⭕️‌تنها ۶ درصد شرکت‌های آمریکایی از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند.

☑️ @persiannbloomberg
بلومبرگ فارسی✔️
🆔 @commac

کاربران اینترنت ماهواره‌ای در ایران به ۳۰ هزار نفر رسید

🔹در حالی که در گزارش آذرماه سال جاری مجله فوربس تعداد کاربران استارلینک در ایران ۲۰ هزار کاربر تخمین زده شده بود، بر اساس گزارش جدید انجمن تجارت الکترونیک، بیش از ۳۰ هزار کاربر یکتای اینترنت ماهواره‌ای در ایران از این فناوری استفاده می‌کنند./سیتنا

@NewJournalism
🆔 @commac

🔸نشانه‌های آزار جنسی در کودکان؛ آنچه والدین باید بدانند

🔹هر بار که خبری از تجاوز به کودک منتشر می‌گردد، انگار قلب انسان فشرده می‌شود و غم روی دوش‌مان سنگینی می‌کند، متأسفانه، آمار این جنایت دلخراش کم هم نیست؛ این مسئله زمانی نگران‌کننده‌تر می‌شود که اشکال غیرفیزیکی خشونت، مانند سوءاستفاده‌های کلامی یا آنلاین به آن اضافه می‌شود.

لینک خبر
@IRNA_1313
🆔 @commac

‍ امیرعلی خلج، پژوهشگر حوزه ارتباطات
🔹در جهان امروز، «روابط‌عمومی فردا» کارآمد است

امروز، شرایطی که سازمان‌ها و شرکت‌ها به‌عنوان نهادهای اجتماعی مولد تجربه می‌کنند، تفاوت‌های بسیاری با همین دیروز دارد. تا همین چند سال پیش، به‌ویژه پیش از همه‌گیری کووید ۱۹ در سال ۲۰۲۰، روابط‌عمومی بیشتر به‌عنوان ابزاری برای اطلاع‌رسانی، تبلیغات و مدیریت شهرت شناخته می‌شد و در مواجهه با بحران‌ها رویکردی واکنشی داشت و تنها پس از وقوع، می‌کوشید تا با دارایی‌ها، مهارت‌ها، و توانمندی‌های ارتباطی، بحران را مدیریت کند، اما امروز به‌واسطه‌ی دگرگونی‌های فناورانه، اجتماعی، اقتصادی، زیست‌محیطی و غیره و به‌ویژه تغییر ویژگی‌ها و ماهیت بحران‌ها، نه‌تنها عملاً و رسماً به‌عنوان یکی از ارکان اصلی مدیریت بحران و توسعه پایدار به شمار می‌آید؛ بلکه به لطف ابزارهای فناورانة نوینی مانند تحلیل پیشگویانه (Predictive Analytics)، می‌تواند مسئله‌ها را پیش از تبدیل‌شدن به بحران رصد کرده و سازمان را برای رویاروشدن با آنها آماده سازد.
مرور نمونه‌ها و سوابق تاریخی نشان می‌دهد که سازمان‌هایی توانسته‌اند در دوران بحران‌هایی مانند همه‌گیری‌ها، رکودهای اقتصادی و تحولات فناوری، دوام آورده و حتی کم‌وبیش به مسیر رشد خود ادامه دهند که ارتباطات مؤثر، شفاف، و سریعی داشته‌اند. به‌این‌ترتیب، روابط‌عمومی دیگر مانند بخش‌های مربوط به ساقة مغز، عملکردی واکنشی ندارد، بلکه مانند قشر پیش‌پیشانی مغز، یک بخش و نیروی استراتژیک برای هدایت سازمان در شرایط پیچیده و پیش‌بینی‌نشده تلقی می‌شود. ازآنجاکه بحران‌های امروز، از نظر ماهیت و ویژگی‌هایی شامل سرعت انتشار، شدت تأثیر، پیچیدگی، تعداد ابعاد، میزان حساسیت‌های عمومی و انتظارات از سازمان‌ها‌، بسیار متفاوت‌تر از بحران‌هایی هستند که درگذشته تجربه شده بودند، بی‌تردید برای مدیریت ارتباطات بحران، به روابط‌عمومی‌هایی نیاز است که چابک، مجهز به فناوری‌ها و ابزارهای نوینی مانند تحلیل پیشگویانه، و برخوردار از بینشی آینده‌پژوهانه باشند. به‌عنوان‌مثال، در شرایطی که اخبار و اطلاعات به‌سرعت در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شوند، روابط‌عمومی نه‌تنها باید در کمترین زمان ممکن پیام‌هایی درست را به گروه‌های هدف منتقل و از گسترش اطلاعات نادرست جلوگیری کند، بلکه باید بتواند نخستین نشانه‌های وقوع بحران در آینده را پیش‌بینی و سناریوهای مختلف را طراحی و تمرین کند تا درنهایت، با اتکا به پروتکل‌های ارتباطی مشخص، میزان آسیب‌های احتمالی را کاهش دهد.
با این رویکرد، روابط‌عمومی قادر خواهد بود که علاوه بر مدیریت بحران، نقشی اساسی در توسعه‌سازمانی داشته باشد. امروزه، رویکردهای نوینی مانند روابط‌عمومی داده‌محور و استفاده از هوش مصنوعی در تحلیل مخاطبان، به سازمان‌ها کمک می‌کند که ارتباطات خود را هدفمندتر و اثربخش‌تر پیش برند.
در دورانی که در آن، تنها اصل ثابت برای سازمان‌ها و شرکت‌ها، همیشگی بودن تغییرات است و ایجاد تحولاتِ پی‌درپی به یک قاعده تبدیل شده، روابط‌عمومی آینده‌پژوه دیگر یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت است. روابط‌عمومی‌هایی که از چنین رویکردی داشته باشند، نه‌تنها در زمان بحران عملکرد بهتری خواهند داشت، بلکه در توسعه نیز نقشی محوری ایفا خواهند کرد.

