I mean the word proof not in the sense of the lawyers, who set two half proofs equal to a whole one, but in the sense of a mathematician, where half a proof is zero, and it is demanded for proof that every doubt becomes impossible.

~ Karl Friedrich Gauss As quoted in Calculus Gems (1992) by George F. Simmons
@infinitymath

💢💢💢💢💢
@infinitymath

💢💢 نقش زیبای معلم بر تابلوی تاریخ 💢💢
احمد مسجدجامعی- عضو شورای شهر تهران
پیش از انقلاب صحبت از معلم و دلسوزی و وظیفه‌شناسی که می‌شد، یاد صمد بهرنگی می‌افتادیم که به قول آن گزارش خواندنی معلم مدرسه مروی، جلال آل‌احمد افتاد توی ارس. صمدی که نگران بچه‌های مدرسه و بیرون مدرسه و کودکان کار و پای دارقالی و بچه‌های کوچه و خیابان و بچه‌های دیگر بود و داستان‌هایی هم که می‌نوشت بیشتر درباره زندگی همین کودکان بود. در میان معلمان از ابوالحسن خانعلی هم باید یاد کرد که بیشتر پشتیبان حقوق معلمان بود و دوازدهم اردیبهشت سال ١٣٤٠، در میدان بهارستان در جمع فرهنگیان معترض، به دست رئیس کلانتری به ضرب گلوله کشته و در ابن‌بابویه به خاک سپرده شد. از بین نام‌های ماندگار در حوزه معلمی باید از رشدیه، باغچه‌بان، پروین دولت‌آبادی، محیط‌طباطبایی و نیرزاده یاد کرد که اولی آموزش نوین الفبا و مدارس جدید را بنیان نهاد. نخستین مدرسه رشدیه در تهران در بازارچه کربلایی علی (خیابان البرز بین خیابان حافظ و خیابان امیریه) کار خود را آغاز کرد. دومی هم روشی نو در آموزش کودکان به‌ویژه کودکان کرولال ارائه کرد. آموزشگاه ویژه کرولال‌ها در میدان اصلی محله یوسف‌آباد از یادگارهای اوست. دفتر باغچه‌بان در این آموزشگاه امروزه محل نگهداری وسایل شخصی اوست و موزه‌ای کوچک به‌حساب می‌آید. بعد از مرگش، او را در مقبره خاندان اشتری در جنوب چشمه‌علی به خاک سپردند. معلم سوم هم که ساکن محله عودلاجان بود، شعر را وارد زندگی کودکان کرد. چهارمی نیز تا پایان عمر معلم باقی ماند و هیچ‌گاه کسوت استادی دانشگاه را قبول نکرد و در روشنگری‌های تاریخی و فرهنگی برای عامه مردم از طریق سخنرانی و مقاله‌نویسی کوشش بسیار کرد و مزار او در کنار برج طغرل در شهرری واقع است. نفر پنجم هم که مانند پروین دولت‌آبادی از اهالی محله عودلاجان بود، شیوه جدیدی در آموزش الفبا از طریق بازی و نمایش ابداع کرد و روی سنگ مزارش در حضرت عبدالعظیم نوشته است: بچه‌ها خانه استاد اینجاست. البته بنیان‌گذار نخستین مدرسه شناخته‌شده تهران، در ٤٠٠ سال پیش از این دختر شاه‌اسماعیل و خواهر شاه‌طهماسب اول، سلطانم