🔁 دومین کنفرانس ملی انجمن ایرانی پویایی شناسی سیستم ها با هدف توسعه و تعمیق تفکر سیستمی و روش شناسی پویایی شناسی سیستم ها در تاریخ 4 و 5 اردیبهشت ماه 1398 در دانشگاه شهید بهشتی برگزار خواهد شد.

⤴ محورهای این کنفراس شامل "روش شناسی تفکر سیستمی و پویایی شناسی سیستم ها" و "کاربرد تفکر سیستمی و پویایی شناسی سیستم ها" می باشد.

مسئولیت های اصلی کنفرانس عبارت است از:
🔴 رئیس: دکتر علینقی مشایخی
🔴 دبیر: دکتر محمدرضا حمیدی زاده
🔴 دبیر علمی: دکتر مسعود ربیعه
🔴 دبیر اجرایی: دکتر سید حسین حسینی

📥 در این راستا وب سایت رسمی این کنفرانس به آدرس www.IRSDC2019.ir از تاریخ 13 آذر ماه سال جاری آغاز به کار نموده و آماد دریافت مقالات علاقندان می باشد.

🔊@IRSDC

تفکر سیستمی به ما یادگیری چگونه یادگرفتن را آموزش می‌دهد.
@SystemsThinkinginPractice

در این ویدیوی کوتاه آقای دکتر مشایخی به بیان اهمیت گسترش تفکر سیستمی به ویژه درمیان دانش‌آموزان و مدارس می‌پردازند.
@SystemsThinkinginPractice

تفکر سیستمی به ما کمک می‌کند، عمق و گستره‌ نگاه خود را وسعت بخشیم (برگرفته از کتاب تمرکز سه‌گانه)
@SystemsThinkinginPractice

یکی از کتاب‌های فوق‌العاده از خانم دنلا میدوز، فردی که عمری را در تفکر سیستمی و پویایی‌شناسی سیستم‌ها گذرانده است، قطعا با خواندن این کتاب از شگفتی‌های دانش سیستمی لذت خواهید برد. این کتاب توسط آقای دکتر آذر و فلاح ترجمه گردیده است.
@SystemsThinkinginPractice

تفکر سیستمی به ما می‌آموزد، بادرنظر گرفتن بازخوردهایی که در اقدامات و سخنان ما ممکن است ایجاد گردد، بیشتر به آثار کارهای خود بیندیشیم.
@SystemsThinkinginPractice

تفکرات ما غالباً بر اساس مشاهده پدیده‌هایی است که در طول زمان شکل گرفته یا تحلیل شده‌اند و نگاهمان به دنیای اطرافمان نیز مبتنی بر همان تفکر غالب می‌باشد، مسائل مختلف را بر اساس آن دیدگاه حل می‌کنیم و حتی درستی یا نادرستی واقعیات را نیز بر همان اساس تفسیر می‌کنیم. در این ویدیوی کوتاه با مثالی با این موضوع بیشتر آشنا می‌شویم.
@SystemsThinkinginPractice

🔴 معرفی اعضای کمیته علمی دومین کنفرانس ملی پویایی شناسی سیستم ها از دانشگاه فردوسی مشهد

⏺ دکتر علیرضا پویا
🔺 دکتری مدیریت صنعتی از دانشگاه تربیت مدرس
🔻 عضو هیئت علمی دانشکده علوم اداری و اقتصادی

🆔 @IRSDC
☎️ 021-40882997
📧 IRSDC2019@gmail.com
🌐 IRSDC2019.ir

تفکر سیستمی به ما یادگیری چگونه یادگرفتن را می‌آموزد
@SystemsThinkinginPractice

📆 تمدید مهلت ارسال مقالات

📣📣📣 به اطلاع پژوهشگران و علاقمندان به شرکت در دومین کنفرانس ملی پویایی شناسی سیستم‌ها می‌رساند با توجه به درخواست مکرر نویسندگان، شورای راهبری کنفرانس با تمیدید مهلت ارسال مقالات موافقت نمود.

✅ بر این اساس مهلت ارسال مقالات به دومین کنفرانس ملی پویایی شناسی سیستم‌ها تا تاریخ 20 اسفند ماه تمدید شد و علاقمندانی که تا کنون موفق به ارسال مقالات خود نشده‌اند می‌توانند تا این تاریخ نسبت به ثبت نام و ارسال مقالات از طریق پنل کاربران در سایت کنفرانس اقدام نمایند.

📌لازم به ذکر است که این تاریخ تمدید نخواهد شد، لذا به پژوهشگران محترم پیشنهاد می‌شود تا در راستای ممانعت از بروز مشکل در دریافت و داوری مقالات، فرآیند ثبت نام در سایت کنفرانس و ارسال مقالات را به روزهای پایانی موکول ننمایند.

