در هنر (Merry Company) به گروهی از افراد اشاره دارد که در حال لذت‌بردن از یکدیگر و گذراندن وقت در کنار هم هستند، معمولاً در صحنه‌هایی که شامل شادی، جشن و خوش‌گذرانی می‌شود. این نوع آثار هنری معمولاً مربوط به دوران طلایی نقاشی هلندی (قرن هفدهم) هستند و اغلب تصاویر گروهی از افراد را نشان می‌دهند که در مهمانی‌ها، جشن‌ها، و تجمعات اجتماعی شرکت می‌کنند. اغلب صحنه‌ها حاوی لحظات طنز و خنده‌دارند.

در هنر مسیحی، سربه‌دست به قدیسانی گفته می‌شود که در حال حمل سر خود ترسیم یا تراشیده می‌شوند. این معمولاً بدین معنی است که شهادت آن قدیس با بریده‌شدنِ سرش رخ داده‌است.
قراردادنِ هاله نور برای قدیسان در این شرایط برای هنرمند چالش ایجاد می‌کند؛ بعضی‌ها هاله را در جایی که قبلاً سر بوده، قرار می‌دهند، برخی دیگر قدیس را در حال حمل سر و هاله با هم ترسیم می‌کنند. برخی هم این دو را جدا از هم قرار می‌دهند.
در افسانه‌های مربوط معمولاً گفته‌شده که قدیس‌ها بعد از بریده‌شدنِ سر، ایستاده‌اند و سر خود را به‌دست گرفته‌اند. اصطلاح سربه‌دست اولین بار در مقاله‌ای فرانسوی، نوشته توسط مارسل هبرت، در سال ۱۹۱۴ ذکر شده‌است.