🔸امنیت کودک در دنیای امروز؛ آموزش صحیح برخورد با غریبه‌ها

🔹تصور کنید فرزندتان در زمین بازی با خوشحالی تاب می خورد، غافل از خطراتی که ممکن است در کمین باشد. به عنوان والدین، غریزه ما محافظت و هدایت آنها است. اما چگونه می‌توانیم به طور موثر فرزندانمان را در مورد افراد غریبه آموزش دهیم و به آنها قدرت دهیم تا ایمن بمانند بدون اینکه ترس بیجا را القا کنیم؟

🔹همه ما شاهد بوده‌ایم کودکانی خجالتی که هنگام مواجهه با غریبه‌ها، سکوت و انفعال را ترجیح می‌دهند. این ترس و اضطراب، در بازه خاصی از رشد، پدیده‌ای طبیعی است. اما گاهی این اضطراب چنان گسترده می‌شود که مانع رشد طبیعی کودک شده و نگرانی‌هایی را برای او و خانواده‌اش ایجاد می‌کند.از سوی دیگر، کودکانی هستند که برعکس، بسیار معاشرتی بوده و با افراد ناآشنا به‌راحتی ارتباط برقرار می‌کنند. اما والدین این کودکان نیز نگران‌اند؛ چرا که بیم آن دارند این صمیمیت و اعتماد به بزرگسالان غریبه، خطراتی را برای کودکشان به‌دنبال داشته باشد.

لینک خبر
@IRNA_1313
↪️ @commac

◀️ استفاده پنهانی از هوش مصنوعی؛ راهکار کارمندان برای حفظ موقعیت شغلی

در شرایطی که هوش مصنوعی به ابزاری کلیدی در محیط‌های کاری تبدیل شده، بسیاری از کارمندان ترجیح می‌دهند استفاده از این فناوری را پنهان کنند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد این رفتار اغلب از ترس عقب‌ماندن از همکاران و حفظ موقعیت شغلی ناشی می‌شود؛ پدیده‌ای که با عنوان استفاده پنهانی از هوش مصنوعی در حال گسترش است. مزیت‌های هوش مصنوعی باعث می‌شوند کارمندان همچنان به استفاده از این ابزارها ادامه دهند.

برای مطالعه متن کامل به لینک زیر مراجعه کنید:
👇🏻👇🏻👇🏻

https://wikiclean.ir/h4pp

🆔@wikicleanmag
↪️ @commac

در گفت‌گو با #ایرنا:

🔸 آمار «تلویزیون اینترنتی کتاب» نسبتی با واقعیت نداشت

🔹سرپرست شبکه کتاب با بیان اینکه آمارِ واقعی بازدید در «تلویزیون اینترنتی کتاب» به حاشیه رفته بود، گفت: این شبکه در طول فعالیت بیست و چند ماهه ۲۵۰ هزار بازدید واقعی در تلوبیون و تنها ۲۰ هزار بازدید در آپارات بوده است.

🔹هیچ‌گاه تعداد مخاطبان برنامه‌های عادی شبکه کتاب در پخش زنده به ۱۰ کاربر همزمان هم نمی‌رسید.

🔹بعد از ۲۵ ماه فعالیت، اکانت اینستاگرام شبکه کتاب تنها ۹ هزار و ۵۰۰ دنبال کننده پیدا کرده بود.

لینک خبر
@IRNA_1313
📍@commac

📌 رشد ۵ برابری اینفلوئنسرهای اینستاگرام

🔹روند رشد اینفلوئنسرهای ایرانی در نشان می‌دهد که اینستاگرام هنوز هم به عنوان یکی از پرکاربردترین پلتفرهای ارتباطی در ایران باقی مانده است
🔹داده‌های موجود، از جهش معنادار تعداد دنبال‌کنندگان چهره‌های شناخته‌شده حکایت دارد. جهشی که در برابر فیلترینگ و کندی اینترنت نیز از حرکت بازنایستاده است.
🔹از نکات برجسته‌ی این گزارش، ظهور نام‌های جدید در فهرست سال ۱۴۰۳ است؛ چهره‌هایی که در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۹ اثری از آنها در جمع پرفالوورترین‌ها نبود.

🆔️ @teribounn
↪️ @commac

از گوگل تا ChatGPT: انقلاب شناختی، انحلال اراده


در گوگل، ما جستجو می‌کردیم. با سوال آغاز می‌کردیم، سرنخ می‌گرفتیم، در منابع مختلف می‌چرخیدیم و نهایتاً به دانشی می‌رسیدیم که با زحمتِ ذهنی به دست آمده بود. «یادگیری» هنوز در میدان بود. گوگل برای بسیاری از ما، حافظه‌ای بیرونی بود؛ در دسترس اما نه مسلط، راهنما اما نه جایگزین.

