📌پیشگیری از آسیب های کبدی با مصرف ماست پروبیوتیک

بیماری کبد چرب غیر الکلی بدلیل شیوع بالای آن در جهان، یکی از مسائل مهم بهداشت عمومی به حساب می آید. این بیماری به تشدید محتوای تری گلیسیرید در سلول های کبدی (بیش از 5 درصد وزن کبد) بدون مصرف الکل زیاد گفته می شود. این بیماری شایع ترین نوع بیماری مزمن کبدی در جهان است که ممکن است به التهاب ساده، التهاب سلولی غیر الکلی کبد و فیبروز کبدی منجر شود. این عوارض در نهایت می توانند به سیروز یا سرطان کبد ختم شوند.

طبق مطالعه صورت گرفته توسط ابراهیمی موسوی، علویان و همکاران در سال 2022 که در مجله BMC Gastroenterology به چاپ رسیده است، حدود 34 درصد از جمعیت ایران از کبد چرب غیر الکلی رنج می برند.

اگرچه کاهش وزن موثرترین راه حل برای مدیریت این وضعیت بوده است اما در طولانی مدت رژیم گرفتن برای کاهش وزن از موفقیت کمتری برخوردار بوده است. بنابراین لزوم مصرف مکمل های درمانی برای کنترل این وضعیت ضرورت می یابد.

بر اساس این مطالعه، اثربخشی مکمل های پروبیوتیک در بهبود سطح آنزیم های کبدی، التهاب سلولی کبد و فیبروز را نشان می دهد . با این حال، به دلیل هزینه های بالای مکمل ها، دسترسی کم و امکان بروز عفونت و التهاب با دوزهای بالای آنها در طولانی مدت، مصرف غذاهای حاوی پروبیوتیک ها نسبت به مکمل های دارویی آن یک انتخاب بهتر به حساب می آید.
با وجود مطالعات اندک در خصوص تاثیر غذاهای غنی شده با پروبیوتیک، نشان داده شده است که مصرف روزانه 300 گرم ماست حاوی پروبیوتیک طی مدت 12 هفته سبب کاهش قابل توجهی در میزان آنزیم های کبدی، و التهاب سلولی کبد و فیبروز در بیماران میشود.

از این رو، میتوان مصرف روزانه پروبیوتیک ها را به عنوان روشی آسان و مقرون به صرفه در بهبود سلامت کبد دانست.

🆔 https://news.1rj.ru/str/HopeclinicTeh

بدانیم و آگاه باشیم!

در باره هپاتیت خود ایمنی , بیماری زنان و دختران جوان

حدود ٧٠درصد از موارد ابتلا به بیماری هپاتیت خود ایمنی (هپاتیت اتو ایمیون ) كشور در زنان و دختران جوان مشاهده شده است و این خاص کشور ما نیست و در سراسر دنیا دیده می شود. هپاتیت "اتو ایمیون" یا "خود ایمنی" بیماری است كه در آن سیستم ایمنی بدن، سلول های كبدی را دچار التهاب می كند. در واقع می شود گفت از ماست که بر ماست. از علل التهاب كبد می توان به هپاتیت های ویروسی أ و بی و سی و..، استفاده از برخی داروها و تجمع چربی در كبد و هپاتیت خود ایمنی اشاره كرد. باید توجه کرد که اگر این بیماری مزمن به موقع تشخیص و درمان نشود، كبد فرد دچار نارسایی شدید در عملكرد یا سیروز خواهد شد.و در این شرایط درمان با پیچیدگی هایی همراه خواهد بود.

علت ایجاد این بیماری هنوز كاملا شناخته نشده است اما زنان و دختران جوان بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند به طوریكه حدود ٧٠ درصد این بیماری در زنان دیده می شود و البته كودكان نیز از این بیماری مصون نیستند.

هپاتیت خود ایمنی مسری نیست. از بیماران فاصله نگیرید. 😳😳😳 در کنار بیماران باشید و از انها حمایت روحی کنید. انها به حمایت شما نیاز دارند.

برخی از بیماران علائم این بیماری را مانند سرما خوردگی شدید یا آنفلوانزا گزارش داده اند و همچنین بسیاری از بیماران از علائمی مانند ضعف و خستگی شدید شكایت داشتند و حتی بعد از مدت طولانی دچار زردی یا یرقان می شوند. از دیگر نشانه های شایع بیماری هپاتیت اتو ایمیون به مواردی زردی (یرقان)، خستگی شدید، درد روی ناحیه كبد، بزرگ شدن كبد، خارش، درد مفاصل و گاهی جوش های شدید صورت در دختران جوان و اختلالات قاعدگی اشاره كرد.

