درباره voting theory

فرض کنید تعدادی آدم هستید و یک سری آیتم‌ هم وجود داره و قراره که پس از اجماع، یک آیتم رو انتخاب کنید. هر فرد هم ترجیحاتی می‌تونه داشته باشه، مثلا فرض کنید شما و دوستاتون قراره از بین سیب و موز و انبه یکی رو انتخاب کنید و شما هم ترجیحاتتون به ترتیب سیب، انبه و موز هستش. چه کار می‌کنید؟ احتمالا رای‌گیری می‌کنید و احتمالا مثلا اونی که بیشترین رای رو آورده رو اجماع می‌کنید. اما آیا مساله به همین سادگی‌هاست؟ خیر.

شما می‌توانید انواع تایپ‌های رای‌گیری داشته باشید. مثلا بدیهی‌ترین ایده می‌تونه این باشه که هر کسی یک آیتم رو انتخاب کنه و اون آیتمی که بیشترین رای اورده برنده بشه. یک سطح پیچیده‌تر، می‌تونه این باشه که اگر آیتمی بیشتر از نصف آرا نتونسته رای بیاره، اون وقت دو آیتم با بیشترین آرا برن و در دور دوم افراد از بین اونها انتخاب کنن. ایده خیلی پیچیده‌تر می‌تونه این باشه که ما رای‌گیری‌های دو به دو بین همه آیتم‌ها راه بندازیم (یک چیزی شبیه لیگ) و مردم طبق ترجیحاتشون به یکی از دو آیتم رای بدن و آیتمی که بیشترین برد رو آورده برنده اعلام بشه. در کنار این روش‌ها کلی روش ابداعی دیگه هم میتونن وجود داشته باشن. اما آیا نتیجه این روش‌‌ها و آیتمی که برنده بیرون میاد یکی هستند؟

فیلدی هست به نام voting theory که به بررسی انواع اقسام این روش‌های رای‌گیری و نتایج اونها می‌پردازه و البته در مورد معیارهای رای‌گیری منصفانه هم بحث می‌کنه. در این مساله فرض می‌شه که هر فردی بین آیتم‌ها ترتیب ترجیحاتی داره و بر طبق همون تعدادی از این معیارها این شکلی طرح می‌شه (در صورتی که یک سیستم رای‌گیری منصفانه نباشه در آن صورت مردم برای اهداف استراتژیک دست به رای ناصادقانه می‌زنن، یعنی مثلا با این که سیب رو بیشتر از انبه دوست داره ولی به انبه رای می‌ده تا موز برنده نشه):

۱- اگر آیتمی هست که در هر رقابت دو به دویی با آیتم‌های دیگه برنده است، باید در نتیجه نهایی اون سیستم رای‌گیری هم برنده باشه. (این اتفاق در رای‌گیری‌ها خیلی پیش میاد مثلا گزینه‌ای هست که ترجیح دوم اکثریت افراده و در رقابت با بقیه برنده می‌شه اما وقتی هر کسی فقط یک اولویتش رو اعلام می‌کنه اون گزینه برنده نمی‌شه)

۲- اگر افراد رای‌شون رو به یک کاندیدای خاص عوض کردند تا با آرا بیشتری پیروز بشه، نباید این اتفاق باعث تغییر نتیجه از برد به باخت اون کاندیدا بشه :) (عجیبه ولی بعضی سیستم‌ها رای‌گیری این مشکل رو دارند)

۳- اگر آیتمی عمده ترجیح اول بین افراد رو داره، نباید که برنده نشه. (یعنی اگر مثلا ترجیح اول ۵۱ درصد مردم سیبه، سیب در یک سیستم رای‌گیری منصفانه حتما باید برنده بشه)

۴- اگر یک گزینه غیربرنده از انتخابات حذف بشه، نباید نتایج نهایی عوض بشه. ((یعنی فرض کنید که ممکنه شما بین خرمالو و سیب و انبه و موز اومدید رای گیری به شیوه لیگ برگزار کردید و در نهایت هم سیب برنده شد بعد که می‌رید میوه بخرید می‌فهمید اصلا فصل خرمالو نیست، میاید خرمالو رو از نتایج حذف کنید و در کمال تعجب می‌بینید برنده عوض میشه!)

در نهایت تعجب هم قضیه‌‌ای به نام Arrow's impossibility وجود داره که اثبات می‌کنه هیچ سیستم رای‌گیری نمی‌تونه وجود داشته باشه که هر چهار شرط بالا رو ارضا کنه.

