🔴 اولین توصیه رهبری به جوانان در بیانیه چهل سالگی انقلاب در مورد علم و پژوهش می باشد- قسمت اول

در قسمتی از این توصیه آمده است که "بحمداللّه استعداد علم و تحقیق در ملّت ما از متوسّط جهان بالاتر است. اکنون نزدیک به دو دهه است که رستاخیز علمی در کشور آغاز شده و با سرعتی که برای ناظران جهانی غافلگیرکننده بود ــ یعنی یازده برابر شتاب رشد متوسّط علم در جهان ــ به پیش رفته است. دستاوردهای دانش و فنّاوری ما در این مدّت که ما را به رتبه شانزدهم در میان بیش از دویست کشور جهان رسانید و مایه‌ی شگفتی ناظران جهانی شد و در برخی از رشته‌های حسّاس و نو پدید به رتبه‌های نخستین ارتقاء داد، همه و همه در حالی اتّفاق افتاده که کشور دچار تحریم مالی و تحریم علمی بوده است."
همچنین در قسمتی دیگر گفته اند که "ما هنوز از قلّه‌های دانش جهان بسیار عقبیم؛ باید به قلّه‌ها دست یابیم. باید از مرزهای کنونی دانش در مهم‌ترین رشته‌ها عبور کنیم. ما از این مرحله هنوز بسیار عقبیم؛ ما از صفر شروع کرده‌ایم. عقب‌ماندگی شرم‌آور علمی در دوران پهلوی‌ها و قاجارها در هنگامی که مسابقه‌ی علمی دنیا تازه شروع شده بود، ضربه‌ی سختی بر ما وارد کرده و ما را از این کاروان شتابان، فرسنگها عقب نگه داشته بود. ما اکنون حرکت را ‌آغاز کرده و با شتاب پیش میرویم ولی این شتاب باید سالها با شدّت بالا ادامه یابد تا آن عقب‌افتادگی جبران شود."

❇️ موکدا در کانال گفته ام که برابر دانستن رشد علمی با رشد در تعداد مقالات امری نادرست می باشد. به بیان دیگر، این شتاب ِمتوسط در رشد علمی نیست که یازده برابر متوسط جهان بوده است بلکه شتاب در نشرِ مقالات بوده است.

البته رهبری قبلا نیز در مورد وضعیت پیشرفت علمی ایران، نرسیدن به نقطه ی مطلوب علی رغم این پیشرفت علمی و لزوم تلاش بیشتر صحبت مشابهی داشته اند و این مورد از بیانیه ی ایشان چیز جدیدی نیست. مثلا در کنگره ی «نقش شیعه در پیدایش و گسترش علوم اسلامی» که در همین کانال نیز در مورد آن پست گذاشته بودم (https://news.1rj.ru/str/scientometric/582) این موضوع را عنوان کرده بودند. البته آنجا به جایِ یازده برابر بودن رشد علمی ما نسب به جهان، به سیزده برابر بودن آن اشاره کرده بودند. (بر اساس گزارش NSF رشد متوسط سالانه مقالات در جهان در فاصله سالهای 2004 تا 2014 برابر با 6 درصد بوده است. این میزان رشد برای ایران 22 درصد بوده است. این درصد رشد برای 2006 تا 2016 حدود 15 درصد برای ایران و 4درصد برای جهان بوده است. )

❇️ در همان پست توضیح داده بودم که "باید برای رشد علمی، به فاکتورهای مختلفی توجه کرد مثل تعداد ارجاعات، شاخص اچ، همکاری های علمی بین المللی، تعداد پتنت ها، میزان مشارکت دانشگاهها در فعالیتهای صنعتی و ... . بنابر این برابر دانستن کامل پیشرفت با رشد تعداد مقالات شاید درست نباشد. از طرفی چند برابر شدن یک مقدار کم نیز همیشه راحت تر از مقادیر بیشتر است. برای مثال بر اساس اسکپوس، در سال 2005، آمریکا نزدیک به 500 هزار مقاله داشته و ایران نزدیک به نه هزار، ولی در سال 2016 مقالات ایران نزدیک به 50 هزار رسیده و مقالات آمریکا به بالاتر از 600 هزار. و اینجا مشخصا رشد مقالات علمی ایران بیشتر از آمریکا بوده است."

