هر سال، سازمان بهداشت جهانی (WHO) روز ۳۱ می را به عنوان روز جهانی بدون دخانیات نام‌گذاری کرده تا توجه همه را به اپیدمی جهانی مصرف دخانیات و مرگ‌ومیرهای قابل پیشگیری ناشی از آن جلب کند.

چند آمار تکان‌دهنده که باید بدانیم:

📍مصرف دخانیات سالانه باعث مرگ بیش از ۸ میلیون نفر در سراسر جهان می‌شود.

📍بیش از ۱ میلیون نفر از این مرگ‌ها به دلیل قرار گرفتن در معرض دود دست دوم (second-hand smoke) است.

📍ترک سیگار، حتی در سنین بالا، می‌تواند به طور چشمگیری خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سرطان ریه و سکته مغزی را کاهش دهد.

نقش ما به عنوان پرستار چیست؟ 🩺

ما در خط مقدم نظام سلامت هستیم و نقش بی‌نظیری در کمک به بیماران برای ترک دخانیات داریم. این رویکرد به "مشاوره ۵A" معروف است:

1. Ask (بپرسید): از هر بیمار در مورد وضعیت مصرف دخانیاتش سوال کنید.

2. Advise (توصیه کنید): به زبان ساده و دلسوزانه، او را به ترک تشویق کنید.

3. Assess (ارزیابی کنید): ببینید چقدر برای ترک کردن آماده است.

4. Assist (کمک کنید): برایش یک برنامه ترک تنظیم کنید، منابعی مثل کلینیک‌های روانشناسی ترک سیگار را معرفی کنید.

5. Arrange (تنظیم کنید): یک جلسه پیگیری برای بررسی وضعیت او ترتیب دهید.

حتی یک توصیه کوتاه از طرف یک پرستار می‌تواند شانس بیمار برای اقدام به ترک را تا ۳۰ درصد افزایش دهد ✨


جرقه برای پژوهش 🔬

این موضوع پر از ایده‌های تحقیقاتی برای ماست:

"بررسی میزان آگاهی بیماران بستری در بخش داخلی از مضرات دود دست دوم"

"تاثیر آموزش چهره به چهره توسط دانشجوی پرستاری بر انگیزه بیماران برای ترک سیگار چقدر است؟"

"موانع اصلی پرستاران برای ارائه مشاوره ترک سیگار در بخش‌های شلوغ چیست؟"

بیایید به نقش قدرتمند خود در ساختن یک جامعه سالم‌تر و بدون دخانیات باور داشته باشیم.💚

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

📍گپ‌وگفت با سقراط در جنگل‌های موران - گِرمی

واحد روابط عمومی در گفت‌وگویی نمادین با سقراط، در دل جنگل‌های سرسبز موران (شهرستان گرمی)، به بررسی تقابل «پروتکل‌های علمی» و «شهود بالینی» در حرفه پرستاری پرداخت.

• این یادداشت، یک دعوت به تفکر برای همه ماست.

- به قلمِ کارگروه تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

📍


روابط عمومی: استاد سقراط، از این‌که وقت‌تان را به ما دادید، ممنونیم. ما در محیط بالین، گاهی بین دو انتخاب قرار می‌گیریم. از یک طرف، یاد گرفته‌ایم که طبق «پروتکل‌های مبتنی بر شواهد» پیش برویم. از طرف دیگر، گاهی «شهود بالینی» ما – اون حس درونی‌ای که از تجربه‌هامون میاد – بهمون یه چیز دیگه می‌گه. وقتی این دو با هم هم‌خوان نیستن، باید به کدوم اعتماد کنیم؟

سقراط: ببینید، پروتکل‌ها مثل جاده‌هایی هستن که قبلاً توسط خیلی‌ها امتحان شدن و امنیتشون ثابت شده. نادیده گرفتنشون کار درستی نیست. ولی یه پرستار باتجربه، فقط به جاده نگاه نمی‌کنه؛ به حال و هوای مسیر هم توجه می‌کنه. مثلاً می‌فهمه کجا ممکنه زمین بخوره یا یه شاخه افتاده جلوی پاش.

