ادامه #یادداشت_بیست_و_هفتم

سفرنامه تایلند(راوی خانم مسگرها)

احترام‌ به فرهنگ ها
نكته ی جالب احترام گذاشتن مردم تايلند به فرهنگ هاى مختلف است.هر ساله گردشگران زيادی به تایلند سفر می کنند و چندين سال جزء ١٠ كشور پر بازديدكننده بوده است، مردمان تایلند چگونه رفتار كردن و احترام گذاشتن به افراد و عقايد مختلف را به خوبى بلد هستند. آن ها به همه ى توريست ها از چينى، كره اى، آفريقايى، اروپايی و... با هر نژاد، رنگ، پوست و زبانى احترام می گذارند و با همه يكسان رفتار می کنند. فروشنده ها بعد از خريد به نشانه ى احترام كف هر دو دست را به هم می چسبانند و تشكر می كنند و اين رفتار براى همه ى آدم هاى دنيا يكسان است. حدود ٩٥٪‏ مردم تايلند بودايى هستند و تعداد محدودى هم داراى دين و مذهب متفاوتى هستند، ولى اين اكثريت به اقليت احترام ويژه اى می گذارند. بعضى از تاكسى هايى كه سوار می شديم از جانماز و تسبيحى كه جلوى ماشين بود متوجه می شديم اين شخص مسلمان است. در صحبت با یکی از اين رانندگان فهمیدیم تمام خانواده اش بودايى هستند ولى او با آشنا شدن با همسرش و تحقيق در مورد اسلام با خواست خودش مسلمان شده است و خيلى هم راضى است. با اين وجود تمام خانواده و دوستانش بودايى هستند و همديگر را قلباً دوست دارند و به عقايد همديگر احترام می گذارند. شايد تايلندى ها به سختى كار كنند، زندگى نسباتاً سختى داشته باشند و خيلى رفاه (از نظر ظاهر زندگى) نداشته باشند، ولى مهمترين چيزى كه دارند آزادانه انتخاب كردن و زندگى كردن است، احترام به باورها و عقايد هر موجود زنده اى را یاد گرفتند، و این باعث شده که آن ها از حقد و کینه نسبت به دیگران دور باشند و فقط از آن ها انسان هايى با لبخندهایی از ته دل و مهربان ساخته است.
در ادامه عکس های هر بخش به ترتیب آورده می شود.

#تایلند
#فرهنگ

https://news.1rj.ru/str/cacpc

#یادداشت_بیست_و_هشتم

تقدیم به همه معلمان دانش آموزان استثنایی و به ویژه همسر عزیزم

نوشتن این یادداشت برخلاف یادداشت های گذشته برایم سخت بود. شاید یکی از سخت ترین یادداشت های من است که می نویسم، چون خیلی حال خوبی ندارم. برای اولین بار است ناراحتم که الان در کانادا هستم. اشتباه نکنید در اینجا مشکلی وجود ندارد، همه چیز سر جای خود است. ناراحتی من به خبری است که همسرم از ایران دریافت کرده است. باز هم اشتباه نکنید خدا را شکر هیچ اتفاق ناراحت کننده ای برای نزدیکان یا اقوام همسرم نیفتاده است. اما اتفاق ناگواری برای عزیزترین کسانش افتاده است.
همسر من در ایران در یک مدرسه استثنایی(مدارس با نیازهای ویژه) کار می کرد. معلم دانش آموزان استثنایی است. خیلی به بچه ها عشق می ورزید. چه زمانی که معلم بود، چه زمانی که معاون مدرسه و سرپرست مدرسه شده بود. همه بچه ها را می شناخت و از وضعیت زندگی آنها آگاه بود و به آنان عشق می ورزید. در ایران که بودیم همسرم صبح زود علاوه بر اینکه برای من و دخترم ناهار آماده می کرد بعضی اوقات نیز برای بعضی از دانش آموزانش هم ناهار درست می کرد و به مدرسه می برد. چون برخی از دانش آموزان استثنایی یا والدین مناسبی ندارند و یا تحت نظر بهزیستی هستند و به لحاظ مالی مشکلاتی دارند. بعضی وقتها هم از اینکه برخی از دانش آموزان از شدت گرسنگی در مدرسه بی حال می شدند سخن می گفت و ناراحت می شد. در ایران که بود حواسش به دانش آموزانش بود. حتی در تابستان ها که مدارس تعطیل بودند، وسایل و خوراکی تهیه می کرد و به محل نگهداری آنها می رفت، با آنها عکس می گرفت بازی می کرد، خوراکی های تهیه شده را با هم می خوردند و ...
اما امروز خبر فوت یکی از همان دانش آموزانش و به بیان بهتر همان عزیزانش را دریافت کرده بود و بسیار ناراحت از اینکه هم اکنون در ایران و در کنارش نیست...
به ویژه اینکه شاهد این است در کانادا برای بچه های استثنایی چه امکاناتی فراهم است....
"یکی از ویژگی های افراد سالم این است که؛ با ناراحتی اعضای جامعه اش، ناراحت می شود و با آنان هم دردی می کند."

