‌✅ درباره روابط مبتنی بر تخاصم در اجتماع
🖋 محمد زینالی اُناری

📍 شکل­ گیری رابطه میان دو نفر، اتفاق عجیبی نیست. رابطه­ ای که مبتنی بر «احترام»، «اعتماد»، «جاذبه» و احتمالا «سود» دوطرفه بوده و باعث شود هر دو فرد از این که با هم ارتباط برقرار کرده­اند، احساس هم­‌سرشتی و تعلق کنند. اگر این تعلق وجود نداشته باشد، ممکن است افراد نسبت به هم احساس بی­ معنایی کنند. در گذشته، طائفه و قبیله، شبکه­ های اجتماعی را پر کرده بودند و روابط آن­ها نیز عمدتاً بر اساس این نسبت­ ها، از مرکزیت خونی یا عصبیت و شکل­ دادنِ مناسک­های اقتصادی و اجتماعی زندگی برگرفته می­شد. اگرچه از نظر اقتصادی مردم ایران...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4630

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ بازنشستگی مطلوب آمریکایی‌ها کدام است؟
🖋 مترجم : فروغ منصور قناعی

📍 بر اساس آمار فدرال رزرو، 40درصد از افراد شاغل 55 تا 64 ساله‌ آمریکایی هیچ پشتوانه‌ مالی‌ برای بازنشستگی ندارند. از میان افرادی که حسابی برای بازنشستگی‌شان دارند، میانگین پس‌انداز حدود صدهزار دلار است، میزانی که کفاف زندگی برای یک دهه یا بیشتر را نمی‌دهد. سوال این است که چه اتفاقی برای سیستم بازنشستگی آمریکا افتاده؟ چرا شرایط نسبت به نسل قبلی بدتر شده است؟ سیستم بازنشستگی آمریکا در دهه‌های گذشته به شکل دیگری بوده و افراد در دوران پیری، زندگی بسیار راحتی داشتند. اما امروزه با قانون401 (کی) (در این برنامه پول پس‌انداز شده برای بازنشستگی از سوی کارفرما...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4636

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

🔸 دوباره سعی کن، دوباره شکست بخور، بهتر شکست بخور!

نکته تنها این نیست که انقلاب دیگر سوار بر قطار تاریخ نیست و از قوانین آن پیروی نمی‌کند؛ مشکل چیز دیگری است. شرایط به‌گونه‌ای است که گویی قانونی برای تاریخ وجود دارد، مسیری اصلی و کمابیش آشکار و مسلط از توسعه تاریخی و انقلاب تنها می‌تواند در روزنه‌های آن، «خلاف جریان غالب»، روی دهد.

«اسلاوی ژیژک»، فیلسوف و نظریه‌پرداز به‌نام اسلوونیایی است. وی در این مقاله که در پایگاه اینترنتی روزنامه ایندپندنت منتشر شده به جایگاه لنین در اکتبر ۱۹۱۷ و روح انقلاب سوسیالیستی در جهان فعلی و عصر سلطه سرمایه‌داری می‌پردازد.

چه‌بسا دستاورد اصلی «ولادیمیر لنین» این بود که او بی‌سروصدا برداشت مارکسیسم ارتدوکس از انقلاب را، به‌مثابه قدم ضروری پیشرفت تاریخی، کنار گذاشت. او در عوض از بصیرت «لوئی آنتوان دو سن-ژوست»، انقلابی و سیاست‌مدار فرانسوی، بهره گرفت که براساس آن یک انقلابی همچو ملاحی است که در قلمرویی ناشناخته پیش می‌رود.

این بود پاسخ لنین به معضل بزرگ مارکسیسم غربی: این‌که چطور می‌شود که طبقه کارگر خود را همچو عاملی انقلابی شکل نمی‌دهد؟ در آن دوران، مارکسیسم غرب مدام در پی عواملی اجتماعی بود که بتواند نقش عامل انقلابی را ایفا کند تا جای طبقه کارگر بی‌میل [به تغییر] را بگیرد: دهقانان جهان سوم، دانشجویان و روشنفکران و آنان که بیرون رانده شده‌اند... ازجمله پناهجویانی که امروز برخی چپ‌های نومید آنها را «پرولتاریای بی‌خانمان» می‌نامند.

نکته تنها این نیست که انقلاب دیگر سوار بر قطار تاریخ نیست و از قوانین آن پیروی نمی‌کند؛ مشکل چیز دیگری است. شرایط به‌گونه‌ای است که گویی قانونی برای تاریخ وجود دارد، مسیری اصلی و کمابیش آشکار و مسلط از توسعه تاریخی و انقلاب تنها می‌تواند در روزنه‌های آن، «خلاف جریان غالب»، روی دهد.