لینک برای مطالعه بیشتر در مورد voting theory:

https://www.opentextbookstore.com/mathinsociety/current/VotingTheory.pdf

https://swh.princeton.edu/~cuff/voting/theory.html

اگه علاقه‌مند شدین ولی خیلی متوجه نشدین، این مطلب هم با مثال توضیح میده:
https://www.zoomit.ir/scientific/156583-voting-paradox-math/

تابستون مبارک!

یکی از اتفاقات وحشتناکی که با این همستر و نات کوین میفته (با فرض اینکه پول بده تهش) اینه که مردم به کار نکردن و پول گرفتن عادت میکنن. نه که عادت می‌کنن، بلکه در واقع براشون عادی و ممکن میشه
در نتیجه اینجور کلاهبرداریها (که این پولشوییه با کمک کارت بانکی شما) هم میتونن بگن ببین با کلیک کردن پولدار شدی، با دادن کارت بانکیت هم پولدار میشی. بله میشی ولی زندان هم ممکنه بری.

من بالای تلگرامم اینو دیدم بچه ها. دیگه زتدگیم میخواد عوض بشه خدافظ😌

نکته جالبی که وجود داره اینه که وقتی کسی میگه به خودش dev یا developer معمولا فرانت‌اند دولوپره،
وقتی میگه software engineer معمولا بک‌اند.

نکته جالب دیگه هم اینکه علاقه به آرچ لینوکس و rust و ویم با هم correlation دارن.
و بعد هم گولنگ و اندروید و Thinkpad حتی.

اساتید دانشگاه در مصاحبه دکترا:


_ساری پیشیک_



@uttweet

اینستا گفتم اینجا هم بگم بهتون
موزه کامپیوتر ایران (واقع در شمس آباد تهران) رو من خیلی دوست داشتم و توصیه میکنم که برید.
بلیتش برا غیردانشجوها ۲۰۰ و برا دانشجو ها ۱۴۰ (فکر کنم) میشه. کادر باهوش و مهربون و دوست داشتنی‌ای داره که اونجا رو قشنگ طراحی کردن و خلاقیت میزنن برا بهبودش.
از کارت پانچ و کامپیوترهای قدیمی و ماشین تورینگ تا آیپد و ایپاد و VR داره.
سعی کنید آماده اینکه عکس بگیرید از همدیگه هم باشید.

مشکلاتی که داره اینه که شنبه و سه شنبه ها نیستن و روزای دیگه که هستن فقط ساعت ۳-۸ هستن. من توصیه میکنم اگه علاقه‌مند به کامپیوتر هستین، ۲ ساعت حداقل (بلکه دو ساعت و نیم) برا بازدید کاملش در نظر بگیرید. بنابر‌این مجبورید تو ترافیک برید اونجا که قبل ۶ برسید! نکته دیگه اینکه خوراکی خاصی داخلش پیدا نمیشه پس تدابیر لازم رو بیاندیشید.

ایشالا که شماها مثل من نباشید و گاردتون به حرفای بقیه کمتر از من باشه ولی، تو جلسات مشاوره اطلاعات جدیدی داره به مغزتون وارد میشه که بعضا با تمام چیزی که یه عمر پس‌ذهن شما بوده متفاوته.
و مهم‌تر از مورد بالا، ممکنه روانشناس‌تون یه چیزی بگه ولی برداشت متفاوتی در ذهن‌ شما نقش ببنده. در اینگونه مواقع ممکنه مقاومت ذهنی ایجاد بشه که وا؟ چی؟! اصلا مگه میشه؟
من به عنوان اپراتور موّاج‌تون، ازتون خواهش میکنم در اینگونه مواقع شما از تراپیست‌تون دابلیو اچ کوئسشن یا سوالات «چ دار» بپرسید. بگید چرا؟ چگونه؟ چیشد که این شد؟
و حتما اعلام کنید که گیج شدید، مخالفید، توضیح بیشتر میخواید، مثال لازم داریدو...
بعد از تموم شدن حرفش، اگر همچنان شبهه‌ای تو ذهن‌تون بود، بگید حالا من اونچه که فهمیدم رو به زبون خودم میگم، ببین منظورت رو درست متوجه شدم؟
طبیعیه که شما بعد از جلسه تراپی ذهن‌تون درگیر صحبتا باشه ولی اگر در موردی با تراپیست‌ مخالفید یا به نظرتون حرفش عجیبه یا چیزی که شنیدید عصبانی‌تون کرده یا هر چی، حتما حتما حتما بهش بگید.

