به جمع ما در پیج اینستاگرام انجمن بیوتکنولوژی 🧫🎓 دانشگاه کردستان بپیوندید و با دنیای جذاب 🌟 ژن‌ها 🧬، سلول‌ها 🔬 و میکروب‌ها 🦠 آشنا شوید.

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰


کارگاه‌ها 🛠️، سمینارها 🎤، آزمایشگاه‌ها 🧪، نشریات 📚 و رویدادهای هیجان‌انگیز 💥 ما را از دست ندهید!

🌐 https://www.instagram.com/biotech.uok/

دوستانی که در کارگاه یا برنامه های انجمن شرکت میکنن و تو گروه انجمن عضو نیستن همه اطلاع رسانی ها در گروه انجام میشود و عضو نبودن در ان عواقبش به بر عهده شرکت‌کنندگان هستش
در موقع ثبت نام هم در پیام مربوط به درخواست اطلاعات شخصی این لیک رو قراره داده و تاکید کردیم که در گروه اطلاع رسانی خواهیم کرد .
لطفا برای اطلاع از اخبار و زمان و مکان برگزاری کارگاه ها و برنامه های انجمن تو گروه عضو بشین ممنون 🙏

https://news.1rj.ru/str/BioScience_uok_group

💢دانشمندان «زمان‌سنج مرگ» را در درون سلول‌های بدن انسان کشف کردند

گروهی از محققان در آمریکا ساختاری درون سلولی را کشف کرده‌اند که می‌گویند همچون یک زمان‌سنج می‌تواند تاریخ مرگ سلول را به ما بگوید.

این کشف در مطالعه‌ای روی مخمر، که نوعی قارچ کوچک است و برای تولید نان و آبجو استفاده می‌شود انجام شده است. اگرچه مخمر موجودی بسیار ساده است، اما در سطح سلولی شباهت زیادی به انسان دارد.

دانشمندان در تحقیق خود، هستک‌ها یا همان نوکلئوز‌های سلولی را مورد مطالعه قرار دادند. هستک بخشی متراکم در داخل هسته سلول است که نقشی کلیدی در تنظیم فعالیت‌های سلولی دارد.

آن‌ها می‌گویند اندازه این هستک‌ها می‌تواند مانند یک تایمر عمل کرده و نشان دهند سلول چقدر زمان تا مرگ فاصله دارد.

تحقیقات دانشمندان در دانشگاه وایل کرنل آمریکا نشان داده که هستک‌های بزرگ‌تر باعث ناپایداری در دی‌ان‌ای و مرگ سریع‌تر سلول می‌شوند، در حالی که هستک‌های کوچک‌تر می‌توانند روند پیری را کندتر کنند.

پژوهش‌های جدید در چارچوب مطالعات در خصوص پیری صورت می‌گیرد. دانشمندان سال‌هاست می‌دانند که با افزایش سن، احتمال ابتلا به بیماری‌هایی مانند سرطان، بیماری‌های قلبی و اختلالات عصبی بیشتر می‌شود.

دکتر جسیکا تایلر، استاد آسیب‌شناسی در دانشگاه وایل کرنل آمریکا، در این باره می‌گوید: «پیری بزرگ‌ترین عامل خطر برای این بیماری‌ها است. به جای اینکه هر بیماری را جداگانه درمان کنیم، بهتر است راهکاری پیدا کنیم که با جلوگیری از مشکلات مولکولی اصلی شروع این بیماری‌ها را به تعویق بیندازد. به نظر می‌رسد که هستک‌ می‌تواند کلید این موضوع باشد.»

اما چگونه هسته‌چه‌ها بر پیری اثر می‌گذارند؟

هستک بخشی از هسته سلول است که دی‌ان‌ای ریبوزومی (rDNA) را در خود جای داده است. این نوع خاص از دی‌ان‌ای بسیار حساس و شکننده است و اگر آسیب ببیند و به درستی ترمیم نشود، می‌تواند باعث مرگ سلول شود.

محققان دریافتند که با کوچک نگه داشتن هستک، می‌توان از آسیب به آر.‌دی‌ان‌ای جلوگیری کرد و عمر سلول را افزایش داد.

محققان با استفاده از یک روش مهندسی‌شده در مخمر، توانستند هستک را به دیواره هسته متصل کنند تا اندازه آن کوچک بماند.

