کاربرد ضمایر شخصی we و us در زبان انگلیسی

کاربرد ضمایر شخصی we و us در زبان انگلیسی.jpg
از we و us برای اشاره به گروه‌های مختلفی از مردم استفاده می‌شود ولی فقط در صورتی که خود نویسنده یا گوینده هم عضو همان گروه باشد. پس می‌توانیم بگوییم we و us می‌تواند به سه چیز اشاره داشته باشد:

گوینده + شنونده

گوینده + اشخاص دیگر بدون خود شنونده

گوینده + سایر افراد به‌صورت کلی

مثلا:

We could go and see a film tonight. What do you think?

می‌توانیم امشب برویم فیلم ببینیم. نظر تو چیست؟ (در این جمله منظور از we گوینده به‌علاوه شنونده است).

Gerald asked us if we’d drive to London and get you.

جرالد از ما درخواست کرد که اگر به لندن می‌رویم تو را با خودمان بیاوریم. (در این جمله منظور از us، گوینده به‌علاوه سایر آدم‌ها به‌جز شنونده است.)

Changing diet, rather than dieting, is a healthier alternative. There are changes we should all make.

تغییر رژیم غذایی، به‌جای رژیم گرفتن، جایگزین سالم‌تری است. تغییراتی وجود دارد که همه ما باید ایجاد کنیم. (در این جمله منظور از we گوینده، شنونده و سایر افراد به‌صورت کلی است.)

👈🔹سریال نارنجی مد جدید یادگیری انگلیسی Orange Is the New Black

🔊📖ESL podcastمهم
یکی از محبوب ترین و کاملترین پادکست های آمریکایی است

کاربرد ضمایر شخصی they و them در زبان انگلیسی

از they و them برای اشاره به گروه مشخصی از افراد، اشیاء یا حیوانات استفاده می‌شود. در نتیجه این ضمایر فاعلی و مفعولی به سوم شخص جمع اشاره دارند. مثلا:
The kids are getting on my nerves. They’re making so much noise. Can you tell them to be quiet? I’m trying to work.
بچه‌ها دارن میرن رو مخم. اونا خیلی سروصدا می‌کنند. می‌تونی بهشون بگی ساکت باشن؟ دارم کار می‌کنم. (در این مثال مرجع دو ضمیر they و them واژه the kids است که سوم شخص و جمع است.)
A: Have you seen my keys? I never remember where I’ve left them.
B: They’re by the front door.
کلیدهامو ندیدی؟ هیچ‌وقت یادم نمیاد کجا گذاشتمشون.
آن‌ها جلوی درب ورودی هستند. (همان‌طور که ملاحظه می‌کنید them و they به the keys برمی‌گردد که جمع و سوم شخص است.)
همچنین از they و them برای اشاره به موسسات یا مسئولین و به طور کلی گروهی از مردم استفاده می‌کنیم. مثلا:
I heard they’re going to publish a new edition of ‘War and Peace’.
شنیده‌ام که آن‌ها قصد دارند نسخه‌ی جدیدی از جنگ و صلح را منتشر کنند. (چه افرادی؟ یک گروه خاص مثلا ناشران)
They’re opening the new motorway tomorrow.
آن‌ها بزرگراه جدید را فردا افتتاح می‌کنند. (چه کسانی؟ مثلا شهرداری، دولت، پیمانکاران و…)



