🔸زنگ خطر کاهش پژوهشگر به نسبت جمعیت در کشور

🔹مدیرکل دفتر ارتباط با صنعت و جامعه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با اشاره به سهم ناچیز نیم درصدی تحقیق و توسعه از تولید ناخالص داخلی (GDP) در مقایسه با سهم ۴ درصدی کشورهای پیشرفته، این مساله را زنگ خطری برای کاهش پژوهشگر به نسبت جمعیت در کشور دانست.

🔹وی از فعالیت ۷۰۰ تا ۸۰۰ پژوهشگر به ازای یک میلیون نفر جمعیت در ایران در مقایسه با سهم ۱۰ برابری کشورهای پیشرفته خبرداد و اظهار داشت: براساس نمودار مصرف انرژی در جهان سهم ایران از میزان مصرف انرژی ۲ درصد است اما میزان سهم ما از تجارت جهانی ۲۴ دهم درصد است.

🔹این آمار حاکی از آن است که ۱۰ برابر آن‌چه تولید و درآمد ایجاد می شود نسبت به بقیه کشورها هزینه و انرژی مصرف می‌کنیم و این به معنای بهینه نبودن خط تولید کشور است.

🔹مدیرکل دفتر ارتباط با صنعت و جامعه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری همچنین با اشاره به اینکه، هم اکنون در ایران ۷۰۰ تا ۸۰۰ پژوهشگر به ازای یک میلیون نفر جمعیت فعالیت می کنند، گفت: این در حالی است که در کشورهای فنلاند و دانمارک حدود ۷ هزار پژوهشگر (۱۰ برابر ایران) وجود دارد. در زمینه‌های دیگر هم با مشکلاتی روبه‌رو هستیم و اگر تحقیق نکنیم در مسائل علمی هم پیشرفتی نخواهیم داشت.

لینک خبر
@IRNA_1313
↪️ @commac

🎯 ما «مجبور» نیستیم
— فقط «انتخاب» می‌کنیم که تاوان پس ندهیم

🔴 می‌خواهیم بخش بیشتری از عمر متناهی‌مان را به کارهایی که برایمان بامعناتر است اختصاص دهیم، اما هرچقدر هم تمایل داشته باشیم، نمی‌توانیم افسار زندگی‌مان را در دست بگیریم، چون شرایطْ چنین امکانی نمی‌دهد.

🔴 مانع سر راهمان ممکن است موضوعی جدی باشد، مثلاً این باور که نمی‌توانیم زندگی زناشویی یا کارِ بی‌روحمان را رها کنیم چون تأثیرِ عاطفی یا مالی بدی بر خودمان یا دیگران دارد. شاید هم موضوعی پیش‌پاافتاده باشد، مثلاً اینکه امروز نمی‌توانیم نیم ساعت را به فلان پروژۀ خلاقانۀ هیجان‌انگیز اختصاص دهیم، چون باید کلی ایمیل را جواب بدهیم یا کلی کار خانه روی سرمان ریخته. این‌ها دغدغه‌هایی موجه‌اند.

🔴 ولی اینکه بگوییم این دغدغه‌ها هیچ مجالی برای تصمیم و انتخاب باقی نمی‌گذارند چندان هم درست نیست. حقیقتی که خیلی‌ها از شنیدنش خشمگین می‌شوند این است که تقریباً هیچ‌وقت لازم نیست کاری را در مهلت مقرر انجام دهید، به تعهدی پایبند باشید، وظیفه‌ای خانوادگی را به انجام برسانید یا کلاً هیچ کار دیگری انجام دهید. واقعیت شگفت‌انگیز این است که ما آزادیم هر کاری می‌خواهیم انجام دهیم. فقط باید با پیامدهایش روبه‌رو شویم.