🔴 اولین توصیه رهبری به جوانان در بیانیه چهل سالگی انقلاب در مورد علم و پژوهش می باشد- قسمت دوم

پر واضح است که جایگاه ایران از نظر نشر مقالات علمی (رتبه ی 16 دنیا بر اساس اسکپوس) جایگاه مهمی است. اما متاسفانه بیانیه رهبری، هیچ کدام از اصول مربوط به مقایسه که در چند پست قبل عنوان کردم را ندارد. اینجا مجددا به صورت خلاصه آنها را ذکر می کنم

✅ تک بعدی نگاه کردن و نگاه به یک شاخص برای بررسی امری نادرست است. هم اکنون به دوره ای رسیده ایم که وزیر بهداشت سابق ما توانسته بود در دوران مسئولیت خود، حدودا هر هفته در نشر یک مقاله و یا دکتر فریدون عزیزی حدودا هر هفته در نشر دو مقاله همکاری داشته باشد. علاوه بر شاخص کمی باید به شاخص های کیفی و اخلاقی نیز توجه کرد. قبلا اشاره کرده بودم که " تا به حال از زبان چند نفر از مسئولین شنیده اید که ایران از نظر نسبت مقالات باطل شده (از شاخص های نشان دهنده ی بد اخلاقی پژوهشی) رتبه اول جهان می‌ باشد؟ " و در پستی دیگر نیز تاکید کرده بودم که " در مورد مقالات نیز باید توجه کرد که پروژه های پژوهشی در کدام مجلات و با همکاری کدام موسسات و کشورها انجام شده است. به حل چه مشکلی کمک کرده است و به کدام پرسش علمی مطرح در جامعه پاسخ داده است و یا چقدر برای حل مشکلات جامعه به آن مراجعه می شود." ما از کشورهای رتبه دار از نظر چاپ مقالات در مجلات بی اعتبار هستیم. از نظر شاخص های کیفی باید موارد دیگری را نیز مد نظر قرار داد. بر اساس شاخص نیچر، هیچ کدام از موسسات و دانشگاههای پزشکی ما در بین 100 دانشگاه برتر پزشکی دنیا نیست. همچنین بر اساس این شاخص، دانشگاههای ترکیه و عربستان و اسرائیل از وضعیت بهتری نسبت به ما برخوردار هستند. از نظر شاخص نوآوری نیز ما رتبه 65 دنیا را داریم و بعد از کشورهایی مثل ترکیه، عربستان، اسرائیل، کویت، قطر و امارات قرار داریم.

✅ رهبری در بیانیه خود متذکر شده اند که "ایرانِ پیش ‌از انقلاب، در تولید علم و فنّاوری صفر بود، در صنعت به‌جز مونتاژ و در علم به‌جز ترجمه هنری نداشت." در مقایسه با رژیم سابق متذکر شده بودم که چند مورد حتما باید لحاظ شود. مثلا "اگر رژیم پهلوی ادامه می یافت حالا بعد از چهل سال، تعداد مقالات فعلی ما کمتر از این مقدار بود یا بیشتر؟" و یا "اگر زیر ساخت های علمی-دانشگاهی ایجاد شده در زمان پهلوی نبود، تعداد مقالات فعلی به آمار فعلی می رسید یا خیر؟" و یا "آیا اگر رژیم سابق ادامه می یافت، برای رسیدن به این تعداد مقالات علمی باید چه مقدار هزینه صرف می شد؟"
اگر همین فاکتور تعداد مقالات را در نظر بگیریم که اینقدر روی آن تاکید می شود باید اذعان داشت که ایران در چند سال قبل از انقلاب، تعداد مقالات خود را به ترکیه رسانده بود و حتی از آن پیشی گرفته بود. بعد از آن تعداد مقالات ما افت کرد و تا سال 1995 نتوانستیم به رکورد قبلی خود برسیم

مثل همیشه در این پست نیز تمام تلاشم بر این بود تا استفاده ی نادرست از شاخص های علم سنجی را با خود شاخص های علم سنجی تصحیح کنم. به بیان دیگر باید مراقب باشیم که شاخص های علم سنجی را در کنارهم و به صورت مکمل استفاده کنیم تا برداشت نادرست نشود