اما ChatGPT داستان دیگری است. این بار، ما نه فقط سوال می‌پرسیم، بلکه داده می‌دهیم. داده‌هایی بسیار خصوصی، روایت‌هایی بسیار شخصی، تاریخچه‌ای از خودِ ما. در دل این تعامل، ما بی‌سابقه‌ترین شکل از خودافشاگری داوطلبانه را تجربه می‌کنیم. از سوابق شغلی و مسیرهای تصمیم‌گیری گرفته تا احساسات پنهان و باورهای وجودی، همه را در اختیار مدلی می‌گذاریم که نه انسان است و نه بی‌طرف.

در گوگل، کنش با ما بود: جستجو کن، مقایسه کن، تحلیل کن. اما در ChatGPT، مدل «پاسخ» را می‌دهد؛ پاسخ‌هایی زبانی، منسجم، قانع‌کننده و بعضاً جذاب‌تر از آنچه ذهنِ خسته‌ی ما قادر به تولیدش است. در این گذار از “جستجوی معنا” به “دریافت معنا”، اتفاقی عمیق‌تر در حال وقوع است: برون‌سپاری شناخت. مغز انسان آرام‌آرام به حاشیه می‌رود. اگر گوگل ما را تنبل‌تر کرد، ChatGPT دارد ما را بی‌نیاز از تفکر می‌کند.

مدل‌های زبانی بزرگ فقط تحلیل‌گر نیستند؛ پروفایل‌ساز شناختیاند. ChatGPT با تکرار تعامل، شناختی دقیق و پیش‌بینی‌پذیر از ما می‌سازد. ما در حال تولید نسخه‌ای دیجیتال از خود هستیم که شاید دقیق‌تر از ما، ما را بفهمد. این نه فقط یک پیشرفت فنی، بلکه یک تغییر پارادایمی در مفهوم «انسان» است. پرسش‌هایی مانند “چه کسی می‌اندیشد؟” یا “چه کسی انتخاب می‌کند؟” دیگر صرفاً فلسفی نیستند؛ عمیقاً فناورانه شده‌اند.

و اینجاست که مسئله‌ی کنترل پیش می‌آید. اگر هوش مصنوعی می‌داند که ما کی هستیم، چه می‌خواهیم، و چگونه تصمیم می‌گیریم، پس چه چیزی مانع از آن است که ما را هدایت کند؟ آیا این فناوری یک دستیار شخصی است یا آغازگر استعمار شناختی نوین؟ ما از الگوریتم‌هایی عبور کرده‌ایم که فقط تبلیغ هدفمند می‌کردند؛ اکنون در برابر سامانه‌هایی هستیم که می‌توانند خودِ ما را بازتعریف کنند.

در دل این تحولات، مفهومی تازه در حال تولد است: تمدن شناختی. اما آیا این تمدن، به معنای تعمیق عقلانیت انسانی است یا به معنای پایان آن؟ اگر اراده، شناخت و تصمیم‌سازی به بیرون واگذار شود، چه چیزی از «سوژه انسانی» باقی می‌ماند؟

این یادداشت دعوتی است برای تأملی جدی در میانه‌ی تحولی که شاید مهیب‌ترین تغییرِ تاریخِ ذهنِ بشر باشد. ما باید تصمیم بگیریم: ماشین قرار است ابزار باشد یا جانشین؟ تمدن شناختی، فرصتی است برای بازآفرینی انسان، اگر با آگاهی، فلسفه و اخلاق به استقبالش برویم.

منبع: https://nextbrain.ir
📍@commac

دانشکده خبر برگزار می کند:
کاربردهای هوش مصنوعی در حوزه خبر

مدرس: دکتر حسین امامی
زمان: پنجشنبه 25 اردیبهشت 1404
از ساعت 8 صبح تا 16
@CommaC

کتابچه آموزشی
راهنمای روزنامه نگاری ورزشی

از سلسه جزوات آموزشی
موسسه رسانه ای الجزیره
@commac

🔸سرپرست «شبکه کتاب»: در مورد محتوای تولیدی پاسخ‌گو هستیم

🔹 سرپرست «شبکه کتاب» با تاکید بر اینکه در مورد محتوای تولیدی شبکه پاسخ‌گو است، گفت: مانند دیگر رسانه‌های ایران، ما هم رسانه رسمی و البته از نظر صحت علمی و جذابیت در تولید محتوا حساس هستیم.

