بعد از درخواست مستندات بیشتر، عده ای از همراهان کانال، لینکها و مقالات جالبی برایم ارسال کردند. مثلا در این لینک صحبتهایی در مورد تاثیر تایم ۱۲ تا ۲۴ ساعته فستینگ در شروع پروسه اتوفاژی شده است.
https://bit.ly/2GXbwrg
و یا در این مقاله جامع در مورد تعاریف مختلف فستینگ و روزه داری و تاثیر آن بر بیماری های مختلف بحثهای فراوان و‌ جالبی شده است.
https://bit.ly/2HUgBR8
دقت داشته باشیم که هیچ کدام از این ها شامل تعریف روزه داری اسلامی نمی شود و در نتیجه برای تعمیم این موضوع به روزه داری شواهد کافی وجود ندارد و ذکر چنین نتیجه گیریهایی در خبرگزاری ها میتواند منجر به کاهش اعتماد عمومی‌ شود

ادیتوریال لنست:
ده سال آینده، دنیای پژوهش چه شکلی خواهد بود؟
https://t.co/JCZCftj8Mp?ssr=true

بیشترین مقالات ISI ایران در 2014 تا 2017 توسط دانشگاه تهران، امیر کبیر و علوم پزشکی تهران منتشر شده است.

رتبه بندی 2019 لایدن از دانشگاههای جهان منتشر شده است. اساس این رتبه بندی، مقالات منتشر شده در دادگان ISI در فاصله 2014 تا 2017 و میزان ارجاعات آن ها تا پایان 2018 می باشد که به طرق مختلف مثل تعداد کل و مقالات برتر (1%، 5%، 10% و .... برتر) و از دید تاثیر گذاری علمی، همکاری بین المللی، دسترسی آزاد اطلاعات و جنسیت مورد بررسی قرار گرفته اند. در رتبه بندی این دوره، 963 دانشگاه که حداقل 1000 مقاله اصلی و مروری مهم در 2014 تا 2017 منتشر کرده اند بررسی شده است. مقالات با همکاری بین دانشگاهی به صورت نسبی برای هر دانشگاه محاسبه شده است

✅ بررسی دانشگاههای ایران در سطح کشور:

1- در این ربته بندی 26 دانشگاه از ایران حضور دارند. بر اساس تعداد مقالات، دانشگاه تهران، امیرکبیر، علوم پزشکی تهران، تربیت مدرس، شریف، صنعتی اصفهان، علم و صنعت ایران، فردوسی مشهد، شیراز و تبریز ده دانشگاه اول می باشند.

2- از نظر مقالات ده درصد برتر اما کمی تغییر مشاهده می شود و علوم پزشکی تهران در رتبه هفتم و علم و صنعت ایران در رتبه سوم قرار می گیرد. تهران و امیر کبیر نیز اول و دوم هستند.

3- مقدار 10.9 درصد از مقالات منتشر شده توسط دانشگاه کاشان جزو مقالات ده درصد برتر هستند. از این نظر دانشگاههای کاشان، سمنان، علم و صنعت ایران، تبریز، تهران، علوم پزشکی مشهد، صنعتی اصفهان، شریف، علوم پزشکی تبریز، تربیت مدرس و امیر کبیر رتبه های اول تا یازدهم هستند. علوم پزشکی تهران رتبه ی 21 را دارد.

✅ بررسی در سطح منطقه:

ترکیه 20 دانشگاه، اسرائیل 7 دانشگاه و عربستان 4 دانشگاه در این لیست دارد.
دانشگاه Tel Aviv University از اسرائیل 8943 مقاله منتشر کرده و رتبه ی 77 جهان است
دانشگاه King Saud University از عربستان 6284 مقاله منتشر کرده است و رتبه 143 جهان است.
دانشگاه University of Tehran از ایران 6032 مقاله منتشر کرده و رتبه ی 156 جهان است
دانشگاه Istanbul University از ترکیه 3576 مقاله منتشر کرده و رتبه ی 334 جهان است.

✅ در سطح آسیا و دنیا:

رتبه دانشگاه تهران یه عنوان اولین دانشگاه ایران از نظر تعداد مقالات، 52 و 156 می باشد. رتبه امیر کبیر 86 در آسیا و 264 در جهان می باشد. 95 و 294 رتبه های آسیا و جهان برای علوم پزشکی تهران می باشد.
رتبه های آسیایی تهران، امیر کبیر و علم و صنعت ایران از نظر مقالات ده درصد برتر 61 و 97 و 118 می باشد. رتبه های جهانی این سه دانشگاه نیز 241 و 376 و 444 می باشد. علوم پزشکی تهران رتبه 530 در جهان را دارد.

