#تلنگر
#وطن

امروز هفتم تیر سالروز بمباران شیمیایی سردشت، به دست ارتش صدام و با بمبهای شیمیایی اروپایی و آمریکایی است.

روزی که دنیا چشمهایش را بست تا هموطنان بیگناه ما، از زن و مرد و کودک و پیر و جوان، قتل عام شوند ...

در این ویدیو برژینسکی، مشاور پیشین امنیت ملی رییس جمهور آمریکا، آشکار می‌کند که آمریکا نه تنها از بمباران شیمیایی ایران به دست ارتش بعث آگاه بود، بلکه به رژیم بعث گرای دقیقی می‌داد که کجا را بمباران شیمیایی کند! تا شمار کشته‌های ایرانی بیشتر باشد!!

⬅️ اگر خدای ناکرده روزی آرامش سرزمینمان از سر غفلت و بی‌کفایتی ما بهم بخورد، همه‌ی دنیا روی کمترین شعله‌ای، بنزین خواهند ریخت. هشیار باشیم و این گنج چند هزار ساله را با جان و مال و آبرو پاسداری کنیم.
#تاریخ

@ThinkTogether🌱

#بخشی از یک کتاب

همه ی اینها تقصیر خودمان است که می‌دانیم و هیچ اقدامی نمی‌کنیم. همین بی‌علاقگی و ندانم‌کاری جلوی هر اقدام سودمندی را گرفته.
هر کس می‌گوید: به من چه؟! هرکس می خواهد در میان این هرج و مرج و بخور و بچاپ به بهانه‌ی اینکه از نان خوردن نیفتیم، گلیم خودش را از آب بیرون بکشد و [بنابراین] دست به اصلاحات اساسی نمی‌زنیم.

📖 حاجی آقا
✍ صادق هدایت

@ThinkTogether🌱

#چکامه

وطن یعنی شفا، قانون، اشارات
خرد، بنشسته در قلب عبارات ...
🎙 مصطفا بادکوبه‌ای

@ThinkTogether🌱

#یادداشت
#فرهنگ

فرهنگ ایران و سند بزرگ هویت ملی ما یعنی شاهنامه‌ی فردوسی، در دوران غلبه‌ی عناصر ترک و عرب رویید و بالید و در مدت هزار سال در برابر سیل تازشهای ترک و مغول و تیمور و عثمانی و روس همچنان پاسدار فرهنگ ایران بوده‌است. شاهنامه از آغاز سده‌ی چهاردهم خورشیدی، با توجه به ماهیت هویت‌بخشی و محوری خود، بیش از دیگر آثار و اندوخته‌های ایرانی، مورد تازش غربزدگان و هویت‌باختگان و روشنفکرنمایان قرارگرفته‌است.

در صد سال گذشته، نفوذ و گسترش فرهنگ غربی، آفتی گسترده و پنهان بوده‌است که همچون موریانه فرهنگ دیرینه‌ی ایرانی را فرسوده و تلاش نموده تا بیشتر نمودهای فرهنگ ملی را از عرصه‌ی زندگی مردم به محافل علمی و دانشگاهها و نمایشگاهها و بالاخره موزه‌ها منتقل سازد.
پس از جنگ دوم جهانی، روشنفکرنمایان هم به آفت نخست پیوستند. روشنفکرنمایی، معجونی از ادعای تجدد و انسان‌دوستی و چپگرایی و آزادیخواهی و شیفتگی به سوسیالیسم و سنت‌شکنی بود. روشنفکرنمایان بدون درک فرهنگ ملی، برای انزوای سنتها و عناصر فرهنگی و اجتماعی، حتا اخلاق و آرمانهای ایرانی، تلاش کردند و در اذهان پیروان معصوم و ناآگاه خود به خصوص جوانان، این تصور را به وجود آوردند که همه‌ی سنتها و عناصر دینی و ملی باید واپسگرا و استبدادی شمرده شده، از عرصه‌ی زندگی و فرهنگ ایران زدوده شوند.

این دو آفت و آسیب، با دشمنی آشکار به میدان نیامدند، بلکه با چهره‌ای گمراه‌کننده، برای ریشه‌دوانی خود، زمان‌خریده و زهر خود را در جان و روح جامعه‌ی ایران کارگر ساختند. فرهنگ مهاجم غربی، همزمان با ستایش از فرهنگ و آیینهای ایرانی، جای آنها را بیرون از زندگی مردم و در موزه‌ها می‌پسندد! و روشنفکرنمایی از طریق مقاله و کتاب و سخنرانی -بر مبنای ایدئولوژی و مرام مورد علاقه‌ی خود-، پایه‌ها و ریشه‌های فرهنگ ملی را نشانه گرفته‌است و تلاش نموده با ایجاد بدبینی و لجبازی و تحقیر نسبت به فرهنگ و هویت ملی، به چیرگی فرهنگ بیگانه و فراموشی بلکه تحقیر هویت و آرمانهای ایرانی کمک نماید.