نتایج نشان داد که کوچک نگه داشتن هستک همان تأثیری را روی کند کردن روند پیری دارد که کاهش مصرف کالری (یکی از راهکارهای ضدپیری) به همراه دارد.

دانشمندان متوجه شدند که هستک‌ها در تمام طول عمر سلول به طور یکنواخت رشد نمی‌کنند. در واقع در بیشتر عمر مخمر، هستک کوچک باقی می‌ماند اما پس از رسیدن به یک اندازه مشخص به سرعت شروع به رشد می‌کند و بسیار بزرگ می‌شود.

پس از این نقطه سلول‌ها به طور متوسط تنها پنج بار دیگر تقسیم می‌شوند و سپس می‌میرند.

دکتر ایگناسیو گوتیرز، یکی از نویسندگان مقاله، می‌گوید: «وقتی دیدیم که رشد هستک خطی نیست، فهمیدیم که چیزی واقعاً مهم در حال وقوع است. این تغییر ناگهانی مانند یک تایمر مرگ عمل می‌کند و لحظات پایانی عمر سلول را مشخص می‌کند.»

در سلول‌های پیر با هسته‌چه‌های بزرگ‌تر، آردی‌ان‌ای ناپایدارتر است و پروتئین‌ها و عوامل دیگری که معمولاً نباید وارد هستک شوند به داخل آن نفوذ می‌کنند. این شرایط می‌تواند به آسیب‌های جدی و حتی تغییرات کروموزومی منجر شود که به مرگ سلول ختم می‌شود.

محققان قصد دارند در گام‌ بعدی اثرات هستک بر پیری را در سلول‌های بنیادی انسانی مطالعه کنند.

سلول‌های بنیادی قابلیت جایگزینی سلول‌های مرده را دارند، اما در نهایت این سلول‌ها نیز تقسیم را متوقف می‌کنند. محققان امیدوارند که بتوانند با استفاده از این یافته‌ها، طول عمر سلول‌های بنیادی را افزایش دهند.

دکتر گوتیرز می‌گوید: «برای من هیجان‌انگیز بود که توانستیم ارتباط بین ساختار هستک و فرآیند ترمیم دی‌ان‌ای را کشف کنیم، و این ارتباط احتمالاً از مخمر تا انسان حفظ شده است.»

این مطالعات تازه در نشریه علمی «نیچر» منتشر شده است

———————————-
🆔 @BioScience_uok 🧬
___

💢مردمک چشم نشان می‌دهد که مغز چه خاطراتی را در خواب مرور می‌کند

یافته‌های جدید نشان می‌دهد که مغز در یک بازه زمانی بسیار کوتاه یادگیری جدید را از اطلاعات قدیمی جدا می‌کند

پژوهشی جدید حاکی از آن است که کوچک شدن مردمک چشم هنگام خواب ممکن است نشانه‌ای از این باشد که مغز در حال بازپخش خاطرات جدید است، در حالی که گشاد شدن مردمک می‌تواند به زنده شدن خاطرات قدیمی‌تر اشاره داشته باشد.

در این پژوهش، که روز چهارشنبه در نشریه نیچر (Nature) منتشر شد، آمده است اندازه مردمک چشم کلید شناخت نحوه و زمان شکل‌گیری خاطرات قوی و ماندگار در مغز است.

پژوهشگران دانشگاه کرنل در آمریکا با اتصال الکترودهایی به مغز موش و استفاده از دوربین‌های ردیابی چشم، این جوندگان را بررسی کردند.

آن‌ها دریافتند زمانی که مردمک چشم در یک زیرمرحله خواب منقبض بود، خاطرات جدید بازپخش و تثبیت می‌شدند. زمانی که مردمک گشاد بود، به نظر می‌رسید که مغز خاطرات قدیمی‌تر را بازپخش می‌کرد.

پژوهشگران می‌گویند توانایی مغز در تفکیک این دو زیرمرحله خواب برای جلوگیری از «فراموشی فاجعه‌بار»، یا تثبیت یک خاطره به بهای از دست دادن خاطره‌ای دیگر، حیاتی است.

پژوهشگران به موش‌های مورد مطالعه وظایف گوناگونی مانند جمع‌آوری آب یا دریافت پاداش شیرینی در یک هزارتو را آموزش دادند. آن‌ها به این جوندگان الکترودهای مغزی و دوربین‌های کوچکی متصل کردند که مقابل چشمانشان آویزان بود تا تغییرات مردمک چشم را ردیابی کنند.

