Magic Stairs - Architectural Illusion by Filipino Architect Rafael Nelson
تلفیق هندسه و معماری و خلق یک راه پله خارق العاده و عجیب و غریب
@infinitymath

Magic Stairs - Architectural Illusion by Filipino Architect Rafael Nelson
تلفیق هندسه و معماری و خلق یک راه پله خارق العاده و عجیب و غریب
@infinitymath

‌@infinitymath
#معرفی_اپلیکیشن
سلام دوستان😘😘😘
بهتون میخوایم یه بازی خوب و جالب معرفی کنیم که مخصوص گوشیه (سیستم عامل اندروید) 😊😊
اسم این بازی euclidea (اقلیدس) است و یه بازی برای تقویت فهم مفاهیم هندسیه و شامل ۱۳ مرحله کلی است که هر مرحله حدودا چهل تا قسمت داره.
این بازی خیلی خوب و سرگرم کننده هستش و باعث تقویت تفکر هندسی شما میشه و مفهوم های بنیادی از هندسه که یادتون رفته رو با روش خوب بهتون یاد آوری میکنه.😊😊
با نصب کردن این بازی؛ هم از بازی کردن لذت میبرید، هم بسیار تفکر میکنید و هم هندسه یاد میگیرید.☺️☺️☺️
در هر مرحله باید شکل خواسته شده رو با ابزار هایی مثه پرگار و ... بکشید.
مثلا تو یه قسمت از بازی باید "مرکز" یه دایره ی دلخواه رو بدست بیارید. 🤔🤔🙄🙄
@math_new
〰〰〰〰〰〰〰
فایل اپلیکیشن برای نصب
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

@INFINTYMATH

شعار روز جهانی معلم: ارج نهادن به معلمان، بهبود جایگاه آنان.
@infinitymath

‌@infinitymath
💢💢 معرفی کتاب: هشترودی، اندیشمند بی پروا
@infinitymath
✅ همانگونه که از عنوان کتاب، هویداست، موضوع آن زندگی زنده یاد محسن هشترودی ریاضیدان نامدار و اندیشمند بی پروای معاصر است. زنده یاد پرویز شهریاری با اختصاص دادن این کتاب به هشترودی و اندیشه های او، سعی بر این داشته است که دین خود را به آن استاد ارجمند ادا کند و آینده گان را نیز با اندیشه ها و رفتارهای هشترودی آشنا سازد.
@infinitymath
✅ كتابچه‌ی حاضر مشتمل بر ذكر خاطراتی است از "دكتر محسن هشترودی" ـ از ریاضی‌دانان معاصر در تبریز ـ كه در نشریات یكان (شماره‌ی 115)، پیام نوین (فروردین و اردیبهشت 1357)، رودكی (شماره‌ی 59 مهر 1355) به چاپ رسیده است. هم‌چنین سخنرانی‌ چاپ نشده‌ی این استاد فقید، سخنرانی "فرهاد قابوسی" ـ از شاگردان ایشان ـ به مناسبت دومین سال خاموشی استاد، سخنرانی پرویز شهبازی با عنوان "هشترودی چگونه آدمی بود؟ و شعر "سایه" سروده‌ی استاد، دیگر بخش‌های كتاب را تشكیل می‌دهد. گفتنی است نام‌برده در 22 دی ماه 1286 در تبریز به دنیا آمد و بعد از ظهر روز سه شنبه 13 شهریور 1366 از دنیا رفت. وی دبیرستان را در دارالفنون گذراند و در 1303 وارد دانشكده‌ی پزشكی شد، اما به علت علاقه به ریاضیات، یك سال بعد پزشكی را رها كرده به ریاضیات روی آورد. در سال 1937 میلادی به فرانسه رفت و در دانشگاه سوربن، درجه‌ی دكترای ریاضیات را گرفت. هنگام بازگشت به تهران در سال 1336 هـ ش ریاست دانشكده‌ی علوم دانشگاه تهران را برعهده گرفت. از جمله آثار ایشان می‌توان به كتاب "تمرین‌های ریاضیات مقدماتی"، "سیر اندیشه‌ی بشر" و "دانش و هنر" اشاره كرد.
@infinitymath
🔻فهرست مطالب:
🔸 پیشگفتار
🔸 انسانی که شور جوانی را تا آخرین روزهای زندگی خود حفظ کرده بود
🔸 هشترودی اندیشه ی پرآوازه و ناشناخته
🔸 هشترودی، اندیشمند بی پروا
🔸اندیشه هایی درباره دانش، صنعت و هنر آینده و کاربرد ریاضیات در آنها
🔸 نقد علمی و مقد هنری
🔸 سایه
منبع : @qomat
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
@infinitymath

💢💢 اگر من با کسانی که شغل‌های دیگری دارند همان‌طور برخورد می‌کردم که آن‌ها با من ریاضی‌دان برخورد می‌کنند
@infinitymath
❌ آن‌چه در ادامه می‌آید ترجمه‌ای است آزاد از اين مطلب که توسط جردی گرینبلت نوشته شده است.

