دیگر کسی نیست تقصیرها را گردنش بیندازم؛ خودِ واقعی‌ام جلو چشمانم قد می‌کشد با تمام ترک‌هایش.

این تعلیق هویتی، قطب‌نما را هم می‌رباید. در وطن، حتی اگر راه بسته بود، لااقل می‌دانستم بسته است. این‌جا راه باز است، اما نقشه ندارم؛ گاهی آزادی، مثل صحراست: بی‌مرز و بی‌نشانه. زندگی‌ام بریده‌بریده شده؛ خاطرات گذشته در مکانی‌اند که دسترسی به آن ندارم، حالْ در این‌جاست، آینده در مه. روایت من تکه‌تکه است و باید از میان خاکستر نسخهٔ تازه‌ای بیافرینم.

فرهنگ تازه هم هنوز برق می‌زند؛ نه تفاوت غذا یا آداب، بلکه عمق تفاوت معنا. این‌جا لبخند هست، آغوش کمتر. دوست دارند، اما نمی‌پرسند «واقعاً حالت چطور است؟» هر بار در این فاصلهٔ صمیمیت، ضربهٔ ریزی می‌خورم، شبیه شوک الکتریکی ضعیفی که حواسم را می‌پراند.

و هروقت به مرگ فکر می‌کنم، می‌بینم حتی مرگ هم در تبعید نابرابر است؛ آیا کسی پیکرم را بر خاک وطن خواهد گذاشت؟ آیا روی سنگم به فارسی خواهند نوشت؟ شاید نه. حتی در مرگ هم ممکن است مهاجر بمانم، نامرئی در خاک بیگانه.

این‌ها بهایی است که پرداخته‌ام و هنوز می‌پردازم؛ اضطراب، گم‌گشتگی، فرسایش رؤیا، ناپیوستگی زمان، کودکی بی‌صدا، خستگی تظاهر، شکستن هویت، شکاف زبان، هراس مرگ بی‌موطن. هرکدامش درونم را می‌خورد، اما عین همین زخم‌ها، گوشت تازه‌ای می‌رویاند؛ شاید روزی، از این جسم پیوندخورده، انسانی بسازم که نه شرقی است نه غربی؛ بلکه صاحب ریشه‌ای تازه در خاکی که خود کاشته‌ام، اگرچه ریشه‌های قدیمی‌‌ام هنوز در خواب‌های شبانه‌ام می‌سوزند و بوی خاکسترشان تا صبح در هوای اتاقم می‌پیچد.

‏لطفاً در را قفل نکنید - دزدی از FBI با یک یادداشت ساده!

در سال 1971، چند دزد با یک حقه ساده وارد یکی از دفاتر پلیس فدرال آمریکا (FBI) شدند. یکی از آن‌ها چند ساعت قبل از دزدی، روی کاغذی نوشت: «لطفاً امشب این در را قفل نکنید» و آن را به در ورودی چسباند. همین نوشته باعث شد یک نفر در را قفل نکند و دزدها شب راحت وارد بشوند!

این ترفند یک نمونه از «مهندسی اجتماعی» است؛ یعنی فریب دادن آدم‌ها با حرف یا ظاهر ساده، آن هم بدون نیاز به زور یا تکنولوژی!

@matitanium

مفتخرم خدمتتون اعلام کنم که لپ‌تاپ زشت و سنگین شرکت رو دادم و لپ‌تاپ خوشگل و سبک گرفتم. (ZenBook)

ولی متاسفم که خدمتتون عرض کنم مجبور شدم روش Ubuntu/Mint بریزم و من arch Linux خودمو می‌خوام. اینجا همه چی قدیمیه. با بدبختی باید deb نصب کنی و الخ.

آیا تا فردا این سیستم قابل استفاده میشه؟ با ما همراه باشید.

همه چی درست شد جز اصلیه، ادیتور عزیزم کار نمی‌کنه :)

بالاخره ادیتورم هم درست شد. مشکلش چی بود؟ پایتون ناقص بود و kitty توزیعم قدیمی بود. قابل حدسم بود =))) (هزار تا تب باز گوگل و perplexity را می‌بندد)

برگرفته از رواق، ساحت آزادی، اپیزود ۲۲:
همه ابنا بشر نیاز دارن خودشون رو تطهیر کنن. برای این که حالشون از خودشون به هم نخوره.
مثلا دزد اموال مردم باید یه بهونه بیاره که بتونه به کارش ادامه بده. از عیبجو اگه بپرسی چرا اینقدر عیب های مردم اذیتت می‌کنه؟ میگه مردم خیلی عیب دارن. مسئولیت رو خودش به عهده نمی‌گیره.

چی بگم من :)))
فقط این که ما به توزیع جدید نیاز نداریم، شاید نهایتا می‌تونست یه کانفیگ خوب واسه یه desktop environment بده. یا حتی fork خوب ازش. این کارا چیه.

بنازم به این بینش. بهم میگه:
همه دنبال یه توجیه منطقی هستن واسه یه چیز غیر منطقی

چون خیلی تحت فشارن که دنیا به سمتی پیش رفته که این چیزا دیگه دست تلاش آدما نیست

🎙️پدرت نبود… یا بود، ولی نه اونجوری که باید.
این پادکست، حرف دل خیلیاست …
تو این اپیزود از زخم پدرانه یا ددی ایشو صحبت کردیم.

(آخرش رو از دست نده، ۷تا مرهم برای این زخم گفته شده:)❤️‍🩹

@afranacademy

اینو دوست داشتم، چند دقیقه اگه حوصله دارید بهش وقت بدید.

برگرفته از تجربه امروز:
در شرایط غیرقطعی، هرکس بیاد تحلیل و پیش‌بینی دقیق و قطعی (ولو غلط و کاذب) ارائه بده برای مردم جالبه و جذبش میشن.