استاندار کردستان:
🔹تداوم تعطیلی پنج‌شنبه‌ها در سال ۱۴۰۴

تهران تعطیل، فارس تعطیل، بوشهر تعطیل، خوزستان تعطیل، کردستان تعطیل؛ آذربایجان‌غربی چرا تعطیل نیست؟

🔺استانداری آذربایجان‌غربی پاسخ دهد که اینجا نیازی به مدیریت بهینه انرژی نیست؟ پایتخت و وزارتخانه‌ها پنج‌شنبه تعطیل نیستند؟ کارکنان ادارات استانی ما استحقاق همکاران تهرانی و کردستانی و.... را ندارند که از مزایای قانونی شبیه آنها بهره‌مند شوند؟
همه شرایط اقلیمی و کاری دو استان مشابه هم است و باید وحدت رویه باشد.

متن خبر: "استاندار کردستان با اشاره به تداوم تعطیلی پنج‌شنبه‌ها در سال جاری عنوان کرد: سال گذشته در جلسه شورای تحول اداری استان تصمیمی مبنی بر تعطیلی ادارات در روزهای پنجشنبه‌ گرفته شد واکنون مصوبه مذکور تا تصمیم بعدی این شورا جاری است و ادامه دارد.

آرش زره‌تن لهونی بر تکریم ارباب و رجوع توسط مدیران و مجموعه ادارات و دستگاه‌ها تاکید کرد و افزود: پرسنل ادارات دو روز در هفته تعطیل هستند لذا توقع داریم پنج  روزی که در ادارات حضور دارند با مردم داری، کار شهروندان را بە خوبی پیگیری کنند."

🗓️ شنبه        ۱۴۰۴/۰۱/۰۹
@ostandari_kurdestan

@avinpress

#گزارشی_از_یک_مهربانی

در لحظات سخت زندگی است که می‌فهمیم درد و رنج، بر چهره هیچ انسانی خط کشی از "دارا" و "نادار" نکشیده است. فقرا و ثروتمندان، هر دو، در برابر بلایای ناگهانی یکسان اند. اما درست در همین تاریکی‌هاست که نور امید از جایی می‌درخشد: از دل انسان‌هایی که مهربانی را همچون نفس کشیدن، ضروری می‌دانند. 

نیکوکاران و مهربانان می‌آیند؛ بی‌منت، بی‌چشم‌داشت، و بی‌آنکه بدانند قربانیِ این مصیبت کیست. دست‌هایشان پر از کمک است، قلب‌هاشان سرشار از عشق. برای یک کودک یتیم پتو می‌آورند، برای پیرزنی که خانه‌اش سوخته نان می‌پزند، و برای مردی که همه چیز را از دست داده، شغل می‌سازند.

زندگی گاهی سنگین می‌شود، اما دست‌های مهربان، زمین را سبک‌تر می‌کنند.
در سایه همت و مهربانی شما خوبان ۱۰۵ میلیون تومان در کمپین عمومی و ۱۳۰ میلیون تومان از سوی مردم دلسوز روستای سینگان شنو و ۶۰ میلیون از سوی بستگان برای خانواده نیازمند این کمپین واریز شده و فردا عمل جراحی مادر خانواده انجام می‌شود. ماشینی هم به قیمت ۲۱۵ میلیون برای سرپرست خانواده خریداری شد.

درود بر شما، درود بر رسانه‌های مردمی و درود بر سنگانی‌های عزیز

@avinpress

🔺قلع‌وقمعِ توسعه!

✍شفیع بهرامیان-روزنامه‌نگار

▫️شهرستان اشنویه، باآن‌همه زیبایی خیره‌کننده از کوهستان‌های سرسبز و رودخانه‌های زلال تا باغ‌های میوه‌ی رنگارنگ و هوای لطیف، گویی نگینی ناشناخته در دل طبیعت ایران است. این شهرستان نه‌تنها از جذابیت‌های طبیعی شگفت‌انگیزی برخوردار است، بلکه گنجینه‌ای فرهنگی و تاریخی بی‌نظیری را نیز در خود جای داده است. بااین‌حال، تناقضی دردناک در مسیر توسعه‌ی این منطقه به چشم می‌خورد:
گردشگران و مسافرانی که از نقاط مختلف کشور برای تجربه‌ی این زیبایی‌ها به اشنویه می‌آیند، در بدو ورود با کمبود شدید امکانات رفاهی اولیه مانند رستوران‌های بهداشتی، اقامتگاه‌های استاندارد، یا حتی سرویس‌های بهداشتی مناسب روبه‌رو می‌شوند این مشکل به‌ویژه در روزهای پرترددی مانند جمعه‌ها به اوج خود می‌رسد؛ زمانی که خیل عظیم بازدیدکنندگان، در جستجوی مکانی برای استراحت یا صرف یک وعده غذای ساده، ناامیدانه به تکاپو می‌افتند.

▫️در چنین شرایطی، پرسش اساسی این است: چرا به‌جای حمایت از سرمایه‌گذاران معدودی که با انگیزه‌ی توسعه‌ی منطقه، اقدام به احداث مراکز رفاهی و اقامتی در مسیرهای منتهی به اشنویه کرده‌ و در حال اخذ مجوزهای نهایی قانونی هستند، شاهد تلاش برای تخریب این سازه‌ها هستیم؟ آیا قلع‌وقمع سریع و فوری این تلاش‌های خودجوش، به بهانه‌ی رعایت ضوابط اداری یا حفظ حریم جاده‌ها یا فقدان تغییر کاربری؛ واقعاً در راستای منافع مردم و توسعه‌ی پایدار این شهرستان است؟

▫️تخریب مراکز رفاهی معدود موجود نه‌تنها مشکل کمبود امکانات را تشدید می‌کند، بلکه پیامی ناامیدکننده به فعالان اقتصادی و اندک سرمایه‌گذاران این حوزه ارسال می‌کند: پیامی که می‌گوید سرمایه‌گذاری در این منطقه، حتی برای رفع نیازهای اولیه‌ی گردشگران، با ریسک مصادره یا نابودی دسترنجشان همراه است. این رویکرد، چرخه‌ی معیوبی ایجاد می‌کند؛ چراکه فقدان امکانات، گردشگری را محدود می‌کند، محدودیت گردشگری مانع رونق اقتصادی می‌شود و رکود اقتصادی نیز انگیزه‌ی سرمایه‌گذاری‌های جدید را از بین می‌برد. آیا این همان «توسعه»ای است که مسئولان این شهر به دنبال آن هستند؟

▫️اشنویه در جایگاه یک منطقه‌ی محروم، بیش از هر چیز به همگرایی بین نهادهای حاکمیتی و سرمایه‌گذاران محلی نیاز دارد. به‌جای برخورد قهری، باید بستر قانونی برای ساماندهی، بهبود کیفیت و گسترش امکانات رفاهی فراهم شود. اگر برخی از این سازه‌ها خارج از چارچوب‌های قانونی ساخته شده‌اند، راه‌حل، آموزش، همراهی برای اصلاح و تسهیل مجوزهاست، نه نابودی آنها. چطور می‌توان انتظار داشت گردشگری در اشنویه رونق یابد، درحالی‌که مسافران حتی امکان توقفِ چندساعته‌ی آبرومندانه ندارند؟

