کرسی ترویجی:
تبیین جامعه‌شناختی مفهوم والدگری رسانه‌ای

ارائه‌دهنده:
دکتر بهاره نصیری

ناقدان:
دکتر محمدسالار کسرائی
دکتر محمد سلطانی‌فر

مدیر علمی:
دکتر سیده‌زهرا اجاق

زمان و مکان: دوشنبه، 20 اسفندماه 1403
ساعت: 8 تا 10
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
سالن ادب
پیوند ورود برخط(آنلاین) به نشست:
https://webinar.ihcs.ac.ir/rooms/qb1-cyc-lpj-vwz/join

🍀🍀
@ihcssir
↪️ @commac

نگرانی نویسنده ژاپنی از آینده هوش مصنوعی

🔻کازوئو ایشی‌گورو، نویسنده ژاپنی-انگلیسیو و برنده جایزه نوبل ادبیات: هوش مصنوعی در آینده یاد خواهد گرفت که چگونه احساسات را چه خشم، چه اندوه و چه خنده کنترل کند. ما هنوز بیشتر به قابلیت‌های پردازش داده آن توجه داریم، اما به‌زودی این فناوری در ایجاد واکنش‌های احساسی در افراد مهارت پیدا خواهد کرد.

روبیکا | اینستاگرام | بله | تلگرام | توییتر

@charsoofarhang
↪️ @commac

▫️آیا نویسندگی همچنان معنایی دارد؟

آقای Stuart Macdonald استاد مدعو دانشگاه لستر انگلستان در وبسایت مدرسه اقتصاد و علوم سیاسی لندن مطلب جالبی را نوشته که بارتاب علمی زیادی داشته است.

ترجمه کامل آن ه را در فایل پیوست این پست می‌توانید دریافت و مطالعه کنید. اما در این پست جملات و پاراگراف‌های مهم را می‌آورم:

آن دوران گذشته است که محققان تنها به انجام پژوهش و انتشار نتایج آن می‌پرداختند. امروزه، ارزش مقالات بیش از آنکه بر پایه محتوایشان باشد، بر اساس نقشی که در سنجش عملکرد علمی ایفا می‌کنند، تعیین می‌شود. در این میان، استناد مهم‌ترین شاخص به‌شمار می‌رود.

شعار منتشر کن یا نابود شو گمراه‌کننده است: در واقع اگر دانشگاهیان استناد نگیرند نابود می‌شوند. مقاله علمی، در وهله اول بستری برای گرفتن استناد است. استنادات اشتباه (نامناسب، بی‌ربط یا حتی غیرواقعی) همان‌قدر ارزش آماری دارند که استنادات درست؛ و بسیاری از استنادات هم اشتباه‌اند - که چندان شگفت‌آور نیست وقتی بدانیم ۸۰ درصد نویسندگان هرگز مقالاتی را که به آن‌ها استناد می‌دهند، نخوانده‌اند.

این باور که "بهترین مقالات همان‌هایی هستند که بیشترین استناد را دریافت می‌کنند" پنجاه سال پیش توسط یوجین گارفیلد مطرح شد. این گزاره از همان ابتدا زیر سؤال بود.

استناد اجباری (coercive citation)-یعنی وقتی ویراستاران شرط پذیرش مقاله را استناد به خود مجله می‌گذارند - در مجلات برتر به‌شدت رواج دارد. بیش از ۹۰ درصد نویسندگان هم از این خواسته تبعیت می‌کنند.

فقط یکی دو دستکاری ساده می‌تواند سرنوشت را زیر و رو کند؛ مثلاً تغییر طبقه‌بندی چکیده‌های نشست‌ها (meeting abstracts) به مقالات علمی (academic papers) در یک مجله زیست‌شناسی باعث شد ضریب تأثیر آن از ۰٫۲۴ به ۱۸٫۳ در یک سال جهش کند.

مزیت کووید-۱۹ ضریب تأثیر مجلۀ Lancet را از ۷۹.۳ در سال ۲۰۲۱ به ۲۰۲.۷ در سال بعد رساند که جهشی ۲۵۵ درصدی در کیفیتِ اندازه‌گیری‌شده محسوب می‌شود.