وقتی موش وظیفه جدیدی را یاد می‌گرفت و به خواب می‌رفت، الکترودها فعالیت مغزی‌اش را ثبت می‌کردند و دوربین تغییرات مردمک چشم را ضبط می‌کرد.

دانشمندان دریافتند که تثبیت حافظه در طول خواب بدون حرکت سریع چشم صورت می‌گیرد. خواب بدون حرکت سریع چشم همان وقتی است که رویا می‌بینیم.

آزاهارا اولیوا، یکی از نویسندگان این پژوهش، توضیح داد: «این لحظات بازه‌های زمانی بسیار بسیار کوتاه‌اند که برای انسان قابل‌تشخیص نیست، مانند ۱۰۰ میلی‌ثانیه.» 

این تحقیق به پژوهشگران کمک می‌کند بفهمند مغز چگونه نمایش‌های خاطره را که سریع و کوتاه است در طول خواب توزیع می‌کند.

علاوه بر این، دیدگاهی ارائه می‌دهد در مورد اینکه مغز چگونه اطلاعات جدید را جدا می‌کند تا با اطلاعات قدیمی که از قبل در ذهن وجود دارد تداخل پیدا نکند.

یافته‌های جدید نشان می‌دهند که ساختار خواب در موش‌ها از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد متنوع‌تر و به مراحل مشاهده‌شده در انسان‌ها شبیه‌تر است.

پژوهشگران با قطع خواب موش‌ها در لحظات گوناگون و سپس آزمایش میزان به‌یادآوری وظایف آموخته‌شده، توانستند به شناخت بیشتری از این فرایند برسند.

زمانی که موش وارد زیرمرحله‌ای از خواب بدون حرکت سریع چشم می‌شد، مشاهده می‌شد که مردمک چشمش کوچک می‌شود و به نظر می‌رسید مغز وظایفی را که اخیرا آموخته‌شده یا خاطرات جدید را بازپخش می‌کند.

این پژوهش اشاره می‌کند: «در مقابل، خاطرات قدیمی‌تر زمانی بازپخش و ادغام می‌شوند که مردمک چشم گشاد می‌شود.»

دکتر اولیوا گفت: «این شبیه یادگیری جدید، اطلاعات قدیمی، یادگیری جدید، اطلاعات قدیمی است، و این روند به‌آرامی در طول خواب در نوسان است.»

این یافته‌ها به سازوکاری داخلی در مغز اشاره دارد که در یک بازه زمانی بسیار کوتاه عمل می‌کند و یادگیری جدید را از اطلاعات قدیمی جدا می‌کند.

پژوهشگران امیدوارند که این تحقیق به بهبود روش‌های تقویت حافظه در انسان و کمک به آموزش هوش مصنوعی منجر شود.

———————————-
🆔 @BioScience_uok 🧬
___

📝 درباره خطرناک‌بودن ویروس HMPV چه می‌دانیم؟

🔹نگرانی‌ها در شبکه‌های اجتماعی درباره همه‌گیری بیماری تنفسی ویروسی در چین در اثر متاپنوموویروس انسانی (HMPV) نادرست و اغراق‌شده هستند.

🔹ویدیوهایی درباره ازدحام در بیمارستان‌ها برای افراد مبتلا به این بیماری ویروسی منتشر شده است اما این ویروس مرموز نیست و سال‌هاست شناخته شده و درباره آن تحقیق می‌شود و‌ معمولا برای اکثر مبتلایان آثار بسیار خفیفی دارد.

🔹هم‌اکنون در شمال چین فصل شیوع HMPV است و سازمان جهانی بهداشت نیز هیچ اخطاری درباره همه‌گیری بدتر از کرونا یا هیچ اطلاعیه جدیدی درباره اپیدمی متاپنوموویروس انسانی صادر نکرده‌است.

🔹همچنین تا ۱۷ دی ۱۴۰۳، موردی از ابتلای حاد به این ویروس در ایران گزارش نشده‌است.

🔹راه انتقال HMPV تماس مستقیم با فرد (عطسه، سرفه، بوسیدن، دست دادن و …) یا برخی اشیاء مانند تلفن، دستگیره در، صفحه کلید یا اسباب بازی است.

🔹راه پیشگیری از ابتلا به آن، «شستن دست‌ها» بعد از هر تماس، به مدت ۲۰ ثانیه است.

