✅ سیزدهمین سمینار جبر جابجایی و مباحث مرتبط
26 و 27 آبان 1395
تهران. IPM
آخرین مهلت ارسال مقاله 7 آبان
آخرین مهلت ثبت نام 14 آبان
منزلگاه:
http://math.ipm.ac.ir/conferences/2016/13th_Commalg/
@infinitymath
26 و 27 آبان 1395
تهران. IPM
آخرین مهلت ارسال مقاله 7 آبان
آخرین مهلت ثبت نام 14 آبان
منزلگاه:
http://math.ipm.ac.ir/conferences/2016/13th_Commalg/
@infinitymath
@infinitymath
ويكي گفت ٢٥ با حضور دكتر فرهاد شكوهي استاد دانشگاه مگ گيل اين سخنراني براي دوستان علوم كامپيوتر و آمار بسيار مفيد و پركاربرد مي باشد.
ويكي گفت ٢٥ با حضور دكتر فرهاد شكوهي استاد دانشگاه مگ گيل اين سخنراني براي دوستان علوم كامپيوتر و آمار بسيار مفيد و پركاربرد مي باشد.
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اول مهرو روز جهانی صلح را با صحبتهای توران میرهادی گرامی میداریم. زنی که با مشاهده موفقیت رویکرد آموزشی نظام هیتلر به این فکر افتاد که گسترش صلح به نظام آموزشی مبتنی بر صلح متکی است.
@infinitymath
@infinitymath
👏1
به مناسبت شروع سال تحصیلی :
@infinitymath
عصرایران؛ مهرداد خدیر- اول مهر با همه روزهای سال متفاوت است. نه فقط به خاطر این که بچه ها به مدرسه می روند و آغاز سال تحصیلی است و فراتر از دانش آموزان دانشجویان و حتی سن و سال دارها نیز روانه کلاس درس می شوند.
بیشتر به این خاطر که اول مهر خاطره خیز است. انسان شاید سال های بعد و دانشگاه را هم حتی با جزییات به خاطر نیاورد اما این روز خاص و آغاز دبستان چنان در ذهن می ماند که ته نشین می شود.
همین حالا اگر از مردان و زنانی که دهه هشتم و نهم عمر را سپری می کنند بخواهید خاطره ای از کتاب های درسی وآنچه را که در گذار سال ها به یاد دارند بازگو کنند غالب آنها به شعر «علیمردان خان» ایرج میرزا اشاره می کنند:
داشت عباسقلی خان پسری
پسر بی ادب و بی هنری
اسم او بود علیمردان خان
کلفَت خانه ز دستش به امان
هر چه می گفت لَلـه لج می کرد
دهنش را به لَلـه کج می کرد
هرچه می دادند می گفت کم است
مادرش مات که این چه شکم است!
مدرسه اما در دهه های اخیر هویت اصلی خود را از دست داده و به جای کانونی برای «آموزش» و «پرورش» به دورخیزی برای دانشگاه تبدیل شده و دغدغه پدر و مادرها از روز نخست ورود به دانشگاه و یافتن شغل مناسب است و چقدر این سؤال آزارنده است که می خواهی چه کاره شوی و پاسخ ها همه تکراری: دکتر، مهندس و خلبان!
قامت کوچک فرزندان مان را زیر بار کتاب های درسی به انضمام کمک درسی خم کرده ایم که چه شود؟!
این که پیران امروز شعر های دوران کودکی را به خاطر می آورند به این سبب است که مدرسه از زندگی جدا نبود.
آموزش حساب و کتاب و زبان رسمی و زبان مادری لازم است اما درس زندگی لازم تر.
@infinitymath
مدرسه جای تربیت است اما تربیت تنها این نیست که به بزرگترها احترام بگذاریم، کلمات زشت نگوییم، پیش دیگران پای خود را دراز نکنیم، حرفشنو باشیم، صبحها به همه سلام كنیم، دست و روی خود را با صابون بشوییم، لباس تمیز بپوشیم، دست در بینی نبریم در حالی که سادهترین و ضروریترین مسائل زندگی را درمدارس یاد نمی دهند.
