@infinitymath
MKV
حجم: 307 M
کیفیت: 480

شجره‌نامه علمی پروفسور میرزاخانی که به خواجه نصیرالدین طوسی می‌رسد.
| @infinitymath |

مجله رشد آموزش ریاضی، شماره ۱۲۷. پاییز ۹۶ (ویژه‌نامه مریم میرزاخانی)
http://www.roshdmag.ir/fa/magazine2/showmagazine/26

۴۰ ٪ تخفیف برای خرید محصولات غیرفیزیکی فروشگاه پارسی‌لاتک با وارد کردن کد تخفیف kermanshah

۶۰ ٪ باقیمانده عيناً به زلزله‌زدگان اهدا می‌شود:
www.parsilatex.com/site/shop
@parsilatex
۰۸۳۳۷۲۳۵۲۲۹

💢عادل فردوسي پور در بخشي از سخنراني خود در بزرگداشت مریم میرزاخانی در دانشگاه شريف اشاره كرد :

✅ از ابتداي مراسم ، هيچ يك از سخنران ها از لفظ مرحوم براي مريم ميرزاخاني استفاده نكردند. استفاده از واژه ي مرحوم براي افرادي مثل ميرزاخاني ، كيارستمي و ناصر حجازي بي معنيست .

✅ افتخار ميكنم ربع قرن از عمر خود را در دانشگاه صنعتي شريفي سپري كردم كه نخبه اي مثل مريم ميرزاخاني را پرورش داده است.

@infinitymath

دکتر رضا منصوری عضو هیئت علمی دانشگاه شریف :
کشور بی‌تاریخ، بی‌ریشه است، کشوری که تاریخ خود را نداند و ریشة خود را نشناسد، آیندة خود را نمی‌تواند بسازد؛ دیگران برایش می‌سازند! ایران ما درآستانة امتحانی بزرگ در تاریخ است. آیا ما خواهیم توانست آیندة خود را بسازیم؟
| @infinitymath |

ما معنی آزاد اندیشی را از دست داده‌ایم و نخبگی علمی را در قید اخلاق می‌فهمیم. ما مریم میرزاخانی را در قید هنجارهای ظاهری می‌بینیم. او اگر در ایران مانده بود بی‌شک در استخدام دانشگاهی مشکل پیدا می‌کرد؛ نه می‌توانستیم از او ریاضی‌دانی جهانی تربیت کنیم و نه او را به کار می‌گرفتیم.
ما از سرناچاری به بزرگداشت او پرداختیم، چون دیگران به بزرگی او چنان واقف شدند که دیگر نمی‌شد آن را کتمان کرد؛ ما اسباب متعبد شدن را فراهم کرده‌ایم اما برای تهیة اسباب رشد خلاقیت در کشور کوچک‌ترین گام را برداشته‌ایم.
| @infinitymath |

دکتر منصوری با ابراز این عقیده که نهادهای علمی کشور محل خردگرایی نیست، اظهار داشت:اگر شیخ الاسلام‌های صفوی، ملاصدرا و اردستانی را که گام در آزاد اندیشی نهاده بودند تحمل نکردند و تبعید کردند ما هم همه‌ ساله مریم‌های بسیاری را تحمل نمی‌کنیم و آنها هم مهاجرت می‌کنند.
| @infinitymath |

دکتر گلشنی: چرا شریف باید یک نیروی خوب مثل دکتر رستگار را به خاطر مقاله محوری از دست بدهد؟( دكتر آرش رستگار هم اكنون در دانشگاه پرينستون مشغول به كار هستند )
منبع:
@khalaghiatriazi
@infinitymath

کشور بی‌تاریخ، بی‌ریشه است، کشوری که تاریخ خود را نداند و ریشة خود را نشناسد، آینده خود را نمی‌تواند بسازد؛ دیگران برایش می‌سازند! (دکترمنصوری)

| خوارزمی، نوشته استاد پرویز شهریاری |
| @infinitymath

🔴 ابوریحان بیرونی، استاد پرویز شهریاری

[کشور بی‌تاریخ، بی‌ریشه است، کشوری که تاریخ خود را نداند و ریشة خود را نشناسد، آینده خود را نمی‌تواند بسازد؛ دیگران برایش می‌سازند! (دکترمنصوری)]
@infinitymath

| @infinitymath |

💢 نظر اطرافیان و شخصیت های برجسته درباره ی مریم میرزاخانی
🔸 کلیپ پخش شده در مراسم بزرگداشت مریم میرزاخانی دانشگاه شريف
منبع: @qomat
___
@infinitymath

به اطلاع علاقه‌مندان منطق می‌رساند که پنجمین همایش سالانۀ انجمن منطق ایران در روزهای 21-23 آذر در  دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار می‌شود.
@logic_5th
---- @infinitymath ----

💢 کنفرانس سیستمهای دینامیکی و نظریه ارگودیک
پانزدهم تا بیستم اردیبهشت 97
جهت ثبت نام از لینک پایین پوستر استفاده کنید