آدمی اغلب در اینجا لنین «تصمیم‌گرا»ی ۱۹۱۷ را با لنین سال‌های پایانی زندگی‌اش مقایسه می‌کند، لنینی پراگماتیک‌تر و واقع‌گراتر که نومیدانه می‌کوشید انقلاب را به شیوه‌ای فروتنانه نهادینه کند. با این حال، آنچه این دو موضع در آن مشترک‌اند اراده‌ای است بی‌رحمانه برای تصاحب قدرت و حفظ و حراست از آن.

تمرکز لنین بر تصاحب قدرت تنها نشانگر اشتیاق او به قدرت نبود، بلکه دلالتی عظیم‌تر در پس آن نهفته بود: یعنی وسواس او (به معنای خوب کلمه) به گشودن یک «قلمرو آزاد»، فضایی تحت کنترل نیروهای رهایی‌بخش که بیرون از نظام سرمایه‌داری جهانی قرار دارند.

به همین خاطر است که هرگونه چکامه درباره انقلابی‌گری دائمی کاملا با لنین مغایر بود. پس از شکست تمام انقلاب‌های اروپایی در اوایل دهه ۱۹۲۰، که انتظارش هم می‌رفت، برخی بولشویک‌ها گمان کردند بهتر است به جای چسبیدن به این شرایط قدرت را رها کنند. لنین از این ایده بسیار وحشت کرد.

از سوی دیگر، تلاش‌های لنین برای پر کردن فضای خالی بیرون از نظام سرمایه‌داری با محتوایی جدید، «اتوپیاگرایی» بیشتری داشت. تناقض قضیه اینجاست که او به‌شکلی پراگماتیستی در مواجهه با شیوه به دست آوردن قدرت عمل می‌کرد و ایده اتوپیایی آن بود که حال باید با این قدرت چه کرد.

امروزه ما نیز در مخمصه مشابهی گرفتاریم. با وجود این‌که مقاومت چپ‌ها علیه سرمایه‌داری و تلاش برای تضعیف آن مدام شکست می‌خورد، به‌شکلی غریب این تلاش‌ها هیچ ارتباطی با گرایش‌های متفاوتی نمی‌یابند که آشکارا نشان از فروپاشی تدریجی سرمایه‌داری دارند. تو گویی این دو گرایش (مقاومت و خود-فروپاشی) در سطوح متفاوتی کارکرد می‌یابند و نمی‌توانند به یکدیگر برسند. بنابراین با اعتراض‌های بیهوده‌ای مواجه‌ایم که به موازات اضمحلال ذاتی پیش می‌روند و به هیچ شکلی نمی‌توان این دو را با یکدیگر در قالب کنشی هماهنگ برای فائق آمدن بر سرمایه‌داری ترکیب کرد.

چطور کار به اینجا کشید؟ در عین حال که چپ‌ها نومیدانه می‌کوشند از حقوق کارگران قدیمی در برابر یورش بی‌امان سرمایه‌داری جهانی حفاظت کنند، تقریبا و به‌شکلی انحصاری این خود سرمایه‌داران «پیشرو» (از «الون ماسک» مدیر شرکت تسلا، گرفته تا «مارک زاکربرگ» مدیر شرکت فیس‌بوک) هستند که درباره پساسرمایه‌داری حرف می‌زنند؛ توگویی موضوع حرکت از جامعه سرمایه‌داری فعلی به نظم نوین پساسرمایه‌داری تنها مختص به خود سرمایه‌داری است.

🔹 بیشتر بخوانید در🔻
https://engare.net/?p=4640

🌐شبکه جامعه شناسی

@SocioNet
@EngareNet

🔸 ما « تنهای انبوه» هستیم
🖋 فردین علیخواه (جامعه‌شناس)

نه اینکه آدم بدبینی باشم یا دچار تکنوفوبیا (واهمه از تکنولوژی) شده باشم. ولی گاهی اوقات وقتی که در ذهنم آینده نه چندان دور را مجسم می کنم به این تصویر می رسم که افراد به تدریج توانایی حرف زدن را از دست خواهند داد. اگر زندگی به همین شکل پیش رود تکلم، به عنوان یکی از مهم ترین مهارت ها و هنرهای انسان سخنگو با او خداحافظی خواهد کرد.