این که چگونه نفس بكشیم، چگونه اضطراب را از خود دور کنیم، موفقیت چیست، ازدواج برای حل چه مشکلی است، در مواجهه با مخالف چگونه رفتار كنیم؟
رضا بابایی در «پارسی انجمن» می نویسد: « در كودكی به ما آموختند كه چموش نباشیم، اما پرسشگری و آزاداندیشی و شيوههای نقد را به ما نياموختند» و این جمله داگلاس سیسیل نورث- اقتصاددان آمریكایی و برندۀ جايزۀ نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۳- را نقل می کند:
«اگر میخواهید بدانید كشوری توسعه مییابد یا نه، سراغ صنایع و كارخانههای آن كشور نروید. اینها را بهراحتی میتوان خرید یا دزدید یا كپی كرد. میتوان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد كرد.
برای اینكه بتوانید آیندۀ كشوری را پیشبینی كنید، بروید در دبستانها؛ ببینید آنجا چگونه بچهها را آموزش میدهند. مهم نیست چه چیزی آموزش میدهند؛ ببینید چگونه آموزش میدهند. اگر كودكانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظمپذیر، خطرپذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشاركت جمعی و همكاری گروهی تربیت میكنند، مطمئن باشید كه آن كشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.»
@infinitymath
و این سخن را هم از جان راسکین:
«اگر دست من بود، درس طراحی را در همۀ مدارس جهان اجباری میکردم تا بچهها قبل از اینکه به نگاههای سرسری عادت کنند، درست نگاه کردن به اشیا را بیاموزند. چون کسی که به کلاسهای طراحی میرود تا مجبور شود به طبیعت و پیرامون خود، بهتر و دقیقتر نگاه کند، هنرمندتر است از کسی که به طبیعت میرود تا در طراحی پیشرفت کند.»
مدرسه جایی نیست که اضطراب فردای نیامده را به دانش آموزان پمپاژ کنیم. اگر اعتماد به نفس و درست نگاه کردن را بیاموزند آینده آنان نیز به نیکی رقم خواهد خورد. مدرسه جای تربیت است. اما تربیت به مفهوم آموختن درس زندگی.
@infinitymath
اول مهربهانه ای است برای بزرگ ترها تا خاطره ها را تازه کنند و زمانی هم برای طرح این پرسش که « کو درس زندگی»؟
@infinitymath
عصرایران؛ مهرداد خدیر- اول مهر با همه روزهای سال متفاوت است. نه فقط به خاطر این که بچه ها به مدرسه می روند و آغاز سال تحصیلی است و فراتر از دانش آموزان دانشجویان و حتی سن و سال دارها نیز روانه کلاس درس می شوند.
بیشتر به این خاطر که اول مهر خاطره خیز است. انسان شاید سال های بعد و دانشگاه را هم حتی با جزییات به خاطر نیاورد اما این روز خاص و آغاز دبستان چنان در ذهن می ماند که ته نشین می شود.
همین حالا اگر از مردان و زنانی که دهه هشتم و نهم عمر را سپری می کنند بخواهید خاطره ای از کتاب های درسی وآنچه را که در گذار سال ها به یاد دارند بازگو کنند غالب آنها به شعر «علیمردان خان» ایرج میرزا اشاره می کنند:
داشت عباسقلی خان پسری
پسر بی ادب و بی هنری
اسم او بود علیمردان خان
کلفَت خانه ز دستش به امان
هر چه می گفت لَلـه لج می کرد
دهنش را به لَلـه کج می کرد
هرچه می دادند می گفت کم است
مادرش مات که این چه شکم است!
مدرسه اما در دهه های اخیر هویت اصلی خود را از دست داده و به جای کانونی برای «آموزش» و «پرورش» به دورخیزی برای دانشگاه تبدیل شده و دغدغه پدر و مادرها از روز نخست ورود به دانشگاه و یافتن شغل مناسب است و چقدر این سؤال آزارنده است که می خواهی چه کاره شوی و پاسخ ها همه تکراری: دکتر، مهندس و خلبان!