@qomat
--------------
@infinitymath

#نکات_مفید_از_زبان_ترنس_تائو

ترنس تائو نامی است آشنا برای دوست‌داران ریاضیات و علاقه‌مندان به شرکت در المپیاد ریاضی. دلیل شهرتش بیشتر به این خاطر است که جوان‌ترین برنده‌ی المپیاد بین‌المللی ریاضیات است: او در 10 سالگی در المپیاد بین‌المللی ریاضیات شرکت کرد و توانست مدال برنز را از آن خود کند، همچنین سال بعد صاحب مدال نقره شد و پس از آن و در حالی که هنوز 14 سالش تمام نشده بود موفق به کسب مدال طلای المپیاد بین‎المللی ریاضیات شد. دلیل دیگر شهرت زیاد تائو، کسب مدال فیلدز است که مهم‌ترین جایزه‌ی است که هر چهار سال یک بار به ‌ریاضی‌دانان جوان اهدا می‌شود. تائو که اکنون استاد دانشگاه UCLA آمریکاست، علاوه بر اینکه در شاخه‌های مختلفی از ریاضیات مشغول تحقیق و پژوهش است و مقاله می‌نویسد، دست به قلمش در حوزه‌های غیر تخصصی ریاضی نیز خوب است. او یک وب‌لاگ دارد که پر است از مطلب‌های مختلف، برای همه‌ی سنین! بخشی از وب‌لاگ او مشاوره‌ها و توصیه‌هایش است، که برای مرحله‌های مختلف تحصیل در ریاضیات نوشته است، از ابتدایی تا پسادکتری. آنچه که در اینجا می‌خوانید بخشی از توصیه‌های تائو است .

@physmatics

سخت کوشی:

تکیه کردن به هوش و استعداد به تنهایی ممکن است برای مدتی کارها را پیش ببرد، ولی در حالت کلی در تحصیلات پیشرفته و بالاتر به کار نمی‌آید.

برای ورود جدی به هر بخش از ریاضیات، فرد علاوه بر فکر کردن، نیاز به خواندن و نوشتن جدی نیز دارد. بر خلاف تصور عام، پیشرفت‌های ریاضی نتیجه‌ی الهام‌های ناگهانی و اکتشافات لحظه‌ای نبوغ‌آمیز نیست، بلکه در واقع نتیجه‌ی تلاش و سخت‌کوشی فراوان است که البته تجربه و شهود آن را هدایت می‌کند.

اغلب بدبختی‌ها در جزئیات هستند، اگر فکر می‌کنید بخشی از ریاضیات را درک کرده‌اید، باید بتوانید همه‌ی مباحث مربوط به آن را مطالعه کنید، حداقل شرحی از اینکه این بخش از ریاضی چگونه پیش می‌رود بنویسید و در نهایت یک شرح کلی و با جزئیات از آن را بنویسید. اگر فردی برای ایده‌های بزرگ فقط به رویاپردازی بپردازد و سراغ جزئیات نرود، شاید برایش خوشایند باشد، ولی مطمئن باشید در هیچ مبحثی از ریاضیات این کار به هیچ دردی نمی‌خورد؛ تجربه‌های قبلی نشان داده‌اند که تنها وقت گذاشتن و توجه به مقالات است که برای یک نفر ارزش خواهد داشت، مقالاتی که حجم قابل توجهی از جزئیات و سندهای پشتیبان را تشکیل می‌دهد که با دقت کنار هم جمع می‌شوند تا از «ایده‌ی بزرگ» حمایت کنند. اگر صاحب ایده تمایلی به این کار نداشته باشد، بعید است دیگران هم میلی به انجام آن داشته باشند.

به‌طور خلاصه، هیچ مسیر شاهانه‌ای در ریاضی وجود ندارد. برای رسیدن به مرحله‌ی فرا-دشواری (که در آن شهود شما با آنچه با سختی توانسته‌اید بسازید جور در می‌آید)، فرد ابتدا می‌بایست تلاش زیادی صرف یادگیری و دوباره-یادگیری حوزه‌ی مطالعه‌اش کند، قدرت و ضعف ابزارها را بشناسد، مباحث دیگر در ریاضی را بیاموزد، یاد بگیرد چگونه مسائل دشوار را حل کند، سوال‌های بچه‌گانه و احمقانه‌ی زیادی مطرح کند و غیره. اینها همه لازمه‌ی سخت‌کوشی‌اند.

البته علاقه داشتن به موضوعی که روی آن کار می‌کنید به سخت‌کوشی و سعی و تلاش بیشتر شما کمک می‌کند، همچنین توجه به این موضوع مهم است که تلاش خود را به مسائل سودده و مفید جهت‌گذاری کنید، نه مسائل بی‌ثمر. به طور خاص، وقت خود را صرف اندیشیدن کنید، نه پرداختن به یک «مساله‌ی بزرگ» یا «نظریه‎ی بزرگ».

البته ممکن از زمانی برسد که احساس بطالت، فرسودگی یا ناامیدی به شما دست دهد و انگیزه‌ای برای ادامه‌ کار نداشته باشید. این مساله کاملا طبیعی است و فشار آوردن بر فرد برای ادامه دادن آن کار پس از مدتی نتیجه‌ی عکس خواهد داد. به نظر من در این مواقع خوب است که فرد چند مساله‌ی کوچک‌تر در دست داشت باشد (حتی غیرریاضی). حتی وقتی که از این مساله‌های کوچک خسته شدم می‌توانم دوباره به سوی مساله‌ی بزرگ اصلی بازگردم.

نکته‌ی آخر: تفاوت اساسی بین «سخت‌کوشی» و «بالا بردن تعدات ساعت‌های کار» وجود دارد. به طور خاص، فشار وارد کردن بر کسی که خسته است، بی‌انگیزه است، آماده نیست، یا درگیر مساله‌های دیگر است، می‌تواند اثر عکس داشته باشد و در بلندمدت تاثیر منفی بر بازدهی وی بگذارد. خلاصه اینکه بهتر است برای فردی که دارای انگیزه است، دارای انرژی است، آماده است، و درگیر کارهای دیگر نیست، ساعت‌های کم ولی با بازدهی بالا برای کار اختصاص داده شود، تا اینکه زمان زیادی از او با بازده پایین پرکنیم درحالی‌که چهار فاکتور بالا را نداشته باشیم.