نکات مهم در استفاده از ضمایر شخصی

حال که با ضمایر شخصی فاعلی و مفعول آشنا شده و کاربرد هریک را در جمله آموختید؛ بهتر است نکات زیر را نیز به‌خاطر بسپارید:
از بعضی از ضمایر مفعولی همچون me, him, us و them می‌توان در گفتگوی غیر رسمی به عنوان پاسخ کوتاه استفاده کرد. مثلا:
A: Who ate all the biscuits?
B: Me.
چه کسی همه‌ی بیسکوییت‌ها را خورد؟
من.
دقت کنید اینجا اگر بخواهیم رسمی‌تر جواب دهیم باید بگوییم I did ولی چون حالت محاوره دارد می‌توانیم از me استفاده کنیم.
به‌جز مواردی که در محاوره بیان کردیم؛ ما نمی‌توانیم در مکالمات و یا نوشتار رسمی از ضمایر شخصی مفعولی در جایگاه فاعل استفاده کنیم. مثلا:
جمله درست:
She cooked dinner.
جمله غلط:
Her cooked dinner.
علاوه بر این، ما نمی‌توانیم ضمایر شخصی فاعلی را در جایگاه مفعول یا مکمل حرف اضافه به‌کار ببریم. مثلا:
جمله درست:
I saw her last night.
My mom told me about her.
جمله غلط:
I saw she last night.
My mom told I about she.
گرچه برای اشاره به حیوانات از ضمیر it استفاده می‌کنیم؛ اما درنظر داشته باشید که اگر در مورد حیوان خانگی یا شناخته شده‌ای صحبت می‌کنیم که جنسیت آن را می‌دانیم می‌توانیم از ضمایر he، she، him و یا her بهره ببریم. مثلا:
Cita is my cat. She is so cute. I love her very much.
سیتا گربه من است. او خیلی بانمک است. من خیلی دوستش دارم. (همان‌طور که ملاحظه می‌کنید چون صحبت در مورد حیوان خانگی است و جنسیت آن را می‌دانیم از دو ضمیر she و her برای اشاره به آن استفاده می‌کنیم.)

استفاده از تخصیص‌گرها به جای ضمایر


تخصیص‌گرها یا determiners در زبان انگلیسی واژه‌هایی هستند که برای توصیف و یا معرفی اسم به‎‌کار می‌روند. برخی از تخصیص‌گرها از نظر نوشتار و تلفظ با ضمایر یکسان هستند.
مثلا that، this و غیره می‌توانند هم یک ضمیر باشند و هم یک تخصیص‌گر. تفاوت این دو در این است که ضمایر به‌تنهایی استفاده شده و در جایگاه فاعل یا مفعول جمله قرار می‌گیرند و بعد از خود نیاز به اسمی ندارند.
در حالی که تخصیص‌گرها نمی‌توانند به‌تنهایی به‌کار روند و بعد از خود نیاز به یک اسم دارند. مثلا:
That is a difficult question, but that woman knows the answer.

این سوال سختی است اما آن زن جواب را می‌داند. (در این مثال that اول یک ضمیر اشاره است و به‌تنهایی در جایگاه فاعل نشسته بدون آن‌که بعد از خود نیاز به اسمی داشته باشد. درحالی که that دوم یک تخصیص‌گر محسوب می‌شود و قبل از یک اسم یعنی woman آمده است.)

You have to try their lasagna! I’ve eaten a lot of lasagna in my life, but theirs is the best.
شما باید لازانیا آن‌ها را امتحان کنید! من در زندگی‌ام لازانیا زیادی خورده‌ام، اما مال آن‌ها بهترین است. (در این مثال their یک صفت ملکی و یک تخصیص‌گر محسوب می‌شود که بعد از خود نیاز به یک اسم دارد که lasagna است.
درحالی که theirs یک ضمیر ملکی است و به‌تنهایی و بدون نیاز به یک اسم پس از خود در جایگاه فاعل جمله نشسته است.)

گاهی پیش می‌آید که می‌توان در محاوره از بعضی تخصیص‌گرها به‌جای ضمیر استفاده کرد. به‌شرط آن‎‌که معنای جمله‌ واضح بوده و مبهم نباشد. در این صورت دیگر نیاز به آوردن اسم بعد از این تخصیص‌گرها نیست. مثلا:
A: Have you read any poems by Lorca?
B: Yes. I’ve read a few (poem by Lorca)

الف) هیچ شعری از لورکا خوندی؟

ب) آره، یه چندتایی (شعر از لورکا) خوندم. (در این مثال چون مشخص است که درباره اشعار لورکا صحبت می‌کنیم می‌توانیم بعد از تخصیص‌گر a few از اسم استفاده نکنیم و عبارت داخل پرانتز را حذف کنیم.)

آموزش فعل Be در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، فعل be بسیار پر کاربرد است و به شکل‌های مختلفی در جملات و عبارت‌ها دیده می‌شود. در ادامه شکل‌های مختلف be را آورده‌ایم، برای درک بهتر به مثل‌های جدول زیر دقت کنید.