شما دکتر هستید؟ من در مورد پزشکی هیچ اطلاعاتی ندارم ولی می‌شود در عرض دو دقیقه یا کم‌تر دقیقن برایم توضیح دهید که سیستم غدد درون‌ریز چه‌طور کار می‌کند؟
شما نویسنده‌اید؟ من تو دبیرستان یک معلم انشا داشتم که خیلی افتضاح بود. مطمئنم از شما هم خوشم نخواهد آمد.
شما نجارید؟ واقعن؟ پس لابد خیلی نجاری بلدید!
شما خواننده‌اید؟ من آخرین باری که خواندم در پیش‌دبستانی بودم. آخرین شعری که بلند بلند خواندم هم یه توپ دارم قلقلیه بود. آن شعر را هم خیلی خوب نمی‌خواندم.
شما مهندسید؟ من وقتی بچه بودم لگوبازی می‌کردم. به من نشان دهید که دقیقن چه چیزی دارید طراحی می‌کنید و اگر حتا کوچک‌ترین بخشی از آن را نفهمیدم تقصیر شماست!
شما کارمند بانکید؟ یعنی پول چاپ می‌کنید؟ چه مدل پول‌هایی چاپ می‌کنید؟
شما وکیلید؟ همین الآن و همین‌جا برای من سیستم انتخاباتی آمریکا را زیر سؤال ببرید و یک ساعت حرف بزنید فقط برای این که من کیف کنم. من هم این‌جا می‌نشینم و با لبخند نگاهتان می‌کنم و فرض می‌کنم که شما نمی‌فهمید که دستتان انداخته‌ام.
شما مدیرید؟ خدایا! من از مدیرها متنفرم. لعنت به هر چی مدیره!
شما باستان‌شناسید؟ باستان‌شناسی اصلن به درد هم می‌خورد؟
ادبیات می‌خوانی؟ یعنی آخرش چه کاره می‌شوی؟
@qomat
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

@infinitymath

چگونه می‌توان مسأله طرح کرد؟
امید نقشینه ارجمند
نشر ریاضی، سال ۱۳، شماره ۲
@infinitymath

Last week the French mathematician Jean-christophe Yoccoz sadly died, he was a specialist of dynamical systems and was awarded by the Fields Medal in 1994 for his work. The billiards are good examples of the complexity of even simples dynamical systems, for example the Sinaï billiard modelizes the interaction of an atom (the broken line below) in a homogeneous gas (the red obstacle) . The behavior of the particle is so complex that only a probabilistic study of the evolution can be done , this is the basis of statistical physics.
@infinitymath

Example of the mountain climbing problem resolution.
@infinitymath

In mathematics, the mountain climbing problem is a problem of finding the conditions that two function forming profiles of a two-dimensional mountain must satisfy, so that two climbers can start on the bottom on the opposite sides of the mountain and coordinate their movements to reach to the top while always staying at the same height.
@infinitymath

✅منزلگاه:
http://ota3.um.ac.ir

مهلت ثبت نام و ارسال مقاله:

از 15 لغايت 30 مهرماه  1395

@infinitymath

✅ سیزدهمین سمینار جبر جابجایی و مباحث مرتبط
26 و 27 آبان 1395
تهران. IPM
آخرین مهلت ارسال مقاله 7 آبان
آخرین مهلت ثبت نام 14 آبان
منزلگاه:
http://math.ipm.ac.ir/conferences/2016/13th_Commalg/

@infinitymath

@infinitymath
هفته دفاع مقدس گرامی باد ....

@infinitymath
ويكي گفت ٢٥ با حضور دكتر فرهاد شكوهي استاد دانشگاه مگ گيل اين سخنراني براي دوستان علوم كامپيوتر و آمار بسيار مفيد و پركاربرد مي باشد.

اول مهرو روز جهانی صلح را با صحبت‌های توران میرهادی گرامی می‌داریم. زنی که با مشاهده موفقیت رویکرد آموزشی نظام هیتلر به این فکر افتاد که گسترش صلح به نظام آموزشی مبتنی بر صلح متکی است.
@infinitymath

@MathSBU
نشریه بی نهایت، ویژه نامه ورودی‌های 95 رشته ریاضی دانشگاه شهید بهشتی
@infinitymath

به مناسبت شروع سال تحصیلی :
@infinitymath
عصرایران؛ مهرداد خدیر- اول مهر با همه روزهای سال متفاوت است. نه فقط به خاطر این که بچه ها به مدرسه می روند و آغاز سال تحصیلی است و فراتر از دانش آموزان دانشجویان و حتی سن و سال دارها نیز روانه کلاس درس می شوند.