دهمین کنفرانس روابط‌عمومی و صنعت با موضوع اصلی نقش روابط عمومی در مدیریت بحران ناترازی‌ها و توسعه صنعتی» و با حضور مدیران، کارشناسان و علاقمندان روابط‌عمومی و صنعت ۲۷ بهمن ماه در هتل المپیک تهران برگزار خواهد شد.
گفتنی است، استادان، دانشجویان، فعالان و علاقمندان به حوزه‌های ارتباطات، روابط‌عمومی، جامعه اطلاعاتی و صنعت که تمایل دارند در این کنفرانس به ارائه مقاله بپردازند، می‌توانند تا تاریخ ۱۵ بهمن‌ماه ۱۴۰۳، نسبت به ارسال اصل مقاله خود به آدرس الکترونیکی info@prconference.ir اقدام کنند.
علاقمندان به‌منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص این کنفرانس و ارسال مقالات می‌توانند به پایگاه خبری ما آنلاین مراجعه و یا با شماره تلفن ۸۸۳۵۶۲۱۱ تماس حاصل نمایند.

▫️دانلود (دریافت) فرم ثبت‌نام و ارایه مقاله دهمین کنفرانس روابط‌عمومی و صنعت

⚜️ @prconference
🆔 @commac

🎯 راداگینگ؛ راه و رسم جدید ترک اعتیاد به گوشی است

🔴 ارلینگ هالند، مدتی پیش، ویدئویی کوتاه از خودش منتشر کرد که روی صندلی هواپیما نشسته بود و زیر آن نوشته بود: «هفت‌ساعت راداگینگ، بدون گوشی، بدون خواب، بدون آب، بدون غذا، فقط نقشه». زیر آن متن هم هشتگ زده بود: «آسونه». ویدئوی او به سرعت ویروسی شد و طرفدارانش با تحسین و تمجید می‌گفتند: «ارلینگ ماشین است!». البته هالند اولین آدم مشهوری نیست که ویدئویی دربارۀ راداگینگ منتشر می‌کرد، این رسم، به مد فرهنگی جدیدی تبدیل شده است که نوعی مبارزه‌جویی در برابر فرهنگِ سرگرمی‌ها و حواس‌پرتی‌های آنلاین است.

🔴 پیروان راداگینگ با آگاهی از فریب‌های رنگارنگ صنعت سرگرمی برای دزدیدن توجه ما، دیگران را دعوت می‌کنند که شجاعانه با «پوچی و ملال زندگی روزمره» چشم‌در‌چشم شوند و در برابر جذابیت‌های اعتیادآور شبکه‌های اجتماعی یا بازی‌های ویدئویی کم نیاورند.