وقتی دستکاری سنجه‌ها این‌قدر پاداش دارد، دیگر چه نیازی به بهبود واقعی عملکرد نویسندگان است؟ اصلاً چرا به خودِ نویسنده نیاز داشته باشیم؟

در فهرست نویسندگان پرکارِ اسکوپوس، تعدادی از افراد، دهه‌ها قبل از تولدشان شروع به انتشار مقاله کرده‌اند. یکی از نویسندگان که ۱۲ مقاله علمی، ۱۴۴ استناد و اچ-ایندکس ۱۲ دارد، لریِ گربه (Larry the cat) است!

چین با انواع دستکاری، خود را به صدر فهرست تحقیقات پُراستناد جهان رسانده و کلاریویت نیز ۱۰۰۰ نفر از ۶۸۴۹ نویسنده پُراستناد سالانه‌اش را تقلبی برچسب زده است.

عربستان سعودی به پژوهشگران خارجی پُرکار پول می‌دهد تا خود را وابسته به دانشگاه‌های عربستان معرفی کنند و بدین ترتیب جایگاه علمی آن کشور را بالا ببرند. دانشگاه ملک عبدالعزیز – که سالانه ۷۶ هزار دلار به هر نویسندگان خارجی می‌پردازد – حتی در رده‌بندی ریاضیاتِ US News & World Report از کمبریج هم پیشی گرفته است.نیازی هم به داشتن یک دپارتمان ریاضیات نیست!

تعداد نویسندگان هرمقاله به‌سرعت رو به افزایش است؛ چراکه نویسندگان همکار نیز به آثار خود استناد می‌کند و درنتیجه میزان استنادها، ضریب تأثیر و همه شاخص‌های وابسته به‌طرز چشمگیری بالا می‌رود. هرجا تعداد نویسندگان زیاد شوند، ضریب تأثیر هم افرایش پیدا می‌کند.

اخلاق مدیریتی در تمام شئون نشر دانشگاهی نفوذ کرده و باعث شده است مدیران عالی‌رتبه، از جمله رؤسا و معاونان دانشگاه،خود را محق بدانند نامشان را روی مقالاتی بگذارند که زیردستانِ گمنام‌شان نوشته‌اند.

چندسال پیش مشخص شد که ۱۶ درصد مقالاتِ مجله معتبر New England Journal of Medicine دارای نویسنده سایه یا شبح (ghost author) هستند و دست‌کم ۴۴ درصد دیگر مقالات، نویسندگان افتخاری (honorary authors) دارند.

تعداد نویسندگانی که سالانه بیش از ۶۰ مقاله چاپ می‌کنند، درعرض یک دهه تقریباً چهاربرابر شده است.

هدف ازتولید مقالات، صرفاً گرفتن استناد است و حتی خواندنشان لزوماً از عنوان و چکیده و چند کلیدواژه فراتر نمی‌رود.

درواقع این استناد است -نه خود پژوهش- که جایگاه نویسندگان را ارتقا می‌دهد.

زمانی نقش انتشار علمی این بود که دانشِ حاصل از پژوهش را در اختیار عموم بگذارد. اما اکنون خودِ پژوهشگر، مشتری است و برای رسیدن به شاخص‌های عملکرد مورد نیاز، مستقیماً به ناشر پول می‌دهد.

به این ترتیب، پژوهشگران برای چاپ مقالاتشان پول می‌پردازند و به دنبال مقاله‌هایی می‌گردند که بتوان برای هر موضوعی و در تأیید تقریباً هر ادعایی به آن‌ها استناد کرد، تا بالاترین بازده را به دست آورند و در مقام نویسنده، سرانجام به نوعی میان‌مایگی‌ (mediocrity) تن می‌دهند که سنجه‌های عملکردْ آن را به‌عنوان پژوهشِ واقعی تلقی می‌کند. (لینک)

#authorship
#research_ethics
#citation
@irevidence

#میان‌مایگی‌_علمی
@akhalaji
↪️ @commac

💢هوش مصنوعی شخصی سازی شد

چگونه یک دستیار دیجیتالی برای خود بسازیم ؟

با پیشرفت فناوری هوش مصنوعی، کاربران به دنبال راه‌هایی برای افزایش بهره‌وری و کاهش کارهای تکراری خود هستند. اکنون، پلتفرم‌های پیشرفته هوش مصنوعی این امکان را فراهم کرده‌اند تا کاربران بدون نیاز به دانش فنی، دستیارهای سفارشی ایجاد کرده و روند کارهای خود را تسریع کنند. این دستیارها با ذخیره دستورات پرکاربرد و اطلاعات پس‌زمینه، نیاز به بارگذاری مکرر فایل‌ها و تکرار درخواست‌ها را از بین می‌برند و تجربه‌ای سریع‌تر و هوشمندتر را برای کاربران رقم می‌زنند.

