مجموعه یادداشت های کتاب کاوی جناب فرید قاسمی. در 950 صفحه. منتشره توسط خانه کتاب. ای کاش فهرست اعلام داشت.
@UT_Central_Library
@UT_Central_Library
Forwarded from رضا داوري اردكاني
🎙متن سخنرانی رضا داوری اردکانی در همایش گرامیداشت روز مهندس
🗓چهارم اسفند
🏛فرهنگستان علوم
🔖روز مهندسی را به همکاران گرامی و حضار محترم و همه مهندسان تبریک عرض می کنم. این روز با نظر به عظمت مقام علمی خواجه نصیرالدین طوسی، به نام این بزرگ نامیده شده است. نصیرالدین طوسی یکی از جامع ترین دانشمندان و متفکران در تاریخ جهانست و مگر کسان زیادی را می شناسیم که در همه علوم عصر خویش ید طولی داشته باشند.
🔖نصیرالدین ادیب و فقیه و متکلم و فیلسوف متوغل در معارف الهی و پزشک و منجّم و مهندس و سیاست دان و سیاستمدار بزرگ بود. پس چرا روز مهندسی را به نام او ننامند. نکته مهمی که در باب این روز باید بگویم اینست که در جهان جدید هر روز، روز مهندسی است. وقتی جهان، جهان علم تکنولوژیک و مهندسی باشد کار جهان نمی تواند بدون مهندسی بگردد.
🔖تصور همگانی است که جهان همان جهان قدیم و ظرف چیزها است که در قرون اخیر علم و تکنولوژی و سیاست جدید به آن اضافه شده است. این تصور درست نیست. علم و تکنولوژی جدید مقوّم جهان کنونی است و از آن جدا نمی شود. اگر جهان ظرف تکنولوژی بود می توانستیم مظروف را از ظرف بیرون آوریم و ظرف خالی بماند اما همچنان ظرف باشد ولی جهان امروز اگر علم جدید و تکنولوژی نداشته باشد معلوم نیست چه وضع و صورتی پیدا می کند.
🔖اگر در عصر حاضر زندگی بدون تکنولوژی میسّر بود، جهان توسعه نیافته این همه مشکل نداشت. اکنون در همه جهان همه روزها روز مهندسی است. الّا اینکه در بعضی جاها اثر و جلوه کار مهندس و مهندسی آشکارتر است و در جاهایی این اثر چندان پیدا نیست. نکته دیگر که به اختلاف سطح علم و تکنولوژی در جهان در حال توسعه و توسعه نیافته بازمی گردد اینست که در این جهان از مهندسان استفاده درخور و شایسته نمی شود و بدتر اینکه به درستی معلوم نیست مهندسان چه نیازهایی را می توانند و باید برآورند و چگونه می توان از وجود آنها بیشترین بهره را برد.
🔖کار نه چندان دشواری که این جهان می تواند بکند اینست که دانشکده-های مهندسی را توسعه دهد و بیش از حد نیاز به پرورش مهندس بپردازد. اکنون ما چندین برابر میانگین جهانی مهندس پرورش می دهیم که برای همه آنها شغل نداریم. با توجه به گرانی آموزش مهندسی عاقلانه نیست که ما مهندسانی را تربیت کنیم که شاید هرگز به کار مهندسی نپردازند و چه بسا که بعضی از بهترین آنها به خارج از کشور بروند.
🔖کاش می-توانستیم تحصیلات عالی و به طور کلی همه دوره های تحصیلی را چنان سامان دهیم که مردم سواد و اطلاعلات لازم برای زندگی را فراگیرند و تحصیلات دانشگاهی نیز ناظر به رفع نیازهای کشور باشد. خدا را شکر که مهندسان بزرگ داریم که در مراتب عالی علم و پژوهشند و از عهده کارهای بزرگ برمی آیند. امید است شرایطی فراهم شود که کشور بتواند از شایستگی های آنان به بهترین نحو بهره مند شود.
@rezadavariardakani
🗓چهارم اسفند
🏛فرهنگستان علوم
🔖روز مهندسی را به همکاران گرامی و حضار محترم و همه مهندسان تبریک عرض می کنم. این روز با نظر به عظمت مقام علمی خواجه نصیرالدین طوسی، به نام این بزرگ نامیده شده است. نصیرالدین طوسی یکی از جامع ترین دانشمندان و متفکران در تاریخ جهانست و مگر کسان زیادی را می شناسیم که در همه علوم عصر خویش ید طولی داشته باشند.
🔖نصیرالدین ادیب و فقیه و متکلم و فیلسوف متوغل در معارف الهی و پزشک و منجّم و مهندس و سیاست دان و سیاستمدار بزرگ بود. پس چرا روز مهندسی را به نام او ننامند. نکته مهمی که در باب این روز باید بگویم اینست که در جهان جدید هر روز، روز مهندسی است. وقتی جهان، جهان علم تکنولوژیک و مهندسی باشد کار جهان نمی تواند بدون مهندسی بگردد.
🔖تصور همگانی است که جهان همان جهان قدیم و ظرف چیزها است که در قرون اخیر علم و تکنولوژی و سیاست جدید به آن اضافه شده است. این تصور درست نیست. علم و تکنولوژی جدید مقوّم جهان کنونی است و از آن جدا نمی شود. اگر جهان ظرف تکنولوژی بود می توانستیم مظروف را از ظرف بیرون آوریم و ظرف خالی بماند اما همچنان ظرف باشد ولی جهان امروز اگر علم جدید و تکنولوژی نداشته باشد معلوم نیست چه وضع و صورتی پیدا می کند.
🔖اگر در عصر حاضر زندگی بدون تکنولوژی میسّر بود، جهان توسعه نیافته این همه مشکل نداشت. اکنون در همه جهان همه روزها روز مهندسی است. الّا اینکه در بعضی جاها اثر و جلوه کار مهندس و مهندسی آشکارتر است و در جاهایی این اثر چندان پیدا نیست. نکته دیگر که به اختلاف سطح علم و تکنولوژی در جهان در حال توسعه و توسعه نیافته بازمی گردد اینست که در این جهان از مهندسان استفاده درخور و شایسته نمی شود و بدتر اینکه به درستی معلوم نیست مهندسان چه نیازهایی را می توانند و باید برآورند و چگونه می توان از وجود آنها بیشترین بهره را برد.
