به نام قلم و آنکه نوشتن را به ما آموخت

افسردگی و کمالگرایی به علاوه عدم تواناییم در ساخت محتوا منجر به بسته شدن رادیو فوکس شد، بعد از مدتی حالا تصمیم گرفتم یکم بنویسم و اینجا وقت بذارم . . فعلا چنل هیچ محوریتی نداره ولی شاید بعداً یه فکری کردم

فکر میکنم حتی نوشتن هم دیگه آرومم نمیکنه
چی‌شد که از شب‌ها متنفر شدم ؟
چطور دچارِ این بی‌خوابی شدم ؟
نمیدونم ، فقط احساس خستگی میکنم
امیدوارم فردا اتفاقات خوبی بیوفته و امشب و شبهای قبل رو بشوره ببره ..

احساس تنهایی از خود تنهایی بدتره ، یه گوگل درایو دارم داخلش یه فایل word هست، هر روز توی اون کلی چیز مینویسم میدونم هیچکس قرار نیست اون نوشته‌هارو بخونه اما نمیدونم چرا هنوز هم دارم به نوشتن ادامه میدم

بیشتر از هر وقت دیگه‌ای به خودکشی فکر میکنم و این ترسناکه

++++++++++++++

💭از تربیت والدینت چه رفتاری دیدی که اگه خودت والد شی هرگز انجامش نمیدی؟!

🔹 نوشته بود

به هیچ وجه حتی برای شوخی هم بهش نمی‌گم ترکت می کنم یا دیگه مامانت نیستم، نمی‌ذارم اضطراب جدایی به جونش بیفته و بعد ها توی روابطش مدام بترسه که یه موقع رها نشه

🔹 گفته بود
برای یه نمره برای یه رتبه بهش سخت نمی‌گیرم و مدام با همکلاسیاش مقایسه‌ش نمی کنم....
نمی خوام کمال‌گرایی کل زندگیش رو به تباهی بکشه

🔹 وقتی گفت حالم خوب نیست افسردم به جای اینکه بگم مگه آب و نونت کمه؟!
بغلش می کنم بهش می گم دوستش دارم، نمی‌ذارم حس تنهایی پیدا کنه

🔹 حتی به شوخی ظاهرشو مسخره نمی کنم یا ایرادی نمی‌گیرم چون خودم هنوز شوخی‌های بابام در مورد ظاهرم هر روز توی ذهنم تکرار میشه و رنجم میده

🔹 نوشته بود

بین دخترم و پسرم فرق نمی‌ذارم، نمی خوام کارهای عادی و اولیه برای دخترم حسرت بشه اتفاقا بهش یاد میدم مستقل قوی بار بیاد و بدونه هیچی کم از یه پسر نداره

🔹 و در آخر
آرزوهای نرسیده خودم رو بهش تحمیل نمی‌کنم، می‌ذارم توی مسیری که خودش می خواد رشد کنه✍🏻

نمیدونم کیه که تا یه پستی میذارم ریکشن میذاره ، ولی ❤️ بهت .

پذیرفتنِ این موضوع که به تراپیست نیاز داری یه بحثه ، رفتن پیشِ تراپیست یه بحث دیگه
اوکی گیریم واقعا به تراپیست نیاز داری به درمان نیاز داری ، چطور انجامش میدی ؟
میری میشینی تا نوبتت شه بری داخل چی بگی ؟
چرا باید دردهاتو توضیح بدی ؟ اصلا چطور باید توضیح بدی ؟؟

نصف شبی زده به مخم

اگه دوست داشتید یه سر به ویرگول و این صفحه
https://vrgl.ir/e6z61
بندازید.

این رو هم امشب نوشتم همینجوری
https://vrgl.ir/7MyJB

هنوز هم منتظر این فردا هستم، احمقانه‌اس که بشینی و منتظر بمونی اتفاقات خوب برات بیوفته ولی این دفعه واقعا تنها کاری که میتونم بکنم صبر کردنه ..
مشکل آدمای کمالگرا اینه که میخوان همیشه بهتر بشن بهترین باشن کارای خوب بکنن پولدار شن ، همیشه کمال هر چیزی رو میخوان و بدترش اینه که همه رو باهم میخوان و در نهایت به هیچکدوم نمیرسن ، انقدر وسواس به خرج میدن که در نهایت همین وسواس فکری از پا درشون میاره و چون شکست خوردن مستقیم میرن به سمت افسردگی
نذارید بچهاتون کمال گرا بشن ! توقعاتتون رو کم کنید توقعاتمون رو کم کنیم! هرچند این حرفا فایده ای نداره چون از بین بردن ریشه سخت تر از تبر زدن به تنه‌اس ، کمالگرایی یک ریشه‌ی داغونه موضوعیه که از بچگی تحمیل شده و برای از بین بردن این حس باید سال ها روی خودت و افکارت کار کنی ..

جدی بعضی وقتا خودم که پستارو میخونم باورم نمیشه اینارو من نوشتم
یکی نیست بگه بیا پایین آخه تورو چه به این حرفا ‌..

روز خوبی بود، بنظرم روزی که یه چیز جدید یاد بگیری روز خوبیه
دارم رو خودم کار میکنم روی اخلاقم، رفتارم، دانشم روی ارتباطم با آدما روی نوشتن حتی، دارم سعی میکنم بهتر بنویسم بیشتر بنویسم، نوشتن واقعا حس خوبی میده مثل این می‌مونه که داری مغزت رو از چیزهایی که نمیتونی به زبون بیاری پاک میکنی
به غیر از اینا باید روی برنامه ریزی هم کار کنم ، باید کارامو مرتب و الویت بندی کنم اینطوری استرس از دست دادن وقت رو ندارم.

بلاخره اینم تموم شد، حالا دیگه دغدغه ای ندارم اما یه حسی دارم که نمیدونم چیه شبیه انگیزه، یا شایدم هیجان، یا حتی حسِ شبِ قبل از اردو، خلاصه بخوام بگم شدم مثلِ کودکی که برای اولین بار میخواد بره مدرسه؛ همینقدر با ذوق و شوق
حس جالبیه ..