با افزایش استفاده از هوش مصنوعی مولد، کاربران مداوم این فناوری با چالش بارگذاری مکرر فایل‌های پس‌زمینه و وارد کردن دستورات مشابه برای انجام وظایف تکراری مواجه هستند. در همین راستا، پلتفرم‌های مختلف هوش مصنوعی مولد امکان ایجاد دستیارهای سفارشی را فراهم کرده‌اند که این عناصر را برای استفاده مجدد ذخیره می‌کنند و بهره‌وری کاربران را افزایش می‌دهند.

به گزارش منابع فناوری، ایجاد یک دستیار هوش مصنوعی سفارشی فرآیندی ساده و بدون نیاز به دانش فنی یا کدنویسی است. این دستیارها می‌توانند در انجام کارهایی نظیر تولید محتوا، راهنماهای آموزشی، ابزارهای بهره‌وری سفارشی و دریافت بازخورد و راهنمایی مورد استفاده قرار گیرند.

کاربران با انتخاب یک پلتفرم مناسب، آزمایش در محیط اولیه آن و تنظیم دستورالعمل‌های سفارشی، می‌توانند یک هوش مصنوعی شخصی‌سازی‌شده برای نیازهای خود ایجاد کنند. همچنین امکان بارگذاری فایل‌های ضروری برای انجام وظایف مختلف نیز فراهم شده است.

بر اساس گزارش‌ها، پلتفرم‌های هوش مصنوعی مختلف از این ویژگی پشتیبانی می‌کنند. ChatGPT این قابلیت را به‌عنوان "GPT سفارشی"، Claude آن را "Project" و Google Gemini آن را "Gem" معرفی کرده است. این دستیارهای دیجیتال با ذخیره بخش‌هایی از دستورات پرکاربرد، نیاز به وارد کردن مکرر آن‌ها را از بین برده و در نتیجه، فرآیند انجام وظایف تکراری را سریع‌تر و کارآمدتر می‌کنند.

کارشناسان فناوری توصیه می‌کنند کاربران پس از ایجاد دستیار سفارشی، به‌صورت مداوم آن را مورد استفاده و بهینه‌سازی قرار دهند تا بیشترین بهره‌وری را از قابلیت‌های هوش مصنوعی به دست آورند.


https://hbr.org/2025/03/how-to-build-your-own-ai-assistant?ab=HP-hero-featured-1

🆔@ScientificDialectics
↪️ @commac

گفت وگو با #ایرنا؛

🔹جانت را به چند فالوور میفروشی؟!


محمدمهدی سیدناصری، حقوقدان، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حقوق بین‌الملل:

🔹پلتفرم‌های اجتماعی پر از اینفلوئنسرهایی است که با فعالیت‌های مختلف کسب درآمد می‌کنند. اما برخی با ایجاد چالش‌های خطرناک برای ایجاد هیجان و جذب فالوور، جان خود و جوانان را به خطر می‌اندازند و این وضعیت به یک معضل اجتماعی تبدیل شده است.

🔹 با گسترش روزافزون شبکه‌های اجتماعی، رفتارهای کاربران نیز دستخوش تغییرات عمده‌ای شده است. این پلتفرم‌ها که در ابتدا به‌عنوان ابزاری برای ارتباطات اجتماعی و تبادل اطلاعات طراحی شده بودند، اکنون به بستری برای رقابت در جلب توجه و کسب محبوبیت تبدیل شده‌اند.

🔹برخی کاربران برای جلب توجه، دست به اقدامات افراطی بزنند. رفتارهای پرخطر در فضای مجازی، مصداقی از سرمایه‌گذاری بر هیجان است که در آن، کاربران با به خطر انداختن جان خود، به‌دنبال افزایش بازدید و کسب درآمد هستند.

🔹چالش‌های خطرناک در فضای مجازی، به‌دلیل ترکیبی از عوامل روان‌شناختی، اجتماعی و فنی، به یک معضل جدی در جوامع مدرن تبدیل شده است. در ایران، این پدیده در سال‌های اخیر روندی صعودی داشته و موجب نگرانی‌های گسترده‌ای در حوزه‌های امنیت عمومی و سلامت اجتماعی شده است. هرچند برخی مقررات قانونی امکان برخورد با این رفتارها را فراهم می‌سازند، اما ناکافی بودن این قوانین و ضعف در اجرای آن‌ها، باعث گسترش این پدیده شده است.