🔹بیشتر انسان‌ها قبل از پنج سالگی یک‌بار HMPV می‌گیرند و دیگر تقریبا به آن ایمن می‌شوند. کسانی که بار اول مبتلا می‌شوند، ممکن است به‌طور جدی درگیر شوند؛ برای همین کودکان بیشتر در معرض ابتلا هستند.

🔹البته افراد می‌توانند دوباره به HMPV مبتلا شوند، اما معمولاً علائم پس از بار اول ابتلا، بسیار خفیف هستند.

🔹این بیماری سال‌هاست در همه‌جای دنیا وجود دارد و تقریبا همه کسانی که این پست را می‌خوانند احتمالا به آن دچار شده‌اند. با این حال برای افراد بالای ۶۵ سال و سایر افراد با بیماری‌های مزمن ریوی ریسک بالاتری دارد.

✍فکت‌نامه

———————————-
🆔 @BioScience_uok 🧬
___

💢تنها بیماری انسانی که تا کنون ریشه کن شده است

طی هزاران سال ، آبله صدها میلیون نفر اعم از ثروتمند ، فقیر ، جوان و پیر را کشت . این بیماری تقریباً هیچ تبعیضی برای افراد مبتلا قائل نمی شد و از هر ۳ نفر مبتلا حداقل ۱ نفر را می کشت

آبله» یکی از کشنده‌ترین بیماری‌های شناخته‌شده و تنها بیماری انسانی‌ای است که در جهان ریشه‌کن شده است. بسیاری بر این باورند که این دستاورد مهم‌ترین نقطه عطف در سلامت عمومی جهانی است.

مؤلفه‌های کلیدی در ریشه‌کنی آبله در سراسر جهان، اجرای برنامه‌های واکسیناسیون جهانی در دوران کودکی در برخی کشورها، واکسیناسیون گسترده در برخی کشورهای دیگر و استراتژی‌های نظارت هدفمند را شامل می‌شود.

علائم آبله وحشتناک بود:تب بالا، استفراغ و زخم‌های دهانی و به دنبال آن تاول یا ضایعات پر از مایع در کل بدن. مرگ ناشی از این بیماری، به طور ناگهانی و اغلب در عرض دو هفته اتفاق می‌افتاد. بازماندگان این بیماری ممکن بود با آسیب‌های دائمی مانند نابینایی و ناباروری مواجه شوند.

آبله (smallpox)، نوعی بیماری واگیر ویروسی حاد بود که عامل آن، ویروس واریولا از خانواده ارتوپاکس ویروس است. منشأ بیماری آبله نامعلوم بود، اما اولین شواهد این بیماری در مومیایی‌های مصری و مربوط به حدود ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد است. گمان می‌رود که آبله ۱۰ هزار سال پیش از میلاد در میان مردم پدید آمده باشد. شاید نخستین نشانه پدیداری آبله، جوش‌های چرکی یافت‌شده در بدن مومیایی‌شده رامسس پنجم، فرعون مصر، باشد.

در اروپای قرن هجدهم، تخمین زده می‌شود که سالانه ۴۰۰ هزار نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دادند و یک سوم از همه موارد نابینایی به دلیل آبله بود. گمان می‌رود که پیرامون ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون مرگ در سده بیستم ناشی از آبله باشد.

در سال ۱۷۹۶، یک دامپزشک انگلیسی به نام «ادوارد جنر»، واکسن آبله را معرفی و کاربرد واقعی واکسیناسیون را کشف کرد. ادوارد جِنِر را پدر ایمنی‌شناسی می‌دانند و گفته می‌شود این اقدام او بیش از هر کس دیگری جان انسان‌ها را نجات داده‌است.

همه با جنر و واکسن او موافق نبودند. در آن زمان شایعاتی مبنی بر اینکه واکسن، مردم را تبدیل به گاو می‌کند منتشر شد. اما در سال ۱۸۰۱، از طریق آزمایش‌های گسترده مشخص شد که این واکسن به طور مؤثر در برابر آبله محافظت ایجاد می‌کند.

از همین رو در سال ۱۹۶۷، سازمان جهانی بهداشت تلاش خود را برای از بین بردن این بیماری افزایش داد و این واکسن خیلی زود در سایر قاره‌ها مورد استفاده قرار گرفت.