▫️توسعه‌ی پایدار، تنها با شناخت ظرفیت‌ها و رفع موانع پیشرو محقق می‌شود. تخریب مراکز رفاهی موجود، نه‌تنها خدمتی به اشنویه نیست، بلکه گامی به پس در مسیر جبران محرومیت‌های تاریخی این منطقه است. زمان آن رسیده که نگاه‌ها از برخوردهای سلبی و چکشی به سمت حمایت از ابتکارات مردمی و جذب سرمایه‌گذاری‌های مسئولانه و صدالبته ایجاد بسترهای قانونی فعالیت تغییر کند. تنها در این صورت است که زیبایی‌های اشنویه نه‌تنها برای گردشگران، بلکه برای ساکنان آن نیز به فرصتی برای رشد تبدیل خواهد شد. انتظار این است مسئولان و دلسوزان این خطه، تدبیری منطقی برای این مشکل چاره کنند.

@avinpress

‍ .
🔺شوالیه‌ یا شهروند؟ مسئله این است!

✍شفیع بهرامیان- روزنامه‌نگار

▫️ارومیه، به‌عنوان کلان‌شهری با موزاییکی غنی از اقوام، زبان‌ها، فرهنگ‌ها، مذاهب و ادیان، یکی از نمادهای همزیستی و تنوع در ایران است. بااین‌حال، شاهد روندی نگران‌کننده‌ایم که در آن، مفهوم عمیق و فراگیر «شهروندی» به هویت‌های محدود قومی، زبانی و عشیره‌ای تقلیل یافته است. گویی شهروندان، به‌جای آنکه اعضای برابر یک پیکره واحد با حقوق و تکالیف مشترک و «زیست برابر» باشند، به «شوالیه‌هایی» برای دفاع از مرزهای تنگ قومی برساخت شده توسط «ولی‌نعمتان» خود تبدیل شده‌اند.
این نگاه انحرافی و تقلیل‌گرا، خطری جدی برای انسجام اجتماعی و توسعه پایدار این سرزمین تاریخی است که روزگاری در زیبایی و تنوع و تلوُّن به «پاریس ایران» مشهور بود. هر نوع خوانش و تحلیلی از این شهر بدون توجه به روندهای گذشته حداقل یک هزار سال اخیر آن و صرفاً مصادره به مطلوب کردن یک مقطع یا برش خاص گذشته یا معاصر، باعث‌وبانی وضعیت نابسامان امروزی است. اکنون، شهروندی واقعی، فراتر از تعلقات خونی و زبانی و حتی مذهبی است؛ این مفهوم بر پایه احترام متقابل، پذیرش تنوع، پایبندی به قانون و تلاش برای منافع مشترک در پهنه‌ای بنام «مدنیت» بنا شده است.

▫️زمانی که هویت‌های قومی بر هویت مشترک شهری و ملی سایه می‌اندازند، بستر برای تفرقه، سوءظن و حتی نزاع فراهم می‌شود. هزینه هر نزاعی البته فرار سرمایه‌گذاری، هدررفت منابع انسانی و مادی، رکود و کاهش اعتماد اجتماعی و افزایش انواع شکاف‌های جمعیتی و کالبدی شهر است که می‌تواند آن را به عقب‌افتاده‌ترین مرکز استانی در پهنه کشور بدل سازد.
در بزرگ‌شهری چون ارومیه که پتانسیل عظیم آن در هم‌افزایی همین تنوع‌ها نهفته است، برجسته کردن عامدانه یا حتی سهوی مرزهای قومی و تبدیل شهروندان به نمایندگان ایل، تبار، قومیت و خرده‌فرهنگ‌های مختلف، نه‌تنها بی‌توجهی به الزامات زندگی مدرن شهری است، بلکه ریختن آب به آسیاب کسانی است که کاسبان تفرقه‌اند و هر آنچه دارند در سایه دمیدن به آتش همین شکاف‌ها و خصومت‌هاست.
به‌جاست به‌جای محصور شدن در جزیره‌ها و قلعه‌های تنگ و کوچک قومی، بر ساختن پل‌های ارتباطی و ترویج «هویت مشترک شهروندی» و تقویت «طبقه متوسط شهری» تمرکز کنیم؛ هویتی که در آن، همه، فارغ از زبان و قومیت و ذهنیت‌های فردی، خود را عضوی مؤثر و محترم از جامعه بزرگ ارومیه و استان آذربایجان‌غربی بدانند و برای آبادانی آن، منیّت‌های فردی خویش را قربانی کنند.

لینک متن در سایت: https://B2n.ir/Av40

@avinpress

‍ .
‍ توپ در زمین ماست؛
🔺بازارچه کیله‌شین اشنویه در آستانه گشایش

✍شفیع بهرامیان- در تحرکی دیپلماتیک و اقتصادی که نویدبخش فصلی تازه در مناسبات مرزی ایران و اقلیم کردستان عراق است، هیأتی عالی‌رتبه و تام‌الاختیار از اقلیم کردستان عراق، هم‌اکنون در تهران به سر می‌برد. این هیئت که گفته می‌شود امید خوشناو استاندار اربیل و شماری دیگر از مقامات اقلیم ازجمله مسئول روابط اقلیم و جمهوری اسلامی و مدیر گمرک حاجی عمران در آن حضور دارند برای شرکت در نمایشگاه اکسپو ۲۰۲۵ و گفت‌وگو درباره روابط اقتصادی و تجاری اقلیم کردستان و ایران، وارد تهران، شده است.

گفته می‌شود این هیئت پیگیر نهایی کردن مقدمات آغاز به کار رسمی بازارچه مرزی کیله‌شین (کلاشین) در شهرستان اشنویه آذربایجان‌غربی است. براساس برنامه‌ریزی‌ها، این هیئت در ادامه رایزنی‌های خود، به‌زودی سفری به استانداری آذربایجان‌غربی در شهر ارومیه نیز خواهد داشت تا از نزدیک وضعیت زیرساخت‌های لازم برای آغاز به کار بازارچه مرزی اشنویه-سیدکان را بررسی و گفت‌وگوهای تکمیلی را انجام دهد. استاندار اربیل به‌طور جداگانه با استانداران تهران،‌ قزوین و زنجان، نیز دیدار خواهد کرد.

بازارچه مرزی کیله‌شین اشنویه که در گذشته دور فعالیت آن متوقف شده بود، با پیگیری‌های فشرده و با مصوبه شورای عالی امنیت کشور و شورای کار ویژه مرز، در آستانه بازگشایی قرار دارد. این امر به‌ویژه پس از رایزنی‌ها و تلاش‌های معتمدیان، استاندار سابق آذربایجان‌غربی، جان تازه‌ای گرفته و به یکی از اولویت‌های همکاری‌های مرزی تبدیل شده است.

