للم ها فقط ۴۱۵۶۲۴۱۲۴۵۱۲ ایف فاصله دارن که agi بشن :)

بهترین نشریه دنیا وجود نداااا

#arch #archlinux #font #gui
امروز متوجه شدم که یادم رفته که لیست بسته های فونت های استاندارد فارسی رو براتون بذارم که توی aur موجوده :

paru -S vazirmatn-fonts vazir-code-fonts gandom-fonts samim-fonts shabnam-fonts parastoo-fonts behdad-fonts iran-nastaliq-fonts sahel-fonts borna-fonts ir-standard-fonts shahab-fonts nahid-fonts ttf-yas iranian-fonts tanha-fonts ttf-x2 ttf-bisitun ttf-persepolis

ویندوز در زباله بودن بی رقیب

فک کن با هزار ذوق و شوق یه کامپیوتر با ۱۶ گیگ رم خریده باشی
بعد وقتی با ۸ گیگش کار داشته باشی رم پر بشه و vram پر بشه و صفحه سیاه شه و در نهایت باید دستی force-reset کنی

اونقد وضعیت خرابه که یه صنعت دور چرند بودن ویندوز شکل گرفته و مفاهیمی مثل SystemBooster و GameBooster ها شکل گرفتن که ویندوزو یذره قابل تحمل کنن

گوگل داره با ClosedAI زمینو تمیز میکنه

https://youtu.be/M2ZW4uwxU8k?t=2438
TWM?
چرا که نه

یعنی ادم حتی یه ترمینالم نمیتونه توی این زباله بریزه

یعنی این کمیته نابغه cpp یه api درست درمون نمیتونن آماده کنن
آخه این یعنی چی خداوکیلی
یکی بیاد به من توضیح بده که
bool && string
یعنی چی 😐
خب بدیهیه که ملت میرن راست و زیگ و هزار تا زبون دیگه میسازن و استفاده میکنن

فک کن مثلا میخوای یه کامپایل عادی بکنی توی ویندوز
و ۸۰ درصد پردازنده رو بقیه چرندیات گرفتن
و کامپایلر بدبخت داره ضجه میزنه ۲۰ درصد پردازنده رو دادن بهش

صحبت کردن در مورد این دوست عزیز خیییلی میتونه جذاب باشه

#zig #comptime

const std = @import("std");
fn ComptimeArrayList(T: type) type {
    return struct {
        __total_mem: []T,
        __size: usize,
        const Arr = @This();
        fn init() Arr {
            var new_mem: [1]T = undefined;
            return .{
                .__size = 0,
                .__total_mem = new_mem[0..],
            };
        }
        fn append(comptime self: *Arr, comptime item: T) void {
            if (self.__size == self.__total_mem.len) {
                var new_mem: [self.__total_mem.len * 2]T = undefined;
                @memcpy(new_mem[0..self.__total_mem.len], self.__total_mem);
                new_mem[self.__size] = item;

                self.__total_mem = new_mem[0..];
                self.__size += 1;
            } else {
                self.__total_mem[self.__size] = item;
                self.__size += 1;
            }
        }
        fn items(self: *Arr) []T {
            return self.__total_mem[0..self.__size];
        }
        fn finalize(comptime self: *Arr) [self.__size]T {
            var result_mem: [self.__size]T = undefined;
            @memcpy(result_mem[0..], self.__total_mem[0..self.__size]);
            return result_mem;
        }
    };
}
pub fn main() !void {
    comptime var arr = ComptimeArrayList(i32).init();
    comptime {
        arr.append(1);
        arr.append(2);
        arr.append(3);
        arr.append(4);
        arr.append(5);
    }
    const result = comptime arr.finalize();
    for (result) |x| {
        std.debug.print("{} ", .{x});
    }
    std.debug.print("\n", .{});
}

خب خب خب
من تا چند وقت پیش فک میکردم نمیشه مثلا یه چیز ArrayList طوری توی کامپتایم زیگ درست کرد
ولی امشب خیلی تصادفی به این بنده خدا برخوردم :
https://github.com/ziglibs/computils/blob/master/src/comptime_array_list.zig
که خب خیییلی کد قدیمی ایه و احتمالا هم کار نمیکنه
ولی خب ایده گرفتم ازش و کد بالارو زدم

اگه حال داشتید میتونید خودتون اجرا کنید
ولی اون بالا رسما یه پیاده سازی آرایه قابل گسترشیه که توی زمان کامپایل میتونه گسترش پیدا بکنه
و در نهایت وقتی کارمون زمان کامپایل تموم شد میتونیم آرایه رو نهایی بکنیم و از اونجا به بعد دیگه میتونه توی زمان اجرا هم استفاده بشه

البته اینم بگم که یه proposal برای تخصیص دهنده های امن زمان کامپایل وجود داره که هنوز کارش انجام نشده ولی این حقه هه کار میکنه