این روزها در مهمانی ها، در کلاس درس، در سخنرانی ها، در مراسم سوگواری، در اتاق خواب، در دورهمی های دوستانه، در سالن موسیقی، هنگام کتابخوانی، موقع نوشتن انشاء، در کنار همسر یا فرزندمان، بر فراز قله و یا در کنار دریاچه، موقع کار اداری و حتی زمانی که مهم ترین چالش زندگی مان معنای زندگی است با انگشتانمان در حال تایپ و دنبال کردن کلمات و سطرهای بی روحِ روی صفحه نمایش تلفن همراه هستیم. همه موقعیت ها را فدا می کنیم تا بتوانیم با « او » یا « آنها» چت کنیم و یا در صفحه این یا آن گشتی بزنیم. مدام پیام می فرستیم و پیام می گیریم. سرمان بسیار شلوغ است. در خانه، در دانشگاه، در پارک، در کافه یا رستوران، در مهمانی و هر جایی که باید حرف زد مشغول تایپ و ارسال پیام به او یا آنها هستیم. مدام در انتظار رسیدن پیامی بسر می بریم ولی نمی دانیم دقیقا از طرف چه کسی، فقط منتظریم. کسی اعتنایی به دیگرانی که در کنارش نشسته اند ندارد. بی اعتنایی مدنی در اینجا به خوبی رخ داده است. دیگران هم به او که در حال تایپ و یا ُسر دادن انگشت روی صفحه نمایش است بی اعتنایند. چون آنها هم مشغول اند. میثاق اجتماعی نانوشتۀ این روزهای ما این جمله است:
” من تو را تنها می گذارم و کاری به کارت ندارم و تو هم قول بده کاری به کار من نداشته باشی. بیا هر دو با گوشی هایمان مشغول باشیم”...

🔹 بیشتر بخوانید در🔻
https://engare.net/re/38

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

🔹 رکورد تاریخی فاصله دهک اول و دهم
🖋 مهدی عبداللهی

🔻 هزینه تحصیل، رستوران و هتل، رفت‌وآمد، تفریح، پوشاک، اثاث منزل، سلامت، مسکن و هزینه خوراکی و آشامیدنی هر خانوار دهک دهم (ثروتمندترین) کشور نسبت به یک خانوار دهک اول (فقیرترین) به ترتیب به 57 برابر، 56 برابر، 52 برابر، 49 برابر، 48 برابر، 40 برابر، 23 برابر10 برابر و هشت برابر رسیده است.
از مهم‌ترین اهداف اقتصادی دولت‌ها رشد اقتصادی، گسترش اشتغال، تثبیت اقتصادی و کنترل تورم است. در این بین اگر برنامه‌های اجرایی دولت با تخصیص بهینه منابع و توزیع برابر درآمدها همراه نشود، افزایش فقر منجر به افزایش مخاطرات اجتماعی، اقتصادی و امنیتی خواهد شد. بر این اساس توزیع عادلانه درآمد، توزیع عادلانه فرصت‌های اشتغال و ایجاد دسترسی برابر با خدمات اجتماعی ازجمله مواردی است که همواره در مرکز توجه اقتـصاددانان قرار داشته است. اقتصاددانان برای سنجش وضعیت توزیع درآمد در جامعه از شاخص آماری ضریب جینی استفاده می‌کنند که عدد آن بین صفر (اشاره به برابری کامل در توزیع درآمدها) و یک (حـاکی از نـابرابری کامـل در توزیـع درآمدها یا مخارج) است. در این زمینه بررسی «فرهیختگان» نشان می‌دهد طی سال‌های اخیر فاصله طبقاتی در کشور افزایش چشمگیری داشته است، به‌طوری که مقدار ضریب جینی از حدود 0.37 در سال 90 به بیش از 0.40 در سال‌های 95 و 96 رسیده است. علاوه‌بر ضریب جینی، یکی دیگر از شاخص‌های سنجش نابرابری درآمدی، نسبت هزینه دهک دهم (ثروتمندترین) به دهک اول (فقیرترین) است. بررسی آماری از وضعیت این شاخص نیز نشان می‌دهد این نسبت از 14.6 در پایان دولت اصلاحات به 12.2 در سال 1390 (کمترین میزان نابرابری پس از انقلاب اسلامی) رسیده بود که در دولت روحانی از 12.9 در سال 92 به بیش از 14 در سال 96 رسیده است. «فرهیختگان» به‌طور مفصل نسبت اقلام هزینه‌ای دهک دهم (ثروتمندترین) کشور به دهک اول (فقیرترین) را نیز بررسی کرده که نتایج آن بسیار قابل تامل است، به‌طوری که در 6 سال اخیر متوسط هزینه تحصیل، هزینه رستوران و هتل، رفت‌وآمد، تفریح، پوشاک، اثاث منزل، سلامت، مسکن و هزینه خوراکی و آشامیدنی هر خانوار دهک دهم (ثروتمندترین) کشور نسبت به یک خانوار دهک اول (فقیرترین) در سال 1390 به ترتیب 44 برابر، 41 برابر، 43 برابر، 35 برابر، 23 برابر، 26 برابر، 15 برابر و مسکن و خوراکی‌ها هر دو هشت‌برابر بوده است که این میزان با افزایش چشمگیر در سال 96 به ترتیب به 57 برابر، 56 برابر، 52 برابر، 49 برابر، 48 برابر، 40 برابر، 23 برابر، 10 برابر و هشت برابر رسیده است.

