مدل خودشون:


بی‌غیرت، اون مسئولیه که داره اینو القا می‌کنه که
حدود ۸ میلیون خمینی فدای ۱۰۰ تا فرانکلین

هر ۱۰۰ دلار حدوداً ۸ میلیون تومان

یک مرورگری اومده به اسم Zen خیلی راجبش شنیدم ولی نیازی به تستش نداشتم.
امروز روی سیستم یکی از همکارا دیدم و خیلی از نحوه پیاده‌سازیش خوشم اومد؛ ایده اصلیش باز شدن تب‌ها بصورت عمودی هست که خب قبلا هم پیاده‌سازی شد ولی پیاده‌سازی این خیلی رون‌تر و بکارتر هست.

همه چیز داخلش keymap ساده داره و خیلی راحت و بدون موس می‌شه باهاش کار کرد (واقعا نیازی به موس نیست) خودتونم می‌تونید کاستومایزش کنید

ولی بنظرم بدرد دو گروه از کاربرا می‌خوره :
۱- اگر برای کد زدن از vim استفاده می‌کنید
۲- اگر شدیدا به tmux و نمایشش و .... عادت دارید

ولی بطور کلی تجربه خوبی بود.

در طول این مدت دیگه لپ‌تاپ شرکت نمی‌بردم؛ من کار سنگین روی لپ‌تاپ انجام نمیدم.
کدهای مهمم روی سیستم هست و لپ‌تاپ رو فقط برای فیکس و دسترسی امن و ... استفاده می‌کردم که خب حالا شده تبلت.

اما vscode خیلی اذیت میکرد (باگ زیاد میداد) برای همین قصد دارم این رو هم ببرم روی neovim فکر می‌کنم ۹۰٪ مشکلاتم حل بشه باید دید.

اما همچنان مشکل نبود داکر رو دارم؛ هرچند برای جبرانش فعلا از سرویس‌های رایگان شرکت‌ها استفاده می‌کنم ولی خب مشکلی هست.

بخشی از یکی از صحبت‌های ترامپ رو دیدم، می‌گه اگر کسی از یکی از دانشگاهای برتر آمریکا فارغ‌التحصیل می‌شه، باید بصورت خودکار بهش گرین‌کارت داده بشه

توی دوره قبلی می‌خواستم اینکار رو بکنم ولی موضوع کویید پیش اومد و ...


نمی‌دونم چقدر صحت داره این قضیه و چقدر درسته ولی داره نیروهای متخصص رو بر میزنه از همه کشورها با این قضیه ...

واقعی باشه شاید منم رفتم دوباره درس بخونم 😂🤣

یک چیز فوق‌العاده که خانواده‌ام بهم یاد داده این بود که به همه آدما احترام بذارم؛
فارغ از جایگاه و تیپ و هرچیزی
اما
فقط تا وقتی که بهم احترام می‌ذارند.

بخش دومش رو پدرم بهم یاد داد؛ اینکه فارغ ازینکه طرفت کی هست

اگر بهت بی‌احترامی کرد باید یک احمق‌ باشی که بهش احترام بذاری.
اگر زدت؛ باید بزنیش.

دوم ابتدایی بودم؛ یکی از معلم‌هام به ناحق من رو با یکی دیگه اشتباه گرفت و زد تو سرم؛ صورت خورد به میز و کبود شد.
فرداش پدرم اومد مدرسه؛ حرف‌هامون رو گوش داد هم من هم معلم و مدیر مدرسه.
اولش آروم بود؛ چون اشتباه پیش میاد و منم آسیب زیاد ندیده بودم؛ تهش معلمم که خیالش راحت شده بود هیچ اتفاقی قرار نیست بیوفته موقع بیرون رفتن از اتاق مدیر مدرسه بهم توهین کرد (من نشنیدم چی گفت ولی پدرم شنید) یادم نمیره وقتی برگشت و جوری زد زیر گوش معلم که خورد زمین و انقدر توی تعجب یا گیج بود که بلند نشد.

اون روز وقتی از دفتر مدیر مدرسه اومدیم بیرون؛
پدرم گفت هیچوقت نشنوم به کسی توهین کنی‌ها حتی آقای X (اسم همون معلمم) اما حتی اگر کسی زدت مطمئن باش بزنیش.
اگر کسی بهت توهین کرد هیچوقت صبر نکن چون بعدی بدتره.