چرا همچنان لینک دسترسی به شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله ی
Archives of Iranian Medicine
(حاوی مقالات مورد بررسی از نظر #سالامی) کار نمی کند؟🤔
http://www.aimjournal.ir/Archive/20/13

پیام یکی از دوستان توییتری بنده در مورد استاد راهنمایی که برای پایان نامه های دانشجویانش در مجلات فارسی اکسپت می گیرد (برای کسب اجازه دفاع) ولی مقالات آنجا چاپ نمیشوند و برای چاپ در مجلات خارجی نگه داشته میشوند

به زودی گزارشی کامل از یکی از پروژه های محققین ایرانی دانشگاه استنفورد در مورد وضعیت پژوهشی ایران ارائه می کنم. در این پروژه ابعاد کمی، کیفی و‌اخلاقی پژوهش در ایران بررسی شده است و اطلاعاتی تازه و بی نظیر در اختیار می گذارد.
در این پروژه از پیشرفتهای علمی ایران (رشد تعداد مقالات) با نام #توهم_پیشرفت و #مدرنیته_بدون_توسعه نامبرده شده است

ایمیل یکی از اساتید همراه کانال در مورد پست اکسپت برای دفاع پایان نامه

در ادامه بحث اکسپت گرفتن برای مقالات پایان نامه ها در مجلات فارسی و ایمیل یکی دیگر از اساتید همراه کانال

♦️وزیر علوم ایران: دو دانشگاه صنعتی شریف و شهید بهشتی تحریم شده اند

🔹منصور غلامی وزیر علوم ایران گفته است که دو دانشگاه صنعتی شریف و شهید بهشتی "به دلیل سوء ظن مورد تحریم خارجی قرار گرفته‌اند".
https://trib.al/EBuyZC6
@BBCPersian

در ادامه بحث اکسپت برای دفاع، نظر یکی از دانشجویان ایپدمیولوژی دانشگاه آکسفورد را که برایم ایمیل شده اینجا قرار می دهم

تقدیر اسکوپوس از رشد کیفی چشمگیر مجله «AIM»
http://www.isw.ir/?p=43118
@ISWIR

🔴 همان طور که پیش از این خبر داده بودم، بخش های مهم گزارش محققین ایرانی دانشگاه #استنفورد، در مورد #وضعیت_پژوهشی_ایران را حضورتان ارائه خواهم داد. مطالب ارائه شده در هر پست، ترجمه بخشی از سند منتشر شده است و الزاما تبیین کننده دیدگاه مدیریت کانال ساینتومتریکس نیست. پی نوشت های ارائه شده در ذیل هر پست، از طرف مدیریت کانال می باشد.

✅ پروژه ایران 2040 استنفورد:

پروژه ایران 2040 استنفورد، ابتکاری دانشگاهی با هدف ترویج و تشوبق همکاری های علمی در حوزه های اقتصادی و فنی مرتبط با توسعه پایدار دراز مدت در ایران هست. این پروژه تحقیقات کمّی و آینده نگر در زمینه گسترده ای از حوزه های مرتبط با توسعه اقتصادی ایران را ترویج می نماید. این پروژه به دنبال پیش بینی آینده کشور تحت سناریوهای محتمل می باشد.
این پروژه هیچ گونه دستورالعمل و خط مشی سیاسی را حمایت و پیگیری نمی نماید. همکاران این پروژه تنها بر اساس مهارت های پژوهشی انتخاب می گردند و مدیریت پروژه از دیدگاه های سیاسی همکاران آگاهی نداشته و مسئولیتی نیز در قبال آن ندارد.

✅ پی نوشت کانال:

پروژه ایران 2040، یکی از پروژه های زیرمجموعه مرکز مطالعات ایرانیان در استنفورد می باشد. در قالب این پروژه تاکنون گزارشات متنوعی در حوزه های آینده نفت و تاثیر آن بر اقتصاد ایران، بررسی وضعیت کشاورزی ایران، افق پیش روی بخش انرژی ایران، وضعیت جمعیتی ایران، اقتصاد ایران و مشکلات ناشی از تحریم ها، بانکداری در ایران، وضعیت آب در ایران و نهایتا بررسی وضعیت پژوهشی ایران منتشر شده است.