امروزه که آسیبهای چند دهه زدودن فرهنگ ملی و بی‌اعتنایی به گنجهای فرهنگی (همچون شاهنامه) آشکار شده‌اند، و با توجه به آمادگی و خیزش تازه‌ای که در سطح ملی و منطقه‌ای برای بازگشت به روزهای بزرگی ایران، در لایه‌هایی از ملت و حکومت، در جریان است، جا دارد سیاستهای فرهنگی در این باره، مورد بازنگری بنیادین قرارگیرند و متناسب با خیز نظامی و سیاسی، ساختار فرهنگ و آموزش و پرورش فرزندان ایران هم، به هویت ملی فاخر ایرانی و گنجهای فرهنگی آن همچون شاهنامه‌ی فردوسی تکیه نماید.

✍ بابک مهرآیین

@ThinkTogether🌱

#سرباز_وطن

تیمسار سرلشگر حسن آبشناسان در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۱۵ در نازی‌آباد تهران، به دنیا آمد. وی پس از گذراندن دانشکده افسری، دوره‌های تکاوری و دوره‌‌ی عالی ستاد فرماندهی را نیز پشت سر گذاشت.

شهید آبشناسان فرماندهی بود که با وجود آفریدن حماسه‌های بسیار، آنچنان که شایسته‌ی اوست به نسل امروز شناسانده نشده است. در توصیف شخصیت او از توانایی خیره‌کننده‌ای که در روشهای نظامی و شگردهای رزمی داشت و دانش‌ و توان کم نظیرش در فرماندهی میدان جنگ سخن گفته‌اند... کسی که صدام حسین برای سرش جایزه تعیین کرده بود و ارتش بعث هراس داشت به دشت عباس، محل جاگیری نیروهای زیر فرمان او بیاید؛ حسن آبشناسان، فرمانده نیروهای مخصوص ارتش (کلاه‌سبزها) در آغاز جنگ، با یک گروه تکاور، کاری کرد که در رادیو عراق گفته شد یک لشگر از نیروهای ایرانی در دشت عباس مستقر هستند.

ایشان در جایگاه فرماندهی لشگر، هشتم مهر ۱۳۶۴ در خط مقدم نبرد به شهادت رسید و این نشانگر بی‌باکی و روحیه‌ی تکاوری آن فرمانده شهید بود. یادش گرامی و راه سربازی وطن پر رهرو باد🇮🇷❤️

@ThinkTogether🌱

#وطن
#چکامه

بر بلندای سبلان
هنوز شمشیر انتقامت طنین افکن است
و نوای آزادی تنبورت
از فراز قلعه
به آرامی
در رگ تاریخ این وطن جاریست

بابک ای آزاده مرد!
تو در کدامین گوشه از این قلعه
با دستهای بریده‌ات
هنوز بر تنبور آزادی چنگ می زنی؟

بابک ای آزاده مرد
یارانت کجا رفتند
که دیگر شمشیرهاشان
به خونخواهی گلپونه‌های
دشتهای سوخته ایران
معتصمها را
به تن نمی‌لرزانند

بابک ای آزاده مرد
شب بس تاریک است و هولناک
گرچه افشینها با ماست
ما هنوز تنهاییم
به تنهایی قلعه فراموش شده‌ات در سبلان
ما هنوز تنهاییم

🎼 موسیقی متن: تنبورنوازی فراز کاویانی
🏔 قلعه بابک

@ThinkTogether🇮🇷🌱

#تاریخ

🗞 موافقت‌نامه‌ی سایکس-پیکو یا موافقت‌نامه‌ی آسیای کوچک، سازشی محرمانه میان بریتانیا و فرانسه بود که در روز ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۲۹۵ (نهم می ۱۹۱۶) همزمان با جنگ جهانی اول و با چراغ سبز روسیه و ایتالیا برای بخش کردن سرزمینهای امپراتوری عثمانی امضا شد. این توافقنامه نامش را از سایکس بریتانیایی و پیکوی فرانسوی گرفته‌است که آن را به نمایندگی از دولتهایشان امضا کردند.

گفتگوهای آغازین این توافقنامه، پیش از شکست امپراتوری عثمانی انجام پذیرفته بود و پیش شرط آن، شکست عثمانی در جنگ بود. پیرو تفاهم نخستین، قرار بود بخشهای بیرون از شبه جزیره‌ی عربستان به حوزه‌ی کنترل و نفوذ انگلیس و فرانسه بخش گردند، به این گونه که کنترل بخشهایی که امروزه جنوب اسراییل، فلسطین، اردن، جنوب عراق نامیده می‌شوند و منطقه‌ی کوچکی دربرگیرنده‌ی بندر حیفا و عکا، به انگلیس واگذار شود و فرانسه نیز کنترل جنوب‌شرقی ترکیه امروزی و بخشهای شمالی عراق و سراسر سوریه و لبنان را به دست بگیرد.