بیشتر بخوانید در🔻
https://engare.net/?p=4725

اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌
✅ بودجه آموزش؛ ناتوان در برابر بحران
🖋 نسرين هزاره مقدم

📍 با آغاز پاییز و فصل شروع مدارس، آموزش‌ و پرورش به عنوان یکی از موتورهای اصلی توسعه پایدار با معضل کمبود بودجه روبه‌رو است. دولت چگونه می‌تواند هم بودجه آموزشی را کاهش ندهد و هم به وظایف مصرح خود در قانون اساسی در مورد آموزش و پرورش عمل کند؟ چه راهکارهایی در این زمینه وجود دارد؟


🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4747

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌✅ نگاهی به پیشینه و ریشه‌های خصوصی‌سازی آموزش عمومی در ایران
🖋 رضا امیدی (پژوهشگر حوزه سیاست گذاری اجتماعی)

📍 آموزش رایگان یکی از اصول قانون اساسی به عنوان حقوق اجتماعی شهروندان است. اما در دهه‌ای اخیر این اصل به طور کامل اجرا نشده و همچنان که از تعداد مدارس دولتی و رایگان کاسته میشود شاهد افزایش مراکز آموزشی پولی هستیم. این روند از چه زمانی شروع شد؟ اجراکنندگان آن دارای چه استدلالی هستند و بازندگان اصلی آن چه کسانی‌اند؟

تصوری منفی از سیاستگذاری اجتماعی، آن را به ابزاری برای جبران نقص‌های موجود در سیاست‌های اقتصادی تبدیل می‌کند، در حالی که سیاستگذاری اجتماعی مطلقا بدین معنا نیست. مهمترین سازه‌ نظری که می‌تواند سیاستگذاری اجتماعی را توضیح دهد، همبستگی اجتماعی است، البته همبستگی اجتماعی نه صرفا در معنای انسجام اجتماعی بلکه ترکیبی از انسجام اجتماعی و عدالت اجتماعی. در واقع سیاستگذاری‌ها باید به گونه‌ای باشند که از یک طرف به تقویت حداکثری پیوندهای اجتماعی و سرمایه اجتماعی منجر شوند و از دیگر سو، کاهش حداکثری در انواع نابرابری‌های اجتماعی، تقابل‌های منطقه‌ای، قومیتی، جنسیتی، مذهبی و... را به همراه داشته باشد. اینها دو سویه سیاستگذاری اجتماعی هستند. کشورهایی که نتوانند پیوند و ارتباط عمیقی را میان سیاستگذاری اجتماعی و سیاستگذاری اقتصادی ایجاد کنند بی‌گمان به وضعیت نابه‌سامانی دچار خواهند شد.

دو قلمرو اصلی در حوزه سیاستگذاری‌های اجتماعی، سلامت و آموزش هستند. نخست به بررسی آموزش می‌پردازیم.

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/ref/41

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌
✅ مروری بر ریشه‌ها و عوامل ترک تحصیل کودکان
🖋 جعفر ابراهیمی

📍 عوامل موثر بر ترک تحصیل کودکان را در ارتباط با نظام آموزشی می‌توان به دو دسته کلی تقسیم‌بندی کرد: عوامل کلان بیرون نظام آموزشی و عوامل درونی نظام آموزشی. بدیهی است نظام آموزشی مستقل از ساختارهای کلان اقتصادی و اجتماعی نیست و به صورت مستقل عمل نمی‌کند و خود متاثر از این ساختارهاست. در این یادداشت به اختصار به هر یک از این دو دسته دلایل پرداخته می‌شود.

