📡 #تایتان، به عنوان بزرگترین ماه سیاره #زحل [🔗]، دنیای بسیار جذابیست! مشابه زمین، دارای دریاچه و رودخانه است. برخلاف زمین، به جای آب، ترکیبهایی از هیدروکربنهایِ مایع (متان و اِتان) در سطح آن در جریان است؛ احتمال میرود در زیر پوستهٔ آن، اقیانوسهایی از آب و آمونیاکِ مایع در جریان باشد. دمای متوسط سطحِ این کُره حدود منفی ۱۸۰ درجهٔ سانتیگراد است. منبع متان در تایتان هنوز شناخته شده نیست.
تصویر ۱ و ۲: تصویر در رنگ طبیعی از سیارهٔ زحل و ماهِ آن، تایتان (Titan)، ثبت شده توسط فضاپیمای #کاسینی.
تصویر ۳: سمت تاریک تایتان و بازتابِ نور خورشید از سطح، ثبت شده توسط کاسینی. —🌐— [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
تصویر ۱ و ۲: تصویر در رنگ طبیعی از سیارهٔ زحل و ماهِ آن، تایتان (Titan)، ثبت شده توسط فضاپیمای #کاسینی.
تصویر ۳: سمت تاریک تایتان و بازتابِ نور خورشید از سطح، ثبت شده توسط کاسینی. —🌐— [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
📡 گرانش #تایتان (Titan) نسبت به زمین کمتر است و جو تایتان نیز نسبت به زمین غلظت بالایی دارد؛ (مثال: وزن ۸۰ کیلوگرمی در زمین، در تایتان ۱۲ کیلوگرم خواهد بود). دانشِ بشر از این جهانهای دور (فاصله از زمین: ~ ۱.۳ میلیارد کیلومتر)، از دادههای ارسالی فضاپیمای #کاسینی و کاوشگر هویگِنس است (سالهای ۱۳۸۳-۱۳۹۶).
تصویر ۱: تنها تصویر از سطح تایتان است. این تصویر توسط کاوشگر هویگِنس سازمان فضایی اروپا در ۲۵ دی ۱۳۸۳ ثبت شد. سطحی یخ زده پر از سنگریزه های گرد؛ یخهایی از ترکیبات هیدروکربن.
تصویر ۲، مرکز: تصویربرداری راداری فضاپیمای کاسینی (ناسا) از قطب شمال تایتان. تصویر ۲، چپ: دریاچههای سطحی، اغلب به پهنایِ کمتر از ۱۰۰ کیلومتر. تصویر ۲، راست: دومین دریای بزرگ سطح تایتان است به ابعاد ۴۲۰ در ۳۵۰ کیلومتر.
تصویر ۳: بازتاب نور از قطب شمال تایتان که تاییدیست بر وجود دریاهایی در سطح آن (۱۷ تیر ۱۳۸۸، کاسینی). —🌐— [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
تصویر ۱: تنها تصویر از سطح تایتان است. این تصویر توسط کاوشگر هویگِنس سازمان فضایی اروپا در ۲۵ دی ۱۳۸۳ ثبت شد. سطحی یخ زده پر از سنگریزه های گرد؛ یخهایی از ترکیبات هیدروکربن.
تصویر ۲، مرکز: تصویربرداری راداری فضاپیمای کاسینی (ناسا) از قطب شمال تایتان. تصویر ۲، چپ: دریاچههای سطحی، اغلب به پهنایِ کمتر از ۱۰۰ کیلومتر. تصویر ۲، راست: دومین دریای بزرگ سطح تایتان است به ابعاد ۴۲۰ در ۳۵۰ کیلومتر.
تصویر ۳: بازتاب نور از قطب شمال تایتان که تاییدیست بر وجود دریاهایی در سطح آن (۱۷ تیر ۱۳۸۸، کاسینی). —🌐— [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
📡 با استفاده از کاوشگر غیرمتحرک و ایستای #InSight [«اینسایت»]، برای اولین بار اطلاعات جدیدی از لایههای درونی مریخ منتشر شده است [۳۱ تیر ۱۴۰۰].
