📡 در ۱۷ خرداد ۱۴۰۰، فضاپیمای #جونو [Juno] از نزدیک‌ترین فاصله‌اش به ماهِ پوشیده از یخِ «گانیمد» [Ganymede] در اطراف سیارهٔ مشتری عبور کرد [🔗]. کمتر از یک روز بعد، ۳۴ اُمین گذرِ نزدیکش از قطب-به-قطب سیارهٔ مشتری نیز انجام گرفت که حدود سه ساعت طول کشید.

تصاویرِ ثبت شده با دوربین اصلیِ فضاپیما به‌صورت فیلم کوتاهی منتشر شده که در این پست قرار گرفته.

نزدیک‌ترین فاصله به ماهِ گانیمد حدود ۱۰۳۸ کیلومتر بود؛ با سرعتِ نسبیِ ۶۷۰۰۰ کیلومتر در ساعت. حدود ۱۴ ساعت و ۵۰ دقیقه بعدتر، فضاپیما مسافت ۱.۱۸ میلیون کیلومتریِ بین گانیمد–مشتری را طی کرده و از ارتفاع ۳۴۰۰ کیلومتری سیاره عبور می‌کند. گرانشِ سیاره [🔗]، سرعتِ فضاپیما را به ۲۱۰ هزار کیلومتر در ساعت می‌رساند. [۲۳ تیر ۱۴۰۰] —🌐— [پست قبل: 🔗]

🛰 @TechX

📡 بارش شهابی #برساوشی از تود‌ه‌ی ذرات برجای‌ مانده از دنباله‌دار سوئیفت-‌تاتل (Swift–Tuttle) شکل می‌گیرد. هر ساله، کرهٔ زمین از مدارِ تقریبیِ دنباله‌دار عبور کرده و باعث شکل‌گیری بارش شهابی برساوشی (Perseids) می‌شود. این بارش در شب‌ ۲۰ مرداد و بامداد ۲۱ مرداد ۱۴۰۰ به اوج خود می‌رسد؛ در مناطق تاریک و خارج از شهرها، می‌توان ۴۰ رد نورانی در ساعت مشاهده کرد. #آسمان_شب —🌐— [پست قبل: 🔗]

🛰 @TechX

📡 نمایی فروسرخ از بزرگترین ماه منظومهٔ خورشیدی، «گانیمد» [Ganymede]، در اطراف سیارهٔ گازی مشتری؛ (تصویر ۱).

فضاپیمای #جونو [Juno] در ۲۹ تیر ۱۴۰۰ نیز گذر نزدیکی از فاصلهٔ ۵۰۱۰۹ کیلومتری گانیمد داشت. پیش‌تر، در ۱۷ خرداد نیز از فاصلهٔ ۱۰۴۶ کیلومتریِ آن عبور و تصویربرداری کرده بود (تصویر ۲) [🔗]. در گذرهایِ نزدیک این امکان فراهم می‌شود تا اطلاعاتی از ساختار بیرونی-درونی کُره تهیه شود؛ با طیف فروسرخ، عمق ۵۰-۷۰ کیلومتری لایه‌های گازی سیارهٔ مشتری نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد.

فضاپیمای جونو در ۱۴ مرداد ۱۳۹۰ (پنج آگوست ۲۰۱۱) به سمت سیارهٔ مشتری ارسال شد و اخیرا تولد ده سالگی‌اش بود! ۳۵ بار به دور مشتری گردش، و ۳ ترابایت اطلاعات ارسال کرده است. مأموریت برای ۵ سال دیگر تمدید شده و تعداد گردش‌ها به دور مشتری به ۴۲ خواهد رسید. —🌐— [پست قبل: 🔗]

🛰 @TechX

📡 پیشرفت‌هایی از توسعهٔ #استارشیپ در پایگاه فضاییِ SpaceX:

شرکت اسپیس‌اکس برای اولین بار در ۱۴ مرداد ۱۴۰۰ نمونهٔ در حال توسعهٔ فضاپیمایِ ۵۰-متریِ استارشیپ را بر فراز موشک ۷۰ متری «سوپر هِوی [Super Heavy]» نصب کرد. این موشکِ غول‌پیکر دارای ۲۹ موتور موشک (Raptor) خواهد بود. در فضاپیمای استارشیپ، ۶ موتور نصب است.

در اولین پروازِ آزمایشی مداری، کلِ سیستمِ ۱۲۰ متری از پایگاه فضایی تگزاس اوج‌گیری خواهد کرد (موشک سوپر-هِوی و فضاپیمایِ استارشیپ بر فرازِ آن). پس از رسیدن به ارتفاع مد نظر، فضاپیما از موشکِ حامل جدا خواهد شد؛ برنامه این است که موشک در خلیج مکزیک فرودِ سالمی داشته باشد و فضاپیما با روشن شدن موتورها به خارج از جَو زمین راهی شود.

فضاپیمایِ استارشیپ قرار است در اقیانوسِ آرام و سمت جزایر هاوایی فرود بیاید. محافظ‌های حرارتی در سطح خارجی فضاپیما نصب شده است که مانع از آسیب رسیدن به فضاپیما به هنگام بازگشت به زمین می‌شوند.

ساخت و توسعهٔ قسمت‌های مختلف برای ۲ هفتهٔ آینده همچنان ادامه دارد (تانکرهای سوخت، محافظ‌های حرارتی، سکوی پرتاب، ...). تاریخ نهایی برای پرتاب اعلام نشده است. — 🌐 — [پست قبل: 🔗]

🛰 @TechX

📡 تصاویرِ ثبت شده توسط فضانوردِ ناسا، ساکن در ایستگاه فضایی [Shane Kimbrough 🔗].

نمایی از دوبی و فرودگاهِ آن (عکس ۱ و ۲).— (۲۱ مرداد ۱۴۰۰، 🌐)

در تصاویر ۳ و ۴: شفق‌های قطبی بر فراز کرهٔ زمین؛ نقطه‌های کوچک در تصویر همگی ستاره‌اند و صورت فلکی شکارچی (Orion) نیز پیداست. — (۱۹ مرداد ۱۴۰۰، 🌐)

ایستگاه فضایی در ارتفاعِ تقریبی ۴۰۰ کیلومتریِ سطح زمین با سرعت ۷.۶۶ کیلومتر بر ثانیه در گردش است. — #رصد_زمین، [پست قبل: 🔗]

🛰 @TechX