بیگم‌خانم بود که پس از دیوارکشی در اطراف تهران مدرسه‌ای درون حصار، در محدوده جنوب امام‌زاده یحیی در خیابان بوذرجمهری ساخت که به مدرسه خانوم شهرت دارد. امیرکبیر هم با بنیان مدرسه دارالفنون، پای علوم جدید را به کشور باز کرد. دکتر پولاک نمساوی، معلم طب و جراحی و چشم‌پزشکی جدید، در کنار معلمان دیگر از جمله موسیو کرشیش نمسه‌ای، معلم توپخانه که سومین نقشه از حصار طهماسبی تهران را به کمک شاگردانش ترسیم کرد، از اولین معلمان این مدرسه تأثیرگذار در تاریخ ایران بودند. حیف است که در اینجا از عبدالغفار نجم‌الملک که در سال‌های بعد معلم ریاضیات این مدرسه بود، نام نبریم. او در حدود ١٥٠ سال پیش به کمک شاگردانش اقدام به آمارگیری نفوس در تهران کرد که به لحاظ روش بسیار نوین و کارآمد بود. همچنین ٢٠ سال بعد دوباره با کمک شاگردانش برای اولین بار نقشه‌ای از حصار ناصری تهران کشید و از خود به یادگار گذاشت. در بین معلمان موفق و تأثیرگذار دوران ما، باید از پرویز شهریاری که سعی ‌کرد ریاضیات را به فهم عمومی نزدیک کند، یاد کرد و از دکتر مجتهدی که بنیان‌گذار مهم‌ترین مراکز علمی-آموزشی جدید مانند مدرسه البرز، دانشکده پلی‌تکنیک و دانشگاه صنعتی شریف است، نام برد. نام ساموئل مارتین جردن نیز در جرگه معلمانی است که نام و یاد او در بین ایرانیان ماندگار شده و کسانی چون ملک‌الشعرای بهار درباره مقام او شعرهایی سروده‌‌اند و همسر او در دانشسرای عالی واقع در خیابان صفی‌علیشاه با مرحوم پروین اعتصامی آشنایی داشته است. محمد خزائلی هم نخستین نابینای فارغ‌التحصیل رشته حقوق در مقطع دکترا در ایران است که اولین رساله دکترا در زمینه علوم قرآنی را نوشت. او هم برای نخستین‌بار، مدرسه‌ای ویژه و روزآمد برای نابینایان بزرگ‌سال در خیابان ظهیرالاسلام پایه‌گذاری کرد و بانی انجمن هدایت و حمایت نابینایان ایران بود. کتاب‌های ارزشمندی چون احکام قرآن نیز از تألیفات اوست.
@infinitymath
شیخ عباس‌علی اسلامی هم از معلمانی است که مدارس شبکه‌ای را با کمک جمعی از خیرین و بازرگانان در سال‌های پس از سقوط پهلوی اول پایه‌گذاری کرد و نام آن مجموعه را جامعه تعلیمات اسلامی نهاد. از معلمان نوگرا، نام‌های علامه و رضا روزبه اهمیت بسزایی دارد که دانش‌آموزان مستعد را انتخاب و تشویق می‌کردند و پایه‌های جدیدی در آموزش و تربیت گروهی از جوانان نهادند که آنها نیز به بسط این روال و روند و گسترش راهی که استادانشان پایه‌گذاری کرده بودند، پرداختند. انقلاب که شد ترورها آغاز شد؛ مطهری را در نزدیکی همان‌جایی که در همان روز

