🔺به سوء استفاده از کودکان در تشریفات سیاسی پایان دهیم!

✍ شفیع بهرامیان

بازنشر نوشته‌ای انتقادی در باب سوءاستفاده از کودکان و نوجوانان در مراسم استقبال از شخصیت‌های سیاسی
https://share.google/9Gf8YDQQvQi4Kzpkb

@avinpress

🔺مام‌عزیزی؛ فرصتی دیگر  برای اتمام مأموریتی ناتمام!

✍شفیع بهرامیان

▫️ امروز که فرماندار کنونی اشنویه به مرز سن بازنشستگی رسیده است خبر بازگشت و انتصاب مجدد دکتر عبدالسلام مام‌عزیزی به سمت فرمانداری شهرستان پس از حدود چهار سال دوری، موجی از انتظار در میان مردم این شهرستان مرزی ایجاد کرده است. این تصمیم دولت چهاردهم که فردی آشنا به منطقه، ظرفیت‌ها، پتانسیل‌ها و حساسیت‌های آن را دوباره به کار گمارده، یک فرصت مغتنم است؛ فرصتی که موفقیت آن در گرو کنار گذاشتن محافظه‌کاری دوره پیشین و جایگزینی آن با جسارتی بیشتر برای کار، ریسک‌پذیری و اراده‌ای دوچندان برای خدمت است.

▫️فرماندار مام عزیزی در حالی به اشنویه باز می‌گردد که کارنامه او شامل کلید زدن پروژه‌های زیربنایی مهمی است که متأسفانه در میانه راه رها شده و تابه‌حال به‌دلایل مختلف به سرانجام نرسیده‌اند، اکنون تکمیل آن‌ها مطالبه اصلی مردم است. در صدر این فهرست، تعیین وضعیت نهایی بیمارستان جدیدالاحداث و بهره‌برداری و ارائه خدمات واقعی آن از جمله تصویربرداری و سی.تی.اسکن به مردم و همچنین اصلاح، تعریض و حذف نقاط حادثه‌خیز در محورهای مواصلاتی حیاتی اشنویه به ارومیه، نقده و پیرانشهر قرار دارد؛ جاده‌هایی که همچنان قربانی می‌گیرند و اتمام و تکمیل آن‌ها باید اولویت نخست باشد.

▫️در کنار این، چالش‌های زیرساختی دیگری نیز پیش روی فرماندار قرار دارد. پروژه تصفیه‌خانه فاضلاب اشنویه، یک نیاز اساسی برای بهداشت عمومی و حفظ محیط‌زیست منطقه است که باید با قاطعیت به سرانجام برسد. همچنین، بازگشایی معبر مرزی تجاری «کیله‌شین» با اقلیم کردستان عراق که می‌تواند قفل اقتصاد منطقه را بشکند و رونق را به ارمغان آورد، نیازمند دیپلماسی فعال و پیگیری مستمر است. ایجاد بستری برای سرمایه‌گذاران بالأخص در صنایع تبدیلی باتوجه به رویکرد استاندار رحمانی می‌تواند موجب رونق و شکوفایی بیشتر صنعت در این شهرستان صرفاً کشاورزی شود.
نجات بستر رودخانه «گادر» و همچنین مهار موج تبدیل مراتع ملی به املاک شخصی نیز می‌تواند یکی از نیازهای ضروری مردم اشنویه در حال حاضر باشد.

▫️در حوزه شهری، اشنویه از یک بن‌بست مزمن در قلب خود رنج می‌برد. کمک و مساعدت به شورا و شهرداری برای احداث دو کمربندی در غرب و شرق شهر، یک راهکار حیاتی برای روان‌سازی ترافیک و توزیع متوازن توسعه است. هم‌زمان، اتمام پروژه میدان میوه و تره‌بار و ساماندهی ورودی شهر از طریق انتقال مشاغل مزاحمی چون نمایشگاه‌های اتومبیل به مکان سابق این میدان، می‌تواند سیمای نازیبای فعلی را دگرگون کرده و به ورودی شهر هویتی درخور ببخشد.

