یکی از همراهان کانال موضوع "شرط چاپ مقاله برای دفاع پایان نامه ی رزیدنت ها در برخی دانشگاهها از جمله علوم پزشکی تبریز" را برای من ایمیل کرده اند و دلایلی مبنی بر غیر منطقی بودن این موضوع را طرح کرده اند. تا جایی که من میدانم این شرط برای رزیدنتها وجود ندارد . هر چند چاپ مقاله می تواند به افزایش نمره کمک کند و یا در بعضی موارد وجود ایمیل سابمیت برای دفاع الزامی است. از همراهان کانال خصوصا از علوم پزشکی تبریز اگر در این مورد اطلاعاتی دارند ممنون می شوم من را راهنمایی کنند

امروز گوگل زادروز عمر خیام را جشن گرفته بود!
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Omar_Khayyam

از همراهان کانال لینکی از موسسه خود (آمارافزار) برای من ارسال کرده اند که دوره های آموزشی پژوهشی مختلفی همچون نگارش تخصصی مقالات، نرم افزارهای آماری و ... را برگزار می کنند. دسترسی به محتوای آموزشی این دوره ها از طریق neolej.ir امکان پذیر است

تقریبا ۱۸ درصد از ایمیلهای محققین موجود در دادگان مدلاین نامعتبر است
https://www.biorxiv.org/content/10.1101/633255v1

از مقالات منتشر شده بین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ در آلمان، آمریکا و انگلستان به ترتیب ۳۱/۸٪ ، ۲۵/۷٪ و ۳۰٪ مقالات نویسنده ی خانم داشته اند.
این نسبت بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ برای انگلستان ۲۶٪ بوده است و این روند آهسته ی پر کردن فاصله ی جنسیتی را نشان می دهد

خانمها در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و اصفهان ، نسبت به بقیه ی دانشگاههای کشور، بیشترین مشارکت را در نشر مقالات علمی دارند.

تصویر، ۲۶ دانشگاه ایران موجود در رنکینگ لایدن را نشان می دهد که به ترتیب بیشترین سهم بانوان، در مقالات منتشر شده در ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷، مرتب شده اند. رتبه سوم‌ مربوط به دانشگاه پیام نور است و بعد از آن دانشگاههای علوم پزشکی کشور همچون شیراز، تهران، تبریز و مشهد در رده های بعدی قرار گرفته اند. کمترین سهم مشارکت زنان به ترتیب مربوط به دانشگاه های صنعتی اصفهان، امیر کبیر، خواجه نصیر، شریف و علم و صنعت ایران است. به نظر می رسد فاصله ی جنسیتی در دانشگاه های علوم پزشکی کشور به نسبت کمتر از بقیه دانشگاههاست. برعکس در دانشگاههای صنعتی این فاصله بیشتر و بیشتر میشود.البته فاصله جنسیتی به مرور در حال کم شدن است و مثلا در دوره ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ درصد مشارکت زنان در دانشگاه علم و صنعت ایران ۹/۶ درصد بوده که به مقدار ۱۰/۷ درصد رسیده است.

موسسه پژوهشي پيتروال در دانشگاه بريتيش كلمبيا جايزه اي به نام International Visiting Research Scholar (به ارزش ١٥٠٠٠ دلار) براي دانشمندان برتر دنيا در نظر گرفته است. افراد واجد شرايط دانشمندان كاملا شناخته شده در يك فيلد تخصصي مي باشند كه فعالیتهایشان تاثيرگذاري قابل توجه در بيش از يك رشته تخصصي داشته باشد. همچنين اين افراد بايد توسط حداقل ٢ عضو هيات علمي دانشگاه بريتيش كلمبيا كه در دو دپارتمان مختلف مشغول هستند كانديد شوند. كميته تخصصي و مستقل سالانه تعداد محدودي از ميان افراد كانديد شده را به عنوان برنده جايزه ياد شده اعلام مي كند و موسسه پيتروال از برندگان جايزه دعوت مي كند تا به مدت حداقل ٣ هفته در موسسه و دانشگاه بريتيش كلمبيا حضور داشته باشند.
شايد قسمت قابل توجه در مورد برندگان جايزه در سال جاري و سالهاي گذشته اين باشد كه از تمامي رشته هاي علمي انتخاب مي شوند
و همگي از دانشگاههاي مطرح دنيا شامل آمريكا، كانادا، انگليس و استراليا هستند. در میان برندگان امسال این جایزه، نام دکتر منصورنیا از دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز دیده می شود
https://bit.ly/30rlY3j