اکنون‌که مقامات اقلیم کردستان عراق تمایل خود را برای فعال‌سازی این گذرگاه مرزی اعلام کرده‌اند به‌نظر می‌رسد، توپ در زمین مسئولان جمهوری اسلامی ایران در مرکز و استان است تا با تسریع در فراهم آوردن بسترهای لازم زیرساختی، امکان نهایی کردن توافقات و بهره‌برداری هرچه سریع‌تر از این پتانسیل عظیم تجاری را فراهم آورند.

اشنویه، شهری با بیش از ۹۰ هزار نفر جمعیت در ۷۰ کیلومتری مرکز استان آذربایجان‌غربی، یکی از قطب‌های اصلی کشاورزی و باغداری در سطح استان و کشور محسوب می‌شود. این شهرستان که از دیرباز به دلیل هم‌جواری با اقلیم کردستان عراق دارای ظرفیت‌های قابل‌توجهی برای تجارت مرزی بوده، در سالیان گذشته از این مزیت استراتژیک کمتر بهره‌مند شده است.

فعال‌سازی بازارچه مرزی کیله‌شین (کلاشین) می‌تواند اشنویه را پس از مدت‌ها از بن‌بست اقتصادی و تجاری خارج کرده و با رونق بخشیدن به مبادلات کالا و تردد مرزنشینان، چرخ‌های توسعه را در این منطقه و استان با سرعت بیشتری به حرکت درآورد. بازگشایی این معبر به نوعی بازسازی جاده تاریخی اشنویه به اربیل و موصل است که از زمان آشوریان و اورارتوها ( بیش از ۲۳۰۰ سال قبل) تا دوره معاصر برای تجارت مورد استفاده قرار گرفته است. انتظار می‌رود گشایش این بازارچه به بهبود وضعیت معیشتی مرزنشینان، کاهش نرخ فقر و بیکاری و جبران بخشی از محرومیت‌های تاریخی این شهرستان کمک شایانی کند.

لینک مطلب در سایت: https://B2n.ir/zw9480

@avinpress

.
پروتکل خبر رسانی در حوادث مهم کشوری ـــ رسانه‌های جهان از چه پروتکل‌هایی استفاده می‌کنند؟

سه روز پس از انفجار در بندرعباس، هنوز علت و دلایل وقوع این حادثه مشخص نشده است. رسانه‌ها سردرگم هستند و با احتیاط برخی از اخبار منتشر می‌کنند.

با این حال، مهم‌ترین پرسش این است که در مواجهه با چنین حوادثی، پروتکل خبری چیست و چه باید باشد؟ آیا باید منابع خبری را محدود و مسدود کرد؟ یا هر کسی می‌تواند یک دوربین به دست بگیرد و به عنوان خبرنگار وارد محوطه حادثه شود و خبر و گزارش تهیه کند؟

در این زمینه، تجربه‌های جهانی چه آموزه‌هایی ارائه می‌دهند و رسانه‌های مهم جهانی چه راهکارهایی اتخاذ کرده‌اند؟

آسوشیتدپرس (AP): این خبرگزاری بر دقت و بی‌طرفی تأکید دارد و خبرنگاران را ملزم می‌کند که اطلاعات را از منابع معتبر تأیید کنند. (اینجا را بخوانید) و خبرنگاران نباید به شایعات یا اطلاعات تأییدنشده اتکا کنند.(اینجا)

مجله تایم (Time): تایم در گزارش‌های خود بر روایت‌های انسانی و مستندات تاریخی تأکید دارد و تلاش می‌کند از منابع معتبر برای تحلیل حوادث استفاده کند.( اینجا را بخوانید) تایم همچنین ضمن حفظ کرامت انسانی از خبرنگاران می‌خواهد با بستگان قربانیان مصاحبه کنند اما اصول اخلاقی را نیز رعایت کنند (اینجا)

نیویورک تایمز (New York Times): این روزنامه خبرنگاران خود را به مناطق بحران‌زده می‌فرستد اما با رعایت اصول ایمنی و اخلاقی. همچنین، بر تحلیل‌های عمیق و مستندات تاریخی تأکید دارد. (اینجا را بخوانید) نیویورک تایمز همچنین خبرنگاران خود را ملزم می‌کند که اطلاعات را از چندین منبع معتبر تأیید کنند. (اینجا)

واشنگتن پست (Washington Post): این روزنامه بر شفافیت و صحت اطلاعات تأکید دارد و خبرنگاران را ملزم می‌کند که از منابع معتبر استفاده کنند. (اینجا را بخوانید)

رویترز (Reuters): رویترز بر اصول بی‌طرفی و دقت تأکید دارد و خبرنگاران را ملزم می‌کند که اطلاعات را از منابع رسمی تأیید کنند. (اینجا را بخوانید)

خبرگزاری فرانسه (AFP): این خبرگزاری بر گزارش‌دهی از هر دو طرف درگیری تأکید دارد و تلاش می‌کند دسترسی خبرنگاران به مناطق بحران‌زده را تسهیل کند. (اینجا را بخوانید ) این خبرگزاری همچنین بر استفاده از منابع محلی تأکید دارد اما خبرنگاران را ملزم می‌کند که صحت اطلاعات را از طریق منابع رسمی تأیید کنند. (اینجا)

بی‌بی‌سی (BBC): بی‌بی‌سی بر دقت و بی‌طرفی تأکید دارد و خبرنگاران را ملزم می‌کند که اطلاعات را از منابع معتبر تأیید کنند. ( اینجا )

دویچه وله (DW): دویچه وله بر گزارش‌های تحقیقی و تحلیل‌های عمیق تأکید دارد و خبرنگاران را ملزم می‌کند که از منابع معتبر استفاده کنند. (اینجا)

گاردین (The Guardian): این روزنامه بر شفافیت و صحت اطلاعات تأکید دارد و خبرنگاران را ملزم می‌کند که از منابع معتبر استفاده کنند. (اینجا)

منبع:باشگاه روزنامه‌نگاران ایران

@journalistsclub1

@avinpress

🔺سنجرخان قهرمان ملی کُرد در صداوسیما چگونه بازنمایی شد؟

▫️سریال سردار اکرم (سنجر خان) که حدود ۱۰ سال طول کشید تا توانست به ساخت و پخش در تلویزیون رسمی کشور برسد در مقایسه با سریال‌هایی چون کوچک جنگلی و دلیران تنگستان، چه اندازه موفق شده تا یکی از مبارزان کردستان را که در برابر روس‌ها و انگلیسی‌ها ایستادگی کرد به ایرانیان معرفی کند؟

برای مطالعه این یادداشت بر لینک زیر کلیک کنید:

https://B2n.ir/qq9672


@avinpress

.
🔺شنۆ بەرەو داهاتووی ڕوون یا نادیار؟

▫️باسێک سەبارەت بە چۆنیەتی گەشەسەندنی ئابووری و گەشتیاری شاری شنۆ و هەروەها ئەرک و بەرپرسایەتی شارۆمەندان و مێدیاکاران و ڕای گشتی و ئەندامانی شۆڕای شار و شارەوانی و گەورەپیاوانی شنۆی دێرین و دلۆڤان لەهەمبەر داهاتووی ئەم شارە دا.