لینک خبر
@IRNA_1313
📍@commac

💻 بهترین هوش مصنوعی های رایگان

#هوش_مصنوعی #فناوری #تکنولوژی

🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
🔹🔹 @cyberbannews_ir
↪️ @commac

🔹جنگِ دیجیتال با آینده جهان چه می‌کند؟

🔹چین، ایالات متحده و اتحادیه اروپا در تلاشند تا از ابزارهای نوین برای تسلط بر آینده جهانی استفاده کنند. در این میان، ایران با توجه به تحولات سریع در این حوزه، نیازمند اتخاذ راهبردهای نوین برای بهره‌برداری از فرصت‌های تکنولوژیک و رقابت در این عرصه است.

🔹از مهم‌ترین فناوری‌های مزیت‌ساز می‌توان به هوش مصنوعی، فناوری‌های هایپرسونیک، محاسبات کوانتومی، اینترنت اشیا و... اشاره کرد که ورود آن‌ها، شکل رقابت قدرت‌های بزرگ را متحول ساخته است.

🔹شرکتهای چینی نیز کشورهای در حال توسعه و جنوب جهانی در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین را هدف قرار داده‌اند و برای کسب حوزه نفوذ تکنولوژیک در این مناطق ژئوپلیتیکی تلاش می‌کنند. رقابت اصلی نیز حول محور کنترل شبکه‌های مالی، اطلاعاتی و مخابراتی در سطح جهانی و حضور مؤثرتر در تنظیم استانداردهای فناوری بین‌المللی و نهادهای هنجارساز مربوطه است.

🔹ازاین‌رو، کانون رقابت کشورها برای ارتقای وزن راهبردی‌شان در نظام بین‌الملل، به سمت‌وسوی اقتصاد دیجیتالی و فناوری‌های پیشرفته گرایش دارد. از این منظر، هر کشور یا بلوکی که در حوزه تکنولوژیک سرآمد و پیشرو باشد، اقتصاد جهانی را رهبری خواهد کرد، وزن ژئوپلیتیکی بیشتری خواهد داشت و به‌طور کلی، ترتیبات مربوط به موازنه قدرت بین‌المللی را نظم و نسق خواهد داد.

لینک خبر
@IRNA_1313
↪️ @commac

🔴 ده سال پیش با "هوش مصنوعی" تحلیل کردیم با عربستان وارد جنگ نیابتی می شویم

🔹یک استاد دانشگاه وزارت خارجه گفت: ده سال پیش، ما یک مدل هوش مصنوعی را برای تحلیل سیاست‌های ایران و عربستان طراحی کردیم. نتایج این تحلیل نشان داد که عربستان به‌زودی وارد درگیری‌های نیابتی با ایران خواهد شد.

🔸این گزارش حتی به وزارت امور خارجه ارائه شد، اما متأسفانه جدی گرفته نشد. در نهایت، پس از حمله به سفارت عربستان، ما شاهد یک جنگ نیابتی هشت‌ساله بودیم.

🔹سعید سیدآقا بنی‌هاشمی، عضو هیئت علمی دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه مطلب فوق را با اشاره به تجربه خود در تحلیل استراتژی‌های منطقه‌ای با استفاده از هوش مصنوعی، اظهار داشت.

🔸وی گفت: وزارت امور خارجه پیشانی نظام است و اولین جایی که باید هوش مصنوعی در آن اجرا شود، همین نهاد است. اما متأسفانه تاکنون نتوانسته‌ایم این موضوع را محقق کنیم.

🔹 نشست تخصصی «هوش مصنوعی و نظریه بازی‌ها» روز سه‌شنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۳در خلال رویداد و نمایشگاه ملی اندیشکده‌ها در ساختمان شیخ فضل‌الله نوری مجلس شورای اسلامی برگزار شد.
↪️ @commac

مرکز پژوهش های مجلس منتشر کرد:
ابعاد فرهنگی- ارتباطی توسعه هوش مصنوعی در حوزه خبر و اطلاع رسانی (1)

گزارش حاضر ضمن شناسایی فرصت ها و چالش های توسعه هوش مصنوعی در حوزه خبر و اطلاع رسانی پیشنهادهای سیاستی-تقنینی خود را مبتنی بر تحلیل این فرصت ها و چالش ها، به تفکیک شرح وظایف و اختیارات مجلس شورای اسلامی، سیاستگذاران و مدیران اجرایی و خبرگزاری ها ارائه کرده است. PDF

↪️ @commac

🔹اختلال گسترده در شبکه اجتماعی ایکس

🔹تارنمای ردیابی اختلال در اینترنت موسوم به "دان دتکتور( Downdetector ) اعلام کرد که رسانه ی اجتماعی ایکس روز دوشنبه با اختلال مواجه شد و این اختلال بر هزاران کاربر در سراسر جهان تأثیر گذاشت.