🔴 مسافران سفرهای هوایی پیش‌قراول این مد بوده‌اند. راه‌و‌رسم آن‌ها، ساده و به یک معنی بکر و وحشی است: قرار است هجده ساعت روی یک صندلی تنگ، وسط آسمان، حبس شوی؟ خیلی هم خوب. گوشی‌ات را خاموش کن، به هیچ وسیلۀ الکترونیکی دیگری دست نزن، و هیچ کاری نکن. خیره شو به پشتیِ صندلی جلوی رویت و «تحمل کن». اسم این مد جدید را گذاشته‌اند «راداگینگ» (rawdogging) که ترجمۀ تحت‌اللفظی‌اش تقریباً به معنی زندگی‌کردن مثل یک سگ وحشی است: اگر این زرق‌و برق‌های فرهنگی را کنار بگذاریم و به طبیعت برگردیم، نجات پیدا می‌کنیم.

🔴 ایان بوگاست، بازی‌ساز و روزنامه‌نگار، می‌گوید رادگینگ یکی از مصادیق ظهورِ نوع جدیدی از زهدگرایی است که به‌ویژه در میان مردان باب شده است. زیرا این روزها زنده‌ماندن روی زمین به‌ معنای رنج‌بردن از رگبار دائمی هوس‌هایی است که چنان به‌راحتی در دسترس‌اند که برای جلوگیری از وسوسهٔ آن‌ها به مبارزه‌ای دائمی نیاز است.

🔴 بوگاست می‌گوید این نوع زهدگرایی در ابتدا شبیه بودیسم به‌نظر می‌رسد. پشت‌پا زدن به لذت‌های زودگذر برای آزادکردن روح. اما اگر دقیق‌تر به ماجرای این مد فرهنگی نگاه کنیم، تناقضی بزرگ را در آن می‌یابیم: پروپاقرص‌ترین حامیان راداگینگ، تقریباً بلافاصله بعد از آنکه پروازشان به زمین نشست، سر و کله‌شان در شبکه‌های اجتماعی پیدا می‌شود و با افتخار اعلام می‌کنند: «هجده‌ساعت بدون گوشی! من دوام آوردم و پیروز شدم!» وقتی این پست‌ها را می‌بینیم، شاید به ذهنمان برسد که کل این زهدِ هجده‌ساعته، چیزی نیست جز مقدمه‌ای برای نمایش بعد از آن.

🔴 راداگنیگ به یک معنی، صرفاً آخرین جلوه از تلاش‌های مستمر بشر برای بازگشت به گذشتۀ طلایی‌ای است که در آن به طبیعت نزدیک بودیم و تکنولوژی و رسانه و ساخته‌های دست بشر، خلوص انسانی‌مان را از میان نبرده بود. اما افسوس که همیشه این تلاش‌ها از تناقضی بزرگ رنج می‌برند: بازگشت به زندگی خالص ممکن نیست، البته اگر همچین چیزی واقعاً وجود داشته باشد.

🔴 بوگاست می‌نویسد: تلاش برای رسیدن به وضعیت خلوص، حتی خلوصی خیالی، ارزشمند به ‌نظر می‌رسد. تلاش برای نزدیک‌شدن به طبیعت، یا نزدیک‌شدن به نوعی وضعیت دست‌نخوردگی تخیلی، باعث می‌شود حس کنیم فراتر رفته‌ایم. مسافرت هوایی استعارهٔ مناسبی برای این حس برتری‌جویی است و برای پیروان راداگینگ به روش پیروزی تبدیل شده است. کار تطهیر بالا می‌گیرد و پیروان راداگینگ در پروازها به بهشت نزدیک‌تر می‌شوند. ولی انگار هر دفعه از رسیدن به بهشت بازمی‌مانند و دوباره به زمین برمی‌گردند.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «هجده ساعت دست به گوشی نمی‌زنم، تا بعدش در شبکۀ اجتماعی به کارم افتخار کنم» که در سی‌وسومین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۱۳ آبان ۱۴۰۳ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ ایان بوگاست است و بهناز دهکردی آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخۀ کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/u58012
🆔 @commac

رئیس موسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی در گفت‌و‌گو با #ایرنا:

بی‌رغبتی جوانان ۱۸ تا ۲۴ سال برای تحصیل در دانشگاه

🔹رئیس مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی با اشاره به بی‌رغبتی جوانان ۱۸ تا ۲۴ سال برای تحصیل در دانشگاه، به تشریح دلایل این پدیده اجتماعی و ارتباط مستقیم آن با مقوله اشتغال در سال‌های اخیر پرداخت.

