امروز رو با دایان شروع کردم،
به یاد قدیم.

شیرینی کشمشی چش بود که جاش کروسان گذاشتی ؟

میگه دنبال کروسان گشتم نبود.
چایی خالی شد
میگم خب مشتی؛

من که همون شیرینی کشمشی رو بیشتر دوس داشتم.
اصن چی شد که تصمیم به تغییرش گرفتی ؟

(موضوع پول نبود)

شیرینی کشمشی :
۱۰٪ مواد لازم برای تهیه‌اس
۲۰٪ اش عشق
۷۰٪ اش خاطره‌اس
بذار باشه.

حالا ولش کن هایده رو بذار که چایی به تنمون بچسبه ...

Iraj Habibi

یاد قدیم.

منو می‌بینی به من می‌گن سیاه‌بخت
به من نخدید آدمای خوشبخت
منم ی روزی روزگاری داشتم
جوون بودم، عشقی به یاری داشتم.

گفتم ی ذره از خواننده‌های قدیمی خودمون هم بزارم که خیلی‌ها نمی‌شناسند.

همش که نباید هایده و ویگن و سوسن کوری و ... باشه

#تجربه_شخصی

همه‌ی آدما منتظرند ...
منتظرن برنده بشی تا بگن دیدی چه خوش شانس بود.

واسه همینم که شده از باختن نترس
به محض اینکه یکبار برنده بشی، همه‌ی باختات یادشون میره.

حتی اگه یادشون نره، به عمد فراموش می‌کنند!
فراموش می‌کنند چون تخم و جرأت تلاش کردن ندارن.

فراموش می‌کنند که بگن، شانس آورد
چون می‌ترسند بگن، اون از ما قویتر بود هربار که خورد زمین بلند شد، واقعاً می‌خوان بگن شانس آوردی.

من MMA کار کردم،
وقتی جنگ حرفه‌ای می‌شه، دیگه اونی که مشت اول رو می‌زنه برنده نیست.
برنده اونی می‌شه که با وجود بیشتر زمین خوردن، زود رو پاش وا می‌سه و مشت بعدیش رو محکمتر می‌زنه.

هیچوقت از شکست خوردن؛ از نه شنیدن خسته نشید.
جا نزنید.

کلید RSA هم برای اولین بار شکسته شد.
نیاز فوری به الگوریتم Encryption جدید و قویتر

Blog Post

اولین فیچر رو با این تنظیمات امشب کد زدم.
ی مقدار دردسر داره البته (مثلا نبود داکر) ولی خب cloud سرویسها برای تست هستند.

یک سری ریز باگ هم یافتم که دارم روش کار میکنم اونا هم رفع بشه لپ‌تاپ دیگه لازم ندارم ببرم شرکت (من ۸۰٪ کارم code review هست)

روز مرگ یک جدایی طلب به اسم
میرزا کوچک خان جنگلی
امروز هست.

اگر رضا شاه نبود، این روزا شمال هم نداشتیم واسه رفتن.

پرسید دیوار دور خودت را چگونه ساختی؟ گفتم با سلام‌هایی که نمی‌خواهم
و
خداحافظ‌هایی که نمی‌خواستم...

#رفیق

ی چند وقته مشکلاتی برام پیش اومده و من کلاً آدم نگفتن هستم (رفیق، خانواده و ... نداره) همیشه مشکلاتم رو واسه خودم نگه می‌دارم که بار روی دوش کسی نشه.

کلا هم با مشکلات داشتن ناراحت نیستم؛ چون خودم همیشه به رفیقام میگفتم :

آدما دو دسته می‌شن :
۱- یا مشکل دارند.
۲- یا مشکل باقی هستند.
دسته اول شامل هر آدم زنده‌ای هست.
دسته دوم اما، یا آدم‌هایی هستند که جنون دارند یا وقت زیر خاک رفتنشون رسیده‌.

شرط زنده موندن مشکل داشتن هست.

ولی از دیروز علاوه بر مشکلات اتفاقاتی برام افتاد که حالم هم خوب نبود و چندتایی هم پشت هم.

امشب #رفیقم این ویدئو رو برام فرستاد و باید بگم:
۱- نه من رو دید (توی این شرایط)
۲- نه باهم فرصت کردیم حرف بزنیم
۳- نه جایی راجب این موضوع حرف زدم یا چیزی

۴- مهمتر از همه، توی این ۱۰-۱۲ سال رفاقت هیچوقت غیر از ویدئو فان چیزی برام نفرستاده

ولی ویدئو امشب، بهترین تراپی بود که نیاز داشتم.

#رفیق سرت سلامت.

My Fault
Artist: Shaboozey feat Noah Cyrus
Album: Where I’ve Been, Isn’t Where I’m Going

So I'm beginnin' to forgettin' the last memories of us

شاید حتی ی جاهایی بهم فحش هم داده باشند، ولی تهش.

من نه برای درآمد، نه برای اسم در کردن و نه چیز دیگه‌ای ازین دست به باقی کمک نمی‌کنم.
(چون نیازی به هیچکدومش ندارم، وگرنه برای جلسات با آدم‌های مهم نیروهام رو نمی‌فرستادم)


ولی از آدمای سودجو به شدت بدم میاد و دهنشونم سرویس می‌کنم (اینم بگم) 😂

امروز برای اولین بار اصرار کردم که یک نیروی جونیور رو به هیچ وجه از دست ندیم (چه تیم چه شرکت)

خلاصه :

کدهای این فرد بهم رسید برای بررسی؛
بهش تسک داده بودند و برای اینکه ریسپانس زمانبر نباشه باید از background task استفاده می‌کرده

کار با celery رو بلد نبوده ولی بخاطر دانش لینوکسی که داشته cronjob رو بلد بوده، هیچی دیگه اینا رو کرده cronjob و اونطوری مشکل رو حل می‌کرده
هم کد رو ۲-۳ روزه تحویل داده هم این بخش پروژه ۲ ماه هست کار می‌کنه و هم ی تگ TechDebtبالای کدش زده و توضیح داده که بهتره celery, celery-beat بشه این بخش.

اینو میگن جونیور واقعی، دمش گرم