◽بحران آب نتیجه‌ی انباشت سوء‌مدیریت، توسعه بی‌برنامه و ساختارهای معیوب قدرت و ثروت است؛ ساختار اقتصاد سیاسی مسلط که اگر یک نمود آن در اقتصاد تورم‌زده‌ است، نمود دیگر آن در محیط‌زیست دیده می‌شود. در حقیقت، فهم بحران آب جز در کنار سایر بحران‌های محیط‌زیستی و از همه مهم‌تر بحران‌های اقتصادی و اجتماعی دیگر که جامعه ایران با آن مواجه است ممکن نیست.

✔️ از این رو این بحران باید در کنار و در تقاطع بحران‌هایی چون تورم، اشتغال، شکاف طبقاتی و دیگر مشکلات، به‌صورت ماتریسی واحد و در قالب‌های کلان و ساختاری تحلیل شود. حکمرانی آب و محیط‌زیست، فرعِ حکمرانی سیاسی است. این سیاست است که مسیر کشور، شکل توسعه، و امکان پیشرفت یا ایستاییِ بحران‌زا را تعیین می‌کند.

طبقه مسلط در ایران نیز برای ادغام در بازار جهانی، به سمت احداث و گسترش صنایعی مانند فولاد، پتروشیمی و معدن حرکت کرده است که خود از عوامل تشدید بحران آب در کشور بوده است. در عین حال، حکمرانی سیاسی ناکارآمد ما، توان حرکت به سمت صنایعی با تولید کالاهای پیچیده، با ارزش افزوده بیشتر و مصرف آب کمتر را نداشته است.

🖇️ متن کامل

@Azegaar

◽چه کسی باید هزینه گذار عادلانه انرژی را بپردازد؟

✔️ انرژی یک منبع به‌طور عادلانه توزیع‌شده نیست. در ده سال گذشته، ثروتمندترین ۱۰٪ جمعیت جهان نیمی از کل انرژی جهانی را مصرف کرده‌اند، در حالی که فقیرترین ۵۰٪ تنها ۸٪ از آن را سهم داشته‌اند.

کشورهایی که کمترین نقش را در ایجاد بحران اقلیمی داشته‌اند، سخت‌ترین پیامدهای آن را متحمل می‌شوند و به شدت به پول برای مقابله با بحران، سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی نیاز دارند.

اما کشورهای ثروتمند به جای عمل به وعده‌های خود برای تأمین مالی اقلیمی، در حال ارائه وام‌هایی هستند که کشورهای جهان جنوب را به سمت بدهی روزافزون سوق می‌دهد؛ همه اینها در حالی اتفاق می‌افتد که این کشورها می‌کوشند در یک سیستم مالی ناعادلانه در گذار انرژی سبز سرمایه‌گذاری کنند.

➖ نابرابری تنها در جریان مالی نیست، بلکه در هزینه آن است. پروژه‌های انرژی پاک در جهان جنوب با نرخ بهره بسیار بالاتری مواجه هستند. این هزینه‌ها اجتناب‌ناپذیر نیستند! آن‌ها بازتاب سیستمی هستند که «ریسک» را از طریق رویکرد نژادپرستانه استعماری، قیمت‌گذاری می‌کند.

گذار عادلانه‌تر به معنای تأمین مالی واقعی برای اقدام اقلیمی است، با کمک‌های بلاعوض، نه وام. این به عدالت ترمیمی نیاز دارد: بخشش بدهی‌ها، توزیع مجدد منابع، مقابله با مصرف بیش از حد انرژی توسط فوق‌ثروتمندان و وادار کردن آن‌ها به پرداخت سهم عادلانه خود از طریق سیستم مالیاتی تصاعدی.

ما باید استعمار اقلیمی را پایان دهیم و به سمت یک گذار عادلانه حرکت کنیم./ آکسفام

@Azegaar

▪️ دیالکتیک اقلیمی

✔️ روزگاری فریدریک اِنگِلس نوشت: «طبیعت، اثبات دیالکتیک است». بحران شتاب‌گیرنده اقلیمی، امروز شواهد بیشتری از این گزاره پیشِ‌رویمان قرار می‌دهد.

