نکته جالب دیگه هم اینکه علاقه به آرچ لینوکس و rust و ویم با هم correlation دارن.
و بعد هم گولنگ و اندروید و Thinkpad حتی.

اساتید دانشگاه در مصاحبه دکترا:


_ساری پیشیک_



@uttweet

اینستا گفتم اینجا هم بگم بهتون
موزه کامپیوتر ایران (واقع در شمس آباد تهران) رو من خیلی دوست داشتم و توصیه میکنم که برید.
بلیتش برا غیردانشجوها ۲۰۰ و برا دانشجو ها ۱۴۰ (فکر کنم) میشه. کادر باهوش و مهربون و دوست داشتنی‌ای داره که اونجا رو قشنگ طراحی کردن و خلاقیت میزنن برا بهبودش.
از کارت پانچ و کامپیوترهای قدیمی و ماشین تورینگ تا آیپد و ایپاد و VR داره.
سعی کنید آماده اینکه عکس بگیرید از همدیگه هم باشید.

مشکلاتی که داره اینه که شنبه و سه شنبه ها نیستن و روزای دیگه که هستن فقط ساعت ۳-۸ هستن. من توصیه میکنم اگه علاقه‌مند به کامپیوتر هستین، ۲ ساعت حداقل (بلکه دو ساعت و نیم) برا بازدید کاملش در نظر بگیرید. بنابر‌این مجبورید تو ترافیک برید اونجا که قبل ۶ برسید! نکته دیگه اینکه خوراکی خاصی داخلش پیدا نمیشه پس تدابیر لازم رو بیاندیشید.

ایشالا که شماها مثل من نباشید و گاردتون به حرفای بقیه کمتر از من باشه ولی، تو جلسات مشاوره اطلاعات جدیدی داره به مغزتون وارد میشه که بعضا با تمام چیزی که یه عمر پس‌ذهن شما بوده متفاوته.
و مهم‌تر از مورد بالا، ممکنه روانشناس‌تون یه چیزی بگه ولی برداشت متفاوتی در ذهن‌ شما نقش ببنده. در اینگونه مواقع ممکنه مقاومت ذهنی ایجاد بشه که وا؟ چی؟! اصلا مگه میشه؟
من به عنوان اپراتور موّاج‌تون، ازتون خواهش میکنم در اینگونه مواقع شما از تراپیست‌تون دابلیو اچ کوئسشن یا سوالات «چ دار» بپرسید. بگید چرا؟ چگونه؟ چیشد که این شد؟
و حتما اعلام کنید که گیج شدید، مخالفید، توضیح بیشتر میخواید، مثال لازم داریدو...
بعد از تموم شدن حرفش، اگر همچنان شبهه‌ای تو ذهن‌تون بود، بگید حالا من اونچه که فهمیدم رو به زبون خودم میگم، ببین منظورت رو درست متوجه شدم؟
طبیعیه که شما بعد از جلسه تراپی ذهن‌تون درگیر صحبتا باشه ولی اگر در موردی با تراپیست‌ مخالفید یا به نظرتون حرفش عجیبه یا چیزی که شنیدید عصبانی‌تون کرده یا هر چی، حتما حتما حتما بهش بگید.

تراست می! اینا حاصل سه سال تراپی رفتنه:)

منم یه نکته اضافه کنم: کلا همه جا می‌تونید بگی چی؟ چرا؟ به نظرم منطقی نیست. بیشتر توضیح بده.
من تو جلسات کاری جلوی خیلی از اتفاقات رو اینطوری گرفتم.

حتی یه کاری که میکنم اینه که وقتی متوجه می‌شم که دو نفر حرف همدیگه رو متوجه نمیشن از جفتشون میخوام که بیشتر توضیح بدن (انگار من متوجه نشدم) که بقیه بیشتر متوجه بشن.

