زیست‌شناسی پستانداران کوچک

دیروز آقای کاوه فیض‌اللهی را دیدم و تازه‌ترین کتاب ایشان را خریدم (البته چون پول نداشتم بدهکار شدم). بعد از مدت‌ها بالاخره کتابی علمی به زبان فارسی در دست دارم که هم محتوای آن جذاب است، هم ترجمه‌ای روان و بی‌نقص دارد. موضوع کتاب فیزیولوژی کارکردی پستاندارانی است که جرمی کمتر از پنج کیلوگرم دارند. نویسنده متخصص و صاحب‌نظر به چالش‌های مختلفی که این پستانداران با آن روبه‌رو هستند و طریقه افاقه بر این دشواری‌ها، با زبانی پرداخته که به قدر کافی تخصصی و به اندازه‌ای وافی، ساده است.
گذشته از محتوا و مافیهای کتاب، گزارش دقیق و وفادارانه متنی تخصصی و علمی به فارسی، آن هم با زبانی سالم و فصیح و بلیغ، کار هرکسی نیست و کاوه فیض‌اللهی نیز، نه هر کسی است.
خواندن این کتاب برای هر کسی که می‌خواهد چیزی از طبیعت و حیات وحش دریابد و آن که دغدغه‌ای درقبال محیط زیست دارد، مفید است. اما به دوستانی که قدم در راه ترویج علم برداشته‌اند و قصد دارند روزی نویسنده چیره‌دست متن‌های علمی باشند، مؤکد می‌گویم که چنین کتابی را حتما بخوانید! هم چیزی از طبیعت می‌آموزید و سواد علمی‌تان غنی می‌شود، هم اگر پذیرا باشید، قلمتان را، تومنی پانزده قران، ارزنده‌تر می‌کند.

https://www.instagram.com/p/BZRNNUgBhxS/

قسمت صفرم عجائب‌المخلوقات

گفتگوهای عرفان خسروی و عطا کالیراد درباره جهان و کار جهان از دریچه زیست‌شناسی تکاملی

دیدار از موزه تاریخ طبیعی برلین
پرده اول: سنگواره‌های کوچک و بزرگ
عرفان خسروی، دسامبر ۲۰۱۵
t.me/paleogram

دیدار از موزه تاریخ طبیعی برلین
پرده دوم: بازسازی صخره مرجانی و ساکنان آن
عرفان خسروی، دسامبر ۲۰۱۵
t.me/paleogram

دیدار از موزه تاریخ طبیعی برلین
پرده سوم: نمونه‌هایی از پستانداران بزرگی که بعضا در باغ وحش برلین می‌زیستند
عرفان خسروی، دسامبر ۲۰۱۵
t.me/paleogram

دیدار از موزه تاریخ طبیعی برلین
پرده چهارم: اتاق شیشه‌ای ماهی‌ها و آبزیان دیگر
عرفان خسروی، دسامبر ۲۰۱۵
t.me/paleogram

دیدار از موزه تاریخ طبیعی برلین
پرده پنجم: شاه‌بوف‌هایی که زاغ شکارکرده‌اند در قسمت بازسازی زیستگاه پرندگان
عرفان خسروی، دسامبر ۲۰۱۵
t.me/paleogram

دیدار از موزه تاریخ طبیعی برلین
پرده ششم: آئینه بلند تنوع زیستی
عرفان خسروی، دسامبر ۲۰۱۵
t.me/paleogram

دیدار از موزه تاریخ طبیعی برلین
پرده هفتم: تریستان، نخستین و تنها اسکلت واقعی تیرانوسورِس که در اروپا به نمایش گذاشته شد
عرفان خسروی، دسامبر ۲۰۱۵
t.me/paleogram

دیدار از موزه تاریخ طبیعی برلین
پرده هشتم: تریستان، نخستین و تنها اسکلت واقعی تیرانوسورِس که در اروپا به نمایش گذاشته شد
عرفان خسروی، دسامبر ۲۰۱۵
t.me/paleogram

دیدار از موزه تاریخ طبیعی برلین
پرده نهم: وداع با غول‌هایی که بزرگترینشان، تاچندی پیش، بزرگترین اسکلت برپاشده دایناسور در جهان شمرده می‌شد
عرفان خسروی، دسامبر ۲۰۱۵
t.me/paleogram

شبی در موزه: سفر به برلین برای دیدن «تریستان»...
عرفان خسروی
دانستنیها، مجلد ۱۵۰، ویژه نوروز ۱۳۹۵، صص ۱۳۶-۱۴۳

پیوند به ویدیوهای موزه روی عکس‌های مرتبط افزوده شده است.
t.me/paleogram

شبی در موزه: سفر به برلین برای دیدن «تریستان»

دانستنیها، مجلد ۱۵۰، ویژه نوروز ۱۳۹۵، صص ۱۳۶-۱۴۳

موسیقی ریچارد واگنر: ورود خدایان به والهالا

https://www.instagram.com/p/BZq6NEOBgjA/

نخستین حضور مارتین کوندرات، دیرینه‌شناس اسلواک در عملیات پی‌جویی دایناسورهای ایران
پاییز ۲۰۱۳/۱۳۹۲
مجید میرزایی عطاآبادی، عرفان خسروی و مارتین کوندرات

t.me/paleogram

نمایش ژوراسیک بدون دایناسورها!
یادداشت وارده درباره «همایش بین‌المللی ژوراسیک ایران و کشورهای همجوار»