▫️شنۆ هێستا بەرەو کۆ دەروا؟
▫️کەندوو کۆسپەکانی هێستای شار چنە؟
▫️چ بکەێن شنۆ ببێتە سەرتۆپی هەموو شارانی وڵات له بواری گەشتیاری و بووژانەوە؟

@avinpress

این خبر را که ۲۳ بهمن سال گذشته منتشر شده بخوانید و به اسامی شهرها دقت کنید:

🔺"الحاق ۱۱ آمبولانس و موتورآمبولانس به ناوگان اورژانس آذربایجان‌غربی


رئیس اورژانس آذربایجان‌غربی، اظهار داشت: در مراسمی ۱۱ دستگاه آمبولانس و موتورآمبولانس در مراکز اورژانس استان توزیع شد.وی افزود: تعداد ۶ دستگاه آمبولانس از نوع تویوتا هایس جدید و ۵ دستگاه موتورآمبولانس در بین مراکز اورژانس ارومیه و سایر مراکز اورژانس شهرستان‌ها توزیع شد. ۳ دستگاه آمبولانس به مرکز ارومیه و یک دستگاه به مراکز اورژانس شهرستان‌های شوط، سردشت و بوکان تخصیص یافت.

فرزین رضازاده افزود: یک دستگاه موتور آمبولانس به مراکز ماکو، بوکان، پیرانشهر، نقده و سلماس تخصیص داده شد."

🔺🔺 سهم شهرستان اشنویه با ۵ پایگاه فوریت‌های ویژه (شهری ۱ و شهری ۲ و کانی‌سپی و عین‌الروم و گندویلا) بدون هیچ کد پشتیبان و آمبولانس جایگزین کجاست؟ مسئولان مربوطه برای تجهیز ناوگان اشنویه چه‌کرده‌اند؟ آیا سکوت نشانه کم‌کاری مسئولان حوزه درمان و بهداشت و فوریت‌ها نیست یا مسایل دیگری وجود دارد؟ منتظر شفاف‌سازی مسئولان هستیم.

@avinpress

‍ 🔺مرگ یک دانش‌آموز؛ ابراز احساسات مسئولان و دیگر هیچ!

✍شفیع بهرامیان-روزنامه‌نگار

▫️پیام تسلیت مدیرکل آموزش‌وپرورش آذربایجان‌غربی در پی درگذشت دل‌خراش دانش‌آموز مقطع دوم متوسطه زنده‌یاد «مهسا اصغری» براثر آتش‌سوزی سرویس مدرسه، اگرچه از منظر انسانی قابل درک است، اما از دیدگاه علمی و مدیریتی، نشان‌دهنده‌ی یک خلاء عمیق در پذیرش مسئولیت و پاسخگویی است. این پیام، بیش از آنکه مرهمی بر زخم خانواده داغدار و جامعه نگران باشد، پرسش‌های جدی در مورد کم‌کاری و اهمال احتمالی این اداره‌کل و یا سایر نهادهای مسئول در انجام وظایف قانونی خود ایجاد می‌کند.

▫️اساساً، مسئولیت اداره‌کل آموزش‌وپرورش در قبال دانش‌آموزان، فراتر از ابراز همدردی پس از وقوع فاجعه است. «آئین‌نامه اجرایی حمل‌ونقل دانش آموزان» و سایر قوانین مرتبط از جمله قانون جابجایی معولان، وظایف مشخص و غیرقابل‌انکاری را بر دوش این نهاد در تأمین امنیت و سلامت دانش‌آموزان حین استفاده از سرویس مدارس قرار داده است. این مسئولیت‌ها شامل نظارت دقیق بر کار شهرداری‌ها و یا فرآیند "نحوه انتخاب پیمانکار" حمل‌ونقل، حصول اطمینان از "صلاحیت عمومی و تخصصی رانندگان"، کنترل "مدل و سال تولید وسایل نقلیه" مورداستفاده و انطباق آن‌ها با استانداردهای ایمنی، انجام "بازرسی‌های دوره‌ای و سرزده" از این وسایل نقلیه و "الزام به حمل تجهیزات ایمنی ضروری" چون کپسول آتش‌نشانی سالم و در دسترس است این امر البته برای دانش آموزان استثنایی باید با حساسیت بیشتری انجام پذیرد.

▫️در پیام تسلیت آقای صمیمی، هیچ اثری از پذیرش این مسئولیت‌ها و یا تعهد به بررسی قصورهای احتمالی در این زنجیره دیده نمی‌شود. صرفاً ابراز تأسف و آرزوی صبر برای بازماندگان، نمی‌تواند پاسخگوی این سؤال بنیادین باشد که چرا یک دانش‌آموز استثنایی باید در سرویس مدرسه‌ای که تحت نظارت این اداره‌کل و یا نهاد عمومی غیردولتی چون شهرداری و یا حتی بهزیستی فعالیت می‌کند، این‌چنین قربانی شود. فقدان هرگونه اشاره به «قول پیگیری و مجازات عوامل دخیل» در این حادثه، این شائبه را تقویت می‌کند که اداره‌کل آموزش‌وپرورش آذربایجان‌غربی یا از عمق مسئولیت‌های قانونی خود در بحث مسئولیت حفظ جان دانش‌آموزان آگاه نیست، یا درصدد شانه خالی کردن از زیر بار آن است و یا اینکه شاید این حادثه برایش چندان وزن و اهمیتی ندارد!

▫️یک رویکرد علمی و مسئولانه ایجاب می‌کرد که مدیرکل آموزش‌وپرورش، در کنار ابراز همدردی و احساسات صرف، به‌صراحت اعلام نماید که کمیته‌ای حقیقت‌یاب برای بررسی دقیق علل حادثه از جمله رعایت یا عدم رعایت تمامی ضوابط ایمنی فوق‌الذکر توسط شهرداری یا پیمانکار احتمالی، راننده و ناظران مربوطه، تشکیل خواهد شد و با متخلفان و مقصران احتمالی، بدون هیچ‌گونه اغماضی برخورد قانونی صورت خواهد گرفت. سکوت در برابر این موارد، نه‌تنها اعتماد عمومی را خدشه‌دار می‌کند، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز تکرار چنین حوادث ناگواری در آینده باشد.

▫️آموزش و پرورش آذربایجان‌غربی موظف است به افکار عمومی، اولیای نگران تمام دانش‌آموزان استان و به ویژه خانواده داغدار این دانش‌آموز، پاسخی شفاف و قانع‌کننده در مورد علل وقوع این حادثه و اقدامات انجام شده برای جلوگیری از تکرار آن ارائه دهد. اعلام نتایج تحقیقات و برخورد با مقصرین احتمالی، کمترین انتظاری است که می‌توان از یک نهاد مسئول داشت. در غیر این صورت، این پیام تسلیت تنها نمک بر زخم عمیق خانواده مرحوم مهسا اصغری و جامعه خواهد بود.

▫️آیه ۳۲ سوره مائده به‌صراحت نجات یک جان بی‌گناه را در حکم زنده کردن تمام جان‌ها (نفس‌ها) دانسته و مرگ یک فرد بی‌گناه را در حکم مرگ همه آدمیان می‌داند و این آیه مسئولیت تک‌تک‌ افراد را در بحث اهمیت جان انسان‌ها، به‌وضوح نشان می‌دهد.