همچنین در تفاهمنامه‌ی نخستین آمده بود که استانبول و تنگه‌ی بسفر و همچنین بخشهای ارمنی‌نشین در شرق ترکیه‌ی امروزی به امپراتوری روسیه واگذار خواهد گردید. آناتولی جنوبی نیز به ایتالیا می‌رسید.
بخشی از فلسطین نیز پیرو این قرار، زیر سرپرستی همه‌ی این چند کشور مدیریت می‌شد.

این تفاهم‌نامه اگرچه پیرو رخ‌دادن انقلاب بلشویکی در روسیه -در ۱۹۱۷م- بند به بند انجام نشد، ولی چهارچوب اصلی توافق میان کشورهای اروپایی برای مدیریت و بخش‌بندی سرزمینهای عثمانی گردید.
در ۱۹۲۰م در کنفرانس سن‌ریمو، احکام سرپرستی این سرزمینها بر پایه‌ی همین تفاهمنامه امضا شد.

پیرو رخ‌دادن انقلاب بلشویکی در ۱۹۱۷م در روسیه (همزمان با پایان جنگ و پیاده‌کردن این توافق) و پیگیری نکردن سهم روسیه از سرزمینهای عثمانی، جمهوری ترکیه پس از چهار سال جنگ با انگلیسها، در بخشهایی که قرار بود سهم روسیه و ایتالیا باشند، سر برآورد. (روسیه‌ی انقلابی نه تنها سهم خود را پیگیری نکرد، بلکه بنا به فضای انقلابی آن سالها، پشتیبان پیدایش جمهوری ترکیه بود)

پژوهشگران ژئوپولتیک بر این باورند که عملکرد انگلستان و فرانسه در برخورد با سرزمینهای به جا مانده از امپراتوری عثمانی به گونه‌ای بوده است که زمینه‌ی کشمکشها و جنگهای دیگری را در منطقه فراهم نماید.

@ThinkTogether🌱

#دانستنی

🗺 دزدان دریایی یا نیروهای نیابتی قدرتهای دریایی
🎙 ایمان فانی

💬 وارون آنچه بیشتر ما گمان می‌کنیم، دزدان دریایی مشتی تبهکار یا جستجوگران گنج نبودند. دزدان دریایی، نیروهای نیابتی کشورهایی مانند انگلستان بودند که دریاها را برای کشورهای رقیب ناامن می‌کردند.
دزدان دریایی گاهی برای انگلستان چنان خدمتی در راستای تخریب بازرگانی کشورهای رقیب و ثروت آفرینی ملی انجام دادند، که شماری از آنها از دربار انگلیس لقب سر دریافت نمودند.

💥 در شماری کشورها اگر دزد دریایی هم به کشورشان خدمت کند، قدردانی می‌کنند. در صد سال گذشته ما از خدمتگزاران ایران، کجا و چگونه قدردانی کرده‌ایم؟!

@ThinkTogether🌱

#ژئوپولتیک
#دیدگاه

🗺 بخشی از مصاحبه با پیتر زایهان، مارس ۲۰۲۰

خبرنگار: به نظر شما بدون حضور آمریکا، در خاورمیانه چه رخ می‌دهد؟

زایهان: [...] با وجود جنگ یمن و سوریه، این آرامترین دوران در تاریخ خاورمیانه است[...] اگر آمریکا این منطقه را ترک کند، ایران و عربستان خیلی زود یقه‌ی هم را خواهند‌گرفت[...] ایرانیها می‌خواهند بر سراسر منطقه فرمانروایی کنند. سعودیها قصد مشابهی ندارند، چرا که می‌دانند هیچکس در خاورمیانه به آنها احترام نمی‌گذارد. آنها پتانسیل این کار را هم ندارند. پس آنها همه چیز را خواهند سوزاند. آنها اکنون آرام هستند چون نیم‌امیدی دارند که آمریکا در امور دخالت کند، ولی اگر به کل از دخالت آمریکا در برابر برتری‌ ایران ناامید شوند، آنگاه نمایش آغاز می‌شود[...] آنها برای حفاظت خود در برابر ایران، به اسراییل پناه خواهند‌برد. اسراییل هم استقبال خواهد‌کرد، چرا که اگر مسلمانها با هم درگیر باشند، کسی با اسراییل کاری ندارد[...] سعودیها حتا شاید از پاکستان یا اسراییل سلاح هسته‌ای بخرند. چون آنها حریف ارتشِ کارآزموده‌ی ایران نیستند. در حقیقت ارتش عربستان بیرون از گاراژ کارایی ندارد [...]

@ThinkTogether🌱

#فرهنگ

⭕️ ده عامل مهم فراگیرشدن سخنان پوچ و بی‌پایه
@ThinkTogether

1⃣ با تحقیق بیگانه‌ایم: سیستم آموزشی ما مبتنی بر تحقیق نیست؛ لذا ما ایرانیان هیچگاه روشِ شناختِ درست از غلط را یاد نگرفته‌ایم. همیشه چیزی برای یاد گرفتن به ما داده‌‌شده و ما بلعیده‌ایم! عادت کرده‌ایم که اطلاعات ورودی درست هستند. گویا سند و منبع برایمان مهم نیست. به راحتی می‌پذیریم و به راحتی انتقال می‌دهیم. در قریب به اتقاق ادعاهای پوچ، به هیچ منبعی اشاره نشده، ولی آن را قبول می‌کنیم.