گزارش تازه‌ای که در ۲۱ مهر ۱۴۰۴ منتشر شد هشدار می‌دهد که زمین دارد ازچندین «نقطه عطف اقلیمی» عبور می‌کند. بر اساس گزارش «نقاط اوج جهانی ۲۰۲۵»، صخره های مرجانی آبِ گرم در حال حاضر «از نقطه عطف حرارتی خود عبور کرده و دچار سرخشکیدگی بی‌سابقه‌ای شده‌اند که معیشت صدها میلیون نفر را که به آنها وابسته هستند، تهدید می‌کند». این گزارش می‌افزاید، صفحات یخی قطبی نیز به نقاط عطفی نزدیک می‌شوند که منجر به افزایش غیرقابل برگشت چند متری سطح دریا خواهد شد.

➖نشریه ساینس نیوز، نقاط عطف اقلیمی را به عنوان «نقاط بدون بازگشت» توصیف می‌کند که جهان را از یک نقطه عطف به یک الگوی اقلیمی جدید سوق می‌دهند که به نوبه خود، زنجیره‌ای از پیامدها را موجب می‌شود. استیو اسمیت، جغرافیدان و یکی از محققان دخیل در گزارش، می‌گوید از سال ۲۰۲۳ تاکنون، جهان بیش از یک سال، دماهایی دست‌کم ۱.۵ درجه سانتیگراد بالاتر از میانگین دوران پیش از صنعتی شدن را تجربه کرده است.

🖇️ متن کامل

@Azegaar

بتن روی بتن سد ماندگان ریخته می‌شود، ارزیاب، ناظر و مجری، هر سه در سکوت کامل به‌سر می‌برند

هیچ‌کس مسئولیت «ماندگان» را گردن نمی‌گیرد
| ستاره حجتی |

🔺با بالا گرفتن اوج انتقادات در مورد احداث و تکمیل سد و سامانه انتقال آب ماندگان بر سرشاخه‌های کارون، همچنین پس از تجمع اعتراضی فعالان اجتماعی و محیط‌زیستی کهگیلویه‌وبویراحمد، به‌ نظر می‌رسد معاون اول رئیس‌جمهوری توپ را در زمین سازمان حفاظت محیط‌زیست انداخت تا این سازمان به‌تنهایی پاسخگوی تصمیمی باشد که در عالی‌ترین رده‌های دولت گرفته شده‌ است.

🔺«محمدرضا عارف» که سال گذشته با جلسه‌ها و مکاتبات فراوان تلاش می‌کرد سازمان را برای تعیین‌تکلیف اجرای این طرح و کمک به اجرای تسریع آن مجاب کند، حالا در نامه‌ای به «شینا انصاری»، رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست، می‌گوید به ابهامات فعالان محیط‌زیست پاسخ دهید.

🔺ابهاماتی که در قالب ۱۷ سؤال از سوی فعالان و برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی مطرح شده؛ آن‌هم زمانی که طرح بدون تأیید سازمان و اخذ مجوزهای لازم در حال اجرا و تکمیل است. سازمان حفاظت محیط‌زیست و وزارت نیرو، یکی ناظر و دیگری مجری فقط سکوت می‌کنند، فعالان محیط‌زیست اما دست از کنش‌های قانونی خود بر نمی‌دارند.

گزارش کامل را در سایت «پیام ما» بخوانید.
https://payamema.ir/payam/143384
#محیط_زیست #سد_ماندگان #پیام_ما
@payamema

▫️مایکل رابرتز، ترجمه سرخبوم

طبق گزارش آژانس انرژی، اگر جهان مسیر خود را تغییر ندهد، تقاضای جهانی نفت و گاز تا ۲۵ سال آینده افزایش خواهد یافت. انتشار گازهای گلخانه‌ای، با وجود رشد انرژی‌های تجدیدپذیر، همچنان در حال افزایش است.

چرا اهداف کاهش انتشار محقق نمی‌شوند؟ پاسخ: پول. با وجود همه این فجایع، دولت‌ها در سال ۲۰۲۳ حدود ۹۵۶ میلیارد دلار یارانه مستقیم به سوخت‌های فسیلی دادند، بیش از سه برابر تعهد ۳۰۰ میلیارد دلاری کمک اقلیمی به آسیب‌پذیرترین کشورها در COP29، رقمی که در مقایسه ناچیز می‌نماید.

۱۰۰ شرکت بزرگ نفت و گاز جهان تولید پیش‌بینی‌شده خود را منتهی به مارس ۲۰۲۵ افزایش داده‌اند که منجر به انتشار دی‌اکسید کربن سه برابر بیش‌تر از حد مجاز خواهد شد.

علت استمرار این روند: فسیلی‌ها بسیار سودآورتر از تجدیدپذیرها هستند.