هیچ وقت از پدرم کتک نخوردم؛ توی دوران دبیرستان هم یکی از معلم‌هام بدون دلیل زد تو گوشم منم همینکارو باهاش کردم.
تا آخر سال سر کلاسش رام نداد (۳ ماه) ولی ارزشش رو داشت پدرم اومد مدرسه وقتی فهمید تقصیر معلم بوده کاری کرد ازم عذرخواهی کنه ولی خب تا آخر سال سرکلاسش راهم نداد.

اضافه کنم پدرم ارتشی قبل انقلاب بود؛
برای همین چه من چه برادر بزرگم هیچوقت جرات نکردیم کاری کنیم که ازش کتک بخوریم.

من که نمونه کارم دیده بودم 😂

مدرسه و دانشگاه و .... یک عادت مزخرفی رو توی ما جا می‌ندازه که هممون هم درگیرش هستیم :
هایلایت کردن
نوت‌برداری
یا ...

منم استثنا نبودم، توی سالی که گذشت هر کتابی که خوندم رو زمان میزدم که چه وقتی شروع کردم، کی تموم شد و برای هر فصل هم میزدم که خوندنش چقدر طول کشیده.
چند وقت پیش نشستم آنالیز کردم و نوت برداری و هایلایت و ... رو ریختم دور :

۱- از ۷۰ مورد کتاب تخصصی که خوندم، فقط ۲ مورد رو مجدداً برگشتم و بازخونی کردم.

۲- خوندن + نوت برداری یا هایلایت ۳ برابر ازم زمان گرفته توی بهترین حالت.

۳- ۶۸ مورد از کتاب‌ها رو اصلا نیاز نشده حتی هایلات یا نوت‌ها رو بخونم.

توی این چندوقت اینکارو جایگزین کردم :

۱- کتاب رو می‌خونم بدون هیچ نوت برداری یا هایلات کردنی.
۲- اگر نیاز شد کتاب رو دوباره بخونم، دفعه دوم هایلایت می‌کنم.

چون حقیقتش اینه که هایلایت برای بازخوانی سریع بسیار بسیار مفید هست.
برای من کتابی که هایلایت کرده باشم حتی اگر ۱۰۰۰ صفحه باشه می‌تونم توی ۸ ساعت تمومش کنم.
ولی
همه‌ی کتاب‌ها رو نیاز نداریم دوبار بخونیم.


گفتم شاید بدرد شماهم بخوره، ولی قبلش تست کنید روش رو.

داشتم با این پروژه سر و کله میزدم امروز :

https://github.com/ghostty-org/ghostty


خیلی خوبه بدون شک.

شخصا ولی ازش استفاده نمی‌کنم چون کلی کانفیگ روی ترمینالم هست؛ باشه برای ورژن‌های بعدی ولی اولویتم هست برای تغییر

دکتر شریفی زارچی (استاد به اصطلاح اخراجی دانشگاه شریف)

یک سری صحبت کردند که خب خیلی‌ها براشون اکلیلی شدند.


من حرفی ندارم ولی ...

خطرناک‌ترین آدم؛

اونی که یاد گرفته خودش حال خودش رو خوب کنه.

حال من رو الان

فقط ی اسپانسر Tech upgrade با مبلغ 10,000 دلار خوب می‌کنه؛ Intel, AMD هم نداره (هیچ وقت AMD نداشتم البته).

شمارو نمی‌دونم.

هیچ وقت به golang اعتماد نداشتم،

لوگو رو دیدی ؟

انگار ی خراب کاری کرده، شک داره کسی فهمیده یا نه !


(نصف شب از خواب پریدم به هوا این 😂)

واقعاً Rust زبان عجیبی هست

تو زندگیم خیلی با زبان‌های مختلفی کد زدم حتی Assembly ولی Rust از همش عجیب‌تره

مثلاً یک کدی توی پایتون میزنم (خب دستم هم تند هست قبول) و ۳۰ دقیقه زمان می‌بره بعد میام همون کد رو توی Rust می‌زنم و حدوداً ۴ ساعت زمان می‌بره.

ولی اعتیادش اینطوری هست که می‌خوام بازم روی Rust کد بزنم.