قامت کوچک فرزندان مان را زیر بار کتاب های درسی به انضمام کمک درسی خم کرده ایم که چه شود؟!
این که پیران امروز شعر های دوران کودکی را به خاطر می آورند به این سبب است که مدرسه از زندگی جدا نبود.
آموزش حساب و کتاب و زبان رسمی و زبان مادری لازم است اما درس زندگی لازم تر.
@infinitymath
مدرسه جای تربیت است اما تربیت تنها این نیست که به بزرگترها احترام بگذاریم، کلمات زشت نگوییم، پیش دیگران پای خود را دراز نکنیم، حرفشنو باشیم، صبحها به همه سلام كنیم، دست و روی خود را با صابون بشوییم، لباس تمیز بپوشیم، دست در بینی نبریم در حالی که سادهترین و ضروریترین مسائل زندگی را درمدارس یاد نمی دهند.
این که چگونه نفس بكشیم، چگونه اضطراب را از خود دور کنیم، موفقیت چیست، ازدواج برای حل چه مشکلی است، در مواجهه با مخالف چگونه رفتار كنیم؟
رضا بابایی در «پارسی انجمن» می نویسد: « در كودكی به ما آموختند كه چموش نباشیم، اما پرسشگری و آزاداندیشی و شيوههای نقد را به ما نياموختند» و این جمله داگلاس سیسیل نورث- اقتصاددان آمریكایی و برندۀ جايزۀ نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۳- را نقل می کند:
«اگر میخواهید بدانید كشوری توسعه مییابد یا نه، سراغ صنایع و كارخانههای آن كشور نروید. اینها را بهراحتی میتوان خرید یا دزدید یا كپی كرد. میتوان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد كرد.
برای اینكه بتوانید آیندۀ كشوری را پیشبینی كنید، بروید در دبستانها؛ ببینید آنجا چگونه بچهها را آموزش میدهند. مهم نیست چه چیزی آموزش میدهند؛ ببینید چگونه آموزش میدهند. اگر كودكانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظمپذیر، خطرپذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشاركت جمعی و همكاری گروهی تربیت میكنند، مطمئن باشید كه آن كشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.»
@infinitymath
و این سخن را هم از جان راسکین:
«اگر دست من بود، درس طراحی را در همۀ مدارس جهان اجباری میکردم تا بچهها قبل از اینکه به نگاههای سرسری عادت کنند، درست نگاه کردن به اشیا را بیاموزند. چون کسی که به کلاسهای طراحی میرود تا مجبور شود به طبیعت و پیرامون خود، بهتر و دقیقتر نگاه کند، هنرمندتر است از کسی که به طبیعت میرود تا در طراحی پیشرفت کند.»
مدرسه جایی نیست که اضطراب فردای نیامده را به دانش آموزان پمپاژ کنیم. اگر اعتماد به نفس و درست نگاه کردن را بیاموزند آینده آنان نیز به نیکی رقم خواهد خورد. مدرسه جای تربیت است. اما تربیت به مفهوم آموختن درس زندگی.
@infinitymath
اول مهربهانه ای است برای بزرگ ترها تا خاطره ها را تازه کنند و زمانی هم برای طرح این پرسش که « کو درس زندگی»؟
@infinitymath
مجلهی معتبر Science در آخرین شمارهی خود مقالهای در زمینهی بازار سیاه فروش مقاله در ایران منتشر کرده است که خواندن هر سطر آن برای یک ایرانی مایهی تاسف است (لینک کامل مقاله). این مقاله توضیح میدهد که در سردر دانشگاه تهران میتوان فروشندگان مقاله و پایان نامه را پیدا کرد و با کمتر از ۲ میلیون تومان صاحب یک پایاننامه شد.