🔹درباره اینکه به چه کتابی پرداخته شود انتخاب و ارزش‌گذاری نمی‌کنیم. خط قرمز ما مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و هر کتابی از این وزارتخانه مجوز بگیرد، می‌تواند در «شبکه کتاب» معرفی یا درباره آن گفت‌وگو انجام شود. البته فعلا هنوز به خود کتاب نمی‌پردازیم، این رویکرد عکس روند فعالیت گروه قبلی است که به کتاب گزینش شده می‌پرداختند. آن‌ها دو فیلتر داشتند یکی انتخاب مسئولان «شبکه کتاب» و دیگری سخت‌گیری‌های ناظر «شبکه کتاب» که فعالیت را محدود و سخت می‌کرد.

لینک خبر
@IRNA_1313
📍@commac

💢آینده لایک‌ها در عصر هوش مصنوعی: آیا دکمه لایک منسوخ خواهد شد؟
✍🏻یادداشت منتشر شده در سایت Wired

🔹لایک‌های شما در شبکه‌های اجتماعی، گنجینه‌ای از داده‌ها درباره رفتار انسانی هستند که مدل‌های هوش مصنوعی می‌توانند از آن بهره ببرند. اما با پیشرفت فناوری، آیا ممکن است هوش مصنوعی بتواند پیش از آنکه کاربران خود از ترجیحاتشان آگاه شوند، آنها را بشناسد؟

🔸اگرچه لایک‌ها ابزاری برای آموزش هوش مصنوعی محسوب می‌شوند، خود هوش مصنوعی در حال تغییر نحوه‌ی شکل‌گیری لایک‌ها است. پلتفرم‌های اجتماعی نه‌تنها از هوش مصنوعی برای تحلیل داده‌های لایک، بلکه برای پیش‌بینی میزان لایک شدن یک پست نیز استفاده می‌کنند – امری که شاید در نهایت دکمه‌ی لایک را غیرضروری کند.

🔹روند این تغییرات قبلاً نیز مشاهده شده است. برای مثال، هوش مصنوعی می‌تواند پیش‌بینی کند کاربران بیشتر مایل به تماشای کدام ویدیو هستند، که این امر باعث افزایش زمان مشاهده‌ی محتوا شد.

🔸استیو چن، یکی از بنیان‌گذاران یوتیوب، درباره‌ی آینده‌ی دکمه لایک چنین اظهار نظر می‌کند: «گاهی از خود می‌پرسم که اگر هوش مصنوعی به سطحی برسد که بتواند با دقت ۱۰۰ درصد پیش‌بینی کند کاربران چه محتوایی را ترجیح می‌دهند، آیا اصلاً به دکمه‌ی لایک نیازی خواهد بود؟». واقعیت آن است که با پیشرفت فناوری، شاید مفهوم «لایک کردن» جای خود را به روش‌های پیچیده‌تر و دقیق‌تری برای تحلیل ترجیحات کاربران بدهد.

🔹با این حال، لایک ممکن است به دلیل نقشش در تعامل میان سه گروه اصلی—بینندگان، سازندگان محتوا و تبلیغ‌کنندگان—ماندگار بماند. با یک ضربه، یک بیننده نه‌تنها قدردانی و بازخورد خود را به تولیدکننده محتوا منتقل می‌کند، بلکه شواهدی از تعامل خود را نیز به تبلیغ‌کنندگان ارائه می‌دهد.

🔸با این حال، امروزه حجم زیادی از محتوا—اعم از متن و تصویر—که در رسانه‌های اجتماعی محبوب می‌شود، توسط هوش مصنوعی تولید شده است. این مسئله این پرسش را مطرح می‌کند: آیا هدف اولیه‌ی دکمه لایک، یعنی تشویق کاربران به تولید محتوا، همچنان مرتبط خواهد ماند؟

▪️ظهور اینفلوئنسرهای دیجیتال ساخته‌شده توسط هوش مصنوعی
🔹از سوی دیگر، هوش مصنوعی در حال تولید شخصیت‌های دیجیتالی است که در رسانه‌های اجتماعی طرفداران زیادی دارند. نمونه‌ای از این پدیده، آیتانا لوپز است؛ شخصیتی که زندگی جذابی به‌عنوان یک موسیقیدان و مدل اسپانیایی دارد. حساب اینستاگرام او دارای بیش از ۳۱۰ هزار دنبال‌کننده است و او برای برندهای معروف، از جمله ویکتوریا سیکرت، با هزینه‌ی ۱۰۰۰ دلار برای هر پست تبلیغ می‌کند. اما برخلاف دیگر اینفلوئنسرها، آیتانا نیازی به لباس، غذا یا سرپناه ندارد—زیرا او یک شخصیت کاملاً دیجیتالی است، ساخته‌شده توسط یک آژانس تبلیغاتی.