روابط عمومی: یعنی شهود بالینی همون دیدن چیزهاییه که توی نقشه نیست، ولی تو مسیر وجود داره؟

سقراط: دقیقاً. شهود یه حس جادویی یا بی‌پایه نیست. اون در واقع یه جور جمع‌بندی سریع ذهنی از مشاهدات ریزیه که هنوز فرصت نکردی بهشون اسم علمی بدی. این حس، نتیجه‌ی تجربه‌های قبلی توئه.

روابط عمومی: پس اگه حس درونیم با پروتکل فرق داشت، باید به کدوم گوش کنم؟

سقراط: سوال بهتر اینه:
«این حسی که دارم، از کدوم مشاهدات ظریف میاد که شاید توی پروتکل لحاظ نشده؟»
وقتی یه چیزی درونت زنگ خطر می‌زنه، نه باید نادیده‌اش بگیری، نه بی‌گدار به آب بزنی. باید دقیق‌تر بشی، بهتر نگاه کنی.

روابط عمومی: پس شهود یعنی یه تلنگر برای بررسی دقیق‌تر، نه این‌که بی‌خیال علم بشم؟

سقراط: دقیقاً. شهود بهت نمی‌گه «پروتکل رو بذار کنار»، بلکه می‌گه: «یه بار دیگه و با دقت‌تر نگاه کن!» شاید لازمه علائم حیاتی (VS) رو با فواصل کم‌تر چک کنی، بیشتر با بیمار حرف بزنی، یا بری و نظرتو با یه همکار باتجربه‌تر درمیون بذاری. این اون نقطه‌ایه که علم و هنر پرستاری به هم می‌رسن.

📌 فرآیند سه‌مرحله‌ای برای استفاده درست از شهود بالینی

وقتی حس درونی‌ات با پروتکل نمی‌خونه، این ۳ قدم رو بردار:

۱. شناسایی (Acknowledge):
به حس درونی‌ات احترام بذار. این یه داده‌ست. پس اول از همه، خودت قبولش کن.

۲. تحلیل (Analyze):
از خودت بپرس: «چی باعث شد این حس به سرم بزنه؟»
شاید یه تغییر کوچیک تو رنگ پوست، یه نگاه نگران بیمار، یا یه نحوه‌ی خاص صحبت کردنش باعثش شده. اینا رو سعی کن تبدیل کنی به اطلاعات قابل توضیح.

۳. ارتباط (Communicate):
وقتی داده‌هاتو جمع کردی، خیلی حرفه‌ای با تیم درمان درمیون بذار.
مثلاً بگو: "طبق پروتکل شرایط بیمار فعلاً پایدار محسوب می‌شه، ولی من یه بی‌قراری خفیف و افزایش جزئی در تنفس‌شون دیدم، که فکر کردم بهتره یه بررسی دقیق‌تر انجام بشه."

با این کار، نه علم رو کنار گذاشتی، نه حس درونی‌تو سرکوب کردی. بلکه از هر دو برای ارائه‌ی بهترین مراقبت ممکن استفاده کردی.

- به قلمِ کارگروه تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

برای سلامتی خود و آیندگان، از دخانیات دوری کنیم. 🚭

📍روابط عمومی کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی

🆔️ @Arums_src_germi

🆔 https://news.1rj.ru/str/src_germi

#اطلاعیه

با سلام و عرض ادب

کارگاه آشنایی با فرایند ثبت اختراع ، امروز ۱۰ خرداد ماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۸، توسط کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی، به صورت مجازی و در بستر اسکای روم برگزار خواهد شد.




📌 لینک گروه تلگرام:

https://news.1rj.ru/str/+vYxscC93xaRiZGU8


📍 روابط عمومی کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی دانشگاه پرستاری گرمی
🆔️ https://news.1rj.ru/str/src_germi

🔴 انتصاب سرپرست مدیریت توسعه و ارزیابی تحقیقات معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

✅ با حکم سرپرست معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، سرپرست مدیریت توسعه و ارزیابی تحقیقات منصوب شد

🔸به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، طی حکمی از سوی دکتر محسن ارزنلو، سرپرست معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه، خانم دکتر الهام صفرزاده به عنوان سرپرست مدیریت توسعه و ارزیابی تحقیقات منصوب شد.

www.arums.ac.ir

#دانشگاه_علوم‌پزشکی_اردبیل

✅ @arumswebda

👻 فوت شده‌ها هم مقاله چاپ می‌کنند!