▫️بی‌تردید، روابط نزدیک آقای مام عزیزی با مهندس عبدالکریم حسین‌زاده، معاون رئیس‌جمهور در امور توسعه روستایی و مناطق محروم، یک سرمایه بزرگ و یک اهرم قدرتمند برای تسریع این پروژه‌هاست. این یک فرصت تاریخی است تا آن مقام کابینه، بخشی کوچک از بدهی و تعهد خود را به مردم قدرشناس شهرستان اشنویه ادا کند و با حمایت از فرماندار جدید، روند محرومیت‌زدایی را شتاب بخشد.

▫️دوره دوم مسئولیت، دوره آزمون‌وخطا نیست. مردم اشنویه انتظار دارند فرمانداری را ببینند که با شناختی کامل از میدان، این بار با اراده‌ای پولادین و جسارتی بیشتر، پروژه‌های نیمه‌تمام را به پایان رسانده و با برگزاری انتخاباتی عادلانه و سالم برای میان‌دوره‌ای مجلس و شوراها، فصل جدیدی از توسعه و آبادانی را برای این خطه مرزی رقم بزند.

@avinpress

‍ .
🔺شوم‌گردی؛ اعتیادی در روزگار آشفتگی!

✍شفیع بهرامیان- کارشناس حوزه رسانه

«شوم‌گردی» یا doomscrolling به پدیده‌ای اشاره دارد که در آن کاربر، بی‌وقفه و وسواس‌گونه به مرور اخبار و محتواهای منفی، ناامیدکننده و اضطراب‌زا در شبکه‌های اجتماعی می‌پردازد. این رفتار در ظاهر نوعی «آگاهی‌جویی» است، اما در عمل، ذهن را در چرخه‌ای از ترس، خشم و افسردگی و خودآزاری دیجیتال گرفتار می‌کند.

در جوامعی که هر روز با بحران‌های گوناگون — از تورم و بیکاری گرفته تا تنش‌های اجتماعی و سیاسی — روبه‌رو هستند، شوم‌گردی به نوعی واکنش ناخودآگاه جمعی تبدیل شده است. کاربران در جست‌وجوی درک و کنترل بر دنیای پرآشوب اطراف خود، ساعت‌ها در شبکه‌هایی چون ایکس، تلگرام یا اینستاگرام می‌چرخند و هر پست جدید، به جای آرامش، اضطرابی تازه به آنان تزریق می‌کند. این چرخه باعث افزایش حس بی‌قدرتی، خشم فروخورده و فرسودگی ذهنی می‌شود.

شوم‌گردی با افزایش ترشح هورمون‌های استرس (نظیر کورتیزول) همراه است و در بلندمدت، کیفیت خواب، تمرکز و روابط اجتماعی را کاهش می‌دهد. در برخی جوامع که منابع امید جمعی و احساس کنترل اجتماعی ضعیف‌تر است، این پدیده می‌تواند حس ناامیدی و بی‌تفاوتی عمومی را تشدید کند و حتی بر رفتار سیاسی و اجتماعی مردم اثر بگذارد؛ از انفعال مدنی گرفته تا پرخاشگری در فضای مجازی، علاوه براین، تشدید اختلالات اضطرابی و افسردگی، تحلیل انرژی روانی و کاهش توان کنشگری موثر، ایجاد توهم آگاهی همراه با بی‌عملی، تخریب روابط بین فردی و انزوا و القای احساس قربانی‌بودن و ناتوانی تنها برخی از عوارض روحی و روانی این وضعیت است!


اما چگونه می‌توان از این چرخه‌ی معیوب رها شد؟ نخست، آگاهی از ماهیت اعتیادآور شبکه‌ها گام اصلی است؛ الگوریتم‌ها دقیقاً برای حفظ کاربر در وضعیت اضطراب و کنجکاوی طراحی شده‌اند. دوم، باید زمان استفاده از شبکه‌ها را محدود و بازه‌های «سم‌زدایی دیجیتال یا گاهی بدون اینترنت بودن» روزانه تعیین کرد. سوم، تنظیم رژیم رسانه‌ای متعادل اهمیت دارد: دنبال‌کردن منابع خبری معتبر و هوشمند، جایگزین‌کردن محتوای فرهنگی و آموزشی به‌جای خبرهای منفی و پرهیز از بحث‌های فرساینده مجازی. چهارم، بازگشت به زندگی واقعی؛ گفت‌وگو با دوستان، پیاده‌روی، مطالعه و تجربه‌ی لحظات واقعی می‌تواند ذهن را از چرخه اضطراب خارج کند.