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4760

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ هر مدرسه یک بنگاه اقتصادی!
🖋 تحلیل رضا امیدی از گزارش اخیر بانک جهانی درباره خصوصی‌سازی آموزش در ایران

📍 گزارش اخیر بانک جهانی درباره روند خصوصی شدن مدارس در ایران نشان می‌دهد که ایران طی سال‌های گذشته با شیب تندی در مسیر خصوصی‌سازی آموزش عمومی پیش رفته است. استدلالی که پشت چنین اقدامی است در میان نویسندگان برنامه‌های توسعه در ایران هم هوادار دارد. استدلالی که از کاهش نقش دولت در تامین هزینه‌های خدمات رفاهی از قبیل آموزش و بهداشت حمایت می‌کند. با این حال به نظر می‌رسد این رویکرد چنان قوت گرفته که ما در ایران گوی سبقت را از کشورهای با نظام اقتصادی بازار آزاد هم ربوده‌ایم همچنانکه طبق آمار سهم دولت در تامین مخارج عمومی در…

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4769

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌▫️ بررسی مدل رفاه کشورهای اسکاندیناوی موسوم به «نوردیک»
🖋 زهرا شریعتی‌فر

«مدل نوردیک» که به آن سرمایه‌داری نوردیک یا دموکراسی اجتماعی نوردیک نیز گفته می شود به سیاست های اجتماعی و اقتصادی مشترک در کشورهای شمال اروپا ( دانمارک ، فنلاند ، نروژ ، ایسلند و سوئد) اشاره دارد. این مدل دربردارنده ترکیبی از سرمایه‌داری بازار آزاد و سیاست‌های منسجم رفاه و چانه‌زنی دسته جمعی کارکنان و کارفرمایان در سطح ملی است. این مدل اقتصادی، پس از جنگ جهانی دوم توجه دولت‌ها را به خود جلب کرد.
بهره‌گیری از مدل نوردیک، در میان کشورها، با تفاوت‌های قابل توجهی صورت می‌گیرد. اما همگی آنها در برخی ویژگی‌ها با یکدیگر مشترک‌اند که این اشتراک شامل حمایت دولت رفاه ازسیستم‌هایی است که به‌طور خاص به افزایش خودمختاری‌های فردی و بهبود و ترقی تحرکات اجتماعی کمک می‌کند. سیستمی که دربردارنده تنظیماتی ا‌ست که در آن نمایندگان کارگران و کارکنان درخصوص دستمزدها مذاکره می‌کنند و سیاست بازار کار توسط دولت متعادل می‌شود. همچنین تعهد به مالکیت خصوصی گسترده، بازارهای آزاد و نیز تجارت آزاد در آن وجود دارد. هرکدام از کشورهای حوزه نوردیک دارای مدل‌های اجتماعی و اقتصادی مختص به خود هستند.

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/nordic-analyses/

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید،به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌▫️ اندیشه اجتماعی پیر بوردیو
🖋 محمدکاظم کریمی

در میان چهره‌های روشنفکر و دانشگاهی فرانسه در قرن بیستم، بدون شک، پیر بوردیو، نفوذ فکری قابل توجهی در حوزه علوم اجتماعی داشته است. امروزه بیشتر اندیشمندان علوم اجتماعی بر این باورند که نظریه بوردیو، تأثیرگذاری چشم‌گیری خواهد یافت. جریان‌های گسترده‌ای نیز در سراسر جهان با الهام از مفاهیم بوردیویی، عرصه‌های بسیار متنوعی، مانند نقد ادبی، هنر، ورزش، سبک زندگی و غیره را موضوع مطالعه خود قرار داده‌اند؛ به گونه‌ای که گستره و عمق آثار و حتی تعداد بسیار زیاد آنها در قالب کتاب، مقاله و سخنرانی، به اندازه‌ای است که سال‌ها زمان لازم است تا دیدگاه جامع و گویایی از آنها به دست آید و پیامدها و کاربردپذیری آنها به گونه مناسب و قابل قبولی در علوم اجتماعی و انسانی به نتیجه برسد. از لحاظ ابعاد تاریخی، اندیشه بوردیو را شاید بتوان با دو چهره بزرگ علوم اجتماعی در آغاز قرن بیستم، یعنی ماکس وبر و امیل دورکیم مقایسه کرد؛ چرا که آن دو شخصیت نیز تأثیر بسیار عمیقی در سراسر جهان بر این علوم گذشته‌اند.
در این مقاله، ابتدا شخصیت، آثار و زمینه‌های فکری و اجتماعی این متفکر را به صورت مختصر بررسی می‌کنیم، سپس با تبیین نظام فکری و اندیشه‌های بوردیو به مثابه یک دانشمند اجتماعی، به نقد و تحلیل اندیشه‌های وی می‌پردازیم.