🔴 پیامدها اختیاری نیستند. متناهی‌بودن ضرورتاً ایجاب می‌کند که هر انتخابی نوعی پیامد داشته باشد، چون در هر لحظه می‌توانیم فقط یک مسیر را برگزینیم و باید با تبعات انتخاب‌نکردن بقیۀ مسیرها مواجه شویم. اگر در تعطیلات یک‌هفته‌ای‌مان به رم برویم، تبعاً آن هفته را در پاریس نگذرانده‌ایم.

🔴 پرهیز از تعارض در کوتاه‌مدت یعنی پذیرفتن هر اتفاقی که از بی‌توجهی به اوضاعی نامناسب حاصل می‌شود. آزادی این نیست که به‌نحوی از تبعات انتخابمان رها شویم (اینکه اصلاً نشدنی است)، بلکه باید بفهمیم که هیچ‌چیز مانع انجام هیچ کاری نیست، به شرطی که حاضر باشیم این بها را بپردازیم و این تاوان را پس بدهیم.

🔴 به‌جز مواردی که واقعاً مجبورمان می‌کنند کاری را انجام دهیم، مفهوم «مجبورم» درحقیقت به این معناست که «انتخاب» کرده‌ایم بهای امتناع از انجامش را نپردازیم. از سوی مقابل، این هم که مطلقاً نمی‌توانم فلان کار را انجام دهم اغلب به این معناست که نمی‌خواهم تاوان انجامش را پس بدهم.

🔴 می‌شود بدون هیچ نقشۀ جایگزینی استعفا داد. می‌شود بلیطی یک‌طرفه به ریو دو ژانیرو گرفت یا به سرقت بانک رفت. تامس سُوِل، اقتصاددان آمریکایی، این وضعیت را با لحنی بی‌تعارف بیان کرده که به نظرم جالب است. می‌گوید چیزی به نام راهکار وجود ندارد، فقط بده‌بستان هست. در هر تصمیمی در زندگی، فقط دو پرسش مطرح است: تاوانش چیست؟ ارزش این تاوان را دارد یا نه؟

🔴 این موضوع برای افراد مضطرب کشفی بزرگ است و مایۀ رهایی، هم به این دلیل که تعداد گزینه‌های واقعاً عذاب‌آور را کاهش می‌دهد و هم اینکه به ما یادآور می‌شود که بیشتر پیامدهای بالقوه‌ای که بابتشان خود را عذاب می‌دهیم اصلاً در حدواندازۀ این‌همه پریشانی نیستند.

🔴 اگر بی‌توجهی به یک ایمیل باعث شود فرستنده کمی دلخور شود، اگر خانوادۀ همسرتان از رویکرد شما در فرزندپروری راضی نیستند، شاید پاسخ درست این باشد: خب که چی؟ لورا واندرکام، که به‌خاطر کتاب‌هایش در زمینۀ مدیریتِ کار و خانواده با مادران شاغل زیادی مصاحبه کرده، همواره نسخه‌های مختلفی از این موضوع را می‌شنود: «شب‌ها تا وقتی که اسباب‌های بچه‌ها جمع‌وجور نشده نمی‌توانم آرام بگیرم!».

🔴 ولی واقعیت این است که بدون جمع‌وجورکردن اسباب‌بازی‌ها هم می‌شود آرام گرفت. واندرکام می‌نویسد «قرار نیست ساعت ۱۱ شب به بازرسی خانه بیایند تا ببینند همۀ اسباب‌بازی‌ها جمع شده‌اند یا نه». کافی است در چنین شرایطی تاوان آرام‌گرفتن را پس بدهید که داشتن خانه‌ای نه‌چندان مرتب است.

🔸 آنچه خواندید برشی است از کتاب «تأملاتی برای انسان‌های فانی» نوشتۀ الیور برکمن، و با ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب.

🔺 این کتاب برای اولین بار در نمایشگاه بین‌المللی کتاب ۱۴۰۴ رونمایی می‌شود. منتظر حضورتان در غرفۀ ترجمان هستیم (سالن شبستان، راهرو ۲۵، غرفۀ ۲۵). می‌توانید در نمایشگاه کتاب را تورق کنید و آن را با ۱۵ درصد تخفیف تهیه کنید.