پدیدهی شوم مقاله فروشی سالهاست به دغدغهی بزرگی برای جامعهی علمی کشور تبدیل شده. اما انتشار چنین مقالاتی زنگ خطری جدی است که از بین رفتن آبرو و اعتبار علمی کل کشور را در سطح بین المللی هشدار میدهد.
آیا وقت آن نرسیده که مسوولان محترم در مجلس و دولت تدبیری عملی برای مقابله با این پدیدهی شوم به کار گیرند؟
@infinitymath
مجلهی معتبر Science در آخرین شمارهی خود مقالهای در زمینهی بازار سیاه فروش مقاله در ایران منتشر کرده است که خواندن هر سطر آن برای یک ایرانی مایهی تاسف است (لینک کامل مقاله). این مقاله توضیح میدهد که در سردر دانشگاه تهران میتوان فروشندگان مقاله و پایان نامه را پیدا کرد و با کمتر از ۲ میلیون تومان صاحب یک پایاننامه شد.
پدیدهی شوم مقاله فروشی سالهاست به دغدغهی بزرگی برای جامعهی علمی کشور تبدیل شده. اما انتشار چنین مقالاتی زنگ خطری جدی است که از بین رفتن آبرو و اعتبار علمی کل کشور را در سطح بین المللی هشدار میدهد.
آیا وقت آن نرسیده که مسوولان محترم در مجلس و دولت تدبیری عملی برای مقابله با این پدیدهی شوم به کار گیرند؟
@infinitymath
@infinitymath
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
همایش ملی بزرگداشت مقام علمی "محمدبن عیسی ماهانی" و تکریم سه نفر از ریاضیدانان معاصر کشور صبح روز 28 شهریور ماه در دانشگاه شهید باهنر کرمان برگزار شد.
@infinitymath
✅ بر اساس این گزارش، دکتر مهدی رجبعلی پور در سال 1324 در کرمان متولد شد. وی مدرک کارشناسی را در سال 45 از دانشگاه تهران، مدرک کارشناسی ارشد را در سال 47 از دانشگاه شیراز و در سال 52 مدرک دکتری رشته ریاضی را از دانشگاه تورنتوی کانادا دریافت کرد. وی تا سال 55 به ادامه تحصیل در دانشگاه دالهوسی کانادا پرداخت سپس به ایران آمد و به تدریس در دانشگاه مازندران پرداخت. پس از انتقال به کرمان ایشان تا مرتبه استادی ارتقاء یافت. وی عضو بسیاری از مجامع و تحریریه های مجلات علمی، بین المللی و داخلی در رشته ریاضی است و در سال 1380 موفق به کسب عنوان چهره ماندگار کشوری شد.
✅ دکتر امیدعلی شهنی کرم زاده متولد 1324 در شهر مسجد سلیمان است که در سال 48 در رشته ریاضیات محض از دانشگاه تهران، مدرک کارشناسی خود را گرفت. سپس در دانشگاه اکستر بریتانیا مشغول به تحصیل شد و مدارک کارشناسی ارشد و دکترای خود را به ترتیب در سال های 50 و 53 در رشته جبر اخذ نمود. ایشان در 27 سالگی مفتخر به اخذ دکترای ریاضی گردید و بلافاصله در دانشگاه جندی شاپور اهواز مشغول به کار شد. از وی تاکنون مقالات بسیاری حاوی ریاضی اصیل در مجلات خارجی به چاپ رسیده است. وی با توجه به فعالیتهای آموزشی و پژوهشی ارزشمند خود به عنوان چهره ماندگار کشور در سال 84 برگزیده شد.
✅ دکتر سید عبادالله محمودیان متولد 1322 در زنجان، محقق و استاد دانشکده علوم ریاضی دانشگاه صنعتی شریف است. او در سال 44 دوره کارشناسی را در دانشگاه تهران به پایان رسانده و در سال 47 در دانشگاه شیراز مدرک کارشناسی ارشد را اخذ کرد. در سالهای 50 و 54 دوره کارشناسی ارشد و دکتری را در دانشگاه پنسیلوانیا گذراند و از سال 62 تاکنون استاد دانشکده علوم ریاضی دانشگاه صنعتی شریف است. ایشان علاوه بر کسب جوایز متعدد در حوزه های آموزشی و پژوهشی، در سال 89 به عنوان چهره ماندگار کشور معرفی شد.