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/ref/42

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید،به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌
✅ دولت مدرن در اندیشه ماکس وبر
🖋 سید حسین امامی‌

📍 دولت محوری‌ترین مفهوم در مطالعه سیاست و علوم سیاسی است؛ بنابراین تعریف آن همواره مورد مناقشه پژوهشگران و صاحب‌نظران بوده است. مفهوم دولت، کاربردها، تعاریف و معانی بسیار گسترده و متعددی دارد و می‌توان آن ‌را برای اطلاق به طیف وسیع و مجموعه‌ای از نهادها، تاسیسات، واحد ارضی یا قلمرو جغرافیایی، پدیده یا هویت تاریخی، ایده یا نظر فلسفی و امثال آن به کار برد. به اعتقاد بیشتر نظریه‌‌پردازان علوم سیاسی، دولت مفهومی فراگیر و محیط بر حکومت است. در این نوشتار مفهوم دولت مدرن در اندیشه ماکس وبر مورد بررسی و توجه قرار گرفته است.

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4787

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌
✅ حکومت ایدئولوژیک
Ideological state

📍 ایدئولوژی نوعی نظام اعتقادی ذات گرایانه است که در آن انسان موظف به تحقق اهداف تعیین شده و متعین است. ذات انگاری آن نوع از تلقی است که مدعی دستیابی انحصاری به حقیقت است. حقیقتی که وظایف مشخصی برای انسان تعریف و برای تحقق آن بایدها و نبایدهای ثابت و انعطاف ناپذیری را دیکته میکند

حکومتهای ایدئولوژیک، مشروعیت خود را از یک نظام اعتقادی کسب می کنند که آن نظام تکالیف و وظایف مشخصی را در برنامه کاری خود دارد. وظایفی که خارج از اراده و حاکمیت مردم تعیین و همگان موظف به انجام آن هستند.
در نظام های اعتقادی همه چیز در خدمت به اهداف آرمانی تعریف می شود و قدرت نیز در بدو امر همچون سایر منابع برای پیشبرد اهداف مصرف می شود...

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2914

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌🔸 گفتگوی جهانی مجله اینترنتی انجمن بین‌المللی جامعه‌شناسی (ISA) است. اولین شماره در سال ۲۰۱۰ به عنوان یک خبرنامه آغاز شد. گفت و گوی جهانی اکنون ۵ بار در سال به ۱۷ زبان نمایش داده می شود. این نشریه به عنوان پلی برای ارتباط بین تمامی اعضای انجمن به حساب می‌آید. (از شماره ۵ دوره اول این نشریه به صورت همزمان به فارسی ترجمه و منتشر می‌شود)

در این نوشته، نشریه گفت‌و‌گوی جهانی، سال هشتم، شماره 2 ( آگوست 2018 ) را می‌توانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:

🔸 لیست نوشته‌های این نشریه:🔻

▫️ گفت و گوی جامعه‌شناسانه با جان هالووی
لیبینو کونشوسکی
▫️ اتاق‌های فکر نئولیبرال
کارین فیشر، دیتر پلیوه، الین مک کیون، فرانسوا الشپل، هرنان رامیرز، متیاس کیپینگ
▫️ بحران مراقبت
هایدی گاتفرید، آدل بلاکت، هلما لوتز، هلن شوونکن و دیگران
▫️ دیدگاه‌های نظری
هاتموت روزا، یاسمینکا لاژیاک
▫️ توسعه‌گران املاک و مستغلات و مقاومت دهقانان در چین
▫️ معرفی تیم رومانیایی گفت و گوی جهانی

🔸 مطالعه آنلاین و دانلود در🔻
📎 https://engare.net/globaldialogue-v8i2/

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید،به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌
✅ موانع تحصیل کودکان افغانستانی در ایران
🖋 مدیر سایت

📍 بر اساس آمارهای رسمی1 حدود 1.5 میلیون مهاجر و پناهنده افغانستانی دارای مدارک اقامتی و بین 500 هزار تا یک میلیون پناهجو و مهاجر فاقد مدارک اقامتی در ایران زندگی می‌کنند و بخش قابل توجهی از این جمعیت را کودکان تشکیل می‌دهند. مساله تحصیل این کودکان همیشه یکی از موارد بحث برانگیز بوده است. تا سال‌ها، بخش بزرگی از کودکان افغانستانی در ایران، خصوصا آنها که فاقد مدارک هویتی هستند، امکان تحصیل نداشتند اما از سه سال پیش و با طرح فرمان که مدتی بعد نیز اصلاح آیین‌نامه نحوه آموزش اتباع خارجی را در پی‌ داشت، بخش مهمی از موانع…

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4804

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌
✅ سه نشانه تضعیف اقتصاد ایران
🖋 احمد تشکینی