فکر می‌کردید فقط زنده‌ها می‌تونن مقاله بنویسن و رزومه‌شون رو قوی کنن؟ خب، دوباره فکر کنید ☺️

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

📍داستان یک نویسنده از دنیا رفته

یه دانشمند معروف به اسم Jiri Jaromir Klemes که تا وقتی زنده بود، کلی مقاله نوشت، سردبیر مجله‌های معتبر بود و حسابی تو دنیای علم شناخته‌شده بود.
اما بعد از فوتش یه اتفاق خیلی عجیب افتاد:

اسمش توی ۴۹ مقاله جدید به عنوان نویسنده دیده شد.
یعنی طرف از دنیا رفته بود، ولی هنوز مقاله منتشر می‌کرد!

حالا بخش عجیـب‌ترش اینه که:
• توی ۲۷ تا از این مقالات اصلاً نگفته بودن که طرف فوت کرده
• توی یه مقاله که چند ماه بعد از فوتش منتشر شد، حتی نوشته بودن:
«همه‌ی نویسنده‌ها نسخه نهایی مقاله رو خوندن و تأیید کردن»

📌 چرا همچین کاری می‌کنن؟

به این پدیده می‌گن "نویسندگی پس از مرگ" (Posthumous Authorship).
یه جور منطقه خاکستری تو دنیای اخلاق نشره که هنوزم خیلیا باهاش کنار نیومدن.

چندتا دلیل پشتش می‌تونه باشه:

🤝 از روی احترام و قدردانی:
شاید همکاراش بخوان به خاطر زحمات قبلی‌اش اسمشو تو مقاله بیارن.

💰 اما گاهی هم از روی منفعت:
مثلاً چون طرف معروف بوده، اسمش احتمال پذیرش مقاله رو می‌بره بالا
به قول معروف: اسمش برند بوده، استفاده کردن که مقاله‌شون راحت‌تر چاپ شه

📜 قانون چی میگه؟

واقعیت اینه که قانون روشنی وجود نداره.
مثلاً انتشارات بزرگی مثل Elsevier خودش گفته که سیاست مشخصی درباره این موضوع نداره
اما از اون طرف، کمیته بین‌المللی ویراستاران مجلات پزشکی (ICMJE) یه قانون داره که می‌گه:
یکی از شرط‌های نویسندگی اینه که نسخه نهایی مقاله باید توسط نویسنده تأیید بشه.
خب این کار برای یه نفر که از دنیا رفته، واقعاً ممکن نیست

🔴 این فقط یه مورد خاص نبود...

یه تحقیق نشون داده که این پدیده تو دنیای زیست‌پزشکی از سال ۲۰۰۰ به بعد داره بیشتر و بیشتر میشه.
بعضی‌ها حتی می‌گن ژورنالای نامعتبر از این ترفند استفاده می‌کنن تا شاخص استنادی‌شونو الکی ببرن بالا

📌 تو دنیای علم، اسم نویسنده فقط یه اسم نیست. پشتش یه مسئولیت بزرگه.
وقتی باهاش بازی می‌کنیم، هم اعتبار علم رو زیر سؤال می‌بریم، هم مرز بین احترام و سوءاستفاده رو کمرنگ می‌کنیم.

– ✍️ تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

به لطف خدا و یاری شما عزیزان آشنایی با فرایند ثبت اختراع در روز شنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۴ توسط کمیته تحقیقات دانشجویی و فناوری دانشکده پرستاری گرمی به مدت ۲ ساعت به صورت مجازی در بستر اسکای روم برگزار شد.

از مدرس محترم کارگاه ، خانم دکتر افسون جراح  ، بابت تدریس کامل و دقیقشان کمال تشکر را داریم. همچنین از حضور تمام شرکت کنندگان در این کارگاه صمیمانه قدردانی می‌نماییم.