آزمایش خون مربوط به آنزیم ها كبدی، سونوگرافی و بیوپسی (نمونه برداری) كبد از مهم ترین ابزارهای تشخیصی هستند. از فیبرواسون در پیگیری درمان و بررسی میزان پاسخ به درمان استفاده می شود.

و اما این بیماری قابل درمان است و هدف از درمان این بیماری كم كردن التهاب كبد است و درمان برای مدت مشخص و با پروتکل استاندارد صورت می گیرد و با توجه به نقش سیستم ایمنی بدن بیمار در روند بیماری، درمان اصلی مبتلایان از طریق داروهای مهار كننده یا تنظیم کننده سیستم ایمنی است. بیماری سیر پیشرونده خود را در كبد به صورت خاموش طی می كند و گاهی بیماران در مراحل پیشرفته به پزشك مراجعه می كنند. به هر حال حتی در مواردی از مراحل پیشرفته بیماری خود ایمنی دیده شده كه با درمان مناسب و به موقع، تا حدود زیادی بهبود پیدا كرده است بنابراین بیماران باید مصرف داروها و توصیه های پزشك معالج را جدی بگیرند تا از زندگی عادی و طول عمری مانند افراد سالم بهره مند شوند.

https://news.1rj.ru/str/AutoimmunIr

👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆
✅هپاتیت اتوایمیون ؛ برنامه در انتهای الوند ؛ شنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۹
👤 دکتر سید مؤید علویان
✔️فوق تخصص گوارش و کبد
رئیس جامعه جهانی هپاتیت
جهت دیدن کلیپ های دیگر به سایت www.sabatube.com مراجعه کنید #صباتیوب
#هپاتیت_اتوایمیون
#اتوایمیون
#دکتر_سید_موید_علویان
#جامعه_جهانی_هپاتیت
#Autoimmune
#Autoimmunehepatitis
#استودیو_امید
#استودیوامید
#در_انتهای_الوند
#شبکه_دوم
👇👇👇

❓سوال پزشکی:
🔺كليدواژه: هپاتيت خودایمنی، نمونه برداری کبد، فیبرواسکن

🔸سوال:
آیا برای تشخیص بیماری خود ایمنی انجام نمونه برداری کبد ضروری است؟ و آیا فیبرواسکن نمی تواند جایگزین ان شود؟

🔹دکتر علویان پاسخ می دهد:
برای تشخیص بیماری های خود ایمنی کبد چه اتوایمیون و چه کلانژیت صفراوی نیاز به بررسی آزمایشگاهی دقیق در ازمایشگاهای معتبر داریم. باید هپاتیت های ویروسی را بررسی کرد که منفی باشند و تستهای خودایمنی را نیز یررسی کرد. گاهی تستهای خودایمنی منفی است. انجام نمونه برداری از کبد برای تشخیص بیماری خود ایمنی و تعیین شدت بیماری مهم و ضروری است. فیبرواسکن فقط شدت اسیب کبدی و میزان چربی کبد را گزارش دهد و نمی تواند بیماری خودایمنی را به اثبات برساند. از فیبرواسکن در پیگیری بیماران استفاده می شود.


🔰با درک بهتر بیماری و رعایت دستورات پزشکی بر بیماری خود غلبه کنید🔰
آگاهی امروز، سلامتی فردا
پاسخ به سوالات:
‏
@autoimmunir
@profalavian

❓سوال پزشکی:
🔺كليدواژه: هپاتيت خودایمنی، جراحی دندان، انتی بیوتیک، مصرف پردنیزولون

🔸سوال:
من مبتلا به هپاتیت خودایمنی هستم و از داروی آزاتیوپرین به مقدار ۱۰۰ میلیگرم در روز و ۱۵ میلیگرم پردنیزولون مصرف می کنم. برای جراحی دندان به پزشک مراجعه کردم. چه توصیه ای دارید؟

🔹دکتر علویان پاسخ می دهد:
ابتدا باید همه بدانیم که داروهای فوق سبب ضعف سیستم ایمنی بدن شده و خطر عفونت افزایش می یابد. حتما پس از جراحی لثه از انتی بیوتیکهای لازم طبق نظر پزشک استفاده شود تا این خطر عفونت مرتفع شود.
دوم: باید به وضعیت انعقادی خون مثل تعداد پلاکت در خون و زمان پروترومبین یا همان PT توجه کرد که اگر اختلال داشتند اقدامات بیشتری لازم خواهد شد و الا مثل سایر بیماران جراحی خواهند شد.