🔹طاهری‌نیا گفت: نکته مهم در خصوص اقبال اندک طیف سنی ۱۸ تا ۲۴ سال برای تحصیل در دانشگاه‌ها این است که انتظار خانواده‌ها و واجدان شرایط تحصیل در دانشگاه از تحصیل، گاهی لزوما اشتغال بود و وقتی این انتظار تامین نشود انگیزه تحصیل از دست می‌رود بنابراین پیوند مستقیمی با موضوع اشتغال دارد.


🔹معاون وزیر علوم بیان کرد: نکته دوم این است که گاهی برخی افراد به واسطه اینکه به شغلی دست پیدا کردند انگیزه‌ای برای ادامه تحصیل ندارند. ما در خانواده‌ها شاهد هستیم بین شغلی که در دسترس دارند و تحصیل در دانشگاه ترجیح می‌دهند شغل داشته باشند تا تحصیل در دانشگاه.

🔹وی افزود در بسیاری از دانشگاه‌های دنیا نیز وقتی دانشجو در دوران تحصیل کاری مرتبط با دانش و مهارت پیدا می‌کند انگیزه برای ادامه تحصیل ندارد و به اشتغال روی می‌آورد مجموع این کار به نفع جامعه است که هر کسی متناسب با توانمندی و مهارت جایی که دوست دارد و موثرتر است حضور داشته باشد لزومی ندارد که براساس سازماندهی که داریم حتما دانشجو باشد.

لینک خبر
@IRNA_1313
🆔 @commac

اینکه هر مدل هوش مصنوعی چه کشوری رو انتخاب کرده، به پارامترهای آموزش داده شده به اون‌ها و همچنین الگوریتم‌های پردازش اطلاعاتشون برمیگرده.
بنابراین باید در بکارگیری ابزارهای هوش مصنوعی، همیشه مراقب تعصب داده‌ها در آموزشی که به آنها داده شده باشیم.
🆔 @commac

🔶 زندگی مدرن و ۴۲ تغییر برای خانواده ایرانی

🔺 یافته‌های مرکز آمار می‌گوید در سال‌های اخیر، اندازه خانواده‌ها کوچک‌تر شده و تعداد فرزندان کاهش یافته است. همزمان، تعداد خانواده‌های تک‌والدی افزایش داشته است.

🔺 نرخ طلاق در ایران طی دو دهه گذشته افزایش یافته که مطالعه روی آن نشان‌دهنده تغییراتی در نگرش مردم ایران نسبت به ازدواج و روابط زناشویی است.

🔺 از سال ۱۳۸۹ تا ۱۴۰۲، میزان ازدواج ۴۶ درصد کاهش یافته و در همین بازه زمانی، طلاق افزایشی ۴۷ درصدی داشته‌است.

🔺 میانگین سن ازدواج هم برای مردان و زنان صعودی بوده و به ترتیب به ۲۸ و ۲۳.۹ سال رسیده است.

🔺 حضور اینترنت و رسانه‌های اجتماعی اینترنتی، ارتباطات خانوادگی و سبک زندگی خانواده ایرانی را تغییر داده است.

🔺 الگوهای پس‌انداز و سرمایه‌گذاری خانواده‌ها تغییر کرده و علاوه بر مسکن، خرید و نگهداری ارز، سکه و طلا، سهم قابل توجهی را پیدا کرده است. سرمایه‌گذاری در امور غیر مادی مثل تحصیلات و توسعه مهارت‌های زندگی نیز قابل توجه است.

#پژوهش_اجتماعی

متن کامل را اینجا بخوانید

🆔 @irna_research
✅ @commac

🔸استرالیا استفاده از دیپ‌سیک را ممنوع اعلام کرد

🔹تونی برک وزیر امور داخلی استرالیا در اظهاراتی با اشاره به هشدارهای امنیتی در خصوص استفاده از مدل هوش مصنوعی چینی موسوم به «دیپ‌سیک»، استفاده از آن را در تمامی دستگاه‌های دولتی این کشور ممنوع اعلام کرد.