اندازهگیریهایِ لرزهسنج کاوشگر وجود هستهٔ مذاب در لایههای زیرین مریخ را تایید میکنند. هستهٔ مرکزیِ کرهٔ زمین، جامد است؛ لایهٔ اطراف هسته مذاب؛ محققین هنوز از جزئیات لایههای درونیترِ مریخ اطلاع ندارند. پوستهٔ مریخ حدود ۲۰ کیلومتر ضخامت دارد؛ لایهٔ زیرین پوسته، گوشتهٔ ۱۵۶۰ کیلومتری سیاره است. و هستهای مذاب به شعاع ۱۸۳۰ کیلومتر، قلب سیارهٔ سرخ را تشکیل میدهد.
لرزهنگارِ کاوشگر «اینسایت» ۷۳۳ مریخلرزه ثبت کرده؛ ۳۵ تا از آنها بین مقیاسهای ۳ و ۴ بودند. سرعت و شکلِ امواج لرزهای به هنگام گذر از مواد مختلف متغییر است و از این طریق میتوان لایههای مختلف را مشخص کرد. صدها سال طول کشید تا لایههای زمین با دقت شناسی شوند؛ حدود ۴۰ سال برای ماه طول کشید.
این کاوشگر در ۵ آذر ۱۳۹۷ در مریخ مستقر شد. [🔗].— 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
اندازهگیریهایِ لرزهسنج کاوشگر وجود هستهٔ مذاب در لایههای زیرین مریخ را تایید میکنند. هستهٔ مرکزیِ کرهٔ زمین، جامد است؛ لایهٔ اطراف هسته مذاب؛ محققین هنوز از جزئیات لایههای درونیترِ مریخ اطلاع ندارند. پوستهٔ مریخ حدود ۲۰ کیلومتر ضخامت دارد؛ لایهٔ زیرین پوسته، گوشتهٔ ۱۵۶۰ کیلومتری سیاره است. و هستهای مذاب به شعاع ۱۸۳۰ کیلومتر، قلب سیارهٔ سرخ را تشکیل میدهد.
لرزهنگارِ کاوشگر «اینسایت» ۷۳۳ مریخلرزه ثبت کرده؛ ۳۵ تا از آنها بین مقیاسهای ۳ و ۴ بودند. سرعت و شکلِ امواج لرزهای به هنگام گذر از مواد مختلف متغییر است و از این طریق میتوان لایههای مختلف را مشخص کرد. صدها سال طول کشید تا لایههای زمین با دقت شناسی شوند؛ حدود ۴۰ سال برای ماه طول کشید.
این کاوشگر در ۵ آذر ۱۳۹۷ در مریخ مستقر شد. [🔗].— 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
📡 در ۱۷ خرداد ۱۴۰۰، فضاپیمای #جونو [Juno] از نزدیکترین فاصلهاش به ماهِ پوشیده از یخِ «گانیمد» [Ganymede] در اطراف سیارهٔ مشتری عبور کرد [🔗]. کمتر از یک روز بعد، ۳۴ اُمین گذرِ نزدیکش از قطب-به-قطب سیارهٔ مشتری نیز انجام گرفت که حدود سه ساعت طول کشید.
تصاویرِ ثبت شده با دوربین اصلیِ فضاپیما بهصورت فیلم کوتاهی منتشر شده که در این پست قرار گرفته.
نزدیکترین فاصله به ماهِ گانیمد حدود ۱۰۳۸ کیلومتر بود؛ با سرعتِ نسبیِ ۶۷۰۰۰ کیلومتر در ساعت. حدود ۱۴ ساعت و ۵۰ دقیقه بعدتر، فضاپیما مسافت ۱.۱۸ میلیون کیلومتریِ بین گانیمد–مشتری را طی کرده و از ارتفاع ۳۴۰۰ کیلومتری سیاره عبور میکند. گرانشِ سیاره [🔗]، سرعتِ فضاپیما را به ۲۱۰ هزار کیلومتر در ساعت میرساند. [۲۳ تیر ۱۴۰۰] —🌐— [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
تصاویرِ ثبت شده با دوربین اصلیِ فضاپیما بهصورت فیلم کوتاهی منتشر شده که در این پست قرار گرفته.