🔰با درک بهتر بیماری و رعایت دستورات پزشکی و امید می توان بر بیماری خود غلبه کرد🔰
آگاهی امروز، سلامتی فردا
پاسخ به سوالات:
‏
@autoimmunir
@profalavian

سیروز صفراوی (پی بی سی) چیست؟

سیروز صفراوی یک بیماری مزمن خودایمنی است که کبد را تحت تاثیر می گذارد. به طور ساده باید گفت، در این بیماری بدن فکر می کند که مجاری صفراوی درون کبد اجسام خارجی بوده و سعی می کند که پوشش این مجاری را از بین ببرد. این مجاری برای جریان دادن صفرا از کبد طراحی شده اند، پس این آسیب خروج اسید های صفراوی را مختل می کند. سپس اسید های صفراوی از مجاری چکه کرده و به سلول های کبد اطراف شان آسیب می رسانند که باعث التهاب و زخم در کبد می شود.

درحالی که می دانیم عامل ژنتیکی ای باعث سیروز صفراوی است وهمچنین وضعیت خودایمنی افراد خانواده نیز بر آن تاثیر می گذارد، دلیل و درمان سیروز صفراوی هنوز مشخص نیست. ابزار تشخیص سیروز صفراوی آزمایش خون AMA ( آنتی بادی (پادتن) آنتی میتوکندری) است و ۹۵% اوقات دقیق است.

اورسودیول (Ursodeoxycholic Acid) در حال حاضر تنها داروی تایید شده برای سیروز صفراوی است. این یک نمک صفراوی است که صفرا را قادر می سازد تا از کبد تخلیه شود، سرعت پیشرفت بیماری را در خصوص تغییر سلول کم می کند، و اغلب منجر به نتایج پایین تری در آزمون ها عملکرد کبد می شود. برای بهبود بیشتر علائم سیروز صفراوی دارو های دیگری هم وجود دارند.
چند حقیقت درباره ی سیروز صفراوی:

بسیاری از بیماران سیروز صفراوی هیچ گاه دچار سیروز نمی شوند.

به ازای هر مرد، نه زن دچار سیروز صفراوی هستند.

مسن ترین عضو بنیاد پی بی سی به هنگام مرگ ۱۰۳ سال داشت. او *با* سیروز صفراوی اش مرد و نه *از* آن.

امید به زندگی بیمارانی که با اورسودیول سازگاری دارند، مشابه افراد معمولی می شود.

منبع: بنیاد پی بی سی
@autoimmunir

قابل توجه بیماران: من بارها تاکید کردم اسم قدیمی بیماری سیروز صفراوی اولیه بوده و چون بسیاری از بیماران دچار سیروز نمی شوند باید اسم دقیق ان به کار برده شود: کلانژیت صفراوی اولیه. دکتر علویان

طی سال‌های اخیر موارد بسیار زیادی از بیماری خودایمنی (بیماری‌ای که در آن دستگاه ایمنی بدن برخی اعضا را به عنوان بیگانه شناخته و به آن‌ها حمله می‌کند) مشاهده شده است که به دلیل خاموش بودن این بیماری و این که صرفاً اخیراً نسبت به این بیماری آگاهی‌بخشی عمومی انجام می‌شود، بسیاری از این بیماران مدت‌های مدیدی را در بیمارستان‌ها و در صف مطب پزشکان گذرانده‌اند تا بالاخره به درستی مورد معاینه قرار بگیرند. یکی از این بیماران به نیویورکر گفته: «من به همان شکلی بیمار شدم که همینگوی می‌گفت آدم ورشکسته می‌شود: به آرامی و سپس ناگهان.»

بیماری خودایمنی، یک وضعیت التهابی مزمن است که توسط خود سلول‌های ایمنی بدن ایجاد می‌شود. این سلول‌ها به اشتباه گمان می‌کنند که بدن در خطر است و به همین دلیل به بافت‌های سالم حمله‌ور می‌شوند. هپاتیت خودایمنی، رماتیسم مفصلی و تیروئیدیت هاشیموتو تنها سه نمونه از صدها بیماری‌ای هستند که در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند.

