اطلاعات جدید از واکسن اسپایکوژن

۱- این واکسن حاصل همکاری شرکت سیناژن در ایران و شرکت وکسین در استرالیا است. شرکت وکسین یک شرکت بیوتکنولوژیک است که سال ۲۰۰۱ تاسیس شده و کار آن تحقیق و توسعه پلتفرم‌های مختلف واکسن است و برای انجام تحقیقات خود از حمایت‌ نهادهای معتبر همچون NIH و...برخوردار است، ولی این شرکت توانایی تولید انبوه را ندارد. حاصل این همکاری به این صورت است که تکنولوژی اولیه از وکسین به سیناژن منتقل شده است و ساخت و تولید انبوه در سیناژن انجام شده است.

۲- مطالعه فاز یک اسپایکوژن در استرالیا بر ۴۰ داوطلب سالم بین ۱۸ تا ۶۵ سال با هدف بررسی ایمنی انجام شد و طبق نتایج آن واکسن کاملا ایمن شناخته شد.

۳- مطالعه فاز دو در تهران بر ۴۰۰ نفر انجام شد. این واکسن به صورت ۲ دوز ۲۵ میکروگرم به فاصله ۳ هفته تزریق می‌شود. نتیجه مطالعه فاز دو نشان داد واکسن توانسته ایمنی‌زایی ۸۷ درصدی داشته باشد و هر دو مسیر سیستم ایمنی را فعال کند. سرم افراد واکسینه شده در مواجهه با انواع جهش‌ها و واریانت‌های بتا، گاما، دلتا، لامبدا قرار گرفت و خنثی‌سازی مطلوبی داشت. به لحاظ ایمنی هم شایع‌ترین علامت موضعی، درد محل تزریق بود و هیچ عارضه جدی در مطالعه فاز دو گزارش نشد

۴- مجوز شروع فاز سوم توسط سازمان غذا و دارو بر روی ۱۶ هزار و ۸۷۶ نفر صادر شد. این مطالعه زمانی آغاز شد که کشور با واریانت دلتا دست و پنجه نرم می‌کرد؛ در نتیجه اثربخشی محاسبه شده در این فاز بر نوع دلتا بود که کاملا مطلوب و مورد تایید بود. این واکسن ایمن در نظر گرفته شد و همسو با نتایج فاز دو عارضه خاصی گزارش نشد و بیشترین عارضه خستگی و درد محل تزریق بود.

۵- مطالعه تجویز اسپایکوژن به عنوان دوز بوستر بر ۳۰۰ داوطلب انجام شد. از نکات مهم مطالعه دوز بوستر، مطالعه در گروه‌های سنی متنوع ۱۸ تا ۹۰ سال است که بیماری‌های زمینه‌ای متنوع از جمله دیابت، فشارخون، گرفتگی عروق کرنر و... داشتند و در نتیجه مطالعه فاز بوستر قابل تعمیم به جمعیت عمومی جامعه بود. در این مطالعه افرادی که واکسیناسیون اولیه آنها حدود ۴ تا ۶ ماه گذشته بود، وارد مطالعه شدند و واکسن اسپایکوژن را به عنوان دوز بوستر دریافت کردند. واکسیناسیون اولیه این افراد می‌توانست بر پایه پلتفرم‌های مختلف شامل واکسن غیرفعال شده مانند سینوفارم و برکت و یا مبنتی بر وکتور ویروسی مثل آسترازنکا و اسپوتنیک و واکسن‌های پروتئینی از جمله خود اسپایکوژن باشد. با توجه به نتایج مطالعه بوستر در افرادی که واکسیناسیون اولیه آنها بر پایه پروتئین نوترکیب شامل اسپایکوژن بود حدود ۱۱ برابر افزایش در آنتی بادی‌های خنثی کننده داشتند. افرادی که واکسیناسیون اولیه آنها بر پایه پلتفرم وکتور ویروسی بود، حدود ۱۴ برابر افزایش در برابر آنتی بادی خنثی کننده داشتند و در نهایت افرادی که واکسن با پلتفرم ویروس غیرفعال شده تزریق کرده بودند بیش از ۲۵ برابر افزایش در برابر آنتی بادی‌های خنثی کننده داشتند.