@qomat
@infinitymath
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
همایش ملی بزرگداشت مقام علمی "محمدبن عیسی ماهانی" و تکریم سه نفر از ریاضیدانان معاصر کشور صبح روز 28 شهریور ماه در دانشگاه شهید باهنر کرمان برگزار شد.
@infinitymath
✅ بر اساس این گزارش، دکتر مهدی رجبعلی پور در سال 1324 در کرمان متولد شد. وی مدرک کارشناسی را در سال 45 از دانشگاه تهران، مدرک کارشناسی ارشد را در سال 47 از دانشگاه شیراز و در سال 52 مدرک دکتری رشته ریاضی را از دانشگاه تورنتوی کانادا دریافت کرد. وی تا سال 55 به ادامه تحصیل در دانشگاه دالهوسی کانادا پرداخت سپس به ایران آمد و به تدریس در دانشگاه مازندران پرداخت. پس از انتقال به کرمان ایشان تا مرتبه استادی ارتقاء یافت. وی عضو بسیاری از مجامع و تحریریه های مجلات علمی، بین المللی و داخلی در رشته ریاضی است و در سال 1380 موفق به کسب عنوان چهره ماندگار کشوری شد.
✅ دکتر امیدعلی شهنی کرم زاده متولد 1324 در شهر مسجد سلیمان است که در سال 48 در رشته ریاضیات محض از دانشگاه تهران، مدرک کارشناسی خود را گرفت. سپس در دانشگاه اکستر بریتانیا مشغول به تحصیل شد و مدارک کارشناسی ارشد و دکترای خود را به ترتیب در سال های 50 و 53 در رشته جبر اخذ نمود. ایشان در 27 سالگی مفتخر به اخذ دکترای ریاضی گردید و بلافاصله در دانشگاه جندی شاپور اهواز مشغول به کار شد. از وی تاکنون مقالات بسیاری حاوی ریاضی اصیل در مجلات خارجی به چاپ رسیده است. وی با توجه به فعالیتهای آموزشی و پژوهشی ارزشمند خود به عنوان چهره ماندگار کشور در سال 84 برگزیده شد.
✅ دکتر سید عبادالله محمودیان متولد 1322 در زنجان، محقق و استاد دانشکده علوم ریاضی دانشگاه صنعتی شریف است. او در سال 44 دوره کارشناسی را در دانشگاه تهران به پایان رسانده و در سال 47 در دانشگاه شیراز مدرک کارشناسی ارشد را اخذ کرد. در سالهای 50 و 54 دوره کارشناسی ارشد و دکتری را در دانشگاه پنسیلوانیا گذراند و از سال 62 تاکنون استاد دانشکده علوم ریاضی دانشگاه صنعتی شریف است. ایشان علاوه بر کسب جوایز متعدد در حوزه های آموزشی و پژوهشی، در سال 89 به عنوان چهره ماندگار کشور معرفی شد.
@qomat
@infinitymath
Forwarded from انجمن ریاضی ایران (IMS)
مقاله :آیا پژوهشگران ایران به فعالیت های پژوهشی یکدیگر استناد نمی کنند
و
در مقابل بیشتر مایلند تا به مقالات خود استناد کنند؟👇🏻
و
در مقابل بیشتر مایلند تا به مقالات خود استناد کنند؟👇🏻
Forwarded from انجمن ریاضی ایران (IMS)
ترجمه آلمانی کتاب «افسانه پادشاه و ریاضیدان» به قلم مهدی بهزاد و نغمه ثمینی منتشر و به زودی رونمایی میشود. در تالیف این اثر پروفسور شریل پریگر (Cheryl Praeger) دانشمند و ریاضی دان بزرگ استرالیایی و دانشمند سال ریاضیات جهان در سال ۲۰۰۹ و همچنین پروفسور آلبرش بوتلسپراخر (Albrecht Beutelspacher) رئیس خانه ریاضیات آلمان نیز همکاری داشته اند و در کنار آن در سال ۲۰۱۳ نیز سمینارهایی در دانشگاههای آلمان و آمریکا برای معرفی این اثر برگزار شد.