لینک خبر

@IRNA_1313
↪️ @commac

📸 چطور با هوش مصنوعی تولید محتوا کنیم؟

🔹اگر تا به حال در حوزه تولید محتوای گرافیکی و تصویری کار کرده باشید، حتماً بارها برایتان پیش آمده که وقت زیادی را صرف طراحی یا ویرایش عکس‌ها کنید اما نتیجه نهایی آن چیزی نبوده که انتظار داشتید. این روزها که سرعت تولید و طراحی در دنیای دیجیتال حرف اول را می‌زند، تولید محتوا با هوش مصنوعی ادیت عکس توانسته‌ مسیر و روند تولید محتوای گرافیکی و عکس را به طور کلی متحول کند. بدین شکل که اکنون یک گرافیک به کمک ابزارهای ادیت عکس با هوش مصنوعی می‌تواند بسیار سریع‌تر، بهتر و خلاقانه‌تر از همتایان خود عمل کند.

🔹هوش مصنوعی دیگر فقط یک فناوری پیشرفته برای متخصصان برنامه‌نویسی بلد نیست. ابزارهای هوش مصنوعی ادیت عکس مانند سایت هوش مصنوعی مایکروسافت یا Adobe Firefly، Bing، KREA، Luminar، Canva و حتی ویرایشگرهای خودکار متنی مثل Chatgpt ۴o این امکان را فراهم کرده‌اند که بدون نیاز به تخصص پیچیده، محتوای گرافیکی حرفه‌ای طراحی و ویرایش کنید.

@IRNA_1313
↪️ @commac

🎯 آیا واقعاً نظر هر کسی محترم است؟

🔴 هر وقت بحثی به بن‌بست می‌رسد، این‌طور جمله‌ها را زیاد می‌شنویم: «نظر شما محترم است» یا «هر کسی نظری دارد». با گفتن این جمله نشان می‌دهیم که توافق ناممکن به نظر می‌رسد، باوجوداین، مرزهای احترام را حفظ خواهیم کرد و دست به بی‌ادبی و خشونت نخواهیم زد. به عبارتی، این جمله نشانه‌ای از مدنیت است.
از این نگاه هر بحثی تا حدودی شبیه مهمانی‌هایی می‌شود که هر کسی برای خودش غذا می‌آورد. اگر دوست داشتید، غذای دیگران را هم می‌چشید، و اگر با سلیقه‌تان جور نبود، غذای خودتان را می‌خورید. کسی حق ندارد به شما بگوید حتماً باید این یا آن غذا را بخورید.

🔴 شاید به نظر برسد که «مدنیت» در این معنا هیچ ایرادی ندارد، اما یک نفر سرسختانه با آن مخالف است: سقراط. کسانی که گفتگوهای سقراط را می‌خوانند اغلب احساس می‌کنند سقراط آدمی پرخاشگر، متخاصم، فریبکار، بی‌رحم، سفسطه‌گر و متکبر است. گفتگوهای سقراط به طرز نامعمولی تهاجمی است. او هرگز به کسی اجازه نمی‌دهد که هر چه دلش می‌خواهد به مهمانی بیاورد.

🔴 از نظر سقراط، وقتی بحث مهمی درمی‌گیرد، باید آنقدر استدلال کنیم تا در نهایت، یا ما حرف طرف مقابل را بپذیریم، یا بتوانیم او را قانع کنیم. گزینۀ دیگری پیش رو نیست. سقراط می‌گفت این رویکردِ «خرمگسی» مدنیت حقیقی است.

