این منِ ۱۲ یا ۱۳ ساله نیست، درست منِ ۱۸ ساله‌ست که داره گریه می‌کنه چون تو فقط توی خاطرات من نبودی، من تا لحظه‌ی آخر بهت وصل بودم.
و من هرگز باهات خداحافظی نمی‌کنم چون هرگز نمی‌تونم باورش کنم.

من و اون کاراکتر شرور کتاب که عاشقش شدم:

من توی فصلی که ۹ ماه منتظرش بودم:

نازنین، فیودور داستایفسکی

این‌جا چندتا کلمه بگید که باهاشون یه متن بنویسم🥐

زندگی کردن با یه گربه خیلی عجیبه.
در حالی که بهترین دوستته، قاتل وسیله‌هاته، نمی‌ذاره خوب بخوابی، نمی‌ذاره غذا بخوری، کتاب‌هاتو پاره می‌کنه، گلدون‌هات رو می‌شکنه، گوشیت رو لگد می‌کنه، چنگ می‌ندازه و گازت می‌گیره و تو هم در کمال تعجب در تمامی این مراحل قربون صدقه‌ش می‌ری و بیشتر از همیشه دوستش داری.