📍روابط عمومی کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی

🆔️ @Arums_src_germi

🆔 https://news.1rj.ru/str/src_germi

#کارگاه

📍
رترکشن یعنی چی؟

رترکشن یعنی یه مجله علمی میاد خیلی رسمی می‌گه: «این مقاله‌ای که منتشر کردیم، دیگه معتبر نیست»
یه جورایی مثل اینکه به مقاله کارت قرمز بدن

ولی حواست باشه، این‌طور نیست که مقاله رو کامل از اینترنت حذف کنن. اون مقاله هنوز هست، فقط یه مهر گنده و قرمز روش می‌خوره که نوشته: RETRACTED
یعنی چی؟ یعنی هر کسی بعداً این مقاله رو دید، بفهمه که نتایجش قابل اعتماد نیست و نباید بهش استناد کرد.

خب حالا چرا یه مقاله رترکت می‌شه؟

دلیل‌هاش مختلفه، ولی می‌شه کلی اون‌ها رو به دو دسته تقسیم کرد:
۱. اشتباهات بی‌قصد و غرض
۲. تخلف علمی و کارای غیراخلاقی

📌 اشتباهات صادقانه:
گاهی واقعاً نویسنده‌ها از قصد کاری نکردن. مثلاً تو آمار یه اشتباه پیش اومده، یا دستگاه آزمایش خراب بوده، یا یه تفسیر نادرست از نتایج داشتن.
اینجور وقتا، حتی خود نویسنده‌ها ممکنه داوطلبانه بیان بگن: «این مقاله رو رترکت کنید تا به علم آسیب نزنه.»

📌 سوءرفتار علمی:
حالا بریم سراغ بخش جدی ماجرا، یعنی تخلف‌های علمی:

🔴 جعل داده: یعنی یه چیزایی از خودشون ساختن، داده‌هایی که اصلاً وجود خارجی نداشتن.

🔴 دستکاری داده: یعنی داده‌های واقعی رو یه جوری تغییر دادن یا حذف کردن که به نتیجه دلخواهشون برسن.

🔴 سرقت ادبی: همون کپی کردن کار یا ایده یا نوشته‌های دیگران بدون اینکه اسمشونو بیارن.

🔴 اشکال جدی در روش یا نتیجه‌گیری: مثلاً روش تحقیق اشتباه بوده یا نتایج اون‌قدر ایراد داره که کل مقاله می‌ره زیر سوال.

🔴 مشکلات اخلاقی: مثلاً از شرکت‌کننده‌های انسانی بدون رضایت کتبی استفاده کردن، یا نگفتن که تضاد منافع داشتن.

رترکشن چجوری انجام می‌شه؟

۱. یه نفر شک می‌کنه: شاید یه دانشمند دیگه، یه خواننده دقیق، یا حتی خود نویسنده بفهمه مقاله مشکل داره و به سردبیر مجله خبر بده.

2. مجله تحقیق می‌کنه: سردبیر می‌ره بررسی می‌کنه، با نویسنده‌ها یا دانشگاهشون تماس می‌گیره، داده‌های خام می‌خواد و کلی پیگیری می‌کنه.

3. تصمیم نهایی: اگه معلوم شد مشکل جدیه، مجله تصمیم به رترکشن می‌گیره.

4. اعلام رسمی: مجله یه اعلامیه منتشر می‌کنه که دقیق توضیح می‌ده چرا اون مقاله دیگه معتبر نیست. گاهی نویسنده‌ها باهاش موافقن، گاهی نه؛ ولی به‌هر‌حال مجله می‌تونه رترکت رو انجام بده.

خب حالا عواقبش چیه؟

🔴 برای نویسنده‌ها: یه لکه بد تو رزومه‌ علمی‌شون حساب می‌شه. ممکنه باعث بشه اعتبارشون بره زیر سوال، بودجه‌ تحقیقاتی از دست بدن، از دانشگاه اخراج شن یا حتی دیگه هیچ جا نتونن کار علمی بکنن.

🔴 برای خود علم: شاید در ظاهر بد باشه، ولی در واقع رترکشن نشونه سالم‌بودن علمه چون نشون می‌ده علم قدرت اصلاح خودش رو داره. اشتباهو پیدا می‌کنه، حذفش می‌کنه تا بقیه اشتباه نکنن. همین باعث اعتماد بیشتر به علم می‌شه.