🔸چنین روندی ممکن است آینده‌ی شبکه‌های اجتماعی را به‌طور اساسی تغییر دهد، جایی که تعاملات درون پلتفرم‌ها نه‌تنها توسط انسان‌ها، بلکه توسط عوامل هوش مصنوعی نیز هدایت می‌شود.

🔹با افزایش تعاملات میان اینفلوئنسرهای دیجیتال و ربات‌های مبتنی بر هوش مصنوعی، ساختار ارتباطات آنلاین در حال تغییر است. اما اگر لایک‌ها دیگر از سوی افراد واقعی نباشند و محتوا نیز توسط انسان‌ها تولید نشود، این تحول چه تأثیری بر آینده‌ی اقتصاد لایک خواهد داشت؟

🔸در سناریویی که نه‌تنها یادآور فیلم Her است بلکه از آن فراتر می‌رود، اکنون می‌توان اشتراکی خرید که به کاربران امکان می‌دهد با یک "دوست مجازی" در صفحه‌ی چت تعامل کنند. CarynAI نمونه‌ای از این تغییرات است—یک نسخه‌ی هوش مصنوعی از اینفلوئنسر آنلاین کارین مارجوری که پیش‌تر در اسنپ‌چت بیش از یک میلیون دنبال‌کننده داشت.

🔹در چنین فضایی، می‌توان آینده‌ای را تصور کرد که در آن بخش بزرگی از لایک‌ها دیگر متعلق به محتوای تولید شده توسط انسان نباشد—و حتی توسط افراد واقعی نیز اعطا نشوند. دنیای دیجیتالی ممکن است به فضایی تبدیل شود که در آن سازندگان و مصرف‌کنندگان نیمه‌انسانی و نیمه‌هوش‌مصنوعی با سرعت بالایی با یکدیگر تعامل دارند.

🔸اگر این تغییرات حتی تا حدی محقق شوند، مشکلات تازه‌ای برای حل وجود خواهد داشت—از جمله نیاز به شفافیت در مورد اینکه چه کسی (یا چه چیزی) واقعاً پشت هر پست قرار دارد. آیا یک پست واقعاً محبوب است، یا فقط توسط هوش مصنوعی ترویج یافته؟

🔹به نظر می‌رسد که پلتفرم‌های مختلف به تدریج ابزارهایی را برای افزایش شفافیت توسعه دهند، تا مشخص شود آیا یک لایک از سوی یک انسان واقعی آمده است یا یک عامل هوش مصنوعی. بسته به سیاست هر پلتفرم، این ابزارها ممکن است به درجات مختلف اجرا شوند، اما ضرورت آن‌ها روزبه‌روز آشکارتر می‌شود.

📲 @socialMediaAnalysis
📍@commac

امارات یادگیری "هوش مصنوعی" رو برای دانش‌آموزان اجباری کرد؛ میانگین دانش‌آموزان ایرانی ١۲ !

🔹به دستور شیخ محمد بن راشد، نخست‌وزیر امارات، درس «هوش مصنوعی» از سال تحصیلی ۲۰۲۵-۲۰۲۶ به برنامه رسمی تمام مدارس دولتی این کشور اضافه می‌شود. قرار است دانش‌آموزان از مقطع راهنمایی با مفاهیم پایه هوش مصنوعی و یادگیری ماشین آشنا شوند و در سال‌های بعدی سراغ کدنویسی، اخلاق AI و پروژه‌های عملی بروند.
🔹برای اجرای این طرح، بیش از ۲۵هزار معلم در حال گذراندن دوره‌های تخصصی هستند و محتوای درسی با همکاری دانشگاه‌ها و بنیادهای تخصصی طراحی شده. این برنامه بخشی از «استراتژی ملی هوش مصنوعی ۲۰۳۱» امارات است؛ جایی که حتی در فرآیند قانون‌گذاری هم از AI استفاده می‌شود.
🔹کارشناسان از این اقدام به‌عنوان نقطه‌عطفی در نظام آموزشی امارات یاد می‌کنند. مسئولان این کشور می‌گویند هدفشان آماده‌سازی نسلی برای آینده‌ای متفاوت است؛ آینده‌ای که به‌جای حفظ‌کردن، خلاقیت، فناوری و تفکر سیستمی در اولویته. مقایسه با شرایط آموزش در منطقه و ایران، حرفی نمی‌گذارد جز سکوت...
✅ @Khabar_Fouri
↪️ @commac

🎯 خیلی زحمت نکشید، عکس پروفایلتان برای دیگران اهمیتی ندارد
— حداقل نه به آن شیوه‌ای که خودتان می‌خواهید

🔴 انتخاب عکس پروفایل برای پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی یکی از دغدغه‌های همه‌گیر دوران ماست. مدت‌هاست که تأثیر انکارنشدنی «اولین برخورد» در قضاوت‌ دربارۀ آدم‌های جدیدی که می‌بینیم اثبات شده است. این روزها، با دیجیتالی‌شدن هر چه بیشتر تعاملات انسانی، عکس پروفایل نقش همان «اولین برخورد» را بازی می‌کند، چون اولین چیزی است که آدم‌ها از ما می‌بینند.

