افت شدید تزریق روزانه واکسن کووید-۱۹ در ایران

متوسط تزریق واکسن (همه دزهای اول تا چهارم) در هفت روز گذشته در ایران، ۲۵۷۹۳ دز بوده است.

درصد پوشش واکسیناسیون در ایران برای دز های اول و دوم به ترتیب ۷۷/۱۲ و ۶۹/۲۳ درصد از کل جمعیت می باشد.

وزارت بهداشت به ما اجازه نمی دهد که این درصد ها را برای دز سوم و چهارم بدانیم.

نزدیک به ۶/۳ میلیون نفر در ایران هستند که حداقل ۳۰ روز از دریافت دز اولشان گذشته ولی هنوز دز دوم را تزریق نکرده اند.

t.me/scientometric

توییتر وزیر بهداشت : “از اهداف اصلی نهضت امام حسین(ع) روشنگری و بصیرت افزایی است. تقارن روز خبرنگار که روز پاسداشت حق جویی و حق گویی است با عاشورای حسینی بر همه جهادگران تبیین گرامی باد”

توئیتر: در پاسداشت حق‌جویی و حق‌گویی، وزارت بهداشت روشنگری کند که چرا وزیرش نامه منع واردات واکسن از برخی کشورها و یا با برخی پلتفورمها را برخلاف روش علمی امضا کرد؟ اگر پلتفورم مشکل داشت، چرا بعدا تصمیم به ورود فایزر گرفت؟ بعد چطور شد که کمیته علمی گفت همان سینوفارم خوب است؟

چرا وقتی رئیس جمهور از زبان رئیس علوم پزشکی گیلان، تلاش کادر درمان برای مقابله با کووید-۱۹ را اصلا به حساب نیاورد، روشنگری نکردید؟ عذرخواهی نکردید؟ از رئیس آن دانشگاه توضیح نخواستید؟

چرا در مورد موضوع دستور العمل جدید غربالگری که می‌تواند سلامت جامعه را به خطر بیاندازد و این را همه انجمن های شما و نظام پزشکی به شما متذکر شدند، کوچکترین واکنشی نشان ندادید؟

چرا باید واکسنی (نورا) بدون کوچکترین نشر داده به صورت علمی را “از بهترین و کم عارضه ترین واکسنهای دنیا” معرفی کنید؟علاوه بر آن شما برکت را “کم عارضه ترین واکسن شاید در دنیا”معرفی کردید. امکانش هست حق جویی و‌حق گویی سرلوحه کار قرار گیرد و مستند علمی گفته‌هایتان ارائه شود؟

روشنگری بفرمایید که چرا بر خلاف اویدنسهای موجود، پلتفورم ویروس غیر فعال را موثرتر از mRNA دانستید؟چرا وزارت بهداشت آمار تفکیکی از تزریق واکسن (برای دز سوم و‌چهارم، برای استانها، گروههای سنی، نوع واکسن و …) اعلام نمی‌کند؟ چرا در مورد درصد پوشش واکسیناسیون اطلاعات غلط داده اید؟امیدوارم خبرنگاران ما، این پرسش‌ها و بسیاری دیگر را پیگیری کنند.

t.me/scientometric

در به روز رسانی جدید دستورالعمل درمان بیماران کووید-۱۹ از موسسه ملی سلامت آمریکا (همراه با مرور توصیه های قبلی):

(تصویر درمان بیماران سرپایی و درمان بیماران بستری)

۱- باز هم به عدم استفاده از کورتیکواستروئید (همانند دگزامتازون) در بین بیماران سرپایی کووید-۱۹ (با شدت خفیف تا متوسط و بدون نیاز به اکسیژن) تاکید شده است. (AIIIB). مگر این که بیمار از قبل، این داروها را برای بیماری دیگری استفاده می کرده است که باید با نظر پزشک معالج، درمان با آنها ادامه پیدا کند.