🔴 برای مردم: بعضی وقتا ممکنه مردم فکر کنن «عه! پس علم همش اشتباهه؟» یا بعضیا بخوان از رترکشن برای بحث سانسور استفاده کنن.
ولی در واقع، رترکشن یعنی شفافیت. یعنی علم یه چیز قطعی و مقدس نیست، یه فراینده که همیشه در حال نقد و اصلاحه.

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

📍
اعتراف به گناه و آغاز ماجرا

خب، داستان از اونجایی شروع میشه که خانم دکتر سمپسون، که ۱۶ سال سابقه‌ی کار تو یه بیمارستان معروف کودکان رو داشته، یه روز پا میشه میره پیش رئیسش و میگه: «من حداقل تو دو تا از مقاله‌های چاپ شده‌م، داده‌ها رو دستکاری کردم و گزارش الکی دادم تا نتایج باب میلم بشه.» تازه، جفت این مقاله‌ها هم با پول بیت‌المال آمریکا (NIH) انجام شده بودن.

بعدش چی شد؟ یه دومینو از اتفاقات!

اول از همه، اون دو تا مقاله رترکت شدن و از اعتبار افتادن.
بیمارستان هم سریع دست به کار شد و گفت تمام مقاله‌های این خانم دکتر رو زیر و رو می‌کنیم.
پرونده الان رفته زیر دست دفتر سلامت پژوهش آمریکا (ORI) و دارن مو رو از ماست می‌کشن.
خود خانم دکتر هم ژانویه ۲۰۲۲ از بیمارستان و دانشگاهی که توش کار می‌کرد، جدا شد. یه مدت کوتاه تو یه شرکت خصوصی کار پیدا کرد، ولی الان طبق لینکدینش، دنبال کاره.

حالا ببینیم دقیقاً چه آتیشی سوزونده بود؟ 🔥

• تو یکی از مقاله‌هاش که سال ۲۰۲۰ چاپ شده بود، خودش به ژورنال گفته بود که «نمونه‌ها رو جابجا کرده و گزارش الکی داده» تا نتیجه همونی بشه که می‌خواسته. همکاراش هم اصلاً روحشون از این ماجرا خبر نداشته.

• تو یه مقاله دیگه هم که مال ۲۰۱۶ بوده، اعتراف کرده که هفت تا از شکل‌های مقاله، از جمله آزمایش‌های PCR که کنترل درست و حسابی نداشتن، گزارش اشتباه بودن. خیلی شیک هم گفته «مسئولیت همه خطاها و گزارش‌های اشتباه با خودمه».

📌 چند تا نکته مهم که نباید از این داستان فراموش کنیم:

اعتراف، حتی اگه تلخ باشه: هرچند داده‌سازی گناه بزرگیه تو علم، ولی اینکه خودش رفته و اعتراف کرده، شاید یه کورسوی امید برای جبران باشه، هرچند هزینه‌اش خیلی سنگینه.
زنگ خطر برای سیستم نظارتی: یعنی یه محقق با این همه سابقه هم می‌تونه این کارا رو بکنه و کسی نفهمه؟
آبروی همکارا هم وسطه: بیچاره اونایی که اسمشون کنار اسم این خانم دکتر تو مقاله‌ها بوده و اصلاً خبر نداشتن.
دودش تو چشم کی میره؟ شغل، اعتبار، آینده حرفه‌ای، همه‌چی می‌ره رو هوا.

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

🔰 به مناسبت روز جهانی محیط زیست 🌍
کمیته مرکزی تحقیقات و فناوری دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل با همکاری معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل برگزار می‌کنند:

🌿 رویداد کاشت نهال و درختکاری
با محوریت پویش:
«سلامتی مردم با محیط زیست سالم» 🌱

درخت، تنها یک گیاه نیست که می‌کاریم؛
بلکه نهالی‌ست از امید، زندگی و آینده‌ای بهتر برای زمین 🌳💫
در زمانی که چالش‌های زیست‌محیطی بیش از پیش زندگی ما را تحت‌تأثیر قرار داده‌اند، مشارکت در اقداماتی همچون درختکاری، گامی مؤثر در مسیر توسعه پایدار است.