، سال‌ها پیش خانعلی را هدف قرار داده بودند و مفتح را در آستانه ورود به همان محل درس و بحثش در برابر دانشکده الهیات دانشگاه تهران، به شهادت رساندند. بعد بهشتی و رجایی و باهنر را ترور کردند که کار اصلی آنها هم معلمی بود. جنگ که شد خیلی از معلم‌ها درس آخرشان را نه با گچ و تخته، که با تن‌وجانشان دادند. محمد ابراهیم همت، نه‌تنها به شاگردان کلاسش که به تمام شاگردان و معلمان و اصلا به تمام ایرانیان درس شجاعت و شهادت داد. جانش را کف دستش گرفت تا دشمنان، جان هموطنانش را نگیرند. در همین بهشت زهرای تهران، علاوه بر او، نام و مشخصات ٣١٢ معلم شهید دیگر را می‌توان یافت. طایفه معلم‌ها بعد از جنگ هم همان طایفه کم‌توقع و پرکاری بودند که فداکاری برایشان مانند نفس‌کشیدن عادی بود و از دل‌وجان برای بچه‌های این مرزوبوم کار می‌کردند. حسن امیدزاده، معلم گیلانی، در سال ٧٦ برای نجات جان شاگردانش از آتش بخاری کلاس، به آتش زد و بچه‌ها را نجات داد و خودش در آتش گیر کرد و سروصورت و گلویش به‌شدت سوخت و بعد از ١٥ سال تحمل رنج و درد بالاخره بر اثر عوارض همین سوختگی‌ها از دنیا رفت. در سال ٨٩ ، خانم معلم فداکار مشهدی، حمیده دانش، جانش را برای نجات جان دخترک دانش‌آموزی که در آب افتاده بود و نزدیک بود غرق شود، فدا کرد. در سال ٩٤ خانم معلم نهاوندی، فاطمه مولوی، به همین شکل بی‌آنکه شنا بداند، برای نجات جان دانش‌آموزش به آب زد، اما هم دانش‌آموز را نجات داد و هم خود جان سالم به‌در برد. در همان سال، ریحانه بهشتی، معلم مشهدی که بر اثر سکته مغزی از دنیا رفت، با تهیه کارت اهدای اعضا، پیش از مرگش، به چند بیمار جان و توانی دوباره بخشید. در همان سالی که حسن امیدزاده به آتش زد تا با مایه‌گذاشتن از جان خود، دانش‌آموزانش را نجات بدهد، ادهم مظفری، معلم کُرد نیز در کامیاران برای نجات دانش‌آموزش از غرق‌شدن در رودخانه جان داد. معلم کُرد دیگری به نام محمدعلی احمدیان در سال ٩٢ تابلویی زیبا از همدلی با دانش‌آموزش آفرید. او که متوجه شد یکی از دانش‌آموزانش به علت بیماری نقص سیستم ایمنی دچار ریزش مو شده است برای همدلی با او سرش را تراشید و با سر تراشیده به کلاس درس رفت و همه دانش‌آموزان از معلم خود تأسی کردند. در همین سال ٩٥، حمیدرضا گنگوزهی، معلم فداکاری از استان سیستان‌وبلوچستان، برای نجات جان دانش‌آموزانش از ریزش دیوار فرسوده، خود زیر آوار ماند و جانش را از دست داد. یاد علی‌رضا هادی‌نژاد، آن معلم روستاهای یزد می‌افتم که هرروز دانش‌آموز معلول خود را با وسیله‌ای شخصی از خانه به مدرسه می‌برد و او را پشت میز مدرسه می‌نشاند و برای حل مسئله دوباره او را در آغوش می‌گرفت و در پای تخته با آرامش تمام، چندان نگاه می‌داشت تا او مسئله ریاضی را حل کند.
@infinitymath
زیاد در انشاها و سخنرانی‌ها نوشته و شنیده‌ایم که معلم چون شمع می‌سوزد و روشنی می‌بخشد. آن‌قدر زیاد که دیگر نمی‌بینیم و نمی‌شنویم که این جمله چقدر واقعی است. شاید به همین خاطر است که در دولت پیشین حتی نام دانشکده تربیت‌معلم را برنتابیدند و در اقدامی نابجا، نام قدیمی‌ترین مرکز آموزش‌عالی کشور را که ١٥ سال پیش از دانشگاه تهران تأسیس شده بود و یکی، دو سال دیگر صدمین‌سال آن ‌را لابد جشن می‌گیرند، از تربیت و معلم تهی کردند. به‌هرحال، درست زمانی که خودستایی‌ها و تفاخرهای بیجای قومی و نژادی و شیوه‌های «نامحسوس» برای به‌اصطلاح تربیت جامعه را در خود و اطرافیانمان می‌بینیم، زنان و مردان آذری، گیلانی، تهرانی، یزدی، مشهدی، اصفهانی، نهاوندی، خوزستانی، کُرد، سیستانی و بلوچ، همه جان بر سر کار شرافتمندانه تعلیم و تربیت فرزندان این مرزوبوم می‌گذارند و با هم یک سرود را می‌خوانند؛ سرود فداکاری برای انسان و کرامت انسانی.
منبع: روزنامه شرق 12 اردیبهشت 95