در نهایت، شوم‌گردی صرفاً یک عادت بد نیست؛ نشانه‌ای از جامعه‌ای مضطرب و بی‌اعتماد است. مقابله با آن تنها با «خودکنترلی فردی» ممکن نیست، بلکه نیازمند رسانه‌های مسئول، آموزش سواد رسانه‌ای و بازسازی امید اجتماعی است؛ چراکه در دنیایی غرق در اخبار تیره، گاهی خاموش‌کردن صفحه، نخستین گام برای دیدن روشنایی است.

@avinpress

🔺ما به‌جز «سیب» چه داریم!

✍شفیع بهرامیان

▫️چندی قبل در یک استوری اینستاگرامی نسبت به عقب‌افتادگی مزمن و شکاف بزرگ شاخص‌های توسعه‌ای در ۲ شهر نقده و اشنویه هشدار داده شد که متأسفانه برخی از فعالان سیاسی و رسانه‌ای، واکنش‌های شتاب‌زده و احساسی به این پیام داشته و آن را در راستای برهم زدن انسجام و اتحاد مردمان این منطقه تفسیر کرده بودند؛ البته این سنخ رفتارها طبیعی است چه اینکه آنچه در طول چند دهه گذشته، به‌خاطر بازی‌های سیاسی، آنچه که بیش از هرجایی قربانی تبعیض و توسعه‌نیافتگی مزمن شده، همین شهرستان اشنویه است! کافی است شاخص‌های اصلی توسعه آن را با همسایگانش مقایسه کرد تا عمق عقب‌افتادگی و محرومیت آن نمایان شود!

▫️مقایسه را اکنون در بهداشت و درمان و ملزومات حفظ جان با همسایه جنوبی شروع می‌کنیم؛ شهرستان تقریباً ۱۶۰ هزار نفری پیرانشهر ازلحاظ زیرساخت‌های بهداشتی و درمانی در وضعیت بسیار مطلوبی قرار دارد. سرانه تخت بیمارستانی در آن با بیش از ۲۰۰ تخت فعال، بیش از ۲ تخت به ازای هر ۱۰۰۰ نفر است که به‌طور چشمگیری بالاتر از میانگین استانی است. این شهرستان ۹ مرکز خدمات جامع سلامت، ۴۴ خانه بهداشت و ۷ پایگاه فوریت پزشکی دارد. وجود ۷ آمبولانس فعال، یک آمبولانس پشتیبان و یک اتوبوس آمبولانس، نشان‌دهنده پوشش وسیع و آمادگی بالا در پاسخ به بحران‌های پزشکی است.

▫️نقده نیز با جمعیتی حدود ۱۳۰ هزار نفر، در سال‌های اخیر پیشرفت‌های چشمگیری در حوزه بهداشت و درمان داشته است. تعداد تخت‌های بیمارستانی در نقده به بیش از ۳۵۰ تخت رسیده و سرانه تخت بیمارستانی آن نیز، ۲.۸ تخت به ازای هر ۱۰۰۰ نفر است. این شهرستان ۱۰ مرکز جامع سلامت، ۴۳ خانه بهداشت و ۴ مرکز رادیولوژی و تصویربرداری پزشکی دارد. نقده دارای ۷ مرکز فوریت پزشکی و تجهیزات کامل امدادی ازجمله آمبولانس و اتوبوس آمبولانس و سایر اقلام پشتیبانی و امدادی است. بیمارستان‌های نقده قادر به پذیرایی از بیماران خارجی و بهره‌مندی از مزیت‌های توریسم سلامت نیز هستند!