آخرین نمونه طبیعی ویروس آبله در اکتبر ۱۹۷۷ تشخیص داده شد و سازمان جهانی بهداشت (WHO) در سال ۱۹۸۰، جهان را عاری از هرگونه آبله دانست و اعلام کرد که آبله رسماً در دنیا ریشه‌کن شده است.

قبل از ریشه‌کن شدن، هرگز درمانی برای آبله یافت نشده بود و افراد مبتلا فقط با تمیز کردن زخم‌ها و کاهش درد درمان می‌شدند. مورخان تخمین می‌زنند که ۹۰ درصد از جمعیت بومی قاره آمریکا در اثر آبله مردند و آبله تنها در قرن بیستم موجب مرگ ۳۰۰ میلیون نفر شد.

پس از کشف واکسن دکتر جنر، همانطور که خودش پیش‌بینی کرده بود، ریشه‌کنی از طریق پیشگیری حاصل شد. به لطف تلاش‌های مشترک آژانس‌های بهداشت ملی، سازمان جهانی بهداشت و دانشمندان در سراسر جهان، آبله از آمریکای جنوبی در سال ۱۹۷۱، آسیا در سال ۱۹۷۵ و آفریقا در سال ۱۹۷۷ حذف شد.

پس از ۳۰۰۰ سال رنج و مرگ ناشی از این بیماری، تقریباً نیم قرن است که هیچ موردی از آبله ثبت نشده است.

در ایران نیز اقدام واکسیناسیون توسط میرزا تقی خان امیرکبیر، نخست وزیر ناصرالدین شاه، تقویت شد و پس از تأسیس انستیتو پاستور در تهران در سال ۱۹۲۱ میلادی محبوبیت بیشتری یافت.

علاوه بر این، در سال‌های بعد، قانونی که واکسیناسیون عمومی آبله را الزامی می‌کرد، در سال ۱۳۳۲ شمسی در مجلس شورای ملی به تصویب رسید و در نهایت، برنامه واکسیناسیون دسته‌جمعی منجر به ریشه‌کن شدن کامل آبله در ایران در سال ۱۳۵۷ شد.


https://who.int/news-room/spotlight/history-of-vaccination/history-of-smallpox-vaccination

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC1200696/

https://www.sciencemuseum.org.uk/objects-and-stories/medicine/smallpox-and-story-vaccination

https://researchgate.net/publication/40811606_A_Brief_History_of_Smallpox_Eradication_in_Iran

———————————-
🆔 @BioScience_uok 🧬
___

💢دانشمندان با پرورش سلول‌های مغز در فضا به جنگ آلزایمر و پارکینسون می‌روند

محققان نشان دادند که ناقل ویروسی تولید شرکت اکسونیس ترپیوتیکس می‌تواند ژن‌درمانی را به نورون‌های انسانی منتقل کند

دانشمندان موفق شده‌اند در فضا مغزهای انسانی کوچک پرورش دهند تا بتوانند روی درمان‌های جدید برای آلزایمر، پارکینسون و آسیب‌های نخاعی تحقیق قرار کنند.

محیط کم‌جاذبه ایستگاه فضایی بین‌المللی به محققان این امکان را داد که تنها ظرف ۷۲ ساعت، ارگانوئیدهای مغزی را رشد دهند؛ فرایندی که روی زمین ممکن است چندین ماه طول بکشد. 

این ارگانوئیدها یا شبه‌اندام‌‌های مغزی توده‌های سلولی مصنوعی‌اند که ساختار و عملکرد مغز را شبیه‌سازی می‌کنند. آنچه به محققان امکان می‌دهد روش‌های جدید برای درمان بیماری‌های مغز و اعصاب را که در حال حاضر درمانی ندارند، آزمایش کنند.

به گزارش میل آنلاین، در این روش درمانی که شرکت بیوتکنولوژی اکسونیس ترپیوتیکس (Axonis Therapeutics) ابداع کرده است، از یک ویروس بازبرنامه‌ریزی‌شده برای انتقال ژن‌درمانی مفید به سلول‌های سیستم اعصاب مرکزی استفاده می‌شود. این ویروس‌های اصلاح‌شده که آن‌ها را ناقل یا وکتورهای ویروسی می‌نامند، می‌توانند در درمان بیماری‌هایی مانند آلزایمر، پارکینسون، و آسیب‌های نخاعی موثر باشند.

سالانه نزدیک به ۶۰۰ هزار آمریکایی به بیماری آلزایمر یا پارکینسون مبتلا می‌شوند و حدود ۱۰۰ هزار آسیب نخاعی جدید در این کشور رخ می‌دهد. 