2⃣ بیگانه با مطالعه هستیم: حتی نوشته‌های معروف از نویسندگان و شاعران شهیر کشورمان را نمی‌شناسیم! این است که به راحتی می‌شود جملات و عباراتی را به یک کتاب یا نویسنده یا شاعر بزرگ نسبت داد. یا از سوی مقابل بسیاری وقتها نمی توانیم از حکمت نهفته در سخنان بزرگانمان برای چاره‌جویی در مشکلات بهره ببریم.

3⃣ تاثیر منفی سنت گرایی: باورهای دینی و سنتی، ما را در برخی مسایل از «تحقیق» بر حذر داشته و به «تقلید» فرا می‌خواند. بخشی از مزخرفگوییها نیز با استفاده از همین ضعف نهادینه، هویت ما را نشانه می‌گیرند و با ظاهری مقبول، چنان با عقاید و باورهای مذهبی ما آمیخته می‌شوند که بررسی و رد آن به صورت علمی بسیار سخت و گاه برای عده ای شک کردن در صحت سخن، به علت شناخت ضعیف از موضوع خطایی بزرگ تلقی می‌شود!
@ThinkTogether
4⃣ منابع مورد اعتماد را نمی‌شناسیم: باز هم به علت عدم شناخت صحیح از روش تحقیق، به منابع ضعیف اکتفا می‌کنیم. این نوعِ دیگری از زودباوری ماست. به عنوان مثال لینک مربوط به یک وبلاگ یا یک سایت گمنام خبری برای عده‌ای به عنوان منبع قابل قبول است. هیچگاه از خودمان نمی‌پرسیم که اگر این خبر صحت دارد، منابع معتبر کجا هستند؟!
همچنین منابعی به عنوان دانشنامه‌ی آزاد (از جمله ویکی‌پدیا) وجود دارند که قابل اعتماد نیستند! جالب است بدانید در بسیاری از این سایتها کاربران اجازه‌ی اضافه کردن نظرشان را دارند (مثلن ویکی‌پدیا). این روش به کاربران اجازه می‌دهد به توسعه‌ی منابع یا بهبود آن کمک کنند؛ ولی متاسفانه در مواردی استفاده‌ی منفی از آن می شود!

5⃣ عدم وجود رسانه‌های مستقل و مورد اعتماد: به نظر می‌رسد در ایران افکار عمومی اعتماد چندانی به رسانه‌های داخل کشور ندارند و آنها را جانبدارانه می‌انگارند. این مشکل حتی در مورد اندک روزنامه‌ های منتقد یا شبه مستقل نیز به صورت دیگری خود را نشان می‌دهد. تجربه‌ی توقیف و تعطیل شدن رسانه‌های مخالف، پنداره‌ی وجود سانسور و تحت فشار بودن رسانه‌ها را در ذهن ایرانیان تثبیت کرده است. همین عدم اعتماد عمومی باعث شده است گاهی خبرها و داستانهای شنیده شده در تاکسی و… از اخبار رسانه‌های شناسنامه دار جدیتر گرفته شود و در این میان شایعات، راه خود را آسانتر هم پیدا می‌کنند!
باید پذیرفت که تقریبن رسانه‌ی معتبر و فعالی در تقابل با صدها سایت و نشریه‌ی منتشر کننده‌ی ادعاهای واهی و سخنان بی پایه و شایعات وجود ندارد و اقبال عمومی به شایعات بیشتر از روشنگری درباره‌ی آنهاست.
به چشم می‌توان دید که خبر روشنگرانه حتی یک دهم خود یک ادعا یا شایعه تکثیر نمی‌شود! یا حتی گاهی عده‌ای از به سخره گرفته شدن به وسیله‌ی یک شایعه‌ساز ناراحت نمی‌شوند، ولی از روشنگری دیگران در ارتباط با آن موضوع برمی‌آشوبند!
@ThinkTogether
6⃣ تحلیل احساسی و متعصبانه و غیر منطقی مسایل ناشی از حب و بغض ما به موضوع آن سخن: ما سخنانی که برایمان خوشایند است باور می کنیم، ولو اگر دروغ هستند و چیزهایی که دوست داریم واقعی باشند را بدون تحقیق می پذیریم.

7⃣ علاقه ما به داستانهای محیرالعقول عامه پسند.

8⃣ حس شیرینِ قرار گرفتن در مرکز توجه: کسی که شایعه‌ای را بازنشر می‌کند یا حرف عجیبی می زند، به سرعت مورد توجه عوام قرار می‌گیرد.

9⃣ اسطوره سازی: دوست داریم همیشه یک انسان را فرابشری و بسیار خاص معرفی کنیم و در مقابل این ابرقهرمانان همیشه ضدقهرمانهایی می‌سازیم!