#ایران_2040
#توهم_پیشرفت
#مدرنیته_بدون_توسعه
🆔@Scientometric

🔴‌ قسمت دوم گزارش پروژه #ایران_استنفورد

✅ این گزارش به دنبال چیست؟

این گزارش در صدد علت یابی و پاسخ به چگونگی (فاکتورهای اجتماعی-اقتصادی، سیاسی، دموگرافیک) رشد سریع و خیره کننده آمار انتشار مقالات ایران طی سال های گذشته می باشد. همچنین کیفیت مقالات منتشر شده نیز مورد بررسی قرار گرفته و وضعیت ایران با سایر کشور ها مورد مقایسه قرار گرفته است. همچنین اثرات مثبت و منفی سیاست گذاری فعلی در تقویت پژوهش و نوآوری بررسی شده است.

✅ روش کار مورد استفاده چه بوده است؟
برای درک بهتر روندهای خروجی علمی ایران، محققین حدود 450 هزار مقاله (شامل سال انتشار، مجله منتشر کننده، استنادات، آدرس علمی نویسندگان)، اطلاعات مجلات، نویسندگان پر کار، مقالات رترکت شده، انتشار مقالات در مجلات یغماگر و داده های دموگرافیک و اقتصادی را جمع آوری و تحلیل نموده اند. همچنین پژوهشگران، تحقیق و بررسی دست اولی از موسسات مقاله نویسی (توضیح کانال: موسسات مقاله نویسی میدان انقلاب) انجام داده اند.

#ایران_2040
#توهم_پیشرفت
#مدرنیته_بدون_توسعه

🆔@Scientometric

🔴‌ قسمت سوم گزارش پروژه #ایران_استنفورد

#کمیت

✅ تعداد مقالات ایران از مقدار حدودی ۱۰۰۰ در سال ۱۹۹۷ به مقدار بیش از ۵۰ هزار در سال ۲۰۱۸ رسیده است. بدین شکل سهم ایران در میزان مقالات سالیانه جهان از یک دهم درصد به دو و شش دهم درصد رسیده است. یعنی میزان نشر سالیانه ایران در دو دهه ی اخیر پنجاه برابر شده است.

✅ چهل و یک درصد مقالات، مربوط به علوم پایه (شیمی، فیزیک، ریاضی ‌ ...) بوده و سهم علوم پزشکی-سلامت و مهندسی نیز هر کدام بیست و دو درصد بوده است.
سهم بخش های کشاورزی و علوم اجتماعی نیز به ترتیب ده درصد و پنج درصد بوده است.

#ایران_2040
#توهم_پیشرفت
#مدرنیته_بدون_توسعه
🆔@Scientometric

🔴‌ قسمت چهارم گزارش پروژه #ایران_استنفورد
#کیفیت
بخش اول
کیفیتِ (بر اساس مجلاتی که مقالات در آن چاپ شده) مقالات مهندسی از دیگر حوزه ها برتر بوده است. به طور کلی میزان مراجعه به مقالات ایران همخوانی با افزایش تعداد مقالات ایران ندارد. به غیر از پزشکی، کیفیت مقالات دیگر رشته ها تغییرات منفی قابل توجهی در طول زمان نداشته است. اما رتبه مجلات چاپ کننده مقالات پزشکی در طول ده سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۳ از ۳۸ به ۵۸ رسیده است.
پی نوشت کانال:
نکته قابل توجه در این نمودار، افت مداوم کیفیت مجلات چاپ کننده مقالات بخش پزشکی است
#ایران_2040
#توهم_پیشرفت
#مدرنیته_بدون_توسعه
🆔@Scientometric

🔴‌ قسمت چهارم گزارش پروژه #ایران_استنفورد
#کیفیت
بخش دوم
در بررسی میزان خود استنادی و سهم مقالات ایرانی در مجلات معتبر (مجلات اول و دوم هر فیلد سایت اسکور اسکپوس) مقالات با مشارکت بین المللی کنار گذاشته شد. به صورت کلی میزان خود استنادی از 54 درصد در سال 1997 به 40 درصد در سال 2015 رسیده است.
از طرف دیگر با وجود این افزایش شدید در تعداد مقالات، تنها پنج دهم درصد از مقالات مجلات معتبر را (مجلات اول و دوم هر فیلد سایت اسکور اسکپوس)، مقالات ایرانی تشکیل می دهند. به عبارت دیگر این موضوع نشان می دهد که مقالات ایرانیان در مجلات با کیفیت پایین به چاپ رسیده است. به صورت قابل توجه تری، میزان استنادات به مقالات ایرانی در مقالات مجلات معتبر، یک دهم درصد می باشد.