نتایج برخی مطالعات جدید

پژوهشگران برای انجام این مطالعه، روی موش‌های آزمایشگاهی تغییرات ژنتیکی‌ای انجام دادند که آنان را نسبت به بیماری خودایمنی آسیب‌پذیر ساخت. آنان سپس باکتری معده را بررسی کردند تا ببینند کدامشان ملتهب شده یا در تولید آنتی‌بادی‌های محرک سیستم خودایمنی دخیل هستند. مشخص شد که مجرم Enterococcus gallinarum است.

آنان وقتی سلول‌های کشت‌شده‌ی کبد افراد سالم را با افرادی که بیماری خودایمنی داشتند مقایسه کردند، در گروه اخیر آثاری از Enterococcus gallinarum را یافتند.

جالب این‌جاست که پژوهشگران نه تنها منشأ مشکل را پیدا کردند، بلکه روش‌هایی برای کاهش آثار بیماری خودایمنی نیز یافتند. آنان موفق شدند با استفاده از واکسن و آنتی‌بیوتیک رشد Enterococcus gallinarum را متوقف کنند و بدین ترتیب آثار بیماری محو شد. آنان امیدوارند که این تحقیقات به درمان انواع خاصی از بیماری خودایمنی همچون بیماری خودایمنی کبد منجر شود.
منبع: کرونوس
@autoimmunir

پیام این مقاله: بیماران خودایمنی عزیز به آینده امیدوار باشید. محققین برای کشف دقیق بیماری در حال تلاش هستند. دکتر علویان

با سلام ضرورت کنترل استرس در بیماران مبتلا به بیماری های خودایمنی کبد جدی است.

پاسخ به سوالات 👇👇👇
⁉️بافت فیبروز در کبد چگونه تشکیل می شود؟

فیبروز کبدی اولین مرحله از آسیب کبدی است. برای روشن شدن این موضوع مثالی میزنیم.آیا تاکنون پس از ترمیم و بهبودی یک زخم پوستی به بافت تشکیل شده در آن ناحیه دقت کرده اید؟ بافت ایجاد شده در ناحیه زخم ترمیمی همان بافت کلاژن است. بافت فیبروز از کلاژن تشکیل شده و کلاژن مجموعه ای از پروتئین های خارج سلولی است که در پاسخ به التهاب در کبد و در محل آسیب دیده ایجاد میشود.

سلولهایی بنام ایتو(Ito) در کبد وجود دارند که در حالت عادی غیر فعالند ولی با پیدایش فیبروز در کبد و یا به علت ویروس هپاتیت Bو C، فعال شده و تولید کلاژن می‌کنند.
خستگی و ضعف، تورم شکم و اندام، ضعف و سستی عضلانی، تیره شدن پوست، بروز لکه‌های خونمردگی در پوست، خونریزی از بینی و لثه، خارش پوست از جمله علائم پیدایش فیبروز کبدی به شمار می‌رود.
روشهای تشخیصی سیروز‌کبدی عبارتند از: فیبرو‌اسکن، بیوپسی کبد و آندوسکوپی فوقانی. همچنین در درمان سیروز‌کبدی توجه به بیماری زمینه‌ای کبد مانند هپاتیت بی اهمیت زیادی دارد. در اکثر موارد بهترین راه درمان، پیوند کبد است.
فیبرو اسکن روش نوینی در تشخیص فیبروز کبدی است و از آنجایی که این روش غیرتهاجمی است حتی در مورد زنان باردار هم که در این دوران امکان ابتلا به کبد چرب برایشان وجود دارد قابل استفاده است.

با کمک این دستگاه می‌توان به میزان رسوب چربی در کبد به صورت کلی و عددی و میزان آسیبی که به بافت کبد وارد کرد پی برد.عدم درمان کبد چرب، منجر به فیبروز و سفتی کبد می‌شود. درصد قابل توجهی از علل سیروز ناشناخته کبدی، می‌باشد ضمن اینکه کبد چرب، پیش زمینه بیماری‌های قلبی و دیابت است.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
@hopehealthclub

با هپاتیت اتوایمیون بیشتر اشنا شوید و در درمان این بیماری با پزشکتان همکاری کنید. دکتر علویان
👇

هپاتیت اتوایمیون

هپاتیت اتوایمیون یا خودایمنی، بیماری مزمنی است که با التهاب پایدار کبد به دلایل نامعلوم و شروع نکروز بافتی و پیشرفت آن به سمت سیروز کبدی در صورت تشخیص دیررس و عدم درمان مناسب شناخته می‌شود. هپاتیت خودایمنی اولین‌بار در 1950 توسط یک پزشک سوئدی معرفی شد. عوامل محیطی، اختلال در سیستم ایمنی و عوامل ژنتیکی می‌توانند باعث حمله ایمنی وابسته به سلول T ، به آنتی‌ژن‌های کبدی و در نتیجه ابتلا به هپاتیت خود ایمنی شود. دو نوع شناخته شده هپاتیت اتوایمیون وجود دارد:نوع یک(AIH1)-مثبت برای آنتی‌بادی ضدهسته‌ای و/یا آنتی‌بادی ضدعضلات صاف- و نوع دو (AIH2)،-مثبت برای آنتی‌بادی نوع1 میکروزومال ضدکبد/کلیه-است.