🔖کار نه چندان دشواری که این جهان می تواند بکند اینست که دانشکده-های مهندسی را توسعه دهد و بیش از حد نیاز به پرورش مهندس بپردازد. اکنون ما چندین برابر میانگین جهانی مهندس پرورش می دهیم که برای همه آنها شغل نداریم. با توجه به گرانی آموزش مهندسی عاقلانه نیست که ما مهندسانی را تربیت کنیم که شاید هرگز به کار مهندسی نپردازند و چه بسا که بعضی از بهترین آنها به خارج از کشور بروند.
🔖کاش می-توانستیم تحصیلات عالی و به طور کلی همه دوره های تحصیلی را چنان سامان دهیم که مردم سواد و اطلاعلات لازم برای زندگی را فراگیرند و تحصیلات دانشگاهی نیز ناظر به رفع نیازهای کشور باشد. خدا را شکر که مهندسان بزرگ داریم که در مراتب عالی علم و پژوهشند و از عهده کارهای بزرگ برمی آیند. امید است شرایطی فراهم شود که کشور بتواند از شایستگی های آنان به بهترین نحو بهره مند شود.
@rezadavariardakani
کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
علیاکبر دهخدا
#تقویم_فرهنگی امروز، ۷ اسفند ۱۳۹۷
۶۳ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۳۴، علامه علیاکبر دهخدا درگذشت.
دهخدا، لغوی، مترجم، مصحّح، طنزپرداز و روزنامهنگار بود. او در سال ۱۲۵۸ در تهران زاده شد. در آغاز تحصیل دانش، محضر شیخ غلامحسین بروجردی را درک کرد. سپس به مدرسهی سیاسی در تهران رفت. در همین زمان به فراگیری زبان فرانسوی پرداخت. بعد به اروپا رفت و در آن جا زبان فرانسه و معلومات جدید را تکمیل کرد. دهخدا پس از بازگشت به میهن، در انتشار «روزنامهی صور اسرافیل» با میرزا جهانگیر خان شیرازی و میرزا قاسم تبریزی به همکاری پرداخت. بعد از به توپ بسته شدن مجلس شورای ملی توسط محمدعلی شاه قاجار و برقراری استبداد صغیر، همراه جمعی از آزادیخواهان به اروپا رفت و در آن جا فعالیتهای روزنامهنگاری خود را از سرگرفت.
دهخدا پس از فتح تهران و خلع محمدعلی شاه، در حالی که هنوز در استانبول بود، در انتخابات دورهی دوم مجلس شورای ملی، هم از تهران و هم از کرمان (به نشانهی حقشناسی مردم این خطّه از بابت مقالات صور اسرافیل)، به نمایندگی مجلس انتخاب شد. دهخدا نمایندگی مردم کرمان را پذیرفت. او پس از جنگ جهانی اول از کارهای سیاسی کناره گرفت و به خدمات علمی و فرهنگی مشغول شد.
بیشتر شهرت علّامه دهخدا به سبب «لغتنامه»ی اوست که ۳۵ سال بیوقفه در راه تألیف آن تلاش کرده است. وی «روحالقوانین منتسکیو» را نیز از فرانسه به فارسی برگردانده است. مجموعهی چهارجلدی «اَمثال و حِکَم» او هم از کتب مرجع در مثلهای فارسی به شمار میرود.
علّامه علیاکبر دهخدا در ۷ اسفند ۱۳۳۴ در ۷۶ سالگی در تهران شمع وجودش خاموش گشت و در گورستان ابن بابویه شهر ری در خاک آرمید. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، علّامه دهخدا را به عنوان یکی از مفاخر ایرانزمین معرفی کرده است.
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
۶۳ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۳۴، علامه علیاکبر دهخدا درگذشت.
دهخدا، لغوی، مترجم، مصحّح، طنزپرداز و روزنامهنگار بود. او در سال ۱۲۵۸ در تهران زاده شد. در آغاز تحصیل دانش، محضر شیخ غلامحسین بروجردی را درک کرد. سپس به مدرسهی سیاسی در تهران رفت. در همین زمان به فراگیری زبان فرانسوی پرداخت. بعد به اروپا رفت و در آن جا زبان فرانسه و معلومات جدید را تکمیل کرد. دهخدا پس از بازگشت به میهن، در انتشار «روزنامهی صور اسرافیل» با میرزا جهانگیر خان شیرازی و میرزا قاسم تبریزی به همکاری پرداخت. بعد از به توپ بسته شدن مجلس شورای ملی توسط محمدعلی شاه قاجار و برقراری استبداد صغیر، همراه جمعی از آزادیخواهان به اروپا رفت و در آن جا فعالیتهای روزنامهنگاری خود را از سرگرفت.
دهخدا پس از فتح تهران و خلع محمدعلی شاه، در حالی که هنوز در استانبول بود، در انتخابات دورهی دوم مجلس شورای ملی، هم از تهران و هم از کرمان (به نشانهی حقشناسی مردم این خطّه از بابت مقالات صور اسرافیل)، به نمایندگی مجلس انتخاب شد. دهخدا نمایندگی مردم کرمان را پذیرفت. او پس از جنگ جهانی اول از کارهای سیاسی کناره گرفت و به خدمات علمی و فرهنگی مشغول شد.
بیشتر شهرت علّامه دهخدا به سبب «لغتنامه»ی اوست که ۳۵ سال بیوقفه در راه تألیف آن تلاش کرده است. وی «روحالقوانین منتسکیو» را نیز از فرانسه به فارسی برگردانده است. مجموعهی چهارجلدی «اَمثال و حِکَم» او هم از کتب مرجع در مثلهای فارسی به شمار میرود.