ظاهرا تحریم ها در گرفتن DOI هم اثر گذار است. ارسالی از همراهان

بر اساس پیامهایی که من دریافت کردم که نمونه ی آن هم در تصویر مشاهده می کنید ظاهرا موضوع “شرط چاپ مقاله برای اجازه ی دفاع پایان نامه رزیدنتی برای تبریز” درست می باشد که متاسفانه با توجه به شرایط کاری که رزیدنتها در طول دوران تحصیل خود دارند این شرط به نظر منصفانه نیست و امیدوارم موضوع پیگیری و حل شود.

ظاهرا این آیین نامه ای هست (بند 4) که ورودی های 94 به بعد رزیدنتهای علوم پزشکی تبریز را مجبور به چاپ مقاله برای اجازه دفاع می کند

استاد دانشگاه تربیت مدرس از سال گذشته در آمریکا زندانی است.
مسعود سلیمانی، استاد دانشگاه تربیت مدرس، که قبلا ایشان را در کانال معرفی کرده بودم و جزو محققین علوم پزشکی با حداقل 500 مقاله علمی می باشند در آمریکا زندانی شده است. این محقق توسط موسسه مایوکلینیک برای انجام پژوهش هایی به آمریکا دعوت شده بوده است و حدودا 8 ماهی است که بدون دلیل مشخص بازداشت شده است
گزارش تکمیلی ایسنا:
https://bit.ly/2Yy0P5G
این لینک هم ظاهرا به جمع آوری امضای الکترونیک برای درخواست از وزارت خارجه، علوم و بهداشت جهت آزاد سازی ایشان می پردازد
https://fa.petitions.net/230547

بر اساس لینکی که از همراهان کانال دریافت کردم ظاهرا در علوم پزشکی مشهد نیز شرط به چاپ رساندن یک مقاله حداقل اسکپوس در دوران دستیاری رزیدنتی (مرتبط یا غیر مرتبط با پایان نامه) الزامی است
https://bit.ly/2Wfmr9x

نیچر ایندکس در گزارش جدید خود ما را با ۹ محقق برتر در حوزه بیومدیکال آشنا می کند. هر کدام از این ۹ محقق در فاصله بین ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ بیش از ۵۰ مقاله در حوزه ی بیومدیکال و در مجلات نیچر ایندکس منتشر کرده اند. اعدادی که نوشته ام به ترتیب مربوط به تعداد مقالات و شاخص اچ این محققین از اسکپوس هست

