غم ابتدای راه مهاجرت با غم انتهای راه مهاجرت خیلی متفاوته بچه ها. استرس هاشم همینطور.

فقط به عنوان نمونه:
در ابتدای راه معمولا در فاز «کاش آدم با ارزش تر و خواستنی تری بودم» قرار میگیره ولی آخرش تو مایه های «کاش زودتر تکلیفم مشخص بشه، چه میشه چه نمیشه» ست.

نظر شما چیه

https://youtube.com/shorts/mtXDt-TJht4?si=JjJ-0TClngVAKcNb


یه عموی پولدار بیکاری با پاسپورت قوی، تصمیم گرفته دور دنیا رو پیاده بره. روسیه راهش نداده و ایران. مجبور شده دریای خزر رو شنا کنه :)))))

زنگ زدم باشگاه شرایط رو بپرسم، یاد لیسنینگ های اول آیلتس افتادم، مربیه می‌گفت اینجا این ساعته ولی اونجا اون ساعت. ولی اون یکی ساعت هم هست. قیمت اینه، ولی با تخفیف این میشه. این یکی شرایطش بهتره ولی اون یکی پکیج داره. منم تند تند می‌نوشتم :)))

آخرش انتظار دارم برم و بگه خودت بر اساس چیزی که شنیدی جاهای خالی رو پر کن و از ۴۰ بهت نمره میدیم :))))

نشونه های متن AI generated
ویکیپدیا یه ارتیکل جالب داره در این مورد:
https://en.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Signs_of_AI_writing

اینجا هم در موردش گفته:
https://youtube.com/shorts/34BmRpsDTh0?si=qT4FHO0VHe2W7Ork

اهداف محدودند؛ دستاوردهایی هستند که پس‌از به‌دست‌آمدن دیگر کاری به کارشان نداریم.

اما ارزش‌ها راهنماهای ماندگار و مداوم زندگی‌اند. نمی‌توانید ارزش را به دست آورید، فقط می‌توانید با عملِ مطابق با آن آشکارش سازید.

📚از کتاب ذهن آزادشده
✍ استیون سی. هیز

•نشر میلکان•
@nashremilkan

نظرتون چیه قشنگا.

این مثال رو علی یه بار گفته بود. در میانه کرونا. جالب واقعا.

شنیده ها حاکی از اینه که شاید مجبور بشم فردا برای داداشم (کلاس نهمه) برم جلسه اولیا مربیان.
اگه رفتم حتما نظراتم رو براتون می‌نویسم.

داشتم برای یکی از همکارها ویس می‌گرفتم که صدای «راننده به مبدا رسید» تپسی پخش شد. :)))

نرفتم. خداروشکر :))

تو عکس چیزی سانسور نشده
یه توپه که با رنگ وانتابلک پوشیده شده

( این رنگ بیشتر از ۹۹ درصد نور رو جذب میکنه )

رنگ لباس من وقتی می‌خوام شب‌ها از خیابون رد بشم:

«این امید احمقانه از کجا میاد؟»

این سوال رو تسهیل گر دوره کتابخوانی پرسید در مورد امید معشوقه به عاشقی که خیلی علاقه متقابل نداره، ولی جواب رد محکم هم نمی‌ده.

جالب بود خلاصه.