#ایران_2040
#توهم_پیشرفت
#مدرنیته_بدون_توسعه
🆔@Scientometric

🔴‌ قسمت پنجم گزارش پروژه #ایران_استنفورد
#مشارکت_دانشگاهها

بررسی مشارکت دانشگاه ها در مقالات منتشر شده نیز در شکل ذیل آورده شده است. بر این اساس دانشگاه تهران, علوم پزشکی تهران و دانشگاه آزاد (همه شعبه ها) بیشترین تعداد مقالات منتشر شده را داشته اند. در این میان پژوهشگاه دانش‌‌‌هاي بنيادي، دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه امیرکبیر بالاترین میزان چاپ مقاله به ازای هر نفر هیات علمی را داشته اند.

همچنین در بررسی مقالات رترکت شده، به ازای هر ده هزار مقاله، 13.3 مقالات رترکت شده اند. این عدد چهار برابر متوسط جهانی بوده است، که ایران را در صدر کشورهای با بیشترین رترکت مقالات قرار داده است. دانشگاه علوم پزشکی #بقیه_الله، ارومیه و آزاد، #رکورد_دار_میزان_رترکشن بین دانشگاههای ایرانی بوده اند.

#ایران_2040
#توهم_پیشرفت
#مدرنیته_بدون_توسعه
🆔@Scientometric

🔴‌ قسمت ششم گزارش پروژه #ایران_استنفورد

همکاری علمی بین المللی

به صورت کلی حدود بیست درصد از مقالات ایران باهمکاری بین المللی بوده است. به طور متوسط مقالاتی که نویسنده ی مسئول آنها خارجی بوده اند (۴۰ درصد از کل مقالات با همکاری های بین المللی) بیش از دوبرابر ارجاع دریافت کرده اند. نیمی از این ۴۰ درصد، نویسنده مسئول ایرانی داشته اندکه در خارج کار میکنند.
از ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ میزان همکاری بین المللی ایران در نشر مقالات با دیگر کشورها کاهش و از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ افزایش خفیفی داشته است که می تواند به علت افزایش محققین ایرانی در دانشگاههای خارجی باشد. به هر حال میزان مطلق مقالات با همکاری بین المللی همواره افزایش داشته است. یکی از دلائل عمده این افزایش می تواند مرتبط با موج مهاجرت تحصیل کردگان دانشگاهی در سال های گذشته باشد.
سه کشور آمریکا (با 20 هزار مقاله مشترک)، کانادا و بریتانیا (هر کدام 10 هزار مقاله مشترک) بیشترین میزان مقالات منتشر شده مشترک با محققین ایرانی داشته اند.
#ایران_2040
#توهم_پیشرفت
#مدرنیته_بدون_توسعه
🆔@Scientometric

در مورد خراب بودن لینک شماره تکمیلی مجله ی AIM به سردبیر و کمک سردبیر مجله ایمیل زدم تا انشاله مشکل حل شود

سی ان ان در گزارشی کوتاه به بررسی وضعیت سلامت ایرانیان تحت تاثیر تحریم های آمریکا پرداخته است.
https://t.co/p5go3sHayn?ssr=true