✅ یازده دانشگاه جهان که بیشترین مقالات دنیا در 2014 تا 2017 توسط آنها منتشر شده است:
Harvard University
Shanghai Jiao Tong University
University of Toronto
Zhejiang University
Tsinghua University
University of Michigan
Johns Hopkins University
University of São Paulo
Peking University
Seoul National University
Stanford University

✅ بیشترین مقالات ده درصد برتر دنیا در 2014 تا 2017 توسط دانشگاههای زیر منتشر شده است:
Harvard University
Stanford University
University of Toronto
University of Michigan
University of Oxford
Johns Hopkins University
MIT
University College London
University of Washington - Seattle
Tsinghua University
http://www.leidenranking.com/ranking/2019

تشخیص عفونت گوش میانی کودکان با گوشی های تلفن همراه توسط والدینشان و به کمک هوش مصنوعی بر اساس مقاله جدید مجله ی SCIENCE TRANSLATIONAL MEDICINE
https://stm.sciencemag.org/content/11/492/eaav1102

نیچر ایندکس، ۲۰۰ موسسه و دانشگاه که بیشترین مقاله در حوزه بیومدیکال را در مجلاتش در فاصله ی ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ منتشر کرده اند را معرفی کرده است. تصویر، ده موسسه ی برتر را نشان می دهد که هفت مورد از آنها مربوط به آمریکاست. از منطقه ما به جز چند دانشگاه از اسرائیل، دانشگاه دیگری دیده نمی شود
https://go.nature.com/2w4jqu3

مقاله جدید مجله AIM با عنوان
Research and Publishing Ethics among Iranian Researchers: The Realities

این مقاله در پاسخ به مقاله ای از Tina Didari و Mohammad Abdollahi می باشد که در دسامبر 2018 در مجله ی J Korean Med Sci به چاپ رسبده است. چند نکته در مورد مقاله ی مجله ی AIM را دراین پست ذکر میکنم. پیشنهاد می کنم هر دو مقاله را بخوانید که مطالب جالب و مفیدی در ارتباط با وضعیت پژوهشی ایران ارائه می دهند

1- در مقاله ی دکتر عبدالهی دلایل پدیدار شدن مشکلات اخلاق در پژوهش در ایران ذکر و تحلیل شده است. (از جمله فشار بر محققین در نشر مقاله برای ارتقا که البته مختص ایران نیست، عدم مجازات کافی و برخورد با متخلفین و ...) یکی از مسائلی که عنوان شده است این است که مسئولین و پزشکان عالی رتبه به علت وظایف زیاد بالینی و اجرایی خود نمی توانند وقت کافی برای انجام پژوهش های متعدد داشته باشند و این می تواند منجر به پدبد آمدن مشکلات اخلاقی شود. ولی مقاله مجله AIM در پاسخ عنوان می کند این موضوع بدون شواهد است و نام هیچ یکی از افراد در دادگان رترکشن واچ وجود ندارد.البته نویسندگان ذکر نکرده اند که کدام افراد را چک کرده اند. در اینجا بد نیست که به گزارش ایران-استنفورد توجه داشته باشیم: در گزارش مقاله پروژه ایران-استنفورد در قسمت هفتم در همین کانال خواندیم که:
از هر ده هزار مقاله، ۱۳.۳ مقاله از ایران رترکت می شود. در واقع میزان رترکت مقالات ایران چهار برابر از مقدار میانه رترکت جهانی بیشتر است. بر اساس این مقاله احتمال رترکشن در بین محققینی از ایران که در سال بیش از بیست مقاله منتشر می کنند (Hyper-Prolific Author) پنج برابر بیشتر از سایر محققین است. این محققین را می توان در سه گروه قرار داد:
گروه اول محققینی هستند سرشناس از دانشگاههای عالی رتبه ی ایران با میزان خود ارجاعی کم و ارجاعات کلی زیاد به خصوص از سمت محققین کشورهای توسعه یافته. گروه دوم افرادی هستند که در حال حاضر مسئولیت مهم سیاسی و یا دولتی دارند و شواهد زیادی از عدم همکاری معنادار آنها در مقالات وجود دارد در حالی که مشغول انجام وظیفه ی دولتی خود هستند و به نظر نمی رسد که غیر منطقی باشد اگر فرض کنیم که لطف اضافه کردن اسم این اشخاص در مقالات در جای دیگر جبران می شود. گروه سوم افرادی هستند که داده سازی می کنند و یا مقالات بی کیفیتی را منتشر می کنند.