با درمانهای دارویی هپاتیت اتوایمیون بیشتر اشنا شوید ولی به صورت خودسرانه در مورد داروهای مصرفی تصمیم نگیرید و حتما نظر پزشک را جویا شوید‌. دکتر علویان
👇

درمان استاندارد هپاتیت خودایمنی

بلافاصله پس از تشخیص هپاتیت خودایمنی و برای خاموش کردن بیماری و جلوگیری از پیشرفت بیشتر بیماری، یک داروی مهارکننده سیستم ایمنی شروع شود.
درمان استاندارد هپاتیت خودایمنی عبارت است از تجویز پردنیزون با دوز ۳۰ تا ۶۰ میلی‌گرم در روز یا یک میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز در ترکیب با آزاتیوپرین ۱۰۰ میلی‌گرمی (یک تا دو میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز). مصرف استروئیدها می‌تواند بیماری را خاموش کند. آزاتیوپرین، در این بیماران دیرتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
استفاده از پردنیزون سیستمیک می تواند با عوارضی مثل سایکوز، شکستگی مهره‌ های کمری به دلیل پوکی استخوان، دیابت شدید؛ ‌فشارخون بالای کنترل نشده همراه شود. به‌عنوان کورتیکواستروئید جایگزین می توان از بودزوناید با عوارض ناخواسته کمتر در ترکیب با آزاتیوپرین استفاده کرد. قبل از شروع آزاتیوپرین باید یک کنترل CBC جهت اطمینان از اینکه بیمار سایتوپنی یا افت پلاکت پیش از درمان ندارد انجام شود. پس از فروکش بیماری، باید پردنیزون به تدریج و طی ۶ تا ۱۲ هفته با اندازه‌گیری مرتب شاخص‌های آزمایشگاهی (هر ۴ هفته یکبار طی درمان و برای ۳ ماه پس از قطع درمان) کاهش یابد. قطع ترکیبات کورتن و ادامه ازاتیوپرین قدمی است به جلو.

. در بیمارانی که به درمان استاندارد و نیز درمان‌های جایگزین موجود پاسخ درمانی نمی‌دهند، بیماری کبدی پیشرفت کرده و نیازمند پیوند کبد می‌شوند. اخیرا، به دلیل عوارض ناخواسته استفاده از پردنیزون، همچنین شکست‌ درمانی و پاسخ‌دهی ناکامل و مسمومیت‌های دارویی تجربه شده از سوی بیماران، بحث فراوانی در مورد درمان‌های جایگزین در جمعیت مبتلایان به هپاتیت خودایمنی مطرح شده است. این درمان‌های جایگزین عبارتند از مایکوفنولات موفتیل، تاکرولیموس، سیکلوسپورین، بودزوناید و آلوپورینول. ریتوکسیماب، اینفلیکسیماب و سیکلوفسفاماید نیز مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، اما اطلاعات اندکی در مورد کاربرد آنها در هپاتیت اتوایمیون وجود دارد.

حاملگی و هپاتیت خود ایمنی 👇

هپاتیت خودایمنی چیست؟ مختصر و مفید 👇

@autoimmunir

هپاتیت خود ایمنی چیست؟
هپاتیت خودایمنی به معناي التهاب و بیمارشدن کبد (هپاتیت) به علت برخورد غیرطبیعی دستگاه ایمنی بدن (خودایمنی) میباشد. در شروع بیماري هیچگونه علامتی وجود نداردو بی سروصدا و به تدریج باعث پیشرفت آسیب به کبد و ایجاد
مشکلات جدي براي کبد میشود.
در صورتیکه این التهاب کبدي تشخیص داده نشود وبه موقع درمان نشود، کبد کم کم دچار نارسایی میشود.این بیماري در زنان جوان بیشتر از مردان دیده میشود و گاهی زمینههاي ارثی در آن دیده میشود.
هپاتیت خودایمنی یک بیماري عفونی یا مسري نیست و از شخصی به شخص دیگر منتقل نمیشود.