هدفم اینطوری هست که، روزی که کد Rust ام رو از پایتون سریعتر بزنم اون روز می‌گم Rust رو یاد گرفتم (البته فقط برای crate های مهم)

دو تا نکته آموزشی بگم و برگردم پای کارم :

یک تسکی دارم؛ کلی فایل دیتا که ماه به ماه باید از فرمت txt به json تبدیل بشه و مواردی هم که شبیه به json هست باید درست بشه و json valid و prettify بشه.

بعد میره برای یک سیستم دیگه و پردازش و ...

قبل منم ۲-۳ نفر زخمت کشیدن کلی روش کار کردند تبدیل کردن به dataframe و بعد از روی اون تبدیل کردن به json تغییری هم توی دیتا بیاد باید کدها آپدیت بشه و ...

برای مورد دوم هم راهکار مشابه pprint بود و لاگ کردن مواردی که jsonvalid نیست و دستی درستشون کردن.

منم هر ۲ تاش رو کردم ۲ تا دونه کامند لینوکس و همه‌ی کدها رو از سیستم حذف کردم اول اینکه اجراش روی کل فایل‌ها خیلی خیلی سریعتر شده (در حد چند دقیقه نهایتا ولی خب زمان نگرفتم)

دوم اینکه دیتا رو اول خوندم : توی jsonvalid ها ۹۹٪ موارد اشتباه ", ' بوده یا اینکه , آخرش گذاشته بودند که خب با sed اینارو حذف می‌کنم اول بعد دستورات پایین

برای نمایش pretty فایلای json

python -m json.tool

و برای تیدیل کل فایل‌های متنی به json هم استفاده از دستور column روی لینوکس؛ هیچی دیگه خلاصه که تسک توی ۲۰ دقیقه تموم شد (روی دیتاهای قبلی و جدید هم تست شد)

گفتم شاید بدرد کسی بخوره؛ یک زمانی توی دانشگاه تدریس می‌کردم لینوکس برای مهندسان BigData همه این کامندا برای اون موقع هست.
همیشه به بچه‌ها می‌گفتم :
کد زدن باید آخرین گزینه باشه چون قطعا زمان زیادی لازم دارید تا کد با این سطح از optimization بنویسید؛ یادش بخیر.

امروز موقع برگشت به خونه
۲ ساعت توی ترافیک بودم و برای اولین بار توی اسنپ هندزفری از گوش برداشتم (با وجودی که حالم خوب نبود)

تا خود مقصد با راننده راجب موسیقی و تخصص کار صحبت کردیم (هر دوتا کمی از حوزه کاری هم می‌دونستیم)

تجربه خیلی عجیبی بود؛ تا حالا برام پیش نیومده بود بخوام با راننده اسنپ انقدر طولانی صحبت کنم.

چرا قبلاً شده بود صحبت کردیم یا من رو شناخته باشند و سوال و جواب داشته باشیم ولی اینطوری نه.


با وجود تمام تفاوت سلیقه‌ای که توی بخش موسیقی داشتیم، مجابش کردم که موسیقی بی‌کلام به تنهایی نمی‌تونه تورو به وجد بیاره و حتماً باید کلام و صدایی در خور روی موسیقی باشه ...

بعد یک نمونه ازم خواست و کار به اینجا کشید که خواننده پشت خواننده ازم می‌پرسید و دانلود می‌کرد تا گوش بدیم.


موضوع جالبتر اینکه؛ ۳ تا زبان بلد بود، چندسالی آلمان و ژاپن زندگی کرده بود و بخاطر مسائل درمانی نمی‌تونه توی تخصص خودش کار کنه و چون بیکاری رو بد می‌دونه (خیلی باهاش هم نظرم) به اسنپ روی آورده بود.

موسیقی بعدی که می‌فرستم یکی ازونایی بود که خیلی دوس داشت؛ امیدوارم شماهم دوست داشته باشید.


زندگی خیلی چیز عجیب و غریبیه

پ.ن :
بهش اجازه دادم شماره منو ذخیره کنه و باهام تماس بگیره؛ گفتم اگر دل بده کمکش کنم برنامه‌نویسی انجام بده (پایتون رو می‌شناخت) البته قطعاً از من بزرگتر بود شاید ۸-۱۰ سال.