من این اطلاعات را به صورت خلاصه از گزارش سپید در قالب گزارش خبری و از زبان مسئول علمی‌ بخش تحقیق و توسعه واکسن اسپایکوژن نوشته ام. هنوز هیچ یک از مقالات فازهای بالینی این واکسن در قالب یک مقاله علمی منتشر نشده است و متاسفانه هنوز هم اطلاعاتی دقیق از میزان کارایی این واکسن در فاز سومش نداریم و مشابه بقیه واکسنهای ایرانی، هنوز مطالعه ای از این واکسن برای واریانت امیکرون نداریم. در‌مورد مطالعه دز بوستر اسپایکوژن هم بر اساس IRCT، مطالعه دو سو‌کور، دو بازو، با پلاسبو، به نسبت پنج به یک بوده و ثبت آن هم ۲۱ آذر بوده و در این مدت واکسن زده شده و سروکانورژن هم بعد از دو هفته از دز بوستر سنجیده شده است.

مقاله فاز حیوانی کاندید واکسن COVAX-19 یا همان اسپایکوژن که توسط سیناژن در ایران مطالعه می‌شود در مجله Vaccine منتشر شده است.

کانال تلگرامی @Scientometric

در مورد تاثیر آیورمکیتن بر‌ کووید-۱۹، متاآنالیزی بسیار مهم انجام شده و مقالات را بر اساس کیفیت آنها آنالیز کرده است (آنالیز زیر گروهی). کیفیت مقالات بر اساس ابزار کاکرین برای ارزیابی سوگیری هاو ... انجام شده است. نتایج نشان داده است که تاثیر قابل توجه آیورمکتین بر بقای بیماران کووید-۱۹ وابسته به عمدتا مطالعات با کیفیت ‌پایین و یا به طور بالقوه با تقلب بوده است. (تصویر پست: چهار مطالعه با ریسک کم سوگیری، چهار مطالعه همراه با برخی نگرانیها، ۳ مطالعه با ریسک بالای سوگیری، یک مطالعه به طور بالقوه با تقلب)

بر اساس مطالعات به طور بالقوه همراه با تقلب علمی، آیورمکتین توانسته تا تقریبا ۱۲ برابر بیشتر منجر به افرایش بقای بیماران کووید-۱۹ در مقایسه با مطالعات با ریسک کم سوگیری شود.
خطر نسبی ذکر شده برای مطالعات به طور بالقوه با تقلب برابر با هشت صدم و معنادار بوده و این مقدار برای مطالعات با خطر کم‌سوگیری، ۰/۹۶ و غیر معنادار بوده است.

وقتی هر ۱۲ مطالعه در نظر گرفته شود، تاثیر بر‌ افزایش بقا ۵۱٪ و معنادار بوده است. وقتی یک مطالعه همراه با تقلب بالقوه حذف شود، این اثر به ۳۸٪ و معناداری بوردلاین (پی ولی پنج صدم) می‌رسد. در ادامه با حذف مطالعات با خطر سوگیری بالا، این اثر‌ افزایش در بقا به ۱۰٪ و غیر معنادار می‌رسد. بالاخره با حذف مقالات همراه با برخی نگرانی ها، اثر به ۴٪ و غیر معنادار می‌رسد.

کانال تلگرامی @Scientometric

دبیر جدید کمیته ملی اخلاق یا همان کارگروه وزارتی اخلاق در پژوهش منصوب شد.

دکتر سعید بیرودیان، جایگزین دکتر احسان شمسی گوشکی شدند.

کانال تلگرامی @Scientometric

از جمعیت نزدیک به ۹/۵ میلیون نفری اسرائیل، تا به حال بیش از ۵۰۰ هزار نفر دز چهارم واکسن کووید-۱۹ را دریافت کرده‌اند. این افراد شامل گروه سنی بالای ۶۰ سال، افراد با نقص ایمنی و پرسنل پزشکی بوده‌اند. حدودا ۴/۴ میلیون نفر نیز دز سوم را دریافت کرده اند.
با حذف کشورهای کمتر از یک میلیون نفر جمعیت، دانمارک و اسرائیل در هفته گذشته بیشترین بیشترین میزان ابتلا به کووید-۱۹ را متناسب با جمعیت داشته اند. (گرچه آمار بستری و مرگ بسیار متفاوت بوده است. تصویر پایین پست)

داده های جدید اسرائیل (گزارش خبری) نشان می‌دهد که استفاده از دز چهارم واکسن کووید-۱۹ (فایزر) توانسته تا سطح آنتی بادی ها را حتی بیشتر از میزانِ بعد از دز سوم افزایش دهد، اما این اقدام برای پیشگیری کامل از ابتلا به امیکرون موثر نبوده و افراد مبتلای زیادی در بین واکسینه شده ها با دز چهارم هم دیده شده اند. اگرچه تعداد مبتلاها نسبت به گروه کنترل کمتر بوده، اما با این حال در گروه واکسینه شده هم زیاد بوده‌اند. واکسن علیه واریانت های قبلی مثل آلفا و دلتا عالی بوده، اما برای امیکرون می‌توان گفت کافی نیست. به هر صورت گفته شده که تزریق دز چهارم به افراد در معرض خطر بالا و مسن تر هنوز هم می‌تواند ایده خوبی باشد ولی احتمالا باید گروه سنی را محدود تر ‌کرد.

