کانال @IrSarsCoV2 یک کانال بسیار مفید و به روز در زمینه مقالات مرتبط به کوید۱۹ هست. من در حد توانم سعی میکنم مقالات به روز بذارم ولی گاهی فرصت نمیکنم که می توانید از این کانال استفاده کنید.

برخی محققین در توییتر نسبت به اینترفیس جدید پابمد شکایت دارند و مقاله خبری ساینس به این موضوع پرداخته است: شکل قدیمی پابمد هنوز از اینجا قابل دسترس است

#مهم

سازمان جهانی بهداشت، استفاده از هیدروکسی کلروکین در مطالعه ی Solidarity را فعلا به طور موقت متوقف کرده است تا همه داده ها توسط Data Safety Monitoring Board مجدد مورد ارزیابی قرار بگیرد.
بر اساس جستجوی ساده ای که من در IRCT.ir انجام دادم حداقل 12 مطالعه در ایران نیز در حال بررسی این دارو به تنهایی یا همراه داروهای دیگر هستند:

1- بررسی تاثیر درمانی تنوفویر بعلاوه کلروکین در مقایسه با هیدروکسی کلروکین در بیماران مبتلا به COVID-19 از دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

2- بررسی اثربخشی و ایمنی تجویز داروی هیدروکسی کلروکین در پیشگیری از ابتلا به COVID-19 بعد از مواجهه با بیماران مبتلا به COVID-19 از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

3- بررسی ایمنی و اثربخشی رژیم دارویی هیدروکسی کلروکین + فاویپیراویر در مقایسه با هیدروکسی کلروکین + کلترا در بیماران بستری مبتلا به کوید-19 از دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

4- بررسی اثربخشی و ایمنی رژیم دارویی فاویپیراویر+ هیدروکسی کلروکین درمقایسه با هیدروکسی کلروکین در بیماران بستری مبتلا به کووید-19 از دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی

5- بررسی تاثیر داروی هیدروکسی کلروکین در پیشگیری از ابتلای کادر درمان بیمارستان آرش به ویروس covid-19- کارآزمایی بالینی دوسوکور از دانشگاه علوم پزشکی تهران

6- بررسی تاثیر مصرف هیدروکسی کلرکین بر پیشگیری از ابتلا به بیماری کروناویروس جدید (COVID-19) در بیماران مبتلا به سرطان در حال درمان از دانشگاه علوم پزشکی مشهد

7- بررسی اثربخشی و ایمنی ترکیب هیدروکسی کلروکین + لوپیناویر یا آتازاناویر/ریتوناویر در بیماران با COVID-19 از دانشگاه علوم پزشکی تهران

8- بررسی کارایی و سلامتی اسپری هیدروکسی کلروکین در کنترل علائم بالینی بیماران مبتلا به COVID-19 از دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله

9- بررسی اثر پروفیلاکتیک هیدروکسی کلروکین در ابتلا به بیماری کرونای جدید COVID-19 در کارکنان بهداشتی درمانی از دانشگاه علوم پزشکی اراک

10- بررسی ایمنی و اثربخشی دو رژیم درمانی "هیدروکسی کلروکین+ آزیترومایسین+ ناپروکسن+ پردنیزولون" و "هیدروکسی کلروکین+ آزیترومایسین+ ناپروکسن" در مقایسه با رژیم درمانی "هیدوکسی کلروکین+ لوپیناویر/روتاناویر" بر میزان نیاز به دریافت مراقبت های ویژه در بیماران بستری مبتلا به کووید 19 ؛ یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده چند مرکزی، سه گروه موازی، کورنشده از داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﻘﯿﻪ اﻟﻠﻪ

11- بررسی ایمنی و اثربخشی رژیم دارویی هیدروکسی کلروکین + فاویپیراویر در مقایسه با هیدروکسی کلروکین + کلترا بر روی نیاز به درمان در بخش مراقبت های ویژه در بیماران بستری مبتلا به کوید-19؛ یک مطالعه تصادفی شده، چند مرکزی، دو گروه موازی، کورنشده از دانشگاه علوم پزشکی ایران