▫️شهرستان اشنویه اما با جمعیتی حدود ۸۰ هزار نفر، در حوزه بهداشت و درمان با مشکلات ساختاری و کمبود امکانات قابل‌توجهی روبرو و تقریباً عقب‌مانده‌ترین شهرستان استان در این حوزه است. این شهر با حدود ۷۰ تخت فعال، سرانه تخت بیمارستانی آن اما کمتر از یک تخت به ازای هر ۱۰۰۰ نفر است! اشنویه تنها ۵ پایگاه فوریت پزشکی و ۵ آمبولانس دارد و فاقد آمبولانس پشتیبان، اتوبوس آمبولانس و موتورلانس است. اشنویه درمانگاه تخصصی نداشته و تنها یک مرکز رادیولوژی دارد. این شهرستان به همراه چالدران تنها شهرستان‌های بدون «سی‌تی‌اسکن» در سطح کل استان آذربایجان‌غربی هستند! سالانه تعداد زیادی از ساکنان اشنویه برای پیش‌پاافتاده‌ترین خدمات پزشکی ناگزیر از مراجعه به شهرهای هم‌جوار ازجمله ارومیه هستند و دراین‌بین و با توجه به جاده‌های مواصلاتی غیراستاندار این شهر، حتی دچار سوانح و تصادفات جاده‌ای، مرگ‌ومیر و جراحت می‌شوند!

▫️این مقایسه ساده نشان می‌دهد که اشنویه با بحران در زیرساخت‌های حیاتی بهداشتی و درمانی مواجه است. کمبود شدید تخت بیمارستانی، نبود درمانگاه تخصصی، فقدان مراکز تصویربرداری و پزشکی هسته‌ای ازجمله سی‌تی‌اسکن و ضعف فاحش در امکانات فوریت‌های پزشکی در اشنویه غیرقابل‌انکار است و حال سؤال اصلی این است: «چه عواملی سبب این حجم از اختلاف بین اشنویه با سایر همسایگانش در عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی شده است؟» چرا پیرانشهر و نقده دارند و اشنویه ندارد؟

▫️شاید تلاش برای یافتن پاسخ همین سؤال بود که سبب رنجش فعالان سیاسی و رسانه‌ای غیر اشنویه‌ای شد! راستی اگر خدا به این شهرستان سه هزارساله، نعمتی به نام «سیب» و «زمین کشاورزی» نداده بود امروز چه داشت؛ صنعت و خدمات پیشرو؟ راه و جاده استاندارد؟ شبکه فاضلاب و آب‌رسانی مناسب؟ خدمات بهداشتی و درمانی قابل‌قبول؟ تجارت مرزی و گمرکات؟ گردشگری و توریسم؟ دانشگاه و مراکز علمی؟ و...؟
«قضاوت با خودتان.»

@avinpress

🔺️ اولین سفر نماینده سابق در کسوت معاون رئیس‌جمهور به اشنویه و ۲ نکته مهم


▫️انتظار این است زین پس که همراهی و هماهنگی بیشتری بین فرماندار و معاون رئیس جمهور در امور مناطق محروم و نماینده معین در سطح شهرستان اشنویه وجود دارد شاهد اجرای عملی وعده‌های داده‌ شده مسئولان انتخابی و انتصابی این منطقه در ۱۰ سال گذشته باشیم چرا که دیگر بهانه‌ای برای عملی نکردن قول‌های داده شده به مردم صبور و بزرگوار این شهرستان باقی نمی‌ماند.

▫️نکته دوم هم فقدان رویکرد و اراده‌ای برای مدیرپروری و کادرسازی از نیروهای موجود بومی اشنویه در حوزه فرمانداری و بخشداری‌های این شهرستان است که متاسفانه اخبار خوبی از تغیرات مدیریتی آن به گوش نمی‌رسد و احتمالا تعداد مدیران غیربومی فرمانداری به‌شکل معناداری افزایش یافته و معدود کارشناسان بومی همچنان پشت خط خواهند ماند!