🔴 وقتی بحث از سلیقه باشد، هر کسی می‌تواند نظر خودش را داشته باشد. اما پای مسائل مهم که به میان بیاید، نمی‌شود همه‌چیز را به سلیقه فروکاست. برای نمونه، مسئلۀ واکسیناسیون کرونا را در نظر بگیرید. مخالفان واکسن، حتی اگر هیچ استدلال محکمی نداشته باشند، می‌خواهند به نظرشان احترام گذاشته شود. آیا اینجا هم احترام به نظر مخالف نشانۀ مدنیت است؟

🔴 در سطح اجتماعی، اختلاف‌نظرهای مهمی وجود دارد که توافق بر سر آن‌ها آسان نیست، اما مجبوریم دربارۀ آن‌ها تصمیم بگیریم: قوانین مالیاتی، سیاست‌گذاری‌های آموزشی، تبعیض‌های جنسی و قومی، قوانین و مجازات یا فقر و نابرابری.

🔴 مدنیت سقراطی از ما می‌خواهد وقتی به چنین بحث‌هایی می‌رسیم، آن‌قدر ادامه دهیم تا معلوم شود «حق با کیست؟» و «چه کسی درست می‌گوید؟» این کار ممکن است باعث ناراحتی یا عصبانیت آدم‌ها شود، اما اگر می‌خواهیم زندگی اجتماعی خوبی داشته باشیم، ناچاریم حقیقت‌جو باشیم.


📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است از چند مطلب که قبلا در وب‌سایت ترجمان منتشر شده است: «آیا به دیگران ربطی ندارد که ما چه باوری داریم؟» نوشتۀ اگنس کالارد و ترجمۀ محمدابراهیم باسط است، «نظر هر کسی محترم است؟ اصلاً و ابداً» نوشتۀ پاتریک استوکس و  ترجمۀ علی کوچکی است و «آیا حق داریم هر چیزی را که دلمان می‌خواهد باور کنیم؟» نوشتۀ دانیل دونیکل و ترجمۀ حسین رحمانی. برای خواندن نسخۀ کامل این مطالب به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.

tarjomaan.com
↪️ @commac

🔴 چرا روزنامه‌نگاران سرعت را بر دقت ترجیح می‌دهند؟

دکتر حسین امامی، مدرس ارتباطات:

🔸"غلط املایی در رسانه‌ها نتیجه فشار کار و ضرب‌الاجل‌هایی است که در محیط کار وارد می‌شود."

🔸"در عصر رسانه‌های اجتماعی و دیجیتال، هیچ رسانه‌ای نمی‌تواند اشتباه خود را پنهان کند و این موضوع سریعاً توسط کاربران آنلاین افشا می‌شود."

🔸"رسانه‌های برخط و مکتوب سازمانی که وابستگی رسمی به یک نهاد حکومتی-دولتی را دارند، احتیاط بیشتری برای نگارش به خرج می‌دهند."

🔸"حتی یک غلط املایی کوچک می‌تواند در فضای مجازی تبدیل به بحران اعتبار شود و حتی به عرصه ملی لطمه بزند."

🔸"۷۸ درصد از رسانه‎ های آنلاین آمریکایی اگر خطایی را شناسایی کنند، بلافاصله اقدام به اصلاح فوری آن می‌کنند."

متن کامل این گفتگو را در سایت قدس آنلاین بخوانید

https://qudsonline.ir/xbYqw
↪️ @commac

🔹 پاکسازی دیجیتال؛ با یه خونه‌تکونی، از شلوغی‌های مجازی خلاص شو

🔹هر سال با نزدیک شدن به نوروز، خانه‌تکانی یکی از مهم‌ترین سنت‌های ایرانیان می‌شود. اما در کنار مرتب کردن خانه و زدودن گرد و غبار از گوشه و کنار زندگی، آیا تا به حال به مرتب کردن دنیای دیجیتال خود فکر کرده‌اید؟

🔹خانه‌تکانی دیجیتال، همانند مرتب‌سازی فضای فیزیکی، می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر آرامش ذهنی و کارایی روزمره داشته باشد. با کاهش شلوغی دیجیتال، فرد احساس نظم و آرامش بیشتری خواهد داشت، زیرا انباشت پیام‌ها، فایل‌های بی‌استفاده و اعلان‌های بی‌پایان باعث استرس و خستگی ذهنی می‌شود. علاوه بر این، مدیریت زمان نیز بهبود می‌یابد؛ حذف برنامه‌ها و اعلان‌های غیرضروری، از حواس‌پرتی جلوگیری کرده و تمرکز را افزایش می‌دهد.

🔹خانه‌تکانی دیجیتال یک ضرورت است که به ما کمک می‌کند تا زندگی شخصی و کاری خود را بهینه‌تر کنیم. این فرآیند فقط حذف اطلاعات اضافی نیست، بلکه فرصتی برای بازنگری در نحوه استفاده از تکنولوژی و تعیین اولویت‌های جدید است. پس همین حالا دست به کار شوید و برای سال جدید، دنیای دیجیتال خود را سر و سامان دهید!