🔟 ناآگاهی از پیامد انتشار سخنان بی پایه: بسیاری از ما به پیامدهای احتمالی انتشار سخنان بی‌پایه توجه نمی‌کنیم. در واقع به راحتی ادعایی را باز نشر می‌کنیم، بدون اینکه فکر کنیم اگر کسی این سخن را باور کرده و جدی تلقی کند، چه اتفاقی خواهد افتاد. بسیاری از این سخنان پوچ، پیامدهای جدی حیثیتی، مالی و روحی چه در بعد فردی و حتا گاه در بعد ملی دارند.

@ThinkTogether🌱

#وطن
#چکامه

آرش کمانگیر سروده‌ی سیاوش کسرایی
با خوانش دکتر ایمان فانی

💬 این چکامه شرح دل وطنپرستان در این روزگار است. به گوش دل بنیوشیم که اندرزها و تلنگرها و رهنماییها دارد.
 
دلم از مرگ بیزار است؛
که مرگ اهرمن‌خو آدمیخوار است.
ولی، آن دم که زاندوهان روان زندگی تار است؛
ولی، آن دم که نیکی و بدی را گاه پیکار است؛
فرو رفتن به کام مرگ شیرین است.
همان بایسته‌ی آزادگی این است.
 
هزاران چشم گویا و لب خاموش
مرا پیک امید خویش می‌داند.
هزاران دست لرزان و دل پر جوش
گهی می‌گیردم، گه پیش می‌راند.
 
پیش می‌آیم.
دل و جان را به زیورهای انسانی می‌آرایم.
به نیرویی که دارد زندگی در چشم و در لبخند،
نقاب از چهره‌ی ترس آفرین مرگ خواهم‌کند.»
 
نیایش را، دو زانو بر زمین بنهاد.
به سوی قله‌ها دستان زهم بگشاد:
“بر آ، ای آفتاب، ای توشه‌ی امید!
بر آ، ای خوشه‌ی خورشید!
تو جوشان چشمه‌ای، من تشنه‌ای بیتاب.
برآ، سر ریز کن، تا جان شود سیراب.
 
چو پا در کام مرگی تند خو دارم،
چو در دل جنگ با اهریمنی پرخاشجو دارم،
به موج روشنایی شست و شو خواهم؛
ز گلبرگ تو، ای زرینه گل، من رنگ و بو خواهم"...

#وطنپرستم

@ThinkTogether🇮🇷🌱
 

#تلنگر

⁉️ آیا وطن را سربازان ما با خوردن نان خالی پاسداری کردند تا چند سال بعد انگل‌زاده‌ها آن را چپاول کنند؟!
این اندوه را با که می‌توان گفت؟
#سرباز_وطن

@ThinkTogether🌱

#تاریخ ایران

🔆 گذری به تاریخ و تمدن ایران باستان
🔢 بخش پنج: پادشاهی پارسها و کوروش بزرگ
🎙 تورج دریایی، استاد تاریخ باستان در دانشگاه اروین کالیفرنیا

💬 قدیمیترین نشانه‌ای که از پارسها به دست ما رسیده‌است، به متون آسوری بازمی‌گردد که از پارسوماشهای باشنده در استانهای آذربایجان امروزی، نام برده‌اند. پارسوماشها یا پارسها، بعدها به مناطق جنوبی ایران کوچیدند و استانهای فارس و خوزستان و کرمان امروزی را برای زیستن برگزیدند. یکی از این تیره‌های پارس، تیره‌ی هخامنش بود ...

بخشهای پیشین را اینجا ببینید:
بخش یک بخش دو
بخش سه بخش چهار

@ThinkTogether🌱

#زندگی
#بخشی از یک کتاب

رفتاری هست كه هنگام رگبار باید آموخت.
وقتی كه ناگهان به رگبار باران برمی‌خوریم، سعی می‌كنیم خيس نشویم و در امتداد جاده می‌دویم ، حتا با عبور از زير ايوان خانه‌ها هم باز خيس خواهیم شد. ولی اگر از پيش انديشه‌ی خويش را آماده‌ی باران سازیم، آن هنگام كه باران بر ما می‌بارد سردرگم نيستیم؛ اگرچه ممکن است باز هم به همان اندازه خيس شویم.
اين فهم در مورد هر چيزی در زندگی صدق می‌كند. بايد اين حقيقت را در ذهن خويش فرو كنيم كه در اين جهان، هر لحظه ممكن است با شرايط ناخوشايندی روبرو شويم، در غير اين صورت به هنگام حادثه رفتار و كردار ضعيفی از خود نشان خواهيم داد و ديگران باورشان را به ما از دست خواهند داد.