Stand by Me
Song by Ben E. King
Artist: Ben E. King
Album: Don't Play That Song!
Released: 1962
Produce: 1960
Genres: R&B/Soul,

@PytensMusic

تورو قرآن برید تایپ ۱۰ انگشتی تمرین کنید حداقل فقط انگلیسی

اصن مهم نیست، سرعت تایپ شما ۱۲۰ کلمه در دقیقه باشه، نیازی هم ندارید برنامه‌نویسی ته ته تهش ۵۰ کلمه در دقیقه نیاز داره (چون کلی فکر کردن می‌خواد) ولی برید یاد بگیرید دنبال جای حروف روی کیبور نگردید.

۳۰ دقیقه به طرف می‌گم چی کد بزنه؛ تازه ۷ خط نوشته

ما تو ۳۰ دقیقه سورس پروژه می‌زنیم، تهش هم مدیرمون میگه کار نمی‌کنی‌ها تسک تحویل نمیدی !!!!

ی ربات بهم پیام داده

زده ۱ پیام ناشناس داری
برای دریافت کلیک کنید.

منم زدم بلاکش کردم.

بفهمم کی کیبورد داد دست دولوپر این ربات ناشناس‌ها همون کیبورد رو ....

#موقت

این موضوع رو شوخی نگیرید
به اندازه‌ای که سواد برنامه‌نویسی و فنی مهم هست
یک‌سری موارد هم هست که بنظرم برای یک برنامه‌نویس واجب هست.

یکیش همین تایپ ۱۰ انگشتی هست، شاید به چشم نیاد یا کم اهمیت باشه ولی حتی توی مصاحبه هم تأثیر گذاره

متأسفانه اینارو هیچکس بهتون نمی‌گه، هیچوقت ولی خب.

برای تمرینش هم کلی سایت آنلاین وجود داره؛ اصلا پیشنهاد نمی‌کنم بیشتر از ۵-۱۰ دقیقه در روز تمرین کنید.
غیر از روز اول، روز اول سعی کنید هر حرف رو ۲ دقیقه تمرین کنید ببیند چطور هست؛

۱- بعضی کیبردها برای بعضی دست‌ها ساخته نشده؛ دست خانوم‌ها ظریف هست و بعضی‌ها کوچیک برای همین نمی‌تونند روی کیبورد ۱۰۰٪ کار کنند.
۲- بعضی ها هم مثل من انگشتاشون بزرگ، کیبور ۶۰٪ برام عذابه.

توی تمرین‌های بعدی هم که می‌گم کمک می‌کنه :

روزی ۵ دقیقه تمرین، روی سایت‌های مختلف.

هفته اول کند خواهید بود، شکی نیست؛ اما سعی می‌کنید در طول روز چت‌ها و گوگل سرچ‌ها رو با تایپ ۱۰ انگشتی انجام بدید.
(یکبار تمرین همه کلیدها برای همین هست بدونید کدوم انگشت باید کدوم کلید رو فشار بده که مجبور نشید تا روز آخر صبر کنید واسه تمرین کردن)

تسک‌های روزانه رو لازم نیست چون خسته می‌شید و دل زده ولی اگر زدید که عالی.

هفته دوم بهتر میشه، از شروع روز سوم که از ردیف اصطلاحاً Home خارج شدید دیگه نگاه کردن به کیبورد ممنوع هست (جدی می‌گم به هیچ وجه نگاه نکنید، اشتباه زدید، انقدر تایپ کنید تا درستش رو پیدا کنید)

هفته سوم، به سرعت تایپ فعلی یا حتی کمی بیشتر می‌رسید (بستگی به سرعت الان داره)

هفته چهارم، سعی می‌کنید بدون خطا تایپ کنید. چشمتون باید یاد بگیره چند کلمه جلوتر از انگشتاتون باشه.
توی این هفته backspace ممنوع هست و اگر چیزی رو اشتباه تایپ می‌کنید اون انگشت ضعیف هست.
سعی کنید ۹ بار دیگه اون کلمه رو تایپ کنید، اگر اشتباه داشتید باز از ۰ شروع می‌کنید شمردن تا ۹ بار درست و پشت هم تایپش کنید.

تا آخر این هفته حداقل سرعت شما به ۵۰ کلمه در دقیقه میرسه.


غر زدم گفتم راه‌حل رو هم بگم (موقت هم نیست اصلاً)

دوره و ... هم نداره هرکی گفت دوره چرت می‌گه.
۳-۴ تا سایت تمرینی و آموزش با بازی انگلیسی داریم که معروف هست همون‌هارو باید استفاده کنید و تمام.