۲۹ اوت ۱۸۸۰ در رم - درگذشته ۹ نوامبر ۱۹۱۸ در پاریس) برجسته‌ترین شاعر نخستین دهه قرن بیستم میلادی در فرانسه به شمار می‌رود.
سال ۱۹۱۳ دیوان شعر خود به نام «الکل» را به چاپ رساند. در کتاب الکل از زیبایی فصل‌ها، غم‌ها، احساسات و حالت‌های روحی خود سخن گفته است به همین علت او را می‌توان آخرین رمانتیک قرن نامید.
گیوم آپولینر در طول زندگی کوتاه خویش با چندین سبک هنری همزمان شد. او مصادف با ضعف سمبولیسم پس از آن معاصر کوبیسم و طلایه دار سورئالیسم شد. در واقع او اولین کسی است که واژه «سورئالیسم» را ابداع کرد و از مروجان این سبک بود.
این واژه از نظر آپولینر نشان دهنده یک شیوه تمثیلی انتقال حقیقت ذاتی بود . چنان که خودش می گفت : " موقعی که انسان خواسته بود از عمل راه رفتن تقلید کند ، چرخ را اختراع کرده بود ، پای مصنوعی نساخته بود . " به همین سان هنرمندی که می خواهد حقیقت بنیادین هستی را منتقل کند ، نه به برش ناتورالیستی زندگی بلکه به تخیل تداعی گر شاعر روی می آورد.
در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ در حالی که به علت ضعف از زخم‌هایی که در جنگ برداشته بود و بر اثر همه‌گیری ۱۹۱۸ آنفلوآنزای اسپانیایی در پاریس از دنیا رفت.