فعل be در زمان حال ساده
+ I am, I'm You are, You're He/She/It is, He/She/It's We are,
we're, You are, you're, They are, they're


Am I? Are you? Is he/she it? Are we?
Are you? Are they?

- I am not, I’m not, You are not, You aren’t, You're not, He/She/It is not,
He/She/It isn’t,
He's not، We are not, We aren’t,
We're not, به
You are not,
You aren’t,You're not, They are not,
They aren't, They're not

فعل be در زمان گذشته‌ی ساده
+ I was ,You were ,He/She/It was We were, You were, They were

Was I? Were you? Was he/she/it? Were we? Were you? Were they?

- I was not, I wasn't, You were not, You weren't, He/She/It was not, He/She/It wasn't We were not, We weren't, You were not, You weren't, They were not, They weren't

فعل be در دیگر زمان‌ها
Past participle been
Present perfect has/
have been
Past perfect had been
Present participle being
Present continuous
am/is/are being
Past continuous
was/were being

آموزش رایگان زبان انگلیسی
گرامر ساده
فعل
آموزش فعل Be در زبان انگلیسی
آموزش فعل Be در زبان انگلیسی
فعل be در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد است. در این درس همه چیز را درباره be یاد می‌گیریم.

فعل

در زبان انگلیسی، فعل be بسیار پر کاربرد است و به شکل‌های مختلفی در جملات و عبارت‌ها دیده می‌شود. در ادامه شکل‌های مختلف be را آورده‌ایم، برای درک بهتر به مثل‌های جدول زیر دقت کنید.

فعل be در زمان حال ساده
+ I am, I'm You are, You're He/She/It is, He/She/It's We are, we're, You are, you're, They are, they're
? Am I? Are you? Is he/she it? Are we? Are you? Are they?
- I am not, I’m not, You are not, You aren’t, You're not, He/She/It is not, He/She/It isn’t, He's not We are not, We aren’t, We're not, You are not, You aren’t, You're not, They are not, They aren't, They're not
فعل be در زمان گذشته‌ی ساده
+ I was ,You were ,He/She/It was We were, You were, They were
? Was I? Were you? Was he/she/it? Were we? Were you? Were they?
- I was not, I wasn't, You were not, You weren't, He/She/It was not, He/She/It wasn't We were not, We weren't, You were not, You weren't, They were not, They weren't
فعل be در دیگر زمان‌ها
Past participle been
Present perfect has/have been
Past perfect had been
Present participle being
Present continuous am/is/are being
Past continuous was/were being
فعل be همراه با افعال مدال (modal verbs) کاربرد دارد:
It will be dark soon.
به زودی هوا تاریک میشه.

They might be tired.
آن‌ها ممکن است خسته باشند.

فعل be فعل ربطی محسوب می‌شود. در نتیجه کاربردهای مختلفی دارد، برای مثال در جایگاه‌های زیر از آن استفاده می‌شود:

همراه با عبارت اسمی:
My mother is a teacher.
مادر من معلم است.

Bill Clinton was the president of the US.
بیل کلینتون رئیس جمهور ایالت متحده بود.

همراه با صفت:
This soup is very tasty.
این سوپ خیلی خوشمزه‌‌ است.

The children were good.
بچه‌ها خوب بودند.

همراه با عبارت حرف‌اضافه‌ای (prepositional phrase)
John and his wife are from Manchester.
جان و همسرش اهل منچستر هستند.

The flowers are on the table.
گل‌ها روی میز هستند.

همراه با شکل ing دار فعل به منظور ساخت زمان استمراری:
We were walking down the street. Everything was wet.
مشغول قدم زدن در خیابان بودیم. همه‌ چیز خیس بود.

It had been raining for hours.
چند ساعت‌ بود که باران می‌بارید.

همراه با past participle برای ساخت حالت مجهول:
The house was built in 1890.
خانه در سال ۱۸۹۰ ساخته شد.

The street is called Montague Street.
این خیابان، خیابان مونتاگ نام دارد.

This car was made in Japan.
این ماشین در ژاپن ساخته شد.

می‌توانیم از یک سری از اسامی همراه با افعال be استفاده کنیم در صورتی که بعدش that clause قرار بگیرد:
The problem was that I had no money.
مشکل این بود که من پولی نداشتم.

The obvious explanation is that he simply forgot.
توضیح ساده این است که او فراموش کرد.