نزدیکترین فاصله به ماهِ گانیمد حدود ۱۰۳۸ کیلومتر بود؛ با سرعتِ نسبیِ ۶۷۰۰۰ کیلومتر در ساعت. حدود ۱۴ ساعت و ۵۰ دقیقه بعدتر، فضاپیما مسافت ۱.۱۸ میلیون کیلومتریِ بین گانیمد–مشتری را طی کرده و از ارتفاع ۳۴۰۰ کیلومتری سیاره عبور میکند. گرانشِ سیاره [🔗]، سرعتِ فضاپیما را به ۲۱۰ هزار کیلومتر در ساعت میرساند. [۲۳ تیر ۱۴۰۰] —🌐— [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
📡 بارش شهابی #برساوشی از تودهی ذرات برجای مانده از دنبالهدار سوئیفت-تاتل (Swift–Tuttle) شکل میگیرد. هر ساله، کرهٔ زمین از مدارِ تقریبیِ دنبالهدار عبور کرده و باعث شکلگیری بارش شهابی برساوشی (Perseids) میشود. این بارش در شب ۲۰ مرداد و بامداد ۲۱ مرداد ۱۴۰۰ به اوج خود میرسد؛ در مناطق تاریک و خارج از شهرها، میتوان ۴۰ رد نورانی در ساعت مشاهده کرد. #آسمان_شب —🌐— [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
🛰 @TechX
📡 در این تصویر از تلسکوپ هابل، سه کهکشان با گرانش به یکدیگر گرهخوردهاند؛ این سیستمِ کهکشانیِ معروف به Arp 195، در دستهٔ کهکشانهای عجیب و غریب قرار گرفته و حدود ۷۴۷ میلیون سال-نوری از زمین فاصله دارد.
برنامههای رصدی با تلسکوپ فضایی #هابل بسیار دقیق بوده و هر ثانیهٔ آن به دقت مورد استفاده قرار میگیرد. اهداف رصدی و پیشنهادها برای رصد، هفتهها و ماهها پیشتر مورد بررسی قرار میگیرد و سپس در صورت پذیرش، در الگوریتمهایِ تلسکوپ ثبت میشوند. تلسکوپ هابل به دلیل مشکلاتِ کامپیوتری بیش از یک ماه در حالت خارج از عملیاتی قرار داشت [خرداد ۱۴۰۰، 🔗]. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
برنامههای رصدی با تلسکوپ فضایی #هابل بسیار دقیق بوده و هر ثانیهٔ آن به دقت مورد استفاده قرار میگیرد. اهداف رصدی و پیشنهادها برای رصد، هفتهها و ماهها پیشتر مورد بررسی قرار میگیرد و سپس در صورت پذیرش، در الگوریتمهایِ تلسکوپ ثبت میشوند. تلسکوپ هابل به دلیل مشکلاتِ کامپیوتری بیش از یک ماه در حالت خارج از عملیاتی قرار داشت [خرداد ۱۴۰۰، 🔗]. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
📡 نمایی فروسرخ از بزرگترین ماه منظومهٔ خورشیدی، «گانیمد» [Ganymede]، در اطراف سیارهٔ گازی مشتری؛ (تصویر ۱).
فضاپیمای #جونو [Juno] در ۲۹ تیر ۱۴۰۰ نیز گذر نزدیکی از فاصلهٔ ۵۰۱۰۹ کیلومتری گانیمد داشت. پیشتر، در ۱۷ خرداد نیز از فاصلهٔ ۱۰۴۶ کیلومتریِ آن عبور و تصویربرداری کرده بود (تصویر ۲) [🔗]. در گذرهایِ نزدیک این امکان فراهم میشود تا اطلاعاتی از ساختار بیرونی-درونی کُره تهیه شود؛ با طیف فروسرخ، عمق ۵۰-۷۰ کیلومتری لایههای گازی سیارهٔ مشتری نیز مورد بررسی قرار میگیرد.
فضاپیمای جونو در ۱۴ مرداد ۱۳۹۰ (پنج آگوست ۲۰۱۱) به سمت سیارهٔ مشتری ارسال شد و اخیرا تولد ده سالگیاش بود! ۳۵ بار به دور مشتری گردش، و ۳ ترابایت اطلاعات ارسال کرده است. مأموریت برای ۵ سال دیگر تمدید شده و تعداد گردشها به دور مشتری به ۴۲ خواهد رسید. —🌐— [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
فضاپیمای #جونو [Juno] در ۲۹ تیر ۱۴۰۰ نیز گذر نزدیکی از فاصلهٔ ۵۰۱۰۹ کیلومتری گانیمد داشت. پیشتر، در ۱۷ خرداد نیز از فاصلهٔ ۱۰۴۶ کیلومتریِ آن عبور و تصویربرداری کرده بود (تصویر ۲) [🔗]. در گذرهایِ نزدیک این امکان فراهم میشود تا اطلاعاتی از ساختار بیرونی-درونی کُره تهیه شود؛ با طیف فروسرخ، عمق ۵۰-۷۰ کیلومتری لایههای گازی سیارهٔ مشتری نیز مورد بررسی قرار میگیرد.