🔺 همچنین می‌توانید برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.
https://B2n.ir/qz1856

🔸 تأملاتی برای انسان‌های فانی: ۲۸ درس برای پذیرش محدودیت‌ها و پرداختن به آنچه اهمیت دارد
✍🏻 نوشتۀ الیور برکمن
✍🏻 ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب
📚 ۱۸۴ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف نمایشگاه: ۱۴۷۹۰۰ تومان
↪️ @commac

🔸«قلعه حیوانات» با مشارکت ۵۰۰ نفر از مخاطبان نمایشگاه کتاب صوتی می‌شود

🔹کتاب صوتی «قلعه حیوانات» با مشارکت بازدیدکنندگان نمایشگاه کتاب تهران در حال ضبط است و پس از نمایشگاه به صورت رایگان منتشر می‌شود.

🔹کتاب صوتی «قلعه حیوانات» با مشارکت بازدیدکنندگان نمایشگاه کتاب تهران در حال ضبط است. این کتاب پس از نمایشگاه به صورت رایگان منتشر می‌شود.

🔹«رادیو گوشه» واحد صوتی نشر «چشمه» پس از پایان نمایشگاه، نسخه نهایی کتاب به‌صورت رایگان روی پلتفرم‌های کتاب صوتی منتشر خواهد کرد.

لینک خبر

@IRNA_1313
↪️ @commac

سوزان برن، گزارشگر حوزه فناوری

هیچ چیز نتوانسته است سابین زِتلر را به استفاده از هوش مصنوعی متقاعد کند.

او می‌گوید: «اخیرا یک عبارت واقعا عالی خواندم به این مضمون که‌: چرا زحمت خواندن چیزی را به خودمان بدهیم که کسی حوصله نوشتنش را ندارد؟ و این جمله بسیار نافذی است که کاملا با دیدگاه‌های من همخوانی دارد.»

موسسه ارتباطات خانم زتلر واقع در لندن حدود ۱۰ کارمند دارد که بعضی تمام وقت و بعضی پاره وقت هستند.

او می‌گوید: «چه فایده‌ای دارد که متنی را بفرستیم که خودمان ننوشته‌ایم، روزنامه‌ای را بخوانیم که ربات‌ها نوشته‌اند، به آهنگی گوش بدهیم که توسط هوش مصنوعی ساخته شده است، یا اینکه من کارمند اداری خودم را که چهار فرزند دارد اخراج کنم تا کمی بیشتر درآمد داشته باشم؟»

او می‌گوید: «و عشق یا امید به پیشرفت حتی برای من به عنوان بنیانگذار موسسه چه می‌شود؟ این برای من معنایی ندارد.»

خانم زتلر از جمله کسانی است که در برابر تهاجم هوش مصنوعی مقاومت می‌کنند و این مقاومت با راه اندازی چت‌جی‌پی‌تی در اواخر سال ۲۰۲۲ شروع شد.

https://bbc.in/43qtTjV
📷 Sierra Hanson / Joanne Withers / Taran Wilkhu / Getty
@BBCPersian
📍@commac

🔸چگونه تلفن همراه، سلامت خواب ما را تهدید می‌کند؟

🔹خواب، بنیاد سلامت جسمی و روانی ماست. اما در دنیای پر از فناوری امروز، یک عامل به ظاهر بی‌ضرر به نام تلفن همراه، به تهدیدی برای این رکن اساسی تبدیل شده است. آیا امواج ساطع شده از این دستگاه‌های پرکاربرد واقعاً می‌توانند خواب آرام ما را مختل کنند؟

🔹گوشی‌های هوشمند از امواج رادیویی (RF) در محدوده فرکانس‌های غیر یون‌ساز برای ارتباط با شبکه‌های مخابراتی استفاده می‌کنند. این امواج، برخلاف اشعه ایکس یا گاما، انرژی کافی برای شکستن DNA و ایجاد آسیب مستقیم به سلول‌ها ندارند. بااین‌حال، قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض این امواج ممکن است اثرات غیرحرارتی مانند تغییرات در فعالیت مغز یا دمای بافت‌ها ایجاد کند.