کلا این جلسه رفتن هم خیلی تکنیکیه. چطوری اعصابم خرد نشه. چطوری تو جرف بقیه نپرم. چطور عصبانی نشم از کسی که وسط حرفم پرید. چطوری جلسه های نامهم رو از قبل تشخیص بدم که بپیچونم. چطوری دعواها رو حل کنیم. منم دارم خیلی کند یاد می‌گیرم ولی خواستم تاکید کنم یه مهارته.

این اخری که دارم تمرین میکنم: وسط حرفم با یک نفر (دارم جواب سوالشو میدم مثلا) یهو طرف میره. من چیکار کنم :)

یه آموزش استفاده درست از llmها دارم اماده می‌کنم، بعد یه سری سوال از llmهای مختلف می‌پرسم که اسکرین بگیرم بگم ببین اینجا خوب عمل میکنه اینجا خوب عمل نمیکنه.
اومدم گفتم سرعت اینترنت رو با سرعت نور مقایسه کن. انتظار داشتم بگه که نمیشه یا بیاد latency رو مقایسه کنه ولی تروپوت رو مقایسه کرد و چرت و پرت گفت.
بعد که رفتیم جلو و باالاخره قبول کرد که latency رو مقایسه کنه یه سری محاسبات کرد و نهایتا به این نتیجه رسید که حداقل زمان عبور پکت های من از اینجا به امریکا (اگه با سرعت نور برن) ۶۰ میلی‌ثانیه میشه!‌
اول فکر کردم چرت میگه بعد دستی چک کردم دیدم اره واقعا همینه. :))))

یه سری بلاهت از بچه ها دیدم این اخیرا. گفتم بنویسم شاید خوشتون اومد.

داداشم گفت من دیدم همش تو اسکایپ انلاینی. پس چرا الکی میگی کار میکنم. (پیام رسان سازمانیمون اسکایپه، که اینم جای تعجب داره)

یکی از همباشگاهی‌ها که سنش کمه گفت من دفعه پیش که اومدم باشگاه تو کمربند سفید بودی الان چطوری قهوه‌ای هستی (سفید اولین کمربند و قهوه‌ای جزو کمربندهای بالاس)
گفتم تو چند سالته مگه کی اومده بودی؟ گفت ۷. گفتم والا من اون موقع که تو به دنیا اومدی هم همین کمربند بودم تقریبا =) چطوری منو تو کمربند سفید دیدی :دی


یکی از بچه های فامیل بهم گفت تو «شاد» داری؟ گفتم نه. گفت پس چرا الکی میگی درس دارم درس دارم. چه درسی میخونی تو بدون شاد.

‏ولی کسی که زود سین میزنه یه حس خوبی بهت میده یه حس که یعنی، مزاحم نیستی، خوشحالم که پیام دادی، منتظر پیامت بودم، همینقدر قشنگ.

پروکسی

» @Proxym | فیلترشکن رایگان اندروید

فرق روزبهی که زود سین میکرد و روزبهی که دیر سین می‌کنه اینه که یکیشون ۲۰۰ ساعت در ماه کار می‌کنه.
بله عزیزان حقیقت اینه که آدما کار دارن، من خودم هم ناراحت میشدم دوستاییم که سر کار میرفتن منو دیر سین میکردن ولی الان میبینم همین که طرف شب خسته جوابمو میداد دمش هم گرم.

(مدل بلاگرها وقتی می‌خوان یه چیزی رو بگن و وانمود کنن شما خواستین:)
تو پیوی خیلی سوال پرسیدین که وقتی می‌خوام از کارم استعفا بدم چطوری این کارو انجام بدم.
پاسخ اینه که:
https://www.careeraddict.com/funny-resignation-letters

تا این لحظه هنوز هستن. :))

بچه ها شما به نظرتون رای ندادن کار درست تریه یا رای دادن به یکی از اینا.

نظرسنجی به نظرم بهتره نذارم چون که بیاید حرفاتون رو بزنید. نظر اکثریت رو نمیخوام، دلیل قانع کننده می‌خوام.