💥اصلاحیه: با پوزش از مخاطبان عزیز، رقم درست اعتبار وعده داده شده معاون رئیس جمهور برای تکمیل تصفیه‌خانه فاضلاب اشنویه ۱۰۰ میلیارد تومان است که بدلیل انتشار رقم ۱۰ میلیارد تومان از سوی خبرگزاری مهر، به اشتباه در ویدئو ۱۰ میلیارد ذکر شده و اصلاح می‌شود.

@avinpress

🔺​مرگِ یک راوی شجاع؛
قدیمی‌ترین روزنامه‌نگار اشنویه زندگی را وداع گفت
​
▫️​با اندوهی عمیق، باخبر شدیم که مشعل فروزان عرصه خبر و اطلاع‌رسانی اشنویه خاموش شد. حاج احمد حمیدی، پیشکسوت‌ترین روزنامه‌نگار و صدای گویای مردم رنج‌دیده این دیار، ساعاتی پیش دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.

​این چهره ماندگار، نمادی از استقلال عمل و تعهد بود. وی در فاصله سال‌های ۱۳۳۱ تا ۱۳۵۷، به‌عنوان خبرنگار روزنامه‌های «اطلاعات» و «پست تهران»، قلم خود را نه در خدمت قدرت، بلکه در خدمت مطالبات بحق مردم  منطقه محروم اشنویه به کار گرفت. در دورانی که خفقانِ پهلوی سایه‌ای سنگین بر مطبوعات افکنده بود، مرحوم حمیدی با شجاعتی مثال‌زدنی، زبانِ گویای محرومیت‌های منطقه شد.

​او تنها یک راوی نبود؛ بلکه یک مطالبه‌گر جسور بود. ده‌ها مقاله انتقادی و گزارش‌های صریح او از کمبودهای منطقه، بارها خشم دستگاه‌های امنیتی پهلوی را برانگیخت و منجر به بازجویی و آزار او شد، اما این فشارها هرگز نتوانست جوهرِ حقیقت‌گویی را در قلم او خشک کند.

▫️این ضایعه را به خانواده ارجمند ایشان، جامعه رسانه‌ای منطقه و همه مطالبه‌گران مستقل تسلیت عرض می‌کنم.

@avinpress

🔺 ضرورت انتصاب نیروهای بومی
در پست‌های معاونت فرمانداری

✍ شفیع بهرامیان

▫️انتصاب قریب‌الوقوع دو معاون فرمانداری اشنویه از میان نیروهای غیربومی به‌جای استفاده از نیروهای متخصص بومی، تصمیمی است که به‌شدت مورد انتقاد جامعه قرار خواهد گرفت.
این اقدام، ظرفیت‌های بالای مدیریتی و کارشناسی بومی شهرستان را نادیده گرفته و به ضرر فرآیند حیاتی کادرسازی و جانشین‌پروری است.

▫️این انتصاب، سابقه استفاده قبلی فرماندار از معاون غیربومی در اشنویه را تکرار کرده و این ذهنیت را تقویت می‌کند که وی اعتقاد عملی به توانمندی‌های جوانان اشنویه ندارد.
اشنویه در ۱۰۰ سال گذشته هرگز مدیر ارشد (دوره فرمانداری/ دوره بخشداری) بومی نداشته است. این روند مستمر، نادیده گرفتن منابع انسانی شهرستان و حاتم‌بخشی پست‌ها به همشهریان یا دوستان سیاسی غیربومی تلقی می‌شود که اقدامی پسندیده نیست.

▫️ انتظار این است که بزرگان شهر در این بحث دخالت کنند تا فرماندار محترم در تصمیم خود تجدیدنظر کرده و با انتصاب معاونین از میان شایستگان بومی، ضمن رعایت عدالت مدیریتی، زمینه توسعه شهرستان را بر پایه شناخت عمیق نیروهای محلی فراهم آورد.


