🔻یکی از حاضران در تجمع مخالفان برداشتن فیلترینگ: به خاطر کارم مجبورم در این تجمعات باشم وگرنه خودم اینستاگرام و تلگرام دارم

یکی از حاضران در تجمع مخالفان برداشتن فیلترینگ:
▫️خواسته اکثریت دلیل محکمی برای اجرای خواسته مردم نیست. آیه قرآن داریم که می‌گوید، اکثرهم لایعقلون، اکثرهم کافرون، اکثرهم مشرکون... قرآن در مقابل اکثریت است، خواست اکثریت معیار حق و باطل نیست.

راستش من به دلیل اینکه کارم است، مجبورم در این تجمعات باشم، من خودم در اینستاگرام و تلگرام و... حضور دارم، ولی به خاطر مسوولیت و وظیفه‌ای که در قبال یک آدم دارم، ناچارم در این تجمع باشم. این آدم اگر به من بگوید، بالای اورست هم برو و شعار بده، من می‌روم./ اعتماد

@ePRNet

روزنامه‌نگاري زنده است

نازنين متين‌نيا

حالا مدت‌هاست كه مي‌گويند روزنامه‌نگاري در ايران مرده. دليل هم مي‌آورند؛ مردم زودتر از شبكه‌هاي خبري، خبر را پيدا مي‌كنند و آزادتر، در شبكه‌هاي اجتماعي منتشر مي‌كنند، درباره‌اش مي‌نويسند، نتيجه‌گيري مي‌كنند و تمام. نمونه محاوره و خودماني اين نظريه را اگر بخواهم دقيق‌تر بگويم، مي‌شود توييتي كه روز شنبه يكي از كاربران منتشر كرد و نوشت: «اسراييل زده، بيانيه هم داده گفته زديم، مردم هم نقاط انفجار را درآوردن و رفتن خوابيدن، اونوقت شبكه خبر داره ميگه منشأ انفجار هنوز معلوم نيست».

اما آيا واقعا اين نظريه درست است؟ آيا واقعا ما، روزنامه‌نگارهايي كه هنوز توي خط اول ايستاده‌ايم، آب در هاون مي‌كوبيم و بهتر است همه‌چيز را رها كرده و برويم پي كاري ديگر و دغدغه‌اي ديگر؟ نبايد از خودمان بپرسيم حالا كه اعتماد مردم به روزنامه‌نگار ايراني و توانايي‌اش براي انتشار خبر روزبه‌روز ضعيف‌تر و بي‌اهميت‌تر مي‌شود، چرا بايد نام خود را به بازي بگيريم و در پوچي قدم‌ برداريم؟ و…

اين سوال‌ها واقعيت عريان اين‌ روزهاي نسبت ما روزنامه‌نگارها با روزنامه‌نگاري است. اگر تا يك دهه پيش، فقط خطر مميزي و سانسور شغل ما را تهديد مي‌كرد، حداقل در ده سال گذشته و سرعت فراگيري شبكه‌هاي اجتماعي و راه و رسم خبريابي براي مردم، به عوامل آسيب‌زاي شغل ما اضافه شده است.

در كنار اين، روند غيرشفاف و هميشگي بنگاه‌هاي خبري نظير همين شبكه خبر يا رسانه‌هاي دولتي ديگر و صدالبته شبكه‌هايي نظير ايران‌اينترنشنال و بي‌بي‌سي فارسي هم، مه مغزي روزنامه‌نگاري در ايران را بيشتر كرده. مردم واقعا نمي‌دانند به كجا اعتماد كنند و كدام خبر را درست ببينند. ما هم نمي‌توانيم برگرديم به عقب، يادشان بيندازيم كه روزگاري نه چندان دور، مثلا همان دوره ۸۸، پاي كار بوديم و جنگيديم تا خبر خش نخورد و واقعي به دست‌شان برسد.

كار از كار گذشته. اما آيا من روزنامه‌نگار هم بايد باور كنم كه ديگر كاري از دستم برنمي‌آيد و بهتر است عطاي روزنامه‌نگاري را به لقايش ببخشم؟

نتيجه‌گيري‌ها روي كاغذ، به اين سوال من يك بله محكم است اما در واقعيت بايد بگويم، هنوز هم جهان خبر به ما نياز دارد. شايد حالا ما روزنامه‌نگارها و خبرنگارها، دقيقا آنهايي نباشيم كه براي رساندن خبر، مردم به ما نياز دارند. اما قطعا مي‌توانيم آنهايي باشيم كه «ارايه خبر»، «چگونگي» و «نحوه انتشار» را خوب مي‌دانيم و قطعا، حضورمان لازم و واجب است.