فضاپیمای جونو در ۱۴ مرداد ۱۳۹۰ (پنج آگوست ۲۰۱۱) به سمت سیارهٔ مشتری ارسال شد و اخیرا تولد ده سالگیاش بود! ۳۵ بار به دور مشتری گردش، و ۳ ترابایت اطلاعات ارسال کرده است. مأموریت برای ۵ سال دیگر تمدید شده و تعداد گردشها به دور مشتری به ۴۲ خواهد رسید. —🌐— [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
📡 پیشرفتهایی از توسعهٔ #استارشیپ در پایگاه فضاییِ SpaceX:
شرکت اسپیساکس برای اولین بار در ۱۴ مرداد ۱۴۰۰ نمونهٔ در حال توسعهٔ فضاپیمایِ ۵۰-متریِ استارشیپ را بر فراز موشک ۷۰ متری «سوپر هِوی [Super Heavy]» نصب کرد. این موشکِ غولپیکر دارای ۲۹ موتور موشک (Raptor) خواهد بود. در فضاپیمای استارشیپ، ۶ موتور نصب است.
در اولین پروازِ آزمایشی مداری، کلِ سیستمِ ۱۲۰ متری از پایگاه فضایی تگزاس اوجگیری خواهد کرد (موشک سوپر-هِوی و فضاپیمایِ استارشیپ بر فرازِ آن). پس از رسیدن به ارتفاع مد نظر، فضاپیما از موشکِ حامل جدا خواهد شد؛ برنامه این است که موشک در خلیج مکزیک فرودِ سالمی داشته باشد و فضاپیما با روشن شدن موتورها به خارج از جَو زمین راهی شود.
فضاپیمایِ استارشیپ قرار است در اقیانوسِ آرام و سمت جزایر هاوایی فرود بیاید. محافظهای حرارتی در سطح خارجی فضاپیما نصب شده است که مانع از آسیب رسیدن به فضاپیما به هنگام بازگشت به زمین میشوند.
ساخت و توسعهٔ قسمتهای مختلف برای ۲ هفتهٔ آینده همچنان ادامه دارد (تانکرهای سوخت، محافظهای حرارتی، سکوی پرتاب، ...). تاریخ نهایی برای پرتاب اعلام نشده است. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX
شرکت اسپیساکس برای اولین بار در ۱۴ مرداد ۱۴۰۰ نمونهٔ در حال توسعهٔ فضاپیمایِ ۵۰-متریِ استارشیپ را بر فراز موشک ۷۰ متری «سوپر هِوی [Super Heavy]» نصب کرد. این موشکِ غولپیکر دارای ۲۹ موتور موشک (Raptor) خواهد بود. در فضاپیمای استارشیپ، ۶ موتور نصب است.
در اولین پروازِ آزمایشی مداری، کلِ سیستمِ ۱۲۰ متری از پایگاه فضایی تگزاس اوجگیری خواهد کرد (موشک سوپر-هِوی و فضاپیمایِ استارشیپ بر فرازِ آن). پس از رسیدن به ارتفاع مد نظر، فضاپیما از موشکِ حامل جدا خواهد شد؛ برنامه این است که موشک در خلیج مکزیک فرودِ سالمی داشته باشد و فضاپیما با روشن شدن موتورها به خارج از جَو زمین راهی شود.
فضاپیمایِ استارشیپ قرار است در اقیانوسِ آرام و سمت جزایر هاوایی فرود بیاید. محافظهای حرارتی در سطح خارجی فضاپیما نصب شده است که مانع از آسیب رسیدن به فضاپیما به هنگام بازگشت به زمین میشوند.
ساخت و توسعهٔ قسمتهای مختلف برای ۲ هفتهٔ آینده همچنان ادامه دارد (تانکرهای سوخت، محافظهای حرارتی، سکوی پرتاب، ...). تاریخ نهایی برای پرتاب اعلام نشده است. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]
🛰 @TechX