📖 هاگاکوره
✍️ یاماموتو چونه تومو

@ThinkTogether🌱

#ژئوپولتیک

پرسش: با سیاستهایی که در دولت تازه‌ی آمریکا علیه ایران برگرفته شده، و احتمال یک رویارویی ویرانگر بین آمریکا و ایران را افزایش داده، چه چیزی از گذشته می‌توان آموخت که از چنین رویارویی جلوگیری کند؟

رابرت کاپلان (عضو ارشد مرکز امنیت نوین آمریکایی، مشاور گروه اوراسیا و استاد دانشکده‌های دفاعی و اطلاعاتی آمریکا): برجام شاید بهترین قرارداد ممکن نبود و شاید کسان دیگری می‌توانستند قرارداد بهتری را به سرانجام برسانند، ولی به هرحال پرونده‌ی یک مشکل را بست و ارزش داشت که نگهداشته شود. دولت ترامپ پیوسته آن را بد شمرد و پایین‌کشید و احتمال تنش با ایران را افزایش داد. در وضعیت تازه، ما احتمالا متحدان اروپایی را دیگر همراه خود نداریم. این همراهی یک دستاورد بزرگ بود که باید در نظر داشت. هر کس به شکل نظامی با ایران رو در رو شود، یک بازنده‌ی بزرگ خواهد بود. آنها نقاط قوتی در منطقه دارند که ما نداریم و جوری با دست باز بازی می‌کنند که ما جرات نداریم بازی کنیم. ایرانیها نه رفتاری شبیه دولت سوریه با ملت خود دارند و نه مشکلاتی از جنس یمن. روش رفتار آنها اینگونه نیست. آنها مزیتهای واقعی در خاورمیانه دارند و من گمان می‌کنم بهترین سیاستی که ما نسبت به ایران می‌توانستیم در پیش گیریم، این بود که برجام را نگه‌داریم و در انتظار روزی بمانیم که رژیم ایران دگرگون شود، چرا که رژیم ایران، یک نظام استبدادی کامل نیست، بلکه مولفه‌های دمکراتیکی در درون خود دارد، راهپیماییهای گاه و بیگاه علیه نظام، انتخاباتهایی که برگزار می‌شوند و ... نشانه‌های این هستند که این سیستم ایستا نیست [و همیشه نمی‌تواند بر بعضی مواضع خود پایدار بماند]. رهبر کنونی ایران شاید آخرین کسی باشد که بر جایگاه رهبری ایران تکیه زده و جایگاه رهبری محتمل است که پس از [آیت الله] علی خامنه‌ای حذف شود. به نظر من بهترین کاری که آمریکا می‌تواند بکند، این است که [از تنش با ایران خودداری کرده و] منتظر دگرگونیِ ساختار قدرت در ایران بماند.

📎 بازتاب دادن دیدگاههای کارشناسان غربی فقط برای آگاهی از آنچه در ذهن آنها و پیرامون #وطن می‌گذرد بوده، به معنی تایید یا ارزشگذاری آنها نیست.

🔡 به زبان انگلیسی و بدون زیرنویس

https://checker.in/go/3130683

#یادداشت

اگر کسی حوصله داشته باشد و روی تبلیغ تلویزیونی «مارکو برایمان چه آورده‌ای؟» صداگذاری کند، احتمالاً «مارکو برایمان چه خبر بدی آورده‌ای؟» عبارت مناسبی باشد.

این روزها انگار ما جیره‌ی خبر بد داریم. مثل دوران سربازی که یغلوی به دست صف می‌ایستادیم و کف‌گیری برنج و ملاقه‌ای خورشت می‌گرفتیم. حالا تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها و گوشیهای همراه به قاصدهای خبرهای همه تلخ تبدیل شده‌اند.

هنوز در حال شمردن جانباختگان [زلزله هستیم که سیل در می‌رسد، آوارگان سیل جابجا نشده، جنگل آتش می‌گیرد، جنگل را تازه خاموش کرده‌ای که تحریمهای اقتصادی تازه برقرار می‌شود، آثار تحریمها کم‌کم احساس می‌شود که همزمان سردار برجسته کشورت ترور می‌شود، هنوز پاسخ مناسب به آن داده نشده، هواپیما سقوط می‌کند، لباس سیاه جانباختگان هواپیما را در نیاورده‌ای که کرونا می‌آید، نگران موج دوم] کرونا هستیم که کلینیک منفجر می‌شود، غمش را مزمزه می‌کنیم که هنرمند دوست‌داشتنی جان می‌بازد و احتمالاً تا موقع خواندن این نوشته خبر بدتری از راه رسیده است!

آیا این‌همه خبر بد طبیعی است؟ آیا در جاهای دیگر دنیا هم به همین اندازه یا بیشتر اتفاق بد می‌افتد؟

آیا قبلاً هم اخبار بد به این حجم وجود داشت ولی این‌ همه رسانه برای پوشش آن نبود؟

آیا ما گرفتار یک نفرین ابدی شده‌ایم که هر روز باید جیره‌ی اخبار بد را وسط یغلوی مغزمان بریزند؟

آیا ما عادت کرده‌ایم به بد دیدن و زشت گفتن و در بازتاب اخبار خوب خساست به خرج می‌دهیم؟

آیا رسانه‌ها همدست شده‌اند تا دست به سیاه‌نمایی بزنند و آب در آسیاب دشمن بریزند [و روح و روان مردم ایران را فرسوده کنند]؟

[...] در نگاه کلی این اندازه می‌توان گفت که حال همه‌ی ما خوب نیست. خبر بد، احاطه کرده است ملت ما را.