🔖 پذیرش نهایی مقالات به صورت ارائه شفاهی و یا پوستری منوط به انجام اصلاحات مقالات مطابق با نتیجه داوری و نظر نهایی داوران می‌باشد.

🆔 @IRSDC
☎️ 021-40882997
📧 IRSDC2019@gmail.com
🌐 IRSDC2019.ir

پژوهشگران یا سیستم‌های شیفته مقاله، مسئله این است!

مؤسسات آموزشی، دانشگاه‌ها، اساتید، دانشجویان همگی برای تولید مقاله گام بر می‌دارند، بسیاری از اوقات یک فرد بیرونی گمان می‌برد که هدف، تنها تولید مقاله‌ است بدون این‌که انتظار بهبودی در کشور داشته باشیم (گرچه منکر تأثیر بسیاری از مقالات در گسترش و عمق‌بخشیدن به دانش نیستیم). همه تلاش می‌کنند، پول می‌دهند تا مقاله داشته باشند، تا دیروز به فکر علمی‌پژوهی بودیم و حالا که کیفیت بیشتر مدنظر قرار گرفته است، به فکر JCR . . . این درحالی است که در برخی از کشورها حتی اجازه تدوین مقاله مستخرج از پایان‌نامه را نمی‌دهند تا اطلاعات مهم علمی را برای خود نگه‌ دارند، در کشور ما وضع به‌صورت دیگری است. جالب اینجاست هنگامی‌که فردی قصد دارد در دوره دکتری وارد دانشگاه شود، در بسیاری از دانشگاه‌ها سؤال می‌پرسند شما در پایان این دوره تدوین چند مقاله را برای خود پیش‌بینی می‌کنید؟! بدون این‌که دغدغه‌ای در مورد حل مشکلی از مشکلات وجود داشته باشد .

اما چرا؟ و چگونه؟ آیا با تغییر افراد، سیستم بهبود می‌یابد؟! آیا می‌توان صرفاً با تکیه بر دستوراتی اخلاقی وضعیت را اصلاح نمود؟ آیا منطقی است که از افراد بخواهیم به فکر تولید ملّی باشند و دغدغه خود را چاپ مقالات بدون فایده (حداقل برای کشور خودمان) قرار ندهند؟ به‌طور قطع می‌توان گفت که پاسخ منفی است زیرا ساختار سیستم، اهداف، قوانین، تشویق‌ها و تنبیه‌ها به‌گونه‌ای چیده‌ شده است که بازیگران را به این سمت سوق می‌دهد (ساختار رفتار سیستم را شکل می‌دهد)، (R1وR2 ). یعنی غالباً افرادی که از اخلاق پژوهش نیز دم می‌زنند هنگامی‌که در این‌گونه سیستم‌ها قرار می‌گیرند، همین دید و نگاه را پیدا می‌کنند. متأسفانه برخی از پژوهشگران خوب و بااخلاق نیز جهت را‌ه افتادن کارشان به سمت خیابان انقلاب کشیده می‌شوند!!!

برای حل مشکلاتی از این قبیل، یکی از راه‌حل‌ها که البته زمان‌بر است ولی می‌تواند اساسی باشد، تغییر و بهبود در ساختار سیستم و موارد مرتبط با آن می‌باشد. که قطعاً این امر نیز بدون تغییر در مدل‌های ذهنی مدیران ارشد کشور در مورد پژوهش، آموزش، تولید علم و اهمیت رتبه ایران در جهان امکان‌پذیر نیست، یاد جمله استاد بزرگوار آقای دکتر مشایخی افتادم که همواره بیان می‌داشتند که برای بهبود کشور اولین گام تغییر مدل‌های ذهنی مدیران است در غیر اینصورت با تغییرات در قسمت‌های مختلف بازهم همواره همان کاری را خواهیم کرد که انجام می‌دادیم، و بالاخره نارضایتی جامعه باعث تعدیل مشوق‌های پژوهشی بر آثار غیرموثر شده و سیستم به تعادل (B) می رسد.
R: حلقه‌ تقویتی
B: حلقه تعادلی

@SystemsThinkinginPractice

هنگامی‌که فروش پایین می‌آید، سراغ مدیران و کارشناسان فروش می‌رویم، تا تولید به مشکل بر می‌خورد، دنبال مقصر در واحد تولید و عملیات می‌گردیم، کاهش کیفیت را در بازرسان کیفی خود جستجو می‌کنیم. تا چه زمانی این رویه را ادامه خواهیم داد؟ آیا مشکلات ما کمتر شده است؟ آیا با تغییر افراد، وضعیتمان را دگرگون ساخته‌ایم؟ تفکر سیستمی به ما می‌آموزد: ریشه‌ی مشکلات سازمان را در ساختار آن جستجو کنید و نه همواره در افراد آن!
@STinP