📍 ۱- کاهش سطح تولید و افزایش ظرفیت‌های بلااستفاده بخش صنعت: شاخص تولید کارگاههای بزرگ صنعتی از ۱۰۰ در سال ۱۳۹۰ به ۹۹٫۳ در سال ۱۳۹۵ رسیده است. پایین‌تر بودن سطح تولید سال ۱۳۹۵ نسبت به سال ۱۳۹۰ به مفهوم وجود ظرفیت‌های بلااستفاده طی دوره مذکور در بخش صنعت است. بررسی ۲۴ زیرگروه صنعتی نشان می‌دهد سطح تولید ۱۴ رشته فعالیت پایین‌تر از سطح تولید سال ۱۳۹۰ و تنها ۱۰ رشته فعالیت دارای سطح تولید بالاتر از سال ۱۳۹۰ است. ۲- رشد منفی تشکیل سرمایه ثابت ناخالص: بر اساس اطلاعات مرکز آمار ایران طی دوره ۱۳۹۵-۱۳۹۱ متوسط رشد تشکیل سرمایه ثابت…

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4808

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌
✅ تورم چیست؟
🖋 سیدمحمدرضا میرخانی

📍 پدرم پنج هزار تومان سال88 بهم داد تا سیب زمینی بخرم، در راه گمش کردم و تا مدتها فکر میکردم کجا افتاده... اخیرا بین صندلی ماشین پیداش کردم. جالب بود وقتی فهمیدم اون موقع 25 کیلو سیب زمینی بهم میدادن و حالا 4 کیلو !؟ پدرم اون سال مالیات حقوق ازش کسر شده بود و اسکناس هم تغییر نکرده بود، پس چه اتفاق افتاده, چه بلایی سر پولهای ما میاید... تورم یا Inflation یعنی افزایش قیمت همه کالاها و خدمات. تورم بدلیل کاهش عرضه محصولات(کالا و خدمات) ویا افزایش عرضه پول پدید می آید. در زمان جنگ جهانی اول در…

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4813

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌
✅ مبارزه مردمی با فساد
🖋 سعید مدنی

📍 مقابله با فساد نیازمند ایجاد یک جنبش اجتماعی مردمی با برنامه و هدف مشخص است. تا قبل از شکل‌گیری جنبش اجتماعی سطح اعتراضات در میان جامعه در حد گلایه‌های روزانه است. جنبش اجتماعی می‌تواند این سطح را به سطح ارائه شهادت ارتقا دهد و افراد را حاضر کند که علیه فساد شهادت دهند و این کار سطح مشارکت را در جامعه افزایش می‌دهد. در بحث مبارزه با فساد آنچه با کل جامعه سر‌و‌کار دارد «پیشگیری‌ورزی» است، به این معنا که چگونه انجام فساد دشوار و پرخطر و از آن جاذبه‌زدایی شود. این الگویی است که در مورد همه جرایم می‌توان…

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4820

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

▫️ برای تقویت سرمایه اجتماعی چه می‌توان کرد؟
🖋 علیرضا شریفی یزدی (جامعه‌شناس)