🔴 اینجا خوب است به آخرین یافته های انگلستان از تاثیرگذاری دو دز و سه دز واکسنها علیه ابتلا و بستری ناشی از امیکرون هم اشاره شود:

✅ تاثیرگذاری در مقابل ابتلا:

تاثیرگذاری دو دز استرازنکا از حدود ۴۵ تا ۵۰ درصد به صفر بعد از بیست هفته می‌رسد. تاثیرگذاری دو دز فایزر یا مودرنا هم از حدود ۶۵ تا ۷۰٪ به حدود ۱۰ تا ۲۰٪ بعد از بیست هفته می‌رسد.
بین ۲ تا ۴ هفته بعد از تزریق دز سوم، تاثیرگذاری مجددا به ۶۵ تا ۷۵ درصد می‌رسد، بعد از ۵ تا ۹ هفته به ۵۵ تا ۶۵ و از ده هفته بعد از دز سوم هم به ۴۵ تا ۵۰٪ می‌رسد.

✅ تاثیرگذاری در مقابل بستری:

یک دز واکسن، ریسک بستری را تا ۵۸٪ کاهش داده است. دو دز هم محافظت ۶۴ درصدی از ۲ تا ۲۴ هفته و ۴۴٪ بعد از ۲۵ هفته داشته است. وقتی دز سوم زده شده است، در ۲ تا ۴ هفته اول تاثیرگذاری در مقابل بستری ۹۲٪ بوده و بعد از ده هفته کاهش تا ۸۳٪ داشته است. در مجموع با در نظر گرفتن همه دوره ها، تاثیرگذاری بعد از دز سوم ۸۹٪ (۸۶ تا ۹۱ درصد) محاسبه شده است که بسیار بالاست

🔴 از طرفی تاثیرگذاری در مقابل ابتلا با در نظر گرفتن سابقه قبلی ابتلا هم در مطالعه ی SIREN محاسبه شده است. اگر سابقه قبلی ابتلا وجود نداشته باشد، تاثیرگذاری دو و سه دز در مقابل ابتلا به امیکرون به ترتیب ۳۲ و ۶۲ درصد گزارش شده است. (برآورد نقطه ای تقریبا دو برابر شده است). اگر سابقه قبلی ابتلا وجود داشته باشد، این مقادیر به ۶۰ و ۷۱ درصد می‌رسد. (برآورد نقطه ای)

کانال تلگرامی @Scientometric

گزارش خبری آژانس دارویی اروپا:

رگولاتورهای دنیا موافق هستند که تجویز دزهای یادآور واکسن کووید-۱۹ به شکل متعدد در فواصل زمانی کوتاه روشی پایدار و‌ قابل حفظ کردن (sustainable) در دراز مدت نخواهد بود.

تجویز مکرر بوستر ها با فاصله زمانی خیلی کوتاه، ممکن است منجر شود تا میزان آنتی‌بادی که در هر بار تجویز، تولید می‌شود را کاهش دهد.

در آینده اگر مشخص شود که ما نیاز به واکسیناسیون مجدد داریم، می‌توان واکسنهای کووید-۱۹ را با فرارسیدن فصل سرما تزریق کرد. (مثل آنفولانزا) به این ترتیب پاسخ آنتی بادی در زمانی که ما بیشتر به آن نیاز داریم افزایش پیدا می‌کند.

البته آژانس دارویی اروپا، هنوز داده های مربوط به تزریق دز چهارم را ندیده و در حال حاضر هم شواهدی برای نیاز به تزریق دز چهارم به جمعیت عمومی جامعه با واکسنهای فعلی وجود ندارد. در افراد با نقص ایمنی شدید، که قبلا سه دز واکسن را دریافت کرده اند، در نظر گرفتن تزریق دز چهارم می‌تواند منطقی باشد.

تائید واکسن کووید-۱۹ با ترکیب جدید، نیاز به داده های بالینی دارد که برتری پاسخ ایمنی آن را نسبت به بوستر های فعلی نشان دهد.

در مورد انواع واکسنهای مورد نیاز برای مدیریت کووید-۱۹ به یک استراتژی بلند مدت نیاز است. این یک بحث جهانی است و نیاز به همکاری با علم و سیاست عمومی و تصمیم گیرندگان بهداشت عمومی در همه سطوح دارد.