انتشارات شمع و مه در نظر دارد این کتاب را در نشیستی با حضور مولفان و مترجمان و نیز مهتاب کرامتی در نمایشگاه کتاب فرانکفورت رونمایی کند.
انتشارات شمع و مه در نظر دارد این کتاب را در نشیستی با حضور مولفان و مترجمان و نیز مهتاب کرامتی در نمایشگاه کتاب فرانکفورت رونمایی کند.
Infinity:
@infinitymath
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
تمرینات حرکتی در منزل برای بهبود اختلال ریاضی
* قدم زدن به جلو – عقب – پهلوها و پریدن. (جهت تقویت مهارت های حرکتی)
*سینه خیز رفتن.
*راه رفتن ریتمیک و شمارش مستقیم و معکوس. (تقویت دقت)
*کشیدن شکل و حروف روی قسمت های مختلف بدن با انگشتان و حدس زدن.
* پرتاب توپ به هدف به تناوب با هر دو دست (جهت تقویت دقت و هماهنگی چشم و دست).
*پرتاب توپ به طرف یکدیگر همواره با نام بردن.
*ضربه به توپ با دست راست، چپ، هر دو دست.
*تنفس عمیق به علاوه گوش دادن به موسیقی. (دقت)
* راه رفتن با چشم بسته و حدس زدن جای اشیا. (دقت-حافظه)
*چرخاندن میله و حرکات بالا و پایین رفتن با انگشتان.
* تمرین چرخش مداد در دست با چپ و راست.
*آموزش خلاقیت و تحریکات یکپارچکی حسی.
*گوش دادن به موسیقی با چشم بسته. (دقت)
* مچاله کردن کاغذ با هر دو دست و پرتاب آن.
*گفتن لطیفه و به خاطر سپاری آن. (حافظه)
*آشنایی و کار با با چرتکه (بدون توجه به این موضوع که: چرتکه در زمانه فعلی قابل استفاده نیست)
* بستن چشم و پیدا کردن راه تمرین مداد شمعي (دقت- ادراک- حافظه)
* آموزش خلاقیت در زمینه های مختلف.
* تمرین حرکات چشم با دنبال کردن چراغ قوه. (دقت بینایی).
*راه رفتن با چشم بسته (تعادل-دقت)
*تاکید روی فعالیت های دستی.
*لی لی کردن با هر پا به صورت جداگانه (تعادل- تثبیت غلبه طرفی مغز)
*چرخاندن توپ روی بدن. (دقت-تعادل)
*تمرین ایستادن روی شانه جهت حفظ تعادل.
*حرکت پاها بصورت دو چرخه. (تقویت مهارت های حرکتی)
*راه رفتن با کتاب روی سرو پرش در این حالت (حفظ تعادل)
آموزش مهارت اجتماعی (مانند: آشنایی به عابر بانک، خرید کردن- پول دادن و ...).
*تن آگاهی (شناخت قسمت های مختلف اعضای بدن مانند: دست راست- چشم چپ- پای راست-گوش چپ و ...)
*پرتاب کردن و گرفتن توپ (دقت- هماهنگی چشم و دست- تقویت مهارت های حرکتی).
*تمرینات تعادل (ایستادن روی یک پا- راه رفتن روی تخته تعادل- لی لی کردن و ...
منبع:
@preschools
〰〰〰〰〰〰〰〰〰
@infinitymath
@infinitymath
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
تمرینات حرکتی در منزل برای بهبود اختلال ریاضی
* قدم زدن به جلو – عقب – پهلوها و پریدن. (جهت تقویت مهارت های حرکتی)
*سینه خیز رفتن.
