توی اعتراضات یادتون هست؛ خیلی صحبت بود که اروپا بخصوص آلمان خودش اسلحه و گلوله می‌فرسته؟

خیلی‌ها باور نمی‌کردند، بازم باور نمی‌کنید؟

حدود ۲ سال پیش این موقع یک پروژه بکند رو کار کردیم که همون زمان ۲ قسمت داشت (من مدیر تیم توسعه دهنده این پروژه بودم).

بخشی از پروژه که با Fastapi زده شده بود و بخش دیگری که قرار بود با Django شروع بشه.

توی شروع خیلی استاندارد سازی و داینامیک بودن پروژه مدنظرم بود، برای همین دوتا از تصمیماتی که گرفتم این‌ها بود :

۱- تمامی تست‌ها؛ با پکیج requests باشه.
۲- همه‌ی endpointهای مربوط به create, update بجای بررسی مستقیم با دیتابیس از طریق درخواست دیتا با Get detail بررسی بشه که درست توی دیتابیس هست یا نه.

اون زمان سر این ۲تا خیلی جنگیدم، که تغییر نکنه و حتماً رعایت بشه.

امروز مدیرعامل شرکت برای یک پروژه دیگر باهام تماس گرفت؛ توی meet ایی که داشتیم، مدیر فنی وقتی متوجه شد اون پروژه کار من بوده شاید بیش از ۱۰۰ بار تشکر کرد.

چرا ؟
چون پروژه از FastApi, Django رفته بود روی Golang و بجای Postgres‌ایی که سمت خودشون باشه از Self-Hosted database های شرکت کارفرما استفاده شده بود.

تصمیم اولم کمک کرده بود با وجود زمان کوتاه برای جابجایی به Golang و فشار شرکت کارفرما مبنی بر سرعت بخشیدن به قضیه.
نیازی به تغییر تست‌ها نداشته باشند (۹۰٪ هیچی رو تغییر ندادند ولی دقیقش رو نپرسیدم).

و تصمیم دوم؛ باعث شده بود بتونند به راحتی دیتابیس عوض کنند، یا حتی کدهای دپلوی شده رو تست بیگرند.

توی @pyhints قبلاً اشاره کردم به این موضوع؛ خواستم دوباره بگم که اگر درآینده تغییر فریمورک یا ابزار می‌بینید توی Integration Test ها تا جایی که می‌شه تست‌هارو از ابزارها و فریمورک جدا کنید.

یک لیست از بلاگر‌های معروف گذاشت جلوم (تصویر) گفت هر کدوم رو که اسمش رو بگی ۵ میلیون بهت میدم؛ ۲۰ تا بودن و می‌شد ۱۰۰ میلیون.

افتخارم اینه که؛ ازونجا هیچ درآمدی کسب نکردم.

من وقت برای دلقک‌ها ندارم، بی‌استعدادها رو هم معروف نمی‌کنم.

چندتا کشور که مردمش تا همین چندماه پیش امیدی نداشتند:
Italy
Greece
Argentina
El Salvador
Syria

یعنی نوبت ما هم میشه ؟

با صحبت امروز پزشکیان
من روی دلار ۱۱۰,۰۰۰ تومان دارم می‌بندم.

آخر سال تمام قراردادهای همکاری داخلیم تموم می‌شه و دستمزد جدید رو بر این اساس می‌گیرم، البته که دارم فرض می‌کنم دلار تا چندروز آینده به ۱۰۰,۰۰۰ تومان برسه و مدتی همین حوالی باشه‌.

اگر دلار واقعاً به ۱۱۰,۰۰۰ تومان برسه (که اصلاً بعید نیست)
قراردادهای سال بعدی رو روی دلار ۱۳۰,۰۰۰ تومان می‌بندم.

به ۲ دلیل این رو میگم:

۱- بچه‌های سنیور گفتند چطوری دستمزد بدیم برای سال بعد.

۲- چند نفر دعوت به همکاری کردن، گفتم حدود دستمزد رو بدوند که وقت هم رو نگیریم.

دستمزد فعلی رو بر اساس دلار ۶۰,۰۰۰ تومان بسته بودم سال قبل که خدا بیامرزش.

ولنتاین بجای کادوهاتون خودشو استوری کنین
‏ببینیم مال کدوماتون مشترکه.