The danger is that the whole thing might catch fire.
خطر این است که ممکن است کلش آتش بگیرد.

.It’s a pity that the children aren’t here
چه حیف که بچه‌ها اینجا نیستند.

The lucky thing is that nobody was hurt.
قسمت خوش‌شانسی‌اش اینجاست که کسی آسیب ندید.

اسم‌هایی که به صورت متداول به این شکل استفاده می‌شوند عبارت هستند از:
answer
argument
assertion
belief
claim
explanation
feeling
hope
idea
(a) pity
rule
(a) shame
thing

از بعضی از اسامی همراه با be+to infinitive استفاده می‌کنیم:
The only way is to start all over again.
تنها راه این است که دوباره از اول شروع کنیم.

His answer is to work a bit harder.
پاسخ او این است که کمی بیشتر کار کن.

Her only hope was to find a new job as soon as possible.
تنها امیدش پیدا کردن شغل در زودترین حالت ممکن بود.
The easiest thing would be to ask your father.
آسان‌ترین راه پرسیدن از پدرت است.

اسامی‌ای که به صورت متداول به این شکل استفاده می‌شوند عبارت هستند از:
answer
decision
hope
idea
intention
promise
thing
way
wish

نکته: برای نظر دادن در مورد چیزی، از صفت همراه با it و فعل be و that clause یا wh-clause استفاده می‌کنیم، مثلا:
It’s not clear what happened.
اینکه چه اتفاقی افتاده واضح نیست.

It was amazing how he managed to escape.
اینکه چطور توانست فرار کند، معرکه بود.

صفاتی که به صورت متداول به این شکل استفاده می‌شوند عبارت هستند از:
awful
bad
clear
extraordinary
funny
good
interesting
lucky
obvious
possible
probable
sad
true
unlikely

💢💢💢💢💢💢💢
آموزش افعال گذرا (transitive) و ناگذر (intransitive) در زبان انگلیسی


فعل گذرا
فعل‌های گذرا فعل‌هایی هستند که برای کامل شدن معنی، علاوه بر نهاد، نیاز به مفعول یا مسند یا متمم دارند. برای مثال:

I enjoyed the party.
من از مهمانی لذت بردم.

در جمله‌ بالا فاعل I، فعل enjoyed و مفعول the party است.

William likes chocolate.
ویلیام شکلات دوست دارد.

در جمله‌ بالا فاعل William است، فعل likes و مفعول chocolate.

فعل ناگذر
فعل ناگُذر یا intransitive (فعل لازم) فعلی است که به مفعول نیازی نداشته باشد. پس برای کامل شدن معنی جمله‌ای که در آن قرار گرفته است، فقط نیاز به فاعل است. پس افعال intransitive یا ناگذر نمی‌توانند مفعول مستقیم داشته باشند. این افعال همچنین نمی‌توانند جملات مجهول بسازند.

They arrived.
آن‌ها رسیدند.

(فاعل they و فعل arrived است و در جمله هیچ مفعولی وجود ندارد.)

نکته:

خیلی از افعال هم می‌تواند گذرا هم ناگذر باشند:

John ate the pizza
(transitive).
جان پیتزا را خورد.

(گذرا)

John ate
(intransitive).
جان خورد.

(ناگذرا)

همچنین بعضی از افعال که بیشتر از یک معنی دارند می‌توانند با توجه به معنی‌ای که در جمله دارند گذرا یا ناگذر باشند.

I see the mountains (see = see with your eyes, transitive).
کوه‌ها را می‌بینم. (دیدن با چشم، گذرا)

I see (see = understand, intransitive).
می‌فهمم (see: به معنی متوجه شدن، ناگذر)

👈🔹 سریال هیجان انگیز بریکینگ بد
Bad breaking

حالت مجهول (passive) و معلوم (active) در زبان انگلیسی

برای این که همه چیز را درباره‌ی گرامر معلوم و مجهول بدانید، توصیه می‌کنیم این مقاله را بخوانید.