علّامه علیاکبر دهخدا در ۷ اسفند ۱۳۳۴ در ۷۶ سالگی در تهران شمع وجودش خاموش گشت و در گورستان ابن بابویه شهر ری در خاک آرمید. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، علّامه دهخدا را به عنوان یکی از مفاخر ایرانزمین معرفی کرده است.
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
کتاب "تاریخ فیروزشاهی" تالیف "شمس سراج عفیف "تصحیح "ولایت حسین" در کتابخانه مرکزی، گویا شد.
@UT_Central_Library
@UT_Central_Library
کارگاه آشنایی با شبکه های اجتماعی علمی- ریسرچ گیت سه شنبه، 7 اسفندماه، در کتابخانه مرکزی برگزار شد. مدرس کارگاه، آقای صلاحی شامیر، درباره ایجاد پروفایل در پایگاه ریسرچ گیت، سایر امکانات این شبکه علمی از جمله: تشکیل پروژه، اشتراک گذاری منابع تحقیقاتی، جذب همکاران بین المللی، افزایش رویت پذیری، افزایش ارتباطات علمی با طرح سوالات علمی، مدیریت پروفایل، شیوه های درخواست متن کامل مقالات از نویسندگان و غیره توضیح دادند. این کارگاه با کمک آزمایشگاه اطلاع رسانی دانشگاه تهران برگزار شد. فیلم این کارگاه به زودی از طریق درگاه سامانه مدیریت دانش، ارتباطات و مستندات دانشگاه تهران در اختیار دانشجویان قرار خواهد گرفت.
@UT_Central_Library
@UT_Central_Library
کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
Photo
#تقویم_فرهنگی امروز، ۸ اسفند ۱۳۹۷
امروز، «روز بزرگداشت حکیم حاج ملا هادی سبزواری» است.
حاج ملا هادی سبزواری در حدود سال ۱۱۷۶ در سبزوار دیده به جهان گشود. در دهسالگی برای ادامهی تحصیل به مشهد مقدس سفر کرد و پس از ۱۰ سال به سبزوار بازگشت. سپس آهنگ حج کرد و در میان راه به اصفهان رسید. در این شهر با ملا اسماعیل دربکوشکی معروف به «واحدالعین» آشنا شد و تکلیف را در تکمیل تحصیلات دینی و علوم حکمی دید و از سفر حج منصرف شد. حضور سبزواری در اصفهان ۸ سال به درازا کشید. پس از آن، به زادگاهش سبزوار بازگشت. سپس همراه خانواده به مشهد مقدس رفت و ۵ سال در آن جا به تدریس علوم عقلی و نقلی پرداخت. آنگاه به سفر حج رفت که ۳ سال طول کشید و در بازگشت به زادگاهش، حدود ۱ سال را در مدرسه و حوزهی معصومیهی کرمان به عنوان خادم به همکاری با ملا محمد عارف ـ خدمتگزار مدرسه ـ گذراند و تا اواخر حضور در آن جا، از شناساندن خود تن میزد. سپس به سبزوار بازگشت و به تعلیم و تربیت طالبان حکمت و معرفت پرداخت، تا اینکه در اواخر سال ۱۲۵۱ در حدود ۷۵سالگی در زادگاهش بدرود زندگی گفت.
حکیم سبزواری از شارحان ممتاز و برجستهی «حکمت متعالیه» است. او در واقع زبان گویای صدرالمتألهین در زمان خویش بود و در تدریس، به کتابهای «اسفار» و «شواهدالربوبیه»ی او عنایت خاصی داشت. حسن تقریر و عظمت مقام علمی و اخلاقی حکیم سبزواری موجب شده بود تا جویندگان حکمت و دانش، از سرزمینهای مجاور و هند نیز به سبزوار سفر کنند و در درس او حضور یابند. حاج ملا هادی سبزواری از جنبهی عملی و تزکیهی نفس و تقیّد به احکام شریعت و داشتن ذوق عرفانی نیز جایگاه والایی داشت و عام و خاص مجذوب منش اخلاقی او بودند. همین امر سبب شده بود برخی از دنیاداران پس از دیدارش، روش خود را تغییر داده به دینداری بگروند. «اسرارالحکم» و «شرح مثنوی معنوی»، از تألیفات حکیم ملا هادی سبزواری است.
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
امروز، «روز بزرگداشت حکیم حاج ملا هادی سبزواری» است.
حاج ملا هادی سبزواری در حدود سال ۱۱۷۶ در سبزوار دیده به جهان گشود. در دهسالگی برای ادامهی تحصیل به مشهد مقدس سفر کرد و پس از ۱۰ سال به سبزوار بازگشت. سپس آهنگ حج کرد و در میان راه به اصفهان رسید. در این شهر با ملا اسماعیل دربکوشکی معروف به «واحدالعین» آشنا شد و تکلیف را در تکمیل تحصیلات دینی و علوم حکمی دید و از سفر حج منصرف شد. حضور سبزواری در اصفهان ۸ سال به درازا کشید. پس از آن، به زادگاهش سبزوار بازگشت. سپس همراه خانواده به مشهد مقدس رفت و ۵ سال در آن جا به تدریس علوم عقلی و نقلی پرداخت. آنگاه به سفر حج رفت که ۳ سال طول کشید و در بازگشت به زادگاهش، حدود ۱ سال را در مدرسه و حوزهی معصومیهی کرمان به عنوان خادم به همکاری با ملا محمد عارف ـ خدمتگزار مدرسه ـ گذراند و تا اواخر حضور در آن جا، از شناساندن خود تن میزد. سپس به سبزوار بازگشت و به تعلیم و تربیت طالبان حکمت و معرفت پرداخت، تا اینکه در اواخر سال ۱۲۵۱ در حدود ۷۵سالگی در زادگاهش بدرود زندگی گفت.