@avinpress

.
🔺مجلس؛ انتظارات ما و واقعیت میدان

✍دکتر شفیع بهرامیان
▫️دهم آذر در تقویم رسمی کشور به‌نام «روز مجلس» ثبت شده است؛ مناسبتی که یادآور اهمیت جایگاه قانون‌گذاری و نظارت در نظام سیاسی کشور است. در ساختارهای مبتنی بر تفکیک قوا، مجلس یکی از ارکان اصلی حکمرانی به شمار می‌رود، اما در ایران به دلایل تاریخی، سیاسی و اجتماعی، قدرت، اثرگذاری و میزان اعتماد عمومی به مجلس با فراز و فرودهای جدی همراه بوده است.

▫️این وضعیت در برخی مناطق کشور، به‌ویژه مناطق چندقومیتی با تنوع زبانی و مذهبی، پیچیده‌تر می‌شود. در چنین مناطقی، تعریف وظایف نماینده و انتظارات مردم از او با میانگین ملی بسیار متفاوت است؛ زیرا ممکن است بخش‌هایی از جامعه در دیگر سطوح اجرایی و مدیریتی نظام، نماینده‌ای انتخابی یا انتصابی نداشته باشند و به همین دلیل بار بخش بزرگی از مطالبات و دغدغه‌های چند ده‌ساله بر دوش تنها یک نماینده مجلس قرار گیرد.

▫️نمایندگان این مناطق ناچارند همزمان با وظایف تقنینی و نظارتی، برای حل مشکلات زیرساختی مزمن—از بهداشت و گازرسانی تا راه، آب، مخابرات، طرح‌های هادی روستایی و نیازهای عمرانی—به‌طور مستقیم مطالبه‌گری و پیگیری کنند. این مطالبات که حاصل سال‌ها توسعه‌نیافتگی و تبعیض ساختاری است، به‌طور طبیعی بخش عمده انرژی و زمان نمایندگان را به خود اختصاص می‌دهد. از سوی دیگر ورود به فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی نیز در مناطق دارای شکاف‌های هویتی، حساس‌تر و دشوارتر است و می‌تواند بعضا پیامدهای پیش‌بینی‌ناپذیری به همراه داشته باشد.

▫️با استناد به نظریه‌های توسعه و هرم نیازهای مازلو روشن است که تا زمانی که مردم به‌شدت درگیر دغدغه‌های سطح پایه مانند معیشت، مسکن، خدمات اولیه و امنیت اجتماعی باشند، پرداختن به مطالبات سطح بالاتر فرهنگی و سیاسی، شاید امکان‌پذیر نیست. با این حال، گاه اقلیت فعال و تریبون‌دار در حوزه‌های رسانه‌ای و مدنی که خود معمولا از مشکلات معیشتی فاصله دارند، از نماینده انتظار دارند اولویت را بر اصلاحات سیاسی و فرهنگی بگذارد؛ انتظاری که هرچند ارزشمند و قانونی است، اما در شرایط ناپایدار منطقه‌ای، قومی و بین‌المللی می‌تواند حتی مانع تحقق نیازهای اولیه جامعه شود. سیاست آن است که از فرصت‌های بدست آمده برای آنچه که "ممکن" است استفاده شود نه اینکه با اصرار بر برخی مسایل خاص، اندک فرصت‌های بوجود آمده را نیز سوزاند!

▫️در شهرستان‌هایی مانند ارومیه، نقده، اشنویه، سردشت، ماکو، پلدشت، چالدران، سلماس، تکاب، شاهین‌دژ، خوی و دیگر مناطق تک یا چندقومیتی در شمال، مرکز و جنوب آذربایجان‌غربی، عمق محرومیت و توسعه‌نیافتگی به اندازه‌ای است که بدون حل مسائل زیرساختی، سخن گفتن از توسعه فرهنگی و سیاسی بیشتر به رویا و آرزو شباهت دارد تا برنامه‌ای قابل اجرا. این شکاف میان اولویت‌های اساسی مردم و مطالبات بخشی از فعالان فرهنگی، ریشه بسیاری از اختلاف‌نظرهاست.