#روز_معلم

@infinitymath

@infinitymath
✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️
پرونده ویژه کانال بی نهایت
یادبود استاد پرویز شهریاری
✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️

سرزمین گرامی ما ایران، گویی قلمروی تک سواران یگانه و یکه تاز است. هرچندگاه یکبار بزرگمردانی همچون دهخدا، دکتر معین، دکتر مصاحب، دکتر هشترودی و نظایر اینان از راه میرسند و در آوردگاه دانش و فرهنگ یک تنه کار ژرف و جانکاه یک سپاه را بر عهده میگیرند. اینان فروتنانی هستند که از رگ اندیشه خون میچکانند تا خون زندگی بخش دانش و آگاهی در رگ های ملت هماره جاری باشد، از اینان یکی ""پرویز شهریاری"" است، پژوهنده مردی که در زندگی پربار خود راه ژرف و درازی را پیموده است. نویسنده و مترجم خستگی ناپذیری که تعداد کتاب هایش در زمینه دانش ریاضی از تالیف و ترجمه عددی 3 رقمی است و بی گمان هر کسی که در ایران دوستدار ریاضیات باشد از آثار پرویز شهریاری بی نیاز نیست.....
در ادامه فایل صوتی مصاحبه فرج الله صبا با استاد شهریاری 《در جستجوی شادی از ژرفنای رنج》 با صدای گیتی مهدوی و مقاله پرویز شهریاری نوشته محمد مهدی کارخانه ای و عرفان صلواتی در مجله پرگار، فصلنامه کمیته علمی المپیاد ریاضی ایران زمستان 92 به پاس زحمات آن مرد بزرگ ارائه میگردد.
@infinitymath

@infintymath
مقاله ترسیم های هندسی از دکتر عرفان صلواتی
🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕
@infinitymath
✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️

@infinitymath
مدتها همه بر این باور بودند که دایره تنها شکل با پهنای ثابت است اما مهندس و ریاضیدان فرانسوی شکلی کشف کرد که دایره نبود اما پهنای ثابت داشت، این شکل به افتخار او مثلث رولو نامیده شد

📌📌📌📌📌
@infinitymath
مثلث رولو در مربعی ناقص میچرخد، به کمک این خاصیت، مته ای طراحی میشود که وقتی میچرخید مربع سوراخ میکند!!!!

📌📌📌📌
@infinitymath
مثلث رولو شکلی ساده با خاصیت های عجیب و غریب، حتما شگفت زده خواهید شد...