لینک خبر
@IRNA_1313
↪️ @commac

استفتاء از هوش مصنوعی معتبر نیست!

آیت‌الله احمد مبلغی که رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی، رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس و رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی است معتقد است که
🔸 استفتا و اجتهاد باید توسط انسان انجام شود، نه هوش مصنوعی.
🔹بنابراین هوش مصنوعی نمی‌تواند جایگزین فقیه انسانی شود و استفتا از آن معتبر نیست.
🔸دلیل این موضوع این است که اجتهاد به چیزی فراتر از تحلیل منطقی نیاز دارد؛ یعنی فقاهت نیازمند «فؤاد» (قلب، درک معنوی و مسئولیت انسانی) است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🟣 نقد این نظر و چند سوال از آیت الله مبلغی:

▫️ داوری نهایی به عهده فقیه است حرف درستی است ولی
🔺اگر هوش مصنوعی بتواند متون دینی، اصول استنباط و روش‌شناسی اجتهاد را با دقت پردازش کند، چرا نتواند مانند یک مجتهد فتوا بدهد؟
🔺 آیا ترس از حذف مرجعیت دینی در کار است؟
🔺در بسیاری از حوزه‌ها (مثلاً پزشکی و قضاوت)، هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار کمکی استفاده می‌شود، پس چرا در فقه نباشد؟
🔺اگر هدف از اجتهاد، رسیدن به حکم شرعی دقیق‌تر و صحیح‌تر است، پس چرا نباید از فناوری‌های جدید برای بهبود این فرآیند استفاده کرد؟
↪️ @commac

🔹با خونه‌تکونی دیجیتال از شلوغی‌های مجازی خلاص شو

🔹به گزارش ایرنا زندگی _ موبایل، لپ‌تاپ، حساب‌های کاربری در شبکه‌های اجتماعی و حتی فضای ابری ما پر از فایل‌های اضافه، پیام‌های ناخوانده و برنامه‌های بی‌استفاده است که گاه باعث شلوغی ذهن و کاهش کارایی ما می‌شوند.

🔹این گزارش به شما نشان می‌دهد چرا و چگونه باید خانه‌تکانی دیجیتال را جدی بگیرید.

@IRNA_1313
📍@commac

🎯 آیا دلیل این‌همه‌ خستگی سرعت بیش‌ازحد زندگی ماست؟

🔴 فیلسوفان از دیرباز از مفاهیم «سرعت» و «آهستگی» استفاده کرده‌اند تا دو شیوۀ «زندگی» را توصیف و ارزیابی کنند. گفتمان‌های بودایی‌، کنفوسیوسی‌ و دائوئیستی از یک سو، بین سبک‌های آهسته‌تر زندگی و فضیلت ارتباط برقرار می‌کردند و از سوی دیگر، سبک‌های شتاب‌زده‌تر زندگی را با رذیلت در ارتباط می‌دانستند. کنفوسیوس فضیلتِ «وقت‌شناسی» را ستایش می‌کند؛ وقت‌شناسی یعنی «پیش‌رفتنْ زمانی که موقعیت ایجاب می‌کند و ساکن‌ماندنْ زمانی که موقعیت ایجاب می‌کند». فردِ وقت‌شناس به شیوه‌ای اندیشمندانه، ملاحظه‌گرایانه و سنجیده حرف می‌زند و عمل می‌کند و به‌ویژه «عجله نمی‌کند».

🔴 ژوانگزی، فیلسوف پرنفوذ چینی که در سدۀ چهارم پیش از میلاد می‌زیست، بابت «بدبختی» افراد پرمشغله‌ای که یک سر دارند و هزار سودا، تأسف می‌خورد و می‌گفت زندگی‌ این افراد مانند «اسبی است که چهارنعل می‌تازد و نمی‌شود جلویش را گرفت»؛ همیشه در جنب‌وجوش‌اند و تا سرحد فروپاشی، خسته.