علی رغم عدم وجود داده از بی خطری و موثر بودن استفاده از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک، در بیماران کووید-۱۹ که نیاز به اکسیژن ندارند، داده های مطالعه جاما، نشان می دهد که تجویز این داروها در این دسته از بیماران (غیر بستری) در آمریکا افزایش داشته است.

مطالعات موجود (یک کارآزمایی بالینی و یک مطالعه مشاهده ای)، تاثیر بالینی مثبتی را از استفاده از دگزامتازون در بیماران بدون نیاز به اکسیژن و بستری کووید-۱۹ نشان نمی دهند. حتی نشان داده شده که استفاده از دگزامتازون ممکن است به این دسته از بیماران آسیب برساند.

۲- برای بیماران سرپایی کووید-۱۹ که نیاز به اکسیژن ندارند، به غیر از درمان علامتی، چهار درمان دیگر همچنان توصیه می شود. در مرحله اول با در نظر گرفتن شرایط به ترتیب پکسلووید و رمدسیویر توصیه می شود. در صورتی که این دو دارو در دسترس نباشد یا امکان استفاده از آنها نباشد، دو داروی دیگر (بدون اولویت خاص) شامل ببتلوویمب یا Bebtelovimab و مولنوپیراویر توصیه شده است. ما در ایران فقط رمدسیویر را داریم. دقت داریم که به عدم استفاده از داروهای هیدروکسی کلروکین، کلروکین، کلترا، ضد انعقاد، آزیترومایسین، داکسی سایکلین و دیگر آنتی بیوتیک ها هم توصیه می شود.

۳- برای آن دسته از بیماران بستری که نیاز به اکسیژن ندارند و در ریسک پیشرفت بیماری هستند، استفاده از رمدسیویر (باز هم بدون دگزامتازون) توصیه شده است.

حتی در بیمارانی بستری که نیاز به حداقل مقدار اکسیژن هم دارند، می توان از همین رویکرد (رمدسیویر بدون دگزامتازون) استفاده کرد. اگر چه در اکثیر بیماران ( بستری و نیازمند به اکسیژن معمول) نیازمند استفاده از ترکیب رمدسیویر و دگزامتازون هستند. اگر رمدسیویر در دسترس نبود می توان دگزامتازون را به تنهایی استفاده کرد.

پس ما تک درمان دگزامتازون نداریم. بر عکس، مونوتراپی با رمدسیویر می توانیم داشته باشیم.

۴-رمدسیویر برای بیماران سرپایی و بستری نیازمند اکسیژن (از کمترین مقدار تا دریافت به شکل HFNC و یا NIV) توصیه می شود. مگر فردی که تحت تهویه مکانیکی یا ECMO باشد. دگزامتازون برای بیماران بدون دریافت اکسیژن توصیه نمی شود. در بیماران با حداقل مقدار دریافت اکسیژن هم شاید بتوان مونوتراپی با رمدسیویر (بدون دگزامتازون) را داشت.

۵- در همه بیماران بستری و نیازمند اکسیژن به شکل تهویه مکانیکیECMO، NIV و یا HFNC می توان از یکی از داروهای باریسیتنیب و یا توسیلیزومب هم در کنار دگزامتازون استفاده کرد. و اگر این دارو ها (baricitinib, tofacitinib, tocilizumab, or sarilumab ) موجود نبود به ناچار می توان فقط از دگزامتازون استفاده کرد. در بیماران با دریافت اکسیژن معمول ( و دریافت دگزامتازون و رمدسیویر) که به سرعت دچار افزایش نیاز به اکسیژن می شوند و یا دچار التهاب سیستمیک می شوند هم می توان یکی از داروهای باریسیتنیب و یا توسیلیزومب را به درمان اضافه کرد.

۶- برای همه بیماران بستری کووید-۱۹، استفاده از دز پروفیلاکسی هپارین توصیه می شود. مگر کنترا اندیکاسیونی وجود داشته باشد. در این بین، برای بیماران بستری با دریافت معمول اکسیژن، علاوه بر گزینه دز پروفیلاکسی هپارین (AI)، گزینه دز درمانی آن هم (CIIa) هم توصیه شده است.

