NEW BOT Телеграм, страница

طالبان درحال تخریب زیرساختهای افغانستان/ آشنا نیست؟ #طرح_صیانت

حرفه؛ روابط عمومی | @ePRNet

786 views07:46

دوغ یا نوشابه؟

سکانس معروف «دوغ یا نوشابه؟» از سریال «نون خ» را یادتان هست؟ سکانس درخشانی که احتمالا هر کدام از ما چند بار آن را دیده‌ایم. این سکانس بهتر از هر کتاب و مقاله‌ای، نقض «حق انتخاب» را به تصویر کشیده و نشان داده؛ سیاستمدار چگونه می‌تواند انتخاب‌های جامعه را محدود کند.

در این سکانس، عده زیادی مهمان یکی از شخصیت‌های سریال شده‌اند.دختری از خانواده میزبان که در یک دست بطری نوشابه و در دست دیگرش پارچ دوغ دارد از مهمانان می‌پرسد؛ آقایان دوغ یا نوشابه؟ اغلب، نوشابه را انتخاب می‌کنند اما میزبان در لیوان‌شان دوغ می‌ریزد.

وقتی یکی از مهمانان اعتراض می‌کند، میزبان خطاب به همه می‌گوید: «آقایان، نوشابه کم داریم، وقتی می‌پرسم دوغ یا نوشابه، لطفاً بگویید دوغ.» این سکانس نشان می‌دهد دیگران چگونه برای ما تصمیم می‌گیرند که چه در لیوان‌مان بریزند و ما را از خوردن چه چیزهایی محروم کنند.

اگرچه جامعه ایران در 100 سال گذشته در هیچ بازاری-نه سیاست و نه اقتصاد و فرهنگ- آزادی انتخاب به معنای واقعی نداشته اما در مقاطعی، از دامنه انتخاب بیشتری برخوردار بوده است. طرفه آنکه هرچه زمان گذشته حق انتخاب‌مان محدودتر و محدودتر شده است.

این روزها در بدترین وضعیت آزادی انتخاب قرار داریم؛ سیاست، تحریم، تورم، سیاستگذاری، کرونا، مجلس شورای اسلامی، ذی‌نفعان، مخالفان، معاندان،مدافعان و همه و همه دست به دست هم داده‌اند تا انتخاب جامعه ایران را محدودتر از همیشه کنند.

تحریم ما را از مواهب جهان آزاد محروم کرده، نمی‌توانیم آزادانه تجارت کنیم و حق انتخاب کالای خوب از ما گرفته شده. شورای نگهبان انتخاب سیاسی ما را محدود کرده و مجلس به جای ما تصمیم می‌گیرد که وارد شبکه‌های اجتماعی نشویم و ارشاد هنر مورد تایید خودش را روانه بازار می‌کند.

تحریم، کرونا و حکمرانی غلط، بدترین وضعیت «آزادی انتخاب» را برای ما رقم زده است. حق انتخاب سبک زندگی، کسب‌وکار مناسب، سیاستمدار توسعه‌گرا و حتی واکسن کرونا و اینترنت آزاد از دست داده‌ایم. چرا هر چه زمان گذشت، حق انتخاب‌مان را محدودتر کرده‌اند؟ محمد طاهری/ تجارت فردا #طرح_صیانت

حرفه؛ روابط عمومی | @ePRNet

445 views07:52