به چه بیماريهایی خودایمنی میگویند؟
دستگاه ایمنی از ما در مقابل عفونتها، میکروبها و هرعامل خارجی مضر دیگر دفاع میکند. در افرادي که بیماري خودایمنی دارند، سیستم ایمنی عضوهایی از بدن شخص را که باید به عنوان یک عضو خودي بشناسد و با آن کاري نداشته باشد، آنرا یک عضو خارجی شناسایی کرده و سعی میکند آنرا از بین ببرد. به این علت دستگاه ایمنی به آن عضو حمله میکند و در نتیجه التهاب و آسیب در آن عضوشروع میشود.

علایم هپاتیت خودایمنی:
در آغاز بیماري در اکثریت افراد کاملابًدون علامت می باشد. در بیشتر موارد علایم بالینی در مرحله پیشرفته بیماري طی هفتهها یا ماهها کم کم ظاهر میشود.
شایعترین علایم اولیه، علایم یک سرما خوردگی شدید،احساس خستگی بیش از حد، احساس ناخوشی و همچنین درد عضلات و استخوانها است که معمولاً در صبحها بیشتر است.
هنگامی که التهاب کبدي به سمت بدتر شدن پیشرفت میکند، زردي پوست و چشم وجود دارد. ادرار تیره شده، مدفوع امکان دارد کمرنگ شود (بیرنگ یا خاکستري رنگ) و احساس خارش و کاهش اشتها در شخص ایجاد میشود.
سایر علایم شامل بزرگی کبد،مشکلات پوستی، دردهاي استخوانی، دردشکم، تهوع و استفراغ هستند.
بدون درمان،ادامه و طولانی شدن التهاب کبدي سبب آسیب به کبد شده که میتواند حتی تا نارسایی کبد پیش برود.

تشخیص هپاتیت خود ایمنی:
بسیاري از افرادي که در مراحل اولیه بیماري هستند، یا بدون علامتند و یا علایم مبهمی دارند.تشخیص معمولاً شامل
آزمایش خون، تصویربرداري و نمونه برداري از کبد میباشد.

درمان هپاتیت خود ایمنی
تقریبا همیشه هپاتیت خودایمنی نیاز به درمان دارد.شروع هر چه زودتر درمان، سبب بهبود علایم و توقف آسیبهاي
وارده به کبد شده و حتی گاهی اوقات به بهبود و برگشت صدمات ایجاد شده کبد میانجامد.
درمان شامل داروهایی است که سبب کاهش التهاب و سرکوبکردن دستگاه ایمنی میشوند. امکان دارد درمان با مقدار کم در طول سالها (حتی تمام عمر)، بارها شروع و قطع شود.بعضی از افراد که شکل خفیف بیماري را دارند
ممکن است نیاز به گرفتن دارو نداشته باشند. افرادي که درمان دارویی آنها متوقف شده، باید به طور مرتب توسط پزشک خود معاینه و آزمایش شوند، تا در صورت بروز هرگونه علایم جدید، درمان دوباره شروع شود و پیشرفت
بیماري متوقف گردد.
به عنوان یک قانون کلی، درمان باید طولانی مدت ادامه یابد، مگر آنکه التهاب کبد کاملافًروکش کند و یا اینکه به درمان جواب ندهد و یا در مسیر درمان، عوارض جانبی شدید در شخص ظاهر شود. در مرحله فروکش بیماري، شخص علایمی نداشته و آزمایشهاي کبدي نیز در حد طبیعی هستند ودر نمونه برداري، کبد رو به بهبود است.
اگر نیاز به شروع درمان نبودتکرار و پیگیري آزمایشات کبدي بصورت مرتب توصیه میشود. پیگیريها شامل معاینه و ازمایشات خونی هر چند ماه یک بار تکرار میشود و نمونه برداري کبد هم در بعضی شرایط توصیه میشود.