حکیم سبزواری از شارحان ممتاز و برجستهی «حکمت متعالیه» است. او در واقع زبان گویای صدرالمتألهین در زمان خویش بود و در تدریس، به کتابهای «اسفار» و «شواهدالربوبیه»ی او عنایت خاصی داشت. حسن تقریر و عظمت مقام علمی و اخلاقی حکیم سبزواری موجب شده بود تا جویندگان حکمت و دانش، از سرزمینهای مجاور و هند نیز به سبزوار سفر کنند و در درس او حضور یابند. حاج ملا هادی سبزواری از جنبهی عملی و تزکیهی نفس و تقیّد به احکام شریعت و داشتن ذوق عرفانی نیز جایگاه والایی داشت و عام و خاص مجذوب منش اخلاقی او بودند. همین امر سبب شده بود برخی از دنیاداران پس از دیدارش، روش خود را تغییر داده به دینداری بگروند. «اسرارالحکم» و «شرح مثنوی معنوی»، از تألیفات حکیم ملا هادی سبزواری است.
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
Forwarded from ELSEVIER IRAN
مالکیت محتوا
چه کسی، نحوه استفاده از کار ارائه شده توسط شما و نیز، نحوه توزیع آن را کنترل می کند؟ آیا قانون کپی رایت، از ایده ها و نکات اساسی حمایت میکند؟ و در مورد روش هایی که شما برای بیان افکار و توصیف پژوهش و نتیجه گیری خود در مقالهتان از آنها استفاده می کنید، چطور؟
این موارد تنها برخی از سوالات پاسخ داده شده در این ماژول تعاملی مفید هستند در زمانی که ما حقایق و داستانهای مربوط به حقوق نویسنده و مالکیت محتوا را بررسی میکنیم.
همچنین، ما به محتویات توافقنامهی مربوط به یک ناشر معمولی نگاهی خواهیم داشت و توضیح می دهیم که هرکدام از بخشها چه معنایی دارند. علاوه بر این، چنانچه شما مقالهای را با الزویر به چاپ رسانده باشید، ما حقوق شما را به عنوان یک نویسنده مورد بررسی قرار می دهیم.
در نهایت، شما مجهز به دانش لازم برای هدایت موضوع پیچیدهی مالکیت محتوای خود خواهید بود.
https://researcheracademy.elsevier.com/publication-process/ethics/content-ownership
چه کسی، نحوه استفاده از کار ارائه شده توسط شما و نیز، نحوه توزیع آن را کنترل می کند؟ آیا قانون کپی رایت، از ایده ها و نکات اساسی حمایت میکند؟ و در مورد روش هایی که شما برای بیان افکار و توصیف پژوهش و نتیجه گیری خود در مقالهتان از آنها استفاده می کنید، چطور؟
این موارد تنها برخی از سوالات پاسخ داده شده در این ماژول تعاملی مفید هستند در زمانی که ما حقایق و داستانهای مربوط به حقوق نویسنده و مالکیت محتوا را بررسی میکنیم.
همچنین، ما به محتویات توافقنامهی مربوط به یک ناشر معمولی نگاهی خواهیم داشت و توضیح می دهیم که هرکدام از بخشها چه معنایی دارند. علاوه بر این، چنانچه شما مقالهای را با الزویر به چاپ رسانده باشید، ما حقوق شما را به عنوان یک نویسنده مورد بررسی قرار می دهیم.
در نهایت، شما مجهز به دانش لازم برای هدایت موضوع پیچیدهی مالکیت محتوای خود خواهید بود.
https://researcheracademy.elsevier.com/publication-process/ethics/content-ownership
Elsevier Researcher Academy
Content ownership
You’ve written a paper, but who technically owns it? We clear up the mystery.
اقوام هند و ایرانی در اصل از یک نژاد هستند، چنان که از سرودههای ریگ ودا و گاتهای اوستا برمیآید، آیین ودادی هند و دین زرتشتیان ایران، دارای ریشه واحدی بودهاند. زبان سنکسریت با زبان فارسی باستان و اوستایی از یک ریشه هستند و سرچشمه اصلی هر دو زبان هند و ایرانی است.
کتاب زبان فارسی در هند به کوشش دکتر شیخ اشتیاق احمد و دکتر نرگس جابرینسب، در سال 1396 توسط نشر هزارۀ ققنوس در 300 صفحه به چاپ رسیده است.
دکتر جابرینسب، دوره دکتری خود را در هند و دانشگاه جواهر نهرو در شهر دهلی نو گذرانده است.
این مجموعه شامل 6 مقاله است:
1-مقالۀ اول: زبان فارسی درعصر گورکانیان هند؛ نویسندگان: دکتر شیخ اشتیاق احمد و دکتر نرگس جابری نسب 2- مقالۀ دوم: شیخ شرف الدین احمد یحیی منیری؛ نویسنده: محمد آصف انصار؛ 3- مقالۀ سوم: سراج الدین علی خان آرزو، نویسنده: سید ارشد عباس رضوی؛ 4- مقالۀ چهارم: نواب صدیق حسن خان؛ نوسینده: جاوید اختر؛ 5- مقالۀ پنجم: منشی نولکشور؛ نویسنده: صفی عالم؛ 6- مقاله ششم؛ منشی هرگوپال تفته؛ نویسنده: غیاث الدین. (مریم جعفرپور)
@UT_Central_Library
کتاب زبان فارسی در هند به کوشش دکتر شیخ اشتیاق احمد و دکتر نرگس جابرینسب، در سال 1396 توسط نشر هزارۀ ققنوس در 300 صفحه به چاپ رسیده است.
دکتر جابرینسب، دوره دکتری خود را در هند و دانشگاه جواهر نهرو در شهر دهلی نو گذرانده است.