آزمایش‌ها نشان داده‌اند که این روش درمانی در موش‌ها موثر بوده است، اما اغلب ژن‌درمانی‌هایی که در مدل‌های جانوری مانند جوندگان موثرند، در انسان‌ها موفقیت‌آمیز نیستند. به همین دلیل شرکت اکسونیس ترپیوتیکس نیاز داشت آزمایش‌هایش را روی مدلی دقیق‌تر از سیستم اعصاب مرکزی انسان انجام دهد. همین امر آن‌ها را به پرورش ارگانوییدهای مغزی انسانی در فضا ترغیب کرد.

هنگامی که دانشمندان سلول‌های سیستم اعصاب مرکزی را روی زمین کشت می‌کنند، نیروی گرانش باعث می‌شود این سلول‌ها روی سطح ظرف کشت قرار گیرند و به صورت لایه‌های نازک و دوبعدی رشد کنند. این در حالی است که مغز انسان ساختار سه‌بعدی پیچیده‌ای دارد که برای تعامل بین سلول‌ها و عملکرد صحیح مغز حیاتی است. سلول‌هایی که در لایه دوبعدی رشد می‌کنند، نمی‌توانند رفتار طبیعی و پیچیدگی ساختارهای سه‌بعدی مغز را به طور کامل تقلید کنند. این محدودیت به کاهش دقت مدل‌های آزمایشگاهی در مطالعه بیماری‌های مغز و اعصاب و پیشرفت درمان‌ها منجر می‌شود.

ارگانوئیدهایی که در فضا پرورش داده شدند، به‌سرعت توانستند مدلی بسیار دقیق از مغز انسان ارائه دهند و به محققان ایستگاه فضایی بین‌المللی امکان دادند اثربخشی درمان جدید با وکتورهای ویروسی را به طور واقعی آزمایش کنند.

شین هگارتی، یکی از بنیان‌گذاران شرکت و مدیر علمی ارشد اکسونیس ترپیوتیکس، می‌گوید که تحقیق در فضا کاری معمول و همیشگی نیست اما امکان پژوهش در محیط کم‌گرانش می‌تواند پتانسیل‌های ناشناخته فراوانی ایجاد کند و با محیط منحصربه‌فردش مرزهای علم را گسترش دهد.

اکسونیس ترپیوتیکس اوت ۲۰۲۳ ظروف آزمایشگاهی‌ منجمد‌شده حاوی وکتور ویروسی، نورون‌های بالغ و آستروسیت‌ها‌‌ــ سلول‌هایی که نورون‌ها را در جایشان نگه می‌دارند و به رشد آن‌ها کمک می‌کنند‌ــ به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاد. 

یک تیم تحقیقاتی در آزمایشگاه فضایی این مواد را به دستگاهی به نام بیوسل (BioCell) یک سیستم تخصصی برای کشت سلولی، تزریق کرد. وکتور ویروسی با ژنی حاوی پروتئین فلورسنت بارگذاری شده بود. اگر این وکتور موفق می‌شد به نورون‌ها نفوذ و ژن را به داخل آن‌ها انتقال دهد، نورون‌ها به رنگ سبز نئونی درخشان درمی‌آمدند.

ظرف تنها ۷۲ ساعت، سلول‌ها نه‌تنها خود را به شکل ارگانوییدهای سه‌بعدی مغز انسان سازمان‌دهی کردند، بلکه شروع به درخشش کردند. آنچه محققان را بسیار هیجان‌زده کرد.

ویروس‌ها به طور طبیعی قادرند به سلول‌ها نفوذ و مواد ژنتیکی خود را به آن‌ها وارد کنند. این کار باعث می‌شود ویروس تکثیر شود و بیماری ایجاد کند، زیرا مواد ژنتیکی ویروس می‌توانند به سلول‌ها آسیب برسانند و سیستم ایمنی بدن را تحریک کنند، اما دانشمندان توانسته‌اند ویروس‌ها را تغییر دهند تا به جای آسیب رساندن به سلول‌ها، مواد ژنتیکی مفید را به آن‌ها منتقل کنند. این مواد ژنتیکی می‌توانند برای درمان بیماری‌ها یا آسیب‌ها به کار روند.