🔴 تأثیری که عکس پروفایل بر دیگران دارد، اغلب تفاوت‌های آشکاری با تأثیرِ اولین دیدار رودررو دارد. اگر در عکس پروفایل‌تان کت‌و‌شلوار گران‌قیمتی پوشیده‌اید، لزوماً آدمی شیک‌پوش در نظر گرفته نمی‌شوید.

🔴 روان‌شناسی به نام مارک ترنر در تحقیقی تلاش کرد دریابد که مردم بر چه اساس عکس پروفایل‌شان را انتخاب می‌کنند. رایج‌ترین دلایل آدم‌ها چنین بود:
۱. به‌خاطر آدم‌های دیگری که در عکس کنارشان بودند، مثل اعضای خانواده یا دوستان (۴۴درصد) ۲. آن عکس آن‌ها را به یاد خاطرۀ خوشی می‌انداخت (۲۹درصد) ۳. به‌خاطر اینکه در آن عکس خوب افتاده بودند (۲۱ درصد) ۴. چون دلشان می‌خواسته عکسشان را عوض کنند (۱۵درصد).

🔴 بر اساس این تحقیق آدم‌ها فکر می‌کردند هر چه تصویرشان احساسات مثبت بیشتری منتقل کند، بهتر است. بنابراین عکس‌هایی که در محیط بیرون گرفته شده بودند یا در آن‌ها لبخند به لب داشتند را بیشتر انتخاب می‌کردند.

🔴 در ادامه از کسانی که صاحبان این عکس‌ها را نمی‌شناختند، خواسته شد تا احساسشان از «اولین برخورد» با این‌ عکس‌ها را شرح دهند. نتایج غافلگیرکننده بود: قضاوت دیگران از عکس پروفایل افراد، همخوانی ناچیزی با تصور خود آن‌ها از عکس پروفایلشان داشت. عکسی که خود فرد فکر می‌کرد «جسورانه» است، از نظر دیگران «نخوت‌آمیز» بود و عکسی که جذاب پنداشته می‌شد، از نظر بقیه احمقانه و مصنوعی می‌آمد.

🔴 البته این قضاوت‌ها با توجه به فضای خاص هر شبکۀ اجتماعی ممکن است متفاوت باشد. عکسی با لباس رسمی که در آن به‌تنهایی و بدون‌ لبخند به دوربین زل زده‌اید، شاید برای لینکدین بد نباشد، ولی برای اینستاگرام واقعا بد است.

🔴 نوع استفادۀ افراد از شبکه‌های اجتماعی نیز در قضاوتشان دربارۀ عکس پروفایل کاربران تأثیر دارد. نینا هفرکمپ، متخصص روان‌شناسی سایبری، در تحقیقی نشان داد مردان در شبکه‌های اجتماعی عمدتاً به‌دنبال پیداکردن دوستان جدیدند، ولی زنان تمایل بیشتری به مقایسۀ خودشان با دیگران و جمع‌آوری اطلاعات دارند. این اهداف متفاوت باعث قضاوت‌های متفاوت نیز می‌شود. مثلاً مردها عکس‌های دارای جذابیت فیزیکی را بیشتر می‌پسندند و زنان عکس‌های چندنفره را.

📌 آنچه خواندید مروری است بر مقاله «عکس پروفایل شما چه چیزهایی درباره‌تان می‌گوید: دقت قضاوت‌های شخصیتی سریع در وضعیت بدون آشنایی در سایت‌های شبکه اجتماعی» که توسط مارک ترنر و ناتالی هانت در کنفرانس بین‌المللی رایانش و رسانه‌های اجتماعی ارائه شده است.
↪️ @commac

نزدیک به ۱۵ ساعت کنفرانس مطبوعاتی رئیس جمهوری مالدیو

دفتر ریاست جمهوری مالدیو روز یکشنبه اعلام کرد که محمد مویزو، رئیس جمهوری مالدیو رکوردی را که پیش از این در اختیار ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، بود، شکست.