واقعيت اين است در جهاني كه خبر ديگر دست اولي نيست و ماهيت واقعي خود را از دست داده، همچنان روند بررسي و پيدايش هر اتفاقي، كار مردم عادي نيست. روزنامه‌نگاري بر اولويت انتشار خبر بنا شده اما در كنار آن، هزار و يك آموخته ديگر دارد. ما ياد گرفتيم كه شفافيت در ارايه عريان واقعيت نيست، فهميده‌ايم كه پس و پيش جملات تاثيرگذاري خاص خود را دارد، مي‌دانيم كه گاهي زاويه دوربين‌ها به مصلحت تنظيم مي‌شوند و آگاهي در فهم چرخاندن دوربين در زاويه مناسب و ديدن حقيقت پنهان است و از همه مهم‌تر، براي درك عميق تمام اينها، تمرين كرديم، زندگي كرديم و سرقرار اول مانديم كه شرافت روزنامه‌نگاري به ارجح دانستن مردم و تشخيص مصلحت مردم و كشور است و نه هيچ‌چيز ديگر.

به‌جز اين اگر بود، خبرنگارها و روزنامه‌نگارهاي شريف اين سرزمين، متحمل اين ‌همه سختي نمي‌شدند و تاب نمي‌آوردند كه برچسب كنار نام‌شان، روزنامه‌نگار باشد؛ در همين تحريريه‌هاي ناچيز باقي‌مانده. ما مانده‌ايم كه بگوييم عصر روزنامه‌نگاري و روزنامه در ايران تمام نشده اما، نيازي به دست و پا زدن نيست.

هرنوشته‌اي، هر توييتي، هر خبري كه به نام روزنامه‌نگاري داخلي منتشر مي‌شود، تا اين لحظه، درست و دقيق و شفاف بود. ارايه خبر از سمت ما، هيچ‌وقت در ملغمه دروغ و زرورق خوشايند گروهي خاص پيچيده نشده، همچنان جايي براي ما در وسط ميدان است. شايد حالا در اين آشوب خبري و گمگشتگي، اين‌چيزها واضح نباشد، اما بالاخره نياز به دانستن حقيقت، بدون رنگ‌آميزي سايبري‌هاي اين‌طرفي و آن‌طرفي، راه را به سمت ما باز مي‌كنند. ممكن است كسي نداند كه ما باقي‌مانده‌هاي ناچيز، واقعا چه مي‌كنيم و پاي كدام قرار ايستاد‌ه‌ايم، اما روزنامه‌نگاري هيچ‌وقت درباره «ما روزنامه‌نگارها» نبوده، درباره مردم بوده، درباره دانستن و درباره حقي كه براي همه است.

پس حالا كه اين يادداشت را مي‌خوانيد، در روزهايي كه همه‌چيز در هاله ابهام است و آينده بدون هيچ قطعيتي، فقط يك اسم و تصور است، اگر واقعا روزنامه‌نگاريد و همچنان پاي اصول ايستاده، دل‌گرم به كار و پيشه خود باشيد. از خروج خبر از اولويت نترسيد و به ارايه خبر، بررسي آن و ديدنش، بيشتر اهميت بدهيد و توي اين گمگشتگي، ايستاده برهمان اصول اوليه، از هرچه كه براي بهتر فهميدن مردم و اوضاع و روزگار كمك مي‌كند، دريغ نكنيد./ اعتماد

حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet

مقاله "دنیای کوکاکولا" نوشته تد فریدمن به بررسی نحوه استفاده شرکت کوکاکولا از «دنیای کوکاکولا» در آتلانتا برای تقویت برند خود و تأثیرگذاری فرهنگی می‌پردازد. در سال ۱۹۹۰، این مرکز با هزینه ۱۵ میلیون دلار به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری روابط عمومی افتتاح شد و در قالب یک موزه به بازدیدکنندگان تاریخ تبلیغات و فرهنگ برند کوکاکولا را از منظر شرکت نمایش می‌دهد.

فریدمن اشاره می‌کند که دنیای کوکاکولا عمدتاً از محتوای تولیدی خود شرکت استفاده کرده و دیدگاه‌های مستقل یا انتقادی را در این مجموعه جایی نمی‌دهد. او توضیح می‌دهد که هرچند بازدیدکنندگان این مکان را «چشمی به فرهنگ مصرف‌کننده» می‌بینند، اما به دلیل استفاده از مطالب تبلیغاتی شرکت، در واقع با یک دیدگاه از بالا به پایین مواجه هستند که توسط خود شرکت تعریف و هدایت می‌شود.

نکته دیگر که در مقاله به آن پرداخته شده، تمایل کوکاکولا به القای مفهوم "بین‌المللی‌گرایی" و نمایش محصول خود به‌عنوان یک نماد جهانی است که فراتر از مرزهای فرهنگی و ملی قرار می‌گیرد. نمایشگرهایی در این موزه تلاش دارند تا کوکاکولا را به‌عنوان محصولی جهانی که مردم را به هم نزدیک می‌کند معرفی کنند. در فیلم‌ها و نمایش‌های مختلف، این پیام که نوشیدن کوکاکولا می‌تواند عامل وحدت جهانی باشد، برجسته شده است.