خیلی دارک بود 😂🤣😂

وقتی؛ ای دل به گیسوی پریشون می‌رسی.
خودتو نگه‌دار

به هرکسی می‌گم هیچکس بدون تایید reviewer حق merge زدن نداره چرا همه شرکت‌ها تعجب می‌کنند ؟

اولین سوال پس hotfix چی ‌میشه ؟
توجه کنید چون اسمش fix داره دلیل نمی‌شه چیز خوبی باشه ها؛ شما باید ۱۰۰٪ خودتون رو بذارید کار به اونجا نرسه اصلا.
شخصا تا جایی که یادم میاد؛ توی پروژه‌هام hotfix نداشتم؛ تغییر فیچر و ... داشتم که بیزینس نیازمندی یا درخواست جدید بده ولی hotfix اصلا.
چطوری روی multi stage deploy به hotfix نیاز پیدا می‌کنید نمی‌دونم ولی اگر نیاز پیدا می‌کنید ی جای کار سرور develop, stage یا بدتر از اون تست‌هاتون می‌لنگه.

#تجربه

توی پروژه‌ها و همکاری‌هایی که انتخاب می‌کنید.
اگر جونیور هستید؛ هرجایی که دستمزد بهتر داد و درک تیم مدیریتش از مباحث فنی بهتر بود حتما وارد بشید. فارغ از پروژه و دستاورد؛ شما مسیر بسیار طولانی و کلی چیز برای یادگیری دارید.
سخت گیر بودن مدیر بالاسر ربطی به رفتار خوب نداره؛ شحصا هیچوقت به نیروهام توهین نمی‌کنم اما بسیار سخت‌گیرم و بعضی اشتباهات بسیار عصبیم می‌کنه اما براشون بهترین رو می‌خوام که بتونم از تیم و افراد دفاع کنم تحت هر شرایطی.

اگر مید هستید : پول و برخورد تیم مدیریت رو مثل دو مورد قبلی نگه دارید.
اما جایی برید که توی قدمهای بعدی بهتون کمک کنه؛ شرکتی که جای رشد بهتون میده. بعضی استارتاپ‌ها بسیار گزینه خوبی هستند چون شما رو بهت ۲-۳ تا کار میده (مثلا بکند کار اصلی هست؛ داکر و دیپلوی رو هم بهت میده) و یک مشاوره ساعتی هر جندوقت یکبار کد یا کار تورو review می‌کنه یا اینکه خودت بیشتر می‌خونی و یاد میگیری و برای این یادگیری در ساعت کاری هم بهت پول داده می‌شه.
من عاشق دوران مدیور بودن خودم هست چی بهتر از هزینه گرفتن برای یادگیری بیشتر ؟

اگر سنیور هستید؛ پول اصلا دغدغه نیست چون خیلی ساده بدست میاد. برخورد تیم مدیریت باید مهم باشه؛ نه با خودت چون قطعا بهت احترام میذاره اما نگاه کن ببین برخورد مدیریت با نیروهای تازه‌کار و مدیور بطورکلی چطور هست.
چه تو شرایط سختی چه وقتی نیرو اشتباه می‌کنه.
مهمتر از اون روزمه هست؛ کاری که انجام می‌دی چه خروجی داره؟ من خیلی سخت این درس رو گرفتم چون مجبور شدم ۱.۵ سال همکاریم با یک شرکت به اسم بزرگ رو از همه روزمه‌هام حذف کنم (موضوع برای چندسال پیش هست) چون نه دستاورد درخوری داشت که نسبت به کارهای قبلیم بهش افتخار کنم نه چیز جدیدی ازش یادگرفتم همش فرس برای رسیدن به یک سری اهداف بود حتی به روش کاملا غلط و اشتباه.


این متن چکیده همه‌ی سالهای توسعه کد من هست؛ هرکسی از دوستان نزدیک هم که توی جابجایی بین شرکت‌ها و ... ازم سول می‌پرسه شابلون اصلی مقایسه‌ام همین ۳ مورد هست بعد بر اساس جزئیات بیشتر پیشنهاد اختصاصی بهشون می‌دم.
شخصا هم همینطوری تصمیم می‌گیرم؛ دستمزد برای من یک جلسه ۲۰ دقیقه‌ای هست که یا توافق می‌شه یا نه. باقیش خیلی مهمتره برام.

Exactly ...

این عکس مربوط به چندماه قبل هست، دورهمی که به لطف مجید آقامحمد برگذار شد.

چی شد که الان دارم این عکس رو میذارم؟

نا‌امیدی از مصاحبه رفتن و رد شدن، با یکی از دوستان چت میکردم (تازه از ایران رفته) و صحبت می‌کرد که بعد از مصاحبه داره رد میشه بیش از ۱۰ تا مصاحبه داشته و فکر می‌کنه سواد نداره.

من خیلی از بچه‌های دور این میز رو توی این جلسه برای اولین بار دیدم.