#تسلیت
#کودک_استثایی
#همدردی

https://news.1rj.ru/str/cacpc

"بازم خبر شوک برانگیز"
مظهر تعادل ایران از دنیارفت.
فهم این خبر چقدر سخته...

https://news.1rj.ru/str/cacpc

استاد دکتر شریعتمداری هم رفت!!

هیچ وقت در دانشگاه خوارزمی تحصیل نکردم و به همین خاطر هیچ وقت هم شاگرد مستقیم استاد دکتر شریعتمداری نبودم. هر چند همه کتاب های ایشان را بارها خوانده ام. از کتاب کوچک ایشان که در خصوص "برنامه ریزی درسی" است تا کتاب های "تفکر منطقی"، "اصول تعلیم و تربیت" و "جامعه و تعلیم و تربیت". به ویژه کتاب "جامعه و تعلیم و تربیت" ایشان را بسیار دوست دارم و بارها خوانده ام. ایشان نیز همچون استادش جان دیوئی به رابطه میان "فرهنگ و تعلیم و تربیت" اعتقاد راسخ داشت.
از دوره دانشجویی علاقه داشتم بزرگان رشته ام را بشناسم، به همین خاطر چندین بار به صورت مستمع آزاد در کلاس های ایشان (که اگر اشتباه نکنم در ساختمان جغرافیا ساختمان اصلی دانشگاه خوارزمی برگزار می شد) شرکت کردم و نیز هر جا و در هر همایشی که ایشان سخنرانی داشتند سعی می کردم خودم را به آنجا برسانم.
آخرین باری که ایشان را دیدم در همایشی در دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران ته دانشکده یک سالنی درست کرده بودند، آنجا ملاقاتشان کردم. پیر شده بود اما همچنان راست قامت بود. عصا داشت اما همچنان به خودش متکی بود. چقدر مهربانانه به صحبت ها گوش می کرد.
صد حیف که در ایران نیستم تا در مراسم وداعش باشم. خدایش بیامرزاد....

#تسلیت
#استاد_شریعتمداری


https://news.1rj.ru/str/cacpc

طرح یک پرسش!
پس از شنیده شدن شعارهای مردم در مراسم تشییع "آیت الله"، پرسشی که در اذهان متبادر می شود این است که، آیا باز هم صدای واقعی ملت مبنی بر شکسته شدن حصر، محبوبیت خاتمی و .... شنیده نخواهد شد؟

https://news.1rj.ru/str/cacpc

موضوع مقاله: "#برنامه_درسی_پنهان"
چاپ در مجله علمی_پژوهشی انجمن مطالعات برنامه درسی ایران

#نکته_حائز_اهمیت
نگاه نویسنده این مقاله به برنامه درسی پنهان از ابتدا به هیچ وجه از جنس قصده نشده، نبوده است. بلکه آن را از جنس قصده شده می داند و مواردی که در کلاس درس و مرکز آموزشی بدون برنامه ریزی قبلی اتفاق می افتد را برنامه درسی پنهان ندانسته، بلکه از آن به عنوان "#یادگیری_ضمنی" نام می برند.
این ایده با نویسنده بود تا اینکه آن را در قالب کرسی نظریه پردازی در دانشگاه علامه طباطبائی در سال ۱۳۹۴ ارائه کردند. پس از دریافت نقدهای ناقدین، در نهایت با همکاری خانم هواس بیگی یکی از دانشجویان خوب دکتری آن را به شکل زیر تدوین کردند. دوستانی که علاقه مند هستند تا قرائت نسبتا متفاوتی از مفهوم رایج برنامه درسی پنهان را ملاحظه کنند، توصیه می شود، این مقاله را مطالعه کنند. نویسنده در این مقاله سعی کرده است برای قرائت خود، مولفه های دیگری را هم دست و پا کند.

#برنامه_درسی_پنهان
#یادگیری_ضمنی

@cacpc

فایل صوتی سخنرانی آقای دکتر خسرو باقری را که در خصوص "نسبت فرهنگ و تربیت" ایراد کرده اند، تقدیم می کنم. کل سخنرانی بسیار ارزنده است. به ویژه اینکه در اواخر سخنرانی موضوع چند فرهنگی را هم پیش می کشند و اینکه جوامع کنونی چطور با این واقعیت روبرو شده اند.....
لطفا بشنوید👇

https://news.1rj.ru/str/cacpc