مرسی از نظراتتون. اگه دوست ندارید اینجا خصوصی بهم بگید هم پذیرا هستم.
ترجیح هم میدم اینجا چیزی نگم من. میام پیوی کم کم صحبت کنیم. مرسی بازم.

🔷 احتمال

... یک بار در یک سخنرانی عمومی، داشت سعی می‌کرد بگوید که چرا نباید برای تأیید یک نظر از همان داده‌‌هایی استفاده کرد که منجر به خود آن نظر شده‌است. در حالی که ظاهراً داشت از مطلب دور می‌افتاد، حرف را به پلاک نمرهٔ ماشین‌‌ها کشاند: «می‌دانید، امشب چیز خیلی عجیبی برایم اتفاق افتاد. وقتی داشتم می‌آمدم اینجا برای سخنرانی، از در محوطهٔ پارکینگ وارد شدم. باور نمی‌کنید اگر بگویم چه اتفاقی افتاد. ماشینی دیدم که پلاکش ARW357 بود. تصورش را بکنید، از میان میلیون‌ها پلاکی که در این ایالت هست، چقدر احتمال داشته که من امشب درست همین پلاک بخصوص را ببینم؟ واقعاً که حیرت‌انگیز است!» [۱].

فاینمن معلم بی‌نظیری بود. در این مثال علاوه بر نکته‌ٔ اصلی مورد نظرش (این که چرا نباید برای تأیید یک نظر از همان داده‌‌هایی استفاده کرد که منجر به خود آن نظر شده‌است)، این را هم به مخاطب یادآوری می‌کند که هر روز هزاران اتفاق برای هر کسی رخ می‌دهد که احتمال رخ دادن هر کدامشان خیلی خیلی کم است. برای همهٔ آن‌ها نباید در پی علت بود.

آیا معنای این حرف این است که برای هیچ رویدادی نباید دنبال علت بود؟ هرگز! ولی اگر به‌دنبال توضیحی علمی برای رویدادی هستید که احتمال وقوعش کم است نیاز به داده‌‌های دیگری به‌جز همان داده‌هایی دارید که شما را به این نظر رسانده که آن رویداد آن‌قدر غریب و نامحتمل است که حتماً باید دلیل خاصی (مثلاً کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه) برای رخ دادنش وجود داشته باشد.

[۱] ریچارد فاینمن، شش قطعهٔ‌ آسان، ترجمهٔ محمدرضا بهاری (نشر هرمس ۱۳۸۷).

@k1samani_channel

https://www.youtube.com/watch?v=y6zaxJG3Cw8

شما تجربه‌ای از این ماجرا داشتین؟ مثبت یا منفی

شما هم وقتی می‌خواین ببینید تعداد رقم های یه شماره تلفن درسته یا نه، کنارش شماره تلفن خودتون رو مرور می‌کنید؟

سوال رندوم:
کسی رو می‌شناسید که اسمش بابک باشه و لاغر باشه؟ (مثلا چاق و متوسط نباشه)

من سرچ کردم تو ویکیپدیا اسم بابک رو، همه کسایی که پیج ویکیپدیا دارن رو آورد. هرکس که عکسش موجود بود رو چک کردم و حداقل شکم داشت 😂

حقیقت رو هرچی زودتر بپذیری به نفعته. بپذیری و براساسش برنامه بریزی.
حالا می‌تونه برنامه اصلاح و تغییر باشه یا حتی قضاوت، اگه در جایگاه قاضی هستی.

این اپیزود (۱۲ فصل یک) رواق هم که گوش میکردم دقیقا گفت: انکار سم مهلکیه، وقتی کسی سرطان داره و داره میمیره، چه بهتر که بپذیره این حقیقت رو و باقی عمرشو قشنگ تر زندگی کنه تا بگه اوکی دو تا دیگه قرص میخورم شاید خوب شدم و بشینه در انکار تا مرگ سراغش بیاد.

https://news.1rj.ru/str/ravaq_pod/331