نکته مهم این بود که بعضی از این دوستان رو توی مصاحبه رد کرده بودم (بعداً فهمیدم برای باقی هم همین بوده و حتی اونایی که هم رو می‌شناختند هم پیش اومده که همدیگر رو توی مصاحبه رد کنند.)

همه‌ی این بچه‌ها کلی تجربه دارند که پیششون نشستن و یادگرفتن ازشون برای من بسیار لذت بخش بود ولی مصاحبه رد شدنش پس چیه ؟

داستان اینه :
فقط ۱ جنبه از مصاحبه، مربوط به دانش تخصصی هست.
نحوه کد زدن، استانداردها، دانش روی یک موضوع یا فریمورک خاص و ...

مثلاً فرض کنید من یکی رو لازم دارم که علاوه بر پایتون بکند، دانش خیلی خوبی روی React داشته باشه ولی فقط و فقط من به این نیاز دارم پس سنیور پایتون ممکنه اینجا رد بشه ولی همون آدم توی یک مصاحبه برای یک شرکت قویتر با من تأیید بشه.

خلاصه که توی این جمع، همه خفن بودند و حرفه‌ای.
ولی هیچکس از اینکه، همدیگر رو توی مصاحبه رد کرده تعجب نکرده بود یا براش مهم هم نبود.

این همون موضوع هست که جونیور و مدیور شاید بهش توجه نکنه؛ هارمونی با پروژه و باقی نیروها بعضی وقتا از تخصص مهم‌تر هست.

خیلی وقتا هم موضوع دستمزد هست البته توی این سطح 😂

اگر تو مصاحبه‌ای رد می‌شید، ناامید نشید خلاصه.

یک سری پست، توی توییتر و حالا لینکدین هی گذاشته می‌شه.
یک خانومی ایرانی (نمی‌شناسم ایشون رو) توی یک مراسم در حال سخنرانی هستند و بسیار از کلمات انگلیسی استفاده می‌کنند.

خوبه یا بد ؟ نظری ندارم، ایشون دوست دارند از کلمات تخصصی استفاده کنند یا ممکنه اون لحظه کلمات فارسی تو ذهنش نیاد.

منم وقتایی که چندماه راجب یک موضوع فقط منابع انگلیسی می‌خونم و با آدمای دیگه راجبش صحبت نمی‌کنم فقط و فقط کلمات انگلیسی یادم میاد و توی جمله سازی فارسی فلج می‌شم.

بگذریم خواستم بگم که؛

بعد ی مشت آدم دوزاری که بزرگترین دستاورد زندگیش اینه که یادگرفته خودش بشاشه اومدن که ای بابا
بسی رنج برد فردوسی در این سال سی ....

بعد طرف همه‌ی آنچه از فردوسی شنیده چیه :
۱- میدان فردوسی
۲- مترو فردوسی
۳- خرید دلار از فردوسی
۴- کیف و کفش فقط فردوسی

یعنی هیچی، بالاخره پست‌های دیگه این آدم‌ها توی پلتفرم هست دیگه.

دروغ نگم توی ۳۰ تا پستی که من بررسی کردم فقط یک نفر بهش می‌رسید که این موضوع رو راجبش صحبت کنه، اون بنده خدا هم خیلی مودبانه این خانوم رو دعوت کرده بود تا جایی که میشه از معادل فارسی استفاده کنند.

تنها کسی هم که پستش کمترین لایک رو خورده همین شخص بود، بابا عقده‌ها و کمبود‌هاتون رو چرا سر باقی خالی می‌کنید؟

انسان باشید، حیوانات 😑

مشکلم اینه یک نفر نیومده بگه، این خانوم چقدر حرفاش از نظر تخصصی درست هست یا نه؟ همه زدن تو حاشیه!

خداوکیلی شما با این آدما مشکلی ندارید؟ من دارم چون متاسفانه توی سرشماری سالانه گونه انسان، اینا با من توی یک دسته قرار می‌گیرند.

لذت بردم.

تعداد آدمای (دختر و پسر) دوزاری و عقده‌ای دور و برم داره زیاد می‌شه.

ازینا که عقده‌های خانوادشون رو از باقی طلب می‌کنند، البته این موضوع ضربه‌ای به من نمیزنه (چون من آدم حسابشون نمی‌کنم).

ولی

قطعاً ی جای مسیرم رو اشتباه رفتم که حالا به ۴-۵ تا رسیده.
باید درستش کنم.

زندگی اینستاگرام و یوتیوب نیست.