کانال تلگرامی @Scientometric

بررسی آژانس دارویی اروپا از مطالعات علمی موجود در مورد استفاده از واکسن‌های کووید-۱۹ از نوع mRNA (حدود ۶۵ هزار خانم باردار در مراحل مختلف بارداری) نشان می‌دهد که استفاده از این واکسنها منجر به افزایش ریسک عوارض مرتبط با بارداری و افزایش ریسک سقط و زایمان زودرس نمی‌شود.

همچنین تاثیر این واکسن‌ها در کاهش بستری و مرگ ناشی از کووید-۱۹ در خانمهای باردار مشابه خانمهای غیر باردار بوده است. عوارض شایع این واکسنها نیز در بین خانمهای باردار و دیگر گروهها مشابه بوده است.

با توجه به این که بارداری می‌تواند با ریسک شدید شدن کووید-۱۹ به خصوص در سه ماهه دوم و سوم همراه باشد، توصیه می‌شود تا خانمهای باردار یا خانمهایی که قصد بارداری دارند، واکسن را دریافت کنند.

کانال تلگرامی @Scientometric

مطالعه ی جدید از رمدسیویر در بیماران بستری کووید-۱۹

در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی Open Label در مورد رمدسیویر در ۵۲ بیمارستان کانادا (در ارتباط با مطالعه ی Solidarity مربوط به WHO)، رمدسیویر توانسته تا به شکل معناداری نیاز به تهویه مکانیکی را کم و میانگین تعداد روزهای بدون نیاز به اکسیژن و همچنین ونتیلاتور را بیشتر کند. مرگ و میر‌ در همه زیر گروه‌ها با رمدسیویر کمتر بوده اما تاثیر معنادار نبوده است.

حجم نمونه کلی: ۱۲۸۲ نفر (۶۳۴ نفر در گروه رمدسیویر و ۶۴۸ نفر در گروه درمان معمول)

مداخله: دوره ده روزه ی رمدسیویر (۲۰۰ میلی‌گرم‌روز اول و سپس‌روزانه ۱۰۰ میلی‌ گرم وریدی)

✅ میزان مرگ و میر داخل بیمارستانی در گروه مداخله و درمان معمول به ترتیب ۱۸/۷ و ۲۲/۶ درصد بوده است. خطر نسبی ۰/۸۳ و فاصله اطمینان ۹۵٪ بین ۰/۶۷ تا ۱/۰۳ بوده است. میزان مرگ و میر‌ ۶۰ روزه در گروه رمدسیویر و درمان معمول به ترتیب ۲۴/۸ و ۲۸/۲ درصد بوده است. خطر نسبی ۰/۸۸ و فاصله اطمینان ۹۵٪ بین ۰/۷۲ تا ۱/۰۷ بوده است. تاثیر رمدسیویر بر کاهش مرگ، در هیچ یک از زیرگروه‌های سنی، جنسی، نیاز به اکسیژن، مدت زمان شروع علائم (کمتر یا بیشتر از هفت روز) معنادار نبوده است. اگر چه تقریبا در همه این زیر گروه‌ها مقدار عددی مرگ و میر در گروه رمدسیویر کمتر بوده است.

✅ در مورد بیمارانی که در ابتدا تحت تهویه مکانیکی نبوده‌اند، نیاز به تهویه مکانیکی در گروه رمدسیویر و درمان معمول به ترتیب ۸ و ۱۵٪ و خطر نسبی ۰/۵۳ و معنادار بوده است.

✅ میانگین تعداد روزهای بدون نیاز به اکسیژن و همچنین بدون نیاز به ونتیلاتور تا روز ۲۸ در گروه رمدسیویر به ترتیب ۱۵/۹ و ۲۱/۴ بوده است. این میانگین ها برای گروه درمان معمول به ترتیب ۱۴/۲ و ۱۹/۵ روز بوده است. اختلاف برای هر دو‌معنادار بوده است.

✅ مدت زمان بستری بین دو‌گروه تفاوت معناداری نداشته است.

✅ از داده های این مطالعه به تفکیک بیماران موجود در Solidarity می‌توان برای متاآنالیز جدیدی برای بررسی اثر‌ رمدسیویر استفاده کرد.

کانال تلگرامی @Scientometric

برخی یافته‌های‌‌ بررسی مربوط به Office for National Statistics از انگلستان در مورد کووید-۱۹

خطر ابتلای مجدد یا reinfection برای دوره ی غالب بودن واریانت امیکرون (۲۰ دسامبر ۲۰۲۱ تا ۹ ژانویه ۲۰۲۲) نسبت به دوره غالب بودن واریانت دلتا (۱۷ می تا ۱۹ دسامبر ۲۰۲۱)، ۱۶ برابر بیشتر بوده است.

