یادگیری هیجان انگیز + بهبود کیفیت کد با CodeRabbit
واقعاً شگفت‌زده شدم! 🤯

انگار که یه مهندس ارشد نرم افزار در کنارته و کدت رو review میکنه!

این ابزار نه‌تنها کیفیت code reviewها رو در Pull Requestها بالا می‌بره، بلکه به شکل فوق‌العاده‌ای توی یادگیری عملی برنامه‌نویسی میتونه به شما کمک کنه.

خوبی ش اینه برای پروژه های open-source رایگانه و میتونید از همین الان حالش رو ببرید. 🎁


شما می‌تونید برای خودتون پروژه‌هایی با هدف یادگیری تعریف کنید، و CodeRabbit مثل یه منتور حرفه‌ای PRهاتون رو از جنبه‌های مختلف مثل:
رعایت best practice
بهبود performance
ساختار معماری کد
بهینه‌سازی queryهای دیتابیس
ریویو می‌کنه و نکات دقیقی بهتون می‌ده. 🎯


مثلا من یه پروژه Elixir رو بهش دادم و ازش خواستم که review کنه و خروجی یه جاهایی واقعا میخکوبم کرد.
یکی قسمت Critical Issueها و ارزیابی پروژه از نظر best practices و performance بود که خیلی آموزنده ست. (کد شما رو با کد بهتر مقایسه میکنه).
https://github.com/landofbeam/dns_rabbit/pull/1#issuecomment-3130715195

یکی هم قسمت Sequence Diagram(s) بود که خودش flow درخواست هارو طراحی کرد.
https://github.com/landofbeam/dns_rabbit/pull/1#issuecomment-3124812290


کلا با CodeRabbit میشه به یه سطح دیگه ای از linting هم رسید. تا حالا ابزارهای linting زیادی دیدیم که syntax و style رو بررسی می‌کنن. اما واقعاً چند تا ابزار سراغ داریم که منطق کد، ساختار معماری، performance یا best practiceها رو بررسی کنن؟
این چیزیه که با CodeRabbit میشه تجربه ش کرد.


@gocasts

راز پشت پرده گولنگ ساده: فلسفه‌ای که باید زنده بماند
(تفکر مینیمالیستی در جهان پرزرق‌وبرق پترن‌ها)

گولنگ، از همان روزهای آغازین، با یک وعده بزرگ وارد صحنه شد:
سادگی، وضوح، و اجتناب از پیچیدگی‌های غیرضروری.
در آن زمان، نگرانی اصلی این بود که در نسخه‌های بعدی، مخصوصاً گولنگ ۲، اضافه‌شدن فیچرهای متعدد این فلسفه را تهدید کند.

امروز، تصویر کمی متفاوت است.
زبان هنوز همان مسیر آرام و محتاطانه خود را ادامه می‌دهد و تغییراتش اغلب تدریجی است.
اما یک اتفاق مهم‌تر در حاشیه افتاده: ورود برنامه‌نویسانی از زبان‌های دیگر که همراه خود، عادت‌ها، پترن‌ها و تفکرات اکوسیستم‌های پیشین‌شان را آورده‌اند.
نتیجه این مهاجرت فکری این است که حتی بدون تغییرات بزرگ در هسته زبان، استفاده از گولنگ در بسیاری از پروژه‌ها دارد به سمت همان پیچیدگی‌هایی می‌رود که روزی از آن فرار می‌کردیم.

در تعریف فلسفی، «سادگی در گولنگ» یک ویژگی ذاتی زبان نیست که با نصب کامپایلر به‌طور خودکار بیاید.
سادگی یک انتخاب آگاهانه است که باید در تمام چرخه توسعه، نگهداری و تصمیم‌گیری حفظ شود.
این یعنی، هر بار که می‌خواهیم یک پترن جدید یا رویکردی از زبان‌های دیگر را وارد پروژه کنیم، باید از خود بپرسیم:

* آیا این انتخاب واقعاً باعث وضوح بیشتر می‌شود؟
* یا فقط ظاهری حرفه‌ای دارد ولی بار مفهومی و نگهداری پروژه را سنگین‌تر می‌کند؟
* آیا این رویکرد با فلسفه مینیمالیستی گولنگ هم‌خوانی دارد؟

مینیمالیسم در گولنگ به معنای فقر ایده یا محدودیت خلاقیت نیست.
برعکس، یعنی ساختن راه‌حل‌هایی که نه‌تنها کار می‌کنند، بلکه به‌سادگی فهمیده، نگهداری و توسعه داده می‌شوند.

بعضی پترن‌ها که در زبان‌های پیچیده‌تر ضروری‌اند، ممکن است در گولنگ نه‌تنها بی‌فایده باشند، بلکه فلسفه زبان را تضعیف کنند.
اما این مانع از آن نمی‌شود که این پترن‌ها با هیجان و بی‌محابا وارد پروژه‌ها شوند،چون «مد» شده‌اند یا چون در کامیونیتی زبان قبلی محبوب بوده‌اند.

از این رو، ضروری است که:

* سادگی را یک اصل دائمی بدانیم، نه یک خاطره نوستالژیک از نسخه‌های اولیه زبان؛
* قبل از پذیرش هر پترن، آن را با نیاز واقعی و فلسفه گولنگ تطبیق دهیم؛
* و به جای تقلید، راه‌حل‌هایی بسازیم که در بستر زبان، طبیعی و پایدار باشند.

کدی که به فلسفه گولنگ وفادار است، فقط از نظر سینتکس ساده نیست؛
بلکه در معماری، جریان داده، و تعامل تیمی هم شفاف و مختصر باقی می‌ماند.

پس اگر گولنگ را انتخاب کرده‌ایم، باید آگاهانه مینیمالیست باشیم، نه صرفاً به خاطر محدودیت‌های زبان، بلکه به خاطر انتخابی که به کیفیت و پایداری محصول منجر می‌شود.

موفق باشید! 🌹

@srfirouzi_channel

سادگی یا اسکیلبیلیتی؟
(تصمیمی که آینده محصول را شکل می‌دهد)

خیلی وقت‌ها در طراحی سیستم‌ها، تیم‌ها از همان روز اول می‌پرسند:
«وقتی میلیون‌ها کاربر داشتیم، چه می‌کنیم؟»

نتیجه این طرز فکر، معماری‌های پیچیده، ابزارهای اضافه، و ماه‌ها زمان صرف مسائلی است که شاید هیچ‌وقت پیش نیایند.

در حالی که واقعیت این است:
بیشتر محصول‌ها در ابتدای مسیر بیش از هر چیز به سادگی نیاز دارند

- ساده برای ساخت
- ساده برای نگهداشت
- ساده برای تغییر
- ساده حتی برای اسکیل

اسکیلبیلیتی مهم است، اما نه به قیمت از دست دادن تمرکز روی حل مسئله اصلی.
بسیاری از استارتاپ‌های موفق ابتدا محصولی ساده و پایدار ساخته‌اند و وقتی واقعاً با رشد کاربر مواجه شدند، سراغ اسکیل رفته‌اند.

پس از خود بپرسیم:

آیا پیچیدگی در راستای اسکیلبیلیتی واقعاً لازم است؟
یا داریم آینده‌ای نامعلوم را پیش‌خور می‌کنیم؟

گاهی بهترین انتخاب این است که سیستم را ساده بسازیم و اجازه دهیم رشد واقعی ما را به سمت اسکیل هدایت کند.

سادگی امروز، راه را برای اسکیل فردا نیز باز می‌کند.

موفق باشید 🌹

@srfirouzi_channel