@avinpress

.
🔺چەن پرسیار و داواکاری لە جێگری سەرۆک کۆمار بەڕێز حوسێن زادە

بۆ پشتت لە شنۆ و نەغەدە و پاڕێزگا دواکەوتۆکەی خۆت کردوە؟

فارسی: سخنی با عبدالکریم حسین‌زاده معاون رئیس جمهور در امور توسعه روستایی و مناطق محروم؛ چرا با شهر و استان زادگاهت اشنویه و نقده و آذربایجان‌غربی قهری؟

زمان: ۹ دقیقه

#روزنامه_نگار #مطالبه #نماینده #اشنویه. #نقده #مجمع_نمایندگان #عبدالکریم_حسین_زاده #شفیع_بهرامیان #نقد_و_نظر

@avinpress

🔺 سرسبزی امروز را به حسرت فردا بدل نکنیم!

✍شفیع بهرامیان

بهار با تمام زیبایی و سرسبزی‌اش، این روزها در کوهستان‌های ما رنگ دیگری به خود گرفته است. هجوم بی‌رحمانه برای چیدن گیاهان کوهی و بهاری، زخمی عمیق بر پیکر این طبیعت وارد کرده است. غافل از آنکه این سبزی‌های زودگذر، ریشه در بقای کوهستان دارند و بی‌رحمانه چیدنشان، نه تنها زیبایی امروز را می‌گیرد، بلکه فردا، کوهستان‌های سرسبز را به بیابان‌های بی‌روح تبدیل خواهد کرد.

تخریب پوشش گیاهی، فرسایش خاک، کاهش تنوع زیستی و بر هم خوردن اکوسیستم، تنها بخشی از لطماتی است که این برداشت بی‌رویه به‌بار می‌آورد. معیشت آیندگان به همین طبیعت گره خورده است و نابودی آن، چهره فقر و تنگدستی را برایشان نمایان خواهد کرد.

کوهستان‌های ما نیازمند تنفس هستند. نیازمند آنکه دست از طمع برداریم و اجازه دهیم این گنجینه‌ها، نسل به نسل به ما و آیندگانمان برسند. بیایید با هم عهد ببندیم که نگهبان این زیبایی باشیم و نگذاریم سودجویی عده‌ای قلیل، هستی کوهستان را به نیستی بکشاند. کوهستان چشم به راه کمک ماست. بیایید صدای نفس‌های خسته‌اش را بشنویم و مرهمی بر زخمش باشیم.

@avinpress

‍ .
🔺گریز سرمایه از جامعه بی‌قرار!

✍شفیع بهرامیان- روزنامه‌نگار
احساس امنیت (Security Perception)، مفهومی فراتر از آمار و ارقام رسمی جرائم یا توان نظامی یک کشور است. این شاخص، یک معیار روان‌شناختی و کیفی است که برداشت و باور شهروندان از میزان امنیت جانی، مالی، شغلی، قضایی و اجتماعی در محیط زندگی‌شان را منعکس می‌کند. احساس امنیت فراتر از فقدان تهدید بوده و شامل اطمینان به آینده، اعتماد به نهادهای موجود و امید به پایداری وضعیت مطلوب است و سنگ بنای آرامش روانی جامعه محسوب می‌شود.

اندازه‌گیری این شاخص عمدتاً از طریق پیمایش‌های اجتماعی، پرسشنامه‌های تخصصی و مصاحبه انجام می‌شود که در آن‌ها مؤلفه‌هایی چون ترس از جرم، نگرانی از بی‌ثباتی اقتصادی و اعتماد به حاکمیت قانون سنجیده می‌شود. تفاوت بنیادین آن با «شاخص امنیت» در همین رویکرد است؛ شاخص امنیت بر داده‌های کمی و عینی (مانند تعداد قتل عمد و غیرعمد، زورگیری، تهدید، مسمومیت عمدی، سرقت، تصادفات و نظایر آن) تکیه دارد، حال‌آنکه شاخص احساس امنیت، بازتاب‌دهنده تفسیر و تجربه ذهنی افراد از این واقعیت‌ها و سایر عوامل محیطی است.

اهمیت احساس امنیت در هرگونه توسعه اقتصادی و جذب سرمایه‌گذاری، چه داخلی و چه خارجی، غیرقابل‌انکار است. سرمایه‌گذاران پیش از هرگونه اقدام، به ارزیابی ریسک و پیش‌بینی‌پذیری محیط کسب‌وکار می‌پردازند. احساس امنیت بالا، به معنای وجود ثبات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، حاکمیت قانون، شفافیت در عملکرد نهادها و وجود یک سیستم داوری کارآمد و بی‌طرف است. این عوامل، ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش داده و اعتماد لازم برای ورود سرمایه و تخصیص منابع به پروژه‌های بلندمدت را فراهم می‌آورد. در مقابل، احساس ناامنی، به فرار سرمایه، توقف طرح‌های توسعه‌ای و کاهش رقابت‌پذیری اقتصادی منجر می‌شود.

جامعه‌ای که در آن شهروندان احساس امنیت می‌کنند، مستعد برنامه‌ریزی‌های بلندمدت، نوآوری و مشارکت فعال در عرصه‌های اقتصادی و اجتماعی است. این احساس، افراد را ترغیب می‌کند تا در آموزش، مهارت‌آموزی و کارآفرینی سرمایه‌گذاری کنند که نتیجه آن افزایش بهره‌وری، تولید ثروت و بهبود کیفیت زندگی است. امری که برای توسعه متوازن، فراگیر و پایدار که منافع تمامی نسل‌ها را در بر بگیرد، ضروری است. جامعه‌ای با احساس امنیت بالا، جامعه‌ای پویاتر، سالم‌تر و با مشارکت اجتماعی بیشتر خواهد بود که این خود از ارکان توسعه پایدار است.

براین‌اساس سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان باید توجه ویژه‌ای به ارتقای احساس امنیت در کنار بهبود شاخص‌های امنیت عینی داشته باشند. این مهم از طریق حکمرانی خوب، شفافیت، پاسخگویی، رعایت عدالت و فقدان تبعیض، تقویت اعتماد عمومی به نهادهای عمومی و حاکمیتی، بهبود عملکرد سیستم قضایی و انتظامی و همچنین مدیریت صحیح اطلاع‌رسانی و رسانه‌ها قابل‌دستیابی است.

سرمایه‌گذاری در امنیت، در واقع سرمایه‌گذاری برای آینده اقتصادی و اجتماعی یک جامعه است. بی‌شک موفقیت در هرگونه فعالیت کلان توسعه‌ای در گرو افزایش نرخ احساس امنیت در روح و جان شهروندان است؛ توسعه و سرمایه‌گذاری صرفاً با دستور و هنجار و تحمیل و برگزاری رویدادهای مربوطه محقق نخواهد شد مگر قبل از آن، احساس امنیت اجتماعی تقویت و تثبیت شود. سرمایه همواره از جامعه بی‌قرار می‌گریزد!