▫️به همین دلیل ضروری است که به نمایندگان چنین مناطقی، فرصت، همراهی و ظرفیت بیشتری داده شود تا بتوانند ابتدا در مسیر رفع نیازهای زیربنایی مردم گام بردارند. به‌نظر می‌رسد تنها زمانی که منطقه به سطحی از محرومیت‌زدایی و توسعه متوازن و پایدار در تامین امکانات اولیه برسد، امکان ورود مؤثر به مطالبه‌گری فرهنگی، سیاسی و مشارکت در مدیریت کلان که البته حق ذاتی هر شهروند ایرانی است فراهم شود. چنین رویکردی نه‌تنها منطقی و مبتنی بر تجربه کشورهای مختلف است، بلکه نزدیک‌ترین راه برای بهبود پایدار کیفیت زندگی مردم  در استان محروم ماست.

@avinpress

‏فراخوان ملی، هم‌میهنان عزیز!


‏فارغ از همه کاستی‌ها و خطاهای انباشته در مدیریت انرژی طی دهه‌های گذشته، که متأسفانه در دولت چهاردهم نیز ادامه یافته، امروز در برابر یک واقعیت ناگزیر قرار داریم:

‏صرفه‌جویی در مصرف گاز، یک انتخاب سیاسی نیست؛ یک مسئولیت ملی و انسانی است.

‏نه برای حفظ صندلی هیچ مدیری، بلکه برای آن‌که هموطن هستیم و هیچ ایرانی شایسته نمی‌داند هم‌میهنان مرزنشین، نخستین قربانیان کسری گاز در سرمای زمستان باشند.

‏اقدام‌های ساده اما مؤثر:

‏- دمای فضای داخلی را روی ۲۱ درجه تنظیم کنیم

‏- از گرم‌کردن فضاهای غیرضروری پرهیز کنیم

‏- شب‌ها با پوشش گرم‌تر استراحت کنیم

‏- پخت‌وپزهای پرمصرف را تا حد امکان به یک وعده در روز کاهش دهیم

‏این زمستان نیز خواهد گذشت؛
‏اما نگذاریم رنج سرما در کنار فشار اقتصادی، زندگی مردم شریف مرزدار این سرزمین را که خود قربانی سال‌ها خطای سیاست‌گذاری انرژی بوده‌اند، تلخ‌تر کند.

‏در پایان، قدردان تلاش بی‌وقفه نیروهای فنی و عملیاتی حوزه انرژی کشور در این شب‌های سرد هستیم. دست یاری به سوی آنان دراز می‌کنیم؛ چرا که پیش از هر عنوانی، فرزندان این سرزمین‌اند.

🔺‏ ( لطفا بدست دوستانتان برسانید)

@avinpress

🔰 در دلِ سرما، گرمای هم‌‌نوعان را دریابیم

🔴 یک درجه کمتر، یک دلگرمی بیشتر

🟣 هوای همدیگر را داشته باشیم


🍀 @avinpress

🔺سرمایه‌گذاری در بستر اعتماد شکل می‌گیرد

✍️ شفیع بهرامیان


▫️به سرانجام نرسیدن  کلنگ‌زنی طرح یک میلیون قطعه‌ای مرغداری گوشتی در منطقه «دشتبیل» اشنویه، هشداری جدی برای هر دو سوی ماجراست: هم مسئولان دولتی و هم جوامع محلی. این نخستین پروژه‌ای نیست که در گام اول با سد مقاومت جماعات محلی روبه‌رو می‌شود و اگر رویکردها تغییر نکند، آخرین آن نیز نخواهد بود.

▫️تجربه نشان می‌دهد هر فرایند توسعه‌ای که فاقد گفت‌وگوی واقعی، شفافیت فنی و مشارکت ذی‌نفعان محلی باشد، حتی با وجود توجیه اقتصادی، در عمل با دیوار سخت «بی‌اعتمادی» برخورد می‌کند. برای پیشگیری از چنین تنش‌هایی، رعایت چند نکته ضروری است:

▫️دولت و سرمایه‌گذار باید ارزیابی‌های زیست‌محیطی، بهداشتی و اقتصادی طرح‌های بزرگ‌مقیاس را پیش از هر اقدامی، به‌صورت مکتوب و شفاف در اختیار مردم قرار دهند. حضور رو در رو در میان روستاییان و تبیین اثرات طرح بر زندگی آن‌ها، «پیوست اجتماعی» جدایی‌ناپذیر هر پروژه است.