دانلود بهترین اپ آموزش زبان انگلیسی + تعیین سطح رایگان

در درس گذشته به توضیح افعال گذرا و ناگذر پرداختیم، همانطور که گفتیم افعال ناگذر نمی‌توانند مجهول باشند بنابراین فعل‌های transitive (گذرا) می‌توانند هم مجهول و هم معلوم باشند:
Active معلومPassive 
مجهول.
The hunter killed the lion
شکارچی شیر را کشت.
>.The lion was killed by the hunter
شیر توسط شکارچی کشته شد.
.Someone has cleaned the windows
یک نفر پنجره را تمیز کرده است
The windows have been cleaned
پنجره تمیز شده است.

ساختار افعال مجهول به شکل فعل be به علاوه‌ شکل سوم فعل می‌باشد، برای درک بهتر به جدول زیر نگاه کنید:
bepast participleEnglishisspoken.all over the worldThe windowshave beencleaned.Lunchwas beingserved.The workwill befinished.soonTheymight have beeninvited.to the party
اگر در جملات مجهول بخواهیم فاعل یا انجام‌دهنده‌ کار را نشان دهیم از by استفاده می‌کنیم:
She was attacked by a dangerous dog.
او مورد حمله‌ یک سگ خطرناک قرار گرفت.
The money was stolen by her husband.
پول توسط همسرش دزدیده شد.
مصدر مجهول یا
passive infinitive
از فعل to be همراه با شکل سوم فعل یا همان past participle تشکیل می‌شود:
The doors are going to be locked at ten o’clock.
درها قرار است ساعت 10 قفل شوند.
You shouldn’t have done that. You ought to be punished .
نباید آن کار را انجام می‌دادید. باید مجازات شوید.
گاهی اوقات از فعل get همراه با شکل سوم فعل برای ساختن حالت مجهول استفاده می‌کنیم:
Be careful with that glass. It might get broken.
مراقب آن لیوان باشید. ممکن است بشکند.
Peter got hurt in a crash.
پیتر در یک تصادف آسیب دید.
در جملات مجهول می‌توانیم از indirect object یا همان مفعول غیر مستقیم به عنوان فاعل فعل مجهول استفاده کنیم، مثلا:
activepassiveI gave him a book for his birthday.>He was given a book for his birthday.Someone sent her a cheque for a thousand euros.>She was sent a cheque for a thousand euros.
می‌توانیم از افعال عبارتی یا
phrasal verb
ها در حالت مجهول استفاده کنیم:
activepassive.They called off the meeting
آن‌ها جلسه را کنسل کردند.>
The meeting was called off
 جلسه کنسل شد
His grandmother looked after him مادربزرگش از او نگهداری کرد.>
.He was looked after by his grandmother
او توسط مادربزرگش مراقبت میشد..
They will send him away to school
آن‌ها او را به مدرسه خواهند فرستاد.>
He will be sent away to school او به مدرسه فرستاده خواهد شد.
بعد از بعضی از افعال که در حالت مجهول بسیار پرکاربرد هستند، از to-infinitive استفاده می‌شود.
افعالی پرکاربردی که با to-infinitive همراه می‌شوند عبارت هستند از:
be supposed tobe expected tobe asked tobe told tobe scheduled tobe allowed tobe invited tobe ordered to
John has been asked to make a speech at the meeting.
از جان خواسته شده‌ است که در جلسه سخنرانی کند.
You are supposed to wear a uniform.
شما قرار است لباس فرم بپوشید.
The meeting is scheduled to start at seven.
جلسه قرار است ساعت ۷ شروع شود.

👈🔹مجموعه کامل گرامر پانصد ویدیو به زبان فارسی و انگلیسی

I go …… a meal
چه حرف اضافه ای بزارم؟

1- I go to school.
برای مکان ها از حرف اضافه ی to استفاده میکنیم

2- I go by bus.
برای وسایل نقلیه از حرف اضافه ی by استفاده میکنیم( به معنی به وسیله ی)

3- I go with my friends.
برای افرادی که باهاشون میریم از حرف اضافه ی with استفاده میکنیم

4- I go on a date.
من سر قرار میرم.

🔸🔸▬🔸 خودآموز مکالمه🔸▬🔸
👉🔹American English File
امریکن انگلیش فایل
زبان + انگيزه = فرصت،
شعار مجموعه جديد American English File مي باشد.