2- در این مقاله AIM آمده است که هیچ کدام از مقالات رترکت شده محققین ایرانی در مجلات عالی رتبه منتشر نشده است و بهترین ضریب نفوذ مجلات رترکت کننده ی مقالات ایران، بیش از 3 نبوده است.
اما اگر فقط 5 مجله ای که بیشترین مقالات ایران در آن ها رترکت شده است را در نظر بگیریم متوجه می شویم که آن ها یا جزو مجلات Q1 بوده اند یا Q2. من البته همه محلات را بررسی نکردم اما در بین این مجلات رترکت کننده، مجلاتی با ضریب نفوذ بالاتر از 3 یا چهار نیز یافتم. هر چند با توجه به متفاوت بودن مقدار ضریب نفوذ بین رشته های مختلف بهتر است از شاخص Q رنک استفاده کنیم

3- به نظر می رسد عنوان شکل های یک و دو نیز مشابه هم باشد. در حالی که در متن اشاره شده است که شکل دوم مربوط به تعداد مقالات رترکت شده می باشد. همچنین داده های این نمودار با داده هایی که از دادگان رترکشن واچ به دست می آید کمی متفاوت است که می تواند به علت تاثیر زمان در جستجو باشد. هر چند در مقاله ذکر شده است که این داده ها از اسکپوس به دست آمده ولی روش آن و یا فرمول سرچ آن مشخص نیست. نمودار شماره سوم در این مقاله نیز به دلایل رترکت می پردازد اما محدوده زمانی در آن ذکر نشده و فقط عبارت recent years ذکر شده است. همچین باید دقت داشت که داوری جعلی، سابمیت مجدد و داده سازی برخلاف برخی انواع پلاژیاریسم نمی تواند جزو سرقتهای علمی ناخودآگاه قرار بگیرد

لینک مقاله دکتر عبداللهی:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6262191/
لینک مقاله مجله ی AIM:
http://www.aimjournal.ir/Article/aim-5469

A meta-analysis of service quality of Iranian university libraries based on the
LibQUAL model

آیین نامه جدید نشریات وزارت علوم

یکی از همراهان کانال موضوع "شرط چاپ مقاله برای دفاع پایان نامه ی رزیدنت ها در برخی دانشگاهها از جمله علوم پزشکی تبریز" را برای من ایمیل کرده اند و دلایلی مبنی بر غیر منطقی بودن این موضوع را طرح کرده اند. تا جایی که من میدانم این شرط برای رزیدنتها وجود ندارد . هر چند چاپ مقاله می تواند به افزایش نمره کمک کند و یا در بعضی موارد وجود ایمیل سابمیت برای دفاع الزامی است. از همراهان کانال خصوصا از علوم پزشکی تبریز اگر در این مورد اطلاعاتی دارند ممنون می شوم من را راهنمایی کنند

امروز گوگل زادروز عمر خیام را جشن گرفته بود!
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Omar_Khayyam

از همراهان کانال لینکی از موسسه خود (آمارافزار) برای من ارسال کرده اند که دوره های آموزشی پژوهشی مختلفی همچون نگارش تخصصی مقالات، نرم افزارهای آماری و ... را برگزار می کنند. دسترسی به محتوای آموزشی این دوره ها از طریق neolej.ir امکان پذیر است

تقریبا ۱۸ درصد از ایمیلهای محققین موجود در دادگان مدلاین نامعتبر است
https://www.biorxiv.org/content/10.1101/633255v1

از مقالات منتشر شده بین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ در آلمان، آمریکا و انگلستان به ترتیب ۳۱/۸٪ ، ۲۵/۷٪ و ۳۰٪ مقالات نویسنده ی خانم داشته اند.
این نسبت بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ برای انگلستان ۲۶٪ بوده است و این روند آهسته ی پر کردن فاصله ی جنسیتی را نشان می دهد

خانمها در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و اصفهان ، نسبت به بقیه ی دانشگاههای کشور، بیشترین مشارکت را در نشر مقالات علمی دارند.

تصویر، ۲۶ دانشگاه ایران موجود در رنکینگ لایدن را نشان می دهد که به ترتیب بیشترین سهم بانوان، در مقالات منتشر شده در ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷، مرتب شده اند. رتبه سوم‌ مربوط به دانشگاه پیام نور است و بعد از آن دانشگاههای علوم پزشکی کشور همچون شیراز، تهران، تبریز و مشهد در رده های بعدی قرار گرفته اند. کمترین سهم مشارکت زنان به ترتیب مربوط به دانشگاه های صنعتی اصفهان، امیر کبیر، خواجه نصیر، شریف و علم و صنعت ایران است. به نظر می رسد فاصله ی جنسیتی در دانشگاه های علوم پزشکی کشور به نسبت کمتر از بقیه دانشگاههاست. برعکس در دانشگاههای صنعتی این فاصله بیشتر و بیشتر میشود.البته فاصله جنسیتی به مرور در حال کم شدن است و مثلا در دوره ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ درصد مشارکت زنان در دانشگاه علم و صنعت ایران ۹/۶ درصد بوده که به مقدار ۱۰/۷ درصد رسیده است.