✅ DORRET BOOMSMA

Biological psychologist at VU University Amsterdam
1116-119

✅ KARL DEISSEROTH

Bioengineer, neuroscientist at Stanford University
362-119

✅ STEVEN P. GYGI

Cell biologist at Harvard Medical School
544-137

✅ ALBERT HOFMAN

Epidemiologist at Harvard T.H. Chan School of Public Health
2591-217

✅ NICHOLAS MARTIN

Geneticist at QIMR Berghofer Medical Research Institute, Australia
1393-140

✅ ANDRES METSPALU

Geneticist, biotechnologist at University of Tartu
453-97


✅ TIMOTHY SPECTOR

Geneticist at King’s College, London
1078-151

✅ KÁRI STEFÁNSSON

Geneticist at the University of Iceland
482-150


✅ BO TANG

Chemist Shandong Normal University, China
489-69
https://go.nature.com/2EgdS3Z

کدام محقق خانم ایرانی بیشترین داوری مقالات علمی را انجام داده است؟
در بین صد داور (Peer Reviewer) برتر ایرانی (از نظر تعداد داوری) تنها یک محقق خانم وجود دارد.
خانم دکتر #رویا_کلیشادی، سی و هشتمین داور ایرانی از نظر تعداد داوری در سامانه Publons می باشند. بر اساس این سامانه ایشان برای 95 مجله (از جمله بسیاری مجلات معتبر جهان که تعدادی را در تصویر می بینید) تعداد 192 داوری انجام داده اند.
بیشترین مقدار شاخص اچ، در بین محققین خانم هیئت علمی شاغل در دانشگاههای علوم پزشکی نیز، متعلق به ایشان است. از این نظر رتبه ایشان در کل هفتم می باشد.
همان طور که قبلا اشاره کردم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و اصفهان، دو دانشگاهی هستند که کمترین میزان فاصله جنسیتی در نشر مقالات در ایران را دارند

در ریشه کنی هپاتیت سی به مردم خود تعهد داریم.

در بخش «نامه به سردبیر» آخرین شماره نشریه Sci Eng Ethics ، به 10 اصول بیانیه لایدن (Leiden Manifesto) به عنوان ابزاری برای ارزیابی پژوهش های علمی اشاره شده است که توجه به آن ها برای ارزیابی یک پژوهش و نویسندگان آن ضروری است. نویسندگان این نامه بر این باورند که این اصول باید به طور انتقادی تحلیل شوند تا به عنوان یک روش ارزیابی پژوهش سازگار شوند. این بیانیه، رویکردی جامع را برای بهبود ارزیابی پژوهش حاوی ده اصل زیر ارائه می کند:
1- ارزیابی کمی باید از ارزیابی کیفی و ممیز پشتیبانی کند.
2- عملکرد (Performance) را در برابر مأموریت هاو هدفهای پژوهشی موسسه، گروه یا پژوهشگر سنجش کنید.
3- به پژوهش های مرتبط محلی (ملی) اولویت دهید.
4- فرآیندهای گردآوری و تحلیل داده¬ها را باز، ساده، و شفاف نگهدارید.
5- اجازه دهید آن فرآیندها، ارزیابی شوند تا داده¬ها و تحلیل آن ها تایید شوند.
6- تنوع در تعداد و استنادات آثار را بر حسب رشته در نظر بگیرید.
7- ارزیابی پژوهشگران را با قضاوت کیفی نمونه کارهای آن¬ها ، مبنا قرار دهید.
8- از ناهمسانی و دقت نادرست اجتناب کنید.
9- اثرات سیستماتیک ارزیابی و شاخص ها را درک کنید.
10- شاخص ها را به طور منظم و با دقت بررسی و به روز رسانی کنید.
نویسندگان این نامه تأکید کرده اند که اصول پیشنهادی این بیانیه مؤثر به نظر می¬رسند ولی نیاز به توضیح بیشتر دارند. مثلا اصل سوم بر این اشاره می¬کند که شاخص ها بر اساس ادبیات غیر انگلیسی و با کیفیت بالا ایجاد شوند. اگرچه بسیار مطلوب است که پژوهشگران مسائل محلی را به زبان منطقه ای و محلی برجسته کنند، اما ارزیابی این آثار بخصوص در کشورهایی مانند هند که دارای بیست زبان هستند، بسیار پیجیده خواهد بود. بنابراین، نگارش به زبان غیر انگلیسی، اثرِ نوشته را محدود می کند و ممکن است نفوذ و تاثیر اثر به زبان انگلیسی را نداشته باشد.
علاوه بر این، نویسندگان نامه بیان کرده اندکه پژوهشگران هندی نیز مانند محققان سایر کشورها ناچارند در نشریات دارای ضریب تأثیر بالا آثار خود را منتشر کنند. بنابراین به جای ایجاد شاخص های جدید، بهتر است، همین شاخص را به تناسب نیازهای محلی و منطقه ای اصلاح و تعدیل کنند. بنابراین، نرمال سازی این شاخص ها با این نگرش، راه حل خوبی است. همچنین، آگاه سازی درباره مشکلات و نقایص این شاخص ها و این سیستم ضروری به نظر می رسد و مورد نیاز است. اگرچه اصول این بیانیه از لحاظ ایدئولوژیکی قابل توجه اند، اما کاربرد صادقانه آن در ارزیابی پژوهش مهم می باشد. در کل، به محققان و ارزیابان پیشنهاد می شود که این کار صادقانه چالش برانگیز را برای پیشرفت علم و جامعه انجام دهند.
ممنون از استاد عزیز همراه کانال برای تهیه این گزارش