@avinpress
Inwa.ir
Avinpress.ir

‍ ‍ .
استعفاء، برکناری، سرمایه‌گذاری؛
۳ مَلِک در یک اقلیم نگنجد!

✍شفیع بهرامیان- روزنامه‌نگار

▫️در حرکتی قابل تأمل و در جای خود، درست، استانداری آذربایجان‌غربی نزدیک به ۲ ماه است که تمام توان و ظرفیت بسیاری از دستگاه‌های اجرایی استان را برای برگزاری همایشی با هدف معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری به‌کار گرفته است. در نگاه اول، این تلاش برای جذب سرمایه و توسعه اقتصادی، اقدامی مثبت و امیدوارکننده به نظر می‌رسد؛ اما این ویترین به‌ظاهر زیبا، زمانی رنگ می‌بازد که به واقعیت‌های تلخ جاری در صحنه سیاسی و اجتماعی استان نگاهی عمیق‌تر بیندازیم.

▫️اما چگونه می‌توان از سرمایه‌گذاری در استانی سخن گفت که در همین مدت کوتاه ۹ماهه زمامداری دولت چهاردهم، ثبات سیاسی و مدیریتی آن به‌شدت متزلزل شده است؟ سوءمدیریت، آشفتگی و تصمیمات محفلی و هیئتی، چنان به تنش‌های سیاسی استان دامن زده که هم‌زمان و برای اولین بار در تاریخ منطقه، معاون سیاسی و اجتماعی و مدیرکل دفتر سیاسی استانداری، دو بازوی اصلی در مدیریت فضای داخلی استان با انتشار متن بلندبالایی، ناگزیر به استعفا شده‌اند. این زلزله مدیریتی، پیامی روشن به هر ناظر خارجی و داخلی است: اینجا ثبات، حلقه‌ی مفقوده است و در بی‌ثباتی و فقدان احساس امنیت، کدام عقل سلیمی سرمایه‌گذاری می‌کند؟

▫️نگران‌کننده‌تر از آن، ایجاد و تمهید بستر خطرناک برای تشدید شکاف‌های قومی و فعال کردن گسل‌های موجود در استان است. دخالت همه‌جانبه قوم‌گرایان سیاسی و مسببان وضع موجود استان در امور در بی‌تفاوتی مرکز، بلاتکلیفی بسیاری از پست‌های مدیریتی و تصمیمات نادرست و نگاه حذفی جامعه را به سمت دوقطبی‌های خطرناکی سوق داده که امنیت روانی و اجتماعی شهروندان را هدف گرفته است.
اتفاقات اخیر ارومیه و همچنین تداوم تنش‌های قومی در جلسات شورای این شهر و صحنه‌آرایی‌های خطرناک برای انتخابات پیش رو و تداوم بایکوت و تبعیض قومی، مذهبی و سیاسی در انتصابات تنها بخش اندکی از وضعیت ناپایداری است که این استان و مردمانش را تهدید می‌کند؛ حال باید پرسید: کدام سرمایه‌گذار عاقلی، سرمایه‌ی خود را به سرزمینی می‌آورد که هر لحظه بیم انفجار گسل‌های سیاسی، اجتماعی و قومی در آن وجود دارد؟ چه کسی در سرزمینی سرمایه‌گذاری می‌کند که در ۲ماه گذشته ۳ زلزله سیاسی به‌خود دیده است؟ آیا با برگزاری همایش و سخنرانی و دعوت چند مقام و جریان‌سازی‌های رسانه‌ای می‌توان بر این بی‌ثباتی و سراسیمگی عمیق سرپوش گذاشت؟

▫️به‌حاشیه راندن کامل و سیستماتیک سه گروه اجتماعی-سیاسی مهم یعنی کُردها، زنان و اصلاح‌طلبان واقعی و نه کاسبان میز و قدرت از بدنه‌ی تصمیم‌گیری استان، آخرین میخ بر تابوت امید به هرگونه فعالیت توسعه‌بخش در آذربایجان‌غربی است. وقتی بخش بزرگی از جامعه احساس کند که در آینده‌ی استانش هیچ نقشی ندارد، چگونه می‌توان انتظار مشارکت و همدلی برای جذب حتی یک ریال سرمایه را داشت؟ هوشیار باشیم تا تمام این هیاهوها، پوششی برای آن کار دیگر نباشد؛ استفاده رانتی از معادن غنی و بکر استان و خام‌فروشی منابع آن تا سود حاصله به جای توسعه منطقه و ایجاد ارزش‌افزوده و اشتغال، به جیب افراد و «حلقه‌های» غیربومی سرازیر شود.

▫️فلاسفه و اهل کلام می‌گویند: «النقیضان لا یجتمعان و لا یرتفعان» یعنی دو چیز متضاد، هم‌زمان نمی‌توانند وجود داشته باشند. این اصل بیان می‌کند که اگر دو مفهوم یا پدیده، متضاد هم باشند، نمی‌شود در یک‌زمان و مکان، به‌طور کامل در کنار هم وجود داشته باشند و براین اساس نمی‌توان در آذربایجان‌غربی هم‌زمان هم «تنش سیاسی-اجتماعی عمیق» داشت و هم «سرمایه‌گذار» جذب کرد!

@avinpress

🔺عید قربان، جلوه‌گاه تعهد و مسئولیت انسانی

عید سعید قربان، این عید بزرگ رهایی از تعلقات و تجلی تسلیم در برابر حضرت دوست، بر شما و خانواده محترمتان خجسته باد.

این عید، تنها در قربانی کردن خلاصه نمی‌شود، بلکه یادآور مسئولیت بزرگ ما در برابر خالق هستی و یکدیگر است. همان‌گونه که حضرت ابراهیم (ع) در آزمونی الهی، عزیزترین دارایی خود را به قربانگاه برد، ما نیز امروز باید دلبستگی‌های دنیوی و «منیت»‌های خود را در پیشگاه خداوند قربانی کنیم و با قلبی سلیم، تسلیم امر او باشیم.

عید قربان، فرصتی برای بازنگری در مسئولیت‌های اجتماعی ماست. فلسفه این عید، تقسیم شادی‌ها و گشایش گره از کار فرو بستگان است. گوشت قربانی، نمادی از همدلی و بهانه‌ای برای رسیدگی به نیازمندان جامعه است تا همگان از نعمت‌های الهی بهره‌مند شوند. این روز به ما می‌آموزد که در برابر جامعه خود مسئولیم.

باشد که در این روز مبارک، با تأسی به سنت ابراهیمی، در انجام وظایف خود در برابر پروردگار و خدمت به خلق، استوارتر گام برداریم و با قربانی کردن هوای نفس، به قرب الهی نائل شویم.
عیدتان مبارک و طاعاتتان مقبول درگاه حق.

اردتمند شفیع بهرامیان
@avinpress

🔺وزارت بی وزیر و مجلس مردد!