12- بررسی تاثیر رژیم 2دارویی (هیدروکسی کلروکین + امی فنوویر (اربیدول)) در مقایسه با هیدروکسی کلروکین بر روی میزان مرگ و میر بیماران بستری با علایم متوسط درگیر با :COVID-19 یک مطالعه مداخله ای غیر تصادفی در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد از دانشگاه علوم پزشکی مشهد

استرلیزه کردن ماسک N95 با اشعه ی گاما، از عملکرد آن در فیلتراسیون می ‏کاهد: مقاله ی JAMA Network
‏
اختلال در حس بویایی در بیماران کوید۱۹ شیوع زیادی دارد. از حدود ۲۰۰۰ بیمار کوید۱۹ با علائم خفیف تا متوسط در مورد علائمشان سوال شده است که ۸۷٪ از آنها اختلال حس بویایی را گزارش کرده اند که به طور متوسط برای ۸ روز طول کشیده است. حدود ۵۶٪ نیز اختلال چشایی گزارش کرده اند.: لینک مقاله

مهم
مطالعه ی جدید مجله ی نیوانگلند: درمان پنج روزه با درمان ده روزه ی رمدسیور تفاوتی ندارد!

در یک مطالعه کارآزمایی بالینی فاز3، بر روی 397 بیمار کوید19، به مقایسه تاثیر داروی رمدسیویر برای پنج روز (200 نفر) و برای ده روز (197 نفر) پرداخته شده است. همه بیماران در روز اول 200 میلی گرم و در روزهای بعد 100 میلی گرم از این دارو را دریافت کرده اند. بیمارانی که در گروه ده روز قرار داشته اند، وضعیت بالینی بدتری داشته اند.
در روز چهاردهم، بهبود بالینی در گروه پنج روز و گروه ده روز به ترتیب در 64% و 54% از بیماران دیده شده است. اما بعد از مطابقت با شرایط بالینی اولیه بیماران، بهبود بالینی بین دو گروه مشابه بوده است.

مطالعه دیگر مجله نیوانگلند نشان می دهد که استفاده از رمدسیویر، هم مدت زمان لازم برای بهبودی و هم میزان مرگ و میر (به شکل غیر معنادار از نظر آماری) ناشی از کوید 19 را کم می کند. نکته ی مهم این است که این تفاوت در میزان بهبودی، در بیماران تحت تهویه مکانیکی و یا ECMO دیده نشده است و فقط در بیمارانی که اکسیژن دریافت می کرده اند (غیر انیتوبه) دیده شده است. به هر حال ظرف مدت چند ماه، یک داروی اثر بخش برای کوید19 به تایید رسیده است و تلاش ها باید همچنان ادامه پیدا کند

قبلا در لنست مطالعه ای منتشر شده بود که نشان می داداین دارو منجر به بهبودی بالینی قابل توجهی در بیماران کوید19 نشده است و البته ذکر شده بود که هنوز داده های بیشتری برای نتیجه گیری در مورد مدت زمان بهبودی لازم است.

کاهش تعداد موارد انجام آندوسکوپی و کولونوسکوپی در دوران کوید19 منجر به کاهش تشخیص سرطان های گوارشی شده است: این نتیجه مطالعه ای در هنگ کنگ می باشد که در Gastroenterology منتشر شده است.
در مقایسه با چند سال گذشته
تعداد هفتگی کولونوسکوپی ها با 58.8% کاهش از 1190 به 491 رسیده است و تشخیص سرطان های کولورکتال هم 37% کاهش داشته و از 92.1 به 58 رسیده است.
تعداد موارد هفتگی انجام آندوسکوپی 51% کاهش داشته است و از 1813 به 887 رسیده است. تشخیص سرطان های معده هم 46.2 % کاهش داشته و از 22.9 مورد در هفته به 12.3 مورد رسیده است.