در مطالعه‌ای که ذکر شد، محققان نشان دادند که وکتور ویروسی تولید شرکت اکسونیس ترپیوتیکس می‌تواند ژن‌درمانی را به نورون‌های انسانی منتقل کند. این تحقیق به‌وضوح نشان داد که این فناوری می‌تواند به‌عنوان یک درمان هدفمند برای بیماری‌های مغز و اعصاب مانند آلزایمر یا پارکینسون استفاده شود.

———————————-
🆔 @BioScience_uok 🧬
___

MICROPIA 🏛🔬

میکروپیا موزه علمی واقع در آمستردام هلند است. این تنها موزه در جهان است که دنیای کوچک میکروسکوپی را نشان می دهد و برای توزیع اطلاعات در مورد میکروب‌ها بنا شده‌است . این بخشی از باغ وحش سلطنتی ARTIS آمستردام است.

———————————-
🆔 @BioScience_uok 🧬
___

💢رازهای باستانی حیات: آیا کد ژنتیکی دیگری قبل از DNA وجود داشته است؟


تحقیقات جدید نشان می‌دهند که کدهای ژنتیکی قدیمی‌تر از کد فعلی که در حال حاضر در موجودات زنده استفاده می‌شود؛ احتمالاً دارای ساختارهایی شبیه به حلقه بوده‌اند. این یافته‌ها به ما کمک می‌کنند تا درک بهتری از تکامل کد ژنتیکی پیدا کنیم.

با استفاده از داده‌های پروتئینی اجداد مشترک آخرین موجودات، دانشمندان به ترتیب به‌کارگیری اسیدهای آمینه در کد ژنتیکی در طول زمان پی برده‌اند. این تحقیق می‌تواند سرنخ‌هایی از کدهای ژنتیکی قدیمی‌تر به دست دهد.

زندگی ابتدایی به نظر می‌رسیده که ساختارهای حلقه‌ای برای کد ژنتیکی‌اش انتخاب کرده است. این امر نشان می‌دهد که ممکن است طبیعت به این شکل از ساختارها علاقه‌مند بوده باشد.

کدهای ژنتیکی قدیمی‌تر به دلیل فرآیندهای زمین‌شناسی و گذر زمان از بین رفته‌اند و دیگر اثری از آنها باقی نمانده است. این تحقیق نشان می‌دهد که برخی از این کدها به عمق تاریخ فراموشی رفته‌اند‌.


https://scitechdaily.com/scientists-may-have-found-traces-of-an-extinct-genetic-code-that-came-before-dna/

📍گلایوبلاستوما، شایع‌ترین تومور بدخیم مغزی اولیه در بزرگسالان 🧠

سرطان به‌عنوان یک بیماری ژنتیکی و اکتسابی شناخته شده و بیشتر به دلیل فعال‌سازی انکوژن‌ها و یا اختلال در ژن‌های سرکوبگر تومور شکل می‌گیرد. برخی از متداول‌ترین روش‌ها برای مقابله با آن شامل جراحی، رادیوتراپی، شیمی‌درمانی و روش‌های نوین مانند ژن‌درمانی، هورمون‌تراپی و ایمونوتراپی است.

داریم درمورد چه سرطانی صحبت می‌کنیم؟
گلایوبلاستوما مولتی‌فرم (GBM)، یکی از تهاجمی‌ترین انواع سرطان‌های مغزی بدخیم است که از سلول‌های گلیال مغز نشأت می‌گیرد. این تومور به‌عنوان آستروسیتوم درجه ۴ طبقه‌بندی شده و با رشد سریع و تمایل به تهاجم به بافت‌های جانبی مغز شناخته می‌شود. این ویژگی‌ها درمان آن را بسیار چالش‌برانگیز کرده است.
گلایوبلاستوما معمولاً از سلول‌های گلیال مغز منشأ می‌گیرد اما در موارد نادر ممکن است در نخاع شروع شود. این نوع تومور تقریباً ۱۵٪ از تومورهای سیستم عصبی مرکزی و حدود ۴۵٪ از تومورهای بدخیم اولیه مغز را تشکیل می‌دهد. علی‌رغم پیشرفت‌های پزشکی، میزان بقای نسبی ۵ ساله برای گلایوبلاستوما کم و تنها ۶٫۹٪ گزارش شده است.