✍شفیع بهرامیان- روزنامه‌نگار

▫️بالاخره گزینه پیشنهادی دولت برای تصدی وزارت امور اقتصادی و دارایی مشخص شد و دکتر سید علی مدنی‌زاده به طور رسمی از سوی دولت به مجلس شورای اسلامی معرفی شد. با این وجود به نظر می رسد با استیضاح ۴ ماه قبل همتی وزیر سابق اقتصاد ماه عسل روابط مجلس و دولت به اتمام رسیده و مدنی‌زاده برای کسب رای اعتماد مجلس راه دشواری پیش رو دارد:

▫️مسئله اصلی سردرگمی ساختاری در نظام اقتصادی کشور است که سال‌هاست گریبان‌گیر سیاست‌گذاران است. نمایندگان مجلس با این پرسش اساسی مواجه‌اند که مسئولیت نهایی شاخص‌های حیاتی و ملموسی چون تورم لجام‌گسیخته، نوسانات نرخ ارز، سیاست‌های پولی و بانکی و نرخ سود تسهیلات با چه کسی است؟ آیا وزیر اقتصادی که از مجلس رأی اعتماد می‌گیرد، فرمانده این میدان است یا رئیس کل بانک مرکزی که مقامی منصوب و غیرپاسخگو به مجلس است؟
این هم‌پوشانی یا تداخل اختیارات و مسئولیت‌ها، عملاً قدرت نظارتی و ابزار استیضاح مجلس را بی‌اثر می‌کند. نمایندگان نمی‌خواهند به وزیری رأی دهند که در بزنگاه‌های حساس اقتصادی، توپ را به زمین بانک مرکزی بیندازد و خود را فاقد اختیار لازم برای کنترل متغیرهای پولی و ارزی معرفی کند. خواسته مجلس، معرفی وزیری است که «تمام سیاست‌های کلی مالی و پولی و راهبری اقتصاد کشور در اختیار او باشد» و بتواند به‌عنوان یک مقام مسئول و پاسخگوی نهایی، در برابر نمایندگان ملت از عملکرد خود دفاع کند. از این منظر، رأی عدم اعتماد به گزینه فعلی، بیش از آنکه واکنشی به شخص او باشد، اعتراضی به وضع موجود و تلاشی برای شفاف‌سازی ساختار فرماندهی اقتصادی کشور است.

▫️دومین عامل کلیدی، پیشینه عمدتاً علمی و آکادمیک گزینه پیشنهادی است. در حالی که دانش نظری اقتصادی یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود، منتقدان بر این باورند که مدیریت اقتصاد بحران‌زده ایران، مهارتی فراتر از تسلط بر تئوری‌ها می‌طلبد. اقتصاد کشور امروز با چالش‌های چندوجهی و بی‌سابقه‌ای دست و پنجه نرم می‌کند: ناترازی‌های عمیق در بودجه دولت، صندوق‌های بازنشستگی و نظام بانکی؛ تحریم‌های فلج‌کننده پولی و بانکی که نیازمند راهکارهای خلاقانه و جسورانه برای دور زدن و خنثی‌سازی است؛ و مقاومت‌های بوروکراتیک و سیاسی در برابر اصلاحات ساختاری.
از نگاه نمایندگانِ مردد، عبور از این موانع، نیازمند یک مدیر اجرایی کارکشته و بحران‌دیده است که سرد و گرم روزگار را چشیده و توانایی تبدیل ایده‌های نظری به اقدامات عملیاتی و مؤثر را در کارنامه خود داشته باشد.

▫️عامل سوم اما ضعف تیم حامیان مدنی‌زاده برای تعامل و اقناع نمایندگان است. استراتژی آنها که بر دیدارهای محدود با چهره‌های سرشناس، رؤسای کمیسیون‌ها و لیدرهای سیاسی متمرکز بوده، شاید یک اشتباه محاسباتی است. این رویکرد، اکثریت بدنه مجلس را نادیده گرفته و این پیام را مخابره خواهد کرد که رأی آنها اهمیتی ثانوی دارد.
این استراتژی از دو جهت مخرب است: اول، باعث رنجش فراکسیون‌های بزرگ و تأثیرگذاری مانند «فراکسیون جهش تولید» با بیش از ۱۰۰ عضو، «فراکسیون گمرک» با بیش از ۷۰ عضو (که مستقیماً با وظایف وزارت اقتصاد مرتبط است)، مجامع ۳۱گانه استانی و «فراکسیون اهل سنت» و همچنین نمایندگان مناطق محروم که بیش از نیمی از مجلس را شامل می شوند شده است. دوم، نباید این حقیقت ساده را فراموش کرد که در صحن مجلس، هر نماینده یک رأی دارد و احساس احترام و توجه، گاهی از هر استدلال سیاسی و اقتصادی مهم‌تر است. با محدود کردن ارتباطات، تیم مذکور نه تنها فرصت اقناع بدنه مجلس را از دست خواهد داد، بلکه با ایجاد حس بی‌توجهی، مخالفان بالقوه را به مخالفان بالفعل تبدیل می کند.

▫️در نهایت، گزینه پیشنهادی وزارت اقتصاد با یک ائتلاف گسترده از منتقدان روبروست که از جناح‌های مختلف سیاسی و حتی از میان اقتصاددانان و حامیان دولت برخاسته‌اند. با این حال، در دنیای سیاست، هیچ در بسته‌ای وجود ندارد. تنها راه نجات، تغییر رویکرد در مذاکرات مجلس یا ورود مستقیم شخص رئیس‌جمهور به میدان و یک دفاع جانانه و تمام‌قد از گزینه خود در صحن علنی است. اگر رئیس‌جمهور بتواند با «ریش گرو گذاشتن»، مسئولیت عملکرد وزیر پیشنهادی را بپذیرد و نمایندگان را متقاعد کند که انتخاب او بخشی از یک پازل بزرگتر برای نجات اقتصاد است، شاید بتواند ورق را برگرداند. در غیر این صورت، وزارت اقتصاد همچنان در انتظار سکانداری خواهد ماند که هم مورد اعتماد مجلس باشد و هم توانایی عبور از امواج سهمگین پیش رو را داشته باشد.
@avinpress

‍ 🔺هفتمین جشنواره سراسری گیلاس؛ اشنویه ۱۴۰۴

🍒جشنی به رنگ سرخ گیلاس، طعمی از فرهنگ و نغمه‌ای از دل طبیعت...

▫️به لطف خداوند متعال و با همت شورای اسلامی شهر، شهرداری اشنویه، مردم شریف و مهمان‌نواز، انجمن‌ها و فعالان مدنی، هنرمندان، نویسندگان و اقشار مختلف جامعه، هفتمین جشنواره سراسری گیلاس در دامان طبیعت سرسبز و دل‌فریب اشنویه برگزار می‌شود.