بر اساس بیانیه‌ دفتر محمد مویزو، این جلسه ساعت ۱۰ صبح (وقت محلی) روز شنبه آغاز شد و ۱۴ ساعت و ۵۴ دقیقه طول کشید که در میان آن استراحت‌های کوتاه و دعا نیز وجود داشت.

به نوشته لوفیگارو، این کنفرانس تا نیمه‌شب ادامه یافت و رکورد جهانی جدیدی را برای یک رئیس جمهور ثبت کرد و محمد مویزو به طور مداوم به سوالات خبرنگاران پاسخ داد.

دولت مالدیو، این مجمع‌الجزایر اقیانوس هند اعلام کرد که جلسه پرسش و پاسخ به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات در نظر گرفته شده بود که روز شنبه برگزار شد.

در این بیانیه آمده است که محمد مویزو "نقش اساسی مطبوعات در جامعه را به رسمیت شناخته و بر اهمیت پوشش روزنامه‌نگاری متعادل و بی‌طرفانه و مبتنی بر واقعیت تأکید می کند".

محمد مویزو که در سال ۲۰۲۳ انتخاب شد، همچنین قصد داشت ۲ جایگاهی که کشورش در شاخص آزادی مطبوعات جهان که توسط سازمان غیردولتی خبرنگاران بدون مرز منتشر می‌شود را کسب کرده، برجسته کند. مالدیو اکنون در رتبه ۱۰۴ از ۱۸۰ کشور قرار دارد.

در ادامه این نشست خبری، رئیس جمهوری به سوالات خبرنگاران حاضر در جلسه نیز پاسخ داد. طبق بیانیه مطبوعاتی، حدود ۲۰ روزنامه‌نگار حضور داشتند که مشخص می‌کند به آنها غذا داده شده است.

در اکتبر ۲۰۱۹، یک آژانس ثبت رکورد اوکراینی ادعا کرد که رویداد مشابهی که توسط ولودیمیر زلنسکی سازماندهی شده بود، ۱۴ ساعت طول کشید و از رکورد ظاهراً بی‌رقیب ۷ ساعت الکساندر لوکاشنکو، مرد قدرتمند بلاروس، پیشی گرفت.

✍🏼مهدی حیدری
@NewJournalism
↪️ @commac

🔴 جمعی‌بودن و قدرت در اینترنت

🔹نویسنده: اولریش دولاتا و یان فلیکس شریپ
🔸مترجم: زهرا مجدی‌زاده کرمانی
🔹ناشر: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات- 1404

🔺این کتاب مروری جامع بر مظاهر و تجلیات و روابط متقابل جمعی‌بودن و قدرت در اینترنت را از دیدگاه جامعه‌شناسی ارائه می‌کند و به این سؤال مهم می‌پردازد که چگونه شکل‌های مختلف اجتماعات اینترنتی (توده‌ها، جمعیت‌ها، جنبش‌ها) را می‌توان درک و از یکدیگر متمایز کرد.
🔺این کتاب تحلیل‌هایی دربارۀ نقش زیرساخت‌های فنی وب در شکل‌گیری اجتماعات اینترنتی، چگونگی تغییر بسیج و سازمان‌دهی جنبش‌های و اعتراضات اجتماعی و نحوۀ سازمان‌دهی فرایندهای کاری و تصمیم‌گیری در اجتماعات متن‌باز ارائه می‌کند.
🔺همچنین، به این مسئله می‌پردازد که چرا بخش‌های حیاتیِ اینترنت تجاری، امروزه در دست چند شرکت متمرکز شده است که قدرت اقتصادی، زیرساختی و تنظیم قوانین گسترده‌ای را در اختیار دارند.


نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران
شبستان، راهرو ۲۶، غرفه ۲۳۲
پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات


@cultureresearch
↪️ @commac

🔴 باز هم چندصدایی در هفته روابط عمومی

ابراهیم مولائی (فعال ارتباطات و روابط عمومی)

🔹هنگامی که خودِ متولیان روابط‌عمومی نتوانند به صورت هماهنگ یک صدا و پیام واحد را به جامعه منتقل کنند، چگونه می‌توان انتظار داشت که جامعه اهمیت و کارکرد روابط‌عمومی را به روشنی دریابد؟
🔸چندصدایی موجود، انرژی روابط‌عمومی‌ها را به چند پیکره‌ی کوچک‌تر تقسیم می‌کند و اجازه نمی‌دهد تصویر بزرگ و منسجمی از هفته روابط‌عمومی در سطح جامعه ترسیم شود.
🔹از منظر ارتباطی، پیام‌های پراکنده، اثرگذاری انباشتی کمتری نسبت به پیام واحد و تکرارشونده دارند.
🔸اهل روابط‌عمومی با یکصدا شدن در هفته‌ی اختصاصی خود می‌توانند توان حرفه‌ای‌شان را بهتر به رخ بکشند و گام بلندی در مسیر حرفه‌ای‌سازی روابط‌عمومی و تثبیت جایگاه آن در ایران بردارند.