همچنین خطر ابتلای مجدد، برای غیر واکسینه ها نسبت به واکسینه شده ها در مدت زمان کمتر از ۹۰ روز از دز د‌وم (در فاصله ۲ جولای ۲۰۲۱ تا ۹ ژانویه ۲۰۲۲)، تقریبا دو برابر بوده است.

از طرفی مشخص شده است که اگر در زمان عفونت اولیه، وایرال لود کمتری ( Ct value بیشتر) وجود داشته باشد، ریسک ابتلای مجدد بیشتر است.

افراد با عفونت مطابق با واریانت امیکرون (در مقایسه با دلتا)، به شکل قابل توجهی از بین رفتن حس بویایی و چشایی را کمتر گزارش کرده‌اند.

باز هم مطالعه از تاثیرگذاری بیشتر مودرنا نسبت به فایزر

🔴 مطالعه ی قطر در مجله نیوانگلند نشان داده است که ریسک ابتلا بعد از دریافت دو دز واکسن کووید-۱۹ برای مودرنا تا ۳۱٪ نسبت به فایزر کمتر بوده است. اما از نظر ابتلا به موارد شدید، بحرانی و‌ مرگ ناشی از کووید-۱۹، بین این دو واکسن تفاوت معناداری وجود نداشته است.

✅ بیش از ۱۹۲ هزار نفر، یک به یک مچ شده، در هر گروه فایزر و‌ مودرنا که دو دز واکسن زده بوده‌اند، بررسی شده اند. افراد با سابقه ابتلای قبلی به کووید-۱۹، کنار گذاشته شده اند.

✅ در میانه مدت زمان پیگیری ‌نزدیک به ۹۰ روز، موارد ابتلای به کووید-۱۹ بعد از دو دز واکسیناسیون (breakthrough infection)، برای گروه مودرنا و فایزر به ترتیب ۸۷۸ و ۱۲۶۲ مورد گزارش شده است. از ۸۷۸ مورد مربوط به مودرنا، ۳ نفر به سمت بیماری شدید پیشرفت داشته اند و هیچ یک‌ بستری در ICU و یا مرگ نداشته اند. از ۱۲۶۲ مورد مربوط به فایزر، ۷ نفر به سمت بیماری شدید پیشرفت داشته اند و بستری در ICU وجود نداشته و‌لی یک نفر فوت شده است.

✅ در پیگری شش ماهه بعد از دز دوم، بروز تجمعی برآرود شده از موارد ابتلا برای گروه مودرنا و فایزر به ترتیب ۰/۵۹ درصد (۰/۵۵ تا ۰/۶۴) و ۰/۸۴ درصد (۰/۷۹ تا ۰/۸۹) بوده است.

✅ بر اساس مقدار کلی و تطبیق داده شده‌ی hazard ratio گزارش شده ی برابر با ۰/۶۹ (۰/۶۳ تا ۰/۷۵)، خطر ابتلا بعد از دریافت دز دوم واکسن، برای مودرنا نسبت به فایزر تا ۳۱٪ کمتر بوده است. اما مقدار hazard ratio برای بیماری شدید، بحرانی و کشنده ناشی از کووید-۱۹ بعد از دریافت دز دوم ۰/۳۷ و غیر معنادار بوده است.

✅ تفاوت بین دو گروه در بروز موارد ابتلا، در‌طول هفته سوم بعد از دز اول واکسن شروع شده است. الگوی ایمنی ایجاد شده بعداز واکسیناسیون و همچینن کاهش آن در طول زمان برای هر دو واکسن فایزر و مودرنا مشابه بوده است.

✅ پیش مقاله لنست هم نشان داده بود که استفاده از مودرنا در مقایسه با فایزر، به شکل قابل توجهی منجر به کاهش خطر ابتلا به عفونت کووید-۱۹ (حدود ۲۷٪ کمتر) و همین طور بستری ناشی از آن (حدو‌ ۳۷٪ کمتر) شده است. این کاهش در همه گروههای سنی، نژادی و یا بیماری های زمینه ای دیده شده و‌ مخصوصا در پیگیری طولانی مدت، این اثر‌ کاهش خطر ابتلا و بستری برای مودرنا نسبت به فایزر، بارز تر بوده است. تقاوت برای مرگ معنادار نبوده است.