میانگین سودآوری جهانی در سطح پایینی است و در پی آن سرمایه‌گذاری در همه چیز کاهش یافته. قیمت انرژی‌های تجدیدپذیر در چند سال گذشته افت کرده، همین سودآوری آنها را کاهش داده است. تضادی میان کاهش هزینه‌ها از طریق بهره‌وری بالاتر و کاهش سرمایه‌گذاری به دلیل کاهش سودآوری.

🖇️ متن کامل

@Azegaar

▫️دروغ برداشت سبز نیشکر

✔️چندین شب است که مزارع نیشکر دو مجتمع کشت و صنعت امیرکبیر و میرزاکوچک‌خان را شبانه در چندین نقطه می‌سوزانند. آلودگی ناشی از دود در منطقه، در جاده اهواز به خرمشهر و روستاهای اطراف، به حدی بالاست که میدان دید کاهش یافته و شبحی‌ مه‌گونه ایجاد شده است.

برخلاف ادعای مدیران بالادستی نیشکر، این سوختن‌ها مشخصاً مربوط به مزارع نیشکر و درون محدوده این دو مجتمع است. نه‌تنها حضور میدانی این مسأله را روشن می‌کند بلکه بوی دودی که به مشام می‌رسد هم حاکی از سوزاندن مزارع نیشکر است.

تکذیب موضوع و ادعای دروغ برداشت سبز از سوی دست‌اندرکاران این صنعت آلاینده و آب‌بر نوعی امر روزمره مدیریتی در ساختار سیاسی ایران است. اینها روزی باید محاکمه شوند.
اما کسانی که خود را به‌عنوان فعال فرهنگی و اجتماعی و دغدغه‌مند خوزستانی مطرح می‌کنند اما هم‌دست سفیدشویی این فاجعه‌اند را باید نکوهش کرد.

@Azegaar

▫️شهرِ ۱۵ دقیقه‌ تا...

✔️ در هسته اصلی «شهر ۱۵ دقیقه‌ای»، این ایده نهفته است که شهرها را می‌توان به گونه‌ای طراحی کرد که هر آنچه نیاز است، در زمانی نهایتاً ۱۵ دقیقه از طریق پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا سفر با حمل‌ونقل عمومی در دسترس باشد.

این رویکرد، شهروندان را از استفاده دائمی از خودرو شخصی بی‌نیاز می‌کند.

تلفیق این مفهوم با دولت الکترونیک و غیرحضوری شدن اکثر خدمات عمومی و دولتی می‌تواند از سفر و استفاده غیرضروری از خودرو بکاهد و وقت آزاد برای شهروندان ایجاد کند.

این مفهوم با شهر پاریس به‌عنوان اولین شهری که این رویکرد را پیاده کرده است پیوند خورده است. در طول سال‌های گذشته، پایتخت فرانسه این هویت ۱۵ دقیقه‌ای را پذیرفته، سلطه خودروها را کاهش، مسیرهای دوچرخه‌سواری را گسترش داده و خدمات ضروری را به طور متوازن‌تری توزیع کرده است.

➖ باید توجه داشت اصل مهم در این رویکردِ مدیریت شهری، برابری و عدالت شهری و فضایی است. چنانچه برخی به درستی انتقاد کرده اند طرح شهر ۱۵ دقیقه‌ای در نهایت می‌تواند مردم را در محل زندگی خود منزوی می‌کند و باعث حذف اهالی مناطق کم‌برخوردار از مراکز شهری و خدمات رفاهی شود.

@Azegaar

◾راهی دگر بباید: دموکراسی برای آلودگی

🖋️ محمدرضاجعفری | پیام‌ما

✔️حکمرانیِ محیط زیست یا حکمرانیِ محیط زیستی فرعِ حکمرانی سیاسی است. این یک اصلِ اساسی است. ساختار، ماهیت و گرایش ساختار درهم تنیده‌ی سیاسی و اقتصادی و اقتصادسیاسی است که مشخص می‌کند پیامدها و تأثیرات سیاست‌های کلان بر ناحیه‌ی مشترک جامعه و طبیعت، یعنی همان محیط زیست انسانی چه خواهد بود. این امری کلی است که تبعاتش همه‌ی اجزا را متأثر و درگیر می‌کند. از این رو بحث آلودگی هوا، که هر پاییز و زمستان به اوج می‌رسد را باید فارغ از دعواهای جناحی به داوری و بررسی نشست. دعواهای جناحی کارکردی فرصت‌طلبانه به سمت تصاحب قدرت دارند تا آنکه بخواهند دردی، معضلی یا روند ناصحیحی را اصلاح کنند.