خیلی خلاصه این که هر وقت نیاز به اکسیژن داشتیم، دگزامتازون وارد گزینه های درمانی می شود. رمدسیویر را از همان اول بیماری می توان شروع کرد فقط در بیمار تحت MV or ECMO نباید شروع کرد. در موارد HFNC یا NIV و MV یا ECMO و هر جا نیاز به اکسیژن و التهاب سیستمیک افزایش پیدا کرد، یکی از دو داروی baricitinib و یا tocilizumab (یا جایگزین هایشان یعنی tofacitinib or sarilumab ) نیز توصیه می شوند.

t.me/scientometric

مطالعه‌ کوهورت چند مرکزی از اسپانیا منتشر شده در لنست: بررسی ۱۸۱ بیمار مبتلا به آبله میمونی در سه کلینیک در مادرید و بارسلونا

در این بین ۹۷٪ از بیماران مرد و ۹۲٪ مردانی بوده‌اند که با مردان دیگر هم ارتباط جنسی داشته‌اند. ۴۰٪ از نظر HIV مثبت بوده اند. میانه سنی ۳۷ سال بوده است.
میانه مدت زمان دوره‌ی نهفتگی، هفت روز (بین پنج تا ده روز) بوده است.

در بین بیماران، ۱۸٪ سابقه دریافت واکسن آبله را در دوران کودکی داشته‌اند و نیاز است تا تاثیر واکسن آبله بر آبله میمونی بررسی بیشتری شود.

ضایعات در نواحی مقعد، جنسی و دهان و همین طور عوارضی چون پروکتیت و تونسیلیت نیز دیده شده است. بیشتر از یک سوم بیماران نیاز به درمان داشته اند و بیشترین عوارضی که برای درمان آنها دارو استفاده شده، مسکن برای پروکتیت، تونسیلیت و ضایعات مقعدی بوده است. سه بیمار نیاز به بستری پیدا کرده‌اند.

بر اساس cycle thresholds از PCR، مشخص شده که لود ویروسی در نمونه‌های ضایعات پوستی بسیار بیشتر از نمونه‌های حلق بوده است و این تاکید بیشتری بر راه انتقال تماس پوستی دو فرد در حین سکس به عنوان راه اصلی انتقال آبله میمونی است.

t.me/scientometric

هشدار رئیس هئیت مدیره نظام پزشکی تهران بزرگ

« مردم ایران به شما می گویم ‌در آینده سلامت شما در معرض خطر است و اگر امروز صدای اعتراض خود بلند نکنید در آینده جانتان به خطر می افتد. از دلسوزان مردم این سامان هم می خواهم که متولیان و سیاستگذاران را نصیحت کنند که با جان مردم بازی نکنند.»


t.me/scientometric

کل واکسن کووید-۱۹ تزریق شده در ده روز گذشته در ایران (شامل دز اول تا چهارم) به صد هزار دز نمی‌رسد!

درصد پوشش واکسیناسیون در ایران برای دز های اول و دوم به ترتیب ۷۷/۱۲ و ۶۹/۲۴ درصد از کل جمعیت می باشد.

وزارت بهداشت به ما اجازه نمی دهد که این درصد ها را برای دز سوم و چهارم بدانیم.

نزدیک به ۶/۳ میلیون نفر در ایران هستند که حداقل ۳۰ روز از دریافت دز اولشان گذشته ولی هنوز دز دوم را تزریق نکرده اند.

t.me/scientometric

آزیترومایسین،
سووداک و
اعتقاد به ماسک و واکسن!

t.me/scientometric

در ژاپن واکسیناسیون کووید-۱۹ که اساسا با واکسن‌های mRNA انجام شده، توانسته تا در فاصله‌ی‌ بین مارس تا نوامبر ۲۰۲۱ و در موج پنجم (دلتا)، از ابتلای نزدیک به ۵۶۵ هزار نفر و مرگ نزدیک به ۱۹ هزار نفر جلوگیری کند. در واقع ۳۳٪ از موارد ابتلا و ۶۷٪ از موارد مرگ ناشی از کووید-۱۹ جلوگیری شده است. (یک سوم موارد ابتلا و بیش از دوم سوم موارد مرگ) بیشترین میزان کاهش در ابتلا و مرگ در گروه سنی بالای ۶۵ سال دیده شده است.