تجربه‌ی جمعی ما حاکی از نفس کشیدن زیر یک آوار است. انگار کسی پتوی بدبو و خیس و سنگینی را روی سرمان انداخته که نه توان کنار زدنش را داریم و نه تاب نفس کشیدن زیرش را [...]

کی شعر تَر انگیزد خاطر که حزین باشد
یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد.

✍ احسان محمدی / عصر ایران

💥 بخشهای میان [...] افزوده‌ها و کاسته‌های همین کانال بوده، در خود یادداشت نیستند.

📎 در همین باره بخوانید:
https://news.1rj.ru/str/thinktogether/2123

@ThinkTogether🌱

#ژئوپولتیک
#دیدگاه

🎙 گفتگو با پیتر زیهان، ژوئن ۲۰۲۰ /تیرماه ۱۳۹۹

پرسش: یکی از کشورهایی که بسیار جالب توجه است، ایران است. به ما بگویید که چرا ایران مهم است؟

➕ خب، ایران یک کشور جاودانه است [...] ایران تشکیل شده از زمینهای ناهموار، کوهها و دره‌ها که بطور طبیعی با هم ارتباط ندارند. باوجود این جغرافیای ناهموار، قدمت ایران به تاریخ بسیار دور تا پیش از یونانیان می‌رسد [...] ایران پیش از هر کشور دیگری در دنیا یک هویت بادوام، انعطاف‌پذیر، یکپارچه، پیچیده و چندفرهنگی دارد. همین باعث شده این کشور بیش از ۴۰۰۰ سال زندگی کند و قرار هم نیست هیچ زمانی در این نزدیکیها بمیرد [...] محیط منطقه در حال دگرگونی به صحنه‌ی جنگ ایران و عربستان است. ایرانیها اکنون در حال محقق کردن ثمره‌ی نفوذ ۱۵ ساله‌شان در منطقه هستند. جنگ آمریکا علیه تروریسم، یک خطای محاسباتی بود که به ایرانیها اجازه داد هرچه روی صحنه بود را [به سود خود] جارو کنند. ولی گسترش یک امپراتوری، پیش از هر چیز به ثروت‌آفرینی [و توان اقتصادی] نیاز دارد، پس توسعه‌طلبی! ایران پایان می‌یابد [چون توان اقتصادی آنها این اجازه را نمی‌دهد] و منطقه به سوی تبدیل شدن به جهنم پیش خواهد رفت. سعودیها اهمیت نمی‌دهند چه بر سر منطقه بیاید [و برای مقابله با ایران منطقه را به آتش خواهند کشید] بنابراین ایران چیزی گیرش نخواهد آمد. آنها [سعودیها] دوباره گروههایی مانند داعش را در عراق و سوریه برپا خواهند کرد.

پرسش: در رسانه‌ها از سالهای پایانی دهه ۷۰م تا کنون، اینگونه تبلیغ شده که حکومت ایران، یک حکومت شیطانی است. و از آن زمان، این ذهنیت در مردم رشد کرده که گویی در هر دعوایی، ایران آن طرف بد دعوا است. در صورتی که می‌دانیم، واقعیت اینطور نیست. لطفا کمی در این باره توضیح بدهید.

➕ ایران برخلاف عربستان سعودی و دولتهای پیرامون خلیج فارس، یک کشور بیابانی شکل گرفته بر محور نفت نیست [...] ایرانیها ارزشهای فرهنگی‌ای دارند که ریشه‌ی آنها به دوران باستان برمی‌گردد [...] نزدیکی فرهنگی بین دنیای غرب با ایران خیلی بیشتر از نزدیکی غرب با کشورهای شبه جزیره عربستان است. در مقایسه با کشورهای عربی پیرامون خلیج فارس، ایران یک پسرعموی فرهنگی است.

📎 بازتاب دادن دیدگاههای کارشناسان غربی فقط برای آگاهی از آنچه در ذهن آنها و پیرامون #وطن می‌گذرد بوده، به معنی تایید یا ارزشگذاری آنها نیست.

[...]: بخشهای افزوده به / کاسته شده از کلام گوینده هستند.

@ThinkTogether🌱

#نکته

هرگاه صحبت از پیشرفت و یا پسرفت جامعه‌مان به میان می آید، ‌عده‌ای با افسوس از اینکه "دیگران کار خود را به خوبی انجام نمی‌دهند تا ما بتوانیم به پیشرفتهای دلخواه خود برسیم" داد سخن می‌دهند، ولی هیچکس از خودش نمی‌پرسد که چرا من خودم کاری نمی‌کنم که یک گام کشورم را به پیش ببرم. وقتی هم مورد بازخواست قرار می‌گیرند که خود شما چه نقش مهمی در این رهگذر داشته‌اید؟ پاسخ می‌دهند که کاری از ما ساخته نیست! ما چه کار می توانیم بکنیم؟

پیشرفت یک ملت در سایه‌ی تلاش و همکاری تک‌تک شهروندان رخ می‌دهد. اگر یک دانشگاهی، یک پلیس، یک آموزگار، یک کشاورز یا صادرکننده یا صنعتگر هر کدام کار خود را به خوبی بلد باشند و انجام دهند، آنگاه یک جامعه‌ی پویا و پیشرفته خواهیم ساخت.