با تکیه بر این اصل، آلودگی گسترده به لحاظ جغرافیایی و به لحاظ چگالش در کشور راه‌حلی فوری و جهادی ندارد. کوچک‌ترین و کم‌آوازه‌ترین شهرها، که البته پرمنفعت‌ترین‌ها به لحاظ ذخایر زیرزمینی نفت و گاز هستند که تغذیه‌ی مالی کشور را انجام می‌دهند، عمدتاً به هزینه‌ی محلی ولی پرسود برای کلان‌شهرها، نیز با معضل آلودگی هوای شدید مواجه‌اند. برای حل آلودگی هوا، و اصولاً همه‌ی آلودگی‌ها، «مجموعه‌ای» از اقدامات توسعه‌ای، زیرساختی و اقتصادی می‌بایست اجرا شود که «مجموعه‌ی»‌ سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران و منتفعان وضع موجود که واکنش بدیهی‌شان به معضلات و ماجراها انکار و تحریف و فرافکنی است توانایی ساختاری به اجرای این اقدامات زیربنایی و گسترده و درازدامن را نخواهند داشت. در کنار این جایگزینی تخصص‌گرایی، مردم‌اندیشی، کارآیی و شایستگی با هماهنگی با ساختار و وفاداری سیاسی و همبستگی اقتصادی، توان ذاتی و ذهنی و ماهوی را از ساختار سلب کرده است. همه‌ی این عوامل وقتی جدی‌تر می‌شوند که راه نقد و اعتراض و انتخاب آزاد بسته باشد. سیستمی درخودمانده به عدم کفایت میل می‌کند با نتیجه‌ی خودویرانگری نهایی و البته هزینه‌زا برای مردم.

@Azegaar

➖در تولید، در ساخت‌وساز، در صنایع، در خودرو، درتولید نیروگاهی، رانت و انحصار وجود دارد. هر انحصار وابسته به بخش‌هایی از قدرت است. شرکت‌های دولتی، نیمه‌دولتی، خصوصی و پیمانکاران بزرگ بخشی از زنجیره‌ی تولید ارزش را در نبود «نظارت‌های دموکراتیک» مالِ خود کرده‌اند. سودِ ناشی از فرار قانونی و غیرقانونیِ مالیاتی، کارگر ارزان، انرژی ارزان، هزینه به ریال و فروش به دلار، انحصار واردات کالاها، زمین‌خواری و... مانعی عامدانه و آگاهانه بر سر ارتقای تکنولوژیک، تغییر مسیر توسعه، توسعه‌ی انسانی و رفاه عمومی است. دموکراسی در شکل موسع خود گامی ابتدایی برای آشتی با طبیعت و آشتی با انسان است. دموکراسی مشارکتی، که در پهنای جامعه و رو به بالا گسترده می‌شود، حامل و ضامن گفتگو، هم اندیشی، همبستگی و عدالت برای انسان و طبیعت است. سود کلان و منافع نجومی تضمین‌شده‌ از سوی وضعیت موجود و از سوی ساختارِ نابربری‌ساز اجتماعی و ناپایدارکننده‌ی طبیعت، راه بر هرگونه تغییر بسته است. راه دگر بباید و عزمی دگر.

@Azegaar

🖇️متن کامل را اینجا بخوانید.

#آلودگی_هوا
#حکمرانی_دموکراتیک

▫️اقتصاد غارت، وزیر مدعی

✔️مدنی‌زاده، وزیر نابغه اقتصاد: «وسط جنگ و بمب انتظار دارید تورم بالا نرود؟ اگر بالا نمی‌رفت باید تعجب می‌کردی.»

اما وضعیت تورم در دو کشور درگیر جنگ که از سال ۲۰۲۲ در جنگند چگونه است؟

اوکراین: پس از آغاز جنگ در فوریه 2022، تورم به‌طور قابل‌توجهی بالا رفت — نرخ سالانه ۲۰۲۲ به‌طور میانگین بیش از ۲۰٪ بود. سپس روند کندشونده‌ای داشت؛ میانگین سالانه ۲۰۲۳ حدود ۱۲.۸٪ و ۲۰۲۴ حدود ۶.۵٪ بوده؛ صندوق بین‌المللی پول (IMF) برای ۲۰۲۵ رقم حدود ۱۲.۶٪ را نشان می‌دهد.