تراست می! اینا حاصل سه سال تراپی رفتنه:)

منم یه نکته اضافه کنم: کلا همه جا می‌تونید بگی چی؟ چرا؟ به نظرم منطقی نیست. بیشتر توضیح بده.
من تو جلسات کاری جلوی خیلی از اتفاقات رو اینطوری گرفتم.

حتی یه کاری که میکنم اینه که وقتی متوجه می‌شم که دو نفر حرف همدیگه رو متوجه نمیشن از جفتشون میخوام که بیشتر توضیح بدن (انگار من متوجه نشدم) که بقیه بیشتر متوجه بشن.

کلا این جلسه رفتن هم خیلی تکنیکیه. چطوری اعصابم خرد نشه. چطوری تو جرف بقیه نپرم. چطور عصبانی نشم از کسی که وسط حرفم پرید. چطوری جلسه های نامهم رو از قبل تشخیص بدم که بپیچونم. چطوری دعواها رو حل کنیم. منم دارم خیلی کند یاد می‌گیرم ولی خواستم تاکید کنم یه مهارته.

این اخری که دارم تمرین میکنم: وسط حرفم با یک نفر (دارم جواب سوالشو میدم مثلا) یهو طرف میره. من چیکار کنم :)

یه آموزش استفاده درست از llmها دارم اماده می‌کنم، بعد یه سری سوال از llmهای مختلف می‌پرسم که اسکرین بگیرم بگم ببین اینجا خوب عمل میکنه اینجا خوب عمل نمیکنه.
اومدم گفتم سرعت اینترنت رو با سرعت نور مقایسه کن. انتظار داشتم بگه که نمیشه یا بیاد latency رو مقایسه کنه ولی تروپوت رو مقایسه کرد و چرت و پرت گفت.
بعد که رفتیم جلو و باالاخره قبول کرد که latency رو مقایسه کنه یه سری محاسبات کرد و نهایتا به این نتیجه رسید که حداقل زمان عبور پکت های من از اینجا به امریکا (اگه با سرعت نور برن) ۶۰ میلی‌ثانیه میشه!‌
اول فکر کردم چرت میگه بعد دستی چک کردم دیدم اره واقعا همینه. :))))

یه سری بلاهت از بچه ها دیدم این اخیرا. گفتم بنویسم شاید خوشتون اومد.

داداشم گفت من دیدم همش تو اسکایپ انلاینی. پس چرا الکی میگی کار میکنم. (پیام رسان سازمانیمون اسکایپه، که اینم جای تعجب داره)

یکی از همباشگاهی‌ها که سنش کمه گفت من دفعه پیش که اومدم باشگاه تو کمربند سفید بودی الان چطوری قهوه‌ای هستی (سفید اولین کمربند و قهوه‌ای جزو کمربندهای بالاس)
گفتم تو چند سالته مگه کی اومده بودی؟ گفت ۷. گفتم والا من اون موقع که تو به دنیا اومدی هم همین کمربند بودم تقریبا =) چطوری منو تو کمربند سفید دیدی :دی


یکی از بچه های فامیل بهم گفت تو «شاد» داری؟ گفتم نه. گفت پس چرا الکی میگی درس دارم درس دارم. چه درسی میخونی تو بدون شاد.

‏ولی کسی که زود سین میزنه یه حس خوبی بهت میده یه حس که یعنی، مزاحم نیستی، خوشحالم که پیام دادی، منتظر پیامت بودم، همینقدر قشنگ.

پروکسی

» @Proxym | فیلترشکن رایگان اندروید

فرق روزبهی که زود سین میکرد و روزبهی که دیر سین می‌کنه اینه که یکیشون ۲۰۰ ساعت در ماه کار می‌کنه.
بله عزیزان حقیقت اینه که آدما کار دارن، من خودم هم ناراحت میشدم دوستاییم که سر کار میرفتن منو دیر سین میکردن ولی الان میبینم همین که طرف شب خسته جوابمو میداد دمش هم گرم.

(مدل بلاگرها وقتی می‌خوان یه چیزی رو بگن و وانمود کنن شما خواستین:)
تو پیوی خیلی سوال پرسیدین که وقتی می‌خوام از کارم استعفا بدم چطوری این کارو انجام بدم.
پاسخ اینه که:
https://www.careeraddict.com/funny-resignation-letters

تا این لحظه هنوز هستن. :))