🔴‌ قسمت هفتم گزارش پروژه #ایران_استنفورد

بررسی علل افزایش کمی مقالات و فساد پژوهشی در ایران

✅ در طول دو دهه ی قبل، تعداد دانشجویان فارغ التحصیل شده ایران ده برابر شده است (تغییرات دموگرافیکی و افزایش ظرفیت دانشگاهها). این موضوع به فراهم آوردن نیروی انسانی ارزان برای پژوهش کمک کرده است و می تواند توجیهی برای افزایش تعداد مقالات ایران باشد. افزایش قارچ گونه ی دانشگاهها مخصوصا دانشگاه آزاد در این زمینه مثال زدنی است. در نقطه ی مقابل جذب هیئت علمی کافی نبوده که منجر به پایین آمدن کیفیت آموزش و پژوهش شده است. نسبت هیئت علمی به دانشجو در ۲۰۰۵ برابر با ۱۸ درصد و در ۲۰۱۸ کمتر از ۸ درصد بوده است. به عبارتی افزایش ظرفیت دانشگاهها فقط به صورت فیزیکی بوده است (بدون ایجاد زیر ساختهای آموزشی پژوهشی)
✅ نسبت تعداد مقاله به هزینه در ایران بسیار بالاست به عبارت دیگر آنالیز های این مقاله نشان می دهد که درصدی از تولید ناخاص ملی که صرف پژوهش می شود خیلی تاثیری روی تعداد مقالات نداشته است (در مقایسه با دیگر کشورها) و در عوض اندازه جمعیت پژوهشی عامل مهمتری در افزایش تعداد مقالات بوده است هر تغییری در آینده پژوهش ایران چه کیفی و چه کمی ناشی از اندازه جمعیت پژوهشی ایران خواهد بود

✅ سیاست دولتی برای منوط کردن ارتقای اساتید و فارغ التحصیل شدن دانشجویان به نشر مقالات در مجلات علمی نیز از دیگر دلایل افزایش تعداد مقالات ایران بوده است. تب بالای مقاله بین دانشجویان و اساتید منجر به ایجاد بازار سیاه مقاله و آژانس های متعدد مقاله نویسی با قیمت ها و سرویس های مختلف شده است. این جو بوجود آمده، ایران را در جایگاه کشورهای با بیشترین میزان رترکشن و پلاژیاریسم قرار داده است. از هر ده هزار مقاله، ۱۳.۳ مقاله از ایران ترکت می شود. در واقع میزان رترکت مقالات ایران چهار برابر از مقدار میانه رترکت جهانی بیشتر است. بر اساس این مقاله احتمال رترکشن در بین محققینی از ایران که در سال بیش از بیست مقاله منتشر می کنند (Hyper-Prolific Author) پنج برابر بیشتر از سایر محققین است. درصد زیادی از این محققینِ با بیش از بیست مقاله، از دانشگاههای ایرانی مدرک پی اچ دی گرفته اند. به طور متوسط ۱۹ درصد از مقالات این محققین در مجلات ایرانی و ۹ درصد از مقالات آنها در مجلات بی اعتبار چاپ شده است. این محققین را می توان در سه گروه قرار داد: گروه اول محققینی هستند سرشناس از دانشگاههای عالی رتبه ی ایران با میزان خود ارجاعی کم و ارجاعات کلی زیاد. گروه دوم افرادی هستند که در حال حاضر مسئولیت مهم سیاسی و یا دولتی دارند و گروه سوم افرادی هستند که داده سازی می کنند و یا مقالات بی کیفیتی را منتشر می کنند.

✅ این روندِ موجود همچنین باعث ایجاد #توهم_پیشرفت یا #فانتزی_دستاورد_علمی با نقش خیلی کوچک در پیشبرد دانش و بهبود کیفیت زندگی مردم شده است. در نگاهی جامعتر، افزایش در تعداد مقالات ایران را می توان #حبابی متناسب با رفتارهای سیاسی اجتماعی دانست که اغلب از آن با نام #مدرنیته_بدون_توسعه یاد می شود. مسئو‌لین د‌ولتی به شکلی نادرست تعداد مقالات را برابر با پیشرفت و توسعه معرفی می کنند ادعاهای بیش از حد در این زمینه نقش کلیدی در تبلیغات عمومی ایفا می کنند تا غرور ملی را تسکین دهند و تصویری مترقی از سیاست ها و عملکرد دولت را نشان دهند. ایران، علاوه بر ایجاد #توهم_پیشرفت با بزرگ کردن حباب مقالات (افزایش نشر مقالات علمی)، مسئول افزایش انواع بداخلاقی های پژوهشی می باشد که همانند #آتش_مهار_نشده گسترش می یابند.
🆔@Scientometric

بالاخره بعد از چندماه لینک شماره تکمیلی نوامبر ۲۰۱۷ مجله ی AIM (حاوی مقالات مورد بررسی از نظر #سالامی) درست شد، هر چند از سوی سردبیر و کمک سردبیر این مجله جوابی به ایمیل من برای پیگیری این موضوع داده نشد😅
http://www.aimjournal.ir/Archive/20/13