سکته ی مغزی ایسکمیک در مبتلایان به کوید19
مطالعه جدید نیوانگلند، سکته مغزی ایسکمیک در 5 فرد زیر 50 سال با عفونت کوید19 را در طول دو هفته در نیویورک در یک مرکز درمانی گزارش می کند. این مقدار افزایش هفت برابری در تعداد این سکته ها برای افراد زیر 50 سال در آن مرکز درمانی را نشان می دهد.

در مقایسه با سفیدپوستان، ریسک بیماری کوید۱۹ در سیاه پوستان بیشتر است. اما نژاد، ریسک مرگ ناشی از این بیماری را افزایش نمی دهد. این نتیجه مطالعه ای از آمریکا در مجله ی نیوانگلند می باشد. ۷۶/۹ درصد از بیماران بستری و ۷۰/۶ درصد از بیمارانی که فوت شده اند، از سیاه پوستان بوده اند و این درحالی است که تنها ۳۱٪ از جمعیت سیستم بهداشتی از سیاه پوستان بوده اند.

درمان با هیدروکسی کلروکین و آزیترومایسین، ریسک مرگ در بیماران کوید۱۹ و دارای سرطان را تا حدود سه برابر بیشتر می کند.

یک مقاله در مجله ی لنست به بررسی مرگ و میر در ۳۰ روز در بیماران کوید۱۹ و دارای سرطان پرداخته است. در این بین، عواملی مثل سن بیشتر، جنسیت مرد، سیگاری بودن، تعداد بیماری های زمینه ای، داشتن سرطان فعال و درمان با هیدروکسی کلروکین و آزیترومایسین ( نسبت شانس برابر با ۲/۹۳ نسبت به حالت عدم دریافت دارو) ریسک مرگ را بیشتر کرده اند. عواملی مثل نژاد، چاقی، نوع کانسر و نوع درمان کانسر و جراحی اخیر با مرگ و میر ارتباطی نداشته اند.

این چهارمین مطالعه ای است که بی فایده و مضر بودن این داروها را نشان می دهد
لینک مطالعات قبلی

نقش ترامپ‌ در افزایش مصرف هیدروکسی کلروکین و کلروکین

مطالعه ی جاما نشان می دهد که در هفته ای که ترامپ در کنفرانس خبری توصیه به استفاده از هیدروکسی کلروکین و کلروکین کرد، استفاده از این دارو نسبت به هفته مشابه در سال قبل، ۲۰۰۰ درصد افزایش یافته است.

در یک نظر سنجی دیگر مشخص شده است ۳۱٪ از ۳۳۴ بیمار لوپوس در آمریکا، در پیداکردن داروی هیدروکسی کلروکین مشکل داشته اند و ۴٪ نیز نتوانسته اند دارو را به موقع پیدا کنند.

تا کنون ۲۱۳ مطالعه در مورد کوید ۱۹ از ایران در سامانه مطالعات کارآزمایی ثبت شده است. این تعداد، حدود ۰/۹ درصد از کل مطالعات ثبت شده در این سامانه است.
در سامانه مطالعات کارآزمایی آمریکا ۱۸۳۳ مورد ثبت شده که از این تعداد ۳۶۷ مورد مربوط به خود کشور آمریکا است.

لینک برخی مطالعات و وبسایت هایی که به موضوع بداخلاقی سالامی و مشابهت متنی در مقالات مجله ی Archives of Iranian Medicine اشاره کرده اند.
مقالات مورد نظر، توسط معاونت پژوهش وزارت بهداشت پشتیبانی مالی شده و قائم مقام این معاونت نیز از نویسندگان این مقالات می باشند. این پست را به مناسبت یافتن دو مقاله ی جدید در مورد این موضوع اینجا قرار می دهم به این امید که مسئولان مربوطه در این مورد پاسخگو باشند


1) A new side of an old problem: self-plagiarism in scientific publications

2) Scientific Salami Slicing: 33 Papers from 1 Study

3) Beneath and beyond the slogan “Publish or Perish”