بر اساس پیش بینی کریستوفر مورای از موسسه ی IHME که در مقاله کارسپاندنس لنست آمده، بعد از موج امیکرون، کووید-۱۹ ادامه خواهد داشت ولی پاندمی آن دیگر برنمی‌گردد

خلاصه ای از مقاله:

دنیا در حال حاضر در حال تجربه موج عظیمی از عفونت کووید-۱۹ با واریانت امیکرون است. بیش از ۵۰٪ از جمعیت جهان، در فاصله بین پایان نوامبر ۲۰۲۱ تا پایان مارس ۲۰۲۲ به این واریانت از ویروس عامل کووید-۱۹ مبتلا خواهند شد.

اگر چه مدل‌های IHME نشان داده‌اند که ابتلای روزانه به کووید-۱۹ از پایان نوامبر ۲۰۲۱ تا ۱۷ ژانویه ۲۰۲۲، بیشتر از ۳۰ برابر شده است، ابتلاهای گزارش شده رسمی‌ در طول این مدت فقط بیش از ۶ برابر شده است. چرا که میزان عفونتهای بدون علامت و همچنین خفیف افزایش پیدا کرده و در ننیجه میزان تشخیص عفونت کووید-۱۹ هم به صورت کلی در دنیا از ۲۰ به ۵ درصد کاهش پیدا کرده است.

فهم بار و burden امیکرون به شدت به میزان موارد بدون علامت آن بستگی دارد. مطالعات در مورد واریانتهای قبلی نشان داده بودند که ۴۰٪ از عفونتهای کووید-۱۹ از نوع بدون علامت هستند و حالا شواهد نشان می‌دهند که میزان عفونت بدون علامت برای واریانت امیکرون بسیار بیشتر است (شاید بین ۸۰ تا ۹۰ درصد). علاوه بر افزایش موارد بدون علامت، موارد بستری امیکرون کمتر شده و در بین موارد بستری هم افرادی که به تهویه مکانیکی نیاز پیدا می‌کنند و یا از آن فوت می‌شوند برای مثال در کانادا و آفریقای جنوبی بین ۸۰ تا ۹۰٪ کاهش پیدا کرده است. اما با وجود کاهش شدت بیماری ناشی از امیکرون، موج عظیم امیکرون به معنای افزایش کلی موارد بستری خواهد بود.(بر اساس مدلهای IHME در برخی از کشورها می‌تواند دو برابر یا بیشتر نسبت به موجهای قبلی بستری ایجاد کند.)

مدل‌های IHME همچنان نشان می‌دهد سرعت انتقال امیکرون آنقدر بالاست که اقدامات محافظت کننده مثل ماسک و واکسیناسیون (اولیه یا دز بوستر) در چند هفته آینده، تاثیر کمی بر‌ روند موج امیکرون خواهد داشت. برای مثال برآورد شده است که افزایش پوشش ماسک به ۸۰٪ کل جمعیت، بروز تجمعی کووید-۱۹ در چهارماه آینده را فقط تا ۱۰٪ کاهش می‌دهد. فقط در کشورهایی که موج امیکرون هنوز شروع نشده است، افزایش استفاده از ماسک می‌تواند تاثیر قابل توجه داشته باشد. در واقع این اقدامات هنوز می‌تواند افراد را در مقابل ابتلا محافظت کند اما سرعت موج امیکرون آنقدر بالاست که این اقدامات تاثیر کمی بر روند موج امیکرون در دنیا در ۴ تا ۶ هفته بعدی دارند.

تا ۱۷ ژانویه، موج امیکرون در ۲۵ کشور در ۵ منطقه WHO تقریبا به پیک خود رسیده است. انتظار می‌رود که پیک موج امیکرون در اکثر کشورها از الان تا هفته دوم فوریه رخ دهد. آخرین پیک‌های امیکرون نیز انتظار می‌رود مربوط به کشورهایی باشد که هنوز موج امیکرون در آنها شروع نشده است. (مثل برخی کشورهای جنوب شرق آسیا و اروپای شرقی)

به عقیده کریستوفر مورای، در دوران امیکرون، استراتژی های کنترل کووید-۱۹ باید بازبینی شوند و با توجه به سرعت و شدت انتقال امیکرون، تلاش برای ردیابی تماسها بیهوده خواهد بود. اینجا در مورد کشورهایی مثل چین و نیوزلند که سیاست کووید صفر را داشته اند یک سوال باقی می‌ماند و آن زمان وقوع موج امیکرون است. (بعید است با توجه به سرعت انتقال امیکرون، بتوانند به طور دائم موج آن را حذف کنند).

تا مارس ۲۰۲۲، نسبت زیادی از جمعیت جهان به امیکرون مبتلا شده اند. با افزایش پوشش واکسیناسیون اولیه و دز سوم در بسیاری از کشورها و سطح بالای ایمنی ناشی از ابتلا، برای چند هفته تا چند ماه، دنیا سطح پایینی از انتقال ویروس عامل کووید-۱۹ را باید انتظار داشته باشد.