🔹مطالعات نشان می‌دهد که امواج RF در سطوح پایین (مانند آنچه گوشی‌ها تولید می‌کنند) معمولاً بی‌خطرند، اما اثرات بلندمدت آن‌ها همچنان نیازمند بررسی بیشتر است. این امواج در نزدیکی سر، به‌ویژه هنگام خواب، ممکن است نگرانی‌هایی درباره سلامت مغز و خواب ایجاد کنند.

لینک خبر

@IRNA_1313
📍@commac

💢واکنش کاربران توئیتر به احتمال تغییر نام #خلیج_فارس: اعتراض همه کاربران بدور از قطب‌بندی‌های رایج توئیتری

🔹انتشار خبری در بامداد روز ۱۷ اردیبهشت ماه مبنی بر تصمیم دونالد ترامپ برای تغییر نام خلیج فارس، اعتراض گسترده‌ای را در میان مردم ایران و کاربران شبکه‌های اجتماعی به‌دنبال داشت؛ به‌نحوی که در روزهای ۱۷ و ۱۸ اردیبهشت ماه، در توئیتر فارسی بیش از ۴۸۰ هزار توئیت و ریتوئیت با ۳.۵ میلیون لایک و ۵۵ میلیون بازدید در اعتراض به این موضوع منتشر شد.

🔸این اعداد در سایر پلتفرم‌ها و شبکه‌های اجتماعی نیز قابل توجه بود؛ مطالب منتشر شده در تلگرام در این ۲ روز بیش از ۱۱۰ میلیون بازدید دریافت کرد و در اینستاگرام نیز، مطالب منتشر شده در صفحات پابلیک حداقل ۱۵۰ میلیون بازدید و ۲۸ میلیون لایک دریافت کرد؛ اعدادی که بیانگر واکنش اعتراضی و گسترده مردم، با هر گرایشی، به این خبر بود.

🔹شبکه بازنشرهای توئیت‌های منتشر شده در این خصوص به‌خوبی همین واقعیت را نشان می‌دهد که این اعتراض از سمت همه گرایش‌های سیاسی شنیده شده است. درون شبکه یک پیوستگی میان همه خوشه‌ها دیده می‌شود که در موضوعات سیاسی مشابه کمتر دیده می‌شود (برای نمونه بنگرید به شبکه واکنش‌ها به استعفای محمد جواد ظریف و یا شبکه واکنش‌ها به آغاز گفت‌وگوها میان ایران و آمریکا).

🔸بر اساس این شبکه، کاربران سلطنت‌طلب، براندازان و اکانت‌های فارسی‌زبان اسرائیلی، بیشترین سهم از شبکه را داشته و ۳۷٪ از شبکه را تشکیل داده‌اند؛ این کاربران ضمن انتقاد از اقدام ترامپ و دفاع از نام خلیج فارس، تلاش کردند تا مقصر این وضعیت را جمهوری اسلامی نشان دهند.

🔹پس از آن، کاربران روزمره‌نویس، تحول‌خواه و اصلاح‌طلب (که همگی در یک خوشه قرار گرفته‌اند) ۲۸٪ از شبکه را شکل داده‌اند؛ در قسمتی از این خوشه (دایره قرمز رنگ در بالای گراف) را کاربران ناسیونالیست ایران‌شهری حضور دارند و در قسمتی دیگر (دایره قرمز رنگ در پایین گراف کنار خوشه صورتی‌رنگ) کاربران تحول‌خواه یا مخالف جمهوری اسلامی حضور دارند؛ وزرای دولت سعود پزشکیان و چهره‌های رسانه‌ای نزدیک به این دولت، در نقطه تلاقی کاربران اصلاح‌طلب و اصولگرا در قسمت دایره زرد رنگ قرار دارند. در سایر بخش‌های این گراف نیز کاربران روزمره‌نویس و یا کاربران اصلاح‌طلب حضور دارند. وجه مشترک تمام این کاربران که آن‌ها را در یک خوشه کنار هم قرار داده، دفاع از ایران و نام خلیج فارس، فارغ از جنبه‌های سیاسی، بوده است.