منبع: سایت ارتباط گر - مشاهده متن کامل [+]
↪️ @commac

🔸اهدای نشان علوم اجتماعی به «هادی خانیکی»

🔹پنجمین آیین اهدای نشان علوم اجتماعی با عنوان «نشان دکتر غلامحسین صدیقی» به همت انجمن جامعه‌شناسی ایران و با همراهی نهادهای دانشگاهی و علمی کشور روز دوشنبه در تالار ابن خلدون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار و با اهدای این نشان از خدمات و تلاش های علمی، آموزشی و تحقیقاتی «دکتر هادی خانیکی» تجلیل شد.

🔹این نشست با حضور جمعی از چهره های برجسته علمی و اساتید دانشگاهی همچون هادی خانیکی، علی ربیعی، سیدحسین سراج‌زاده، سوسن باستانی، مقصود فراستخواه، سیامک زند رضوی، یونس شکرخواه و محمد میرزایی برگزار شد که سخنگوی دولت و معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده نیز میهمان این رویداد علمی، اجتماعی بود.

🔹در این مراسم نشان علوم اجتماعی به دکتر سوسن باستانی، دکتر سیدحسین سراج زاده، دکتر مقصود فراستخواه، دکتر سیامک زند رضوی ، دکتر محمد میرزایی و دکتر هادی خانیکی اهدا شد.

لینک خبر

@IRNA_1313
📍@commac

اسکایپ افسانه‌ایی برای همیشه خاموش شد

مایکروسافت امروز 2025 5 may برای همیشه سرورهای اسکایپ رو خاموش کرد
کار
انتقال به Microsoft Teams

مایکروسافت به کاربران اسکایپ پیشنهاد می‌کند که به Microsoft Teams مهاجرت کنند. کاربران می‌توانند با استفاده از اطلاعات حساب اسکایپ خود وارد Teams شوند و تمامی چت‌ها و مخاطبینشان به‌صورت خودکار منتقل خواهد شد. Teams امکاناتی مشابه اسکایپ، مانند تماس‌های یک‌به‌یک و گروهی، پیام‌رسانی و اشتراک‌گذاری فایل‌ها را ارائه می‌دهد. همچنین، Teams برای استفاده‌های تجاری طراحی شده و قابلیت میزبانی تا ۱۰٬۰۰۰ شرکت‌کننده در یک تماس ویدیویی را دارد.

Android Microsoft Team
iOS Microsoft Team
📍@commac

🔴 هوش مصنوعی در خدمت نیروی انسانی؛ چارچوبی برای تحول محیط کار

🟧 مهتاب سرخیل (کارشناس ارشد علوم ارتباطات)


🔹 "تحول دیجیتال و گسترش کاربرد هوش مصنوعی (AI)، محیط‌های کاری را با سرعتی بی‌سابقه دگرگون کرده است."

🔸"این چارچوب، فرصت‌های ارتقای بهره‌وری و خلاقیت را برجسته می‌سازد و در عین حال به چالش‌های انسانی و اخلاقی این مسیر نیز توجه دارد."

🔹"اجرای مؤثر این چارچوب نیازمند ارزیابی دقیق نگرش کارکنان، طراحی مداخلات متناسب با ویژگی‌های هر گروه و پایبندی به اصول شفافیت، مشارکت و توسعه مهارت‌هاست."

🔸 "در این مسیر، معرفی هوش مصنوعی به‌عنوان مکمل نیروی انسانی و نه جایگزین آن، اهمیت بسزایی دارد."

🔹"هوش مصنوعی، اگر با رویکردی انسان‌محور، مشارکتی و مبتنی بر توسعه مهارت‌ها پیاده‌سازی شود، می‌تواند به خلق محیط‌های کاری انسانی‌تر، خلاق‌تر و بهره‌ورتر بینجامد."

منبع: خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، ایرنا [+]
↪️ @commac

🎯 شاید فایدۀ کتابی که امروز می‌خوانید، سی سال دیگر معلوم شود

🔴 جاشوا راتمن، نویسندۀ آمریکایی، به یاد می‌آورد که سال دوم دانشگاه بود که رمان میدل‌مارچ را خواند و او هم مثل بسیاری از همکلاسی‌هایش از آن خوشش نیامد. میدل‌مارچ رمانی پیچیده درباره عشق، ازدواج، و آرمان‌گرایی است، اما از نظر راتمن رمان اعصاب‌خوردکنی بود با شخصیت‌های احمق. بالاخره یک‌جا استادشان کفری شد و گفت: «معلومه که درک و فهم‌تون بهش نمی‌رسه، بذارید چهل سالتون بشه، یک ازدواج و طلاق را از سر بگذرانید، بعید می‌گید آهان! حالا فهمیدم!».