این مجموعه شامل 6 مقاله است:
1-مقالۀ اول: زبان فارسی درعصر گورکانیان هند؛ نویسندگان: دکتر شیخ اشتیاق احمد و دکتر نرگس جابری نسب 2- مقالۀ دوم: شیخ شرف الدین احمد یحیی منیری؛ نویسنده: محمد آصف انصار؛ 3- مقالۀ سوم: سراج الدین علی خان آرزو، نویسنده: سید ارشد عباس رضوی؛ 4- مقالۀ چهارم: نواب صدیق حسن خان؛ نوسینده: جاوید اختر؛ 5- مقالۀ پنجم: منشی نولکشور؛ نویسنده: صفی عالم؛ 6- مقاله ششم؛ منشی هرگوپال تفته؛ نویسنده: غیاث الدین. (مریم جعفرپور)
@UT_Central_Library
عنوان کتاب: تاریخ توفیق سرگذشت طنز درمطبوعات ایران، نوشته سید مسعود رضوی، تهران: سوفیا، 1395، 944ص.
کتاب توفیق،کوششی برای شناخت تاریخ مطبوعات وتاریخ طنز درایران است. درحقیقت، نویسنده بخش خاصی از این تاریخ پر فراز ونشیب را مد نظر قرار داد وبرموضوعی خاص متمرکز شده که همانا بررسی سرگذشت وسرنوشت مجله فکاهی "توفیق" است .کتاب حاضر، داستان صدسال طنز مطبوعاتی وفکاهی را درمیهنمان پژوهش وگزارش کرده و برای تکمیل مباحث، تاریخ " حزب خران"و تاریخ "کاریکارتور"به همراه زندگینامه ونقد وبررسی آثار بزرگان طنز معاصر، درکنار برگزیده ای از شعرها ونوشته های فکاهی ارائه نموده است و دربردارنده نکات وتحلیل هایی در باب این پدیده جالب ومهم درتاریخ ادب ورسانه درکشور مااست.
توفیق به عبارتی به یک معنا، نماد و مثل اعلای فرهنگ فکاهی روزگار معاصر ما محسوب می شود و به معنای دیگر حافظ نظم مستقر و مثل واشر و سوپاپ میان ملت و حکومت عمل می کرد. این نشریه بی تردید یکی از مهم ترین نمونه های مطبوعات مستقل در تاریخ معاصر ایران زمین محسوب می شود که روایتی زمانی و خطی، از آغاز تا پایان یک پدیده ی فرهنگی را بیان نموده و مهم ترین مطالب را در ارتباط با هر موضوع بدان افزوده و نهایتا" تصویری درست از پیدایش، تکوین و پایان کار توفیق عرضه داشته است. تصویری که شاید بخشی از زوایای تاریک در تاریخ و فرهنگ معاصر ایران را روشن کند و به مجموعه مطالعات مربوط به تاریخ و طنز ایران کمک نماید. (حری)
@UT_Central_Library
کتاب توفیق،کوششی برای شناخت تاریخ مطبوعات وتاریخ طنز درایران است. درحقیقت، نویسنده بخش خاصی از این تاریخ پر فراز ونشیب را مد نظر قرار داد وبرموضوعی خاص متمرکز شده که همانا بررسی سرگذشت وسرنوشت مجله فکاهی "توفیق" است .کتاب حاضر، داستان صدسال طنز مطبوعاتی وفکاهی را درمیهنمان پژوهش وگزارش کرده و برای تکمیل مباحث، تاریخ " حزب خران"و تاریخ "کاریکارتور"به همراه زندگینامه ونقد وبررسی آثار بزرگان طنز معاصر، درکنار برگزیده ای از شعرها ونوشته های فکاهی ارائه نموده است و دربردارنده نکات وتحلیل هایی در باب این پدیده جالب ومهم درتاریخ ادب ورسانه درکشور مااست.
توفیق به عبارتی به یک معنا، نماد و مثل اعلای فرهنگ فکاهی روزگار معاصر ما محسوب می شود و به معنای دیگر حافظ نظم مستقر و مثل واشر و سوپاپ میان ملت و حکومت عمل می کرد. این نشریه بی تردید یکی از مهم ترین نمونه های مطبوعات مستقل در تاریخ معاصر ایران زمین محسوب می شود که روایتی زمانی و خطی، از آغاز تا پایان یک پدیده ی فرهنگی را بیان نموده و مهم ترین مطالب را در ارتباط با هر موضوع بدان افزوده و نهایتا" تصویری درست از پیدایش، تکوین و پایان کار توفیق عرضه داشته است. تصویری که شاید بخشی از زوایای تاریک در تاریخ و فرهنگ معاصر ایران را روشن کند و به مجموعه مطالعات مربوط به تاریخ و طنز ایران کمک نماید. (حری)
@UT_Central_Library
کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
علیاکبر شعارینژاد
#تقویم_فرهنگی امروز، ۱۰ اسفند ۱۳۹۷
۵ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۹۲، علیاکبر شعارینژاد ـ استاد علوم تربیتی و از مفاخر فرهنگی ایران ـ درگذشت.
علیاکبر شعارینژاد در سال ۱۳۰۴ در تبریز متولد شد. پدرش در محافل درسی قرآن شرکت میکرد و از آنجا که او نیز در کنار پدر به مجالس وعظ و خطابه میرفت، از همان اوان کودکی با قرآن مأنوس شد. سپس تحصیل علوم دینی و فراگیری زبان عربی را ادامه داد و صرف میر، صمدیه، سیوطی و چندین کتاب فقهی و حدیثی را به زبان عربی خواند. شعارینژاد پس از به پایان رساندن پایهی نهم، در امتحان رسمی آموزش و پرورش شرکت کرد و پذیرفته شد. بعدها در دبستان ملی شمس تبریز به کار پرداخت. در همین دوره در دانشسرای مقدماتی تبریز تحصیلات خود را پی گرفت و بعد از فارغالتحصیلی، به استخدام آموزش و پرورش درآمد. در ۱۳۳۴ در رشتهی فلسفه و علوم تربیتی با رتبهی اول فارغالتحصیل شد و موفق به دریافت گواهینامهی دیپلم و مدال فرهنگی آن زمان از شورای عالی آموزش کشور گردید. در همان سال، تدریس روانشناسی در دانشسرای مقدماتی را به عهده گرفت و مجلهی «معلم امروز» را تأسیس کرد که انتشار آن تا ۱۳۴۴ ادامه یافت.