4) Scientific Salami Slicing: 33 papers uit 1 onderzoek - Grappig - 2020

5) “The journal Archives of Iranian Medicine just published a set of 33 papers about one study.” (retraction watch)

6) آیا انتشار سالامی مغایر اخلاق در نشر است؟

7) Little White Lies in Healthcare Publishing

8) Reliability and patentability of academic-rank promotional criteria in medical colleges of India

9) پادکست مربوط به این برنامه از دقیقه ی 30

10) وصف ماجرا در فیس بوک

11) A very extreme example that recently came to my attention helps to illustrate this phenomenon: the Archives of Iranian Medicine published 33 papers about one study

❗️ احتمال افزایش خطر بیماری‌های روانی به‌خاطر ویروس کورونا COVID-19
🆔 @RADAIran

✅ پژوهشگران بریتانیایی دریافته‌اند که بیماران مبتلا به COVID-19 که در بیمارستان درمان شده‌اند، پس از بهبودی، خطر ابتلا به بیماری‌های روانی در آن‌ها افزایش یافته است. نتایج این پژوهش در نشریه علمی The Lancet Psychiatry منتشر شده است.
🆔 @RADAIran

✅ عفونت شدید COVID-19 همراه با بستری‌شدن در ICU و تهویه مکانیکی می‌تواند خطر عوارض شدید روانی را افزایش دهد.
🆔 @RADAIran

✅ موارد شدید COVID-19 اغلب موجب delirium می‌گردد. دوره شدید COVID-19 موجب افزایش خطر مشکلات روانی می‌گردد.
🆔 @RADAIran

✅ تجزیه و تحلیل‌ها نشان می‌دهد که ۱ نفر از هر ۴ نفر که به‌خاطر COVID-19 بستری می‌شوند، از دلیریوم در طی دوره بیماری رنج می‌بردند.
🆔 @RADAIran

✅ وضعیت پریشانی روانی، که عمدتاً با اغتشاش در آگاهی و تفکر توصیف می‌شود، یک مشکل شناخته‌شده است که موجب افزایش خطر مرگ یا افزایش طول دوره اقامت در بیمارستان می‌گردد.
🆔 @RADAIran

✅ مطالعات قبلی در مورد ویروس‌های مشابه SARS و MERS نشان می‌دهد که اثرات روانی بلندمدت پس از بیماری می‌توانند رخ دهند، از جمله PTSD، خستگی مزمن، افسردگی و اضطراب.
🆔 @RADAIran

✅ درباره COVID-19، حدود ۱۵٪ از افراد با نوع شدید بیماری، پس از ابتلا به این بیماری دچار اختلال اضطرابی یا افسردگی شده‌اند.

🔗 https://washingtonnewsday.com/health/coronavirus-increased-risk-for-mental-disorders-according-to-covid-19-health/

🆔 @RADAIran

- - - - -
با کلیک بر روی آدرس زیر عضو کانال تلگرامی رسانه دانش ایران (ردا) شوید.
http://t.me/radairan

مقاله ی منتشر شده در مجله ی لنست با بررسی ۸۰۰ بیمار سرطانی مبتلا به کوید۱۹ در انگلستان، مشخص کرده است که درمان ضد کانسر (کموتراپی سایتوتوکسیک یا دیگر درمانهای آنتی کانسر) ریسک مرگ و میر ناشی از کوید۱۹ را افزایش نمی دهد. در عوض ریسک مرگ با افزایش سن، جنسیت مرد و وجود بیماری زمینه ای مثل فشار خون مرتبط بوده است.

تقریبا از هر ده نفر بیمار دیابتی مبتلا به کوید۱۹، در مدت هفت روز از بستری در بیمارستان، یک نفر فوت می شوند: این نتیجه ی یک مطالعه ی بزرگ چند مرکزی از فرانسه با بررسی ۱۳۱۷ بیمار دیابتی مبتلا به کوید۱۹ می باشد. حدود۱۸ درصد از بیماران در مدت هفت روز از بستری مرخص شده اند.شاخص توده ی بدنی تنها متغیر مرتبط با شدت بیماری کوید۱۹ (مرگ یا انتوباسیون) بوده است.