🔹وزیر امور داخلی استرالیا در ادامه با اشاره به اینکه دیپ‌سیک خطری غیرقابل قبول برای فناوری دولت این کشور ایجاد می‌کند، تاکید کرد: دستور ممنوعیت فوری استفاده از مدل هوش مصنوعی چینی به دلیل محافظت از امنیت و منافع ملی استرالیا صادر شده است.

لینک خبر
@IRNA_1313
🆔 @commac

🔸 راهکارهایی برای تقویت بلوغ فکری

🔹ذهن انسان مانند یک باغ است؛ هرچه بذرهای مناسب‌تری بکارید و با دقت از آن مراقبت کنید، باغی سرسبزتر و ثمربخش‌تر خواهید داشت.

🔹بلوغ فکری نیز همانند درختی تنومند در این باغ است که با ریشه‌های عمیق و شاخه‌های پراکنده، قدرت تفکر، تصمیم‌گیری و درک شما از جهان را شکل می‌دهد. اما این درخت به خودی خود رشد نمی‌کند؛ نیاز به آبیاری روزانه، نور آگاهی و هرس بی‌وقفه عادت‌های نادرست دارد.

🔹یکی از نشانه‌های بلوغ فکری، توانایی پذیرش مسئولیت تصمیمات و اعمال است. کمال‌گرایی افراطی می‌تواند مانع تصمیم‌گیری و اقدام شود. بلوغ فکری با مدیریت مؤثر احساسات در شرایط چالش‌برانگیز همراه است. در بحث‌ها، قبل از بیان نظر خود، از طرف مقابل بپرسید چرا چنین دیدگاهی دارد.

🔸 مشروح این گزارش را اینجا بخوانید
@IRNA_1313
🆔 @commac

بلاگرهای خطرناک


✅ فائزه مومنی در مشورت و گفت ‌وگو با دکتر مریم زارعیان، جامعه شناس، به این موضوع پرداخته است که چگونه مهندسی فرهنگی در جهت مطلوب حاکمیت به جای ارتقای فرهنگ عمومی در جامعه، به تنزل فرهنگ و زوال میراث تاریخی منجر شده است.

🔹یک بلاگر در املش گیلان بر روی قلعه ۱۵۰۰ساله که ثبت ملی هم شده، بنزین ریخت و آن را به آتش کشید. او گفته، موقع آتش‌‏سوزی با هلی‌‏شات فیلم گرفت تا در اینستاگرام فالوئر جمع کند.‏

🔹چندی بعد مدیرکل میراث فرهنگی گیلان خبر داد که این بلاگر از سوی عوامل فراجا دستگیر شده است.‏ این بلاگر بعد از بازداشت گفت، فکر می‌‏کرده آنجا کوره آجرپزی است.

🔹«میل اُمام»، یکی از بناهای ارزشمند تاریخی استان گیلان در شهرستان املش و در فاصله یک‌کیلومتری شمال‏ شرق روستای امام واقع شده است. این اثر تاریخی در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۵۷۰۲ به ‏عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

🔹بلاگرها در شبکه‌‏های اجتماعی برای دیده شدن و افزایش فالوئر هر کاری می‌‏کنند. داستان‌‏های دروغ سر هم می‌کنند، جان خودشان را به خطر می‌‏اندازند، سراغ ایده‌‏های ترسناک می‌‏روند و حتی بناهای تاریخی را به آتش می‌‏کشند.
رسانه‌‏ها به این دلیل که ممکن است گزارش نوشتن درباره بلاهت بلاگرها، حکومت را به فیلترینگ مجاب کند، ترجیح می‌‏دهند از کنار آن بگذرند، اما این یک واقعیت است که بلاگرها در حال ترویج مسائلی هستند که فرهنگ و تاریخ و زندگی ما را به خطر می‌‏اندازد.

🔹به اعتقاد زارعیان؛ اقدام بلاگری که آن بنای مشهور املش را به آتش کشید نمونه بارزی از وندالیسم و تخریب آثار تاریخی و فرهنگی است. این اتفاق هم یک سویه فردی و هم یک زمینه اجتماعی دارد.

🔹از منظر فردی، در فضای مجازی بین بلاگرها رقابت شدید برای جذب مخاطب و دیده شدن بیشتر باعث شده اقدامات حاشیه‌‏ای و بعضاً خطرناکی انجام بدهند.