🔸کاربران انقلابی و اصولگرا نیز ۲۰٪ از شبکه را به‌خود اختصاص داده‌اند؛ محتوای توئیت آن‌ها نیز چندان تفاوت ویژه‌ای با سایر گروه‌ها نداشته است و عمدتا نسبت به تغییر احتمالی نام خلیج فارس اعتراض کرده و از این نام دفاع کرده‌اند؛ البته ادبیات برخی از کاربران این خوشه لحن آمریکاستیزانه‌تری داشته است و برخی دیگر از این کاربران، این موضوع را دستمایه تشدید تضادها قرار داده و علیه برخی از جریانات سیاسی توئیت زده‌اند.

🔹نکته جالب در این گراف، سهم کاربران برانداز (غیر سلطنت‌طلب) از شبکه است؛ آن‌ها فقط ۸٪ از شبکه را به‌خود اختصاص داده‌اند. رویکرد این کاربران مانند کاربران سلطنت‌طلب بوده است؛ دفاع از نام خلیج فارس، انتقاد از دونالد ترامپ و مقصر جلوه دادن جمهوری اسلامی بابت احتمال تغییر نام خلیج فارس. البته برخی از کاربران در این خوشه، ادبیات تندتری علیه ترامپ داشته‌اند.

🔸در نهایت کاربران طرفدار جنبش ری‌استارت و طرفدار سازمان مجاهدین خلق نیز روی هم رفته ۷٪ از شبکه را تشکیل داده‌اند که هر کدام دور از سایر خوشه‌ها هستند و آنچنان اثری بر شبکه و دیدگاه کاربران نداشته‌اند.

🔹مجموع این داده‌ها نشان می‌دهد که علی‌رغم تفاوت در ادبیات و شبکه حامیان هر یک از گرایش‌های سیاسی، در مجموع همه گروه‌های سیاسی فعال در توئیتر نسبت به احتمال تغییر نام خلیج فارس اعتراض کرده‌اند؛ امری که در توئیتر کم‌سابقه است و کمتر پیش می‌آید که همه جریانات یک حرف واحد بزنند. همین موضوع باعث شده تا فضای توئیتر، از حالت قطبی در این موضوع خاص خارج شود.

🔸پرلایک‌ترین توئیت منتشر در این موضوع با ۲۸ هزار لایک توسط کاربری به نام «بهمن انصاری» منتشر شده که نوشته است:

با «یک‌میلیون لایک»، یک‌بار برای همیشه به گوش دنیا می‌رسانیم که این «خلیج»، تا ابد «فارس» است و باید یاد بگیرند نام درست رو بکار ببرند.

📲@socialMediaAnalysis
↪️ @commac

🟣راز و رمز ایجاد یک رسانه موفق

✍🏻سفر به دیگر سو/عیسی محمدی

▪️مرحوم حسین قندی در کتاب‌های روزنامه‌نگاری خودش، نکته جالبی را مطرح می‌کرد. این‌که اگر کسی می‌خواهد یک رسانه و روزنامه‌ و مجله راه بیندازد، ابتدا باید نظرسنجی کند و متوجه بشود که جامعه مخاطبش چه کسانی هستند و دنبال چه رسانه‌ای و محتوا و پیامی هستند و اساسا آیا چنین رسانه‌ای شکل بگیرد، حاضرند بابت پول بدهند یا نه.