پ.ن :
اینجا گفتم، چون خواستم بگم شما هم مراقب آدمای دور و برتون باشید.
این خیلی واسه پیشرفت مهمه‌ها
عقده‌ای‌ها فقط شمارو پایین می‌کشند.

50-60%

مدرس‌های ایرانی حوزه برنامه نویسی حتماً باید بازیگر می‌شدند یا حداقل صدا پیشه.

ی چرت و پرت‌هایی رو تو پاچه ملت می‌کنند واسه لایک و کامنت گرفتن که اصلاً پشمات میریزه.

خدایی اگر طرفدارشون هم هستید ازون ۱۰ دقیقه حرف زدن و ...
بنویسید چقدرش حرف مفید بوده؛ یا چقدرش بدون act و حقیقت برنامه‌نویسی هست.
خودتون متوجه می‌شید ...

شاگرد ۱۷ ساله من بعد از جلسه ۹‌ام پایتون متوجه شد؛ شما ها که همه استادید.

یک مثال و جمله معروف هست که از دنیای زیان‌های برنامه‌نویسی low level اومده و خیلی از سنیورها به جونیورهای بی‌دقت می‌گن؛ شاید باورتون نشه ولی ۸۰٪ مواقع هم واقعا با نیت می‌گن ولی ریشه این جمله مقدس معلوم نیست از کی هست:

In 2 lines of code, you have introduced 3 bugs; a moron like you should never touch a keyboard again

ترجمه فارسی :

توی ۲ خط کد ۳ تا باگ به سیستم اضافه کردی؛ یک احمق مثل تو بهتره دیگه هیچوقت دست به کیبورد نزنه.

درحال حاضر توی ایران این رو میشه به بعضی دولوپرهای زبان‌های high level هم حتی گفت (اصن چطوری میشه انقدر باگ و اشتباه توی زبان high level داشت ؟)

حالا چرا الان یاد این افتادم؛ امروز یک pull request برام اومد و دقیقا همین وضعیت رو داشت؛ ۱۵۰ خط کد حدود ۲۰ تا باگ توی پایتون داشت و طرف برای این میزان کد ۱۰ روز وقت گرفته بود (تست نویسی هم انجام داده بود.)

منم با جمله بالا و CC به مدیر مستقیمش؛ نامه اخراجش رو زدم.
این موضوع نون بریدن نیست؛ اگر میذاشتم این آدم یک روز دیگه از شرکت دستمزد بگیره هم به شرکت خیانت کرده بودم هم به شخصی که با سواد هست و زحمت یادگیری رو کشیده و دنبال کار میگرده.
از این دونفر که بگذریم خیانت سطح دوم به کل تیم همکارایی هست که باهاش کار می‌کنند.

ازین به بعد قرار هست ازین جمله بسیار بیشتر استفاده کنم و پیشنهاد می‌کنم باقی دولوپرها هم اینکار رو بکنند.

یک نکته‌ای بگم و برم؛
Mac mini
هم واقعا آپشن خوبی هست و قیمت خوبی داره؛ یکی از بچه‌های همکار لپ‌تاپش قدیمی شده و توی تسک‌ها کم میاره.
دنبال خرید لپ‌تاپ جدید بود و چون iOS, iPad توسعه میده حتما باید اپل میخرید ولی :
۱- همیشه کیبورد با خودش میاره
۲- همیشه موس با خودش میاره
۳- همیشه لپ‌تاپ رو به مانیتورهای شرکت وصل می‌کنه با داک و ...

من بهش پیشنهاد Mac Mini رو دادم؛ الان ۲ هفته هست خریده هم خیلی ارزونتر افتاده براش هم دقیقا فیچرهایی رو داره که لازم داشت.

حالا تفاوت چیزی که خودش انتخاب کرده بود با پیشنهاد من :
- Macbook Pro M4 14inch 512-SSD 16-ram
قیمت ۱۵۵ میلیون تومان
- Mac mini M4 (10Core) - 256-SSD 16-ram
قیمت ۵۸ میلیون تومان

اگر شما هم همچین نیازی دارید ۱۰۰ میلیون دلیل خوبی هست برای نخریدن لپ‌تاپ.

پینوشت:
یک سری شرکت برای Mac Mini با استانداردهای اپل Hard drive طراحی می‌کنند که ۲ ترابایتش حدود ۳۰۰ دلار در میاد (اگر بخواید ازخود اپل بگیرید ۸۰۰ دلار میشه) اگر کمی دست به آچار باشید تعویضش سخت نیست.
همکارم الان یادآوری کرد بابت این پلن (سفارش هاردش هم تو راه هست برای افزایش حافظه)