🔹چون وضعیت اشتغال در کشور مطلوب نیست، بلاگری راه‏ آسانی برای کسب درآمد و شهرت است تا افراد بدون هیچ فضل و تخصصی درآمد کسب کنند.

🔹همچنین بلاگری شغلی کوتاه ‏مدت با آینده نامشخص و بدون امنیت شغلی است، پس فرد بلاگر خود را مقید می‌‏داند با هر لطایف‌الحیلی فالوئرهایش را حفظ و بیشتر کند.

🔹در جامعه ما سرمایه اجتماعی کاهش یافته و پیوندهای اجتماعی ضعیف شده، در نتیجه بلاگر خود را مجاز می‌‏بیند که اموال عمومی جامعه را به صورت عیان تخریب کند چون خودش را عضو این جامعه نمی‌‏بیند و مخاطبانش نیز که این جامعه را از آن خود نمی‌‏دانند و برای ارزش‌‏های ملی و میراث فرهنگی‌‏اش ارزش و شأنی که باید قائل نیستند، نسبت به این تخریب‌‏ها بی‌‏تفاوت‌‏اند و حتی گاهی آن را تشویق می‌‏کنند؛ چراکه این داشته‌‏ها، فرهنگ و سنت دیگر به افراد جامعه احساس تعلق و هویت نمی‌‏دهد.

🔹بلاگرها و سلبریتی‌‏های لمپن، محتوایی معمولاً ساده، طنزآمیز و هیجان‌‏انگیز تولید می‌‏کنند و مخاطب که خیلی نمی‏‌خواهد فکر کند، برای فرار از روزمرگی‌‏ها دنبال سرگرمی و هیجان است.

🔹افرادی که خیلی حوصله مواجهه با ایده‌‏های پیچیده یا تفکرات انتقادی را ندارند؛ جذب این لودگی‌‏ها می‌‏شوند. چون این محتواهای خالی از ارزش هیچ چالشی برای تفکر ایجاد نمی‌‏کند. به همین دلیل اکثر افراد جامعه مخصوصاً در کشورهای در حال توسعه و جهان سوم تحت تاثیر این رفتارها و نظرات قرار می‌‏گیرند و آنها را دنبال می‌‏کنند.

🔹وقتی به جای شایستگان، سلبریتی‌‏ها و بلاگرها در عرصه‌‏های مختلف حضور دارند و محتوای سطحی و تجاری تولید کرده و به خورد جامعه می‌‏دهند، رفته ‏رفته ذائقه جامعه تغییر می‌کند و هنر فاخر و فرهنگ عمیق در سایه این محتواهای زرد به فراموشی سپرده می‌‏شود.

🔹این تحریف فرهنگی باعث می‌‏شود دچار افول فرهنگی شویم و اثرش را بر سایر حوزه‌‏ها نشان دهد. مولانا در داستانی می‌‏گوید وقتی دباغی از یک بازار عطرفروشی عبور می‌‏کند بی‌‏هوش می‌‏شود و با بوی پهن به هوش می‌‏آید، گسترش محتواهای بی‌‏ارزش با فرهنگ عمومی جامعه همین کار را می‌‏کند.

🔹اگر در فرایند مهندسی فرهنگی، به جای حمایت از افراد ارزشمند و محتواهای باکیفیت از محتواهای سخیف، بی‌‏کیفیت و لودگی حمایت شود، مثل اتفاقی که در سینمای ما طی دهه‌‏های اخیر رخ داده و به ندرت فیلم ارزشمند و دارای محتوای عمیقی در سینما می‌‏بینیم و بیشتر لودگی و میان‌مایگی در فیلم‌‏های سینمایی ترویج می‌‏شود که هم ممیزی‌‏اش راحت‌‏تر است و هم مخاطبش بیشتر است، به همین اندازه از فرهنگ اصیل‌مان فاصله گرفته‌ایم.
منبع: تجارت فردا، شماره ۵۷۹
🆔 @commac

انتخاب دیپ سیک از بین ایران و چین؟

پاسخ داد: ایران. از او پرسیدم چرا؟
به این مضمون جواب داد که چون دیدم تمرکز سوالهات و علاقه ات به ایران است چیزی گفتم که خوشت بیاد😛
🆔 @commac

گوگل ممنوعیت استفاده از هوش مصنوعی برای سلاح را لغو کرد



آلفابت، شرکت مادر گوگل با کنارگذاشتن اصول قدیمی خود، ممنوعیت استفاده از هوش مصنوعی برای ساخت سلاح و ابزارهای نظارتی را لغو کرد.