🍒مکان: ورودی اشنویه از سمت جاده ارومیه، دست راست، خیابان کردستان، باغ گیلاس شهرداری

🗓 زمان: ۲۸ تا ۳۰ خردادماه ۱۴۰۴
⏰ افتتاحیه: چهارشنبه ۲۸ خرداد، ساعت ۱۷

🍒 برنامه‌های متنوع جشنواره:

✅ برداشت و چیدن گیلاس در باغات دیدنی
✅ اجرای زنده موسیقی‌های محلی (کردی – سورانی و بادینی، آذری و فارسی)
✅ نمایشگاه محصولات کشاورزی، بومی و صنایع دستی
✅ غرفه غذاهای سنتی با طعم‌های ناب محلی
✅ برنامه‌های شاد و آموزنده ویژه کودکان و نوجوانان
✅ تورهای گردشگری و عکاسی در طبیعت

▫️این جشنواره فرصتی است برای پیوند دوباره با طبیعت، ترویج فرهنگ بومی، حمایت از کشاورزان و معرفی ظرفیت‌های گردشگری اشنویه

📣 از اهالی فرهنگ و هنر، گردشگران گرامی، فعالان رسانه‌ای و همه طبیعت‌دوستان دعوت می‌کنیم با حضور گرم خود، به این جشن مردمی رنگ و جلوه‌ای ویژه ببخشید.

🍒 منتظر حضور سبزتان هستیم!

@avinpress

‍ ‍ .
🔺طعم شیرین گیلاس اشنویه و رونق محلی

✍شفیع بهرامیان- روزنامه‌نگار

▫️اشنویه، نگین سرسبز شمال غرب ایران که به‌درستی لقب «شهر گیلاس» را از آن خود کرده است، برای هفتمین بار میزبان جشنواره سراسری گیلاس می‌شود. این شهرستان با جمعیتی نزدیک به ۸۰ هزار نفر، خاک حاصلخیز، کوهستان‌های پربرف و آب گوارا، نه‌تنها قطب تولید گیلاس مرغوب و سیب ممتاز و سایر میوه‌های هسته‌دار است، بلکه گنجینه‌ای از تاریخ غنی را در دل خود جای داده است. آثار باستانی چون کتیبه‌های اورارتویی کلاشین، میرگه کاروان، عین الروم، قلاتگه و تپه‌های تاریخی دنخه و موزا و...، گواه تمدنی شش‌هزارساله در این دیار هستند.
جشنواره گیلاس اشنویه، فراتر از یک رویداد صرفاً کشاورزی، فرصتی بی‌نظیر برای نمایش تمامی این ظرفیت‌هاست. فلسفه وجودی چنین رویدادهایی بر پایه «مردم‌نهاد»بودن آن استوار است. این یعنی جشنواره باید توسط خود مردم، از طریق نهادهای عمومی«غیردولتی» مانند شورا و شهرداری و با مشارکت فعال جماعات و تشکل‌های محلی به حرکت درآید. هدف اصلی، ایجاد یک بازار موقت اما پررونق است تا باغداران، هنرمندان، مراکز خدماتی و اقامتی و صاحبان کسب‌وکارهای کوچک محلی بتوانند محصولات و خدمات خود را مستقیماً به هزاران بازدیدکننده عرضه کنند و ارزش‌افزوده‌ای برای اقتصاد منطقه خلق شود.

▫️تجربه نشان داده است در این میان، باید از دو وضعیت پرهیز کرد. نخست، «دستوری کردن» جشنواره است. اگرچه همکاری، همدلی و هم‌افزایی تمام دستگاه‌های اجرایی و عمومی در شهری کوچک برای برگزاری یک چنین رویداد ملی ضروری است، اما این به‌معنای مدیریت و کنترل صفر تا صد جشنواره توسط دستگاه‌های اجرایی نیست. چنین دخالتی سبب دستوری یا سیاسی‌کردن این‌گونه رویدادها شده و نشاط و اثربخشی فرهنگی و اقتصادی جشنواره را کاهش می‌دهد. از سوی دیگر نیز نباید اجازه داد چنین جشنواره‌هایی که برگزاری آنها با هدف معرفی ظرفیت‌ها، ایجاد ارزش‌افزوده اقتصادی و فرهنگی و خلق یک برند ملی از مردمان یک شهرستان است دچار سوءاستفاده فردی و جناحی و سایر حواشی هزینه‌زای دیگر شود.

▫️دوم، «مدیریت انتظارات» علاقه‌مندان و بازدید‌کنندگان است. نباید انتظار داشت که در چنین رویدادی، خدمات رایگان اسکان، حمل‌ونقل و پذیرایی فراهم باشد. ارائه خدمات رایگان، فلسفه اصلی جشنواره را که سودآوری برای جامعه محلی است، نقض می‌کند و آن را به رویدادی هزینه‌زا تبدیل می‌کند. لازم است تمهیدات اقامتی و خدماتی-البته غیر رایگان- در سطح شهرستان اندیشیده شود. مهمانان و بازدیدکنندگانی که برای لذت بردن از طبیعت زیبای منطقه، طعم بی‌نظیر گیلاس و برنامه‌های مفرح به اشنویه سفر می‌کنند، نیک می‌دانند که با پرداخت هزینه‌های لازم برای خدمات و خرید محصولات، به‌طور مستقیم به پایداری این رویداد و رونق اقتصادی این شهر تاریخی کمک می‌کنند. البته در بحث رسانه‌ها و بسترهای اطلاع‌رسانی، هرگونه هزینه، سرمایه‌گذاری طولانی‌مدت برای این شهرستان بوده و ضروری است.

▫️هفتمین جشنواره گیلاس اشنویه می‌تواند الگویی موفق از توسعه گردشگری پایدار و اقتصاد مبتنی بر جامعه محلی باشد، به‌شرط آنکه هم برگزارکنندگان و هم شرکت‌کنندگان، به این اصول کلیدی وفادار بمانند.

@avinpress

#جشنواره_گیلاس_اشنویه

🔺اشنویه، پایتخت سیب و گیلاس ایران، شهری است که در میان کوهستان‌های سرسبز و در نقطه‌ای استراتژیک نزدیک به مرزهای ترکیه و عراق جای گرفته است. این شهرستان با جمعیتی بیش از ۷۳ هزار نفر، مرکزی پویا برای تجارت مرزی و کشاورزی است و موقعیت جغرافیایی و مرزی، آن را به یک دروازه کلیدی برای تجارت بین‌المللی تبدیل کرده است.

حیات اقتصادی اشنویه به باغ‌های پربار سیب و گیلاس آن گره خورده است. این منطقه با تولید سالانه بیش از ۱۱۰ هزار تن سیب، شهرتی ملی دارد. در کنار سیب، زمین‌های حاصلخیز این دیار که به بیش از ۲۷ هزار هکتار می‌رسند، میزبان محصولات دیگری چون هسته‌دارها، گندم، انگور و گردو هستند و تصویری از سخاوت طبیعت را به نمایش می‌گذارند.
در کنار کشاورزی، صنعت نیز در اشنویه در حال شکوفایی است. این شهر دارای دو شهرک صنعتی است.

اشنویه تنها یک قطب اقتصادی نیست، بلکه سرزمینی با پیشینه تاریخی غنی و زیبایی‌های طبیعی چشم‌نواز است. وجود ۱۱۲ اثر تاریخی ثبت‌شده از جمله کتیبه کیله‌شین در کنار آب و هوای کوهستانی و طبیعت بکر، ظرفیت بالایی برای جذب گردشگر ایجاد کرده است.

@avinpress