در این برنامه، با همدلی و همراهی گرد هم می‌آییم تا با کاشت نهال، سهمی در تنفس دوباره زمین ایفا کنیم.
از شما دانشجویان گرامی، اعضای محترم هیئت علمی و کارکنان دانشگاه دعوت می‌شود تا در این رویداد نمادین و ارزشمند حضور یابید.

📍 مکان: معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل
📅 تاریخ: سه‌شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۴
⏰ ساعت: ۱۰ صبح

🌟 منتظر حضور سبز و گرم شما هستیم؛
با هم، فردایی سرسبزتر خواهیم ساخت...🌲🫱🏻‍🫲🏻

#درختکاری 🌱
#محیط_زیست_سالم 🌍
#کمیته_تحقیقات_دانشجویی 🔍
#روز_جهانی_محیط_زیست 🌿

🆔️ @arums_src
🆔️ @Mefda_Ardabil

رفرنس‌نویسی در چند دقیقه: از APA تا ونکوور 📚✍️🧐

دوستان، رفرنس دادن تو مقاله مثل آدرس دادن دقیق تو یه شهر بزرگه! اگه درست آدرس ندید، خواننده گم میشه و اعتبار کار شما هم میاد پایین. تازه، جلوی اتهام «سرقت ادبی» رو هم می‌گیره. کلی سبک مختلف مثل APA، ونکوور، هاروارد و... داریم. بیایید سریع معروف‌تریناشون رو یاد بگیریم:

📌 سبک ونکوور (Vancouver): انتخاب اول علوم پزشکی ⚕️🔢
چطوریه؟ خیلی ساده! تو متن به جای اسم و سال، شماره میاد (1)، [2].
لیست منابع آخر مقاله؟ بر اساس همون شماره‌ها، به ترتیب.
کجا کاربرد داره؟ پزشکی، پرستاری، داروسازی و...
چرا خوبه؟ متن رو خلوت و خوانا می‌کنه.

📌 سبک APA: محبوب روانشناس‌ها و علوم اجتماعی 🧠👥
چطوریه؟ تو متن، اسم نویسنده و سال انتشار رو تو پرانتز میاریم (احمدی، 2023).
لیست منابع آخر مقاله؟ بر اساس حروف الفبای اسم نویسنده‌ها.
چرا سال مهمه؟ چون تو این رشته‌ها، به‌روز بودن تحقیق خیلی مهمه.
کجا کاربرد داره؟ روانشناسی، علوم تربیتی، و بیشتر علوم اجتماعی.

📌 سبک هاروارد: شبیه APA، ولی یه کم منعطف‌تر 🎓🗓️
چطوریه؟ اینم مثل APA با اسم نویسنده و سال کار داره.
نکته مهم: هاروارد یه دستورالعمل خیلی سفت و سخت نداره. حتماً راهنمای خود ژورنال رو چک کنید.
کجا کاربرد داره؟ بیشتر تو علوم انسانی و اجتماعی.

📌 چندتا سبک دیگه هم هست (فقط در حد آشنایی):
سبک MLA: برای ادبیات و هنر.
سبک Chicago/Turabian: برای تاریخ و فلسفه.
سبک IEEE: برای مهندسی‌ها (شبیه ونکووره).

چطور سبک درست رو انتخاب کنیم و قاطی نکنیم؟ ✨🎯

✅ ۱. راهنمای ژورنال رو بخون: اولین و مهم‌ترین قانون همینه. هر ژورنال سبک مورد نظرش رو دقیق توضیح داده.

✅ ۲. با نرم‌افزارهای رفرنس‌نویسی رفیق شو: EndNote، Mendeley، Zotero معجزه می‌کنن. شما اطلاعات رو میدی، خودشون به هر سبکی بخوای مرتب می‌کنن. هم دقیق، هم صرفه‌جویی در وقت!

✅ ۳. از مقاله‌های خود ژورنال الگو بگیر: ببین بقیه چطوری رفرنس دادن.