شعارینژاد در سال ۱۳۳۶ به دنبال تأسیس کالج تربیت معلم، در این مرکز فرهنگی به تدریس پرداخت. در ۱۳۴۴ تحصیلات عالی را در دانشگاه تهران در رشتهی روانشناسی آغاز کرد و در ۱۳۴۷ به پایان برد. از مهر ماه همان سال در دانشگاه سپاهیان انقلاب و دانشسرای عالی تهران (دانشگاه تربیت معلم فعلی) به کار پرداخت و در ۱۳۵۲ استادیار دانشگاه سپاهیان انقلاب شد. در نخستین سالهای تأسیس آموزش عالی مکاتبهای (آموزش از راه دور)، به مدیریت گروه آموزش ابتدایی انتخاب گردید و در ۱۳۵۶ به ریاست دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی همین دانشگاه منصوب شد و تا ۱۳۵۷ در این سمت باقی ماند.
دکتر شعارینژاد با پیروزی انقلاب اسلامی افزون بر تدریس در دانشکدهی روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی، مدیریت گروه روانشناسی تربیتی را نیز عهدهدار شد. استاد دکتر شعارینژاد در سال ۱۳۵۷ بازنشسته گردید. آثار متعددی از این استاد علوم انسانی منتشر شده، از آن میان؛ «روانشناسی رشد»، «روانشناسی یادگیری و کاربرد آن در آموزش»، «نقش فعالیتهای فوق برنامه در تربیت نوجوانان»، «نقش آموزش و پرورش در فرهنگ عمومی»، «فرهنگ علوم رفتاری» و «فلسفهی آموزش و پرورش». انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سالها خدمات علمی و فرهنگی، علیاکبر شعارینژاد را به عنوان یکی از مفاخر فرهنگی ایران معرفی کرده است.
استاد دکتر علیاکبر شعارینژاد در ۱۰ اسفند ۱۳۹۲ در ۸۸سالگی شمع وجودش خاموش گشت.
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
۵ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۹۲، علیاکبر شعارینژاد ـ استاد علوم تربیتی و از مفاخر فرهنگی ایران ـ درگذشت.
علیاکبر شعارینژاد در سال ۱۳۰۴ در تبریز متولد شد. پدرش در محافل درسی قرآن شرکت میکرد و از آنجا که او نیز در کنار پدر به مجالس وعظ و خطابه میرفت، از همان اوان کودکی با قرآن مأنوس شد. سپس تحصیل علوم دینی و فراگیری زبان عربی را ادامه داد و صرف میر، صمدیه، سیوطی و چندین کتاب فقهی و حدیثی را به زبان عربی خواند. شعارینژاد پس از به پایان رساندن پایهی نهم، در امتحان رسمی آموزش و پرورش شرکت کرد و پذیرفته شد. بعدها در دبستان ملی شمس تبریز به کار پرداخت. در همین دوره در دانشسرای مقدماتی تبریز تحصیلات خود را پی گرفت و بعد از فارغالتحصیلی، به استخدام آموزش و پرورش درآمد. در ۱۳۳۴ در رشتهی فلسفه و علوم تربیتی با رتبهی اول فارغالتحصیل شد و موفق به دریافت گواهینامهی دیپلم و مدال فرهنگی آن زمان از شورای عالی آموزش کشور گردید. در همان سال، تدریس روانشناسی در دانشسرای مقدماتی را به عهده گرفت و مجلهی «معلم امروز» را تأسیس کرد که انتشار آن تا ۱۳۴۴ ادامه یافت.
شعارینژاد در سال ۱۳۳۶ به دنبال تأسیس کالج تربیت معلم، در این مرکز فرهنگی به تدریس پرداخت. در ۱۳۴۴ تحصیلات عالی را در دانشگاه تهران در رشتهی روانشناسی آغاز کرد و در ۱۳۴۷ به پایان برد. از مهر ماه همان سال در دانشگاه سپاهیان انقلاب و دانشسرای عالی تهران (دانشگاه تربیت معلم فعلی) به کار پرداخت و در ۱۳۵۲ استادیار دانشگاه سپاهیان انقلاب شد. در نخستین سالهای تأسیس آموزش عالی مکاتبهای (آموزش از راه دور)، به مدیریت گروه آموزش ابتدایی انتخاب گردید و در ۱۳۵۶ به ریاست دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی همین دانشگاه منصوب شد و تا ۱۳۵۷ در این سمت باقی ماند.
دکتر شعارینژاد با پیروزی انقلاب اسلامی افزون بر تدریس در دانشکدهی روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی، مدیریت گروه روانشناسی تربیتی را نیز عهدهدار شد. استاد دکتر شعارینژاد در سال ۱۳۵۷ بازنشسته گردید. آثار متعددی از این استاد علوم انسانی منتشر شده، از آن میان؛ «روانشناسی رشد»، «روانشناسی یادگیری و کاربرد آن در آموزش»، «نقش فعالیتهای فوق برنامه در تربیت نوجوانان»، «نقش آموزش و پرورش در فرهنگ عمومی»، «فرهنگ علوم رفتاری» و «فلسفهی آموزش و پرورش». انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سالها خدمات علمی و فرهنگی، علیاکبر شعارینژاد را به عنوان یکی از مفاخر فرهنگی ایران معرفی کرده است.
استاد دکتر علیاکبر شعارینژاد در ۱۰ اسفند ۱۳۹۲ در ۸۸سالگی شمع وجودش خاموش گشت.
@UT_Central_Library
بازنویسی و تنظیم: #آرش_امجدی
Forwarded from رضا منصوری
یادداشتهایی پیرامون علم مدرن و سیاستگذاری آن
Notes on Science and Science Policy
✅ اعلام محدودیت برای پژوهشگران ایالات متحده در همکاری پژوهشی با کشورهای حساس
US Government Escalates Opposition to Chinese Talent Recruitment Programs
۱۰ اسفند ۱۳۹۷.