روسیه: سیر تورم در روسیه نیز از ۲۰۲۲ به بعد نوسان داشت؛ نرخ‌های سالانه ۲۰۲۲–۲۰۲۴ به‌ترتیب بالا ( دو رقمی) و سپس کاهش/نوسان را نشان می‌دهند. در ۲۰۲۵ هم بعد از اوجِ اوایل ۲۰۲۵ (نزدیک ۱۰–۱۰.۳٪ در برخی ماه‌ها) در نیمه دوم سال به سطحی نزدیک به ۷–۸٪ کاهش یافت؛ برآوردهای IMF و بانک مرکزی روسیه هم برای ۲۰۲۵ در بازه‌ای نزدیک به ~۷–۹٪ است.

➖این دو کشور به جای تداوم غارت، دروغ و فرافکنی دست به اقدامات گستره مالی، اقتصادی و سیاسی زدند تا تورم را کنترل کنند.

🖇️ پست بعد را ببینید.

@Azegaar

▫️روش‌های کنترل تورم در دو کشور درگیر جنگ، روسیه و اوکراین

🇺🇦 اوکراین — سیاست‌های کنترل تورم در زمان جنگ

به‌خاطر جنگ، شوک‌های شدید عرضه، تخریب زیرساخت و افت ارزش پول ملی رخ داد.

ابزارهای اصلی اوکراین:

۱) افزایش شدید نرخ بهره (سیاست پولی سختگیرانه)
بانک مرکزی اوکراین نرخ بهره را در ۲۰۲۲ تا ۲۵٪ بالا برد تا انتظارات تورمی را مهار کند.

۲) کنترل بازار ارز و تثبیت نرخ گریونا
مدتی نرخ ارز را ثابت نگه داشت تا از جهش قیمت‌ها جلوگیری کند.
محدودیت‌هایی در تبدیل ارز اعمال شد.

۳) مدیریت قیمت کالاهای اساسی
قیمت برق، گاز و برخی غلات به‌طور موقت تثبیت شد.

۴) حمایت بودجه‌ای هدفمند به‌جای پرداخت‌های فراگیر
برای جلوگیری از کسری بودجه، یارانه‌ها هدفمند شد.

۵) جذب کمک خارجی
حمایت‌های مالی غرب مانع از فروپاشی مالی شد و اثر ضدتورمی داشت.

🇷🇺 روسیه — سیاست‌های کنترل تورم در دوره جنگ و تحریم‌ها

پس از آغاز جنگ و اعمال تحریم‌های گسترده، روبل سقوط کرد و تورم جهش یافت. اما روسیه ابزارهای بزرگی برای مهار تورم داشت:

۱) افزایش شدید نرخ بهره توسط بانک مرکزی روسیه
نرخ بهره را در مارس ۲۰۲۲ فوراً به ۲۰٪ رساند.
بعدها با تثبیت روبل، به‌تدریج پایین آمد، اما دوباره در ۲۰۲۳–۲۰۲۴ افزایش یافت.

۲) کنترل سرمایه و محدودیت بر خروج ارز
محدود کردن خرید دلار/یورو
اجبار شرکت‌های بزرگ صادراتی به فروش ارز خارجی
→ همه برای حمایت از روبل و کاهش تورم وارداتی.

۳) دخالت مستقیم دولت در قیمت‌ها
کنترل قیمت برخی مواد غذایی، محدودیت صادرات گندم، کنترل قیمت سوخت در داخل.

۴) هدایت اعتبارات و تزریق مالی هدفمند
حمایت از شرکت‌های داخلی برای جلوگیری از رکود، اما با کنترل نقدینگی.

۵) جایگزینی واردات (import substitution)
تلاش برای تولید داخلی کالاهای قبلاً وارداتی تا اثر تحریم بر قیمت‌ها کم شود.

🖇️نمودار سالانه تورم در روسیه و اوکراین را ببینید.

@Azegaar

▫️روش‌های کنترل تورم در دو کشور درگیر جنگ، روسیه و اوکراین

🇺🇦 اوکراین — سیاست‌های کنترل تورم در زمان جنگ

۱) افزایش شدید نرخ بهره (سیاست پولی سختگیرانه)

۲) کنترل بازار ارز و تثبیت نرخ گریونا
مدتی نرخ ارز را ثابت نگه داشت تا از جهش قیمت‌ها جلوگیری کند.

۳) مدیریت قیمت کالاهای اساسی
قیمت برق، گاز و برخی غلات به‌طور موقت تثبیت شد.

۴) حمایت بودجه‌ای هدفمند به‌جای پرداخت‌های فراگیر

۵) جذب کمک خارجی.