بیشتر به این خاطر که اول مهر خاطره خیز است. انسان شاید سال های بعد و دانشگاه را هم حتی با جزییات به خاطر نیاورد اما این روز خاص و آغاز دبستان چنان در ذهن می ماند که ته نشین می شود.

همین حالا اگر از مردان و زنانی که دهه هشتم و نهم عمر را سپری می کنند بخواهید خاطره ای از کتاب های درسی وآنچه را که در گذار سال ها به یاد دارند بازگو کنند غالب آنها به شعر «علیمردان خان» ایرج میرزا اشاره می کنند:

داشت عباسقلی خان پسری
پسر بی ادب و بی هنری

اسم او بود علیمردان خان
کلفَت خانه ز دستش به امان

هر چه می گفت لَلـه لج می کرد
دهنش را به لَلـه کج می کرد

هرچه می دادند می گفت کم است
مادرش مات که این چه شکم است!

مدرسه اما در دهه های اخیر هویت اصلی خود را از دست داده و به جای کانونی برای «آموزش» و «پرورش» به دورخیزی برای دانشگاه تبدیل شده و دغدغه پدر و مادرها از روز نخست ورود به دانشگاه و یافتن شغل مناسب است و چقدر این سؤال آزارنده است که می خواهی چه کاره شوی و پاسخ ها همه تکراری: دکتر، مهندس و خلبان!

قامت کوچک فرزندان مان را زیر بار کتاب های درسی به انضمام کمک درسی خم کرده ایم که چه شود؟!

این که پیران امروز شعر های دوران کودکی را به خاطر می آورند به این سبب است که مدرسه از زندگی جدا نبود.

آموزش حساب و کتاب و زبان رسمی و زبان مادری لازم است اما درس زندگی لازم تر.
@infinitymath
مدرسه جای تربیت است اما تربیت تنها این نیست که به بزرگ‌ترها احترام بگذاریم، کلمات زشت نگوییم، پیش دیگران پای خود را دراز نکنیم، حرف‌شنو باشیم، صبح‌ها به همه سلام كنیم، دست و روی خود را با صابون بشوییم، لباس تمیز بپوشیم، دست در بینی نبریم در حالی که ساده‌ترین و ضروری‌ترین مسائل زندگی را درمدارس یاد نمی دهند.

این که چگونه نفس بكشیم، چگونه اضطراب را از خود دور کنیم، موفقیت چیست، ازدواج برای حل چه مشکلی است، در مواجهه با مخالف چگونه رفتار كنیم؟

رضا بابایی در «پارسی انجمن» می نویسد: « در كودكی به ما آموختند كه چموش نباشیم، اما پرسشگری و آزاداندیشی و شيوه‌های نقد را به ما نياموختند» و این جمله داگلاس سیسیل نورث- اقتصاددان آمریكایی و برندۀ جايزۀ نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۳- را نقل می کند:

«اگر می‌خواهید بدانید كشوری توسعه می‌یابد یا نه، سراغ صنایع و كارخانه‌های آن كشور نروید. اینها را به‌راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا كپی كرد. می‌توان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد كرد.

برای اینكه بتوانید آیندۀ كشوری را پیش‌بینی كنید، بروید در دبستان‌ها؛ ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند؛ ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر كودكانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطر‌پذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشاركت جمعی و همكاری گروهی تربیت می‌كنند، مطمئن باشید كه آن كشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.»
@infinitymath
و این سخن را هم از جان راسکین:

«اگر دست من بود، درس طراحی را در همۀ مدارس جهان اجباری می‌کردم تا بچه‌ها قبل از اینکه به نگاه‌های سرسری عادت کنند، درست نگاه کردن به اشیا را بیاموزند. چون کسی که به کلاس‌های طراحی می‌رود تا مجبور شود به طبیعت و پیرامون خود، بهتر و دقیق‌تر نگاه کند، هنرمندتر است از کسی که به طبیعت می‌رود تا در طراحی پیشرفت کند.»

مدرسه جایی نیست که اضطراب فردای نیامده را به دانش آموزان پمپاژ کنیم. اگر اعتماد به نفس و درست نگاه کردن را بیاموزند آینده آنان نیز به نیکی رقم خواهد خورد. مدرسه جای تربیت است. اما تربیت به مفهوم آموختن درس زندگی.
@infinitymath
اول مهربهانه ای است برای بزرگ ترها تا خاطره ها را تازه کنند و زمانی هم برای طرح این پرسش که « کو درس زندگی»؟