یک سال می‌شود چند سال و چند سال می‌شود یک عمر. یک روز صبح، بیدار می‌شوید و می‌بینید روزهای رفته‌تان بیشتر از روزهای پیش رویتان است و نمی‌دانید چطور به اینجا رسیده‌اید.

بریت‌ماری اینجا بود
فردریک بکمن

کاش دانشجوی ادبیات بودم.
عصرها کارامل ماکیاتوی عزیزم رو در حالی که داشتم ژورنال سیلویا پلاث برای بار هزارم می‌خوندم، سر می‌کشیدم و در همین حین به تد هیوز بد و بیراه می‌گفتم.
بعد می‌تونستم کاغذهای بهم‌ریخته و بد خطم رو روی میز پخش و شروع به ترجمه شعرهای امیلی دیکنسون کنم، چون قرار بوده هفته‌ی قبل این‌کار رو انجام بدم؛ اما خوندن "بریت‌ماری اینجا بود" تموم هفته‌ی قبلم رو به خودش مشغول کرد.
می‌تونستم برم و تک تک آثار جرج اورول رو تحلیل کنم و بعد با ذوق راجبشون حرف بزنم‌.
کاش دانشجوی ادبیات بودم...

If you expect nothing from somebody you are never disappointed.
اگر از کسی انتظاری نداشته باشی
هرگز ناامید نمی‌شوی

Sylvia Plath, The Bell Jar

عکس‌هایی که اتفاقی ثبت کردم پارت یک.

۹ اسفند ۱۴۰۲

There are three rules for writing a novel. Unfortunately, no one knows what they are!
سه تا قانون برای نوشتن یک رمان وجود داره.
که متأسفانه هیچ‌کس نمی‌دونه که اون‌ها چی هستن!

Somerset Maugham

تنهایی شگفت‌انگیزه!
نمی‌دونم چطور باید منظورم رو برسونم اما واقعا تنهایی زیباترین چیزیه که یه نفر می‌تونه تجربه کنه.
توی تنهاییت می‌تونی هرچقدر دلت می‌خواد رویاپردازی کنی، می‌تونی شکننده‌ترین حالت خودت باشی بدون اینکه قضاوت بشی، وقتی تنها باشی مجبور نیستی با کسی حرف بزنی، می‌تونی خودت باشی!
واقعا تنهایی بی‌نظیره.
وقتی از همه‌ی آدم‌های این دنیا فاصله گرفتی و توی ذهنت با داستایفسکی و امیلی دیکنسون حرف می‌زنی، وقتی که می‌تونی با شخصیت‌های خیالی داستان‌هات گفت‌وگو کنی، محشره!
تاابد عاشق تنها بودن هستم.

- فقط همین یه کتاب قول می‌دم آخریشه

The one I killed is me
Changing what I was
For what you wanted me to be

People laugh at me because I use big words. But if you have big ideas, you have to use big words to express them, haven't you?
مردم بهم می‌خندن بخاطر اینکه من از کلمات بزرگ استفاده می‌کنم. ولی اگه ایده‌های بزرگ داشته باشی باید از کلمات بزرگ برای بیان کردنشون استفاده کنی، مگه نه؟

L.M. Montgomery, Anne of Green Gables

مهم نیست که چندبار اشتباه کنی، مهم اینه که چه چیزی ازش یاد می‌گیری!
شاید تا مدت‌ها خودم رو بابت هر اشتباهم سرزنش کنم؛ اما همیشه بعدش می‌فهمم که لازم بوده، که نیاز داشتم اشتباه کنم تا راه درستش رو یاد بگیرم.. و راه درست اون‌قدر مهم و ضروریه که حاضرم برای پیدا کردنش هزاران بار دیگه هم اشتباه کنم.
تا زمین نخوری، راه رفتن یاد نمی‌گیری!

وقتی کل شب رو نخوابیدی تا اون کتاب ۱۸۰۰ صفحه‌ایت رو تموم کنی:

ادبیات واقعا جادویی‌ترین چیزیه که وجود داره!
هر اتفاقی که برات بیُفته اون کنارته تا تو رو در آغوش بکشه و بهت احساس امنیت بده.
با شعرها می‌تونی احساس کنی که درک می‌شی، با داستان‌ها فرصت زندگی کردن در دنیاهای مختلف رو داری، با اسطوره‌ها و افسانه‌هاش از احساسات منفی دور می‌شی و در نهایت با نوشتن و قرار دادن کلمات کنار هم، خالق یه دنیای جدید می‌شی!
ادبیات سراسر احساسات جادوییه✨ تاابد عاشقش می‌مونم.