✍️ رضا منصوری
rmansouri.ir
وزارت انرژی ایالات متحده در تاریخ ۱۱ بهمن/۳۱ ژانویه طی یادداشتی (memorandum) اعلام کرد کارکنان، پژوهانهگیران، و هر طرف قرارداد این وزارت را در مشارکت با برنامههای استخدام نخبگان کشورهای حساس محدود میکند. همین وزارت در بیانیهای توضیح داده است (DOE statement) که منظور از این سیاست قطع نفوذ برنامههای جذب نخبگان کشورهای خارجی در اجتماع علمی آمریکا است، به ویژه در پردیسهای آزمایشگاهی وزارت انرژی. این اقدام به منظور حفظ امنیت ملی و یک-پارچگی علمی آمریکا است.
گرچه در یادداشت وزارتی و نیز در گزارهٔ پیرو آن صحبتی از هیچ کشور نمیشود اما مقامات امنیتی آمریکا صحبت از چین میکنند که از دستاوردهای پژوهشی آمریکا از طریق دادن پژوهانه و همکاری کوتاه مدت با پژوهشگران آمریکایی به تجارب آنها، که با هزینهٔ زیاد به دست آمده، با هزینهٔ کم دسترسی پیدا میکند. سازمانهای فدرال دیگر ایالات متحده هم اکنون مشغول بررسی اقدامهای مشابهاند تا از پیشرو بودن آمریکا در حوزههای پژوهشی و فناوریهای براینده (emerging technologies) (*) حفاظت کنند.
نظر: این واژههای کلیدیِ زمینههای پژوهشی براینده را خوب به یاد بسپارید: فناوریهای براینده، پژوهشها و فناوریهای دگرساز (transformative)، و فناوریهای پاشاننده (disruptive technologies) که بیش از هر زمینه به کلان داده، هوش مصنوعی (هومَص)، و فناوریهای کوانتومی اشاره دارند. همین روزها موردی به من ارجاع شد از یک دانشآموختهٔ کارشناسی ارشد ایرانی در رشتهٔ رباتیک که از دانشگاهی در فرانسه پذیرش دکتری در زمینه رباتیک و هوش مصنوعی گرفته بوده؛ پس از گرفتن ویزا و رفتن به فرانسه و طی همه مراحل ثبتنام دست آخر نهادی امنیتی از ثبتنام او ممانعت کرده است و تلاش استادان مربوطه برای رفع مشکل به جایی نرسیده است.
ما برای این زمینههای پژوهش وفناوری، که در چند ده سال آینده ماهیت انسان و جامعهٔ بشری را تغییر خواهد داد، چقدر آمادگی داریم؟ نهادهای آموزش و پژوهش و فناوری ما تا چه اندازه آگاهی از این تحولات و آمادگی برای جذب دارند؟ چه بخشی از جامعه میتواند نهادهای فرهنگی ما را که معمولاً رو به گذشته دارند با این فرهنگ آیندهٔ بشر آشنا کند؟ الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت، که ایران ۱۳۴۴ را ترسیم میکند، چرا با این تحولات بیگانه است؟
———
* واژههای انگلیسی emergent و emerging از فعل to emerge بر چند مفهوم اطلاق میشود. در مطالعاتِ علم به پدیدههایی بر میخوریم که در اجزای یک سامانه ناموجود است اما در سامانه موجود میشود. این مفهوم را نمیشود در فارسی با کلمهٔ نوظهور بیان کرد. فعل فارسی «برامدن» و ترکیب «پدیدهٔ برامده» به خوبی موضوع را بیان میکند (رک کتاب من با عنوان مبانی تفکر در علوم فیزیکی). در زمینهٔ سیاستگذاری هم، که این جا منظور من است، میشود از همین فعل و مشتقات آن مانند براینده و برایان استفاده کرد؛ به مشابهت کلمههای رونده و روان از فعل رفتن نگاه بکنید! دقت کنیم که فناوری براینده نوظهور نیست؛ قرار است «ظاهر» بشود!
Notes on Science and Science Policy
✅ اعلام محدودیت برای پژوهشگران ایالات متحده در همکاری پژوهشی با کشورهای حساس
US Government Escalates Opposition to Chinese Talent Recruitment Programs
۱۰ اسفند ۱۳۹۷.
✍️ رضا منصوری
rmansouri.ir
وزارت انرژی ایالات متحده در تاریخ ۱۱ بهمن/۳۱ ژانویه طی یادداشتی (memorandum) اعلام کرد کارکنان، پژوهانهگیران، و هر طرف قرارداد این وزارت را در مشارکت با برنامههای استخدام نخبگان کشورهای حساس محدود میکند. همین وزارت در بیانیهای توضیح داده است (DOE statement) که منظور از این سیاست قطع نفوذ برنامههای جذب نخبگان کشورهای خارجی در اجتماع علمی آمریکا است، به ویژه در پردیسهای آزمایشگاهی وزارت انرژی. این اقدام به منظور حفظ امنیت ملی و یک-پارچگی علمی آمریکا است.
گرچه در یادداشت وزارتی و نیز در گزارهٔ پیرو آن صحبتی از هیچ کشور نمیشود اما مقامات امنیتی آمریکا صحبت از چین میکنند که از دستاوردهای پژوهشی آمریکا از طریق دادن پژوهانه و همکاری کوتاه مدت با پژوهشگران آمریکایی به تجارب آنها، که با هزینهٔ زیاد به دست آمده، با هزینهٔ کم دسترسی پیدا میکند. سازمانهای فدرال دیگر ایالات متحده هم اکنون مشغول بررسی اقدامهای مشابهاند تا از پیشرو بودن آمریکا در حوزههای پژوهشی و فناوریهای براینده (emerging technologies) (*) حفاظت کنند.