▪️یکی از رایج‌ترین اتفاقات دنیای رسانه، رسانه‌هایی است که ایجاد می‌شوند، مدتی کار می‌کنند، نمی‌توانند خرج‌شان را در بیاورند و در نهایت، یا نابود می‌شوند، یا زیر پوشش یک فرد قدرتمند می‌روند یا ذیل یک برند تجاری جذب و هضم می‌شوند. این، دیگر تبدیل به یک رویه شده. کم هستند رسانه‌هایی که موفق می‌مانند.
اما چرا؟

▪️آیا همه چیز در دنیای رسانه، به معنای شانس است؟ یعنی محلی از اعراب حساب و کتاب و تصمیم‌های قطعی که منجر به نتایج قطعی بشود، وجود تدارد؟

💻متن کامل این یادداشت را در پایگاه اینترنتی رسانه نگاران مطالعه بفرمایید

📱همراه با رسانه نگاران در فضای مجازی:

🔗سایت ▫️🔗اینستاگرام ▫️🔗واتساپ▫️🔗تلگرام
↪️ @commac

🔸انتشار جلد آخر تصحیح شاهنامه نسخه فلورانس پس از ۱۲ سال

🔹مؤسسه انتشارات دانشگاه تهران، آخرین مجلد از شاهنامه دست‌نویس موزه فلورانس را با تصحیح مرحوم استاد عزیزاله جوینی منتشر کرد.

🔹نخستین جلد شاهنامۀ فلورانس با گزارش ابیات در سال ۱۳۷۳ انتشار یافت و به‌تدریج تا سال ۱۳۹۱، هفت جلد این اثر با شرح و نظارت عزیزاله جوینی، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران، در انتشارات دانشگاه تهران چاپ و منتشر شد.

لینک خبر
@IRNA_1313

🔔 لینک پست توییتر و یا اینستاگرام بفرست به این ربات، محتوای کامل در تلگرام تحویل بگیر

ربات‌های Orbion مجموعه‌ای قدرتمند برای دانلود محتوا از شبکه‌های اجتماعیه که می‌تونید به ‌راحتی و با سرعت بالا، محتوای مورد نظر خودتون رو از پلتفرم‌های ذکر شده دانلود کنید.

رایگان است فعلا. فقط اشتراک در کانال خودشان الزامی است.

🌐 اینستاگرام: @OrbionInstaBot

🐦 توییتر (𝕏): @OrbionTwitterBot

📺 یوتیوب: به‌زودی

↪️ @commac

🎯 خواننده‌ها از چه چیزهایی در کتاب‌ها متنفرند؟

🔴 ران چارلز، روزنامه‌نگار واشنگتن‌پست، چندی پیش در یک باشگاه کتاب‌‌خوانی آنلاین، از خوره‌های کتاب پرسید: «در کتاب‌ها از چه چیزهایی متنفرید؟» ناگهان سیلی از جواب‌ها جاری شد که در عین تفاوت‌های زیادشان، شباهت‌هایی هم داشتند. چارلز تصمیم گرفت جواب‌ها را دسته‌بندی کند و گزارشی دربارۀ آن‌ها بنویسد. طبق جمع‌بندی او، احتمالاً منفورترین چیز در رمان‌ها برای تعدادی زیادی از خوانندگان «صحنه‌های رؤیا» باشد.

🔴 یکی از خواننده‌ها برای چارلز نوشته بود: گاهی رؤیاها خوب از آب درمی‌آیند. مثلاً در سرود کریسمس دیکنز. ولی معمولاً صحنه‌های رؤیا خسته‌کننده‌‌اند و نشانۀ نوشتن از سر تنبلی.

🔴 مسئلۀ بعدی: درازنویسی. جین ماری که کتاب‌خوانی حرفه‌ای است، گلایه کرده بود: نویسنده‌های پرفروش با کتاب‌های کوتاه شروع می‌کنند، اما بعد از چندتا جایزه، فکر می‌کنند کلماتشان از زر ناب است و هر چقدر بنویسند، نباید حذف شود. در نتیجه از کتاب‌های دویست صفحه‌ای، می‌رسند به ماراتن‌های تمام‌نشدنی هفتصد صفحه‌ای.

🔴 درازنویسی فقط در تعداد صفحات هم نیست. نقل‌قول‌های طولانی، توصیفات طولانی، توضیحات طولانی و پی‌نوشت‌های طولانی هم به همان اندازه منفورند.