فریدمن همچنین اشاره می‌کند که این تلاش‌های کوکاکولا برای «کنترل معنا» و ارائه تصویر مثبت و بی‌نقص از برند خود، در برخی موارد با واکنش‌هایی همراه بوده و حتی گاهی مصرف‌کنندگان و منتقدان از این بازنمایی‌ها و استفاده ابزاری از هویت فرهنگی و ملی انتقاد کرده‌اند./خلاصه شده با ChatGPT

حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet

😩 ایرانیان را برای دانلود و یا آپلود یک فیلم، خسته کردید! فرسوده کردید! پیر کردید!/احمد زیدآبادی

حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet

صبح هوا خوب بود و بفهمی نفهمی سوز ملیحی را میدواند زیر پوست صورتمان. زودتر زده بودیم بیرون. پیرزن همسایه ی کوچه همایون، دستش از لای در بیرون آمد و کمی برنج ریخت کنار دیوار و در تقی بسته شد. مامانِ گربه ها از زیر پراید خودش را بیرون کشید و نگاهی به غذا انداخت. فکر کردم امروز دیگر مطمئنم زیر کتری را خاموش کرده ام.
با آرامش که از خانه بیرون بیایم فکرم نمی‌ماند در خانه، پی اتو و کتری و بچه که لحظه ی آخر کلیدش را از روی مبل برداشت یا نه.
به دفتر که رسیدیم سرعت نت خوب بود. فیلترشکن ها عین بنز کار می‌کردند. فایرفاکس را بدون پروکسی، ران کردم و کروم را با پروکسی. واتس اپ روی کروم بود و سایت بن بست داشت زیر زیرکی قیمت دلار را بالا میبرد.‌
تلگرام با پروکسی سه سوت بالا آمد و انگار نه انگار که ما در ایران بودیم .
آنا دیرتر آمد و پشت بندش هم یاسمن. چای را از فلاسک خالی کردم توی فنجان خورشیدی ام .قلپ اول فیلترشکنمان قطع شد. قلپ دوم برق رفت. فنجان را گذاشتم روی میز. ارتباطمان قطع شد. سریع اینترنت گوشی ها را هات اسپات کردیم به لب تاپ ها. اینترنت همراه اول جان کند و تلگرام وصل نشد ولی واتس اپ وصل شد. فیلترشکن عاریه ای با اینترنت ایرانسل کار میکرد و با همراه اول نه. تصمیم گرفتم کل سیستم را پروکسی کنم. حالا سایت خودمان که فیلتر نبود بالا نمی آمد. فیلتر شکن را می‌بستم و خبر را میگذاشتم توی سایت و بعد فیلتر شکن را روشن میکردم که برود توی تلگرام و بعد پروکسی تلگرام را قطع میکردم و پروکسی سیستمی را وصل میکردم که واتس اپ روی کروم بالا بیاد. لب تاپ آنا از بی برقی خاموش شد. هات اسپات گوشی جواب نمی‌داد. قاطی کرده بودم که کجا را قطع وکجا را وصل کنم.
چقدر هر روز وقتمان الکی تلفِ این فیلتر بودن مسخره میشود. جاده ی خاکی‌ای که کشیده‌اند خودش انقدر سنگلاخ دارد که نیاز به سرعت گیر نباشد. نمی‌فهمند و نفهمی شان دارد ما را پیر می‌کند.

تا برق بیاید، تا دوباره فیلترشکن درست حسابی بخریم، تا آرامش به کاروان برگردد چایم یخ شد. چای سرد را خالی کردم توی سینک. رد یک دایره‌ی قهوه ای ماند روی لیوان مثل خطی که هر روز مینشیند لای دو ابروی گره کرده مان، وقتی خیره‌ی سیستمی هستیم که وصل نمی شود.

#روزنوشت
#مهناز_احمدی

@middlepages

واکنش سخنگوی دولت به مطالبات مردم برای رفع فیلترینگ: این صدا شنیده شده است

مهاجرانی:
دولت پیگیر مطالبات مردم است و صدای آنها را در خصوص رفع فیلترینگ شنیده و مراحل رفع در حال اقدام است و نیازی به راهپیمایی و لشکرکشی‌های خیابانی نیست./ایسنا

حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet

🔻 وزارت ارتباطات: رفع فیلترینگ از اینجا به بعد دست رئیس‌جمهور است

علیرضا عبداللهی‌نژاد، رئیس مرکز روابط‌ عمومی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات:

موضع رسمی وزارت ارتباطات این است که محدودیت‌های فیلترینگ باید برداشته شود و گشایش اتفاق بیفتد. ما در لایه‌های فنی گزارش‌های دقیقی تهیه کرده‌ایم و در اختیار دولت قرار داده‌ایم. از اینجا به بعد، در دست رئیس‌جمهور است و ایشان موضوع را به‌جد دنبال می‌کند.

فیلترینگ آسیب‌هایی به کشور زده است. ادامه این وضعیت به مصلحت نیست و امیدواریم که هرچه زودتر خبرهای خوبی درباره رفع فیلترینگ بشنویم./ جهان صنعت

حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet

علت #فیلترینگ به زبان ساده/ از صفحه آزاده مختاری

@ePRNet