🔴 بودا نیز می‌گفت که عجولانه و بدون تأمل مسابقه‌دادن در زندگی، نشانۀ این است که «راه را گم کرده‌ایم». هرچه این شرایط را بیشتر بپذیریم، باید سریع‌تر حرکت کنیم، این سو و آن سو بدویم، شتابان و دیوانه‌وار در پی برآوردن توقعات و خواسته‌های دنیای اجتماعی فاسدی باشیم که آدم عاقل از آن دوری می‌کند. بودا تأسف می‌خورد بابت آرزوها و وابستگی‌هایی که زندگی «مردمان جاهل» را پریشان می‌سازد. در دهاماپدا، مجموعه‌ای از گفته‌های بودا، آمده است «فرد گمراه با تمام قوا به‌سمت چیزهای لذت‌بخش می‌شتابد و در سیل لاینقطع افکار پرشوروحرارت» غرق می‌شود.

🔴 درمقابل، مشخصۀ زندگی راهبان و راهبه‌های بودایی آهستگی آگاهانه است، آهستگی به معنای واقعی و استعاری کلمه. راهب یا راهبه‌ها، بی‌آنکه تسلیم‌ رخوت و سستی شوند، «همیشه دقیق، محتاط و مراقب‌اند». نکته این است که نباید دچار رکود شویم: یک متن بودایی هشدار می‌دهد که «کاهش سرعت» نباید مقدمه‌ای برای انفعال ملال‌آور باشد.

🔴 ارتباط بین آهستگی و سرعت، فضیلت و رذیلت به‌ندرت در ادبیات فلسفی معاصر بررسی شده است. بااین‌حال، اخیراً در برخی از کتاب‌های عامه‌پسند که از استعارۀ آهستگی و سرعت استفاده می‌کنند به این امر اهمیت داده شده است؛ در این کتاب‌ها ادعاهای اخلاقی بسیار بزرگی درمورد خطر سرعت و اهمیت اخلاقی کاهش سرعت مطرح شده است. جنبش اسلو فود (در مقابل فست فود) یکی از مهم‌ترین نمونه‌ها در این زمینه است. جنبشی که در برابر فرهنگ غذاهایی که سریع آماده و سریع مصرف می‌شوند، می‌گوید باید برای پختن غذا و خوردن آن وقت صرف کرد.

🔴 از نظر کارلو پترینی، بنیان‌گذار جنبش اسلو فود، آهستگی «یک ضرورت اخلاقی جدید» است. زیرا درک روابط متقابل طبیعت و فرهنگ نیازمند زمان، صبر و غوطه‌ورشدن در میراث و فرهنگ‌های غذایی است. از نظر پترینی، آهستگی «لذت‌بردن از غذا را با مسئولیت‌پذیری، پایداری و هماهنگی با طبیعت پیوند می‌دهد».

🔴 شاید کامل‌ترین بیانیۀ اخلاقی آهستگی را کارل اونوره، در کتاب پرفروشش‌ «در ستایش آهستگی» نوشته باشد. او می‌گوید «همۀ ما اسیر سرعت شده‌ایم» و در دام الزاماتی برای سریع‌ترشدن و بهره‌وری هرچه بیشتر افتاده‌ایم. این سرعتْ «طبیعت بشری ما را نشانه گرفته است»؛ سرعت عامل اصلی بدترین ویژگی‌های دنیای مدرن است: اسراف‌کاری فست‌فود و مد، بهره‌برداری بی‌امان از طبیعت، تقاضاهای بی‌رحمانه و سرعت زندگی کاری، و زوال روابط بین فردی. همه‌چیز باید بیشتر باشد و سریع‌تر انجام شود، چرخه‌ای غیرقابل‌تحمل از خودتخریبی دیوانه‌وار که با ارزش‌هایی مانند کارایی، نوآوری و بهره‌وری، توجیه می‌شود.

🔴 طرفداران جنبش آهستگی، کسانی مانند کارل اونوره یا لوتز کوپنیک، نویسندۀ کتاب «دربارۀ آهستگی» برای مبارزه با سرعت خردکنندۀ دنیای مدرن، پیشنهادهایی در جهت «مخالفت با شتاب و در پیش گرفتن تأخیر» ارائه می‌کنند. مانند تعامل پایدارتر با طبیعت، مبارزه علیه مُدپرستی و دعوت به سکون و آرامش در زندگی روزمره. به نظر شما، اگر زندگی‌مان آهسته‌تر شود، خوشبخت‌تر می‌شویم؟

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «گاهی سریع، گاهی آهسته، گاهی جایی در این بین» که در سی‌وچهارمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۴ اسفند ۱۴۰۳ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ ایان جیمز کید است و فرشته هدایتی آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخۀ کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/m29750
📍@commac