📌📌📌📌📌
@infinitymath
هانری پوانكاره ریاضی دان معروف فرانسوی است كه در سال 1854 از خانواده ای بنام و سرشناس در شهر نانسی فرانسه به جهان آمد. از دوران كودكی فكرش سریعتر از كلمات كار كی كرد. در پنج سالگی به دیفتری مبتلا شد و در طی 9 ماه حنجره اش از كار افتاد و همین مسئله باعث گوشه گیری او شد به طوری كه در بازیها نمی توانست شركت كند. همین موضوع باعث شد كه افكارش را متمركز كند. او از حافظه بسیار خوبی برخوردار بود. از شانزده سالگی شوق ریاضیات در پوانكاره بوجود آمد. او كارهای ریاضی را در ذهنش انجام می داد بدون اینكه آنها را یادداشت كند. پوانكاره مهمترین چهره در نظریه معادلات دیفرانسیل و ریاضی دانی است كه بعد از نیوتن مهمترین كار را در مكانیك آسمانی انجام داد. در سال 1873 در رأس هم دوره ایهای خود وارد مدرسه پلی تكنیك شد. استادش در نانسی به وی به عنوان «غول ریاضی» اشاره كرده بوده است. پس از فارغ التحصیل شدن دوره های مهندسی را در مدرسه معادن ادامه داد و مدتی كوتاه به عنوان مهندس كار كرد و این كار مقارن زمانی بود كه مشغول تهیه پایان نامه دكتری در ریاضیات بود. این درجه را در سال 1879 گرفت. طولی نكشید كه به تدریس در دانشگاه كان مشغول شد و در سال 1881 استاد دانشگاه پاریس شد و در آنجا تا زمان مرگ تدریس نمود. در اوایل سی و سه سالگی به عضویت فرهنگستان علوم و در 1908 به عضویت فرهنگستان فرانسه انتخاب شد. نیز به دریافت تمجیدها و افتخارهایی از فرانسه و كشورهای دیگر نائل آمد.
@infinitymath
در سال 1880 در سن 26 سالگی درخشانترین اكتشافش را كرد و شهرت جهانی یافت و آن به سبب كشف دوران ساز «تابعهای خود ریخت (automorph)» از یك متغیر مختلط بود (خود وی آنها را تابعهای فوكسی و كلاینی نیز نامید) و نظریه عمومی توابع هم ریخت دارای یك متغیر مختلط یكی از معدود شاخه های ریاضی است كه وی در آن تقریباً كاری برای پسینیان خود نگذاشت اما نظریه توابع فوكس فقط یكی از خدمات متعددی است كه او به نظریه توابع تحلیلی كرده است. در مقاله كوتاهی كه در سال 1883 تنظیم كرد اولین كسی بود كه به پژوهش در پیوندهای میان نوعی تابع كامل (كه بوسیله خواص تجزیه وایرشتراسی خود به عاملهای اول معین می شود) و ضرایب گسترش تیلری آن یا نرخ رشد مقدار مطلق تابع، پرداخت و از طریق تابعهای مطلق به نظریه وسیع و كامل تابعهای مرومورفی كه هنوز بعد از هشتاد سال به نحو كامل فیصله نیافته است، رسید. 
@infinitymath
مهمترین سهم پوانكاره در هندسه جبری مقاله های 1910 تا 1911 او بود درباره منحنیهای جبری محتوی در یك سطح جبری F(z,y,z)=0. پوانكاره یكی از شاگردان ارمیت بود و بعضی از كارهای آغازینش مربوط می شود به روش ارمیت درباره «تحویل مداوم» در نظریه حسابی صورتها بخصوص قضیه متناهی بودن برای طبقه های این گونه صورتها كه قبلاً ژوردان آن را اثبات كرده بود. 
@infinitymath
بررسی های پوانكاره درباره پیدایش جهان، آنالیز، نور و الكتریسیته و همچنین جبر و احتمالات بسیار مهم و دقیق است. وی در فلسفه و علوم نظری صاحب نظر و محقق بود. پوانكاره به كشف و حل مسائل بسیاری در زمینه های گوناگون علمی نوشته كه برجسته ترین آنها در ریاضیات و فلسفه عبارتند از: علم و فرض، علم و روشنی، مفروضات تكوینی، روشهای نوین در مكانیك آسمانی و ارزش علم. تعداد كتابهای پوانكاره سی جلد می باشد و صاحب پانصد مقاله است كه مربوط به مسائل كاملاً مختلف است. با كشف توابع فوكس كه پوانكاره به دنیای دانش تقدیم نمود برای حل معادلات دیفرانسیل كه قبلاً ریاضیدان آلمانی لازار فوكس كشفیات زیبایی در مورد آنها كرده بود كلید جدیدی به كاربرد و به كمك آن نه تنها مشكل معادلات دیفرانسیل را حل كرد بلكه معماری توابع بیضوی را نیز روشن ساخت. اكتشافات وی در مبحثی از ریاضی كه سابقاً آن را «تحلیل تواضع» می نامیدند و امروزه موسوم به توپولوژی جبری و از بزرگترین و مشكلترین مباحث ریاضی جدید است ارزش قاطع دارد همگی نظریه توابع فوكس از آغاز با اندیشه انتگرال گیری خطی معادله های دیفرانسیل با ضرایب جبری هدایت می شد اما رغبت بیشتر پوانكاره به نظریه های نور و موجهای برق مغناطیسی بود. نكته ای كه وی درباره انكان ارتباط میان پرتوهای مجهول و پدیده شبتابی گفت آغاز گر آزمایشهای هانری بكرل بود كه وی را به كشف پرتوزایی (رادیواكتیویته) كشانید. از سوی دیگر پوانكاره از سال 1899 به بعد در بحثهای مربوط به نظریه الكترونی لورنتس بسیار فعال بود. پوانكاره اولین كسی بود كه دریافت كه تبدیلهای لورنتس تشكیل گروهی می دهند كه با گروهی كه صورت درجه دوم را نامتغیر می گذارد هم ریخت است، بسیاری از فیزیكدانان بر این عقیده اند كه در اختراع نظریه نسبیت خاص، پوانكاره با لورنتس و اینشتین شریك است. هانری پوانكاره در بهار 1912 مریض شد پس از مدتی درگذشت.
📌📌📌📌
@Infinitymath