🇷🇺 روسیه — سیاست‌های کنترل تورم در دوره جنگ و تحریم‌ها

۱) افزایش شدید نرخ بهره توسط بانک مرکزی روسیه.

۲) کنترل سرمایه و محدودیت بر خروج ارز
اجبار شرکت‌های بزرگ صادراتی به فروش ارز خارجی

۳) دخالت مستقیم دولت در قیمت‌ها
کنترل قیمت برخی مواد غذایی، محدودیت صادرات گندم، کنترل قیمت سوخت در داخل.

۴) هدایت اعتبارات و تزریق مالی هدفمند

۵) جایگزینی واردات (import substitution)

🖇️متن کامل.

@Azegaar

◽هاشم اورعی، رئیس هیات مدیره اتحادیه انجمن های علمی انرژی ایران، در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز:

✔️ امکان توسعه صنعتی در اصفهان وجود ندارد / با افتتاح پروژه انتقال آب، زاینده‌رود زنده نمی‌شود

▪️در دهه ۷۰ پیشنهاد شد که به دلیل ملاحظات مرتبط با آب، صنایع بزرگ کشور به طور مثال در شعاع ۲۵ کیلومتری بندرعباس مستقر شوند.

▪️استقرار صنایع آب‌بر در اصفهان یک اشتباه کامل بود.

▪️با انتقال آب از سواحل جنوب به اصفهان اشتباه دوم رخ می‌دهد.

▪️انتقال آب بین‌حوضه‌ای در درازمدت جواب نمی‌دهد و مشکل را بزرگ‌تر می‌کند.

▪️قیمت تمام‌شده آبی که منتقل می‌شود، هر مترمکعب حدود سه یورو یا کمی بیشتر است.

▪️اینکه تصور کنیم با انتقال آب به اصفهان می‌توانیم زاینده‌رود را زنده کنیم یا توسعه صنعتی جدیدی ایجاد کنیم، بزرگ‌ترین اشتباه است.

▪️با توجه به وضعیت منابع آب استان، امکان توسعه صنعتی به هیچ‌وجه وجود ندارد.| تجارت‌نیوز



https://tejaratnews.com/?p=1134895


🖊سارینا سیف
منبع: کانال آب

@Azegaar

▪️گزارش چشم‌انداز محیط زیست جهانی، ویرایش هفتم: «آینده‌ای که ما انتخاب می‌کنیم»

سرمایه‌گذاری در اقلیمِ پایدار، طبیعت و زمین سالم و سیاره‌ای عاری از آلودگی می‌تواند سالانه تریلیون‌ها دلار به تولید ناخالص داخلی جهانی اضافه کند، از میلیون‌ها مرگ جلوگیری نماید و صدها میلیون نفر را در دهه‌های آینده از گرسنگی و فقر نجات دهد.

گزارش GEO-7 جامع‌ترین ارزیابی علمی از وضعیت محیط زیست جهانی تاکنون به شمار می‌آید. اجماع علمی نشان می‌دهد که ادامه مسیرهای فعلی توسعه، موجب تغییرات فاجعه‌بار اقلیمی، نابودی طبیعت و تنوع زیستی، تخریب و بیابان‌زایی زمین و آلودگی شدید خواهد شد.

در مقابل، جهان می‌تواند مسیری بسیار بهتر را در پیش گیرد؛ مسیری که مبتنی بر رویکردهای کل‌نگر و به‌هم‌پیوسته در سطح جامعه و دولت است و تحول اساسی در بخش‌های اقتصاد و امور مالی، مواد و ضایعات، انرژی، غذا و محیط زیست را رقم می‌زند.

این مستلزم گذار از تولید ناخالص داخلی به شاخص‌هایی است که سرمایه انسانی و طبیعی را نیز ردیابی کنند و اقتصادها را به سمت اقتصاد چرخه‌ای، کربن‌زدایی از سیستم انرژی، کشاورزی پایدار و احیای اکوسیستم‌ها سوق دهد.

🖇️ متن کامل

@Azegaar

◽سرخبوم

«کوتاه شدن روز کار، پیش‌شرط بنیادی قلمرو آزادی است».
این گزاره نه صرفاً یک پیشنهاد اقتصادی، بلکه بنیانی فلسفی دارد. از نگاه مارکس، آزادی بدون زمان آزاد ممکن نیست؛ انسان تنها وقتی می‌تواند در هنر، علم، رابطه و آفرینش شکوفا شود که از کارِ برای بقا رها شده باشد؛ تمدن زمانی واقعاً انسانی می‌شود که بخش اصلی زمان زندگی انسان از کار ضروری آزاد گردد.
در نتیجه، رشد و پیشرفت نیروهای تولیدی باید به کاهش ساعات کار و افزایش وقت آزاد برای همگان منجر شود، نه به بیکاری، فقر یا کار اضافی یا افزایش شدت کار و افزایش استثمار، آن‌گونه که در سرمایه‌داری اتفاق می‌افتد.