گرامر زبان انگلیسی - مدرسه مکالمه مبتکر یادگیری انگلیسی در منزل

برای دیدن مطالب وارد پست شوید

حالت مجهول (passive) و معلوم (active) در زبان انگلیسی

برای این که همه چیز را درباره‌ی گرامر معلوم و مجهول بدانید، توصیه می‌کنیم این مقاله را بخوانید.

دانلود بهترین اپ آموزش زبان انگلیسی + تعیین سطح رایگان

در درس گذشته به توضیح افعال گذرا و ناگذر پرداختیم، همانطور که گفتیم افعال ناگذر نمی‌توانند مجهول باشند بنابراین فعل‌های transitive (گذرا) می‌توانند هم مجهول و هم معلوم باشند:
Active معلومPassive 
مجهول.
The hunter killed the lion
شکارچی شیر را کشت.
>.The lion was killed by the hunter
شیر توسط شکارچی کشته شد.
.Someone has cleaned the windows
یک نفر پنجره را تمیز کرده است
The windows have been cleaned
پنجره تمیز شده است.

ساختار افعال مجهول به شکل فعل be به علاوه‌ شکل سوم فعل می‌باشد، برای درک بهتر به جدول زیر نگاه کنید:
bepast participleEnglishisspoken.all over the worldThe windowshave beencleaned.Lunchwas beingserved.The workwill befinished.soonTheymight have beeninvited.to the party
اگر در جملات مجهول بخواهیم فاعل یا انجام‌دهنده‌ کار را نشان دهیم از by استفاده می‌کنیم:
She was attacked by a dangerous dog.
او مورد حمله‌ یک سگ خطرناک قرار گرفت.
The money was stolen by her husband.
پول توسط همسرش دزدیده شد.
مصدر مجهول یا
passive infinitive
از فعل to be همراه با شکل سوم فعل یا همان past participle تشکیل می‌شود:
The doors are going to be locked at ten o’clock.
درها قرار است ساعت 10 قفل شوند.
You shouldn’t have done that. You ought to be punished .
نباید آن کار را انجام می‌دادید. باید مجازات شوید.
گاهی اوقات از فعل get همراه با شکل سوم فعل برای ساختن حالت مجهول استفاده می‌کنیم:
Be careful with that glass. It might get broken.
مراقب آن لیوان باشید. ممکن است بشکند.
Peter got hurt in a crash.
پیتر در یک تصادف آسیب دید.
در جملات مجهول می‌توانیم از indirect object یا همان مفعول غیر مستقیم به عنوان فاعل فعل مجهول استفاده کنیم، مثلا:
activepassiveI gave him a book for his birthday.>He was given a book for his birthday.Someone sent her a cheque for a thousand euros.>She was sent a cheque for a thousand euros.
می‌توانیم از افعال عبارتی یا
phrasal verb
ها در حالت مجهول استفاده کنیم:
activepassive.They called off the meeting
آن‌ها جلسه را کنسل کردند.>
The meeting was called off
 جلسه کنسل شد
His grandmother looked after him مادربزرگش از او نگهداری کرد.>
.He was looked after by his grandmother
او توسط مادربزرگش مراقبت میشد..
They will send him away to school
آن‌ها او را به مدرسه خواهند فرستاد.>
He will be sent away to school او به مدرسه فرستاده خواهد شد.
بعد از بعضی از افعال که در حالت مجهول بسیار پرکاربرد هستند، از to-infinitive استفاده می‌شود.
افعالی پرکاربردی که با to-infinitive همراه می‌شوند عبارت هستند از:
be supposed tobe expected tobe asked tobe told tobe scheduled tobe allowed tobe invited tobe ordered to
John has been asked to make a speech at the meeting.
از جان خواسته شده‌ است که در جلسه سخنرانی کند.
You are supposed to wear a uniform.
شما قرار است لباس فرم بپوشید.
The meeting is scheduled to start at seven.
جلسه قرار است ساعت ۷ شروع شود.

🔊📖ESL podcastمهم
یکی از محبوب ترین و کاملترین پادکست های آمریکایی است

تفاوت صفت و قید در انگلیسی چیست؟
تفاوت ساختار صفت و قید در انگلیسی

تفاوت صفت و قید در انگلیسی چیست؟
تفاوت اصلی صفت و قید در انگلیسی بر حسب انواع و کار آن‌ها در جمله سنجیده می‌شود. صفت‌ها در زبان انگلیسی اسم‌ها و ضمیرها را تغییر می‌دهند اما قیدها روی فعل، صفت و قیدهای دیگر تاثیر می‌گذارند.