به هر حال واریانتهای جدید ویروس عامل کووید-۱۹ مطمئنا بازهم پدیدار خواهند شد و برخی از آنها ممکن است از امیکرون شدیدتر باشند. ایمنی ایجاد شده (چه با واکسن و چه با ابتلا) با کاهش در طول زمان مواجه خواهد شد و به ویروس فرصت انتقال می‌دهد و شاید کشورها باید انتظار انتقال بیشتر در ماههای زمستان را داشته باشند.

اما با توجه به همه ی مواجه های وسیع قبلی، به روز رسانی های منظم واکسن ها برای واریانتهای جدید، تولید ضد ویروس های جدید و همچنین وجود این دانش که افراد آسیب پذیر در موجهای آینده با استفاده از ماسک های با کیفیت و فاصله گذاری می‌تواننداز خود مخافظت کنند، تاثیر‌ انتقال ویروس عامل کووید-۱۹ در آینده بر سلامت کمتر از قبل خواهد بود.

به نظر کریستوفر مورای، کووید-۱۹ به یک بیماری عود کننده ی دیگری تبدیل خواهد شد که سیستم های بهداشتی و جوامع مختلف باید آن را مدیریت کنند. دوران اقدامات فوق العاده دولتها و جوامع برای کنترل کووید-۱۹ به پایان خواهد رسید و در واقع بعد از موج امیکرون، بیماری کووید-۱۹ وجود خواهد داشت و باز می‌گردد اما همه گیری آن دیگر بر نمی‌گردد.

کانال تلگرام @Scientometric

یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی یک سو کور در مجله نیوانگلند، جهت بررسی ایمن بودن و ایمنی زایی استفاده از دز بوستر (پلتفورم مشابه یا متفاوت)، ۲۸ روز بعد از دریافت یک دز از واکسن کووید-۱۹ از جانسن بر روی ۴۳۴ پرسنل بهداشتی درمانی انجام شده است.

چهار گروه در مطالعه بررسی شده اند، گروه بدون بوستر و گروههای با بوستر جانسن، فایزر و مودرنا.

نشان داده شده است که در مقایسه با تک دز جانسن، استفاده از دز بوستر (پلتفورم مشابه یا یکسان) توانسته تا منجر به افزایش بیشتر سطح آنتی‌بادی‌های خنثی کننده، متصل شونده‌ی اختصاصی اس و همچنین پاسخ سلول تی شود. از طرفی افزایش سطح آنتی‌بادی‌های متصل شونده در استفاده از دز بوستر با پلتفورم متفاوت (mRNA) نسبت به دز بوستر با پلتفورم مشابه (جانسن) بیشتر بوده است. مودرنا نسبت به بقیه، هم ایمونوژنیسیته و هم reactogenicity بیشتری داشته است. نکته ی آخر این که استفاده از هر نوع بوستری بهتر از عدم استفاده از بوستر به صورت کلی بوده است.

کانال تلگرامی @Scientometric

بعد از پره پرینت لنست و مقاله نیوانگلند از قطر، حالا مقاله ی جاما از آمریکا هم تاثیرگذاری بیشتر مودرنا نسبت به فایزر را (در دوران غالب بودن واریانت دلتا) نشان می‌دهد.

بعد از مچ کردن (بیش از ۶۲ هزار نفر در هر گروه فایزر یا مودرنا)، میزان ابتلای بعد از دو دز واکسیناسیون (breakthrough infections) با مودرنا تا ۱۵٪ نسبت به فایزر کمتر بوده است.(مقدار HR برابر با ۰/۸۵ و معنادار). ریسک ۶۰ روزه ی بستری در بین مبتلایان در گروه مودرنا کمتر از فایزر بوده است. اما ریسک مرگ بین دو گروه تفاوتی نداشته است.

کانال تلگرامی @Scientometric

یافته های یک مطالعه کوهورت آینده نگر، منتشر شده در مجله ی American Journal of Epidemiology ، نشان می دهد که عفونت با کووید-19 در مردان احتمالا می تواند در کوتاه مدت با کاهش در توانایی باروری (short-term decline in fertility) همراه باشد، اما واکسیناسیون کووید-19 در هیچ کدام از مردان و یا زنان اختلال در باروری ایجاد نمی کند.

کانال تلگرامی @Scientometric

بعد از پیوند کلیه ی اصلاح ژنتیکی شده از خوک به انسان (مرگ مغزی)، حالا جراحان دانشگان آلاباما در بیرمنگام امیدوارند که کارآزمایی بالینی پیوند کلیه از خوک (با اصلاح ژنتیکی) به انسان زنده (و نه مرگ مغزی) تا پایان سال 2022 آغاز شود.