علائم این بیماری چیست؟
علائم رایج شامل سردردهای مداوم که با گذشت زمان شدت می‌یابد، تهوع، استفراغ و اختلالات شناختی است. علائم خاص این بیماری بسته به محل تومور در مغز متفاوت است:
- لوب پیشانی: تغییرات شخصیتی، اختلال در قضاوت و عملکرد حرکتی
- لوب گیجگاهی: مشکلات گفتاری و توهمات شنوایی
- لوب پس‌سری (اکسیپیتال): اختلالات بینایی

راه‌های تشخیصی چیست؟
تشخیص گلایوبلاستوما شامل تصویربرداری با MRI و در صورت عدم امکان، سی‌تی‌اسکن (CT) است. روش‌های تشخیص مولکولی پیشرفته شامل ارزیابی متیلاسیون پروموتر ژن MGMT و تشخیص جهش‌های ژنی IDH1 و IDH2 است. برای تأیید تشخیص، معمولاً از بیوپسی استریوتاکتیک یا جراحی بهره می‌گیرند.

درمان چیست؟
درمان گلایوبلاستوما بسیار چالش‌برانگیز است و عمدتاً شامل جراحی، رادیوتراپی و شیمی‌درمانی می‌شود:
- جراحی: تکنیک‌هایی مانند نورونوگیشن و کرانیوتومی استفاده می‌شود اما اغلب باعث عود تومور می‌گردد.
- رادیوتراپی: پرتودرمانی خارجی یا پرتو گاما.
- شیمی‌درمانی: استفاده از تموزولوماید (TMZ) که گاهی مقاومت دارویی ایجاد می‌کند.
- درمان‌های جدیدتر: شامل بواسیزوماب (عامل ضد رگ‌زایی) که عمدتاً در موارد عود استفاده می‌شود اما تأثیر چندانی بر بقای کلی ندارد.

این روش‌های درمانی با چالش‌هایی مانند ناهمگونی درون‌توموری، سد خونی-مغزی، مقاومت درمانی و پیش‌آگاهی ضعیف مواجه‌اند و نیاز مبرم به توسعه درمان‌های نوآورانه را برجسته می‌کنند.

———————————-
🆔 @BioScience_uok 🧬
_______________

📚 منابع:

با سلام خدمت همه دوستان عزیز
با توجه به اینکه ترم جدید داره شروع میشه و انجمن بیوتکنولوژی ترم گذشته به خاطر مشکلاتی و ناهماهنگی در حمایت دانشگاه و دیر تشکیل شدن انجمن ها و بقیه موارد پیش اومد فعالیت کمی داشتیم
از این رو پیشنهاد میکنیم هر کسی اگر ایده ای داره و میتونیم عملیش کنیم بیاد و بگه و با کمک صاحب ایده و انجمن بیافتیم دنبال هماهنگی ها و مجوز های لازم و با کمک همدیگه در همه مراحل مورد نیاز این برنامه رو اجرایی بکنیم و تجربه کار تیمی و کارای انجمن رو هم بدست بیارید .
انجمن هم برای صاحب ایده تلاش میکنه که از طرف وزارت علوم رزومه صادر کنه و اگر بنامه مورد نظر هزینه ای داشته باشه برای صاحب ایده رایگان خواهد بود .
اگر پایه هستین بهم پیام بدین ممنون 🙏
@amrani_amir

———————————-
🆔 @BioScience_uok
_______________

📜The Many Shapes of Bacteria🧫

———————————-
🆔 @BioScience_uok 🧬
___

با سلام خدمت همگی
دوستان ما یه ایده ای داریم و قصد داریم اگر هماهنگیاشو تونستیم انجام بدیم عملیش کنیم .
اونم اینه که قصد داریم تو اردیبهشت ماه همین ترم وقتی که نمایشگاه بین الملی کتاب راه افتاد در حد یکی دو اتوبوس (حالا نمیدونیم که دو تا بهمون میدن یا نه) از گروه زیستی در حد سه چهار روز بریم تهران و از نمایشگاه کتاب و شرکت دانش بنیان رویان و شرکت پاستور بازدید کنیم و یه روز هم مثلا تهران‌گردی کنیم
ولی ممکنه که هزینش برای دانشجو بالا باشه حتی ممکنه بالای ۱.۵ ملیون تومان هم دربیاد
در پایین این پیام یه نظر سنجی میزارم لطفا کسانی که میتونن بیان تو نظر سنجی بهم بگن که ما ببینیم دنبال کارا و هماهنگی ها بیافتیم یا خیر
ممنون از همگی 🙏