▫️ علاوه براین سرمایه‌گذار باید از فیلتر دقیق «اهلیت‌سنجی» در بحث تمکن مالی و آورده نقدی عبور کند تا شائبه‌هایی مانند تغییر کاربری اراضی ملی و تملک برای هدفی غیر از تولید یا رها کردن پروژه‌ به شکل نیمه‌تمام از بین برود.
تعریف سهم مشخص اشتغال برای بومیان و فازبندی پروژه جهت کاهش اثر روانی تصرف اراضی، کلید اصلی پذیرش اجتماعی آن است. بجای ۲۸ هکتار که بار روانی بالایی بر مردم روستایی عموما دامدار دارد ای کاش در فاز اول مساحت کمتری مورد تملک و بهره‌براری قرار می‌گرفت و در صورت موفقیت اولیه، اقدام به توسعه فازهای بعدی و تملک این مقدار از منابع ملی می‌شد. این امر راحت‌تر مورد پذیرش مردمی که اکنون ذینفع طرح بودند قرار می‌گرفت.

▫️مطالبه‌گری حق طبیعی مردم است، اما این مسیر زمانی به نتیجه می‌رسد که «هدفمند» و «مستند» باشد. ورود زودهنگام به مذاکرات با مسئولان و سرمایه‌گذاران، درخواست تضمین‌های کتبی برای حفظ منافع و منابع آبی و زیست‌محیطی و پافشاری بر جبران خسارت‌های احتمالی، راهکار بسیار بهتری نسبت به توقف کامل هرگونه فرصت‌ اقتصادی برای مردم است.

▫️سرمایه‌گذاری پایدار تنها در بستر «اعتماد متقابل» جوانه می‌زند. مسئولین باید توسعه را «با مردم» پیش ببرند نه در تقابل یا در حاشیه دیدن آنان. بدون این هم‌افزایی(مردم-مسئولان) بزرگ‌ترین پروژه‌های میلیاردی نیز در همان نقطه آغاز و در زیر خاک کلنگ‌زنی‌های نافرجام، متوقف خواهند ماند و اینکه یک‌شبه نمی‌توان مردم را برای هیچ تغییری در زندگی‌اشان راضی و قانع کرد!

@avinpress

🔺«سلیاک» یک اختلال خودایمنی جدی است که در آن مصرف گلوتن (پروتئین موجود در گندم، جو ) موجب حمله سیستم ایمنی به روده کوچک و آسیب به پرزهای جذب‌کننده آن می‌شود. این آسیب منجر به سوءجذب مواد مغذی، علائمی مانند مشکلات گوارشی، خستگی مزمن، کم‌خونی و افزایش خطر عوارض طولانی‌مدت می‌گردد. درمان قطعی این بیماری، پیروی مادام‌العمر از یک رژیم غذایی سخت‌گیرانه فاقد گلوتن است.

🔺در آذربایجان‌غربی، برآوردها حاکی از آن است که حدود ۵۰ هزار نفر به این بیماری مبتلا هستند. با این حال، آگاهی پایین باعث شده بسیاری از این افراد از بیماری خود بی‌خبر باشند و علائم را به مشکلات دیگری نسبت دهند. این غفلت، خطر بروز عوارض غیرقابل جبران را افزایش می‌دهد. نکته هشدار دهنده اینجاست که از این جمعیت قابل توجه، تنها حدود ۲ هزار نفر تحت درمان صحیح که همان پیروی از رژیم بدون گلوتن است قرار دارند. این شکاف عظیم، نشان‌دهنده ضرورت فوری گسترش برنامه‌های آگاه‌سازی، بهبود دسترسی به خدمات تشخیصی و حمایت از بیماران در این منطقه است.
فرآیند تشخیص با آزمایش خون (tTG-IgA)، آغاز می‌شود.

#انجمن_سیلیاک_آذربابجان‌غربی
#آگاهی‌بخشی
#سواد_سلامت

@avinpress