بعد از خبر پیوند قلب اصلاح ژنتیکی شده از خوک به انسان زنده، حالا برای اولین بار و به شکل موفقیت آمیز، پیوند کلیه ی اصلاح ژنتیکی شده از خوک به انسان (57 ساله و مرگ مغزی) صورت گرفته است. مقاله آن در مجله ی American Journal of Transplantation، منتشر شده است.

قبلا در سپتامبر سال قبل، گزارش پیوند کلیه از خوک به انسان دچار مرگ مغزی ثبت شده بوده با این تفاوت که کلیه از بیرون بدن فرد متصل شده بوده است و البته کارکرد نرمال داشته است.


دیوید بنت 57 ساله، که قلب اصلاح ژنتیکی شده از خوک دریافت کرده بود، از تاریخ 11 ژانویه، از دستگاه بای پس قلبی و ریوی جدا شده و حال عمومی وی خوب گزارش شده و هنوز رد پیوند هم صورت نگرفته است. 12 روز گذشته و مشکلی نبوده و قلب وی در حال تیپیدن است.

کانال تلگرامی @Scientometric

گزارش خبری از نیچر:

اخبار سوپرواریانت ترکیب دلتا و امیکرون به سرعت در هفته ی گذشته گسترش پیدا کرد، اما محققین می‌گویند چنین ترکیبی هرگز وجود نداشته است و توالی های به دست آمده ممکن است ناشی از آلودگی باشند.

هفتم ژانویه بود که یک ویروس شناس به نام Leondios Kostrikis از تلویزیون محلی قبرس اعلام کرد که تیم پژوهشی اش چندین ژنوم از ویروس عامل کووید-۱۹ را با ویژگی های هر دو واریانت دلتا و امیکرون پیدا کرده‌اند. آنها این ترکیب را دلتاکرون نامیدند و ۲۵ مورد از این توالی ها را هم در GISAID آپلود کردند و ۲۷ مورد دیگر را نیز روز بعد آپلود کردند. در تاریخ هشتم ژانویه هم توسط خبرگزاری های بین المللی این خبر اعلام و در دنیا پخش شد.

اما پاسخ جامعه علمی سریع بود. بسیاری از متخصصین اعلام کردند که ۵۲ مورد توالی آپلود شده، ناشی از ترکیب ژنتیکی بین ویروس ها و ایجاد یک واریانت جدید نبوده و احتمالا ناشی از آلودگی آزمایشگاهی بوده است. همین طور Krutika Kuppalli عضو تیم فنی کووید-۱۹ از سازمان بهداشت جهانی هم اعلام کرد که چیزی به اسم دلتاکرون وجود ندارد و دلتا و امیکرون یک سوپرواریانت ایجاد نکرده‌اند.

حالا Kostrikis، ویروس شناس قبرسی گفته است جنبه هایی از فرضیه اصلی آنها اشتباه تعبیر شده و او هرگز نگفته است که توالی ها هیبرید و ترکیبی از دو واریانت را نشان می‌دهند. ۷۲ ساعت بعد از قرار دادن توالی ها، آنها این توالی ها را با هدف بررسی بیشتر از دسترسی عمومی بر روی دادگان برداشتند. وقتی بیشتر از ۷ مبلیون توالی از ژانویه ۲۰۲۰ روی GISAID قرار داده شده، قرار گرفتن چند نمونه به اشتباه هم نباید باعث تعجب شود. اما عجله برای نتیجه گیری در هیچ همه گیری ای مفید نیست.

یک ویروس شناس به نیچر گفته است که دانشمندان باید در مورد آنچه که می گویند بسیار مراقب باشند.

اکنون Kostrikis می‌گوید که «در حال بررسی تمام دیدگاه‌ها و نظراتی است که توسط دانشمندان برجسته در سراسر جهان درباره اعلامیه اخیرش مطرح شده و قصد دارد نتایج این تحقیق را برای داوری در یک مجله علمی ارسال کند.

البته این ترس هم وجود دارد که چنین حوادثی بتواند محققان را برای به اشتراک گذاشتن داده های حساس به زمان مرددتر کند. شما باید به جامعه علمی اجازه دهید تا خود را اصلاح کند و در یک همه‌گیری، شما باید به اشتراک گذاری سریع داده های ژنوم ویروسی را تسهیل کنید، زیرا این گونه است که ما انواع واریانتها را پیدا می کنیم.

کانال تلگرامی @Scientometric