کلمه‌ای که در جمله به سوال‌های «کدام»، «چه نوع» و «چندتا» پاسخ می‌دهد یا کلمه‌ای که اسم، ضمیر، افراد، اشیا یا مکان‌ها را توصیف می‌کند صفت است. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید.

He bought an expensive car last week.
او هفته پیش ماشین گران‌قیمتی خرید.

(گران‌قیمت نوع اسم را مشخص می‌کند، پس صفت محسوب می‌شود.)

Her friend Sara is a clever girl.
دوست او، سارا، دختر باهوشی است.

(باهوش ویژگی اسم را توصیف می‌کند، به همین دلیل صفت است.)

They live in an old house.
آن‌ها در خانه‌ای قدیمی زندگی می‌کنند.

(قدیمی نوع اسم را توصیف می‌کند، بنابراین صفت است.)

قید در زبان انگلیسی کلمه‌ای است که به سوال‌های «چطور»، «چه وقت»، «کجا» و «چقدر» پاسخ می‌دهد یا صفت، فعل و قیدهای دیگر جمله را تغییر می‌دهد. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید.

He talked nervously.
او با اضطراب حرف می‌زد.

(با اضطراب حالت فعل را بیان می‌کند، بنابراین قید محسوب می‌شود.)

It was extremely cold.
هوا به‌شدت سرد بود.

(«به‌شدت» حالت فعل را بیان می‌کند و قید است.)

They always walk quickly.
آن‌ها همیشه سریع راه می‌روند.

(سریع حالت فعل را بیان می‌کند، بنابراین قید است.)

تفاوت ساختار صفت و قید در انگلیسی
همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم تفاوت صفت و قید در انگلیسی به کلمه‌ای بستگی دارد که از آن‌ها تاثیر می‌پذیرد. ساختار و کاربرد این دو نقش در جمله نیز تفاوت‌هایی دارند. در ادامه به هر دو ساختار اشاره می‌کنیم.

ساختار قید در جمله انگلیسی
پیش‌تر اشاره کردیم که قید در جمله انگلیسی بر روی فعل، صفت یا قیدهای دیگر تاثیر می‌گذارد و تغییری در معنای آن‌ها ایجاد می‌کند. فرمول کلی کاربرد قید همراه فعل به شکل زیر است:

Subject + Verb + Adverb

به مثال‌های زیر از این کاربرد توجه کنید.

He drove carefully on the highway.
او با دقت در بزرگراه رانندگی کرد.

They could sell her house quickly.
آن‌ها می‌توانستند خانه او را سریع بفروشند.

Our neighbors' dog always barks at us loudly.
سگ همسایه ما همیشه با صدای بلند به ما پارس می‌کند.

وقتی قید در جمله انگلیسی روی صفت تاثیر می‌گذارد، در واقع میزان یا شدت آن را نشان می‌دهد. فرمول کلی کاربرد قید همراه با صفت به شکل زیر است:

Subject + Verb + Adverb + Adjective

مثال‌های زیر را در نظر بگیرید تا با این کاربرد بهتر آشنا شوید.

John bought her a necklace which was horribly expensive.
«جان» برای او گردنبندی خرید که بسیار گران‌قیمت بود.

She was terribly sorry for being late again.
او از این‌که دوباره دیر کرد، بسیار متاسف بود.

وقتی قید در جمله روی قید دیگری تاثیر می‌گذارد، معمولا قید اول میزان و شدت قید دوم را نشان می‌دهد. فرمول کلی ساختار دو قید در جمله به شکل زیر است:

Subject + Verb + Adverb + Adverb

مثال‌های زیر را در نظر بگیرید تا با این ساختار بهتر آشنا شوید.

They played terribly badly last weekend.
آن‌ها هفته پیش «به‌شدت» بد بازی کردند.

He usually does his homework absolutely correctly.
او معمولا تکالیف خود را کاملا درست انجام می‌دهد.

👉🔹IELTS Cambridge Practice
من بخام آیلتس شرکت کنم اینو از دست نمیدم