تغذیه در هپاتیت خود ایمنی
در هپاتیت خودایمنی معمولاً رژیم غذایی کم چربی و کم نمک توصیه میشود. 
پرهیز از الکل و مصرف محدود غذاهایی مانند سوسیس، کالباس و کنسروها توصیه میشود. 
همچنین توصیه میشود تا مصرف میوه ها، سبزیجات، مرغ، ماهی و منابع گیاهی زیاد انجام شود. 
پرهیز از چاق شدن و انجام بیشتر فعالیت فیزیکی کافی سودمند است. 
ورزش و فعالیت بدنی منظم و روزانه مفید است. 
از مصرف غذاهاي مانده و احتمالا فاسد خودداري کنید.
منبع: معاونت درمان دانشگاه پزشکی همدان

@autoimmunir

بیماری های خودایمنی تیرویید در بیماران مبتلا به هپاتیت خودایمنی شایع می باشند و مطلب زیر برای اگاهی بیماران مفید است 👇

اختلالات تیروئید خود ایمنی یک نوع بیماری بوده که در آن آنتی بادی تولید شده توسط سیستم ایمنی غده‌ی تیروئید را مورد هدف قرار می‌دهد. 👇
@autoimmunir

بخش اول:

غده‌ی تیروئید یک غده‌ی کوچک و پروانه‌ای شکل بوده که درست زیر سیب آدم در پایین گردن قرار دارد. این غده بخشی از سیستم درون ریز بدن انسان می‌باشد. تیروکسین و تریودو تیروکسین دو هورمونی بوده که توسط غده‌ی تیروئید تولید می‌شود. این هورمون نقش حیاتی در تنظیم دما، متابولیسم و رشد کلی بدن ایفاء می‌کند. ترشح این هورمون‌ها وابسته به ترشح هورمون تحریک کننده‌ی تیروئید توسط غده‌ی هیپوفیز می‌باشد. در صورتی‌که غده‌ی تیروئید نتواند این هورمون‌ها را به درستی ترشح کند، فرد احتمالا از مشکلات سلامتی رنج خواهد برد. افرادی که از اختلالات مربوط به غده‌ی هیپوفیز و یا کمبود ید رنج می‌برند، قطعا در معرض ابتلا به خطرات مربوط به توسعه‌ی مشکلات غده‌ی تیروئید می‌باشند. اختلالات تیروئیدی می‌تواند به عدم توانایی سیستم ایمنی در تمایز یابی بین سلول‌های خارجی و فولیکو‌ های تیروئید نسبت داده شود. چنین اختلالاتی از نظر پزشکی به عنوان بیماری‌های خودایمنی تیروئید به آن‌ها اشاره می‌شود.

اختلالات تیروئیدی
کم‌کاری و پرکاری اصطلاحات پزشکی بوده که به منظور توصیف مشکلات مربوط به غده‌ی تیروئید استفاده می‌شود. هنگامی که غده‌ی تیروئید دارای فعالیت بیش از حد باشد، شروع به ترشح مقادیر زیادی از این هورمون کرده که در این صورت گفته می‌شود که فرد از پرکاری رنج می‌برد. علائمی که ممکن است به فرد واسطه‌ی این بیماری تجربه کند، شامل کاهش وزن، خستگی، افسردگی، لرزش دست، حرکات مکرر روده، نگرانی، تغییر در میل جنسی، بی‌خوابی و مشکلات رفتاری می‌باشد. از سوی دیگر، هنگامی که غده‌ی تیروئید کند عمل کند، مقادیر کافی از هورمون تیروئیدی تولید نخواهد کرد که در این صورت گفته می‌شود که فرد به کم‌کاری مبتلاست. علائمی که این بیماران تجربه می‌کنند، شامل خستگی بیش از حد، عدم تحمل به سرما، خشکی پوست، خارش در اطراف چشم، افسردگی، از دست دادن اشتها، ناخن‌های شکننده، ریزش مو و متابولیسم آهسته می‌باشد. تیروئیدیت یا التهاب غده ی تیروئید و گواتر یا تورم در غده‌ی تیروئید از جمله مشکلات تیروئیدی بوده که معمولا به ودلیل واکنش خودایمنی غیر نرمال رخ می‌دهد.

علائم بیماری تیروئید خود ایمنی:
همانطور که قبلا ذکر شد، یک بیماری خود ایمنی هنگامی که آنتی بادی‌ها نتوانند بین سلول‌های خود بدن و سلول‌های خارجی تمایز ایجاد کنند، اتفاق افتاده و در این شرایط آنتی بادی‌ها به سلول‌های بدن حمله می‌کنند. یک بیماری غده‌ی تیروئید هنگامی که آنتی بادی‌ها این غده را مورد هدف قرار می‌دهند، تشخیص داده می‌شود. تیروئیدیت هاشیمتو، بیماری گواتر و گریوز همگی از موارد مربوط به بیماری تیروئیدی می‌باشند. ژن‌های توارثی یا عوامل محیطی می‌تواند مستعد ابتلاء فرد به چنین واکنش‌های ایمنی باشد. تنش یا عدم تعادل هورمونی نیز ممکن است محرک بروز این بیماری باشد. در این‌جا برخی اطلاعات در رابطه با علائم هر یک از این بیماری ها را ارائه می‌دهیم.