مجید میرزایی عطاآبادی، استادیار دیرینه‌شناسی دانشگاه زنجان
سرانجام پس از کش‌و‌قوس‌هایی، نخستین کنگره بین‌المللی ژوراسیک ایران و کشورهای همجوار برگزارشد؛ همایشی که کباده عنوانی پرطمطراق می‌کشید، ولی شواهد و فهرست مقاله‌های آن نشان از شیری بی یال و دُم و اِشکم داشت که دست‌اندرکارانش، نه تنها هیچ محتوایی برای اعاده بخشی از عنوان بلند همایش خود دست‌وپا نکرده بودند، بلکه عمدا یا سهوا این همایش را از حضور مهمترین نمادهای دوره ژوراسیک، یعنی دایناسورها تهی نموده‌اند.

از آنجا که تعلق خاطری دیرباز به دوره ژوراسیک و دایناسورهای ایرانی این دوره دارم و در سال‌های اخیر، برخی از نخستین گام‌ها را در جستجوی بقایای این موجودات در کشور برداشته‌ام، برگزاری این همایش را فرصتی مغتنم برای ارائه آخرین دستاوردها در زمینه پی‌جویی آثار دایناسورها در ایران دانستم؛ ویژه‌آن‌که دور جدیدی از پی‌جویی دایناسورها را با تیم مشترکی از کشور اسلواکی در اسفند ماه گذشته برگزار کرده و نتایج در خورتوجهی نیز کسب کرده بودیم. البته که نگارنده با سابقه حضور در بیش از پنجاه همایش بین‌المللی در پنج قاره جهان طی دو دهه گذشته و ارائه یکصد مقاله در این سمینارها، علاوه بر ده‌ها مقاله پژوهشی در مجلات معتبر بین‌المللی، نه نیازی به امتیاز حضور در همایش‌های بیشتر دارد، نه در پی استفاضه‌ای است از هر همایشی؛ ولیکن «همایش ژوراسیک ایران و کشورهای هم‌جوار» نیز، نه هر همایشی است. تصور ما چنین بود که قرار است با همایشی در ردیف نشست‌های بین‌المللی مواجه شویم؛ همایشی که دانشمندان در آن گرد هم می‌آیند تا دانش خود را غنا بخشند و از دستاوردهای یکدیگر خبر گیرند.

بنابراین از اوان نخستین روزهای فراخوان کنگره در پی ارائه آخرین دستاوردهای خود و همکارانم در آن بودم. تماس های تلفنی چندباره از سوی دبیرخانه همایش و درخواست ایشان از بنده برای ارائه مقاله‌ای، مرا بیش از پیش ترغیب کرد و به‌خصوص، درخواست مستقیم و رودرروی دبیر همایش از مارتین کوندرات، استاد دیرینه‌شناسی و همکار اسلواک ما، طی برگزاری همایش انجمن دیرینه‌شناسی در طبس، مزید بر پیشین شد. بنابراین نتایج آخرین دور اکتشاف دایناسورها در کشور را به شکلی مختصر به این همایش ارسال کردم، به امید آنکه این همایش خالی از حضور دایناسورها نمانده، جامعه دیرینه‌شناسی و زمین‌شناسی کشور نیز در جریان آخرین یافته‌ها در این عرصه قرار گیرد. از دید بسیاری، ارائه زودهنگام این قبیل داده‌ها، آن‌هم پیش از انتشار در مجلات معتبر، اگر نگوییم که نامعقول، دست‌کم مخاطره‌ای است جدی؛ اما ایمان راسخ به اهداف علمی چنین همایشی مانع از خودداری ما شد و آن‌چه را که شایسته بود، به دبیرخانه همایش ارائه کردیم.

اما با کمال شگفتی و تأسف، انتشار فهرست مقالات کنگره پرطمطراق و عدم حضور مقاله اینجانب و همکاران تیم بین‌المللی ایران و اسلواکی در میان آن، آب سردی بود که بر باور و نیت ما ریختند و البته نشانه‌ای از داوری مغرضانه و کوته‌بینانه نسبت به مقاله‌ای که می‌توانست بر غنای همایش بیافزاید و پرده‌های نمایش ژوراسیک ایران را کامل کند.

حذف قطعی مقاله ما و نیز مقاله دیگری که با همکاری یکی از دانشجویان نگارنده تدوین شده بود، شکی باقی نمی‌گذارد که ناداوری و نادیده‌انگاری نابخردانه و ناجوانمردانه کار ما به نیت تخطئه این سرباز همیشه پای به راه دیرینه‌شناسی کشور رخ داده است، اما حاصل این کوتاهی جز این نشد که پرده از خوی خیانت‌بار کسانی برداشت که هرگز دغدغه‌ای برای اعتلای نام ایران ندارند.

https://news.1rj.ru/str/paleogram/536

دُرِّ سَمَکی

کیورتور بخش دوکفه‌ای‌های موزه تاریخ طبیعی لندن درباره یکی از ارزشمندترین نمونه‌های مروارید در جهان صحبت می‌کند: مرواریدی که در قلبش ماهی کوچکی آرمیده است.

https://www.instagram.com/p/BZ0tgmrhUaP/