تا سال ۲۰۴۰، مرگ و میر ناشی از هپاتیت بی و سی از میزان مرگ و میر تجمعی ناشی از هر سه عفونت ایدز، سل و مالاریا بیشتر می شود
این مقاله مروری جدید مجله ی NEJM در مورد هدف ریشه کنی هپاتیت تا سال ۲۰۳۰، مداخلات لازم و مسیرهای آینده صحبت می کند
https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMra1810477

مقصر اصلی افزایش تقلب علمی در کشور کدام دولت است؟ آیا باید دولت #احمدی_نژاد را مقصر بدانیم؟

قبلا دکتر آخوندزاده، قائم مقام محترم معاونت تحقیقات وزارت بهداشت، اشاره کرده بودند که افزایش نامتناسب ظرفیت دانشگاهها و تعداد دانشجویان که در دولتهای قبل اتفاق افتاده از عوامل افزایش تقلب علمی در کشور بوده و در دوره ی جدید این ظرفیتها کاهش یافته است. این نکته البته در مقاله پروژه ی ایران-استنفورد نیز به عنوان عامل موثری در رشد تقلب علمی در کشور آورده شده بود. دکتر آخوندزاده اشاره کرده بودند که در دوره ای، معاونت تحقیقات وزارت بهداشت در ۱/۵ سال ، ۷۰۰ دانشجوی دکترای تخصصی پژوهشی گرفته بوده است که فعلا این رقم به ۳۰ نفر در سال رسیده است تا فقط افراد برجسته وارد دوره شوند. بنابر نظر ایشان برخی دانشگاهها با فشار نمایندگان و به بهانه ی رای آوردن در منطقه ی خودشان بدون ایجاد زیر ساخت نیروی انسانی کافی بوجود آمده اند که درصد خطای علمی را بالا می برد. در همین راستا وزیر علوم نیز چندی پیش گفته بودند که “ظرفیت بیش از توان گروه‌های آموزشی به این معنا که استاد کم و ورودی دانشجو بالا است؛ همین امر باعث شد تعدادی از دانشجویان از زیر نظارت استاد خارج شده و دست به دامن این و آن برای تدوین پایان‌نامه شوند”

اخیر دکتر منصوری، معاون پژوهشی وزیر علوم دولت خاتمی نیز در یادداشتی که دیده بان علم ایران (http://www.isw.ir/?p=44437) منتشر کرده متذکر شده اند که در سال ۸۲ سیاستهایی برای افزایش تولیدات علمی در نظر گرفته شد که یکی از آنها ظاهرا پرداخت تشویقی ها بوده است. در سال ۸۳ اما متوجه می شوند که مثلا برخی در رشته ی شیمی به جای چاپ یک مقاله در یک نشریه معتبر آن را چند تکه کرده و در چند مجله سطح پایین تر چاپ می کنند و درنتیجه در همان سال تغییراتی در پرداخت تشویقی ایجاد شد. در سال بعد از آن (۸۴) نیز تصمیم بر آن بوده تا به شخص و مقاله تشویقی داده نشود و به هر برنامه تحقیقاتی که نتیجه آن مقاله های معتبر باشد تشویقی داده شود. ایشان ذکر می کنند که متاسفانه “این سیاست را دولت نهم اجرا نکرد و سیاست منعطف ما از سال ۱۳۸۴ به بعد به یک سیاست متصلب تبدیل شد که نتیجه‌های نامنظور آن را اکنون شاهد هستیم: گسترش انتحال در مکتوبات علمی.”