🔴 غلط تایپی و ایرادهای دستورزبانی جایگاه بعدی را از آن خود کرده بودند. چندین نفر برای چارلز نوشته‌ بودند اگر کتابی برای ناشرش آنقدر مهم نبوده که در فرایند آماده‌سازی برای چاپ، غلط تایپی در آن باقی مانده، چرا ما باید آن کتاب را جدی بگیریم؟ شاید اصلا چنین کتابی ارزش خواندن نداشته باشد. یک غلط تایپی شاید قابل‌تحمل باشد، اما بیش از یک غلط، هرگز!

🔴 کلیشه‌ها هم خواهان چندانی ندارند. برای نمونه خوانندگان به این موارد اشاره کردند: «حوصلۀ این را ندارم که شخصیتی بگوید: روز خیلی سختی داشتم.» «اشک در چشمانش حلقه زد؟ نه ممنون».

🔴 ایتالیک کردن جملات یا پاراگراف‌هایی از متن و حذف‌کردن یا استفادۀ اندک از گیومه و علائم سجاوندی‌ هم جز چیزهایی است که خوانندگان زیادی از آن گلایه داشتند. در این زمینه بعضی نویسندگان، مانند کورمک مک‌کارتی، کارنامۀ غیرقابل‌دفاعی دارند. چون حتی ممکن است یک فصل کامل از کتاب را ایتالیک کنند، یا همۀ گیومه‌ها را از متن حذف کنند.

📌 آنچه خواندید گزارشی است از مطلب رون چارلز در واشنگتن پست، با عنوان «خواننده‌ها از چه چیزی در کتاب‌ها بیشتر از همه متنفرند؟ از رویاها تا ایتالیک» که در فوریه ۲۰۲۳ منتشر شده است.

🔸مشتاقانه منتظریم تا در غرفۀ ترجمان و در کنار شما کتاب‌ها را ورق بزنیم و مثل سال‌های قبل گفت‌وگوهایی احتمالاً انتقادی و پُرچالش داشته باشیم. سالن شبستان، نبش راهروی ۲۵، انتشارات ترجمان علوم انسانی. ۱۷ تا ۲۷ اردیبهشت، ساعت ۱۰ تا ۲۰.
📍@commac

بیشترین جستجوهای گوگل در سال 2024

@NewJournalism
📍@commac

ترامپ خبرنگاران را با خود به خاورمیانه نبرد

🔹گروهی از خبرنگاران شاغل در کاخ سفید از تصمیم دولت دونالد ترامپ مبنی بر ممنوعیت همراهی خبرنگاران خبرگزاری‌های جهانی با وی در سفرش به خاورمیانه ابراز نارضایتی کردند.

🔹هیچ خبرنگاری از خبرگزاری‌های آسوشیتدپرس، بلومبرگ یا رویترز در هواپیمای «ایر فورس وان» که رؤسای جمهور معمولاً از طریق آن با خبرنگاران همراه خود صحبت می‌کردند، حضور نداشت.

🔹انجمن خبرنگاران کاخ سفید در بیانیه‌ای اعلام کرد: «گزارش‌های آن‌ها به سرعت در هزاران رسانه و برای میلیون‌ها خواننده در سراسر جهان توزیع می‌شود و دسترسی برابر به پوشش ریاست جمهوری را برای همه تضمین می‌کند.»

🔹این انجمن افزود: «این تغییر سوء استفاده از حق هر آمریکایی است که حق دارد در اسرع وقت بداند بالاترین مقام منتخب کشور چه می‌کند.»

🔹کاخ سفید از زمانی که از پوشش برخی رویدادهای «محدود» منع شد، با خبرگزاری آسوشیتدپرس پس از آنکه از اجرای دستور اجرایی صادر شده توسط ترامپ مبنی بر تغییر نام «خلیج مکزیک» به«خلیج آمریکا» خودداری کرد، درگیر یک نزاع حقوقی است./ جماران
📍@commac