*راه رفتن ریتمیک و شمارش مستقیم و معکوس. (تقویت دقت)
*کشیدن شکل و حروف روی قسمت های مختلف بدن با انگشتان و حدس زدن.
* پرتاب توپ به هدف به تناوب با هر دو دست (جهت تقویت دقت و هماهنگی چشم و دست).
*پرتاب توپ به طرف یکدیگر همواره با نام بردن.
*ضربه به توپ با دست راست، چپ، هر دو دست.
*تنفس عمیق به علاوه گوش دادن به موسیقی. (دقت)
* راه رفتن با چشم بسته و حدس زدن جای اشیا. (دقت-حافظه)
*چرخاندن میله و حرکات بالا و پایین رفتن با انگشتان.
* تمرین چرخش مداد در دست با چپ و راست.
*آموزش خلاقیت و تحریکات یکپارچکی حسی.
*گوش دادن به موسیقی با چشم بسته. (دقت)
* مچاله کردن کاغذ با هر دو دست و پرتاب آن.
*گفتن لطیفه و به خاطر سپاری آن. (حافظه)
*آشنایی و کار با با چرتکه (بدون توجه به این موضوع که: چرتکه در زمانه فعلی قابل استفاده نیست)
* بستن چشم و پیدا کردن راه تمرین مداد شمعي (دقت- ادراک- حافظه)
* آموزش خلاقیت در زمینه های مختلف.
* تمرین حرکات چشم با دنبال کردن چراغ قوه. (دقت بینایی).
*راه رفتن با چشم بسته (تعادل-دقت)
*تاکید روی فعالیت های دستی.
*لی لی کردن با هر پا به صورت جداگانه (تعادل- تثبیت غلبه طرفی مغز)
*چرخاندن توپ روی بدن. (دقت-تعادل)
*تمرین ایستادن روی شانه جهت حفظ تعادل.
*حرکت پاها بصورت دو چرخه. (تقویت مهارت های حرکتی)
*راه رفتن با کتاب روی سرو پرش در این حالت (حفظ تعادل)
آموزش مهارت اجتماعی (مانند: آشنایی به عابر بانک، خرید کردن- پول دادن و ...).
*تن آگاهی (شناخت قسمت های مختلف اعضای بدن مانند: دست راست- چشم چپ- پای راست-گوش چپ و ...)
*پرتاب کردن و گرفتن توپ (دقت- هماهنگی چشم و دست- تقویت مهارت های حرکتی).
*تمرینات تعادل (ایستادن روی یک پا- راه رفتن روی تخته تعادل- لی لی کردن و ...
منبع:
@preschools
〰〰〰〰〰〰〰〰〰
@infinitymath
@infinitymath
⭕ ایران ۵ برابر کشورهای پیشرفته دانشگاه دارد❗
در ایران ۲هزار و ۶۴۰ دانشگاه وجود دارد درحالی که چین تنها ۲هزار و ۴۸۱ و هند هزار و ۶۲۰ دانشگاه دایر کرده است.
حالا تعداد دانشگاهها در اغلب کشورهای پیشرفته جهان زیر ۵۰۰ دانشگاه است بهطوری که آلمان ۴۱۲، انگلیس ۲۹۱، کانادا ۳۲۹، ایتالیا ۲۳۶ و هلند ۴۲۳ دانشگاه دارند.
@infinitymath
این تعداد دانشگاه در ایران، حدود ۵ هزار میلیارد تومان از بودجه کل کشور را میبلعد و نزدیک به ۵۰درصد از جمعیت بیکار کشور را تولید میکند.
در سال ۸۰،حدود دومیلیون و ۲۰۰هزار نفر در کنکور شرکت کردهاند که این جمعیت به ۸۰۰هزار نفر در سال 95کاهش یافته است.این درحالی است که برخی کشورهای اروپایی نظیر نروژ، سوئد، دانمارک، فنلاند و ... زیر ۱۰۰ دانشگاه باکیفیت تأسیس کردهاند.