@ThinkTogether🌱

#روانشناسی
#فرهنگ

🤡 علتهای رواج خوی ناپسند تمسخر و بددهنی در بین ما ایرانیان، برداشت از دیدگاههای دکتر هلاکویی:

۱. کودکان، بین ۷ تا ۱۰ سالگی، در مسیر رشد روانی خود، از راه خنداندن دیگران و تمسخر و شیرین‌کاری سعی در جلب توجه و پذیرفته شدن در جامعه دارند. متاسفانه بسیاری از ما ایرانیان به علتهایی، از نظر رشد روانی در همان سن ۷ تا ۱۰ سالگی مانده‌ایم و بالغ نشده‌ایم. از اینرو تمسخر و لودگی و بددهانی و تحقیر خود و دیگران را راهی برای خودنمایی و پذیرفته شدن در جمع می‌پنداریم!

۲. خشم انباشته‌ی درونی و احساس بد مردم، ناشی از دهه‌ها فریب و ناکامی و سرخوردگی، به صورت انرژی منفی و حسادت و تمسخر و خشم نسبت به دیگر شهروندان بروز می‌نماید.

۳. چیرگی فرهنگ گفتاری بر فرهنگ نوشتاری که منجر به فراوانی سخنان نسنجیده و احساسی گردیده است. در نوشتار، به علت مکث و مروری که بر نوشته می‌شود و آگاهی از ماندگاری آن، لودگی و تمسخر کمتر دیده می‌شود.

۴. ویژگی مهرطلبی که در بیشتر ما ایرانیان وجود دارد و باعث ارایه‌‌ی تعریف غیرواقعی از جایگاه خود و دیگران می‌شود.

@ThinkTogether🌱

#فرهنگ

📚 چگونه بیشتر و بهتر کتاب بخوانیم؟
🎙 دکتر ایمان فانی

💬 ممکن است برای شما هم پیش آمده باشد که ماهها و بلکه سالها چند کتاب را برای خواندن نشان کرده باشید، ولی هیچگاه همت و پشتکار لازم برای آغاز و پایان کتاب دلخواهتان را نیافته باشید.
عجیب هم نیست!
اگر عادت کتابخوانی ما به گونه‌ای باشد که انرژی و زمان زیادی را برای خواندن یک کتاب نیاز باشد، هم لذت کتابخوانی را از بین می‌برد و هم انگیزه‌ی خواندن کتابهای بیشتر و آغاز کتاب بعدی را کم می‌کند.

آیا می‌شود روش کتابخوانیمان را به گونه‌ای بهبود بخشیم که بتوانیم همه‌ی کتابهای مورد علاقه‌مان را به سرعت بخوانیم؟ هفته‌ای یک کتاب درباره‌ی تاریخ ایران، تاریخ جهان، ادبیات، رمان، ژئوپولتیک، اقتصاد، روانشناسی، ... 😍

💥 اگر همه‌ی ما زیاد کتاب بخوانیم، کارها رو به بهبود خواهند رفت. این تجربه‌ی کشورهای کامیاب و پیشرو است.

@ThinkTogethet🌱

#تاریخ ایران

🔆 گذری به تاریخ و تمدن ایران باستان
🔢 بخش شش: داریوش بزرگ و شاهنشاهی هخامنشی
🎙 تورج دریایی، استاد تاریخ باستان در دانشگاه اروین کالیفرنیا

💬 پس از مرگ کوروش بزرگ، کمبوجیه پسرش بر تخت می‌نشیند و برای عمل به آرزوی پدر، در جنگهایی مصر و سپس لیبی و اتیوپی را فتح می‌نماید.
در آن زمان که کمبوجیه به کشورگشایی پرداخته بود، در پایتخت، بردیای دروغین برجای او به تخت نشست. کمبوجیه در راه بازگشت از دنیا رفت و داریوش بزرگ به همراه شش نفر از بزرگان پارسی، بردیای دروغین را از تخت به زیر کشیده و شاهنشاهی هخامنشی را دوباره سامان می‌بخشند...

🛅 واژگان کلیدی: داریوش بزرگ / ایران / فتح مصر، لیبی، اتیوپی / بردیای دروغین / کتیبه بهیستون / کانال سوئز / پول ملی (داریک) / راههای شاهنشاهی / فتح اروپای شرقی / نخستین کتیبه به زبان پارسی / سازمان مالیاتی / نخستین نیروی دریایی جهانی / برپایی نظام قانون / سپاه حرفه‌ای / تخت جمشید / ساردیس /جنگ با یونان / خشایارشاه

بخشهای پیشین را اینجا ببینید:
بخش یک بخش دو
بخش سه بخش چهار
بخش پنج

@ThinkTogether🌱