نظر: این واژههای کلیدیِ زمینههای پژوهشی براینده را خوب به یاد بسپارید: فناوریهای براینده، پژوهشها و فناوریهای دگرساز (transformative)، و فناوریهای پاشاننده (disruptive technologies) که بیش از هر زمینه به کلان داده، هوش مصنوعی (هومَص)، و فناوریهای کوانتومی اشاره دارند. همین روزها موردی به من ارجاع شد از یک دانشآموختهٔ کارشناسی ارشد ایرانی در رشتهٔ رباتیک که از دانشگاهی در فرانسه پذیرش دکتری در زمینه رباتیک و هوش مصنوعی گرفته بوده؛ پس از گرفتن ویزا و رفتن به فرانسه و طی همه مراحل ثبتنام دست آخر نهادی امنیتی از ثبتنام او ممانعت کرده است و تلاش استادان مربوطه برای رفع مشکل به جایی نرسیده است.
ما برای این زمینههای پژوهش وفناوری، که در چند ده سال آینده ماهیت انسان و جامعهٔ بشری را تغییر خواهد داد، چقدر آمادگی داریم؟ نهادهای آموزش و پژوهش و فناوری ما تا چه اندازه آگاهی از این تحولات و آمادگی برای جذب دارند؟ چه بخشی از جامعه میتواند نهادهای فرهنگی ما را که معمولاً رو به گذشته دارند با این فرهنگ آیندهٔ بشر آشنا کند؟ الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت، که ایران ۱۳۴۴ را ترسیم میکند، چرا با این تحولات بیگانه است؟
———
* واژههای انگلیسی emergent و emerging از فعل to emerge بر چند مفهوم اطلاق میشود. در مطالعاتِ علم به پدیدههایی بر میخوریم که در اجزای یک سامانه ناموجود است اما در سامانه موجود میشود. این مفهوم را نمیشود در فارسی با کلمهٔ نوظهور بیان کرد. فعل فارسی «برامدن» و ترکیب «پدیدهٔ برامده» به خوبی موضوع را بیان میکند (رک کتاب من با عنوان مبانی تفکر در علوم فیزیکی). در زمینهٔ سیاستگذاری هم، که این جا منظور من است، میشود از همین فعل و مشتقات آن مانند براینده و برایان استفاده کرد؛ به مشابهت کلمههای رونده و روان از فعل رفتن نگاه بکنید! دقت کنیم که فناوری براینده نوظهور نیست؛ قرار است «ظاهر» بشود!
www.aip.org
US Government Escalates Opposition to Chinese Talent Recruitment
Several federal agencies are working to curb foreign nations, particularly China, from using talent recruitment programs and other methods to capitalize on the fruits of U.S.-financed R&D. In the
🔹 به اطلاع پژوهشگران و دانشجویان محترم می رساند ، فیلم آموزشی پایگاه های الزویر ، Propquest , Clarivate ، اسکوپوس ، مندلی و کارگاه مقاله نویسی الزویر که در کتابخانه مرکزی برگزار شده بود، در آدرس زیر قرار گرفت:
https://utecmedia.ut.ac.ir/course/view.php?id=85
@UT_Central_Library
https://utecmedia.ut.ac.ir/course/view.php?id=85
@UT_Central_Library
امروز کتابخانه مرکزی، با حضور استاد مایل هروی مزین شد. برای ایشان آرزوی سلامتی داریم.
@UT_Central_Library
@UT_Central_Library
تاریخ تجدد ژاپن و رویدادهای مهم و سرنوشتساز دوره امپراتور مِیجی (۱۹۱۲- ۱۸۶۸) بخش مهمی از تاریخ این کشور است. این کتاب در واقع سالشمار زندگی امپراتور مِیجی است. تاریخ نگاران، مِیجی را معمار بزرگ پیشرفت علمی و صنعتی و توسعه ژاپن میدانند.
بالنده شدن و درخشش علمی و صنعتی ژاپن در عصر جدید در کنار جلوه فرهنگ و هنر والای آن توجه بسیاری را به خود گرفته است. پژوهندگان آگاهی های تازه ای از گوشه های تاریک تمدن و تاریخ ژاپن یافته اند و آثار بسیاری از روزگار باستان سر از خاک در آورده است.در این میان تاریخ تجدد ژاپن و رویدادهای مهم و سرنوشت ساز دوره امپراتوری مِیجی بخش مهمی از تاریخ آن سرزمین به شمار می آید. امپراتور میجی هم عصر ناصرالدین شاه قاجار بود و از این رو شرح زمانه سرگذشت و کارهای او برای خوانندگان ایرانی جالب و تامل برانگیز است.
لازم بذكر است كه این کتاب با کتاب تاریخ تجدد ژاپن مکمل یکدیگرند. کتاب اول تاریخ دوره اصلاحات و تجدد ژاپن است و کتاب دوم، شرح جزئیاتِ دوره مِیجی.
کتاب حاضر اثر دونالد کین با ترجمه هاشم رجب زاده توسط نشر جهان کتاب در سال ۱۳۹۶ منتشر شدهاست. (مریم جعفرپور)
@UT_Central_Library
بالنده شدن و درخشش علمی و صنعتی ژاپن در عصر جدید در کنار جلوه فرهنگ و هنر والای آن توجه بسیاری را به خود گرفته است. پژوهندگان آگاهی های تازه ای از گوشه های تاریک تمدن و تاریخ ژاپن یافته اند و آثار بسیاری از روزگار باستان سر از خاک در آورده است.در این میان تاریخ تجدد ژاپن و رویدادهای مهم و سرنوشت ساز دوره امپراتوری مِیجی بخش مهمی از تاریخ آن سرزمین به شمار می آید. امپراتور میجی هم عصر ناصرالدین شاه قاجار بود و از این رو شرح زمانه سرگذشت و کارهای او برای خوانندگان ایرانی جالب و تامل برانگیز است.
لازم بذكر است كه این کتاب با کتاب تاریخ تجدد ژاپن مکمل یکدیگرند. کتاب اول تاریخ دوره اصلاحات و تجدد ژاپن است و کتاب دوم، شرح جزئیاتِ دوره مِیجی.
کتاب حاضر اثر دونالد کین با ترجمه هاشم رجب زاده توسط نشر جهان کتاب در سال ۱۳۹۶ منتشر شدهاست. (مریم جعفرپور)
@UT_Central_Library