@infinitymath
اگرحوزه های علمیه را به لیست دانشگاههای ایران اضافه کنیم میتوان گفت ایران بزرگترین تولیدکننده مدرک تحصیلی است.
اين درحاليست كه 80درصدوزیران کابینه انگلیستان فقط مدرک لیسانس دارند. درایران موج دکتراگرفتن وپشت میزنشستن مدتهاست به راه افتاده است؛ اما ديگر ميزي براي فتح كردن باقي نمانده است ؛ خيل عظيم مدرك به دستان ، لشگر بزرگي از افراد ساخته است كه توقع بالا دارند و مهارت شغلي كم ؛ وهر روز اين لشگرمدرك به دست تعداد افسردگان كشور را افزايش مي دهد ؛
💥 افسردگي رابطه مستقيمي با توقع برآورده نشده از محيط زندگي دارد و مدرك سازي بي رويه ، به جاي شاغل ، افسرده مي سازد ، بايد حالا به فكر مدرك زدايي از آينده جوانان ايراني بود ؛ اگر اين اتفاق نيفتد،
بايد نسل بعدي را نسلي افسرده و پر توقع پذيرفت ، توقعي كه هيچ نسبتي با شرايط زيست اين ادم ها ندارد ، مدرك زدايي اتفاق نيفتد ، ايران تاب پيشرفت نخواهد داشت.
حمید ماجانی
@infinitymath
⭕ ایران ۵ برابر کشورهای پیشرفته دانشگاه دارد❗
در ایران ۲هزار و ۶۴۰ دانشگاه وجود دارد درحالی که چین تنها ۲هزار و ۴۸۱ و هند هزار و ۶۲۰ دانشگاه دایر کرده است.
حالا تعداد دانشگاهها در اغلب کشورهای پیشرفته جهان زیر ۵۰۰ دانشگاه است بهطوری که آلمان ۴۱۲، انگلیس ۲۹۱، کانادا ۳۲۹، ایتالیا ۲۳۶ و هلند ۴۲۳ دانشگاه دارند.
@infinitymath
این تعداد دانشگاه در ایران، حدود ۵ هزار میلیارد تومان از بودجه کل کشور را میبلعد و نزدیک به ۵۰درصد از جمعیت بیکار کشور را تولید میکند.
در سال ۸۰،حدود دومیلیون و ۲۰۰هزار نفر در کنکور شرکت کردهاند که این جمعیت به ۸۰۰هزار نفر در سال 95کاهش یافته است.این درحالی است که برخی کشورهای اروپایی نظیر نروژ، سوئد، دانمارک، فنلاند و ... زیر ۱۰۰ دانشگاه باکیفیت تأسیس کردهاند.
@infinitymath
اگرحوزه های علمیه را به لیست دانشگاههای ایران اضافه کنیم میتوان گفت ایران بزرگترین تولیدکننده مدرک تحصیلی است.
اين درحاليست كه 80درصدوزیران کابینه انگلیستان فقط مدرک لیسانس دارند. درایران موج دکتراگرفتن وپشت میزنشستن مدتهاست به راه افتاده است؛ اما ديگر ميزي براي فتح كردن باقي نمانده است ؛ خيل عظيم مدرك به دستان ، لشگر بزرگي از افراد ساخته است كه توقع بالا دارند و مهارت شغلي كم ؛ وهر روز اين لشگرمدرك به دست تعداد افسردگان كشور را افزايش مي دهد ؛
💥 افسردگي رابطه مستقيمي با توقع برآورده نشده از محيط زندگي دارد و مدرك سازي بي رويه ، به جاي شاغل ، افسرده مي سازد ، بايد حالا به فكر مدرك زدايي از آينده جوانان ايراني بود ؛ اگر اين اتفاق نيفتد،
بايد نسل بعدي را نسلي افسرده و پر توقع پذيرفت ، توقعي كه هيچ نسبتي با شرايط زيست اين ادم ها ندارد ، مدرك زدايي اتفاق نيفتد ، ايران تاب پيشرفت نخواهد داشت.
حمید ماجانی
@infinitymath