بیماری هاشیموتو:
این بیماری به عنوان تیروئیدیت هاشیموتو نیز شناخته می‌شود و توسط التهاب غده‌ی تیروئید تشخیص داده می‌شود. این بیماری توسط ترشح ناکافی هورمون‌های تیروئیدی مشخص می‌شود. افرادی که سابقه‌ی خانوادگی ابتلاء به بیماری هاشیموتو را دارا می‌باشند، در معرض افزایش خطر ابتلاء به این بیماری قرار دارند. اگرچه اعتقاد بر این است که عوامل ژنتیکی نیز یکی از علل این بیماری می‌باشد.
علائم این بیماری افسردگی، دردهای عضلانی، افزایش حساسیت به سرما، خشکی پوست، خستگی، افزایش وزن، چهره‌ی پف کرده و گرفتگی صدا برخی از علائمی بوده که ممکن است در طی بروز این بیماری تجربه می کنند.
@autoimmunir

بخش دوم

بیماری گریوز یا پرکاری تیرویید:

بیماری گریوز یکی دیگر از اختلالات خودایمنی بوده که در آن غده‌ی تیروئید مقادیر بیش از حد هورمون‌های تیروئیدی را تولید کرده که توسط آنتی بادی‌هایی به نام آنتی بادی گیرنده‌ی تیروتروپین تحریک می‌شود. این بیماری یک فرم از پرکاری تیرویید بوده که در آن علائمی مانند عرق کردن بیش از حد، اضطراب، افزایش حساسیت به گرما، بی‌خوابی، خستگی، ضربان قلب سریع، لرزش دست، حرکات مکرر روده و بزرگ شدن غده‌ی تیروئید توسط بیمار تجربه می‌شود. در این بیماری ممکن است فرد با وجود داشتن رژیم غذایی مناسب از کاهش وزن نیز رنج ببرد. زنان ممکن است از مشکلات قاعدگی به واسطه‌ی این بیماری رنج ببرند.

تشخیص و درمان بیماری‌های خود ایمنی تیروئیدی:
بیماری‌های تیروئیدی می‌تواند به کمک آزمایشات خون و یا روش‌های تصویر برداری مانند اسکن تیروئید سونوگرافی از تیروئید تشخیص داده شود.
تیروئید کم کار به دلیل بیماری هاشیماتو می‌تواند با کمک قرص‌ جیگزینی تیروکسین درمان شود. از آن‌جا که مواد غذایی خاصی وجود دارند که می‌توانند میزان جذب تیروکسین سنتزی را تحت تاثیر قرار دهد، اما ممکن است نیاز به استفاده از دستورالعمل‌های خاص رژیم غذایی وجود داشته باشد. از سوی دیگر، داروهای ضد تیروئیدی و درمان ید رادیو اکتیو باری درمان بیماری گریوز توصیه می‌شود. ید رادیواکتیو به تخریب فعالیت بیش از حد سلول‌های تیروئیدی کمک کرده و ممکن است باعث کاهش عملکرد تیروئیدی گردد. در صورتی‌که عملکرد غده‌ی تیروئید به میزان قابل توجهی کاهش یابد، ممکن است نیاز به استفاده از قرص‌های هورمونی سنتزی باشد.
مسدود کننده‌های بتا و داروهای دیگری نیز ممکن است برای کاهش علائم بیماری‌های تیروئیدی تجویز شود. برداشتن غده‌ی تیروئید تنها در شرایط نادر، هنگامی که درمان دارویی جوابگو نیست، صورت می‌گیرد. از آن‌جا که دیگر بیماری‌های خود ایمنی مانند بیماری سلیاک، آرتریت روماتوئید، بیماری آدیسون یا ویتیلیگو نیز می‌تواند با بیماری خود ایمنی تیروئیدی به وجود آید، باید بررسی‌های پزشکی انجام شود و سطوح هورمون تیروئید در فواصل منظم تحت نظارت قرار گیرد.
یک بیماری خود ایمنی تیروئیدی می‌تواند اثرات جدی بر سلامت فرد داشته باشد. بنابراین مهم است که این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود. تاخیر در تشخیص و درمان بیماری‌های تیروئیدی ممکن است بر کیفیت زندگی فرد تاثیر منفی بگذارد.
منبع: راسخون
@autoimmunir