آزادی نه با آرزو، نه با اخلاق، بلکه با تغییر سازمان تولید ممکن می‌شود. رشد نیروهای تولیدی باید به کاهش ساعات کار و افزایش وقت آزاد منجر شود، نه به افزایش سود یا شدت کار. در واقع آزادی فقط با افزایش بهره‌وری محقق نمی‌شود بلکه باید بهره‌وری به کاهش زمان کار و افزایش کیفیت زندگی بدل شود.

جامعه رهارستگار آینده از نظر مارکس نه جامعه‌ای بدون کار، بلکه جامعه‌ای است که در آن کارْ دیگر مانع انسانیت نیست، بلکه امکان تحقق آن را فراهم می‌کند.

🖇️ متن کامل

@Azegaar

 ▪️ گزارشی از نابرابری جهانی

✔️ تازه‌ترین نسخه از مجموعه گزارش‌های معتبر World Inequality Report با عنوان: «گزارش نابرابری جهانی ۲۰۲۶» منتشر شد.

گزارشی که با حمایت برنامه توسعه سازمان ملل متحد، آزمایشگاه نابرابری جهانی (World Inequality Lab) و اتحادیه اروپا از سال ۲۰۱۸ به‌طور منظم منتشر می‌‌شود و هدف آن، ارائه داده‌ها و تحلیل‌های جامع درباره وضعیت نابرابری در سطح جهان است.

این گزارش با همکاری بیش از ۲۰۰ پژوهشگر از تمام قاره‌ها و با استفاده از داده‌های پایگاه جهانی نابرابری تهیه شده و تصویری کامل از توزیع درآمد و ثروت، شکاف‌های جنسیتی، فرصت‌ها، تقسیمات سیاسی و نقش نظام مالی بین‌المللی در ایجاد و تشدید نابرابری ارائه می‌دهد.

➖یافته‌های این پژوهش گسترده نشان می‌دهند که ثروت و درآمد در جهان به‌شدت متمرکز شده‌اند: ۱۰ درصد بالای جمعیت جهان نزدیک به ۷۵ درصد ثروت را در اختیار دارند، درحالی‌که نیمی از طبقات پایین جامعه کمتر از دو درصد ثروت و در بسیاری از کشورها، نیمی از طبقات پایین جامعه به‌‌ندرت بیش از پنج درصد ثروت ملی را در اختیار دارند.

➖ایران هم از این قاعده مستثنی نیست؛ در این گزارش نوشته‌شده، در ایران ۱۰ درصد پردرآمد حدود ۴۶ درصد درآمد ملی را در اختیار دارند و نیمی از طبقات پایین جامعه تنها  ۱۸ درصد درآمد را دارا هستند؛ سهم نیمی از طبقات پایین جامعه هم از ثروت، کمتر از چهاردرصد است.

نویسندگان این گزارش که یکی از آن‌ها اقتصاددان برجسته فرانسوی «توماس پیکتی» است، نوشته‌اند نتیجه این اوضاع، جهانی است که در آن اقلیتی بسیار کوچک، به قدرت مالی بی‌سابقه‌ای دست یافته‌اند، درحالی‌که میلیاردها نفر حتی از حداقل ثبات اقتصادی محروم مانده‌اند. 

این گزارش جدید چند بخش مهم درباره نابرابری جنسیتی، نابرابری آموزش و سلامت دارد.

🖇️ جهانی نابرابرتر از همیشه؛ گزارش نابرابری جهانی ۲۰۲۶

@Azegaar

✔️ تجربه چین در صنعتی شدن و مبارزه با آلودگی نشان می‌دهد که چگونه داشتن آسمان آبی مستلزم یک تلاش سخت و طولانی است و به ظرفیت دولت، فعالیت جامعه مدنی، رعایت مقررات تجاری و مشوق‌های بوروکراتیک نیاز دارد.

➖ تا بازی‌های المپیک ۲۰۰۸، تجهیزات کاهش آلودگی در اکثر نیروگاه‌های حرارتی آن اجباری و نصب شده بود. این فناوری بود که تا ۹۵ درصد از انتشار دی‌اکسید گوگرد را حذف می‌کرد. فناوری حذف اکسید نیتروژن در مرحله بعدی به‌طور گسترده نصب شد.