🔴 خیلی وقت‌ها، آموزش مفاهیم علوم انسانی، به دانشجویان هجده تا بیست‌و‌دو ساله چالش‌برانگیز است. همان‌طور که کودک درکی از رانندگی ندارد، جوانان بی‌تجربه هم درکی از مشکلات، حسرت‌ها و پشیمانی‌های بزرگ زندگی ندارند.

🔴 بااین‌حال، خواندن آثار بزرگ ادبی و فلسفی در عنفوان جوانی دلیلی دارد: این کتاب‌ها الگوهای فکری‌ای را شکل می‌دهد که بعدها شاکله ذهنمان را می‌سازند و ما را برای زندگی آماده می‌کنند. این روند دقیقاً شبیه سال‌ها کارآموزی در یک شاخۀ علمی مثل پزشکی یا حقوق است. شما در دوران تحصیل آموزش‌هایی را می‌بینید که در همان لحظه به‌دردتان نمی‌‌خورد، ولی همان‌ها تعیین می‌کند که در آینده، پزشکی حاذق یا وکیلی موفق می‌شوید یا نه. ذهن انسان سال‌ها قطعاتی را کنار هم می‌چیند که معلوم نیست به چه کار می‌آید، اما بعدها به شکلی اعجاب‌انگیز آن را با هم ترکیب می‌کند.

🔴 این قابلیت ترکیب‌کردن قطعاتی از گذشتۀ دور و نزدیک و به‌کاربستن آن‌ها در مواجهه با موقعیت‌های پیچیده، قابلیتی است که انسان را از پیشرفته‌ترین هوش‌های مصنوعی متمایز می‌کند. لزلی والینت این تمایز را با مفهوم «آموزش‌پذیری» توضیح می‌دهد.

🔴 والینت که دانشمند علوم کامپیوتر و برندۀ جایزۀ معتبر تورینگ است می‌گوید: ذهن انسان دارای انعطاف‌پذیری خارق‌العاده‌ای است که هوش مصنوعی فاقد آن است. افزایش داده‌ها هوش مصنوعی را دقیق‌تر می‌کند، اما نمی‌تواند باعث شود «بصیرتی» ناگهانی به او دست دهد. فقط انسان‌ها می‌توانند با ترکیب هزاران چیز، بیاموزند که انتخاب‌های عاطفی ممکن است به شکست بیانجامد، و شکست اگرچه دردناک، مرحله‌ای از رشد است. آموزش‌پذیری فراتر از هوش یا آی‌کیو است. ذهن آموزش‌پذیر از هر چیزی یاد می‌گیرد و دانش قدیمی را برای اهداف جدید به کار می‌برد.

🔴 همین «آموزش‌پذیری» است که باعث می‌شود در هنگام بیماری، به جای گفتگو با هوش مصنوعی، پیش پزشک بروید. چون پزشک علاوه بر داده‌های پزشکی، از طیف وسیعی از ایده‌ها و ارتباط‌هایی استفاده می‌کند که نتیجۀ سال‌ها یادگیری‌اش باشد.

🔴 آموزش‌پذیری است که انسان‌ها را توانمند می‌کند تا «سوالات هوشمندانه» بپرسند. مثل پزشکی که شاید از روی رنگ چهره یا لحن حرف‌زدتان، سوال زندگی‌نامه‌ای دقیقی بپرسد که اثری کلیدی در تشخصیش داشته باشد. از نظر والینت، ارتباط‌ها، ترکیب‌ها و کاربردهای جدیدی که لازمۀ آموزش‌پذیربودن‌اند تا حدی به این دلیل مفیدند که اتفاقاً واضح و سرراست نیستند. برخی‌اوقات، درسی را در جایی از زندگی‌امان یاد می‌گیریم که جایی به کارمان می‌آید که اصلاً انتظارش را نداریم. خواندن کتاب‌هایی که معلوم نیست به چه دردی می‌خورند نیز چنین‌اند.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «ممکن است فایدۀ کتابی که امروز می‌خوانید، سی سال دیگر معلوم شود» که در سی‌وسومین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۴ آذر ۱۴۰۳ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ جاشوا راتمن است و محمد مهدی‌پور آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخه کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/m60211