✅ ۴. به جزئیات اهمیت بده: نقطه، ویرگول، ایتالیک... اینا نشونه حرفه‌ای بودن شماست.


بگذریم از بحثِ شیرینِ رفرنس‌نویسی✨
میدونستین بعضی دانشگاها سرود مخصوص دارن؟
بزن تو گوگل: دانلود سرود دانشگاه ... (اسم دانشگاهتو بنویس)
شاید سورپرایز شدی 🎶


- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

باشگاه مهارتی دانشجو منتشر میکنم :

اپیزود 🤩 پادکست هیپوکامپ 👇

دوستاتون رو به پادکست دعوت کنید

🤔 تا حالا فکر کردی میشه علوم پزشکی رو با هنر ترکیب کرد؟
🤔 اصلاً میشه هم دانشجو بود، هم دنبال علاقه‌ت رفت؟
🤔 یا اینکه واقعاً علاقه به چه دردی می‌خوره وقتی زندگی سخته و وقت نداری؟

ما توی اپیزود صفر پادکست هیپوکامپ نشستیم دور هم، از دل رشته‌هامون، از مسیرای پر چالش، از علاقه‌هامون، و از راه‌هایی گفتیم که شاید شبیه راه تو باشه یا الهام‌بخشت بشه.
قراره از علم بریم سمت تجربه، مهارت، هنر و کلی قصه‌ی واقعی.

😀 اپیزود صفر هیپوکامپ رو گوش کن
و اگه حس کردی یه چیزی ته دلت تکون خورد، یعنی دقیقاً بهش نیاز داشتی :)

لینک پادکست در شنوتو | کست باکس

شما هم جزوی از "هیپوکــامپ" هستید.

🧠ـهیپوکامپـــــــــــــــــــــــ🎙
@hippocamp_media

#پادکست_هیپوکامپ #علوم_پزشکی #علم_و_هنر #دانشجو_چندبعدی #الهام #motivation@hippocamp_media

وقتی داده‌ها گم می‌شوند: بهترین استراتژی برای مقابله با جاهای خالی زیاد در داده‌ها چیست؟ 🤔📊

فرض کنید کلی زحمت کشیدید و داده جمع کردید، حالا می‌خواهید شاهکار علمی‌تون رو تحلیل کنید، اما با یک عالمه جای خالی توی دیتاست مواجه می‌شید 😩 این مشکل «داده‌های گمشده» (Missing Data)، مخصوصاً وقتی تعدادشون زیاده، می‌تونه حسابی حال آدم رو بگیره.
تو پست‌های قبلی گفتیم که ساختن داده از خودمون یا کپی کردن داده‌های بی‌ربط، کار درستی نیست و اعتبار تحقیق رو نابود می‌کنه. پس چاره چیه؟

- پست بعدی...🌱

📍

اولین قدم: نفس عمیق و بررسی دقیق‌تر 🔍
قبل از اینکه دست به هر کاری بزنید، اول ببینید چرا اینقدر داده گم‌شده دارید.
آیا سوالات پرسشنامه‌تون گنگ بوده و ملت جواب ندادن؟
یا شاید موقع وارد کردن داده‌ها، اشتباهی پیش اومده؟
مهمه که بفهمید این داده‌ها شانسی گم شدن یا یک الگوی خاصی پشت گم شدنشون هست. مثلاً، آیا بیشتر داده‌های مربوط به یک گروه خاص از بیماران یا یک متغیر خاص مثل درآمد، گم شده؟
دونستن «الگوی گم‌شدگی» و «مکانیزم گم‌شدگی» بهتون کمک می‌کنه بهترین راه رو برای پر کردن جاهای خالی پیدا کنید.