از طریق اقداماتی مرکب از تعطیلی یا ارتقاء کوره‌های آجرپزی زغال‌سنگی و سایر صنایع آلاینده، اجرای استانداردهای سختگیرانه انتشار گازهای گلخانه‌ای خودرو، گذار به منابع انرژی پاک‌تر مانند گاز طبیعی و انرژی‌های تجدیدپذیر و ترویج خودروهای برقی (EV)، هوای پکن به تدریج و نه به‌طور ناگهانی پاک شد.

در سال ۲۰۱۴، چین به مقامات محلی این اختیار را داد که رؤسای شرکت‌هایی را که ارزیابی‌های اثرات زیست‌محیطی را تکمیل نکرده‌اند، بازداشت کنند. این قانون همچنین محدودیت‌های مربوط به جریمه‌هایی را که بر شرکت‌ها به دلیل نقض سهمیه‌های آلودگی اِعمال می‌شد، حذف کرد.

🖇️ متن کامل

@Azegaar

بخشی از جوابیه‌ی یاشار دارالشفا به مطلب فاشیستی روزنامه‌ی شرق درباره‌ی انتخابات شیلی:

اقبال مردم آسیب‌دیده از سیاست‌های سرمایه‌داری نئولیبرالی را به راست افراطی‌ای که صراحتا از پینوشه دفاع می‌کند، چطور باید توضیح داد؟ آیا این رویکرد را باید به روی‌گردانی مردم از «چپ» تعبیر کرد و نتیجه گرفت که آنها پس از سال‌ها سرانجام تفکر درست را کشف کرد‌ه‌اند؟ پاسخ این است که البته که این نتایج، نوعی روی‌گردانی از چپ است، اما باید پرسید کدام چپ؟ بله این یک «نه» به چپ سوسیال‌دموکراتِ مماشات‌گر با اقتصاد بازار است. چپی که از یک‌ سو شعارهای ضدسرمایه‌دارانه می‌دهد، اما از سویی دیگر هنگامی که به قدرت می‌رسد، در لابی‌های مجلس با همین راست نئولیبرال دست توافق می‌دهد. اما این هنوز پاسخی کافی نیست؛ چون می‌توان ادامه داد که اگر این‌طور است، پس چرا این مردم خشمگین به سراغ سازماندهی‌های رادیکال‌تر نمی‌روند؟ چرا به کسی رأی می‌دهند که از سیاست‌هایی دفاع می‌کند که این بلاها را سرشان آورده؟
دقت کنیم که این مسئله‌ خاص شیلی نیست؛ این همان منطقی است که جلوه‌های دیگرش خود را در هیئت ستایش از ترامپ، رأی به بولسونارو در برزیل، یا حتی در توهم بخشی از جامعه امروز ایران درباره ساواک نشان می‌دهد. در همه‌ این موارد، «قهرمان» کسی است که وعده می‌دهد با قاطعیت عمل کند: اخراج مهاجرها، سرکوب آشوبگران، جراحی‌های اقتصادی و قانونی و‌... . 
وقتی مردم سرخورده از سوسیال‌دموکراسی امکان تحقق واقعی میل‌شان (امنیت، معنا، برابری، کرامت) را از‌بین‌‌رفته می‌بینند، میل منحرف می‌شود؛ و به تمتعی سادیستی بدل می‌شود. حالا در این بستر غیرقابل تحمل، باید به نحوی مکانیسمی روانی برای ادامه‌دادن داشت؛ مکانیسمی که روشن کند چه چیزی «تهدید» است، چه کسی «مقصر» است، کجا «لذت» هست‌ و خشونت چه زمانی و به چه شکل «موجه» است؟
پاسخ‌های راست افراطی به روان زخم‌‌خورده سوژه‌های نئولیبرال بسیار ساده و سر‌راست است. راست افراطی می‌گوید: «تو قربانی‌ای»، «دشمن مشخص است» (مهاجر، چپ، زن فمینیست، روشنفکر چپ، اقلیت و...)، «حق داری متنفر باشی»، «خشونت تو مشروع است»‌ و دست آخر اینکه «اگر او حذف شود، لذت/نظم/ عظمت برمی‌گردد». این پاسخ‌ها مسئولیت را از دوش سوژه برمی‌دارد: او نه مجبور است تغییر کند، نه با تناقضاتش روبه‌رو شود‌ و نه حتی از میل خودش سؤال کند.

متن کامل جوابیه