The Lancet Regional Health Western Pacific

t.me/scientometric

۱۷ تیر بود که اعلام شد تعداد شهرهای قرمز از صفر به ۴ مورد رسیده است. در ۱۴ مرداد شهرهای قرمز به ۱۳۰ مورد رسید. حالا در ۲۲ مرداد، این روند افزایشی، کاهشی شده و به ۷۸ مورد رسیده است

t.me/scientometric

مطالعه بزرگ دیگری در کانادا، ایمن و بی‌خطر بودن استفاده از واکسن‌های کووید-۱۹ با پلتفورم mRNA (فایزر و مودرنا) را در خانم‌های بار دار نشان داده است.

ریسک شدید شدن بیماری کووید-19 و همین طور مرگ ناشی از آن در خانم های باردار در مقایسه با غیر باردار بیشتر است. از طرفی کووید-19 می تواند عوارض بارداری مثل سقط و تولد نوزاد مرده با سن بارداری بیش از 24 هفته را افزایش دهد.

مطالعه ی کوهورت آینده نگر با نام Canadian National Vaccine Safety یا CANVAS که در مجله ی لنست بیماری های عفونی منتشر شده، به بررسی عوارض واکسن های mRNA (در فاصله یک هفته بعد از دریافت واکسن) در خانم های باردار (بیش از ۵۶۰۰ نفر) پرداخته و میزان آن را با دو گروه خانم های باردار غیر واکسینه (339 نفر) و خانم های غیر باردار واکسینه (بیش از 185 هزار نفر) مقایسه کرده است.
عوارض و رویدادهایی، مرتبط با سلامتِ افراد بررسی شده، که یا جدید بوده و یا وضعیت قبلی را بدتر کرده و در نهایت منجر به غیبت و مرخصی در مدرسه و محل کار و یا مشاوره پزشکی شده و از فعالیت های روزانه معمول فرد جلوگیری کرده است.

هم بعد از دز اول و هم متعاقب دز دوم، در خانم های باردار واکسینه شده، شانس این عوارض و رویدادها، کمتر از خانم‌های واکسینه غیر باردار بوده است.

از طرفی میزان پیامد ترکیبی سقط و تولد نوزاد مرده با سن بارداری بیش از 24 هفته، در خانمهای باردار واکسینه و و غیر واکسینه مشابه بوده است.

قبلا مطالعات بزرگ دیگری نیز ایمن بودن استفاده از واکسن های mRNA را نشان داده بودند.

- Preliminary Findings of mRNA Covid-19 Vaccine Safety in Pregnant Persons (NEJM)

- Systematic review and meta-analysis of the effectiveness and perinatal outcomes of COVID-19 vaccination in pregnancy (Nature Communications)

- Post-authorization surveillance of adverse events following COVID-19 vaccines in pregnant persons in the vaccine adverse event reporting system (VAERS), December 2020 – October 2021 (Vaccine)

علاوه بر مطالعات مربوط ایمنی، مطالعات مهم دیگری نیز تاثیرگذاری این واکسنها در بارداری (کاهش بیماری شدید کووید-19) و همین طور اثر محافطتی آنها در نوزادان تا سن 6 ماهگی (کاهش بستری ناشی از کووید-19) را نشان داده اند:

Maternal Vaccination and Risk of Hospitalization for Covid-19 among Infants (NEJM)

https://news.1rj.ru/str/scientometric/5347

https://news.1rj.ru/str/scientometric/5112

در ایران برای خانمهای باردار از سینوفارم استفاده می شود که من مطالعه‌ای از آن ندیده‌ام.