در این صحبتها متوجه دو علت اصلی در افزایش روند تقلب علمی در کشور می شویم
یکی (پرداخت تشویقی) در دولت خاتمی ایجاد شده و مجریان طرح نتیجه آن را از قبل نامعلوم می دانسته اند و‌ در پی حل آن بوده اند که بنابر ادعای آنان دولت نهم بدون حل موضوع آن را ادامه داده که تا کنون نیز ادامه یافته است.
دیگری (افزایش نامتناسب تعداد دانشجویان) در دولت احمدی نژاد رخ داده که البته بنابر ادعاهای برخی مسئولین دولت فعلی از تعداد آنان کاسته شده است.
با این حساب شاید بتوان این طور برداشت کرد که عده ای از مسئولین دولت فعلی و همچنین دولت هشتم، دو علت اصلی رشد تقلب علمی در کشور را متوجه دولت احمدی نژاد می دانند.

نگاهی به جدید ترین رنکینگ های دنیا از دانشگاههای ایران

رتبه بندی دانشگاههای ایران از سوی #پایگاه_استنادی_جهان_اسلام نیز اعلام شده است:
https://bit.ly/2VKhx0a
در این رتبه بندی، ۱۹۲ دانشگاه جامع، صنعتی، علوم پزشکی، هنر و مرکز پژوهشی معرفی شده اند. در این تقسیم بندی دانشگاههای تهران، صنعتی شریف، علوم پزشکی تهران، هنر اصفهان و پژوهشگاه دانشهای بنیادی رتبه های اول را داشته اند.

در رنکینگ موسسات بیومدیکال دنیا از دیدگاه #نیچر_ایندکس هیچ دانشگاهی از ایران و منطقه به جز اسرائیل، در بین ۲۰۰ موسسه اعلام شده وجود ندارد.
https://news.1rj.ru/str/scientometric/1069

در رتبه بندی آسیایی #تایمز نیز، هیچ دانشگاه علوم پزشکی کشور جزو ۱۰۰ دانشگاه برتر آسیا نیست. علوم پزشکی تهران رتبه ۱۲۹ آسیا می باشد. نوشیروانی بابل برترین دانشگاه ما در آسیا با رتبه ۴۳ می باشد. در رنکینگ جهانی تامیز نیز نوشیروانی بابل، رتبه ۳۵۱-۴۰۰ را دارد.
https://news.1rj.ru/str/scientometric/1044

در رتبه بندی #لایدن، دانشگاه تهران در آسیا رتبه ۵۲ و در دنیا رتبه ی ۱۵۶ جهان را از نظر نشر تعداد مقاله دارد. همین دانشگاه از نظر نشر مقالات ده درصد برتر، رتبه ی ۶۱ در آسیا و ۲۴۱ در جهان را دارد.
https://news.1rj.ru/str/scientometric/1067

#فوری

گزارش مبارزه ایران با #پایان_نامه_فروش_ها در بخش اخبار کوتاه مجله معتبر آمریکایی #ساینس

مجله ساینس که قبلا به بحث نوشتن مقاله و پایان نامه فروشی (مشخصا در میدان انقلاب) اشاره کرده و از آن گزارش تهیه کرده بود که حدود ۱۰ درصد از پایان نامه های دکترا و ارشد ایران از پایان نامه فروشها تامین می شود، حالا در گزارشی کوتاه به برخورد پلیس ایران با ۲۵ واحد پایان نامه فروشی، پلمپ کردن آنها و جمع آوری کامپیوتر و دیگر اموال آنها اشاره کرده است.

در این خبر کوتاه، به تصویب لایحه مبارزه با پایان نامه فروشی در مجلس ایران و بررسی روندهای اجرایی آن در کمیسیون مربوطه در دولت اشاره شده است. در این گزارش و از زبان مسئولین وزارت علوم، از اصطلاح #فاجعه_بزرگ_علمی یا profound scientific catastrophe برای پایان نامه فروشی در ایران استفاده شده و گفته شده به نظر می رسد چندین هزار از این نوع فروشنده ها در ایران عمل می کنند.