چند نوع سرمایه اجتماعی در کشورها و جوامع وجود دارد که بین آن‌ها به منظور تسهیل روابط نهادهای مختلف در کشور، ارتباط تنگاتنگی برقرار است. یکی سرمایه اقتصادی، یکی اجتماعی، دیگری فرهنگی و نمادین و در نهایت سرمایه نیروی انسانی است. این نوع سرمایه‌ها به‌طور کلی به‌هم متصل‌اند و معمولا افزایش یکی، افزایش دیگری را در پی دارد یا حتی افزایش یک سرمایه برایند افزایش سرمایه‌ای دیگر است. به همین دلیل اگر قرار باشد یک بخش مثل سرمایه اقتصادی یا اجتماعی را تقویت کنیم باید روی تقویت سرمایه‌های دیگر نیز متمرکز شویم وگرنه بدون افزایش سایر سرمایه‌ها، سرمایه‌های دیگر نه شکل می‌گیرند و نه افزایش پیدا می‌کنند.
سرمایه اجتماعی در بدو شکل‌گیری و پیدایش خود به‌وجود سرمایه فرهنگی، اقتصادی، همچنین سرمایه نمادین، وابسته است. در سرمایه اجتماعی بحث اعتماد عمومی مطرح است، یعنی مردم به همدیگر یا حاکمان اعتماد داشته باشند. این اعتماد به‌راحتی به‌دست نمی‌آید، بلکه مردم باید آن را در آثار اقدامات اقتصادی مسئولان -آن هم در عمل و نه در شعار- ببینند یا شاهد اثرات این رفتارها در بهبود وضعیت اقتصادی باشند. اعتماد، پشتوانه می‌خواهد و پشتوانه این اعتماد؛ عملکرد اقتصادی مسئولان برای افزایش سطح درآمدهای کلی دستگاه‌های اقتصادی به‌ویژه تلاش مستمر برای افزایش درآمدهای بخش غیردولتی است.
اما متاسفانه سرمایه اجتماعی در کشور به دلیل نبود این اعتماد به‌شدت کاهش پیدا کرده است و در ماجرای بحران ارزی به مراتب خود را نشان داد. صف‌های فروش دلار، همچنین خرید آن، نشان می‌دهد، نه تنها اعتماد مردم به بخش‌هایی از دولت کم‌رنگ شده، بلکه دقیقا گروهی از مردم دست به انجام کارهایی می زنند‌که منافی منافع دولت و حتی منافع عمومی است.
این نوع رفتارها و تکرار آن از سوی مردم به مرور زمان خطراتی مثل از هم پاشیدگی بنای اعتقادات دینی و اخلاقی را ایجاد می‌کند. البته دلایل مختلفی می‌توان برای این بی‌اعتمادی عمومی ذکر کرد که ممکن است ریشه آن نه به عصر کنونی بلکه به دهه‌های بسیار قبل‌تر برگردد که متاسفانه تداوم این بی‌اعتمادی‌ها و عدم چاره‌جویی برای آن، مردم زمان حاضر را درگیر کرده است. حتی پیش از انقلاب مشروطیت و بعد از آن جامعه بدترین شکل بی‌اعتمادی عمومی را در جامعه تجربه کرد.
مصداق همین بی‌اعتمادی را در عصر کنونی و به شکل‌های دیگر و البته در حادثه زلزله کرمانشاه که اتفاق افتاد، می‌توان دید. یا افزایش میزان چک‌های برگشتی نیز نشان از این شرایط نامطلوب بی‌اعتمادی در جامعه دارد. وقتی مردم بخش اعظم کمک‌ها را به‌جای سازمان‌های مربوطه مثل هلال‌احمر و بهزیستی و کمیته امداد و... به جیب سلبریتی‌ها واریز کردند، یعنی مردم به رسمی‌ترین و شناخته‌ترین نهادهای اجتماعی و حمایتی کم‌اعتمادند. بی‌اعتمادی عمومی که شکل می‌گیرد، یعنی سرمایه اجتماعی کم‌رنگ شده یا در مرحله نابودی قرار گرفته است و از این پس معضلات اقتصادی مثل رواج رفتارهای واسطه‌گرایانه در جامعه به اوج می‌رسد.

🔻 بیشتر بخوانید در
https://engare.net/ref/44

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology

‌‌✅ برابری آموزشی و عدالت اجتماعی
آزاده قاهری (دکترای آمار زیستی)

📍 برابری در نظام آموزشی به‌معنای لزوم دسترسی همه‌ اعضای جامعه، فارغ از جنسیت، دین و مذهب، نژاد و طبقه‌ اجتماعی به آموزش باکیفیت است. در این راستا در سال‌های اخیر به ریشه‌کن کردن بی‌سوادی به خوبی پرداخته شده است به‌طوری که طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۹۵، نود و یک درصد از مردان و بیش از هشتاد و چهار درصد از زنان کشور باسواد بوده‌اند. این افزایش اما با بهبود کیفیت آموزش همراه نبوده است و نابرابری آموزشی میان اقشار مختلف جامعه همچنان رو به افزایش است. در نظام آموزشی فعلی کشور، شیوه‌‌ آموزش و محتوای آموزشی…

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4845

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

‌‌✅ تامین اقتصادی‌ – ‌‌اجتماعی شرط کنترل زوال همبستگی اجتماعی
🖋 رضا امیدی

📍 «زوال همبستگی اجتماعی» از منظر طیف گسترده‌ای از پژوهشگران اجتماعی، مهمترین بحران امروز نظام اجتماعی ایران است. یافته‌های پیمایش‌های ملی نظیر «ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان» و «سرمایه اجتماعی» نیز این چالش را تایید می‌کنند. همبستگی اجتماعی سازه‌ای است که بر دو بنیان اساسی استوار است؛ انسجام اجتماعی و عدالت اجتماعی. از این‌رو، تقویت همبستگی اجتماعی منوط به 1. کاهش حداکثری انواع نابرابری‌های اجتماعی اعم از قومیتی، جنسیتی، منطقه‌ای، طبقاتی، مذهبی و مقابله با انواع طرد اجتماعی و 2. تقویت حداکثری پیوندهای اجتماعی، تعلق اجتماعی و در نتیجه افزایش سرمایه اجتماعی و مشارکت اجتماعی است. بر این‌ اساس سیاست زایا (generative…

🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=4848

🔸 اگر نوشته را دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet