کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران – Telegram
کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
23.7K subscribers
7.61K photos
297 videos
3.28K files
4.77K links
وب سايت کتابخانه مرکزی:
Library.ut.ac.ir

آدرس:
خیابان انقلاب، خیابان ۱۶ آذر، داخل پردیس مرکزی دانشگاه تهران، کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد و تامین منابع علمی.
Download Telegram
🔹کتاب تزیینات معماری نوشته مهدی مکی نژاد در کتابخانه مرکزی( بخش نابینایان) گویا شد.

@UT_Central_Library
کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
Photo
#تقویم_فرهنگی امروز، ۶ اسفند ۱۳۹۷

۱۲۲ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۲۷۵، آيت‌‏الله مير محمدحسين شهرستاني وفات یافت.
آيت‏‌الله سيد ضياءالدين مير محمدحسين شهرستانی حائری، در حدود سال ۱۲۱۸ در خاندان اهل علم و از سادات مرعشی مازندرانی منتسب به امام سجاد علیه‌السلام، در كرمانشاه به دنيا آمد. پس از طی مقدمات و سطوح عالی حوزوی، در حلقه‌ی درس شيخ محمدحسين اردكانی، فقه و اصول را آموخت و پس از ساليانی، به دريافت اجازه‌ی اجتهاد از استاد نائل آمد.
آيت‏‌الله شهرستانی همچنين هيئت و نجوم را از ميرزا باقر يزدی و حساب و هندسه و عروض را از ميرزا علاّم هروی حائری فراگرفت و در اين علوم به تبحر رسيد. ايشان در ۵۰ سالگی تدريس در يكی از مدارس تهران را آغاز کرد، اما پس از چندی، در كربلای معلی، افزون بر تدريس و تأليف، مرجعيت جمعی از شيعيان را برعهده گرفت. اين محقق، اديب و شاعر امامی، از دوازده سالگی شروع به تأليف نمود و در طول حيات علمی خود، در حدود ۸۰ اثر به يادگار گذاشت، از آن میان؛ كتاب‌های: «الاستصحاب»، «اصل‌الاصول»، «تحقيقُ‌الاَدِلّه»، «تَذكرَةُ‌النَّفس» و «لُبابُ‌الاجتهاد».
آيت‏‌الله مير محمدحسين شهرستانی حائری در ۶ اسفند ۱۲۷۵ در حدود ۵۷ سالگی بدرود زندگی گفت و در رواق حسينی، نزديك ديوار شهدا در کربلای معلّی در خاك آرمید.

@UT_Central_Library


بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
سالروز ولادت با سعادت بزرگ بانوي تاريخ بشريت، اسوه تقوي و عفاف، امّ ابيها، حضرت فاطمه زهرا(س)، روز زن، روز مادر و تولد رهبر كبير و بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران، حضرت امام خميني(رض) بر همه دانشجويان و دانشگاهيان عزيز مبارك باد.

@UT_Central_Library
مجموعه یادداشت های کتاب کاوی جناب فرید قاسمی. در 950 صفحه. منتشره توسط خانه کتاب. ای کاش فهرست اعلام داشت.
@UT_Central_Library
مجموعه مصوبات شورای معارف که از سال 1300 تا حوالی 1315 شمسی فعال بوده است. در این مصوبات، گزارش صدور مجوز برای مطبوعات و کتابها آمده است. این کتاب فهرست اعلام هم دارد که بسیار سودمند است.
🎙متن سخنرانی رضا داوری اردکانی در همایش گرامیداشت روز مهندس

🗓چهارم اسفند
🏛فرهنگستان علوم


🔖روز مهندسی را به همکاران گرامی و حضار محترم و همه مهندسان تبریک عرض می کنم. این روز با نظر به عظمت مقام علمی خواجه نصیرالدین طوسی، به نام این بزرگ نامیده شده است. نصیرالدین طوسی یکی از جامع ترین دانشمندان و متفکران در تاریخ جهانست و مگر کسان زیادی را می شناسیم که در همه علوم عصر خویش ید طولی داشته باشند.

🔖نصیرالدین ادیب و فقیه و متکلم و فیلسوف متوغل در معارف الهی و پزشک و منجّم و مهندس و سیاست دان و سیاستمدار بزرگ بود. پس چرا روز مهندسی را به نام او ننامند. نکته مهمی که در باب این روز باید بگویم اینست که در جهان جدید هر روز، روز مهندسی است. وقتی جهان، جهان علم تکنولوژیک و مهندسی باشد کار جهان نمی تواند بدون مهندسی بگردد.

🔖تصور همگانی است که جهان همان جهان قدیم و ظرف چیزها است که در قرون اخیر علم و تکنولوژی و سیاست جدید به آن اضافه شده است. این تصور درست نیست. علم و تکنولوژی جدید مقوّم جهان کنونی است و از آن جدا نمی شود. اگر جهان ظرف تکنولوژی بود می توانستیم مظروف را از ظرف بیرون آوریم و ظرف خالی بماند اما همچنان ظرف باشد ولی جهان امروز اگر علم جدید و تکنولوژی نداشته باشد معلوم نیست چه وضع و صورتی پیدا می کند.

🔖اگر در عصر حاضر زندگی بدون تکنولوژی میسّر بود، جهان توسعه نیافته این همه مشکل نداشت. اکنون در همه جهان همه روزها روز مهندسی است. الّا اینکه در بعضی جاها اثر و جلوه کار مهندس و مهندسی آشکارتر است و در جاهایی این اثر چندان پیدا نیست. نکته دیگر که به اختلاف سطح علم و تکنولوژی در جهان در حال توسعه و توسعه نیافته بازمی گردد اینست که در این جهان از مهندسان استفاده درخور و شایسته نمی شود و بدتر اینکه به درستی معلوم نیست مهندسان چه نیازهایی را می توانند و باید برآورند و چگونه می توان از وجود آنها بیشترین بهره را برد.

🔖کار نه چندان دشواری که این جهان می تواند بکند اینست که دانشکده-های مهندسی را توسعه دهد و بیش از حد نیاز به پرورش مهندس بپردازد. اکنون ما چندین برابر میانگین جهانی مهندس پرورش می دهیم که برای همه آنها شغل نداریم. با توجه به گرانی آموزش مهندسی عاقلانه نیست که ما مهندسانی را تربیت کنیم که شاید هرگز به کار مهندسی نپردازند و چه بسا که بعضی از بهترین آنها به خارج از کشور بروند.

🔖کاش می-توانستیم تحصیلات عالی و به طور کلی همه دوره های تحصیلی را چنان سامان دهیم که مردم سواد و اطلاعلات لازم برای زندگی را فراگیرند و تحصیلات دانشگاهی نیز ناظر به رفع نیازهای کشور باشد. خدا را شکر که مهندسان بزرگ داریم که در مراتب عالی علم و پژوهشند و از عهده کارهای بزرگ برمی آیند. امید است شرایطی فراهم شود که کشور بتواند از شایستگی های آنان به بهترین نحو بهره مند شود.

@rezadavariardakani
علی‌اکبر دهخدا
کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
علی‌اکبر دهخدا
#تقویم_فرهنگی امروز، ۷ اسفند ۱۳۹۷

۶۳ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۳۴، علامه علی‌اکبر دهخدا درگذشت.
دهخدا، لغوی، مترجم، مصحّح، طنزپرداز و روزنامه‌نگار بود. او در سال ۱۲۵۸ در تهران زاده شد. در آغاز تحصیل دانش، محضر شیخ غلامحسین بروجردی را درک کرد. سپس به مدرسه‌ی سیاسی در تهران رفت. در همین زمان به فراگیری زبان فرانسوی پرداخت. بعد به اروپا رفت و در آن جا زبان فرانسه و معلومات جدید را تکمیل کرد. دهخدا پس از بازگشت به میهن، در انتشار «روزنامه‌ی صور اسرافیل» با میرزا جهانگیر خان شیرازی و میرزا قاسم تبریزی به همکاری پرداخت. بعد از به توپ بسته شدن مجلس شورای ملی توسط محمدعلی شاه قاجار و برقراری استبداد صغیر، همراه جمعی از آزادی‌خواهان به اروپا رفت و در آن جا فعالیت‌های روزنامه‌نگاری خود را از سرگرفت.
دهخدا پس از فتح تهران و خلع محمدعلی شاه، در حالی که هنوز در استانبول بود، در انتخابات دوره‌ی دوم مجلس شورای ملی، هم از تهران و هم از کرمان (به نشانه‌ی حق‌شناسی مردم این خطّه از بابت مقالات صور اسرافیل)، به نمایندگی مجلس انتخاب شد. دهخدا نمایندگی مردم کرمان را پذیرفت. او پس از جنگ جهانی اول از کارهای سیاسی کناره گرفت و به خدمات علمی و فرهنگی مشغول شد.
بیشتر شهرت علّامه دهخدا به سبب «لغت‌نامه»‌ی اوست که ۳۵ سال بی‌وقفه در راه تألیف آن تلاش کرده است. وی «روح‌القوانین منتسکیو» را نیز از فرانسه به فارسی برگردانده است. مجموعه‌ی چهارجلدی «اَمثال و حِکَم» او هم از کتب مرجع در مثل‌های فارسی به شمار می‌رود.
علّامه علی‌اکبر دهخدا در ۷ اسفند ۱۳۳۴ در ۷۶ سالگی در تهران شمع وجودش خاموش گشت و در گورستان ابن بابویه شهر ری در خاک آرمید. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، علّامه دهخدا را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرده است.

@UT_Central_Library


بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
امروز صبح، جناب آقای ژاعو کورته رئال، سفیر محترم کشور پرتغال از بخش خطی کتابخانه مرکزی بازدید کردند. در این دیدار جناب آقای دکتر وثوقی نیز حضور داشته و در باره اسناد مشترک میان دو کشور گفتگو کردند.
بازدید جناب سفیر از تالار نفیس (خواجه نصیر الدین طوسی).
کتاب "تاریخ فیروزشاهی" تالیف "شمس سراج عفیف "تصحیح "ولایت حسین" در کتابخانه مرکزی، گویا شد.


@UT_Central_Library
کارگاه آشنایی با شبکه های اجتماعی علمی- ریسرچ گیت سه شنبه، 7 اسفندماه، در کتابخانه مرکزی برگزار شد. مدرس کارگاه، آقای صلاحی شامیر، درباره ایجاد پروفایل در پایگاه ریسرچ گیت، سایر امکانات این شبکه علمی از جمله: تشکیل پروژه، اشتراک گذاری منابع تحقیقاتی، جذب همکاران بین المللی، افزایش رویت پذیری، افزایش ارتباطات علمی با طرح سوالات علمی، مدیریت پروفایل، شیوه های درخواست متن کامل مقالات از نویسندگان و غیره توضیح دادند. این کارگاه با کمک آزمایشگاه اطلاع رسانی دانشگاه تهران برگزار شد. فیلم این کارگاه به زودی از طریق درگاه سامانه مدیریت دانش، ارتباطات و مستندات دانشگاه تهران در اختیار دانشجویان قرار خواهد گرفت.


@UT_Central_Library
کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
Photo
#تقویم_فرهنگی امروز، ۸ اسفند ۱۳۹۷

امروز، «روز بزرگداشت حکیم حاج ملا هادی سبزواری» است.
حاج ملا هادی سبزواری در حدود سال ۱۱۷۶ در سبزوار دیده به جهان گشود. در ده‌سالگی برای ادامه‌ی تحصیل به مشهد مقدس سفر کرد و پس از ۱۰ سال به سبزوار بازگشت. سپس آهنگ حج کرد و در میان راه به اصفهان رسید. در این شهر با ملا اسماعیل دربکوشکی معروف به «واحدالعین» آشنا شد و تکلیف را در تکمیل تحصیلات دینی و علوم حکمی دید و از سفر حج منصرف شد. حضور سبزواری در اصفهان ۸ سال به درازا کشید. پس از آن، به زادگاهش سبزوار بازگشت. سپس همراه خانواده‌ به مشهد مقدس رفت و ۵ سال در آن جا به تدریس علوم عقلی و نقلی پرداخت. آن‌گاه به سفر حج رفت که ۳ سال طول کشید و در بازگشت به زادگاهش، حدود ۱ سال را در مدرسه و حوزه‌ی معصومیه‌ی کرمان به عنوان خادم به همکاری با ملا محمد عارف ـ خدمتگزار مدرسه ـ گذراند و تا اواخر حضور در آن جا، از شناساندن خود تن می‌زد. سپس به سبزوار بازگشت و به تعلیم و تربیت طالبان حکمت و معرفت پرداخت، تا این‌که در اواخر سال ۱۲۵۱ در حدود ۷۵سالگی در زادگاهش بدرود زندگی گفت.
حکیم سبزواری از شارحان ممتاز و برجسته‌ی «حکمت متعالیه» است. او در واقع زبان گویای صدرالمتألهین در زمان خویش بود و در تدریس، به کتاب‌های «اسفار» و «شواهدالربوبیه»‌ی او عنایت خاصی داشت. حسن تقریر و عظمت مقام علمی و اخلاقی حکیم سبزواری موجب شده بود تا جویندگان حکمت و دانش، از سرزمین‌های مجاور و هند نیز به سبزوار سفر کنند و در درس او حضور یابند. حاج ملا هادی سبزواری از جنبه‌ی عملی و تزکیه‌ی نفس و تقیّد به احکام شریعت و داشتن ذوق عرفانی نیز جایگاه والایی داشت و عام و خاص مجذوب منش اخلاقی او بودند. همین امر سبب شده بود برخی از دنیاداران پس از دیدارش، روش خود را تغییر داده به دینداری بگروند. «اسرارالحکم» و «شرح مثنوی معنوی»، از تألیفات حکیم ملا هادی سبزواری است.

@UT_Central_Library


بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
Forwarded from ELSEVIER IRAN
مالکیت محتوا

چه کسی، نحوه استفاده از کار ارائه شده توسط شما و نیز، نحوه توزیع آن را کنترل می کند؟ آیا قانون کپی رایت، از ایده ها و نکات اساسی حمایت می‌کند؟ و در مورد روش هایی که شما برای بیان افکار و توصیف پژوهش و نتیجه گیری خود در مقاله‌تان از آنها استفاده می کنید، چطور؟

این موارد تنها برخی از سوالات پاسخ داده شده در این ماژول تعاملی مفید هستند در زمانی که ما حقایق و داستان‌های مربوط به حقوق نویسنده و مالکیت محتوا را بررسی می‌کنیم.

همچنین، ما به محتویات توافقنامه‌ی مربوط به یک ناشر معمولی نگاهی خواهیم داشت و توضیح می دهیم که هرکدام از بخش‌ها چه معنایی دارند. علاوه بر این، چنانچه شما مقاله‌ای را با الزویر به چاپ رسانده باشید، ما حقوق شما را به عنوان یک نویسنده مورد بررسی قرار می دهیم.

در نهایت، شما مجهز به دانش لازم برای هدایت موضوع پیچیده‌ی مالکیت محتوای خود خواهید بود.

https://researcheracademy.elsevier.com/publication-process/ethics/content-ownership
اقوام هند و ایرانی در اصل از یک نژاد هستند، چنان که از سروده‌های ریگ ودا و گاتهای اوستا برمی‌آید، آیین ودادی هند و دین زرتشتیان ایران، دارای ریشه واحدی بوده‌اند. زبان سنکسریت با زبان فارسی باستان و اوستایی از یک ریشه هستند و سرچشمه اصلی هر دو زبان هند و ایرانی است.
کتاب زبان فارسی در هند به کوشش دکتر شیخ اشتیاق احمد و دکتر نرگس جابری‌نسب، در سال 1396 توسط نشر هزارۀ ققنوس در 300 صفحه به چاپ رسیده است.
دکتر جابری‌نسب، دوره دکتری خود را در هند و دانشگاه جواهر نهرو در شهر دهلی نو گذرانده است.
این مجموعه شامل 6 مقاله است:
1-مقالۀ اول: زبان فارسی درعصر گورکانیان هند؛ نویسندگان: دکتر شیخ اشتیاق احمد و دکتر نرگس جابری نسب 2- مقالۀ دوم: شیخ شرف الدین احمد یحیی منیری؛ نویسنده: محمد آصف انصار؛ 3- مقالۀ سوم: سراج الدین علی خان آرزو، نویسنده: سید ارشد عباس رضوی؛ 4- مقالۀ چهارم: نواب صدیق حسن خان؛ نوسینده: جاوید اختر؛ 5- مقالۀ پنجم: منشی نولکشور؛ نویسنده: صفی عالم؛ 6- مقاله ششم؛ منشی هرگوپال تفته؛ نویسنده: غیاث الدین. (مریم جعفرپور)
@UT_Central_Library
معرفی این کتاب را ذیلا ملاحظه فرمایید
👇👇👇👇
@UT_Central_Library
عنوان کتاب: تاریخ توفیق سرگذشت طنز درمطبوعات ایران، نوشته سید مسعود رضوی، تهران: سوفیا، 1395، 944ص.
کتاب توفیق،کوششی برای شناخت تاریخ مطبوعات وتاریخ طنز درایران است. درحقیقت، نویسنده بخش خاصی از این تاریخ پر فراز ونشیب را مد نظر قرار داد وبرموضوعی خاص متمرکز شده که همانا بررسی سرگذشت وسرنوشت مجله فکاهی "توفیق" است .کتاب حاضر، داستان صدسال طنز مطبوعاتی وفکاهی را درمیهنمان پژوهش وگزارش کرده و برای تکمیل مباحث، تاریخ " حزب خران"و تاریخ "کاریکارتور"به همراه زندگینامه ونقد وبررسی آثار بزرگان طنز معاصر، درکنار برگزیده ای از شعرها ونوشته های فکاهی ارائه نموده است و دربردارنده نکات وتحلیل هایی در باب این پدیده جالب ومهم درتاریخ ادب ورسانه درکشور مااست.
توفیق به عبارتی به یک معنا، نماد و مثل اعلای فرهنگ فکاهی روزگار معاصر ما محسوب می شود و به معنای دیگر حافظ نظم مستقر و مثل واشر و سوپاپ میان ملت و حکومت عمل می کرد. این نشریه بی تردید یکی از مهم ترین نمونه های مطبوعات مستقل در تاریخ معاصر ایران زمین محسوب می شود که روایتی زمانی و خطی، از آغاز تا پایان یک پدیده ی فرهنگی را بیان نموده و مهم ترین مطالب را در ارتباط با هر موضوع بدان افزوده و نهایتا" تصویری درست از پیدایش، تکوین و پایان کار توفیق عرضه داشته است. تصویری که شاید بخشی از زوایای تاریک در تاریخ و فرهنگ معاصر ایران را روشن کند و به مجموعه مطالعات مربوط به تاریخ و طنز ایران کمک نماید. (حری)
@UT_Central_Library
علی‌اکبر شعاری‌نژاد