به گزارش بی بی سی، آلفابت دستورالعمل‌های خود را در مورد نحوه استفاده از هوش مصنوعی بازنویسی کرده است و بخشی را که قبلا به دلیل «احتمال ایجاد آسیب» استفاده ازاین فناوری را ممنوع می‌کرد، حذف کرده است.

گوگل در یک پست وبلاگی با دفاع از این تغییر استدلال کرد که کسب و کارها و دولت‌های دموکراتیک باید در زمینه کاربردهای هوش مصنوعی که «امنیت ملی را پشتیبانی می‌کند» با یکدیگر همکاری کنند.

در این بیانیه آمده است که دولت‌های دموکراتیک باید با توجه به «ارزش‌های بنیادین» مانند آزادی، برابری و احترام به حقوق بشر در توسعه هوش مصنوعی پیشرو باشند.
«ما معتقدیم که شرکت‌ها، دولت‌ها و سازمان‌هایی که این ارزش‌ها را به اشتراک می‌گذارند باید برای ایجاد هوش مصنوعی که از مردم محافظت می‌کند، رشد جهانی را ارتقا می‌دهد و از امنیت ملی حمایت می‌کند، با یکدیگر همکاری کنند.»

در میان کارشناسان و متخصصان هوش مصنوعی بحث‌هایی وجود دارد؛ از جمله این که به طور کلی فناوری جدید قدرتمند چگونه باید اداره شود، تا چه حد باید اجازه داد سود تجاری جهت آن را تعیین کنند و بهترین راه برای محافظت از انسان در برابر خطرات آن چیست.

در مورد استفاده از هوش مصنوعی در میدان نبرد و در فناوری‌های نظارتی هم اختلاف نظر وجود دارد.

متن بیانیه گوگل را دو مسئول ارشد این شرکت نوشته‌اند: جیمز مانیکا، معاون ارشد تحقیقات گوگل و دمیس حسابیس، سرپرست آزمایشگاه هوش مصنوعی «گوگل دیپ مایند».

آنها در پست وبلاگی خود گفته‌اند که اصول اولیه هوش مصنوعی این شرکت که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد، باید به‌روزرسانی شود، زیرا این فناوری تکامل یافته است.

«شرور نباش»

در اصل، مدت‌ها قبل از افزایش علاقه فعلی به جنبه‌های اخلاقی هوش مصنوعی، شعار سرگئی برین و لری پیج بنیانگذاران گوگل برای این شرکت این بود: «شرور نباش».

هنگامی که گوگل در سال ۲۰۱۵ تحت نام شرکت آلفابت بازسازی شد، شرکت مادر شعارش را به «کار درست را انجام دهید» تغییر داد.

از آن زمان، کارکنان گوگل گاهی اوقات از رویکرد مدیران این شرکت فاصله گرفته‌اند.

در سال ۲۰۱۸ پس از استعفای شماری از کارمندان گوگل و طوماری با امضای هزاران کارمند، این شرکت قرارداد همکاری خود را با پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا در زمینه هوش مصنوعی تمدید نکرد.

آنها نگران بودند که «پروژه ماون» اولین گام برای استفاده از هوش مصنوعی برای اهداف مرگبار باشد.

پست وبلاگی تازه این شرکت درست قبل از گزارش مالی پایان سال آلفابت منتشر شد که نتایج ضعیف‌تر از انتظار بازار را نشان داد و قیمت سهام آن را کاهش داد.

این نتایج ضعیف به‌رغم افزایش ۱۰ درصدی درآمد حاصل از تبلیغات دیجیتال این شرکت بوده است که در جریان تبلیغات مربوط به مبارزات انتخاباتی آمریکا به دست آمده بود.

آلفابت در گزارش مربوط به درآمد خود اعلام کرد که امسال ۷۵ میلیارد دلار برای پروژه‌های هوش مصنوعی هزینه خواهد کرد که ۲۹ درصد بیشتر از انتظار تحلیلگران وال‌استریت بود.

این شرکت در حال سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌هایی برای به‌کارگیری هوش مصنوعی، تحقیقات هوش مصنوعی و کاربردهایی مانند جستجوی مبتنی بر هوش مصنوعی است.

@NewJournalism
🆔 @commac