تفاوت در وضعیت بالینی کوید۱۹ در افراد مختلف، وابسته به سن و لنفوپنی است تا فاکتورهای مرتبط به خود ویروس

https://doi.org/10.1038/s41586-020-2355-0

در جدیدترین مطالعه داروی رمدسیویر در بیماران پنومونی کوید ۱۹ با درگیری متوسط و بدون افت اکسیژن خون، استفاده ی ۵ روزه از دارو، منجر به میزان بهبودی بیشتری (حداقل یک امتیاز از یک مقیاس رتبه ای هفت امتیازی)نسبت به درمان معمول شده است. (۷۶٪ در مقابل ۶۶٪)
نتایج این مطالعه کارآزمایی بالینی فاز ۳ هنوز در یک مجله ی علمی منتشر نشده است.
بین دوره ده روزه و پنج روزه مصرف دارو تفاوتی وجود نداشته است.

نتایج مطالعه جدید مجله ی نیوانگلند نشان می دهد که استفاده از هیدروکسی کلروکین در پیشگیری بعد از مواجهه (Postexposure Prophylaxis) برای کوید19 تاثیری ندارد. در واقع بروز بیماری کوید19 بین گروهی که هیدروکسی کلروکین را به عنوان پروفیلاکسی دریافت کرده بوده اند و گروهی که به جای هیدروکسی کلروکین، دارونما دریافت کرده بوده اند، تفاوتی نداشته است

در یک مطالعه متاآنالیز مشخص شده است که اگر هدف درمانی در بیماران هپاتیت بی، HBsAg seroclearance باشد (در مقایسه با بیمارانی که HBsAg persistence داشته اند)، نه تنها پیامدهای مرتبط با کبد مثل کانسر و سیروز و پیوند کبد کاهش می یابد، بلکه میزان مرگ و میر کلی نیز کاهش پیدا می کند. این موضوع در انتخاب درست هدف درمانی مهم می باشد.

در مطالعه دیگری مشخص شده است که پیوند مدفوع برای میکروبیوم نمی تواند insulin resistance و hepatic steatosis را بهبود ببخشد اما intestinal permeability را کاهش و در مواردی به سطح نرمال رسانده است که در بیماری های کبدی، افزایش آن مشاهده می شود.

#مهم
لنست مقاله هیدروکسی کلروکین را باطل (Retract) کرد.
مجله لنست قبلا مقاله ای منتشر کرده بود که نشان می داد استفاده از هیدروکسی کلروکین یا کلروکین با و یا بدون ماکرولید، هم مرگ و هم آریتمی قلبی در بیماران کوید۱۹ را زیاد می کند. حالا محقین مقاله مشکلاتی را در دسترسی به داده های این مقاله مطرح کرده اند وضمن عذرخواهی درخواست رترکت مقاله را کرده اند و لنست نیز مقاله را رترکت کرده است

#مهم
استفاده از پلاسمای غنی از آنتی بادی برای درمان کوید19، در افزایش میزان بهبودی بالینی، کاهش مرگ و میر و زمان ترخیص موثر نبوده است.
این یافته ی مهم یک مقاله کارازمایی بالینی در مجله ی جاما می باشد که روی 103 بیمار کوید19 (با بیماری شدید یا تهدید کننده حیات) از چین انجام شده است. اگر چه مطالعه زود متوقف شده است و در نتیجه ممکن است قدرت کافی در یافتن نتایج دقیقتر نداشته باشد.

دو مقاله در مجله ساینس نشان می دهد که هم ابتلا به کوید19 در میمون ها و هم واکسن DNA در میمون ها می توانند در مقابل عفونت مجدد ایمنی ایجاد کنند.