موسسه پژوهشي پيتروال در دانشگاه بريتيش كلمبيا جايزه اي به نام International Visiting Research Scholar (به ارزش ١٥٠٠٠ دلار) براي دانشمندان برتر دنيا در نظر گرفته است. افراد واجد شرايط دانشمندان كاملا شناخته شده در يك فيلد تخصصي مي باشند كه فعالیتهایشان تاثيرگذاري قابل توجه در بيش از يك رشته تخصصي داشته باشد. همچنين اين افراد بايد توسط حداقل ٢ عضو هيات علمي دانشگاه بريتيش كلمبيا كه در دو دپارتمان مختلف مشغول هستند كانديد شوند. كميته تخصصي و مستقل سالانه تعداد محدودي از ميان افراد كانديد شده را به عنوان برنده جايزه ياد شده اعلام مي كند و موسسه پيتروال از برندگان جايزه دعوت مي كند تا به مدت حداقل ٣ هفته در موسسه و دانشگاه بريتيش كلمبيا حضور داشته باشند.
شايد قسمت قابل توجه در مورد برندگان جايزه در سال جاري و سالهاي گذشته اين باشد كه از تمامي رشته هاي علمي انتخاب مي شوند
و همگي از دانشگاههاي مطرح دنيا شامل آمريكا، كانادا، انگليس و استراليا هستند. در میان برندگان امسال این جایزه، نام دکتر منصورنیا از دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز دیده می شود
https://bit.ly/30rlY3j

ظاهرا تحریم ها در گرفتن DOI هم اثر گذار است. ارسالی از همراهان

بر اساس پیامهایی که من دریافت کردم که نمونه ی آن هم در تصویر مشاهده می کنید ظاهرا موضوع “شرط چاپ مقاله برای اجازه ی دفاع پایان نامه رزیدنتی برای تبریز” درست می باشد که متاسفانه با توجه به شرایط کاری که رزیدنتها در طول دوران تحصیل خود دارند این شرط به نظر منصفانه نیست و امیدوارم موضوع پیگیری و حل شود.

ظاهرا این آیین نامه ای هست (بند 4) که ورودی های 94 به بعد رزیدنتهای علوم پزشکی تبریز را مجبور به چاپ مقاله برای اجازه دفاع می کند

استاد دانشگاه تربیت مدرس از سال گذشته در آمریکا زندانی است.
مسعود سلیمانی، استاد دانشگاه تربیت مدرس، که قبلا ایشان را در کانال معرفی کرده بودم و جزو محققین علوم پزشکی با حداقل 500 مقاله علمی می باشند در آمریکا زندانی شده است. این محقق توسط موسسه مایوکلینیک برای انجام پژوهش هایی به آمریکا دعوت شده بوده است و حدودا 8 ماهی است که بدون دلیل مشخص بازداشت شده است
گزارش تکمیلی ایسنا:
https://bit.ly/2Yy0P5G
این لینک هم ظاهرا به جمع آوری امضای الکترونیک برای درخواست از وزارت خارجه، علوم و بهداشت جهت آزاد سازی ایشان می پردازد
https://fa.petitions.net/230547

بر اساس لینکی که از همراهان کانال دریافت کردم ظاهرا در علوم پزشکی مشهد نیز شرط به چاپ رساندن یک مقاله حداقل اسکپوس در دوران دستیاری رزیدنتی (مرتبط یا غیر مرتبط با پایان نامه) الزامی است
https://bit.ly/2Wfmr9x

نیچر ایندکس در گزارش جدید خود ما را با ۹ محقق برتر در حوزه بیومدیکال آشنا می کند. هر کدام از این ۹ محقق در فاصله بین ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ بیش از ۵۰ مقاله در حوزه ی بیومدیکال و در مجلات نیچر ایندکس منتشر کرده اند. اعدادی که نوشته ام به ترتیب مربوط به تعداد مقالات و شاخص اچ این محققین از اسکپوس هست

✅ DORRET BOOMSMA

Biological psychologist at VU University Amsterdam
1116-119

✅ KARL DEISSEROTH

Bioengineer, neuroscientist at Stanford University
362-119

✅ STEVEN P. GYGI

Cell biologist at Harvard Medical School
544-137

✅ ALBERT HOFMAN

Epidemiologist at Harvard T.H. Chan School of Public Health
2591-217

✅ NICHOLAS MARTIN

Geneticist at QIMR Berghofer Medical Research Institute, Australia
1393-140

✅ ANDRES METSPALU

Geneticist, biotechnologist at University of Tartu
453-97


✅ TIMOTHY SPECTOR

Geneticist at King’s College, London
1078-151

✅ KÁRI STEFÁNSSON

Geneticist at the University of Iceland
482-150


✅ BO TANG

Chemist Shandong Normal University, China
489-69
https://go.nature.com/2EgdS3Z