📌 روش‌های ساده: خوب، ولی نه برای حجم زیاد ✂️

حذف کامل ردیف‌ها (Listwise Deletion): یعنی هر بیماری که حتی یه دونه از داده‌هاش گمشده، کلاً از مطالعه حذف بشه.
خوبیش چیه؟ راحته!
بدیش چیه؟ اگه داده‌های گمشده‌تون زیاد باشن (مثلاً بیشتر از ۵-۱۰ درصد)، کلی از نمونه‌تون رو از دست می‌دید و نتایجتون ممکنه کج و کوله بشه (دچار سوگیری یا bias). پس برای داده گمشده زیاد، این روش معمولاً مثل سم می‌مونه

حذف زوجی (Pairwise Deletion): یعنی برای هر تحلیل خاص (مثلاً رابطه بین فشار خون و وزن)، فقط اونایی رو در نظر بگیرید که برای همون دو تا متغیر داده دارن.
خوبیش چیه؟ کمتر از روش قبلی نمونه از دست می‌دید.
بدیش چیه؟ ممکنه هر تحلیل رو با یه تعداد نمونه متفاوت انجام بدید که مقایسه کردنشون سخت میشه.

جایگزینی با میانگین/میانه/نما (Mean/Median/Mode Imputation): یعنی جای خالی رو با میانگین یا میانه یا نما همون ستون پر کنید.
⚠️ اصول خاصی داره!
خوبیش چیه؟ ساده‌ست و تعداد نمونه‌تون کم نمیشه.
بدیش چیه؟ این کار مثل اینه که به همه یه لباس یه شکل بپوشونید! پراکندگی واقعی داده‌ها رو کم می‌کنه، روابط بین متغیرها رو ضعیف نشون میده و ممکنه به خطاهای استاندارد و نتایج اشتباه برسید. پس اینم به تنهایی برای داده گمشده زیاد، چنگی به دل نمی‌زنه.

📌 روش‌های حرفه‌ای: وقتی داده گمشده زیاده، اینا به دادتون می‌رسن ✨

برای حجم زیاد داده گمشده، باید بریم سراغ روش‌های پیشرفته‌تری که با عدم قطعیت بهتر کنار میان:

جایگزینی چندگانه (Multiple Imputation - MI):
این روش رو خیلی از اساتید به عنوان «استاندارد طلایی» قبول دارن. به جای اینکه برای هر جای خالی فقط یه عدد حدس بزنیم، MI میاد و با توجه به بقیه داده‌ها، چندین مقدار محتمل (مثلاً ۵ یا ۱۰ تا) برای اون جای خالی تولید می‌کنه. انگار که چند تا سناریوی مختلف برای داده‌های گمشده‌تون می‌سازید. بعد تحلیل اصلی رو روی همه این سناریوها جدا جدا انجام می‌دید و در نهایت نتایج رو با هم ترکیب می‌کنید. اینجوری، عدم قطعیت ناشی از گم شدن داده‌ها توی نتایج نهایی‌تون دیده میشه.

روش‌های مبتنی بر مدل (Model-Based Methods):
الگوریتم‌های خفنی مثل Maximum Likelihood (بیشترین درست‌نمایی) هم هستن که می‌تونن پارامترهای آماری رو با در نظر گرفتن تمام داده‌های موجود (حتی اونایی که ناقصن) تخمین بزنن، بدون اینکه مستقیماً جای خالی‌ها رو پر کنن. اینا بیشتر تو مدل‌سازی‌های پیچیده مثل SEM یا مدل‌های خطی ترکیبی (Mixed Models) کاربرد دارن.

🔴 سخت شد نه؟! بعداً درموردشون صحبت می‌کنیم.

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱

سالروز رحلت حضرت امام خمینی (ره)، رهبر کبیر انقلاب اسلامی و احیاگر ارزش‌های الهی، گرامی باد. روح بلند ایشان که با هدایت و حکمت، مسیر عزت و استقلال را به ملت ایران نشان داد، همواره در قلب‌ها جاوید است. 🖤

📍روابط عمومی کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی

🆔️ @Arums_src_germi

🆔 https://news.1rj.ru/str/src_germi

رمزگشایی از عدد معروف کنار اسم استادها: H-index 🔢✨

رفقا، تا حالا تو پوستر کارگاه‌ها یا صفحه اساتید دیدید کنار اسمشون نوشته: H-index = [یه عددی]؟ 🤔 می‌خواید بدونید این عدد دقیقاً چیه، چطوری حساب میشه و اصلاً به چه دردی می‌خوره؟

پس با ما همراه باشید ✨

- تیم تولید محتوای کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری گرمی 🌱